#در_باب_مرگ ۵
...گذشته از این ها، به هر حال زندگی به سرعت پایان می یابد، و چند سالی که ممکن است از زندگی مان مانده باشد در برابر #زمان بی پایانی که دیگر وجود نخواهیم داشت ناپدید می شود. از این رو، به هنگام تامل، نگرانی شدید ما برای این مقطع زمان و ترس مان از به خطر افتادن زندگی خودمان یا دیگران، و نوشتن تراژدی هایی که موضوع اصلی چشم انداز هولناک شان صرفا هراس #مرگ است، حتی مضحک به نظر می رسند. در نتیجه، این دلبستگی شدید به #زندگی غیر منطقی و کورکورانه است؛ و تنها می تواند از طریق این واقعیت توضیح داده شود که سرتاسر وجود فی نفسه ی ما #اراده ی زندگی است، و از این رو زندگی با وجود تلخی و کوتاهی و تزلزل اش، باید برای آن همچون #خیر_اعلی به نظر رسد؛ و آن اراده اصلا و فی نفسه فاقد #شناخت و کور است. در عوض، شناخت، که خاستگاهش به هیچ رو دلبستگی به زندگی نیست، حتی با آن مخالفت هم می کند، زیرا بی ارزشی زندگی را آشکار می سازد، و به این ترتیب هراس مرگ را به مبارزه می طلبد...
#شوپنهاور
#جهان_همچون_اراده_و_تصور
ص۹۱۷ و ۹۱۸
📖 @philosophibisansoor
...گذشته از این ها، به هر حال زندگی به سرعت پایان می یابد، و چند سالی که ممکن است از زندگی مان مانده باشد در برابر #زمان بی پایانی که دیگر وجود نخواهیم داشت ناپدید می شود. از این رو، به هنگام تامل، نگرانی شدید ما برای این مقطع زمان و ترس مان از به خطر افتادن زندگی خودمان یا دیگران، و نوشتن تراژدی هایی که موضوع اصلی چشم انداز هولناک شان صرفا هراس #مرگ است، حتی مضحک به نظر می رسند. در نتیجه، این دلبستگی شدید به #زندگی غیر منطقی و کورکورانه است؛ و تنها می تواند از طریق این واقعیت توضیح داده شود که سرتاسر وجود فی نفسه ی ما #اراده ی زندگی است، و از این رو زندگی با وجود تلخی و کوتاهی و تزلزل اش، باید برای آن همچون #خیر_اعلی به نظر رسد؛ و آن اراده اصلا و فی نفسه فاقد #شناخت و کور است. در عوض، شناخت، که خاستگاهش به هیچ رو دلبستگی به زندگی نیست، حتی با آن مخالفت هم می کند، زیرا بی ارزشی زندگی را آشکار می سازد، و به این ترتیب هراس مرگ را به مبارزه می طلبد...
#شوپنهاور
#جهان_همچون_اراده_و_تصور
ص۹۱۷ و ۹۱۸
📖 @philosophibisansoor
✍مصیبت عظیم و بلای عظیمی که خطرش از زلزله و سیل و مصائب و بلایای طبیعی هم بیشتر است، #تفکر_صفر_و_صدی است و نه حوادث طبیعی، و نه حتی سیاست های غلط، و نه حتی خرافات و باورهای غلط و ناموجه و غیر قابل توجیه!
به این عبارات دقت کنید؛
#کافر #نجس #گمراه #ضال #مضل #بدعتگذار #مرتد #پلید #دشمن #خودی #غیر_خودی #مومن #مشرک و ...
تعبیرات جناح مقابل؛
#شارلاتان #احمق #کاسه_کلک_باز #جاهل #رذل #کثیف #عقب_مانده #مریض #فرومایه #بی_فرهنگ #نادان و ...
چه تفاوتی می بینید؟ هر دو نا سزا است، هر دو خط کشی شده است، تفکرِ #خطی است، یکی می گوید؛ چون به باورهای من باور نداری ایمان نداری (حال به هر دلیل) کافری، نجسی، مرتدی، و یا اگر خیلی روشنفکر باشد می گوید کافر نیستی نجس نیستی اما گمراهی ! دیگری هم می گوید؛ احمقی، نادانی، رذلی، فرومایه ای، عقب مانده ای و ...
مواجهه ی ایدئولوژیک ، یعنی همین، یعنی صفر و صد کردن، خط کشی نمودن، خودی و غیر خودی کردن، #متهم کردن، #تهمت زدن، #تشر و #توهین کردن، ناسزا گفتن صرفا برای خاطر هم عقیده نبودن!
یکی می گوید آیین تو کاملا شر مطلق است دیگری می گوید باور من (فی المثل اسلام) و تاریخی که در پشت این باور وجود داشته #خیرِ_مطلق است!
یا شر مطلق اش می کنند یا خیر مطلق ! شق سومی قائل نیستند!
در این نگاه، یا باید مسلمان باشی و به تمام خرافاتِ تاریخ اسلام (که گاه هیچ ربط و ارتباطی هم به قرآن و اسلام ندارد) معتقد شوی، و یا سر تا پا ناسزا شوی علیه اسلام و گرنه از این نقطه نظر، تو یا دنبال توجیه و ماله کشی هستی، یا یک انسان بی صفت و بزدلی که عرضه ی نقد و انتقاد را ندارد (در نظر دین ستیز هایی که مواجهه ای ایدئولوژیک دارند) و یا اگر حتی یک #چرا (مثلا در برابر عقاید مسلمین یا) باورهای شخص نبی قرار دادی، گمراهی یا منافقی و به هر حال در جناح دشمنی و مسبب بی دینی و فراهم کننده ی اسباب شک و تردید!
در این تفکر (تفکرِ صفر و صدی) شق سوم وجود ندارد، نگاه این قوم، (دو جناح) نگاهی غیر پدیدار شناسانه و ایدئولوژیک است، یا یک مرید تمام عیار و مقلد میمون وار اند و یا یک دشمن سر سخت با ادبیاتی آن چنانی که حتی یک ارزش و یا حسن را هم نمی توانند ببینند!
این نگاه، نگاهی نا سالم است، این بینش، بینشی ناقص است، این تفکر، تفکری #خطی و صفر و صدی ست، در طول تاریخ نیز تمام جنایات و مکافات و خیانت ها و غارت ها و جنگ ها و ... بر پایه ی همین تفکر صفر و صدی بنا شده است، امروز نیز این دو جناح که در #لاجیک و منطق و متد، هر دو یکسان هستند، رو در روی یکدیگر ایستاده و همانند همیشه موجب اختلاف و تفرقه و توهین و تشر و تهمت و پاپوش دوزی و دروغ و دغل و تقلب می شوند، مباحثه را با مجادله و مبارزه اشتباه گرفته و در پی رسوا کردن و ضایع نمودن و مفتضح ساختن یک دیگر بوده و اساسا باب دیالوگ را در همان ابتدا نا محترمانه می بندند!
تا وقتی که در جامعه ای این چنینی (ایدئولوژیک زده، در عین حال که روشنفکرانش مدام مدعی غیر ایدئولوژیک بودن یا شدن را دارند اما در عین حال خود از رادیکال ترین موضع ایدئولوژیک با مساله یا مسائلی و یا دیگری مواجه می شوند) با هویتی آن چنانی (#شتر_گاو_پلنگی) یک چنین تفکر صفر و صدی ای حاکم است، راه به جایی نخواهیم برد چنان چه نبرده ایم! استفاده از واژه های نامفهومِ گنگ و سنگین و قلمبه و سلمبه هم دردی را دوا نخواهد کرد! نوع و طرز مواجهه ی ما با مسائل، می بایست #پدیدار_شناسانه باشد (پدیدار شناسی در معنای عام) به عبارت دیگر؛ ما در مواجهه با فی المثل اسلام یا غرب و ... نه باید آن را کاملا شر مطلق بپنداریم و نه خیر مطلق! نه #سیاه مطلق و نه سفید مطلق، اصولا دنبال سیاه و سفیدی بودن و رنگ رنگی کردن و خط خطی نمودن تاریخ، چیزی جز یک مشت عقده و کینه و نفرت، حاصلی نخواهد داشت، به قول دکارت؛ پیش داوری ها و شتابزدگی مانع از به صدا در آمدن حقیقت می شود.
در مواجهه با دین، مکتب، مذهب یا هر روایت و کلان روایت و خرد روایت و یا هر پدیده ای، باید پیش داوری ها (ونه صرفا و مطلقا تمام پیش فرض ها) را کنار گذاشته و بدون تحمیل کردنِ باور ها و مواضع سابق و سوالات تحمیل شده ی دستگاه های معرفتیِ خویش، با مساله مواجهه شویم، وگرنه در نهایت به جای تجزیه و تحلیل درست مسائل، در دام مواجهه ای ایدئولوژیک گرفتار شده و از فتوای قتل صادر کردن و مرتد و کافر اعلام نمودنِ #دیگری به #فحش و ناسزا و اتهام و نسبت های ناروا خواهیم رسید! از میمون های مقلد گذشته به شخصیت های تقلبی و فِیکِ بوقی و برقی امروز بدل خواهیم شد! که یا همصدا با فقیه چماق به دست فتوا به ارتداد و قتل مرتد و سب النبی می دهد و یا در جناح مقابل مشغول به نا سزا گفتن به سرمایه های تاریخی و سنت دینی و غیر دینی خود است! جنگ #فکولیسم و #املیسیم که گفته اند؛ همین است.
#سرلشکر_اشرار
@philosophibisansoor
به این عبارات دقت کنید؛
#کافر #نجس #گمراه #ضال #مضل #بدعتگذار #مرتد #پلید #دشمن #خودی #غیر_خودی #مومن #مشرک و ...
تعبیرات جناح مقابل؛
#شارلاتان #احمق #کاسه_کلک_باز #جاهل #رذل #کثیف #عقب_مانده #مریض #فرومایه #بی_فرهنگ #نادان و ...
چه تفاوتی می بینید؟ هر دو نا سزا است، هر دو خط کشی شده است، تفکرِ #خطی است، یکی می گوید؛ چون به باورهای من باور نداری ایمان نداری (حال به هر دلیل) کافری، نجسی، مرتدی، و یا اگر خیلی روشنفکر باشد می گوید کافر نیستی نجس نیستی اما گمراهی ! دیگری هم می گوید؛ احمقی، نادانی، رذلی، فرومایه ای، عقب مانده ای و ...
مواجهه ی ایدئولوژیک ، یعنی همین، یعنی صفر و صد کردن، خط کشی نمودن، خودی و غیر خودی کردن، #متهم کردن، #تهمت زدن، #تشر و #توهین کردن، ناسزا گفتن صرفا برای خاطر هم عقیده نبودن!
یکی می گوید آیین تو کاملا شر مطلق است دیگری می گوید باور من (فی المثل اسلام) و تاریخی که در پشت این باور وجود داشته #خیرِ_مطلق است!
یا شر مطلق اش می کنند یا خیر مطلق ! شق سومی قائل نیستند!
در این نگاه، یا باید مسلمان باشی و به تمام خرافاتِ تاریخ اسلام (که گاه هیچ ربط و ارتباطی هم به قرآن و اسلام ندارد) معتقد شوی، و یا سر تا پا ناسزا شوی علیه اسلام و گرنه از این نقطه نظر، تو یا دنبال توجیه و ماله کشی هستی، یا یک انسان بی صفت و بزدلی که عرضه ی نقد و انتقاد را ندارد (در نظر دین ستیز هایی که مواجهه ای ایدئولوژیک دارند) و یا اگر حتی یک #چرا (مثلا در برابر عقاید مسلمین یا) باورهای شخص نبی قرار دادی، گمراهی یا منافقی و به هر حال در جناح دشمنی و مسبب بی دینی و فراهم کننده ی اسباب شک و تردید!
در این تفکر (تفکرِ صفر و صدی) شق سوم وجود ندارد، نگاه این قوم، (دو جناح) نگاهی غیر پدیدار شناسانه و ایدئولوژیک است، یا یک مرید تمام عیار و مقلد میمون وار اند و یا یک دشمن سر سخت با ادبیاتی آن چنانی که حتی یک ارزش و یا حسن را هم نمی توانند ببینند!
این نگاه، نگاهی نا سالم است، این بینش، بینشی ناقص است، این تفکر، تفکری #خطی و صفر و صدی ست، در طول تاریخ نیز تمام جنایات و مکافات و خیانت ها و غارت ها و جنگ ها و ... بر پایه ی همین تفکر صفر و صدی بنا شده است، امروز نیز این دو جناح که در #لاجیک و منطق و متد، هر دو یکسان هستند، رو در روی یکدیگر ایستاده و همانند همیشه موجب اختلاف و تفرقه و توهین و تشر و تهمت و پاپوش دوزی و دروغ و دغل و تقلب می شوند، مباحثه را با مجادله و مبارزه اشتباه گرفته و در پی رسوا کردن و ضایع نمودن و مفتضح ساختن یک دیگر بوده و اساسا باب دیالوگ را در همان ابتدا نا محترمانه می بندند!
تا وقتی که در جامعه ای این چنینی (ایدئولوژیک زده، در عین حال که روشنفکرانش مدام مدعی غیر ایدئولوژیک بودن یا شدن را دارند اما در عین حال خود از رادیکال ترین موضع ایدئولوژیک با مساله یا مسائلی و یا دیگری مواجه می شوند) با هویتی آن چنانی (#شتر_گاو_پلنگی) یک چنین تفکر صفر و صدی ای حاکم است، راه به جایی نخواهیم برد چنان چه نبرده ایم! استفاده از واژه های نامفهومِ گنگ و سنگین و قلمبه و سلمبه هم دردی را دوا نخواهد کرد! نوع و طرز مواجهه ی ما با مسائل، می بایست #پدیدار_شناسانه باشد (پدیدار شناسی در معنای عام) به عبارت دیگر؛ ما در مواجهه با فی المثل اسلام یا غرب و ... نه باید آن را کاملا شر مطلق بپنداریم و نه خیر مطلق! نه #سیاه مطلق و نه سفید مطلق، اصولا دنبال سیاه و سفیدی بودن و رنگ رنگی کردن و خط خطی نمودن تاریخ، چیزی جز یک مشت عقده و کینه و نفرت، حاصلی نخواهد داشت، به قول دکارت؛ پیش داوری ها و شتابزدگی مانع از به صدا در آمدن حقیقت می شود.
در مواجهه با دین، مکتب، مذهب یا هر روایت و کلان روایت و خرد روایت و یا هر پدیده ای، باید پیش داوری ها (ونه صرفا و مطلقا تمام پیش فرض ها) را کنار گذاشته و بدون تحمیل کردنِ باور ها و مواضع سابق و سوالات تحمیل شده ی دستگاه های معرفتیِ خویش، با مساله مواجهه شویم، وگرنه در نهایت به جای تجزیه و تحلیل درست مسائل، در دام مواجهه ای ایدئولوژیک گرفتار شده و از فتوای قتل صادر کردن و مرتد و کافر اعلام نمودنِ #دیگری به #فحش و ناسزا و اتهام و نسبت های ناروا خواهیم رسید! از میمون های مقلد گذشته به شخصیت های تقلبی و فِیکِ بوقی و برقی امروز بدل خواهیم شد! که یا همصدا با فقیه چماق به دست فتوا به ارتداد و قتل مرتد و سب النبی می دهد و یا در جناح مقابل مشغول به نا سزا گفتن به سرمایه های تاریخی و سنت دینی و غیر دینی خود است! جنگ #فکولیسم و #املیسیم که گفته اند؛ همین است.
#سرلشکر_اشرار
@philosophibisansoor
Forwarded from فلسفه بدون سانسور
#در_باب_مرگ ۵
...گذشته از این ها، به هر حال زندگی به سرعت پایان می یابد، و چند سالی که ممکن است از زندگی مان مانده باشد در برابر #زمان بی پایانی که دیگر وجود نخواهیم داشت ناپدید می شود. از این رو، به هنگام تامل، نگرانی شدید ما برای این مقطع زمان و ترس مان از به خطر افتادن زندگی خودمان یا دیگران، و نوشتن تراژدی هایی که موضوع اصلی چشم انداز هولناک شان صرفا هراس #مرگ است، حتی مضحک به نظر می رسند. در نتیجه، این دلبستگی شدید به #زندگی غیر منطقی و کورکورانه است؛ و تنها می تواند از طریق این واقعیت توضیح داده شود که سرتاسر وجود فی نفسه ی ما #اراده ی زندگی است، و از این رو زندگی با وجود تلخی و کوتاهی و تزلزل اش، باید برای آن همچون #خیر_اعلی به نظر رسد؛ و آن اراده اصلا و فی نفسه فاقد #شناخت و کور است. در عوض، شناخت، که خاستگاهش به هیچ رو دلبستگی به زندگی نیست، حتی با آن مخالفت هم می کند، زیرا بی ارزشی زندگی را آشکار می سازد، و به این ترتیب هراس مرگ را به مبارزه می طلبد...
#شوپنهاور
#جهان_همچون_اراده_و_تصور
ص۹۱۷ و ۹۱۸
📖 @philosophibisansoor
...گذشته از این ها، به هر حال زندگی به سرعت پایان می یابد، و چند سالی که ممکن است از زندگی مان مانده باشد در برابر #زمان بی پایانی که دیگر وجود نخواهیم داشت ناپدید می شود. از این رو، به هنگام تامل، نگرانی شدید ما برای این مقطع زمان و ترس مان از به خطر افتادن زندگی خودمان یا دیگران، و نوشتن تراژدی هایی که موضوع اصلی چشم انداز هولناک شان صرفا هراس #مرگ است، حتی مضحک به نظر می رسند. در نتیجه، این دلبستگی شدید به #زندگی غیر منطقی و کورکورانه است؛ و تنها می تواند از طریق این واقعیت توضیح داده شود که سرتاسر وجود فی نفسه ی ما #اراده ی زندگی است، و از این رو زندگی با وجود تلخی و کوتاهی و تزلزل اش، باید برای آن همچون #خیر_اعلی به نظر رسد؛ و آن اراده اصلا و فی نفسه فاقد #شناخت و کور است. در عوض، شناخت، که خاستگاهش به هیچ رو دلبستگی به زندگی نیست، حتی با آن مخالفت هم می کند، زیرا بی ارزشی زندگی را آشکار می سازد، و به این ترتیب هراس مرگ را به مبارزه می طلبد...
#شوپنهاور
#جهان_همچون_اراده_و_تصور
ص۹۱۷ و ۹۱۸
📖 @philosophibisansoor