🟢 باران رحمت؛ نوازش بی‌کران الهی

✨ ای جان خسته،
       ای دل شکسته، در آغوش مهربانی خدا آرام گیر… هر قطره باران رحمت او، نوازش مهرآمیز بر دل‌های خسته است، هر نَفَسِ تازه، زمزمه‌ای از امید و آغوشی گرم برای بازگشت.

🔹 📖 قرآن کریم:
« "قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ » (الزمر: ۵۳)
(بگو: ای بندگان من که برخود اسراف کرده‌اید! از رحمت خدا ناامید نشوید، بی‌گمان خدا همه‌ی گناهان را می‌آمرزد، زیرا او آمرزنده و مهربان است.)

✨ اگر دلت از سنگینی گناه گرفته، اگر در چشمانت سایه‌های پشیمانی نشسته، بدان که هیچ دری بسته نیست، هیچ راهی تاریک نخواهد ماند، زیرا خداوند، مهربانی را در آغوش گرفته و تو را فرا می‌خواند.

🔹 🌷 حدیث نبوی (ص):

« التائب من الذنب کمن لا ذنب له»
(کسی که از گناه توبه کند، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.)

💖 خدا نه‌تنها می‌بخشد، بلکه می‌پرورد، زخم‌هایت را مرهم می‌گذارد، ناامیدی‌هایت را به امیدی جاودان بدل می‌کند. پس به سوی او بازگرد، از رحمت بی‌کرانش سیراب شو، و بدان که هیچ دل شکسته‌ای بی‌پناه نمی‌ماند.

🔹 📜 مولانا:
                  « گرت هزار بار توبه شکستی، باز آ
                      که درگه ما درگه نومیدی نیست»

✨ هیچ گناهی بزرگ‌تر از مهر خدا نیست، هیچ خطایی در برابر آمرزش بی‌کران او سنگین نمی‌ماند. پس با قلبی آرام، با دستانی گشوده، با اشکی از امید و عشق، به سوی روشنی بازگرد.

🔹 🌿 ابن قیم (رح):

«رحمت خداوند از سختی‌های انسان بزرگ‌تر، از گناهان او وسیع‌تر و از ضعف‌های او مهربان‌تر است؛ هر گناهی که از بنده سربزند، در برابر آمرزش خداوند ناچیز است.»

💖 هر روز، طلوعی تازه برای بازگشت است، هر نفس، فرصتی نو برای یافتن آغوش خداوند… پس ناامید مشو، که مهربانی او بر همه چیز سایه افکنده است.

✨ پس دل را از غبار ناامیدی بشوی، به سوی نور بازگرد، و بدان که هیچ گناهی بزرگ‌تر از رحمت خدا نیست.✨

✍️ حمـزه خان بیـگی
┈••✾•🍃⚜️🍃•✾••┈

t.me/islahweb

🌍 نان، نه نمک؛ صدای شرم جهان در غزّه

✍️ الهه رهنما

هر قطره‌ اشکِ کودکِ بی‌گناهِ غزّه، دل هر انسان باوجدان را می‌سوزاند.
آرزوی یک لقمه نان یا مشتی آرد برای زنده‌ماندن، آن‌قدر دردناک است که هر قلبِ بیداری را می‌شکند و شرمنده می‌سازد.

با این اوضاع، چه می‌توان گفت از حال و روزِ امت، به‌ویژه برخی سران و حاکمان اسلامی، که در این بحرانِ عمیق، نه تنها سکوت کرده‌اند، بلکه بی‌پروا به حمایت از ظالم برخاسته‌اند!
آنان مظلوم را فراموش کرده‌اند، بی‌آنکه خم به ابرو بیاورند!

گویی حدیث «ٱنصر ٲخاک ظالماً ٲو مظلوماً» را وارونه فهمیده‌اند؛ به‌جای بازداشتن ظالم از ظلم، در عمل یاری‌اش می‌دهند!
نه تنها مرهمی بر زخمِ غزّه نگذاشتند، که گاه نمک بر آن پاشیدند!

#غزه_تنها_نیست
#حمایت_از_مظلوم
#شرم_تاریخی
#ظلم_تا_کی
#فلسطین
#کودکان_غزه
#امت_کجاست
#الهه_رهنما

📲 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید: 

🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وب‌سایت 🔸 آپارات

🔖 آن بینی که در پیِ آنی!

