🔷🔶🔹🔸
goo.gl/hMoHde
زبانت ارچه پوشنده‌ی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان، بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار، با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگونی پیدا می‌کند و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو، نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان، و یا بهتر بگوییم، به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس)، که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
#مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
goo.gl/hMoHde
زبانت ارچه پوشنده‌ی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان، بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار، با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگونی پیدا می‌کند و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو، نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان، و یا بهتر بگوییم، به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس)، که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
#مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
اگر با زبان بومی خود با فرزندان‌مان گفت‌وگو نکنیم، چند سال دیگر این زبان‌ها نابود می‌شوند.
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
Forwarded from ادبسار
🔷🔶🔹🔸
goo.gl/hMoHde
زبانت ارچه پوشنده‌ی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان، بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار، با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگونی پیدا می‌کند و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو، نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان، و یا بهتر بگوییم، به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس)، که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
#مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
goo.gl/hMoHde
زبانت ارچه پوشنده‌ی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان، بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار، با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگونی پیدا می‌کند و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو، نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان، و یا بهتر بگوییم، به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس)، که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
#مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
Forwarded from ادبسار
اگر با زبان بومی خود با فرزندان‌مان گفت‌وگو نکنیم، چند سال دیگر این زبان‌ها نابود می‌شوند.
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
🔸زبان گم‌کرده
هر که دارد در جهان گم‌کرده‌ای
در زمین و در زمان گم‌کرده‌ای
این نشان گم‌کرده‌ای و دیگری
خویشتن را بی نشان گم‌کرده‌ای
این یکی بخت جوان گم کرده است
دیگری گنج روان گم کرده است
این یکی گر نیم نان گم کرده است
دیگری نیم جهان گم کرده است
این یکی جان و جگر گم کرده است
آن یکی شور و شرر گم کرده است
این یکی گم کرده گر مال پدر
دیگری پند پدر گم کرده است
گر یکی بام و دری گم کرده است
دیگر نام و فری گم کرده است
آن زبان همدلی گم کرده است
این زبان مادری گم کرده است
از تمام این و آن گم‌کردگان
زشت‌روتر نیست در روی جهان
زآن که گم کرده زبان مادری
حرف گوید با تو با چندین زبان
باک نه گر داوری گم کرده است
یا امید سروری گم کرده است
زهر بادا شیر مادر بر کسی
کو زبان مادری گم کرده است
آن یکی قدر سخن گم‌کرده‌ای
دیگری باغ و چمن گم‌کرده‌ای
از زبان مادری گم کرده لیک
می‌رسد روزی وطن گم‌کرده‌ای
#لایق_شیرعلی
سراینده‌ی تاجیک
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
هر که دارد در جهان گم‌کرده‌ای
در زمین و در زمان گم‌کرده‌ای
این نشان گم‌کرده‌ای و دیگری
خویشتن را بی نشان گم‌کرده‌ای
این یکی بخت جوان گم کرده است
دیگری گنج روان گم کرده است
این یکی گر نیم نان گم کرده است
دیگری نیم جهان گم کرده است
این یکی جان و جگر گم کرده است
آن یکی شور و شرر گم کرده است
این یکی گم کرده گر مال پدر
دیگری پند پدر گم کرده است
گر یکی بام و دری گم کرده است
دیگر نام و فری گم کرده است
آن زبان همدلی گم کرده است
این زبان مادری گم کرده است
از تمام این و آن گم‌کردگان
زشت‌روتر نیست در روی جهان
زآن که گم کرده زبان مادری
حرف گوید با تو با چندین زبان
باک نه گر داوری گم کرده است
یا امید سروری گم کرده است
زهر بادا شیر مادر بر کسی
کو زبان مادری گم کرده است
آن یکی قدر سخن گم‌کرده‌ای
دیگری باغ و چمن گم‌کرده‌ای
از زبان مادری گم کرده لیک
می‌رسد روزی وطن گم‌کرده‌ای
#لایق_شیرعلی
سراینده‌ی تاجیک
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
Forwarded from ادبسار
🔷🔶🔹🔸
goo.gl/hMoHde
زبانت ارچه پوشنده‌ی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان، بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار، با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگونی پیدا می‌کند و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو، نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان، و یا بهتر بگوییم، به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس)، که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
#مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
goo.gl/hMoHde
زبانت ارچه پوشنده‌ی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان، بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار، با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگونی پیدا می‌کند و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو، نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان، و یا بهتر بگوییم، به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس)، که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
#مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
Forwarded from ادبسار
اگر با زبان بومی خود با فرزندان‌مان گفت‌وگو نکنیم، چند سال دیگر این زبان‌ها نابود می‌شوند.
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
☀️ @AdabSar
🔥زبان پارسی🔥
چون شکر شیرین و چون گوهر زبان پارسی‌ست
فارسی، فرهنگ و آیین و نشان پارسی‌ست
آنچه از توفان و از باران نمی‌یابد گزند
کاخ فردوسی، خدای شاعران پارسی‌ست
بر سر یاران افغان و بلوچ و آذری
شاخ پُر بارِ زبانِ پرتوان پارسی‌ست
وحدت کُرد و لر و تاجیک در ایران زمین
از زبان مشترک با دودمان پارسی‌ست
گرچه گوید همدلی از هم‌زبانی خوشتر است
این زبان حبل‌المتین همدلان پارسی‌ست
این زبان مادری همچون نشانی از پدر
خار چشم ناتوان دشمنان پارسی‌ست
واژگانش در هجوم گویش بیگانگان
پاسدار گویش گویندگان پارسی‌ست
در بهارستان میهن، سد نگارستان به‌پاست
جای جای خاک پایش بوستان پارسی‌ست
چون سه رنگ پرچمِ سبز و سپید و سرخِ ما
جایگاهش قلب مردان و زنانِ پارسی‌ست
خانه‌ی ایرانیان پاینده و جاوید باد
تا که جاویدان زبان جاودان پارسی‌ست...
#شاهین_سپنتا
#روز_جهانی_زبان_مادری
☀️ @AdabSar
🔥زبان پارسی🔥
چون شکر شیرین و چون گوهر زبان پارسی‌ست
فارسی، فرهنگ و آیین و نشان پارسی‌ست
آنچه از توفان و از باران نمی‌یابد گزند
کاخ فردوسی، خدای شاعران پارسی‌ست
بر سر یاران افغان و بلوچ و آذری
شاخ پُر بارِ زبانِ پرتوان پارسی‌ست
وحدت کُرد و لر و تاجیک در ایران زمین
از زبان مشترک با دودمان پارسی‌ست
گرچه گوید همدلی از هم‌زبانی خوشتر است
این زبان حبل‌المتین همدلان پارسی‌ست
این زبان مادری همچون نشانی از پدر
خار چشم ناتوان دشمنان پارسی‌ست
واژگانش در هجوم گویش بیگانگان
پاسدار گویش گویندگان پارسی‌ست
در بهارستان میهن، سد نگارستان به‌پاست
جای جای خاک پایش بوستان پارسی‌ست
چون سه رنگ پرچمِ سبز و سپید و سرخِ ما
جایگاهش قلب مردان و زنانِ پارسی‌ست
خانه‌ی ایرانیان پاینده و جاوید باد
تا که جاویدان زبان جاودان پارسی‌ست...
#شاهین_سپنتا
#روز_جهانی_زبان_مادری
☀️ @AdabSar
زبانت ارچه پوشنده‌ی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگون می‌شود و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان و یا بهتر بگوییم به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس) که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
✍ #مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
goo.gl/hMoHde
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبان‌های در آستانه‌ی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبان‌ها نامگذاری شده است.
زبان بازتاب‌دهنده‌ی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن می‌گویند. نماینده‌ی کیستی آنهاست و جهان آنها را می‌شناساند.
زبان پدیده‌ای است که همچون باشَنده‌ای(موجودی) جاندار با مردمان خود زندگی می‌کند، آنها را در بازگوکردن جهان‌شان یاری می‌دهد، در کنارشان می‌بالد، دگرگون می‌شود و هَتا(حتی) گاهی می‌میرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایه‌ی آمارهای یونسکو نزدیک به نیمی از شش‌هزار زبان زنده‌ی جهان که گویِش‌وَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سده‌ی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدست‌رفتن زنجیره‌ای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان و یا بهتر بگوییم به ماناکِ مرگ گوشه‌ای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، روی‌هم‌رفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس) که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفه‌ی) همه‌ی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همه‌ی گویِش‌وَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
✍ #مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
goo.gl/hMoHde
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
اگر با زبان بومی خود با فرزندان‌مان گفت‌وگو نکنیم، چند سال دیگر این زبان‌ها نابود می‌شوند.
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیب‌پذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar