This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ایران_بریفینگ / #مشهد حضور مردم آزادیخواه و انقلابی ایران در مراسم چهلم شهید راه آزادی #علیرضا_کریمی با شعار: «زن زندگی آزادی»
علیرضا کریمی، دانشجوی رشته میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اراک که با ضربات باتوم مزدوران ضحاک به قتل رسید .
پنجشنبه ۲۴ آذر ماه
#مهسا_امینی #انقلاب_آزادی_ایران
Irbr.news
@irbriefing
علیرضا کریمی، دانشجوی رشته میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اراک که با ضربات باتوم مزدوران ضحاک به قتل رسید .
پنجشنبه ۲۴ آذر ماه
#مهسا_امینی #انقلاب_آزادی_ایران
Irbr.news
@irbriefing
علیرضا کریمی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۰ در اسلام‌آباد غرب به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو معلم بودند. او تا پایان دبیرستان در اسلام‌آباد تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل در رشته میکروبیولوژی به دانشگاه آزاد اراک رفت.
در آبان ماه سال ۱۴۰۱، پس از شهادت جوان خوشنام اراکی مهرشاد شهیدی، اعتراضات در این شهر شدت گرفت. جوانان با شعار “آزادی، آزادی” به خیابان‌ها رفتند و دانشجویان اراک نیز به اعتراضات پیوستند.
علیرضا نیز در روز ۱۳ آبان ۱۴۰۱ به تظاهرات در اراک پیوست. مزدوران وحشیانه به جوانان حمله کردند و علیرضا نیز از ضربات محکم و پی در پی آسیب دید. او توانست از چنگ وحوش فرار کند، اما ضربات مرگبار به سرش کارش را کرده بود.
#علیرضا_کریمی به تنهایی در خانه دانشجویی‌اش جان باخت.
زن سالخورده‌ای که صاحب خانه بود، پیکر بی‌جان علیرضا را پیدا کرد. او در اثر ضربه مغزی از گوشه‌های سرش خون بیرون زده بود.
مزدوران حکومتی پدر و مادر علیرضا را به اخراج از کار تهدید کرده و در رسانه‌های حکومتی اعلام کردند که علیرضا در اثر مصرف مواد مخدر فوت کرده‌است. حتی اجازه ندادند تا پیکر علیرضا در آرامگاه خانوادگی‌اش در امامزاده حسن به خاک سپرده شود و خانواده پیکر فرزندشان را در محاصره سرکوبگران در باغ رضوان اسلام‌آباد غرب به خاک سپردند.
روز پنجشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۱، روز چهلم علیرضا، مردم با حضور بر مزارش با شعارهای “مرگ بر دیکتاتور” یادش را گرامی داشتند و برای ادامه راهش تا سرنگونی دیکتاتور پیمان بستند.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
در آبان ماه سال ۱۴۰۱، پس از شهادت جوان خوشنام اراکی مهرشاد شهیدی، اعتراضات در این شهر شدت گرفت. جوانان با شعار “آزادی، آزادی” به خیابان‌ها رفتند و دانشجویان اراک نیز به اعتراضات پیوستند.
علیرضا نیز در روز ۱۳ آبان ۱۴۰۱ به تظاهرات در اراک پیوست. مزدوران وحشیانه به جوانان حمله کردند و علیرضا نیز از ضربات محکم و پی در پی آسیب دید. او توانست از چنگ وحوش فرار کند، اما ضربات مرگبار به سرش کارش را کرده بود.
#علیرضا_کریمی به تنهایی در خانه دانشجویی‌اش جان باخت.
زن سالخورده‌ای که صاحب خانه بود، پیکر بی‌جان علیرضا را پیدا کرد. او در اثر ضربه مغزی از گوشه‌های سرش خون بیرون زده بود.
مزدوران حکومتی پدر و مادر علیرضا را به اخراج از کار تهدید کرده و در رسانه‌های حکومتی اعلام کردند که علیرضا در اثر مصرف مواد مخدر فوت کرده‌است. حتی اجازه ندادند تا پیکر علیرضا در آرامگاه خانوادگی‌اش در امامزاده حسن به خاک سپرده شود و خانواده پیکر فرزندشان را در محاصره سرکوبگران در باغ رضوان اسلام‌آباد غرب به خاک سپردند.
روز پنجشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۱، روز چهلم علیرضا، مردم با حضور بر مزارش با شعارهای “مرگ بر دیکتاتور” یادش را گرامی داشتند و برای ادامه راهش تا سرنگونی دیکتاتور پیمان بستند.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
دو سال پیش #در_چنین_روزی جنگیدند و در خیابان خون پاکشان معنای شرافت و آزادگی شد؛ دوسال پیش در چنین روزی یکی دیگر از جنایتهایی است که دیکتاتور خونریز در دفتر تاریخ میهن خونبار ما به ثبت داد؛ #جمعه_خونین_خاش که کشتار نمازگزاران بی گناه را در خاش رقم زد.