گاو در بغداد آید ناگهان
بگذرد او زین سران تا آن سران

از همه عیش و خوشی‌ها و مزه
او نبیند جز که قشر خربزه

👌طالب هر چیز، ای یار رشید
جز همان چیزی که می‌جوید ندید.

📍معنای روان:
✓ مولانا می‌گوید آدمی در این جهان، تنها همان چیزی را می‌بیند که به‌دنبالش است. کسی که با نیت غلط و غرض آلود وارد دنیای حقیقت شود، هرچند در مرکز معرفت و معنا باشد، چیزی جز حاشیه‌ها و پوسته‌ها نخواهد دید. گاو، در قلب دانایی و نعمت یعنی بغداد، همچنان در پی پوست خربزه است.

📍مفهوم و درس زندگی:
✓ جهان پُر از صدا و حضور است؛ بیشتر افراد فقط برای گفتن آمده‌اند، نه برای شنیدن. همه آماده‌اند تا نظر خود را تحمیل کنند، و به هر قیمتی آن را بقبولانند، برای آن نیامده اند که از دیگری چیزی بیاموزند. هر گروهی در بند آتوریته‌ی فکری (مرجعیت فکری یا ذهنی) خویش است.
✓ و بدتر از آن، بسیاری با چشمی پر از پیش‌داوری و دلی سرشار از تعصب به سراغ قرآن و دین و معنویت می‌روند. سراسر قرآن را می‌خوانند، اما جز شبهه و اشکال نمی‌جویند. حقیقت در مقابل‌شان است، اما طالب آن نیستند. چون:
ای بسا کس رفته تا شام و عراق
او ندیده هیچ جز کفر و نفاق
وی بسا کس رفته تا هند و هری
او ندیده جز مگر بیع و شری
✓ قرآن خود می‌گوید: «پس هر کس چشم بدین آیات بگشاید به سود خود کار کرده است و هر کس چشم فرو بندد، ضرر آن بر خودش است…» (انعام: ۱۰۴)
اما دیدن آیات نیازمند «خالی بودن» است؛ از پیشداوری، از تعصب، از شهوت قدرت، از غرض‌های نفسانی.
✓ یکی از بزرگ‌ترین موانع درک حقیقت، پیش‌داوری و ذهنیت‌های تثبیت‌شده‌ای است که با خود به سراغ معنا می‌بریم. همین است که حتی در برابر کتاب خدا نیز نه به تدبر، بلکه به تأیید و تطبیق دانسته‌های پیشین خود می‌نشینیم. حال آن‌که تدبر در قرآن یعنی آمادگی برای دست کشیدن از هر آن‌چه پیش‌تر “مسلم” می‌پنداشته‌ایم. گاه فهم درست آیه‌ای، ما را ناگزیر می‌سازد که از اندیشه‌ای رایج یا تفسیر متداول بگذریم و به نوری نو در دل آیه تن در دهیم. و مگر نه آن است که خداوند فرمود:
«أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ»
(آیا در این سخن نمی‌اندیشند؟ یا گمان دارند چیزی بر آنان نازل شده که بر پدرانشان نازل نشده بود؟)
این پرسش نه‌تنها اهل جاهلیت، بلکه هر ذهن مألوف‌زده‌ای را خطاب می‌گوید: آیا در پی دریافت تازه‌ای از وحی هستی یا فقط به دنبال تطبیق آن با دانسته‌های پیشینی؟
✓ گاه راه سکوت است و تأمل، گاه طلب ملتمسانه از خدا که حق را به ما بنمایاند، و گاه راه، گفت‌وگوست. گفت‌وگویی از سر فهم و تماشا، نه مجادله و سلطه.
وقتی هرکس بخواهد که نه از موضع دلیل و برهان بل از موضع یقین حرف بزند، و چون پذیرفته نمی‌شود، به زور متوسل گردد،
حاصل این روند، چیزی جز خشونت و ویرانی نخواهد بود.
نردبان‌هایی‌ست پنهان در جهان
پایه‌پایه تا عنان آسمان
هر یکی از حال دیگر بی‌خبر
ملک با پهنا و بی‌پایان و سر
✓ این جهان راه‌های پنهانی بسیار دارد. هرکس در نردبان خود بالا می‌رود، اما اگر اهل شنیدن نباشیم، تنها صدای خودمان را می‌شنویم.
قبله جان را چون پنهان کرده‌اند
هر کسی رو جانبی آورده‌اند
✓ در پایان این تأملات، هیچ دعایی گویا‌تر و ضروری‌تر از این نیست که از خداوند بخواهیم: «اللهم أرِنا الحق حقّاً وارزقنا اتباعه، وأرِنا الباطل باطلاً وارزقنا اجتنابه، ولا تجعله ملتبساً علینا فنضلّ، واجعلنا للمتقین إماماً». دعایی که از صالحان امت نقل شده و ابن‌کثیر آن را در شرح آیه اختلاف میان انسان‌ها (بقره: 213) یاد کرده‌اند. مولانا نیز در مثنوی این دعا را چنین آورده:
ای خدا بنمای تو هر چیز را
آن چنان که هست در خدعه سرا
✓در جهانی که هرکس از زاویه‌ی میل و منفعت خویش می‌نگرد، این دعا التماس صادقانه‌ای است برای دیدنِ حقیقت به‌سانِ حقیقت و اجتناب از خلط باطل به جامه‌ی حق.
تمنایی است برای پاکسازی درون از گرایش‌ها، آتوریته‌ها، و تیرگی‌هایی که چشم جان را کور می‌سازند. در مسیر گفت‌وگو، درک، و دوری از خشونت، چنین دعایی نه فقط زبان دل بلکه قطب‌نمای روح انسان بیدار است.

