معلّمم!

✍فرمیسک فرهادی

به ساعت شنی عمرم که نگاه می‌کنم انگار چیزی تهش نمانده یا در خوش‌بینانەترین حالت یک ثلث باقی است.
آدمی به اینجا که می‌رسد، معمولاً توقّفی می‌کند و به عقب نگاه می‌اندازد.
نگاهی عمیق، دقیق و ممتد.
گاهی مدّت‌ها همانطور می‌ماند و اشک از چشمان خیره‌اش سرازیر می‌شود.
گاه برقی از نگاهش می‌گذرد و تبسّمی، بی‌صدا بر لبانش نقش می‌بندد.
نگاه می‌کنم و آلبوم خاطرات را ورق می‌زنم.
برادر بزرگم، لبخند مهربان و دستان گرمش را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم؛
کم‌حرف بود و آرام، امّا درس‌هایی از او آموختم که بارها و بارها مرورشان کردم.
پدرم، پدرم!
هنوز هم وقتی به مادر زنگ می‌زنم ناخودآگاه می‌خواهم احوالش را بپرسم، به خود کە می‌آیم،
هر کس به شکلی، حالتی،
مهربان یا تند، آراسته یا آشفته، عبوس یا متبسّم، آرام یا متلاطم از جلوی نگاهم می‌گذرد.
فکر کردم، وقتی من در آلبوم ذهن اطرافیانم بگذرم، کدام یک از اینها خواهم بود؟
ناخودآگاه مشتم گره شد، قلبم فشرده،
ضربانم را حس می کردم و اشک گرمی آرام از گوشه چشمم لغزید.
امّا
انگار بعضی‌ها در ذهن و خاطر،
در دل و جان
در روح و جسم خیلی رسوخ کرده‌اند، طوری‌که وقتی بخواهی ردشان را پاک کنی زندگی خالی می‌شود!
بی‌معنی می‌شود و واقعاً مبهم!
عجیب تکانم داده‌اند، مثل باغبانی که قبل از تو رسیده و کامل همه جا را هرس کرده و
آبیاری!
با تمام وجود کاشت و کاشت و من دامن دامن از آن باغ می‌چینم.
بو می‌کنم!
مزه!
نگاه!
حال دلم خوب می‌شود؛ گویی طعم واقعی، آرامم کرده و من نیز مشق باغبانی
مشق!
مشق!
وقتی که تیزتر و ظریف‌تر نگاه می‌کنم؛ می‌بینم همسایه‌ها هم پای درس این باغبان بزرگ دو زانو نشسته‌اند و مشغول تلمّذ.
خدای من یک انسان چقدر می‌تواند پر از تو باشد؟ لبریز، سرشار!
آنگونه که به یقین می‌دانی راه را درست آمده‌ای.
«اهدنا» گفتن‌هایم رنگ اجابت گرفته‌اند؛ «صبغة الله»

سعی می‌کنم درس‌هایم را جامه پوشانم.
اگر مدّت‌ها سر بر آستانه‌ات گزارم و شاکر، نمی‌توانم، که؛ « ما عرفناک حقّ معرفتک و ما عبدناک حقّ عبادتک»
برمی‌گردم، این بار به جلو، سعی می‌کنم پا جای پایش گذارم!
به‌یادماندنی‌ترین!
راهت پر ‌رهرو!
معلّمم!
#معلم
@islahweb

اگر جای قاتل معلم فرانسوی بودم ...

✍️یوسف سلیمان‌زادە

جوان ۱۸ ساله‌ی چچنی، معلم فرانسوی را به اتهام نشان دادن کاریکاتورهایی از رسول الله (ص) به دانش آموزانش به قتل می‌رساند. این جوان قهرمان غیرت دینی در نگاه جمع کثیری از مسلمانان می‌گردد‌. عکس‌ها و کلیپ‌های او در فضای مجازی دست به دست می‌شود. به یک‌باره عکس پروفایل جمع کثیری از دوستداران رسول (ص) محمد می‌شود ولی آیا از خود پرسیده‌ایم اگر جای آن جوان بودیم چه کار می‌کردیم؟

#معلم_فرانسوی
#اهانت_به_پیامبر

@islahweb

زن، معلم و باغبان باغ انسانیت است

✍سکینه عبدالهی

مادری کردن صرفاً خانه‌داری نیست، کارهای خانه را هر شخصی می‌تواند به بهترین نحو یاد بگیرد و انجام دهد اما مهر و محبت و معرفت مادری را هیچ کسی جز مادر نمی تواند داشته باشد و انتقال دهد. مادر در واقع، معلم و باغبان باغ انسانیت است همان باغبان و درخت شکوفا شده‌ای که خود به مرحله میوه‌دهی و تکثیر بذر رسیده است.

مادر در ابتدا بذر معرفت، آگاهی و روشن‌بینی را در داخل خاک (ذهن‌ کودک) می‌کارد و سپس‌ به آن توجه و از آن مواظبت می‌کند.(راهنمایی جهت تشخیص رسالت زندگيمان، اینکه چه مأموريت، ارزش‌ها و چشم‌اندازی را در زندگی بايد دنبال كنيم!؟)

همراه پدر، زمانی که بذر جوانه می‌زند و به نهال کوچکی تبدیل می‌شود با حمایت فکری، تکیه‌گاه و قیم ‌نهال تازه رشد کرده می‌شود تا نهال فرصت پیدا کند که ریشه‌هایش در داخل خاک مستحکم شود. (همراهی فرزند تا رسیدن به ثبات اولیه و خودباوری برای تحليل زندگی‌اش بر پایه‌ی شناخت نقاط قوت‌ها، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهديدها برای دستيابی به درک معنای واقعی زندگی).

بعد از اینکه ریشه‌های نهال در داخل خاک رشد کرده و قوی شدند، قیم را برداشته و با هرس فرم‌دهی، شروع به تربیت فرم درخت می‌کنند.(از حمایت مستقیم خود کاسته و با راهنمایی کلی در مورد مسیر راه به فرزند خود کمک می‌کنند تا بتواند به استقلال عقلی و عاطفی برسد و نقشه زندگی خود را ترسیم نماید)

* در هرس فرم‌دهی، چهارچوب کلی درخت یعنی همان شکل و فرم درخت مشخص می‌شود و از یک سالگی تا ۵ سالگی درختان انجام می‌گیرد. آنها در این دوره حساس نیز بسیار بیشتر مواظب علف‌های هرز و آفاتی هستند که تأثیر مستقیمی در رشد درخت و ضعیف شدن آن دارند.. (آگاهی بخشی در خصوص افکار منفی و مخرب و اینکه با چه سنجه‌ها و شاخص‌هايی بايد اهداف زندگی خود را اندازه‌گيری كرد.)

در طول دوران رشد درخت، باغبان علاوه بر فرم و شکل درخت، سعی می‌کند با کودهی و آبیاری مناسب، دور کردن آفات و از بین بردن علف‌های هرز اطراف نهال، از او مراقبت کرده و هرزگاهی هم او را هرس می‌کند این نوع هرس، هرس میوه‌دهی است یعنی با کنترل رشد رویشی، به درخت کمک می‌کند تا وارد مرحله رشد زایشی و میوه‌دهی شود.(کمک به درک معنای واقعی زندگی جهت ورود شخص از مرحله زنده بودن به زندگی کردن یعنی اینکه، چه اقدامات و ابتكاراتی را با چه اولويتی بايد انجام داد تا به درک معنای واقعی زندگی نزديك‌تر شد).

هرگاه درخت از هر نوع آفات، علف‌های هرز، بیماری و کمبود مواد غذایی در امان ماند و هر دو نوع هرس (فرم‌دهی و میوه‌دهی) بر روی آن به درستی انجام شد آن وقت است که درخت شکوفا شده و وارد مرحله میوه‌دهی می‌شود و پدر و مادر(باغبان) به آرامش و رضایت قلبی می‌رسند.

آگاهی، دانایی است و دانایی، توانایی است. هرچه شخص آگاه‌تر باشد بسته به درک خود، بهتر می‌تواند خود و جهان پیرامون خود را متحول ‌سازد. بنابراین زن تنها زمانی که خود فردی آگاه و توانا و رشد یافته باشد می‌تواند آنقدر تأثیرگذار باشد که فرزندنش‌ را در مسیر شناخت واقعی خویش(ضعفها، توانایی‌ها، امیال و علائق و..)، شکوفایی استعدادها و توانایی‌هایش یاری نموده و او را در رسیدن به جایگاهی که در جهان هستی برایش درنظر گرفته شده راهنمایی نماید تا رسالت خود را که همان متعالی ساختن زندگی خود و دیگران (اصلاح و آبادانی زندگی خود و این جهان) است به سرانجام برسانند. با این حال زن را ابر انسانی خستگی‌ناپذیر نیز نمی‌دانم او نیز یک انسان اما در نوع خود تأثیرگذارترین است.
به همین دلیل، من روز زن را روز مادر و روز مادر را روز معلم/باغبان می‌دانم.

#مادر #معلم
🆔 @islahweb