آن‌کس که «چرا»یی برای زیستن دارد می‌تواند تقریبا هر «چگونه»یی را تاب آورد.
#نیچه
https://telegram.me/manfekrmikonan
#نیچه
https://telegram.me/manfekrmikonan
آن‌کس که «چرا»یی برای زیستن دارد می‌تواند تقریبا هر «چگونه»یی را تاب آورد.
#نیچه
https://telegram.me/manfekrmikonan
#نیچه
https://telegram.me/manfekrmikonan
آنان که می‌دانند عمیق‌اند،
می‌کوشند تا به روشنی سخن بگویند. آنان که می‌خواهند عمیق بنمایند،
می‌کوشند مبهم باشند.
#نیچه
می‌کوشند تا به روشنی سخن بگویند. آنان که می‌خواهند عمیق بنمایند،
می‌کوشند مبهم باشند.
#نیچه
Forwarded from دستیار
#فلسفه_ادبیات
@CE7EN
چه کارهایی که می‌بایست بکنیم و هرگز نکردیم!
برای اینکه به ملاحظاتی پایبند بودیم، فرصتی مناسب را انتظار می‌کشیدیم، تنبلی می‌کردیم و برای اینکه مدام به خود می‌گفتیم: «چیزی نیست، همیشه فرصت خواهیم داشت.»
زیرا نمی‌دانستیم هر روزی که می‌گذرد، بی جانشین و هر لحظه نایافتنی است...
تصمیم‌گیری، تلاش و عشق‌ورزی را به وقتی دیگر وانهاده بودیم...
📕 #مائده‌های_زمینی
✍️ #آندره_ژید
▫️#وقتی_دیگر
@CE7EN
پل گیوم آندره ژید Paul Guillaume André Gide (۱۸۶۹ - ۱۹۵۱) نویسندهٔ فرانسوی و برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۴۷ بود.
خط سیر اندیشه‌های او در این کتاب به مانند بسیاری ادبا و حکمای بزرگ جهان شامل درونی ساختن شکوه و زیبایی‌های هستی و سپس رهایی از خویشتن و سیر در جهان نامتناهی معانی ژرف و جاودانست.
«ای کاش عظمت در نگاه تو باشد نه در آن چیزی که بدان می‌نگری.»
ریشه اندیشه‌های مائده‌های زمینی را در کتاب مقدس و نوشته‌های #نیچه فیلسوف و شاعر شهیر آلمانی باید جست. نشانه‌هایی از تأثیر ادبیات مشرق زمین نیز در آن دیده می‌شود. او در این کتاب چنین استدلال می‌کند که تمام امیال طبیعی، سودمند بوده و مایه تندرستی است، و بدون این امیال، زندگی لطف خود را از دست می‌دهد.
«وقتی از عملی لذت می‌برم، برای من دلیل خوبی است که آن عمل را انجام بدهم... مادامی که لبانت برای بوسیدن هنوز شیرین است، سیراب کن... چنان زندگی کن که «زندگیت بدون ترس از نتایج محرماتی که اخلاقیات رسمی بر تو تحمیل می‌کند، پذیرای هر رویدادی باشد».
اما ژید خطر افتادن در قید و بند کتاب خود را هم به خواننده کتاب خود هشدار می‌دهد و در آخر، از او می‌خواهد که:
کتاب مرا به دور بینداز، مگذار متقاعدت کند! گمان مبر که حقیقت تو را کس دیگری می‌تواند برایت پیدا کند ... به خود بگو که این کتاب هم چیزی نیست، مگر یکی از هزاران شیوه رویارویی با زندگی. تو راه خویش را بجوی!
ژید برای سال‌ها بت «پیشروها» بود و محافظه‌کاران او را «منحرف‌کنندهٔ جوانان» می‌دانستند. اما او پاسخ می‌داد، سقراط نیز که اکنون یکی از خدایان این محافظه‌کاران محسوب می‌شود، از چنین تهمت‌هایی به دور نبوده است.
آندره در سال ۱۹۴۷ و زمانی که هفتاد و هشت ساله بود، برندهٔ جایزه ادبی نوبل شد. وی می‌نویسد:
بزرگترین الهه تقدیر پیوسته در گوشم زمزمه می‌کند که دیگر چیز زیادی از عمرت باقی نمانده‌است.
تا زمان مرگش (۱۹ فوریه ۱۹۵۱)، بحث و جدل‌های فراوانی پیرامون شخصیت و نفوذ او در جریان بود و «سیل انتقاد» از چپ و راست، کمونیستها و کاتولیکها، تا لب گور او را دنبال می‌کرد.
