جشن #سده، از جشنهای ملی ما ایرانیان است که به مناسبت کشف #آتش از دل طبیعت بدست نیاکانمان برگزار میشود. نام از از واژه سد گرفته شده به معنی سد(صد) شبانه روز تا نوروز مانده است.
از نظر تاریخی نسبت این جشن به #هوشنگ شاه داده شده است. در #شاهنامه آمده است که در روزگاران کهن که انسان توان گرم کردن خانه و کاشانه اش را نداشت، روزی هوشنگ شاه با همراهانش در کوهی به #شکار رفتند. ناگهان ماری دراز، تیره تن، و سیاه رنگ در برابر آنها پدیدار شد و هوشنگ، سنگی گرفت و سوی مار پرتاب کرد که آن را به کشد. سنگ به سنگ دیگری برخورد کرد و چون هر دو سنگ #چخماق بودند، فروغ (جرقه ای) پدیدار شد، به بوته گرفت و مار فرار کرد.
از این رویداد هوشنگ شاه شادمان شد و خداوند را نیایش کرد که راز آتش را به او آشکار کرده است. همان شب آتش بزرگی افروختن و به جشن و #شادی پرداختند و آن شب را سده نام نهادند، و این سنت تا امروز بر جاست.
جشن سده را چگونه برگزار کنیم؟
زرتشتیان جشن سده را اینگونه برگزار میکنند که از بامداد روز جشن همگی برای گرد آوری #هیزم و #بوته از دشتها همازوری می کنند تا توده بزرگی از بوته های خشک پدید می آید.
سپس در هنگام فرورفتن خورشید #آتش_افروزی آغاز می شود. #هفت موبد #سپیدپوش با #مشعل های روشن #سه دور به دور بوته ها می گردند و با خواندن اوستای #آتش_نیایش بوته ها را آتش می زنند.
آتش بسیار بزرگی افروخته می شود که تا آسمان شعله می کشد و در آن سرمای استخوان شکن بهمن ماه گرما را به باشندگان ارمغان می کند.
جوانان در پیرامون آتش به شادی می پردازند، #سرودها وترانه های محلی و ملی می خوانند و بزرگترها به ##نیایش آتش می پردازند.
اگر کسانی نتوانند به جشن بیایند بر #بام خانه ها آتش افروزی می کنند. شما نیز میتوانید با آنچه از چوب یا هیزم که در دسترس دارید در کوچه و محله خودتان این جشن را برگزار کنید. آتش بیفروزید و #شاهنامه بخوانید
@kohandyar_iran
از نظر تاریخی نسبت این جشن به #هوشنگ شاه داده شده است. در #شاهنامه آمده است که در روزگاران کهن که انسان توان گرم کردن خانه و کاشانه اش را نداشت، روزی هوشنگ شاه با همراهانش در کوهی به #شکار رفتند. ناگهان ماری دراز، تیره تن، و سیاه رنگ در برابر آنها پدیدار شد و هوشنگ، سنگی گرفت و سوی مار پرتاب کرد که آن را به کشد. سنگ به سنگ دیگری برخورد کرد و چون هر دو سنگ #چخماق بودند، فروغ (جرقه ای) پدیدار شد، به بوته گرفت و مار فرار کرد.
از این رویداد هوشنگ شاه شادمان شد و خداوند را نیایش کرد که راز آتش را به او آشکار کرده است. همان شب آتش بزرگی افروختن و به جشن و #شادی پرداختند و آن شب را سده نام نهادند، و این سنت تا امروز بر جاست.
جشن سده را چگونه برگزار کنیم؟
زرتشتیان جشن سده را اینگونه برگزار میکنند که از بامداد روز جشن همگی برای گرد آوری #هیزم و #بوته از دشتها همازوری می کنند تا توده بزرگی از بوته های خشک پدید می آید.
