از آخرین بازدمش خیلی سال است که می‌گذرد
هرگز از نزدیک او را ندیدم
هر جا که دیدمش، در جایگاه متهم ایستاده بود، برای دفاع از خودش
برای اینکه نگذارد جانش را بگیرند

اما همیشه از همان دورها
او را بو می‌کردم
گاهی بعضی بوها، بدون واسطه مولکول‌ها و اتم‌ها هم، استشمام می‌شوند
مثل بویی که همیشه از دور، خیلی دور، از شهلا می‌شنیدم
بوی مادر
بوی معلم ادبیات
بوی یک انسان ساده
بوی زن! بوی زندگی! بوی آزادی...

تمام کوشش را به کار بست
اما موفق نشد که از جانش دفاع کند
و در نهایت، اعدام شد
نمی‌دانم چرا بعضی پرونده‌های جنایی، این‌قدر بی‌علتِ معلوم، ما را در خود ذوب می‌کنند
شاید چون واقعاً کیفر بی‌گناهان، بوی خاصی می‌دهد
شاید هم نه!
در هر صورت، چیزی که در شهلا خاص و نادر بود
دفاع جسورانه و بی‌پرده‌اش از احساس عشقش بود
عشق زنانه
عشقی که در تاریخ از جنس بیماری و فحشا بوده
عشقی که بی‌رحمانه سرکوب، و در خفا خفه می‌شد
اما شهلا، پخته و مقتدر، در برابر مردانی که او را جز در زیر نقاب و برقع نمی‌توانستند ببینند
بدون شرم‌های بی‌جا
ایستاد و از احساس عمیق زنانه‌اش که در تاریخ بهره‌ای جز طرد و سرکوب نداشته، دفاعی شاعرانه و ادیبانه کرد
دفاعیه‌ای که هنوز از آن خون می‌چکد، اما بوی زن و زندگی می‌دهد
امروز تولد شهلا جاهد است
تولدش مبارک

#شهلا_جاهد
@islie