@CE7EN
@CE7EN
چه کارهایی که می‌بایست بکنیم و هرگز نکردیم!
برای اینکه به ملاحظاتی پایبند بودیم، فرصتی مناسب را انتظار می‌کشیدیم، تنبلی می‌کردیم و برای اینکه مدام به خود می‌گفتیم: «چیزی نیست، همیشه فرصت خواهیم داشت.»
زیرا نمی‌دانستیم هر روزی که می‌گذرد، بی جانشین و هر لحظه نایافتنی است...
تصمیم‌گیری، تلاش و عشق‌ورزی را به وقتی دیگر وانهاده بودیم...
📕 #مائده‌های_زمینی
✍️ #آندره_ژید
▫️#وقتی_دیگر
@CE7EN
پل گیوم آندره ژید Paul Guillaume André Gide (۱۸۶۹ - ۱۹۵۱) نویسندهٔ فرانسوی و برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۴۷ بود.
خط سیر اندیشه‌های او در این کتاب به مانند بسیاری ادبا و حکمای بزرگ جهان شامل درونی ساختن شکوه و زیبایی‌های هستی و سپس رهایی از خویشتن و سیر در جهان نامتناهی معانی ژرف و جاودانست.
«ای کاش عظمت در نگاه تو باشد نه در آن چیزی که بدان می‌نگری.»
ریشه اندیشه‌های مائده‌های زمینی را در کتاب مقدس و نوشته‌های #نیچه فیلسوف و شاعر شهیر آلمانی باید جست. نشانه‌هایی از تأثیر ادبیات مشرق زمین نیز در آن دیده می‌شود. او در این کتاب چنین استدلال می‌کند که تمام امیال طبیعی، سودمند بوده و مایه تندرستی است، و بدون این امیال، زندگی لطف خود را از دست می‌دهد.
«وقتی از عملی لذت می‌برم، برای من دلیل خوبی است که آن عمل را انجام بدهم... مادامی که لبانت برای بوسیدن هنوز شیرین است، سیراب کن... چنان زندگی کن که «زندگیت بدون ترس از نتایج محرماتی که اخلاقیات رسمی بر تو تحمیل می‌کند، پذیرای هر رویدادی باشد».
اما ژید خطر افتادن در قید و بند کتاب خود را هم به خواننده کتاب خود هشدار می‌دهد و در آخر، از او می‌خواهد که:
کتاب مرا به دور بینداز، مگذار متقاعدت کند! گمان مبر که حقیقت تو را کس دیگری می‌تواند برایت پیدا کند ... به خود بگو که این کتاب هم چیزی نیست، مگر یکی از هزاران شیوه رویارویی با زندگی. تو راه خویش را بجوی!
ژید برای سال‌ها بت «پیشروها» بود و محافظه‌کاران او را «منحرف‌کنندهٔ جوانان» می‌دانستند. اما او پاسخ می‌داد، سقراط نیز که اکنون یکی از خدایان این محافظه‌کاران محسوب می‌شود، از چنین تهمت‌هایی به دور نبوده است.
آندره در سال ۱۹۴۷ و زمانی که هفتاد و هشت ساله بود، برندهٔ جایزه ادبی نوبل شد. وی می‌نویسد:
بزرگترین الهه تقدیر پیوسته در گوشم زمزمه می‌کند که دیگر چیز زیادی از عمرت باقی نمانده‌است.
تا زمان مرگش (۱۹ فوریه ۱۹۵۱)، بحث و جدل‌های فراوانی پیرامون شخصیت و نفوذ او در جریان بود و «سیل انتقاد» از چپ و راست، کمونیستها و کاتولیکها، تا لب گور او را دنبال می‌کرد.
@CE7EN
Forwarded from محسن قریب(عقل سرخ)
☀️☀️
از بیشتر مراجعه کنندگانم می پرسم: «دقیقا از چه چیز #مرگ می ترسید؟»
پاسخ های مختلفی که به این پرسش می دهند، غالبا به درمان سرعت می بخشد.
وقتی که از جولیا(یکی از مراجعین) پرسیدم:
«چرا مرگ اینقدر ترسناک است؟ چه چیز خاصی در مرگ هست که تو را می ترساند؟» فورا پاسخ داد:
«همه کارهایی که انجام نداده ام.» پاسخ جولیا به جانمایه ای اشاره می کند که برای همه آنهایی که به مرگ می اندیشند یا با آن روبرو می شوند اهمیت دارد:
رابطه دو جانبه بین ترس از مرگ و حس زندگی نزیسته.
