اصلاح‌وب | islahweb.org
4.39K subscribers
11.3K photos
2.51K videos
309 files
13.6K links
✳️ اصلاح‌وب؛ کانال رسمی جماعت دعوت و اصلاح

Web: www.islahweb.org
Insta: www.instagram.com/islahweb
Aparat: aparat.com/islahweb
Kurdi: t.me/islahweb_k
Feqhi: t.me/soal_feqhi
Contact: @Islahweb79
Download Telegram
خانواده:

♦️خانواده پادگان نیست که در آن یکی فرمانده باشد و بقیه سرباز و گوش به فرمان او.
♦️خانواده پارک نیست که هیچ اصول و ضوابطی نداشته باشد و هرکسی هرکاری خواست بکند و هر وقت خواست بیاید و برود.
♦️خانواده دادگاه نیست که یکی قاضی باشد و دیگران را به محاکمه بکشاند.
خانواده مکانی‌ است مقدس که بر مبنای عشق و احترام و مسئولیت‌پذیری تشکیل می‌شود و در آن انسان رشد می‌کند و انسانیت ماندگار می‌گردد.

#جلال_معروفیان

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸
Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat
فضای رمضان

جلال معروفیان

رمضان، یکی از ماه‌های قمری است که بعد از آخرین روز ماه شعبان آغاز می‌شود. بنا به دستور پروردگار، هر مسلمانی که عذر و دلیلی موجه نداشته باشد، خود را مکلف می‌داند که روزه بگیرد.

🔗ادامه‌ی متن

#دین #اندیشه #جلال_معروفیان #مهاباد

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸
Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat
📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

#سید_قطب
🔖مترجم:
#جلال_معروفیان

حیات و زندگی نیز، سر زنده و با نشاط، پویا و جوشان، مرگ را البته - نه چندان چشمگیر و قابل بیان - احساس می‌کند!
و شاید گاه‌گاهی از دردِ مرگ، آن هنگام که او را گاز می‌گیرد! ناله‌ای سردهد و یا فریادی کند،
👈 اما، دیری نمی‌پاید که زخم‌هایش، التیام می‌یابد و خیلی زود، ناله‌هایش از نو، به حیاتی پر از آرامش و آسودگی تبدیل می‌شوند و....

👈انسان و حیوان، ماهی و پرنده، کرم و مورچه و درخت و گیاه، همه و همه، زمین را از حیات و زندگی و نشاط و سرزندگی، لبریز و سرشار می‌کنند.

مرگ نیز، در آن سوی دیگر، خود را مخفی و پنهان داشته، حمله‌ای می‌کند، شبیخونی می‌زند و راهش را در پیش می‌گیرد تا از سفره‌ی پُر بَهره‌ی حیات، پس مانده‌ای برداشته آن را بخورد، تا از پا در نیاید و زنده بماند!

با طلوع و غروب همیشگیِ خورشید، شب و روز از پی‌هم می‌آیند و طبق معمول، و زمین به دور خورشید می‌گردد؛
👈 این‌جا و آن‌جا، حیات و زندگی می‌جهد؛ همه چیز در حال رشد و افزایش است؛ افزایش در تعدد و تنوع، در کمیت و کیفیت...

✔️ به راستی اگر از دستِ مرگ، کاری ساخته بود، تاکنون، این شکوفایی و این افزایش و بالندگی را از سرزمینِ (حیات) رانده بود و به این خاطر است که مرگ در مقابلِ حیات، بسیار پژمرده و بی رَمَق است!!

و راز آن، این است که سرچشمه‌ی بالندگی و شکوفاییِ حیات و زندگی، نیروی لایزالِ پروردگار جاویدان است.

🖇 ادامه دارد...

T.me/islahweb
📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

#سید_قطب
🔖مترجم:
#جلال_معروفیان

خواهرم! اگر زندگی ما، تنها برای خودمان باشد، این زندگی، چیزی بسیار کوتاه و بی‌اثرخواهد بود و از لحظه‌ای که خود را می‌یابیم و می‌توانیم بفهمیم، شروع می‌شود و با پایان عمر نیز، پایان می‌پذیرد؛

👈اگر برای دیگران و به خاطر مردم، و یا به خاطر فکر و عقیده‌ای زندگی کنیم، حیات در نظر ما، آن چنان عمیق و طولانی می‌شود که از آغازِ خلقتِ انسان، شروع و پس از مرگ هم ادامه خواهد یافت.

در این صورت، ما بارها و بارها از زندگی شخصی خود بهره می‌گیریم و سود می‌بریم!
👈واقعاً هم سود می‌بریم و نه با خیال!
✔️ چون درک و فهم این گونه‌ی حیات، موجب می‌شود درک و دریافت ما از لحظه لحظه‌ی روزهای زندگی چندین برابر شود...

زندگی هم به تعداد سال‌هایِ سپری شده نیست، بلکه به میزانِ درک و فهم ما از آن است؛
👈همان چیزی که رئالیست‌ها و واقع‌گرایان، خیالش می‌نامند!!
ولی اگر راستش را بخواهی، واقعیتی است همچون دیگر واقعیت‌ها! و شاید (واقعی‌تر) از (واقعیت‌های) مورد نظر آنان.

زندگی چیزی جز درک و فهم آن نیست و هر انسانی که از این احساس و دریافت تهی شود حقیقتاً از خود زندگی دور و بی‌بهره می‌گردد و پیداست که هرگاه انسان درک و دریافت بیشتری از حیات داشته باشد.
👈 به همان نسبت هم عمرش طولانی تر خواهد شد....

به گمان من این موضوع به اندازه‌ای واضح و آشکار است که نیازی به جدل و بحث و گفت‌وگو ندارد.
👈هر وقت که ما برای مردم زندگی کنیم، عمر ما نیز چندین درجه افزایش می‌یابد و هر اندازه که مردم را بیشتر درک کنیم و در احساسات آنان شریک باشیم به همان میزان هم درک ودریافت ما از زندگی فزونی می‌گیرد و آن چنان «حیات» مان طولانی می‌شود، گویی که انسان هرگز نمی‌میرد...!!

🖇 ادامه دارد...

T.me/Islahweb
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بازتاب برگزاری ششمین کنگرە‌ی جماعت دعوت و اصلاح در شبکه‌ی جهانی سپیده

🎤 جلال معروفیان عضو شورای مرکزی جماعت و محمّد ایرانخواه عضو کنگره

#جلال_معروفیان #کنگره_ششم #انسجام_و_پویایی

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸
Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat
📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍️
#سید_قطب
🔖مترجم:
#جلال_معروفیان

خواهرم! شر و بدی قد عَلَم می‌کند؛ اما خیر و نیکی جلویش را می‌گیرد؛


اولی خیلی زود رشد می‌کند و گسترش می‌یابد،
👈 اما ریشه‌هایش در کشتزار زندگی فرو نمی‌رود؛ شاید هم، گاه گاهی سایه‌اش مانعِ تابیدن نور و رسیدنِ هوا به درخت نیکی باشد؛

✔️اما درخت نیکی آهسته و پیوسته رشد می‌کند؛
👈 زیرا فرو رفتنِ ریشه‌هایش در خاکِ حیات، عدمِ گرما و نور را جبران می‌کند.

هر اندازه، نقاب از چهره‌ی ظاهراً آراسته‌ی شر و بدی برداریم و با ژرف‌نگری و دقت تمام، نیرو و توانش را بکاویم، آن را تو خالی و پوچ و بی‌مایه و لوچ می‌یابیم؛

اما درختِ نیکی و معرفت، به هنگام گردبادها و طوفان‌ها، می‌ایستد و از پای نمی‌افتد؛ به رشدِ آهسته و پیوسته‌ی خود ادامه می‌دهد و در مقابلِ سنگ اندازی و گردبادهای بدخواهان، خم به ابرو نمی‌آورد و حتی بر سر و روی‌شان، میوه وگل می‌بارد!

🖇 ادامه دارد...

T.me/Islahweb
📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

#سید_قطب
🔖مترجم:
#جلال_معروفیان

خواهرم! اگر به قدرت و توانِ (خیر و نیکی)، در درونِ انسان پی ببریم، می‌بینیم که خیرِ فراوانی در اندرونِ اوست؛ تا حدی که برای اولین‌بار، آن را احساس نمی‌کنیم؛ من این را آزمایش کرده‌ام، در خیلی‌ها هم امتحان کرده‌ام...
👈حتی با آن‌هایی که در ابتدا چنان وانمود می‌شود بدکار و شرورند و یا بی‌احساس را و بی‌شعوراند...

اما کمی مهربانی و گذشت در مقابل گناه و تاوانشان و یا مقداری محبّتِ واقعی و دوست داشتن‌شان و یا کمی دلسوزی صادقانه و خالصانه برای رفع درد و رنج‌شان، کافی است تا چشمه‌ی خیر را در درونشان به جوش آورد و با اندک بخششی که بی‌ریا و تزویر باشد، آنان نیز، نسبت به تو مهر می‌ورزند و احساس اطمینان می‌کنند؛

✔️زیرا یقین داشته باش که شر و بدی در درون آدمی، آنقدر عمیق و ریشه‌دار نیست که ما فکر می‌کنیم؛
👈بلکه فقط در پوسته‌ی سختی از وجود انسان‌هاست که با آن به مقابله‌ی درد و رنج زندگی می‌شتابند، تا زنده بمانند...
و هرگاه به خود اعتماد و اطمنان کردند، این پوسته‌ی سخت هم می‌تواند بر و میوه‌ای شیرین و خوشمزه داشته باشد.

🔻این لذت را تنها کسانی می‌توانند بچشند، که مردم آنان را دلسوز و امانت‌دار خویش می‌دانند و به محبتِ چنین افرادی، ایمان و اطمینان دارند؛
👈چون به راستی آنان را در غم و دردهای خود، شریک می‌دانند و رأفت و گذشت‌شان را در مقابلِ حماقت و گناهانِ خویش، می‌بینند و با تمام وجود لمس می‌کنند...
اندک سعه‌ی صدر، چنین چیزی را تضمین می‌کند؛ به گونه‌ای که تصورش را هم نمی‌کردی!

💯 و من چنانکه گفتم، این را آزموده‌ام و تنها سخنان آب و تاب داری نیستند که از اوهام و خیالاتم برآمده باشند.... !

🖇 ادامه دارد...

T.me/islahweb
📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

#سید_قطب
🔖مترجم:
#جلال_معروفیان

آمنه
خواهرم! اگر بذرِ محبت و اخلاص را در قلبمان بکاریم،
سنگینی و گرانیِ رنج و مشقت‌ها، از روح‌مان برداشته شده، احساسِ سبکبالی می‌کنیم و بدون اینکه نیازی به چاپلوسی و تملق‌گویی داشته باشیم، به گاهِ دوستی و اخلاص، تقدیر و سپاس ما از مردم، صادقانه و خالصانه خواهد بود؛ که از ته قلب می‌جوشد و با این کار گنجینه‌ی خیر و خوبی را در درونشان می‌یابیم.

هرگاه که صادقانه آن‌ها را سپاس بگوییم، حتماً مبتنی بر مشاهده‌ی کار نیکی از آنان بوده است؛

👈زیرا هیچ کس، خالی از صفتی پسندیده و کرداری نیکو نیست تا تحسین دیگران را برانگیزد ولی تا زمانی که تخم محبت و اخلاص در قلبمان جوانه نزند، ذهنمان نمی‌تواند چنین راهی را بپوید و (خیر و نیکی) را اندرون انسان‌ها بجوید!!

✔️ اگر اینگونه باشیم، سنگینی نفرت و فرارشان و گرانیِ صبر و تحمل در برابر اشتباهات و حماقت‌شان را احساس نخواهیم کرد؛
👈 زیرا کم و کاستی‌ها و و نقاط ضعف آن‌ها، احساسِ ترحم و دلسوزی را در ما ایجاد می‌کند.

و آنگاه که تخم محبّت و اخلاص در قلب ما روییده باشد، به دنبال این نقاط ضعف و ناتوانی‌ها نمی‌گردیم و عادت خواهیم کرد که خود را دچار رنج و مشقت تنفر و بیزاری از آنان ننمائیم؛

🔻چون هرگاه از دیگران احساس تنفر و بیزاری کردیم، خود پیداست که نه تنها دانه‌های محبت و اخلاص در قلب‌مان، کاشته نشده است، بلکه باد کرده‌ی هواییم!
👈 و اگر از آنان هم ترسی به دل راه دهیم، نشانه‌ی این است که از (خیر و نیکی‌شان) ناامیدیم و نسبت به آن‌ها بدبین و بدگمانیم...!

🖇 ادامه دارد...

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸
Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat
📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍️
#سید_قطب
🔖مترجم:
#جلال_معروفیان

خواهرم! چه شیرین است آن هنگام که
دانه‌هایِ محبّت و اخلاص، در درون‌مان سبز گشته و قلب‌مان لبریز و مالامال از دوستیِ بندگانِ پروردگار شده است و از این سرچشمه‌ی جوشان و منبعِ درخشان، به دیگران ایمان و آرامش و اطمینان می‌بخشیم و چون ماهِ تابان در شب‌های تاریک می‌درخشیم و از این دریایِ بیکران خداوندِ منان خود نیز، چه گوارا و نیکو می‌نوشیم....!!


اگر به بهانه‌ی اینکه ما از دیگران، روحی پاک‌تر، قلبی صاف‌تر، سینه‌ای گشاده‌تر و ذهنی تیزتر داریم،
👈از آنان کناره‌گیری کنیم و خود را دور بداریم؛ بدان و یقین داشته باش که کار مهمی نکرده‌ایم؛

👈زیرا این روش، تنها آسان‌ترین راه‌ها و بی‌مشکل‌ترین آن‌ها است و نه درست‌ترینشان!

✔️ در حقیقت، بزرگواری واقعی این است که با قلبی سرشار از عفو و گذشت و اخلاص و محبت و با دیده‌ی ترحم، به به کژی و کاستی‌های مردم بنگریم.

👈و با روحی آرزومند و امیدوار به تزکیه و تعلیم و رشد آن‌ها به میزانی که خود رسیده‌ایم، همت گماریم و تا می‌توانیم از این مردم دوری نکنیم و با آنان همدل و هم نوا شویم!

✔️این به معنای دست کشیدن از افق‌های بلند و اُسوه‌های والا نیست؛
👈به معنای تملق و چاپلوسی برای مردم و تعریف و تمجید از آنان به جهتِ کارهای ناپسندشان هم نیست و یا بخواهیم با این کار، چنین وانمود کنیم که ما دارای سعه‌ی صدر، همتی عالی و اخلاقی کریمانه هستیم،
نه هرگز! چنین چیزی مد نظر ما نیست! و صد البته، بزرگواریِ حقیقی، در جمع کردنِ این تضادها و صبر و آرامشی که این کار می‌طلبد، نهفته است!

🖇 ادامه دارد...

T.me/islahweb
📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍️
#سید_قطب
🔖مترجم:
#جلال_معروفیان


آمنه! آن‌گاه که
به میزانی از قدرت و توانایی رسیدیم، ابایی نداریم که از دیگران هم یاری بخواهیم، حتی از کسانی که از خودمان هم
ناتوان‌ترند!
🔻چون می‌دانیم که کمک و حمایت مردم، مایه‌ی رشد و تعالی ما شده است.
👈پس، نه تنها آن را عار و ننگ نمی‌دانیم، بلکه بدان اعتراف می‌کنیم.

گاه گاهی، سعی می‌کنیم هرکاری را با دستِ خویش انجام دهیم و از سرِ کِبر و غرور، مردم را به یاری نمی‌خوانیم و رنج و تلاش آن‌ها را، ضمیمه‌ی کار و کوشش خود نمی‌کنیم و چه بسا اگر یقین پیدا کنیم که کمک و یاریِ آنان در رشد و تعالیِ ما به سوی قله‌ی پیروزی مؤثر بوده است، احساس دل تنگی و فشار می‌کنیم!

✔️ پیداست، زمانی اینگونه خواهیم شد که نسبت به خود بی‌اعتماد شده و به راستی از جهتی کمبود داشته باشیم؛
👈اما اگر نیرومند و قوی باشیم، هرگز چنین احساسی نخواهیم داشت.
👈زیرا تنها کودکان خردسال اند که اگر چه
به تنهایی از راه رفتن ناتوانند، ولی از کمک و مساعدتِ دیگران روی بر می‌گردانند!

آنگاه که به میزانی از قدرت و توانایی رسیدیم، یاری و کمکِ مردم را آگاهانه و با شادی و سپاس می‌پذیریم؛
✔️ سپاس از اینکه به ما یاری می‌رسانند و شاد از این که در این راه و در این درد، دیگران نیز با ما همراه و شریک‌اند و چه میمون و مبارک است، (شادی) ناشی از زیستن با مردم و (احساسِ) ناشی از همدردی و همدلی با آنان!

🖇 ادامه دارد...

T.me/islahweb