سپس در هنگام فرورفتن خورشید #آتش_افروزی آغاز می شود. #هفت موبد #سپیدپوش با #مشعل های روشن #سه دور به دور بوته ها می گردند و با خواندن اوستای #آتش_نیایش بوته ها را آتش می زنند.
آتش بسیار بزرگی افروخته می شود که تا آسمان شعله می کشد و در آن سرمای استخوان شکن بهمن ماه گرما را به باشندگان ارمغان می کند.
جوانان در پیرامون آتش به شادی می پردازند، #سرودها وترانه های محلی و ملی می خوانند و بزرگترها به ##نیایش آتش می پردازند.
اگر کسانی نتوانند به جشن بیایند بر #بام خانه ها آتش افروزی می کنند. شما نیز میتوانید با آنچه از چوب یا هیزم که در دسترس دارید در کوچه و محله خودتان این جشن را برگزار کنید. آتش بیفروزید و #شاهنامه بخوانید
@kohandyar_iran
چهارشنبه سوری آیینی برآمده از دل تاریخ ایران زمین!
#آتش بعنوان یکی از چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده گیتی، برای ما ایرانیان بسیار گرامیست زیرا آنرا پاک کننده، زندگی بخش، انرژی دهنده، روشنایی بخش و بالا رونده میدانیم. از همین رو است که جشنهای آتش در گاهشمار کهن ایران زمین بیشمار است.
از مهمترین جشنهای آتش، جشن سده، آذرگان، اردیبهشتگان، #تش_بوم (آتش افروزی بر بام خانه در شب پایان سال که پس از تازش اعراب به چهارشنبه سوری تبدیل شد) میباشد.
شب پنج روز پایانی سال که پنجه وه نامیده میشود، نیاکان ما برای بدرقه روان و فروهر درگذشتگان آتش می افروزند. اما آنها آتش را گرامی داشته و آنرا بر کف خیابان نمی افروختند و از روی آن نمیپریدند، بلکه آتش را بر بلندیها و بر #بام خانه ها افروخته و بر گرد آن ترانه های شاد کهن را زمزمه میکردند.
رسم کهن بر این بود که در شب جشن سوری سه آتش به نشان اندیشه و گفتار و کردار نیک، و یا هفت آتش به نماد هفت امشاسپندان، میفروختند و بر گرد آن به شادی و پایکوبی میپرداختند.
از خوراکی های شب جشن سوری، #لرک یا آجیل گهنبار است که پس از تازش اعراب آجیل مشکل گشا نامیده شده. لرک، آجیل هفت مغز است که در روزهای پایانی سال برای خشنودی فروهر نیاکان بر سر خوان گهنبار قرار میگیرد.
رسوم کهن جشن سوری:
🔥اصلی ترین آیین جشن سوری، #آتش_افروزی است. افروختن آتش بر بام و سرایش اوستای پاک و جشن و شادی مهمترین سنت جشن سوری است.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #قاشق_زنی است که پس از پایان آتش افروزی با قاشق و کاسه بر در خانه اهل محل میرفتند و اهل خانه هم بعنوان هدیه آذوقه ای خشک در قابلمه میانداخت.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #شال_اندازی است که پس از آتش افروزی جوانان شال حریری را از پشت بام به داخل خانه اهل محل مینداختند و صاحب خانه هم خوارکی خشک و فال داخل آن میریخت و گره میزد.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #کوزه_شکنی است و رسم بوده که در این شب کوزه های قدیمی را که دیگر بکار نمیامدند از بام به بیرون پرتاب میکردند و باور داشتند که بدینگونه کهنگی و بیماری از آنان دور میشود.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، رسم #فالگوش ایستادن است که در این شب بر سر معبری می ایستادند، کلیدی زیر پا میگذاشتند. به سخن نخستین عابری که میگذشت گوش میکردند و آنرا با آنچه خود در ذهن داشتند تعبیر میکردند.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #فال_کوزه میباشد که کوزه ای را پر آب میکنند، پارچه سبز روی آن میندازند، بین جمع میگردانند و هر کسی چیزی در آن میندازد. سپس با خواندن شعر یکی یکی آن وسایل را از کوزه بیرون میاوردند.