✍ الحاق جوادی

#مثنوی #مولانا #تفکر_نقادانه  #دیدن_عالم_معنی #گفت‌وگو #خشونت #یقین_کشنده #نردبان_پنهان #آگاهی #ادراک

https://t.me/islahweb

‍ 🔹دکتر آلاء النجار؛ روایت اندوهی که ۹ بار قلب را شکافت

هیچ‌گاه در کابوس‌های تلخ‌ترین شب‌هایش نیز تصور نمی‌کرد که روزی فرارسد که نُه فرزندش را در یک لحظه از دست بدهد. دکتر آلاء النجار، پزشک فلسطینی و مادری که ده فرزند داشت و بزرگ‌ترینشان هنوز سیزده سال را تمام نکرده بود، حالا با داغی زندگی می‌کند که نه‌تنها قلب یک مادر، که هر دل زنده‌ای را می‌فشارد.

به گزارش حازم حلو، خبرنگار مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین در غزه، قرار بود آلاء ــ طبق معمول ــ در پایان روز کاری، با دستانی پر از شوق و تکه‌ای نان، نزد کودکانش بازگردد. اما آن‌ها بودند که به سراغش آمدند، نه در خانه، که در بیمارستان ناصر، جایی که آلاء در آن کار می‌کرد؛ در حالی که در کفن‌های سفید پیچیده شده بودند.

اشغالگران خانه آن‌ها را در منطقه قیزان النجار در شمال خان‌یونس محاصره کردند و با شدت هدف حمله قرار دادند. نتیجه آن، شهادت نُه کودک و مجروحیت خطرناک دهمین فرزند، همراه با پدرشان ــ دکتر حمدی النجار ــ بود.

آلاء هنوز در شوک این فاجعه بی‌مانند به‌سر می‌برد و سنگینی غم، سراسر وجودش را فراگرفته است. او حاضر به سخن گفتن با رسانه‌ها نیست؛ چرا که هیچ زبانی در جهان قادر نیست لحظه‌ای از آنچه بر کودکانش گذشت ــ لحظاتی آمیخته به ترس، هراس و درد ــ را توصیف کند.

شهد النجار، دختر برادر آلاء که همسایه دیواربه‌دیوار این خانواده داغدار است، می‌گوید که ارتش اشغالگر به‌طور ناگهانی و بی‌وقفه، منطقه را هدف آتش سنگین توپخانه‌ای قرار داد.

او در گفتگو با مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین بیان کرد که با شدت گرفتن حملات، پدر خانواده کودکان را به طبقه همکف خانه منتقل کرده و به‌صورت مداوم تلاش داشته‌اند با صلیب سرخ تماس بگیرند تا راهی برای خروج از آن منطقه مرگبار بیابند.

شهد که بارها در میانه گفتگو از شدت گریه صدایش می‌لرزید، ادامه می‌دهد: «موشکی را دیدیم که به خانه دکتر حمدی ــ پدر بچه‌ها ــ اصابت کرد اما منفجر نشد. پدر در آن لحظه سعی کرد با بچه‌ها فرار کند. اما تنها لحظاتی بعد، موشکی دیگر خانه را در هم کوبید و همه‌چیز زیر آوار رفت.»

