به زعم نیچه، آزادی ارادهٔ معطوف به قدرت است. اگر تصور کنیم ارادهٔ معطوف به قدرت یعنی تحمیل اراده‌ام بر دیگران، نیچه را بد فهمیده‌ایم. این نیچهٔ عوام است. وقتی نیچه از ارادهٔ معطوف به قدرت می‌نویسد، معمولاً از ارادهٔ معطوف به قدرت بر خودم صحبت می‌کند، یعنی ارادهٔ غلبه بر ضعف‌ها و کاستی‌هایم و داشتن قدرت کافی برای اراده کردن آنچه هست. نیچه نامش را "عشق به سرنوشت" گذاشته است، یعنی ارادهٔ معطوف به دوست داشتن سرنوشت خویش، ارادهٔ آرزو کردن این‌که سرنوشت هیچ‌گاه پایان نیابد.

#لویناس_مکتب_فرانکفورت_و_روانکاوی
#به_زودی_منتشر_می‌شود
@qoqnoospub