جشنهای ایرانی را به شیوه نیاکانمان برگزار کنیم
جشن چهارشنبه سوری خجسته باد!
@kohandyar_iran
#آتش بعنوان یکی از چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده گیتی، برای ما ایرانیان بسیار گرامیست زیرا آنرا پاک کننده، زندگی بخش، انرژی دهنده، روشنایی بخش و بالا رونده میدانیم. از همین رو است که جشنهای آتش در گاهشمار کهن ایران زمین بیشمار است.
از مهمترین جشنهای آتش، جشن سده، آذرگان، اردیبهشتگان، #تش_بوم (آتش افروزی بر بام خانه در شب پایان سال که پس از تازش اعراب به چهارشنبه سوری تبدیل شد) میباشد.
شب پنج روز پایانی سال که پنجه وه نامیده میشود، نیاکان ما برای بدرقه روان و فروهر درگذشتگان آتش می افروزند. اما آنها آتش را گرامی داشته و آنرا بر کف خیابان نمی افروختند و از روی آن نمیپریدند، بلکه آتش را بر بلندیها و بر #بام خانه ها افروخته و بر گرد آن ترانه های شاد کهن را زمزمه میکردند.
رسم کهن بر این بود که در شب جشن سوری سه آتش به نشان اندیشه و گفتار و کردار نیک، و یا هفت آتش به نماد هفت امشاسپندان، میفروختند و بر گرد آن به شادی و پایکوبی میپرداختند.
از خوراکی های شب جشن سوری، #لرک یا آجیل گهنبار است که پس از تازش اعراب آجیل مشکل گشا نامیده شده. لرک، آجیل هفت مغز است که در روزهای پایانی سال برای خشنودی فروهر نیاکان بر سر خوان گهنبار قرار میگیرد.
رسوم کهن جشن سوری:
🔥اصلی ترین آیین جشن سوری، #آتش_افروزی است. افروختن آتش بر بام و سرایش اوستای پاک و جشن و شادی مهمترین سنت جشن سوری است.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #قاشق_زنی است که پس از پایان آتش افروزی با قاشق و کاسه بر در خانه اهل محل میرفتند و اهل خانه هم بعنوان هدیه آذوقه ای خشک در قابلمه میانداخت.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #شال_اندازی است که پس از آتش افروزی جوانان شال حریری را از پشت بام به داخل خانه اهل محل مینداختند و صاحب خانه هم خوارکی خشک و فال داخل آن میریخت و گره میزد.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #کوزه_شکنی است و رسم بوده که در این شب کوزه های قدیمی را که دیگر بکار نمیامدند از بام به بیرون پرتاب میکردند و باور داشتند که بدینگونه کهنگی و بیماری از آنان دور میشود.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، رسم #فالگوش ایستادن است که در این شب بر سر معبری می ایستادند، کلیدی زیر پا میگذاشتند. به سخن نخستین عابری که میگذشت گوش میکردند و آنرا با آنچه خود در ذهن داشتند تعبیر میکردند.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #فال_کوزه میباشد که کوزه ای را پر آب میکنند، پارچه سبز روی آن میندازند، بین جمع میگردانند و هر کسی چیزی در آن میندازد. سپس با خواندن شعر یکی یکی آن وسایل را از کوزه بیرون میاوردند.
جشنهای ایرانی را به شیوه نیاکانمان برگزار کنیم
جشن چهارشنبه سوری خجسته باد!
@kohandyar_iran
#جشن_سده را چگونه برگزار کنیم؟
🔥 زرتشتیان جشن سده را اینگونه برگزار میکنند که از بامداد روز جشن همگی برای گرد آوری #هیزم و #بوته از دشتها همازوری می کنند تا توده بزرگی از بوته های خشک پدید می آید.