به‌دنبال انفجار، فریادها و گریه‌های همسایگان و خویشاوندان بلند شد. برخی موفق شدند خود را به خانه برسانند و پدر و فرزند بزرگ‌تر ــ آدم ــ را که به‌شدت زخمی شده بودند، از زیر آوار بیرون بکشند و به بیمارستان منتقل کنند.

ساعاتی بعد که شدت بمباران‌ها کاهش یافت، نیروهای امداد و نجات توانستند پیکرهای هفت کودک را از زیر آوار بیرون بیاورند. اجسادی که نه تنها بی‌جان، که سوخته و متلاشی شده بودند.

شهد با چشمانی اشک‌بار از کودکان شهید می‌گوید: «این بچه‌ها نور چشم همه خانواده بودند. سه فرزند بزرگ‌ترشان در مدارس حفظ قرآن درس می‌خواندند و از نظر تحصیلی نیز ممتاز بودند.»

این خانواده، مانند هزاران خانواده دیگر در غزه، پیش از فاجعه، با حداقل‌ها روزگار می‌گذراند و زیر آوار جنگ، سعی داشت روزنه‌ای از لبخند و زندگی بیابد. اما قدرت‌شان تمام شد، و زمان در لحظه مرگ ایستاد. دل آلاء، مادری که عمرش را صرف نجات کودکان کرده بود، در برابر ویرانی خانه و پیکرهای فرزندانش، از تپش ایستاد.

این تنها یک روایت نیست؛ بلکه صحنه‌ای زنده از زخم‌های خون‌چکان غزه است. جایی که خانواده‌ها بهای ایستادگی خود را با جان عزیزترین‌هایشان می‌پردازند. ماشین مرگ، همچنان جان‌ها را درو می‌کند، و روایت‌های درد، با خون کودکان نوشته می‌شود؛ و همزمان، هر واژه‌ای که روزی از «حقوق بشر» افسانه ساخت، فرو می‌ریزد.

دکتر محمد زقوت، مدیر بیمارستان‌های غزه، تأکید کرد که آنچه بر خانواده دکتر آلاء و حمدی النجار رفت، جنایتی است که برگ دیگری به پرونده سیاه اشغالگران می‌افزاید؛ پرونده‌ای مملو از نسل‌کشی و قتل‌عام.

او در گفتگو با مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین گفت: «این کشتار هولناک که در آن ۹ کودک کشته شدند، نشان می‌دهد که ارتش اشغالگر، قتل را به یک سرگرمی بدل کرده؛ سرگرمی‌ای مبتنی بر کشتار کودکان بی‌گناه.»

به گفته او، این فاجعه، خلاصه‌ای از نسل‌کشی‌ای است که مردم غزه بیش از ۱۹ ماه است با آن دست‌به‌گریبانند؛ نمونه‌ای کامل از جنایت جنگی که با تمامی معیارهای حقوق بین‌الملل مطابقت دارد.

دکتر زقوت افزود: «رفتار اشغالگران با مردم غیرنظامی فلسطین، به‌ویژه کودکان، بار دیگر ماهیت جنایتکارانه آن‌ها را آشکار می‌کند. کودکانی که اکنون، هدف مستقیم هواپیماها و موشک‌ها هستند.»

او هشدار داد: «سکوت جوامع عربی، اسلامی و بین‌المللی در برابر این جنایت و جنایات مشابه، شکلی از مشارکت در نسل‌کشی است. این سکوت، اشغالگران را به تداوم قتل و پاک‌سازی تشویق می‌کند و برای آن‌ها پوششی جهت ادامه جنایاتشان فراهم می‌سازد.»

#غزه
#فلسطین
#کودک‌کشی
🖇 t.me/islahweb

🟢 هواپرستی، سد راه روشنایی

📖 قرآن کریم :

﴿أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ﴾
     تأملی در مفهوم آیه:
👈 آیا دیده‌ای کسی را، که هوای نفس خود را معبود خویش قرار داده است؟
📖 حدیث نبوی :
« مَا تَحْتَ ظِلِّ السَّمَاءِ مِنْ إِلَهٍ يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ هَوًى مُتَّبَعٍ» 
(ابو امامه (رض) در المعجم الکبیر للطبرانی)

