اندیشکده خرد جنسی
11.2K subscribers
1.79K photos
680 videos
31 files
927 links
تلاش برای توصیف، تحلیل و تولید گفتمان با تکیه برجمهوریت، در حوزه زیست جنسی مان.

ارتباط با ادمین
@Yek_pishnahad_sade
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
روایتی از آزار جنسی در مشهد!
(دوربین مخفی)
@kherad_jensi
💥 *یکشنبه های تربیتی* 💥
مجموعه وبینارهای هفتگی *تربیت جنسی کودکان*
به همت گروه مامایی وسلامت باروری دانشگاه علوم پزشکی تهران

*هفته دوم: تربیت جنسی: چیستی؟ چرایی؟*

سخنران: دکتر سید علی آذین متخصص پزشکی اجتماعی، فلوشیپ طب جنسی

زمان: یکشنبه *17 بهمن* ، ساعت *5 تا 7 عصر*

📝 همراه با *امتیاز فرهنگی* برای اعضای هیات علمی

📝 ارائه *گواهی آنلاین* برای شرکت کنندگان

💻 لینک شرکت در وبینار :
https://www.skyroom.online/ch/virtualtums/midwifery--srh-webinars-tums
حقِ همسر!
مرضیه محبی

‏امروز حسب اتفاق، دو زن هردو شصت هفتاد ساله ، به سودای گرفتن سهمشان از اموال همسر، به دفتر من امدند. اولی میگفت از پانزده سالگی در خانه ام کار کرده ام. حتی بنایی. همه کار شوهر وپنج بچه را. میگفت من پنج بار اعدام شدم. پنج بار با روسری ام مرا به دار زده و بعد که دست وپا زدم وکبود شدم رهایم کرده، میگفت حالا هم مرا کتک زده واز خانه بیرون کرده. میخواهم سهمم را بگیرم و تنها زندگی کنم.

دومی هم همه ی کارهای خانه وباغ شوهرش را به عهده داشته، میگفت در سی سال گذشته، شوهرش همه روابط او با خانواده اش را بطور مطلق قطع کرده. میگفت پدر ومادرم مردند و داغ دیدنشان ‏به دلم ماند.

حالا از خانه گریخته ام وحقم را میخواهم. اما در انبان حقوق خانواده ی من، بهره ای از اموال شوهر برای انها مقرر نشده بود. شرمسارانه وخاضعانه گفتم هیچ حقی ندارید، هیچ. مگر انکه همسرتان بخواهد شمارا طلاق بدهد ودادگاه ملزمش کند بخش کوچکی از اموالش را به شمابدهد.

‏گفتم اسناد ازدواجتان قدیمیست وشما حتی شرط ناقص ونارسای تنصیف راهم در اسناد ازدواجتان ندارید.

هردو مات و مبهوت به فکر رفتند، حتما در دل میگفتند، غیر ممکن است، غیر ممکن است. زنان تنها به مدد شرط ضمن عقد میتوانند در اموال خانواده شریک شوند.

♨️چقدر تاسف بار مهرشون چی؟ اجرت المثل؟


منظور اینها گرفتن سهمی از اموال مرد بود. اجرت المثل را گفتم بهشون باید در داگاه ثابت کنند که همه کارهایی را که انجام داده اند به قصد گرفتن پول بوده. ومهریه هاشان هم حتی به نرخ روز کفاف تهیه یک اتاق را نمیداد.

@kherad_jensi
رهبر جمهوری اسلامی: مداحان باید ازدواج و فرزندآوری را تبلیغ کنند.
آیت‌الله‌خامنه‌ای‌، امروز مداحان و شاعران اشعار مداحی را به استفاده از مطالب محکم و متین سفارش و از مخدوش شدن ادب اسلامی در برخی محیط‌های رسانه‌ای و فضای مجازی انتقاد کرده‌اند.
ایشان گفتند رازدواج به‌هنگام و فرزندآوری از نیازهای حیاتی کشور است که مداحان برای ترویج آن نقش‌آفرینی کنند.»
@kherad_jensi
1
ایران رکورددار فاصله میان فرزندخواهی تا فرزندآوری

@kherad_jensi
@irankhabar
سكوت علامت رضاست!؟

رويا زراعت پيشه
دكتراي حقوق كيفري و جرمشناسي

ضرب المثل، گونه اي از بیان است که معمولاً تاریخچه و داستانی پندآموز در پس آن نهفته؛ از این روی، بخش مهمی از ادبیات را به خود اختصاص، و به جهت استعمال گسترده و روزمره آن توسط عموم مردم، ابزار مهمی در ایجاد و تثبیت نگرش افراد به موضوعات به شمار میروند، اما ضرب المثل ها گاه به جهت ادغام در فرهنگ سنتی، به ایجاد کلیشه هایی می انجامند که «خشونت علیه زنان» را ترویج نموده و به ابزاری جهت تقویت کلیشه هایی پیرامون روابط جنسی، مبدل میشود.

يكي از مهمترين عناصري كه رابطه جنسي را مبدل به تجاوز جنسي ميكند، فقدان رضايت است.
رضايت به معني ميل ظاهري و باطني يك فرد به انجام عمل جنسي است و هر مولفه اي، اعم از زور فيزيكي، رواني، سوء استفاده از قدرت، صغر سن و نظاير آنها ميتواند رضايت را مخدوش نمايد.

بدين ترتيب بايد توجه داشت كه در يك رابطه جنسي، پاسخ "نه" به اين رابطه، به معناي عدم رضايت شخص و پاسخ "بلي" نيز چنانچه تحت تاثير عنف، اكراه، تهديد، مستي و نظاير آن باشد، رضايتي نامعتبر و به عبارتي ديگر به معناي نارضايتي است. اما در ارتباط با سكوت در برابر پيشنهاد يك رابطه جنسي، ضرب المثلها پای به ميان گذاشته و این مفهوم مهم را با کلیشه های پرخطری مواجه میکنند. از جمله این ضرب المثل که سكوت علامت رضاست!

اين ضرب المثل القا كننده اين امر است كه اگر فردي در پاسخ به يك پيشنهاد جنسي از خود مقاومت نشان نداده و يا به طور قاطع در برابر اين پيشنهاد، نه نگويد، مايل به انجام عمل جنسي است و عدم ابراز رضايت صريح او به سبب وجود فرهنگي است كه يك زن پاكدامن را از انجام عمل جنسي خارج از چهارچوب زناشويي منع نموده و فرد با سكوت خود، شرم و حياي خويش را به تصوير ميكشد.

با وجود اين واقعيت كه سكوت هميشه علامت رضا نيست، و گاه به سبب فقدان قدرت رد صريح خواسته جنسي، جايگزين پاسخ نه ميشود، اما ضرب المثل سكوت علامت رضاست، با دستكاري در واقعيت ها، مردان را دچار اشتباه در وجود رضايت يا فقدان آن مينمايد و مردان گاه بدون آنكه خود متوجه باشند، مرتكب جرمي شده اند كه هزينه آن سلب حيات از متجاوز خواهد بود.

با آموزش مفهوم صحيح رضايت در روابط جنسي، ميتوان از قرباني شدن زنان بسياري در جرم تجاوز جنسي و از قرباني شدن مردان بسياري تحت عنوان متجاوز، پيشگيري نمود.
@kherad_jensi
از روز زن تا روز زن