۱۳ آبان ۱۴۰۱
#کامبیز_ریگی خاش
براهویی (نام کوچک نامشخص) خاش
#رحیم_داد_شهلی_بر خاش
#محمد_سلحشور خاش
#یونس_شه_بخش خاش
#صادق_براهویی خاش
#محمد_شه_بخش (میربلوچ زهی) خاش
#محمد_شه_بخش خاش
#عبدالملک_شهنوازی (کمالخان زهی) خاش
یونس میربلوچ زهی خاش
شهلی بر (نام کوچک نامشخص) خاش
سعید سهراب زهی خاش
ياسر بهادر زهي خاش
مبین میرکازهی خاش
علي كرد كلاهوزي خاش
عظيم محمود زهي خاش
علی مرادزهي خاش
#علی_روزبهانی تهران
#علیرضا_کریمی اسلام آباد غرب
#نسرین_قادری مریوان
#امیرحسین_قربانی ایذه
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
۱۳ آبان ۱۴۰۱
#کامبیز_ریگی خاش
براهویی (نام کوچک نامشخص) خاش
#رحیم_داد_شهلی_بر خاش
#محمد_سلحشور خاش
#یونس_شه_بخش خاش
#صادق_براهویی خاش
#محمد_شه_بخش (میربلوچ زهی) خاش
#محمد_شه_بخش خاش
#عبدالملک_شهنوازی (کمالخان زهی) خاش
یونس میربلوچ زهی خاش
شهلی بر (نام کوچک نامشخص) خاش
سعید سهراب زهی خاش
ياسر بهادر زهي خاش
مبین میرکازهی خاش
علي كرد كلاهوزي خاش
عظيم محمود زهي خاش
علی مرادزهي خاش
#علی_روزبهانی تهران
#علیرضا_کریمی اسلام آباد غرب
#نسرین_قادری مریوان
#امیرحسین_قربانی ایذه
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
علیرضا کریمی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۰ در اسلام‌آباد غرب به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو معلم بودند. او تا پایان دبیرستان در اسلام‌آباد تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل در رشته میکروبیولوژی به دانشگاه آزاد اراک رفت.
در آبان ماه سال ۱۴۰۱، پس از شهادت جوان خوشنام اراکی مهرشاد شهیدی، اعتراضات در این شهر شدت گرفت. جوانان با شعار “آزادی، آزادی” به خیابان‌ها رفتند و دانشجویان اراک نیز به اعتراضات پیوستند.
علیرضا نیز در روز ۱۳ آبان ۱۴۰۱ به تظاهرات در اراک پیوست. مزدوران وحشیانه به جوانان حمله کردند و علیرضا نیز از ضربات محکم و پی در پی آسیب دید. او توانست از چنگ وحوش فرار کند، اما ضربات مرگبار به سرش کارش را کرده بود.
#علیرضا_کریمی به تنهایی در خانه دانشجویی‌اش جان باخت.
زن سالخورده‌ای که صاحب خانه بود، پیکر بی‌جان علیرضا را پیدا کرد. او در اثر ضربه مغزی از گوشه‌های سرش خون بیرون زده بود.
مزدوران حکومتی پدر و مادر علیرضا را به اخراج از کار تهدید کرده و در رسانه‌های حکومتی اعلام کردند که علیرضا در اثر مصرف مواد مخدر فوت کرده‌است. حتی اجازه ندادند تا پیکر علیرضا در آرامگاه خانوادگی‌اش در امامزاده حسن به خاک سپرده شود و خانواده پیکر فرزندشان را در محاصره سرکوبگران در باغ رضوان اسلام‌آباد غرب به خاک سپردند.
روز پنجشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۱، روز چهلم علیرضا، مردم با حضور بر مزارش با شعارهای “مرگ بر دیکتاتور” یادش را گرامی داشتند و برای ادامه راهش تا سرنگونی دیکتاتور پیمان بستند.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
در آبان ماه سال ۱۴۰۱، پس از شهادت جوان خوشنام اراکی مهرشاد شهیدی، اعتراضات در این شهر شدت گرفت. جوانان با شعار “آزادی، آزادی” به خیابان‌ها رفتند و دانشجویان اراک نیز به اعتراضات پیوستند.
علیرضا نیز در روز ۱۳ آبان ۱۴۰۱ به تظاهرات در اراک پیوست. مزدوران وحشیانه به جوانان حمله کردند و علیرضا نیز از ضربات محکم و پی در پی آسیب دید. او توانست از چنگ وحوش فرار کند، اما ضربات مرگبار به سرش کارش را کرده بود.
#علیرضا_کریمی به تنهایی در خانه دانشجویی‌اش جان باخت.
زن سالخورده‌ای که صاحب خانه بود، پیکر بی‌جان علیرضا را پیدا کرد. او در اثر ضربه مغزی از گوشه‌های سرش خون بیرون زده بود.
مزدوران حکومتی پدر و مادر علیرضا را به اخراج از کار تهدید کرده و در رسانه‌های حکومتی اعلام کردند که علیرضا در اثر مصرف مواد مخدر فوت کرده‌است. حتی اجازه ندادند تا پیکر علیرضا در آرامگاه خانوادگی‌اش در امامزاده حسن به خاک سپرده شود و خانواده پیکر فرزندشان را در محاصره سرکوبگران در باغ رضوان اسلام‌آباد غرب به خاک سپردند.
روز پنجشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۱، روز چهلم علیرضا، مردم با حضور بر مزارش با شعارهای “مرگ بر دیکتاتور” یادش را گرامی داشتند و برای ادامه راهش تا سرنگونی دیکتاتور پیمان بستند.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing