📝📝تمامیت گرایی(Totalitarianism)

♈️تمامیت خواهی یک سیستم تمامیت خواه سلطۀ سیاسی است که نوعا با بهره گیری از «ایدئولوژی فراگیر» دستکاری شده و و استفاده از ترور و خشونت ایجاد می گردد.
#توتالیتاریسم

♈️تمامیت خواهی متفاوت از اتوکراسی(خودکامگی) واقتدارگرایی است.به همین در تلاش اند تا کل قدرت را از طریق سیاسی کردن تمام عرصه های اجتماعی و فردی موجود به دست آورند.

♈️بنابراین تمامیت گرایی به معنای نابودی کامل جامعه مدنی است:

🔰نابودی کامل زندگی خصوصی!

♈️فریدریش و برژینسکی 6 ویژگی برای توتالتایسم بر شمرده اند.

1️⃣وجود یک ایدئولوژی رسمی

2️⃣حکومت تک حزبی که معمولا یک رهبر همۀ قدرت را در اختیار دارد

3️⃣یک سیستم مراقبتی تروریستی

4️⃣انحصار وسایل ارتباط جمعی

5️⃣انحصار وسایل اعمال خشونت

6️⃣کنترل دولت بر تمام جنبه های زندگی اقتصادی
(هیوود)

♈️پس نظامهای کمونیستی مائو و لنین و استالین و هیتلر و موسیلینی و فرانکو و بنیادگراهای دینی از مهمترین اشکال توتالیتاریسم قرن 20 و 21 هستند که این ویژگی ها در اقتدارگرایی به این وسعت و شدت مشاهده نمی شود و راه گذار به دموکراسی نیز در آنها متفاوت است.

♈️فهم تفاوت اینها در شناخت ما و نوع مواجهه ما با آنها اهمیت حیاتی دارد.
#علوم_سیاسی
#فرهنگ_دموکراتیک

‍ #عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔰 برگی از تقویم تاریخ ☘☘

♈️ ۹ امرداد سالروز صدور نخستین گواهینامه رانندگی در ایران

♈️سیف‌اله‌خان، از خرداد سال ۱۳۰۷ تا امرداد سال ۱۳۰۸ با گذراندن آزمون سه مرحله‌ای، اولین گواهینامه اتومبیل را دریافت کرد. تاریخ صدور گواهینامه رانندگی سیف‌اله‌خان ۹ امرداد ۱۳۰۸ برابر با ۲۹ ژوئیه ۱۹۲۹ میلادی است.
#تاریخ #فرهنگ

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔴🔴🔴سیاستِ مورد به مورد به جای نفی و پذیرش مطلق

#احمد_زیدآبادی؛

ظرفیت فیزیکی ایران بیش از این توان تحملِ سیاست‌های ویرانگر گذشته را ندارد. به عبارت دیگر، ظرفیت کشور تکمیل شده است. تغییر بنیادی سیاست‌ها و روش‌های ادارۀ کشور گریزناپذیر است. یا این اتفاق می‌افتد و یا وارد تونلی بی‌پایان از وحشت می‌شویم.
هر نیرویی که نه صرفاً به موقعیت و منافع خود بلکه به سرنوشت کشور و آیندۀ آن می‌اندیشید لاجرم باید از هر راهِ مقدور به تغییر روش ادارۀ کشور کمک کند و این نیازمند بحث آزاد و بازاندیشی در کلیشه‌های سیاسی مرسوم است.
بزرگترین مانعی که پیشِ روی نیروهای سیاسی برای این کار وجود دارد، مانع روانی است. ما ایرانیان از هر گروه و دسته و حزب و نحله‌ای و با هر نوع مرام و مسلک و اندیشه‌ای، خود را مظهر عموم خیرات و فضایل بشری و رقیب و مخالف و دشمن خود را تجلی همۀ رذایل و شرورِ عالم امکان فرض می‌کنیم و به همین علت هر اختلافی را به صورتِ تضادی لاینحل در می‌آوریم.
اگر مفهوم پیچیدۀ ناخودآگاه جمعی یا کهن الگوی تاریخی کارل گوستاو یونگ را بپذیریم این نوع نگرش و رفتار ما ایرانیان عمدتاً در همین کهن الگو ریشه دارد. نیاکان ما در عهد باستان، جهانِ هستی را عرصۀ نزاع بین خیر و شر و نور و ظلمت می‌دانستند. این ثنویتِ شناختی در آموزه‌های پیامبران ایرانی مانند زرتشت و مانی هم تبلور یافته و ناخودآگاه جمعی ما را شکل داده است. حتی پس از ورود نگرش توحیدی اسلام به ایران و نفی جهان‌بینیِ ثنویت‌گرایی توسط آن، به قول زنده‌یاد محمد اقبال لاهوری پاره‌ای فرقه‌های غالی شیعی آموزه‌های ثنویت‌گراییِ ایران باستان را در پوشش قرائتی از اسلام، بازسازی و احیاء کردند تا در واقع نشان داده باشند که نگاه ثنویت‌گرایانه به جهان و پدیده‌ها، در ژرفای ناخودآگاه جمعی قوم ما لانه دارد.
در صد سال اخیر، عوارض این ناخودآگاه جمعی، وارد منازعات سیاسی و اجتماعی جامعۀ ایران شده و قرائتی از مارکسیسم روسی که پایۀ آن نیز بر تضاد اصطلاحاً آنتاگونیستی بین طبقات اجتماعی استوار است، آن را به شدت تقویت و مستحکم کرده است.
کافی است نگاهی به ادبیات و فرهنگ مبارزۀ سیاسی در یک قرن اخیر ایران بیاندازیم. هر فرد یا گروهی که با دشمن‌سازی از یک پدیدۀ داخلی یا خارجی، بر سازش‌ناپذیری و ادامۀ جنگ و نزاع با آن تا سرحد مرگ بیشتر تأکید کرده، مقبول‌تر و محبوب‌تر بوده، صرف نظر از اینکه سازش‌ناپذیری‌اش چه مصائبی را برای کشور رقم زده است! در مقابل، هر فرد و گروهی که برای کاهش هزینه یا رنجی عمومی، گرایشی از لزوم تعامل و گفتگو از خود نشان داده چنان ملکوک و بی‌حیثیت و رسوا شده است که دیگر نتوانسته سر راست کند!
این فرهنگ با تمام قدرتِ تاریخی خود هم اکنون نیز از سوی همۀ نیروهای سیاسی جاری و ساری است و ظاهراً قرار است بار دیگر تراژدی‌های بی‌پایانِ تاریخ کشورمان را تکرار کند.
نیروهای اصلاح‌طلب خود را از این نگرش جدا می‌بینند اما اگر به روش کار آنها دقت کنیم از قضا، جمع بزرگی از آنها یکی از پایه‌های اصلی تقویت این نگرش در بخشی از بدنۀ اجتماعی خود و در سطحی کلان‌تر در جامعۀ سیاسی ایران بوده‌اند.
در واقع آنها نیز خود را مظهر تمام خیرات عالم فرض می‌کنند و هنگامی که با پدیده‌ای وارد منازعه می‌شوند، آن را تا سرحد شرورترین شیاطین، سیاه و ظلمانی معرفی کرده و جز به خواری و شکست او رضایت نمی‌دهند.
اگر اصلاح‌طلبان نتوانند این نگاه عمدتاً پنهان را تغییر دهند، رقیب اصولگرای آنها در فضای تبلیغاتی و روانی کنونی، امکان تغییر مسیر پیدا نخواهد کرد و حتی اگر هم به فرض تغییر مسیر دهد، کارش یا به چشم نخواهد آمد و یا به فریبکاری محض تعبیر می‌شود و در نتیجه، وضع کشور بیش از پیش پیچیده و نابسامان خواهد شد.
از این رو، به جای شیوۀ نور و ظلمت‌سازی از خود و دیگران، باید "سیاستِ مورد به مورد" را در پیش گرفت. بدین صورت که اگر در هر مورد خاصی، گامی درست در جهت صحیح برداشته شد، آن را دید و ستود و ترغیب و تشویق کرد و در هر موردی هم که گام اشتباه یا مخرب و ویرانگر برداشته شد، بدون هرگونه ترس و واهمه آن را به زبانی عالمانه نقد کرد و از تمام ابزارهای مشروعِ شناخته شده در عرف جهانی برای خنثی‌سازی و مقابله با آن بهره جست. این نوع سیاست‌ورزی هم منصفانه‌تر است و هم کارآمدتر و هم در این شرایط برای کشور کم هزینه‌تر.
اگر برخی اصلاح‌طلبان هم نخواهند اینگونه عمل کنند به طور قطع علاقمندان به راه چهارم لازم است این مسیر را در پیش گیرند.

#ثنویت_گرایی
#فرهنگ_مبارزه
#نیروی_چهارم
#مارکسیسم_روسی

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

📝📝سیاستِ مورد به مورد به جای نفی و پذیرش مطلق

✍✍ #احمد_زیدآبادی

♈️ظرفیت فیزیکی ایران بیش از این توان تحملِ سیاست‌های ویرانگر گذشته را ندارد. به عبارت دیگر، ظرفیت کشور تکمیل شده است. تغییر بنیادی سیاست‌ها و روش‌های ادارۀ کشور گریزناپذیر است. یا این اتفاق می‌افتد و یا وارد تونلی بی‌پایان از وحشت می‌شویم.

♈️هر نیرویی که نه صرفاً به موقعیت و منافع خود بلکه به سرنوشت کشور و آیندۀ آن می‌اندیشید لاجرم باید از هر راهِ مقدور به تغییر روش ادارۀ کشور کمک کند و این نیازمند بحث آزاد و بازاندیشی در کلیشه‌های سیاسی مرسوم است.

♈️بزرگترین مانعی که پیشِ روی نیروهای سیاسی برای این کار وجود دارد، مانع روانی است. ما ایرانیان از هر گروه و دسته و حزب و نحله‌ای و با هر نوع مرام و مسلک و اندیشه‌ای، خود را مظهر عموم خیرات و فضایل بشری و رقیب و مخالف و دشمن خود را تجلی همۀ رذایل و شرورِ عالم امکان فرض می‌کنیم و به همین علت هر اختلافی را به صورتِ تضادی لاینحل در می‌آوریم.

♈️اگر مفهوم پیچیدۀ ناخودآگاه جمعی یا کهن الگوی تاریخی کارل گوستاو یونگ را بپذیریم این نوع نگرش و رفتار ما ایرانیان عمدتاً در همین کهن الگو ریشه دارد. نیاکان ما در عهد باستان، جهانِ هستی را عرصۀ نزاع بین خیر و شر و نور و ظلمت می‌دانستند.

♈️این ثنویتِ شناختی در آموزه‌های پیامبران ایرانی مانند زرتشت و مانی هم تبلور یافته و ناخودآگاه جمعی ما را شکل داده است. حتی پس از ورود نگرش توحیدی اسلام به ایران و نفی جهان‌بینیِ ثنویت‌گرایی توسط آن، به قول زنده‌یاد محمد اقبال لاهوری پاره‌ای فرقه‌های غالی شیعی آموزه‌های ثنویت‌گراییِ ایران باستان را در پوشش قرائتی از اسلام، بازسازی و احیاء کردند تا در واقع نشان داده باشند که نگاه ثنویت‌گرایانه به جهان و پدیده‌ها، در ژرفای ناخودآگاه جمعی قوم ما لانه دارد.

♈️در صد سال اخیر، عوارض این ناخودآگاه جمعی، وارد منازعات سیاسی و اجتماعی جامعۀ ایران شده و قرائتی از مارکسیسم روسی که پایۀ آن نیز بر تضاد اصطلاحاً آنتاگونیستی بین طبقات اجتماعی استوار است، آن را به شدت تقویت و مستحکم کرده است.

♈️کافی است نگاهی به ادبیات و فرهنگ مبارزۀ سیاسی در یک قرن اخیر ایران بیاندازیم. هر فرد یا گروهی که با دشمن‌سازی از یک پدیدۀ داخلی یا خارجی، بر سازش‌ناپذیری و ادامۀ جنگ و نزاع با آن تا سرحد مرگ بیشتر تأکید کرده، مقبول‌تر و محبوب‌تر بوده، صرف نظر از اینکه سازش‌ناپذیری‌اش چه مصائبی را برای کشور رقم زده است! در مقابل، هر فرد و گروهی که برای کاهش هزینه یا رنجی عمومی، گرایشی از لزوم تعامل و گفتگو از خود نشان داده چنان ملکوک و بی‌حیثیت و رسوا شده است که دیگر نتوانسته سر راست کند!

♈️این فرهنگ با تمام قدرتِ تاریخی خود هم اکنون نیز از سوی همۀ نیروهای سیاسی جاری و ساری است و ظاهراً قرار است بار دیگر تراژدی‌های بی‌پایانِ تاریخ کشورمان را تکرار کند.

♈️نیروهای اصلاح‌طلب خود را از این نگرش جدا می‌بینند اما اگر به روش کار آنها دقت کنیم از قضا، جمع بزرگی از آنها یکی از پایه‌های اصلی تقویت این نگرش در بخشی از بدنۀ اجتماعی خود و در سطحی کلان‌تر در جامعۀ سیاسی ایران بوده‌اند.

♈️در واقع آنها نیز خود را مظهر تمام خیرات عالم فرض می‌کنند و هنگامی که با پدیده‌ای وارد منازعه می‌شوند، آن را تا سرحد شرورترین شیاطین، سیاه و ظلمانی معرفی کرده و جز به خواری و شکست او رضایت نمی‌دهند.

♈️اگر اصلاح‌طلبان نتوانند این نگاه عمدتاً پنهان را تغییر دهند، رقیب اصولگرای آنها در فضای تبلیغاتی و روانی کنونی، امکان تغییر مسیر پیدا نخواهد کرد و حتی اگر هم به فرض تغییر مسیر دهد، کارش یا به چشم نخواهد آمد و یا به فریبکاری محض تعبیر می‌شود و در نتیجه، وضع کشور بیش از پیش پیچیده و نابسامان خواهد شد.

♈️از این رو، به جای شیوۀ نور و ظلمت‌سازی از خود و دیگران، باید "سیاستِ مورد به مورد" را در پیش گرفت. بدین صورت که اگر در هر مورد خاصی، گامی درست در جهت صحیح برداشته شد، آن را دید و ستود و ترغیب و تشویق کرد و در هر موردی هم که گام اشتباه یا مخرب و ویرانگر برداشته شد، بدون هرگونه ترس و واهمه آن را به زبانی عالمانه نقد کرد و از تمام ابزارهای مشروعِ شناخته شده در عرف جهانی برای خنثی‌سازی و مقابله با آن بهره جست.

♈️ این نوع سیاست‌ورزی هم منصفانه‌تر است و هم کارآمدتر و هم در این شرایط برای کشور کم هزینه‌تر. اگر برخی اصلاح‌طلبان هم نخواهند اینگونه عمل کنند به طور قطع علاقمندان به راه چهارم لازم است این مسیر را در پیش گیرند.

#ثنویت_گرایی
#فرهنگ_مبارزه
#نیروی_چهارم
#مارکسیسم_روسی

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🎬 شریف شیرین‌نواز

▪️پنج‌سال از درگذشت #فرهنگ_شریف نوازنده ایرانی و صاحب‌سبک #تار گذشت. درباره او بیش‌تر بدانیم.

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔴🔴🔴نزاکت یاد بگیر!

#احمد_زیدآبادی:

جانم به شما بگه که یکی از اهالی روستای ما برای مدتی رفته بود شهر و وقتی برگشته بود؛ هی مرتب روستائیان را سرکوفت می‌داد که چرا نزاکت ندارند؟
روستائیان هم گفتند ما که شهر نرفته‌ایم تا نزاکت یاد بگیریم تو که رفتی یاد ما هم بده! او هم پذیرفت که به اهالی نزاکت یاد بده. این بود که هر روز دور دهکده می‌چرخید و از هر کس بی‌نزاکتی می دید فوراً به او تذکر می‌داد!
به مشتی رمضون که می‌رسید؛ بر سرش فریاد می‌زد: هوی یابو! مثل آدم راه برو! به مصمعلی می‌رسید؛ می‌گفت: هاش! چه مرگته اینقدر وراجی می‌کنی! به طلعت زنِ شعبون می‌رسید، می‌گفت: آهای زنیکۀ بی‌عقل! لب و لوچه‌ات را ورچین! به قربونعلی می‌رسید؛ فریاد می‌زد: چخه! چخه! مگه الاغی که اینطور چهارنعل می‌دوی! به قمر زنِ سیدنعناع می‌رسید؛ می‌گفت: مرده شور اون ریخت کثیفت را ببره! این چه طرزِ هندوونه کلاچیدنه؟ به عباسقلی می‌رسید، داد می‌زد: هوی الدنگ! چرا کلاهت را کج گذاشتی؟
خلاصه به قدری نزاکت یاد مردم روستا داد که همه کم کم نزاکت را یاد گرفتن و وقتی به هم می‌رسیدن، می‌گفتن: هوی یابو! هاش! زنیکه! چخه! الدنگ.....
خلاصه اینکه نزاکت واقعاً چیز خوبیه همانطور که دمکراسی خیلی خوبه!

#نزاکت
#دمکراسی
#فرهنگ
#طنز

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔴🔴🔴صدایی از اعماقِ حاشیه

#احمد_زیدآبادی؛

- اَلِو، اَلِو،اَلِو! منِ اِشناختی؟
+ بله شناختم، مِشتی‌صغری؟
- مَ کَل‌صغری شدم، تو هنو می‌گی مِشتی؟
+ به به، قبول باشه، معلوم می‌شه وضعتون خوب شده که رفتی کربلا!
- نه یِه حالا که نرفتم. او موقِی که اِمریکایا رفته بودن عراق مَ رفتم کربلا. تازه راه کربلا وا شده بود. الان که نمی‌تونیم تا همی امام‌زاده احمد بریم!
+ چرا؟
- یه، دنیا ور سرمون شِو گرفته به خدا! نمی‌فهمیم چه کار کنیم! گرونی از یه طرف. پیداکنندگی نیس. از چلۀ بزرگی تا حالا یه چَکلۀ بارونی نیومده. هر روز دولَخت و گرتِ خاک. چشمِ چار برامون نمونده. ئی دوتا بُتۀ پِسّه رَم که سُوم زده! سه ساله پشت سرهم سُوم زده!
+ مگه شما پسته هم دارین؟
- نه، پسّه‌مون کجا بود عامو! ما می‌رفتیم تو پسّه‌چینی تو باغا مردم کار می‌کردیم، همونم دیگه نیس!
+ پس زندگیتون چطو رمی‌گذره؟
- یه عامو! زندگی کجا بود؟ ما اصلاً پیداکنندگی نداریم که. دنیا ور سرمون شِو گرفته. نمی‌دونیم چه خاکی ورسر بریزیم. یه دیرو رفتم دم دکّون مصمعلی، یه بطر روغن از او کُشکُووا می‌داد هشتاد هزارتومن! باورت می‌شه؟ یعنی می‌خواه قیامت بشه؟ یه، به اون قرآنی که در سینۀ محمده، نمی‌تونیم هِچّی بخوریم!
+ فکر کنم باید مثلِ قدیما آبگرمو و آب‌آردو و قاتوق بابونه و قاتوق شیرینو و کشکِ کاف بدیم به بچه‌هامون!
- قربونِ کشک! کشک کجا بود؟ کیلوی خدا تومنه. همو اُوگرمو و اُوآرتو و قتق بابونه هم به خدا خیلی خرج ور می‌داره. من و کل‌اسمال که حاضریم بخوریم، این بچّا غافلو خورده نمی‌خورن، اَ کُتشون ته نمی‌ره. یه اینا اَ مَ برنج می‌خوان. برنج اَ کجا بیارم؟ ئی برنجووا هندی شدن کیلوی شص هزار تومن! باورت می‌شه؟ معلوم نیس برنجن؟ برنج نیسَن؟ یه، پنج ساعت تو اِو جوش قل قل می‌جوشن، تِت نمی‌گن بی‌پیرا! می‌گن از نفت دِرِسِشون می‌کنن، راس می‌گن؟
+ ولله نمی‌دونم
- یه حالا مَ تلیفون زدم ازت بپرسم ته راه می‌بری اینا کِی می‌خوان صال کنن؟
+ نه، نمی‌دونم.
- اَی ته راه نمی‌بری نِفَع کی راه می‌بره؟ ئی تیر تو چش خوردا، چرا ایقد ضدکاری می‌کنن؟ راعلی به کمرشون بزنه! نمی‌گن ما فقیرمردم چه خاکی ور سر کنیم؟ حالا گرونی تو سرشون بخوره. پیداکنندگی هم نیس. ئی کل‌اسمال خودت می‌دونی آدم تلخیه. هرکار برسه می‌کنه. ولی کار نیس. باشه هم درآمد نداره، پیداکنندگی نداریم. یه اصلاً انگار همه دیونه شدن. دِز شدن. تا حالا این سیما برقِ ما رِ سه دعفه کندن بردن! همش دعوا، همش مُرافع، همش اعصاب خردی! دیروز بچّا زینتو با بچّا کل‌معصومه زدن همدیگه رِ تکه پاره کردن! به خدا شُو گرفته ور سرِ مردم. راس می‌گن داره قیامت می‌شه؟......

#مردم_فقیر
#گرانی
#بحران_اقتصادی
#فرهنگ_عامه

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔴🔴🔴لئو سای، #هنرمند ژاپنی است که نوازنده سازهای ایرانی است و آواز ایرانی هم می‌خواند. او می‌گوید بسیاری از مردم ژاپن، به خصوص کودکان #ایران را فقط از طریق اخبار می‌شناسند و با فرهنگ غنی ایران آشنایی ندارند. یکی از رویاهای لئو اجرای #موسیقی ایرانی در مدارس #ژاپن است تا کودکان را با #فرهنگ ایران آشنا کند.

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

#فرهنگ_عذرخواهی

💢معذرت‌خواهی رئیس جمهوری کره جنوبی به‌دلیل وقوع فاجعه هالووین

🔷یون سوک یول، رئیس ‌جمهوری کره ‌جنوبی به‌دلیل وقوع فاجعه مرگبار هالووین در سئول عذرخواهی کرد.

🔹او وعده داد مسئولانی را که نتوانسته‌اند به این حادثه واکنش موثر نشان دهند، مورد بازخواست قرار دهد.

#عضویت_در_کانال
       👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔴🔴🔴لحظۀ خداحافظی!

#احمد_زیدآبادی؛

بازتاب مطلبی که خطاب به حامد اسماعیلیون نوشتم، مرا نسبت به آیندۀ این کشور از هر جهت روشن کرد؛ گرچه پیش از آن هم، برایم کم و بیش روشن بود.
از فحاشی چارپاداری تا تهدید به قتل و تجاوزِ جنسی، بخشی از واکنش افرادی بود که در فضای مجازی و غیرمجازی به حمایت از آقای اسماعیلیون نثارم کردند.
من این سرزمین را سرزمین عطار و سنایی و مولوی و خیام و حافظ و سعدی می‌دانستم. هرگز فکر نمی‌کردم بخشی از مردم این سرزمین روزی به این نقطه برسند. حالا که رسیده‌اند، دیگر جای حضور من نیست. به هر حال، من هم از پوست و گوشت و خون و عصب ساخته شده‌ام. فشارها از همه سوست و من چنان تنها و غریب مانده‌ام که مرگ را بر هموطنی با چنین افرادی ترجیح می‌دهم.
این لحظه، لحظۀ خداحافظی من با سیاستی است که می‌خواهد با این شیوه و روش پیش برود. من این صحنه را ترک می‌کنم، چون هیچ رگی در وجودم با آن سنخیت ندارد و با سرتاسرش بیگانه‌ام.
از این به بعد، بر نوشتن کتاب‌هایم متمرکر می‌شوم و در این کانال نیز فقط در بارۀ تاریخ و امور انتزاعی می‌نویسم و کلامی از آنچه در این کشور می‌گذرد و خواهد گذشت، نخواهم نوشت. این تصمیم برگشت‌ناپذیر است.
اگر ممنوع‌الخروج نبودم و پاسپورت داشتم، برای مدتی به یاد دوران شکوفایی فرهنگ ایران، به سمرقند یا بخارا می‌رفتم و یا راهی عراق می‌شدم و به یادِ لحظه‌های غربت و مظلومیت علی در جوار مسجد کوفه ساکن می‌شدم.
با این همه، من عاشق وطنم هستم. برایش دعای خیر می‌کنم و این تنها کاری است که فعلاً از دستم برمی‌آید.

#خدا_حافظی
#فرهنگ_ایران
#آینده_کشور

#عضویت_در_کانال
       👇👇👇
✅ @sedayeslahat