✍️رضا بابایی
حدود 110 سال است که روز زن در جهان، هشتم مارس است. در ایران، روز زن زادروز حضرت زهرا(س) است. تفاوت اصلی میان روز زن در جهان و ایران، مناسبت تاریخی آن نیست. تفاوت اصلی در نوع برگزاری آن در ایران و جهان است. روز زن در جهان، فرصتی است برای بازنگری وضعیت زنان در حوزه‌های حقوق و توسعه(بهداشت زنان، اشتغال زنان، قوانین مدنی مربوط به زنان و...) و آمارهای جهانی دربارۀ زنان کارگر، بی‌سرپرست، خیابانی و خشونت‌دیده، و هر مسئله‌اي كه به جنسیت ربط دارد. در اکثر کشورهای جهان، در روز هشتم مارس، کارشناسان می‌نشینند و دربارۀ اين مسائل گفت‌وگو می‌کنند و هشدار می‌دهند و از راه‌حل‌ها می‌گویند.
دیشب و امروز که تلویزیون ایران را می‌دیدم، جز متن‌های ادبی و شعر دربارۀ زن و مادر نشنیدم؛ بگذریم که متن‌ها یا تکراری بودند یا سطحی و شعاری. موضوع متن‌ها هم یا عفاف بود یا فداکاری زنان. اگر کسی از خارج به ایران بیاید و رسانه‌های ما را ببیند، نمی‌پرسد که مگر زنان ایرانی چه می‌کنند که رسانه‌های رسمی کشور، صبح‌تاشب آنها را به عفت و عفاف دعوت می‌کنند؟ چه اتفاقی افتاده است که عفت و بی‌عفتی، مسئلۀ نخست زنان ایران در رسانه‌های رسمی شده است؟
@kherad_jensi
این عکس فرج صمدی، از بازدید زنان نماینده از ورزشگاه آزادی چقدر غریبه.
ایستادن روی زمین چمنی که زنان حق ندارند، توی سکوهای دورش بنشینند و فوتبال تماشا کنند.
(توییت مصطفی آرانی)
@kherad_jensi
💥 یکشنبه های تربیتی 💥
مجموعه وبینارهای هفتگی تربیت جنسی کودکان
به همت گروه مامایی وسلامت باروری دانشگاه علوم پزشکی تهران

هفته دوم: تربیت جنسی: چیستی؟ چرایی؟

سخنران: دکتر سید علی آذین متخصص پزشکی اجتماعی، فلوشیپ طب جنسی

زمان: یکشنبه ۱۹ بهمن ، ساعت 5 تا 7 عصر

📝 همراه با امتیاز فرهنگی برای اعضای هیات علمی

📝 ارائه گواهی آنلاین برای شرکت کنندگان

💻 لینک شرکت در وبینار :
https://www.skyroom.online/ch/virtualtums/midwifery--srh-webinars-tum
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اون فیلم قدم زدن مشهد رو یادتونه ؟ ماهم رفتیم قدم زدیم اما با 3 نوع لباس پوشیدن. نتیجه اش مارو هم شگفت زده کرد...
«جنس اول»

@kherad_jensi
زن، چرا «سیاه‌سر»؟

 یعقوب یسنا

در نخستین برخورد به واژه‌ ”سیاه‌سر“ شاید بگویید که یک اتفاق زبانی است و معنا و پیامدهای خاص فرهنگی مردسالارانه و زن‌ستیزانه را در پی ندارد؛ درصورتی‌که به‌ خود زحمت بدهیم و به تعبیرهای ”سیاه‌سر“ در مناسبات زبانی ــ فرهنگی جامعه‌ خود توجه کنیم، می‌دانیم که یک اتفاق زبانی ساده نیست، بلکه دارای بارهای معنایی ــ فرهنگی مردسالارنه و زن‌ستیزانه است.

از خود بپرسیم ”سیاه‌سر“ مصداق و نشان‌دهنده چیست؟ نشان‌دهنده و مصداق جنس نیست. پس ”سیاه‌سر“ در زن به چه اشاره می‌کند؟ اگر قرار باشد که بگوییم به موی زن اشاره می‌کند؛ درست نیست، زیرا از زنان کرده سر و روی مردان موی بیشتر دارد و سیاه است. غیر از بینی و دور چشم مردان، دیگر همه روی و سرش موی دارد؛ بنابراین از این نگاه، ”سیاه‌سر“ بیشتر مصداق مردان است تا زنان.

