🔹 چرا دهه هشتادی ها دستاوردهای زنان در دوره جمهوری اسلامی را باور نمی کنند؟!
✍ مهران صولتی
#اپیزود_یکم: انسیه خزعلی، معاون رئیسی در امور زنان گفت قصد داریم آمار «وضعیت بهتر زنان ایران نسبت به آمریکا» را منتشر کنیم. او افزود امید به زندگی زنان ایران بین کشورهای منطقه «فوق‌العاده» است و باید این‌ها را اعلام و پرسید که چرا کشورهای دیگر نمی‌توانند چنین شرایط مناسبی را فراهم کنند؟
#اپیزود_دوم: روزنامه همشهری نیم تای بالای شماره ۸۶۸۸ خود را به دستاوردهای زنان در جمهوری اسلامی اختصاص داده و به مواردی از جمله؛ رشد سواد، افزایش مدال آوری در مسابقات، تاسیس شرکت های دانش بنیان، رشد تعداد بانوان پزشک و نویسنده، و افزایش حضور دانشگاهی زنان به عنوان دانشجو یا استاد اشاره کرده است.
انقلاب ۵۷ با پشتیبانی و حضور کم نظیر زنان به پیروزی رسید. زنانی که دوشادوش مردان فارغ از دغدغه پوشش خیابان ها را تسخیر کرده و تغییر نظام سیاسی را محقق ساختند. در دوران پهلوی دوم هم اگر چه زنان از آزادی های اجتماعی قابل توجهی برخوردار بودند ولی انقلاب حضور سیاسی زنان را با رشدی فزاینده روبرو کرد.
در چهاردهه اخیر نیز زنان دستاوردهای قابل ذکری در عرصه های اجتماعی و دانشگاهی کسب کرده و به عاملیت و اعتماد به نفس شایانی دست یافته اند که اگر چه با شایستگی های ذاتی آن ها فاصله بسیار دارد ولی همچنان قابل توجه به نظر می رسد. اما چرا این دستاوردها نزد نسل جدید دختران یا همان دهه هشتادی ها باورپذیر نیستند؟
✅ دستاوردهای زنان در این دوره بیشتر حاصل تحولات جهانی، تغییر نقش زنان و مرتبط با نیازهای ساختاری کشور بوده و به نوعی از سر اضطرار به نظام سیاسی تحمیل شده اند.
✅ زنان در عرصه دستیابی به مدیریت های کلان سیاسی همچنان ناکام مانده اند؛ امکان رییس جمهوری شدن را ندارند، به کابینه راه نمی یابند و حضورشان در مدیریت های کلان کشور در مقایسه با مردان بسیار ناچیز است.
✅ زنان در عرصه های سیاسی به خودی و غیر خودی تقسیم می شوند؛ خودی ها تریبون های اصلی را در رسانه های رسمی در اختیار دارند و غیر خودی ها فقط در تبلیغات سیاسی و انتخاباتی فرصت دیده شدن را می یابند.
✅ زنان از آزادی برای انتخاب پوشش و سبک زندگی خود برخوردار نیستند. نظام سیاسی همچنان از حجاب اجباری و سبک زندگی اسلامی حمایت کرده و همنوایان با این آموزه های ایدئولوژیک را در جایگاهی برتر می نشاند.
✅ خانه نشینی به معنای اولویت یافتن همسر داری و فرزند آوری همچنان با بیان های مختلف مورد تاکید قرار می گیرد. ضرورت حضور اجتماعی زنان اگر چه انکار نمی شود ولی آشکارا در درجه دوم قرار می گیرد.
✅ نظام سیاسی خواست آزادی های اجتماعی زنان را غیر واقعی و ناشی از بزرگ نمایی رسانه های غربی تلقی کرده و عقب نشینی در مقابل این مطالبات را نوعی شکست سیاسی- ایدئولوژیک در قبال نظام سلطه ( تعبیر رسمی) قلمداد می کند.
✅ تفاوت های نسلی، مشارکت ناپذیری نظام سیاسی، و فقدان شکل گیری گفت و گوی برابر میان حکومت با نمایندگان واقعی جوانان موجب باور ناپذیری برخی از دستاوردهای زنان از سوی دهه هشتادی ها شده است.
@solati_mehran
@kherad_Jensi
#زنان
#دستاورد
#همشهری
#انسیه_خزعلی
✍ مهران صولتی
#اپیزود_یکم: انسیه خزعلی، معاون رئیسی در امور زنان گفت قصد داریم آمار «وضعیت بهتر زنان ایران نسبت به آمریکا» را منتشر کنیم. او افزود امید به زندگی زنان ایران بین کشورهای منطقه «فوق‌العاده» است و باید این‌ها را اعلام و پرسید که چرا کشورهای دیگر نمی‌توانند چنین شرایط مناسبی را فراهم کنند؟
#اپیزود_دوم: روزنامه همشهری نیم تای بالای شماره ۸۶۸۸ خود را به دستاوردهای زنان در جمهوری اسلامی اختصاص داده و به مواردی از جمله؛ رشد سواد، افزایش مدال آوری در مسابقات، تاسیس شرکت های دانش بنیان، رشد تعداد بانوان پزشک و نویسنده، و افزایش حضور دانشگاهی زنان به عنوان دانشجو یا استاد اشاره کرده است.
انقلاب ۵۷ با پشتیبانی و حضور کم نظیر زنان به پیروزی رسید. زنانی که دوشادوش مردان فارغ از دغدغه پوشش خیابان ها را تسخیر کرده و تغییر نظام سیاسی را محقق ساختند. در دوران پهلوی دوم هم اگر چه زنان از آزادی های اجتماعی قابل توجهی برخوردار بودند ولی انقلاب حضور سیاسی زنان را با رشدی فزاینده روبرو کرد.
در چهاردهه اخیر نیز زنان دستاوردهای قابل ذکری در عرصه های اجتماعی و دانشگاهی کسب کرده و به عاملیت و اعتماد به نفس شایانی دست یافته اند که اگر چه با شایستگی های ذاتی آن ها فاصله بسیار دارد ولی همچنان قابل توجه به نظر می رسد. اما چرا این دستاوردها نزد نسل جدید دختران یا همان دهه هشتادی ها باورپذیر نیستند؟
✅ دستاوردهای زنان در این دوره بیشتر حاصل تحولات جهانی، تغییر نقش زنان و مرتبط با نیازهای ساختاری کشور بوده و به نوعی از سر اضطرار به نظام سیاسی تحمیل شده اند.
✅ زنان در عرصه دستیابی به مدیریت های کلان سیاسی همچنان ناکام مانده اند؛ امکان رییس جمهوری شدن را ندارند، به کابینه راه نمی یابند و حضورشان در مدیریت های کلان کشور در مقایسه با مردان بسیار ناچیز است.
✅ زنان در عرصه های سیاسی به خودی و غیر خودی تقسیم می شوند؛ خودی ها تریبون های اصلی را در رسانه های رسمی در اختیار دارند و غیر خودی ها فقط در تبلیغات سیاسی و انتخاباتی فرصت دیده شدن را می یابند.
✅ زنان از آزادی برای انتخاب پوشش و سبک زندگی خود برخوردار نیستند. نظام سیاسی همچنان از حجاب اجباری و سبک زندگی اسلامی حمایت کرده و همنوایان با این آموزه های ایدئولوژیک را در جایگاهی برتر می نشاند.
✅ خانه نشینی به معنای اولویت یافتن همسر داری و فرزند آوری همچنان با بیان های مختلف مورد تاکید قرار می گیرد. ضرورت حضور اجتماعی زنان اگر چه انکار نمی شود ولی آشکارا در درجه دوم قرار می گیرد.
✅ نظام سیاسی خواست آزادی های اجتماعی زنان را غیر واقعی و ناشی از بزرگ نمایی رسانه های غربی تلقی کرده و عقب نشینی در مقابل این مطالبات را نوعی شکست سیاسی- ایدئولوژیک در قبال نظام سلطه ( تعبیر رسمی) قلمداد می کند.
✅ تفاوت های نسلی، مشارکت ناپذیری نظام سیاسی، و فقدان شکل گیری گفت و گوی برابر میان حکومت با نمایندگان واقعی جوانان موجب باور ناپذیری برخی از دستاوردهای زنان از سوی دهه هشتادی ها شده است.
@solati_mehran
@kherad_Jensi
#زنان
#دستاورد
#همشهری
#انسیه_خزعلی