👈 «پیامبر اکرم (ص) هشدار می‌دهند هیچ معبودی که، به جای خدا پرستیده شود، نزد خدا منفورتر از هوای نفس نیست.»
👈  تو شاید شادمان باشی که در برابر هیچ بتی سر فرود نمی‌آوری، اما در درونت، بتی پنهان از هواهای نفسانی را پرستش می‌کنی، بی‌آنکه حتی احساسش کنی…
🔹 ابن عربی:
📖« هوای نفس، پرده‌ای است که میان انسان و  روشنی حقیقت کشیده شده است؛ هر که آن را کنار زند، به نور الهی خواهد رسید»
👈علم و دانش، اگر با هواهای نفسانی آمیخته شود، گمراه‌کننده‌تر از نادانی خواهد بود!
📖 «أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ»  (  جاثیه: ۲۳)
«آیا دیده‌ای کسی را، که هوای نفس خود را معبود خویش قرار داده است، و خداوند او را با علم و آگاهی گمراه ساخته؟»

👈 بدترین دانش، دانشی است که انسان را از خدا دورتر کند؛ پس بکوش تا علم را به عمل پیوند دهی، تا از رستگاران باشی.
🔸پس رهایی از هوای نفس، نه‌تنها راهی به سوی تزکیه، بلکه پلی به سوی نور حقیقت و آرامش درون است.🔸
🔹 قتاده می‌گوید:
📖« هُوَ الَّذِي كُلَّمَا هَوِيَ شَيْئًا رَكِبَهُ، وَكُلَّمَا اشْتَهَى شَيْئًا أَتَاهُ، وَلَا يَحْجِزُهُ عَنْ ذَلِكَ وَرَعٌ وَلَا تَقْوَى!.»
«و او کسی است که، هر چه را دلش بخواهد، دنبال می‌کند، و هر چه را هوس کند، به سوی آن می‌شتابد، بی‌آنکه تقوا یا پرهیزگاری او را بازدارد!»

👈 درون هر انسانی، بتی نهفته است که نامش «هوا» است؛ و هر چه شیطان در دل او نفوذ کند، پرستش این بت در وجودش بیشتر و قویترخواهد شد.

🔹 ابن عباس می‌گوید:
📖« الْهَوَى إِلَهٌ يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ.»
«هوای نفس، معبودی است که به جای خدا پرستیده می‌شود.»
🔹 مولانا:
« هوا پرستی، زندان جان است، هر که از آن رها شود، به آزادی حقیقت می‌رسد.»

🔸پس ای جان مشتاق، دل را از بند هواهای نفسانی رها کن، و به سوی نور هدایت الهی بازگرد، که تنها در یاد خدا، آرامش حقیقی نهفته است.🔸

🌿 اللهم جنبنا الفتن وهوى النفوس

✍️ حمـزه خان‌بیـگی
┈••✾•🍃⚜️🍃•✾••┈

https://t.me/islahweb

📌فیلسوفی که کوشید انسان را از تاریکی اخلاقی رهایی بخشد

✍️محسن آزموده

السدیر مک‌اینتایر، فیلسوف اسکاتلندی- امریکایی و یکی از بزرگ‌ترین اندیشمندان معاصر در زمینه فلسفه اخلاق و سیاست در روزهای اخیر در سن نود‌و‌شش‌سالگی درگذشت. اهل فلسفه به ویژه علاقه‌مندان به فلسفه تحلیلی و طرفداران فلسفه اخلاق و علم سیاست او را می‌شناسند، اما قطعا او در ایران شهرتی به اندازه فیلسوفان هم‌عصر خود ندارد، اگرچه بی‌تردید به اندازه نام‌هایی چون جان رالز و یورگن هابرماس در پیشبرد اندیشه فلسفی در سده بیستم نقش داشته است‌. مختار نوری، عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی کرمانشاه و محقق فلسفه سیاسی از‌جمله پژوهشگران ایرانی است که طی سال‌های اخیر بر اندیشه مک‌اینتایر و کاربست آن در جامعه ایران تمرکز نموده است.

📎 متن کامل جستار را در اصلاح‌وب بخوانید:

#گزیده
#السدیر_مک‌اینتایر
#فلسفه_اخلاق
#فلسفه_سیاسی
#جماعت‌گرایی
#فضیلت‌محوری
#مختار_نوری
#اندیشه_معاصر
#فلسفه_غرب
#نقد_مدرنیته
#جامعه_فضیلتمند
#اندیشه
#اخلاق_مدرن
#مک‌اینتایر_در_ایران
#گفت‌وگو_فلسفی

📲 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید: 

🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وب‌سایت 🔸 آپارات