سیاه‌سر خوانده‌شدن زنان یک اشاره‌ مصداقی نیست، بلکه برخورد فرهنگی به مفهوم زن است. یک مثال ساده ارایه می‌کنم که می‌تواند قابل تأمل و اندیشه باشد: به ریش، بروت و موی صورت مردان ”محاسن“ گفته‌ می‌شود. محاسن جمع حُسن است؛ یعنی خوبی‌ها و نیکویی‌ها. درحالی‌که هنوز ریش مردان سفید نشده یا حتی ریش خود را می‌تراشند اما به مردان به‌عنوان بزرگان ”محاسن‌سفیدان“ گفته‌ می‌شود.

اصطلاح ”محاسن‌سفیدان“ و ”سیاه‌سر“ را کنار هم بگذاریم، به معنای فرهنگی این دو اصطلاح پی می‌بریم. چرا سیاه‌سر؟ چرا محاسن؟ سر زن سیاه خوانده می‌شود؛ سر و موی صورت مرد محاسن گفته‌ می‌شود. متوجه می‌شویم که محاسن و سیاه، جنبه‌ تقابلی سعد و نحس دارد. ”سر“ نمایندگی از کلیت وجود انسان می‌کند. می‌گوییم ”سرش را از دست داد.“ یعنی از بین رفت. ”سر“ در واژه‌ ”سیاه‌سر“ به‌ صورت مجازی معادل زن است. سیاه را مقابل سفید بگذارید. از نظر مفهومی هرچه سیاه است به بدی و زشتی تعلق دارد و هرچه سفید است به نیکی و خوبی تعلق دارد. در این ساختار دوتایی سیاه و سفید، مرد جانب سفیدی و زن جانب سیاهی قرار می‌گیرد. در مناسبات فرهنگی جامعه‌های مردسالار و سنتی، حضور زن در بسیاری از مناسبات اجتماعی ممنوع است. چرا ممنوع است؟ برای اینکه زن سیاه‌سر است. سیاه‌سر در فرهنگ مردسالار نحس معنا می‌دهد.

به یاد دارم، موقعی‌که پدرم رمه‌اش را به آغیل پایین می‌کرد. نباید سیاه‌سر نخستین کسی‌ می‌بود که وارد رمه می‌شد. باید مردان خانواده وارد رمه می‌شدند. بعد بنا به ضرورت اگر لازم می‌شد، سیاه‌سران وارد رمه شده‌ می‌توانستند. اینکه چرا زن باید برای نخستین‌بار وارد رمه نشود؛ واضح و معلوم بود که سیاه‌سر است؛ سیاه‌سر نحس بود؛ به تعبیر و باور فرهنگی مردسالارانه، حضور سیاه‌سر در بین رمه، موجب می‌شد که رمه دچار آفت شود.

اگر دقت کنیم سیاه‌سر گفتن زن بار معنایی حقارت و کم‌بینی دارد: سیاه‌سرهای بیچاره؛ سیاه‌سران را یکجا بنشانید؛ خوبه که سیاه‌سر همراهت نیست؛ سیاه‌سر بار شیشه است؛ سیاه‌سر را چه به کار مردان؛ سیاه‌سر باید خانه باشد؛ گناهش نیست، سیاه‌سر است؛ و …

پس از هزاران سال ما هنوز بر اساس همان مفاهیم که ذهن انسان بدوی ایجاد کرده‌ است می‌اندیشیم. اینکه زن را ”سیاه‌سر“ می‌گوییم و مردان را ”محاسن‌سفید“ بیانگر دسته‌بندی مفهوم‌سازی بر اساس ذهنیت بدوی است. نتیجه این می‌شود که هرچه نحس و بدی به سیاه‌سر تعلق می‌گیرد و هرچه نیکویی و خوبی به مَرد.

اگر بخواهیم از این ساده‌انگاری عبور کنیم باید در درون زبانی‌ که زندگی می‌کنیم، بیندیشیم و تفکر کنیم، زیرا مناسبات معنادار و فرهنگی مناسبات زبانی است. این مناسبات زبانی را باید مورد انتقاد و روشنگری قرار داد تا ساختار تقابلی فرهنگی خوب/ بد زبان دچار تحول شود. زن را نگوییم سیاه‌سر. زن را باید بگوییم ”بانو“، ”خانم“. بهتر از همه، اسم زنان را بگیریم.