به عبارت دیگر، هر چه از زندگی کمتر بهره برده باشید، #اضطراب_مرگ بیشتر است. در تجربه کامل زندگی هر چه بیشتر ناکام مانده باشید، بیشتر از مرگ خواهید ترسید.
#نیچه این عقیده را با قوت تمام در دو نکته کوتاه بیانکرده است:
«زندگیت را به کمال برسان و بموقع بمیر.»
همانطور که #زوربای_یونانی با گفتن این حرف تأکید کرده است:
«برای مرگ چیزی جز قلعه ای ویران به جای نگذار.»
و #سارتر در زندگینامه اش آورده:
«آرام آرام به آخر کارم نزدیک می شوم ... و یقین داشتم که آخرین تپش های قلبم در آخرین صفحه های کارم ثبت می شود و مرگ فقط مردی مرده را درخواهد یافت.»
📚 #خیره_به_خورشید_نگریستن
👤 #اروین_یالوم
___________🔆_____________
همراه شو عزیز :👇
@mohsenegharib
از بیشتر مراجعه کنندگانم می پرسم: «دقیقا از چه چیز #مرگ می ترسید؟»
پاسخ های مختلفی که به این پرسش می دهند، غالبا به درمان سرعت می بخشد.
وقتی که از جولیا(یکی از مراجعین) پرسیدم:
«چرا مرگ اینقدر ترسناک است؟ چه چیز خاصی در مرگ هست که تو را می ترساند؟» فورا پاسخ داد:
«همه کارهایی که انجام نداده ام.» پاسخ جولیا به جانمایه ای اشاره می کند که برای همه آنهایی که به مرگ می اندیشند یا با آن روبرو می شوند اهمیت دارد:
رابطه دو جانبه بین ترس از مرگ و حس زندگی نزیسته.
به عبارت دیگر، هر چه از زندگی کمتر بهره برده باشید، #اضطراب_مرگ بیشتر است. در تجربه کامل زندگی هر چه بیشتر ناکام مانده باشید، بیشتر از مرگ خواهید ترسید.
#نیچه این عقیده را با قوت تمام در دو نکته کوتاه بیانکرده است:
«زندگیت را به کمال برسان و بموقع بمیر.»
همانطور که #زوربای_یونانی با گفتن این حرف تأکید کرده است:
«برای مرگ چیزی جز قلعه ای ویران به جای نگذار.»
و #سارتر در زندگینامه اش آورده:
«آرام آرام به آخر کارم نزدیک می شوم ... و یقین داشتم که آخرین تپش های قلبم در آخرین صفحه های کارم ثبت می شود و مرگ فقط مردی مرده را درخواهد یافت.»
📚 #خیره_به_خورشید_نگریستن
👤 #اروین_یالوم
___________🔆_____________
همراه شو عزیز :👇
@mohsenegharib
Forwarded from راهی به رهایی..
Forwarded from نفس در میان واژه‌ها
آنکه
با هیولا می‌ستیزد،
باید بپاید
که خود در میانه ستیز
هیولا
نشود!
اگر دیرزمانی در مغاکی چشم بدوزی، آن مغاک نیز در تو چشم خواهد دوخت.
#نیچه
با هیولا می‌ستیزد،
باید بپاید
که خود در میانه ستیز
هیولا
نشود!
اگر دیرزمانی در مغاکی چشم بدوزی، آن مغاک نیز در تو چشم خواهد دوخت.
#نیچه
Forwarded from نفس در میان واژه‌ها
Forwarded from نفس در میان واژه‌ها
همیشه راه را به اکراه از دیگران پرسیده‌ام، زیرا این کار خلاف ذوق من است! خوش‌تر داشته‌ام که از خود راه‌ها بپرسم و جویا شوم.
به آنانی که از من "راه" را پرسیده‌اند،
چنین پاسخ داده‌ام:
"این اکنون راه من است.
راه شما کدام است؟"
زیرا مطلق راه وجود ندارد.
#چنین_گفت_زرتشت
#نیچه
ترجمه #داریوش_آشوری
به آنانی که از من "راه" را پرسیده‌اند،
چنین پاسخ داده‌ام:
"این اکنون راه من است.
راه شما کدام است؟"
زیرا مطلق راه وجود ندارد.
#چنین_گفت_زرتشت
#نیچه
ترجمه #داریوش_آشوری