🔥سپس در هنگام فرورفتن خورشید #آتش_افروزی آغاز می شود. #هفت موبد #سپیدپوش با #مشعل های روشن #سه دور به دور بوته ها می گردند و با خواندن اوستای #آتش_نیایش بوته ها را آتش می زنند.
🔥آتش بسیار بزرگی افروخته می شود که تا آسمان شعله می کشد و در آن سرمای استخوان شکن بهمن ماه گرما را به باشندگان ارمغان می کند.
🔥جوانان در پیرامون آتش به شادی می پردازند، #سرودها وترانه های محلی و ملی می خوانند و بزرگترها به ##نیایش آتش می پردازند.
🔥 اگر کسانی نتوانند به جشن بیایند بر #بام خانه ها آتش افروزی می کنند. شما نیز میتوانید با آنچه از چوب یا هیزم که در دسترس دارید در کوچه و محله خودتان این جشن را برگزار کنید. آتش بیفروزید و #شاهنامه بخوانید.
🔥 #جشن_ملی_سده 🔥
@kohandyar_iran
🔥 زرتشتیان جشن سده را اینگونه برگزار میکنند که از بامداد روز جشن همگی برای گرد آوری #هیزم و #بوته از دشتها همازوری می کنند تا توده بزرگی از بوته های خشک پدید می آید.
🔥سپس در هنگام فرورفتن خورشید #آتش_افروزی آغاز می شود. #هفت موبد #سپیدپوش با #مشعل های روشن #سه دور به دور بوته ها می گردند و با خواندن اوستای #آتش_نیایش بوته ها را آتش می زنند.
🔥آتش بسیار بزرگی افروخته می شود که تا آسمان شعله می کشد و در آن سرمای استخوان شکن بهمن ماه گرما را به باشندگان ارمغان می کند.
🔥جوانان در پیرامون آتش به شادی می پردازند، #سرودها وترانه های محلی و ملی می خوانند و بزرگترها به ##نیایش آتش می پردازند.
🔥 اگر کسانی نتوانند به جشن بیایند بر #بام خانه ها آتش افروزی می کنند. شما نیز میتوانید با آنچه از چوب یا هیزم که در دسترس دارید در کوچه و محله خودتان این جشن را برگزار کنید. آتش بیفروزید و #شاهنامه بخوانید.
🔥 #جشن_ملی_سده 🔥
@kohandyar_iran
چهارشنبه سوری آیینی برآمده از دل تاریخ ایران زمین!
#آتش بعنوان یکی از چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده گیتی، برای ما ایرانیان بسیار گرامیست زیرا آنرا پاک کننده، زندگی بخش، انرژی دهنده، روشنایی بخش و بالا رونده میدانیم. از همین رو است که جشنهای آتش در گاهشمار کهن ایران زمین بیشمار است.
از مهمترین جشنهای آتش، جشن سده، آذرگان، اردیبهشتگان، #تش_بوم (آتش افروزی بر بام خانه در شب پایان سال که پس از تازش اعراب به چهارشنبه سوری تبدیل شد) میباشد.
شب پنج روز پایانی سال که پنجه وه نامیده میشود، نیاکان ما برای بدرقه روان و فروهر درگذشتگان آتش می افروزند. اما آنها آتش را گرامی داشته و آنرا بر کف خیابان نمی افروختند و از روی آن نمیپریدند، بلکه آتش را بر بلندیها و بر #بام خانه ها افروخته و بر گرد آن ترانه های شاد کهن را زمزمه میکردند.
رسم کهن بر این بود که در شب جشن سوری سه آتش به نشان اندیشه و گفتار و کردار نیک، و یا هفت آتش به نماد هفت امشاسپندان، میفروختند و بر گرد آن به شادی و پایکوبی میپرداختند.
از خوراکی های شب جشن سوری، #لرک یا آجیل گهنبار است که پس از تازش اعراب آجیل مشکل گشا نامیده شده. لرک، آجیل هفت مغز است که در روزهای پایانی سال برای خشنودی فروهر نیاکان بر سر خوان گهنبار قرار میگیرد.
رسوم کهن جشن سوری:
🔥اصلی ترین آیین جشن سوری، #آتش_افروزی است. افروختن آتش بر بام و سرایش اوستای پاک و جشن و شادی مهمترین سنت جشن سوری است.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #قاشق_زنی است که پس از پایان آتش افروزی با قاشق و کاسه بر در خانه اهل محل میرفتند و اهل خانه هم بعنوان هدیه آذوقه ای خشک در قابلمه میانداخت.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #شال_اندازی است که پس از آتش افروزی جوانان شال حریری را از پشت بام به داخل خانه اهل محل مینداختند و صاحب خانه هم خوارکی خشک و فال داخل آن میریخت و گره میزد.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #کوزه_شکنی است و رسم بوده که در این شب کوزه های قدیمی را که دیگر بکار نمیامدند از بام به بیرون پرتاب میکردند و باور داشتند که بدینگونه کهنگی و بیماری از آنان دور میشود.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، رسم #فالگوش ایستادن است که در این شب بر سر معبری می ایستادند، کلیدی زیر پا میگذاشتند. به سخن نخستین عابری که میگذشت گوش میکردند و آنرا با آنچه خود در ذهن داشتند تعبیر میکردند.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #فال_کوزه میباشد که کوزه ای را پر آب میکنند، پارچه سبز روی آن میندازند، بین جمع میگردانند و هر کسی چیزی در آن میندازد. سپس با خواندن شعر یکی یکی آن وسایل را از کوزه بیرون میاوردند.
جشنهای ایرانی را به شیوه نیاکانمان برگزار کنیم
جشن سوری خجسته باد!
@Kohandyar_iran
#آتش بعنوان یکی از چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده گیتی، برای ما ایرانیان بسیار گرامیست زیرا آنرا پاک کننده، زندگی بخش، انرژی دهنده، روشنایی بخش و بالا رونده میدانیم. از همین رو است که جشنهای آتش در گاهشمار کهن ایران زمین بیشمار است.
از مهمترین جشنهای آتش، جشن سده، آذرگان، اردیبهشتگان، #تش_بوم (آتش افروزی بر بام خانه در شب پایان سال که پس از تازش اعراب به چهارشنبه سوری تبدیل شد) میباشد.
شب پنج روز پایانی سال که پنجه وه نامیده میشود، نیاکان ما برای بدرقه روان و فروهر درگذشتگان آتش می افروزند. اما آنها آتش را گرامی داشته و آنرا بر کف خیابان نمی افروختند و از روی آن نمیپریدند، بلکه آتش را بر بلندیها و بر #بام خانه ها افروخته و بر گرد آن ترانه های شاد کهن را زمزمه میکردند.
رسم کهن بر این بود که در شب جشن سوری سه آتش به نشان اندیشه و گفتار و کردار نیک، و یا هفت آتش به نماد هفت امشاسپندان، میفروختند و بر گرد آن به شادی و پایکوبی میپرداختند.
از خوراکی های شب جشن سوری، #لرک یا آجیل گهنبار است که پس از تازش اعراب آجیل مشکل گشا نامیده شده. لرک، آجیل هفت مغز است که در روزهای پایانی سال برای خشنودی فروهر نیاکان بر سر خوان گهنبار قرار میگیرد.
رسوم کهن جشن سوری:
🔥اصلی ترین آیین جشن سوری، #آتش_افروزی است. افروختن آتش بر بام و سرایش اوستای پاک و جشن و شادی مهمترین سنت جشن سوری است.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #قاشق_زنی است که پس از پایان آتش افروزی با قاشق و کاسه بر در خانه اهل محل میرفتند و اهل خانه هم بعنوان هدیه آذوقه ای خشک در قابلمه میانداخت.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #شال_اندازی است که پس از آتش افروزی جوانان شال حریری را از پشت بام به داخل خانه اهل محل مینداختند و صاحب خانه هم خوارکی خشک و فال داخل آن میریخت و گره میزد.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #کوزه_شکنی است و رسم بوده که در این شب کوزه های قدیمی را که دیگر بکار نمیامدند از بام به بیرون پرتاب میکردند و باور داشتند که بدینگونه کهنگی و بیماری از آنان دور میشود.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، رسم #فالگوش ایستادن است که در این شب بر سر معبری می ایستادند، کلیدی زیر پا میگذاشتند. به سخن نخستین عابری که میگذشت گوش میکردند و آنرا با آنچه خود در ذهن داشتند تعبیر میکردند.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #فال_کوزه میباشد که کوزه ای را پر آب میکنند، پارچه سبز روی آن میندازند، بین جمع میگردانند و هر کسی چیزی در آن میندازد. سپس با خواندن شعر یکی یکی آن وسایل را از کوزه بیرون میاوردند.
جشنهای ایرانی را به شیوه نیاکانمان برگزار کنیم
جشن سوری خجسته باد!
@Kohandyar_iran
چهارشنبه سوری آیینی برآمده از دل تاریخ ایران زمین!
#آتش بعنوان یکی از چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده گیتی، برای ما ایرانیان بسیار گرامیست زیرا آنرا پاک کننده، زندگی بخش، انرژی دهنده، روشنایی بخش و بالا رونده میدانیم. از همین رو است که جشنهای آتش در گاهشمار کهن ایران زمین بیشمار است.
از مهمترین جشنهای آتش، جشن سده، آذرگان، اردیبهشتگان، #تش_بوم (آتش افروزی بر بام خانه در شب پایان سال که پس از تازش اعراب به چهارشنبه سوری تبدیل شد) میباشد.
شب پنج روز پایانی سال که پنجه وه نامیده میشود، نیاکان ما برای بدرقه روان و فروهر درگذشتگان آتش می افروزند. اما آنها آتش را گرامی داشته و آنرا بر کف خیابان نمی افروختند و از روی آن نمیپریدند، بلکه آتش را بر بلندیها و بر #بام خانه ها افروخته و بر گرد آن ترانه های شاد کهن را زمزمه میکردند.
رسم کهن بر این بود که در شب جشن سوری سه آتش به نشان اندیشه و گفتار و کردار نیک، و یا هفت آتش به نماد هفت امشاسپندان، میفروختند و بر گرد آن به شادی و پایکوبی میپرداختند.
از خوراکی های شب جشن سوری، #لرک یا آجیل گهنبار است که پس از تازش اعراب آجیل مشکل گشا نامیده شده. لرک، آجیل هفت مغز است که در روزهای پایانی سال برای خشنودی فروهر نیاکان بر سر خوان گهنبار قرار میگیرد.
رسوم کهن جشن سوری:
🔥اصلی ترین آیین جشن سوری، #آتش_افروزی است. افروختن آتش بر بام و سرایش اوستای پاک و جشن و شادی مهمترین سنت جشن سوری است.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #قاشق_زنی است که پس از پایان آتش افروزی با قاشق و کاسه بر در خانه اهل محل میرفتند و اهل خانه هم بعنوان هدیه آذوقه ای خشک در قابلمه میانداخت.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #شال_اندازی است که پس از آتش افروزی جوانان شال حریری را از پشت بام به داخل خانه اهل محل مینداختند و صاحب خانه هم خوارکی خشک و فال داخل آن میریخت و گره میزد.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #کوزه_شکنی است و رسم بوده که در این شب کوزه های قدیمی را که دیگر بکار نمیامدند از بام به بیرون پرتاب میکردند و باور داشتند که بدینگونه کهنگی و بیماری از آنان دور میشود.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، رسم #فالگوش ایستادن است که در این شب بر سر معبری می ایستادند، کلیدی زیر پا میگذاشتند. به سخن نخستین عابری که میگذشت گوش میکردند و آنرا با آنچه خود در ذهن داشتند تعبیر میکردند.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #فال_کوزه میباشد که کوزه ای را پر آب میکنند، پارچه سبز روی آن میندازند، بین جمع میگردانند و هر کسی چیزی در آن میندازد. سپس با خواندن شعر یکی یکی آن وسایل را از کوزه بیرون میاوردند.
جشنهای ایرانی را به شیوه نیاکانمان برگزار کنیم
جشن سوری خجسته باد!
@Kohandyar_iran
#آتش بعنوان یکی از چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده گیتی، برای ما ایرانیان بسیار گرامیست زیرا آنرا پاک کننده، زندگی بخش، انرژی دهنده، روشنایی بخش و بالا رونده میدانیم. از همین رو است که جشنهای آتش در گاهشمار کهن ایران زمین بیشمار است.
از مهمترین جشنهای آتش، جشن سده، آذرگان، اردیبهشتگان، #تش_بوم (آتش افروزی بر بام خانه در شب پایان سال که پس از تازش اعراب به چهارشنبه سوری تبدیل شد) میباشد.
شب پنج روز پایانی سال که پنجه وه نامیده میشود، نیاکان ما برای بدرقه روان و فروهر درگذشتگان آتش می افروزند. اما آنها آتش را گرامی داشته و آنرا بر کف خیابان نمی افروختند و از روی آن نمیپریدند، بلکه آتش را بر بلندیها و بر #بام خانه ها افروخته و بر گرد آن ترانه های شاد کهن را زمزمه میکردند.
رسم کهن بر این بود که در شب جشن سوری سه آتش به نشان اندیشه و گفتار و کردار نیک، و یا هفت آتش به نماد هفت امشاسپندان، میفروختند و بر گرد آن به شادی و پایکوبی میپرداختند.
از خوراکی های شب جشن سوری، #لرک یا آجیل گهنبار است که پس از تازش اعراب آجیل مشکل گشا نامیده شده. لرک، آجیل هفت مغز است که در روزهای پایانی سال برای خشنودی فروهر نیاکان بر سر خوان گهنبار قرار میگیرد.
رسوم کهن جشن سوری:
🔥اصلی ترین آیین جشن سوری، #آتش_افروزی است. افروختن آتش بر بام و سرایش اوستای پاک و جشن و شادی مهمترین سنت جشن سوری است.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #قاشق_زنی است که پس از پایان آتش افروزی با قاشق و کاسه بر در خانه اهل محل میرفتند و اهل خانه هم بعنوان هدیه آذوقه ای خشک در قابلمه میانداخت.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #شال_اندازی است که پس از آتش افروزی جوانان شال حریری را از پشت بام به داخل خانه اهل محل مینداختند و صاحب خانه هم خوارکی خشک و فال داخل آن میریخت و گره میزد.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #کوزه_شکنی است و رسم بوده که در این شب کوزه های قدیمی را که دیگر بکار نمیامدند از بام به بیرون پرتاب میکردند و باور داشتند که بدینگونه کهنگی و بیماری از آنان دور میشود.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، رسم #فالگوش ایستادن است که در این شب بر سر معبری می ایستادند، کلیدی زیر پا میگذاشتند. به سخن نخستین عابری که میگذشت گوش میکردند و آنرا با آنچه خود در ذهن داشتند تعبیر میکردند.
🔥از آیینهای کهن جشن سوری، #فال_کوزه میباشد که کوزه ای را پر آب میکنند، پارچه سبز روی آن میندازند، بین جمع میگردانند و هر کسی چیزی در آن میندازد. سپس با خواندن شعر یکی یکی آن وسایل را از کوزه بیرون میاوردند.
جشنهای ایرانی را به شیوه نیاکانمان برگزار کنیم
جشن سوری خجسته باد!
@Kohandyar_iran