در فرهنگ زبانی ما حتی زن گفتن بار معنایی منفی و تحقیربرانگیز و اهانت‌آمیز دارد. در واقع زن‌گفتن دشنام است. اگر مناسبات فرهنگی واژه‌ ”زن“ را در زبان جامعه‌ خود بررسی کنیم، متوجه می‌شویم انواع برچسپ‌های زشت و ناروا به واژه‌ ”زن“ ربط داده شده‌ است‌ که ناشی از ساختار فکری بدوی فرهنگ جامعه‌ مردسالارانه‌ ما است.

بنابراین بهتر است به زنی‌ که شریک زندگی ما است ”همسر“ بگوییم. همسر بار معنایی مثبت دارد. زن را در موقعیت فرودست قرار نمی‌دهد؛ به‌عنوان شریک زندگی برابر و معادل مرد دانسته‌ می‌شود. در صورتی‌ که بخواهیم در فرهنگ و زبان غیرجنسیت‌زده، غیربدوی و مردسالارانه زندگی کنیم، باید در چگونگی کاربرد واژگان در زبان توجه کنیم تا تمرینی برای تحول در ساختار ذهنی بدوی تقابلی و مردسالارانه‌ ما شود. (با اندکی ویرایش)/ تریبون زمانه

📝 در افغانستان، به زنان ”سیاه‌سر“ می‌گویند.
@kherad_jensi
@EveDaughters
Forwarded from یاسر عرب
‏بانوان دوچرخه سوار در میدان ‎آزادی تهران...
امروز دوچرخه‌سواری زنان استثنائا حرام نبود!

دبیر امر به معروف و نهی از منکر اصفهان نظری ندارن؟

@yaser_arab57
🔺️کم فرزندی بی سابقه در ایران

🔹️از ۳۱ استانِ کشور، تنها مادران ۶ استان بیش از۲ فرزند به دنیا می‌آورند.

@kherad_jensi
سیاستهای ضد زن به نام دین ولی از موضع مردسالارانه یکی پس از دیگری در حال اجراست. بدترین آن‌ها بلاموضوع کردن دریافت مهریه است.


@kherad_jensi
تبعیض جنسیتی
در آینهٔ سینمای فجر ۳۹

✍️ محمدرضا جلائی‌پور

کمال خالق پناه و مرضیه رضایی در مطالعه‌‌شان دربارهٔ زنانگی در سینمای رخشان بنی‌اعتماد نشان داده بودند که در فیلم‌های او زنانگی حامل مصالحه است و تا حدی زیاد غیرجنسی تصویر می‌شود و مبتنی بر عشق رمانتیک انسجام اجتماعی را بیشتر می‌کند. در فجر ۳۹ گویی این «زن مصالحه‌‌سازِ» بنی‌اعتماد تبدیل به تصویر غالب اکثر کارگرادانان از زنان فیلم‌هایشان شده بود. اگر در سال‌های اول انقلاب چهرهٔ زن در سینمای ایران کمرنگ است و از اواسط دهه شصت و دوران جنگ در نقش‌های مادری، همسری و منفعل در سینما مرئی‌تر می‌شود و از اواخر دههٔ شصت در فیلم‌هایی مثل «رعنا» (میرباقری) و «باشو، غریبه کوچک» (بیضایی) زن انقلابی و غیرمنفعل ظهور می‌کند و در دههٔ هفتاد و هشتاد به زن شاغل و کنشگر و سنت‌شکن و عصیانگر تبدیل می‌شود، سینمای امسال به این بلوغ رسیده است که هم ساختارهای زن‌ستیز جامعهٔ مردسالار و چالش‌هایش برای زنان را به تصویر بکشد و هم عاملیت و کنشگری زنان در این محیط ساختاری و اصلاحش را. هم نسبت به تبعیض جنسیتی حساس است و هم روند کاهش نابرابری جنسیتی را می‌بیند.

مثلا شخصیت تی‌تی با بازی عالی الناز شاکردوست در فیلم خوش‌ترکیب «تی‌تی» زنی است که هم قربانی انواع نابرابری جنسیتی و اقتصادی است و هم فاقد عاملیت نیست. هم متعلق به حاشیه‌ترین گروه اجتماعی فرودست است و نامزدش مجبورش می‌کند رحمش را اجاره بدهد و هم چنان عاشق خدمت به بشر است که یک استاد فیزیک را عاشق خودش می‌کند و شخصیت قدرتمندی دارد. لیلی با بازی هدیه تهرانی در فیلم «بی‌همه‌چیز» نیز هم قربانی سکوت و اتهام‌زنی هم‌روستایی‌های مردسالارش است و هم چنان عاملیتی دارد که گمان می‌کند می‌تواند عدالت را بخرد. نقش مادرِ سنتیِ آبادانی با بازی ستاره پسیانی در فیلم «یدو» هم قدرتمند تصویر می‌شود. همین‌طور نقش همسر منصور ستاری در فیلم منصور که هم زن خانه است و هم شوهرش که فرمانده نیروی هوایی ارتش است از او حساب می‌برد.

از همهٔ این شخصیت‌ها پرداخته‌شده‌تر، نقش مامان با بازی درخشان رویا افشار در فیلم «مامان»ِ آرش انیسی است. در این فیلمِ پخته و کم‌هزینهٔ سینمای آلترناتیو مامان هم محور و مدیر مقتدر خانواده است و هم قربانی مردسالاری فرزندان پسرش و تبعیضِ محیط کار مردانهٔ رانندگان تاکسی. تصویری تاثیرگذار از گروه بزرگی از مادران جامعهٔ ما که علی‌رغم همهٔ تبعیض‌های ساختاری و فرهنگی علیه زنان، قدرتمند می‌مانند، چیزی برای خودشان نمی‌خواهند و در موارد اندکی که می‌خواهند هم بعضا مردهای زندگی‌شان به این خواسته توجه نمی‌کنند.

فیلم ابلق هم راوی این است که حتی در زورآبادهای محروم فقرزده هم نوعی جنبش «Me too» و افزایش همبستگی زنان در اعتراض به تعرض و آزار جنسی مردان قابل شکل‌گیری است و حتی زنان مذهبیِ چنین بافتی هم در این زمینه می‌توانند عاملیت داشته باشند. در این فیلم راحله با بازی الناز شاکردوست رنجور از آزار جنسی و سکوت دیگران و خشونت خانگی است و در عین حال شخصیتی قوی دارد، تا جایی‌که باورپذیر می‌بود اگر کارگردان به جای پایان‌بندی کنونی که در آن راحله مجبور به مصلحت‌سنجی و تداوم سکوت می‌شود، اسیر جبر محیط نمی‌ماند، حاضر به کتمان حقیقت نمی‌شد، نوعی #من‌همِ کام‌یابِ زورآبادی را آغاز و زنان دیگر را هم به شکستن سکوت تشویق می‌کرد.

در سایر فیلم‌های امسال هم انواع تبعیض علیه زنان حتی اگر محور اصلی نبود، بیشتر از قبل به تصویر کشیده شده بود. مثلا در فیلم «روزی روزگاری آبادان» فرزند پسر با اطلاع خواهرش دوست دختر دارد، ولی فرزند دختر برای ارتباط با دوست پسرش از همان برادرش می‌ترسد. یا در فیلم «خط فرضی» معلم زن نمی‌تواند بدون اجازه و اطلاع همسر روشنفکرش به سفر برود و شاگرد دخترش به خاطر ارتباط با دوست پسرش ناچار به فرار از خانه و خودکشی می‌شود. حساسیت فیلم‌های امسال به تبعیض جنسیتی و محوریت زنانی که هم فعال و کنشگر اند و هم تحت تبعیض در حدی بود که می‌توان سینمای امسال را «فمینیستی» توصیف کرد.

متن کامل
https://t.me/jalaeipour/8885


@Kherad_jensi
از دوچرخه سواری تا قطار سواری زنان!
سید هاشم فیروزی


در نگاه پژوهشی آنچه جان مرا به لب رسانده نه دوچرخه سواری که قطار سواری زنان است!

قطارهای زندگی و فدک که هر دو تعلق نهادی اداره ای داشته، مهماندار خانم هم دارند.

حداقل دو مرتبه سر صحبت را با آن ها باز نموده ام.
ساعت کاری ۴۸_۴۸
یعنی ۴۸ ساعت کار مداوم و حضور بیرون از خانه و ۴۸ ساعت هم استراحت !

وقتی می گوییم فرهنگ نگاه راهبردی و کلان می خواهد، مصداقش دقیقا همین قطارهای نازندگی و فدک است البته از نوع غصبی اش!

تا می توانند همه چیز را هم از ارزش تهی می کنند:
✳️زندگی
✳️فدک
کدام زندگی با کدام همسری،کدام مادری، کدام دختری!

تاسف برانگیز است این حجم از بلاهت و نافهمی فرهنگی ضد مادرانگی و ضد زنانگی...

با هر کدام از مهمانداران صحبت می کنم اصلا و ابدا از کار راضی نیست!
نیاز مالی اولویت اصلیست.
مراد از نارضایتیش عدم تناسب شغل با ذات زنانه اوست.

فریب برساخت های جنسیتی در این مورد شفاف را نباید خورد.
والله من بعنوان مرد تمایلی به چنین کار دور از خانه ای ندارم چه رسد به زن...
ربات که نیست زن است، همسر است، مادر است، دختر است...

⛔️حال راهکار ابلاغ مصوبه منع به کارگیری زنان از همین فردا نیست، که نیست!

بلکه تفکر اساسی برای عبور از جمهوری سرمایه داری ایران و بازگشت به عدالت در بعد اقتصاد و تصحیح خوانش های موجود صفوی ضد زن و ارزش آفرینی حول نهاد والا و مقدس خانواده با محوریت زن می باشد...

آقایان، علما، فضلا، بزرگان:

دوچرخه سواری خانمها در قاطبه موارد در کنار همسر، فرزند و یا والدین آنها صورت می پذیرد اما قطار سواری آنان در غربتی ۴۸ ساعته و فرسنگها دورتر از محیط خانه اتفاق می افتد...

♨️دوچرخه یعنی زندگی!


از خاستگاه نشت و بسط تفکر تشیع صفوی که اسلافشان سر از تن مجانین و کور و عاقل جدا می کردند،تنها و تنها بجرم قرار گیری در مسیر تردد اهل بیت شاهی،انتظاری غیر از جان به لب رسیدن از دوچرخه سواری زنان در امروز نیست.
اما ای کاش دیگران و عاقلانی زاویه دید را تغییر دهند تا کارد به استخوان نرسیده ...

این غیرت نامحترم پادشاهان صفوی که تا به امروز به ارث رسیده است همزمان بوده با غلام بازی و زن بازی حضرات همایونی در بیت الطف ها و حرمسراهای چندصد نفره و بلکم هزار نفره....

دختران بی گناهی که حضور در بین زنان شاه برای آنان عین اسارت و استثمار جنسی بود...

این خوانش و تفکر صفوی از زن چه نامحترم است و پلید....
@kherad_jensi
@seyyedhashemfirouzi
انجمن علمی دانشجویی حقوق دانشگاه بوعلی سینا برگزار می کند

💢بررسی حقوقی آزار جنسی کودکان

🛑 متجاوز یا قربانی؛ قانون در کدام سمت ایستاده است؟

👤با حضور جناب آقای علی مولابیگی
عضو انجمن حقوق کودک و مدرس حوزه کودکان
دانشجوی دکتری جزا و جرم‌شناسی دانشگاه علامه
کارشناس ارشد حقوق کیفری اطفال و نوجوانان

🕰زمان : پنجشنبه 30 بهمن ساعت 21
پخش بصورت لایو از پیج اینستاگرام انجمن علمی
https://instagram.com/basu_law

@Law_basu
@kherad_jensi