Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
لایوو امین فردین و محسن افشانی و پشت پرده های سایت های شرطبندی و کانالهای تلگرامی مزدور و خودفروش که در حال چپاول پول ملت هستند
#فاضلابهای_مجازی
#قسمت_اول
@ROSVAKADE1
پشت پرده های تلگرام👆
#فاضلابهای_مجازی
#قسمت_اول
@ROSVAKADE1
پشت پرده های تلگرام👆
💥 روحانيون شيعه، عامل اصلى تجزيه ايران!
#قسمت_اول
#روحانيون_شيعه هميشه نقشى منفى و مخرب در جامعه ايران داشته اند، چه زمانى كه از حلقه قدرت دور بوده اند و چه زمانى كه وارد حلقه قدرت و سياست شده اند.
پس از به قدرت رسيدن #صفويه و وارد كردن روحانيون به حلقه هاى قدرت و دادن اختيارات سياسى به اين قشر، نقش مخرب و ويرانگر آنها در جامعه و فرهنگ ايران به وضوح و روشنى نمود پيدا كرد.
حاكمان صفوى با در اختيار قرار دادن سهم عظيمى از خزانه دولت به روحانيون اجاره اى مانند مجلسى ها و وا داشتن آنها به نوشتن كتب حديث و روائى، بزرگترين خيانت تاريخ را به سرزمين ايران كردند و اين امر بدون وجود روحانيونى كه در تمامى دوران تاريخ در خدمت صاحبان ثروت بوده اند، ميسر نمى شد.
بعنوان مثال محمد باقر و محمد تقى مجلسى كه اهل لبنان و شهر بعلبك بودند به دعوت سلاطين صفوى و با خزانه دولت شروع به نوشتن كتابهائىكردند كه نمونه آن كتاب بحار الأنوار است كه در ١١٠ جلد نوشته شده است كه به جز تزريق جهالت، نادانى، خرافات و ترشحات ذهن آلوده اش چيز مفيدى در آن يافت نميشود.
كتابهاى مجلسى ها آنقدر مطالب مضحك و بعضا احمقانه دارد كه در قرن معاصر و به مرور آخوندها و اساتيد حوزه ها به حذف و عدم اعتبار آنها فتوا داده اند.
در اين مقاله ميخواهيم به نقش روحانيون شيعه در تجزيه قسمتهاى بزرگى از خاك ايران در دوران هاى مختلف ميپردازيم تا هرچه بيشتر با غده سرطانى آخوند و روحانى آشنا شويد.
#الف) نقش روحانيون در جنگهاى ايران و روسيه
موضع #ضد_ملى روحانيت شيعه در ايران فقط به انقلاب مشروعيت و واقعه ١٣٥٧ اختصاص ندارد، بر طبق نوشته هاى نويسندگان معروف تاريخهاى معتبر ، روحانيت پيوسته در طول تاريخ براي تأمين منافع شخصى و پر كردن جيبهاى خويش(بخوانيد مفتخورى)، به احساسات ملى و مصالح ميهنى پشت كرده است زيرا اصولا رگ و ريشه اين قوم غير ايرانى است و نبايد ازين موجودات انتظار داشتن حس ميهن پرستى و وطن دوستى داشت.
يكى از نمونه هاى بارز اين واقعيت، نقش روحانيون در دوره جنگهاى ايران و روس بوده است به طوريكه تمامى مورخين معاصر نوشته اند، قبل از آغاز دوره دوم جنگهاى ايران و روس كه منجر به معاهده تركمانچاى شد، فتحعليشاه قاجار خود را آماده جنگ نميديد و به هيچ وجهى تمايل به جنگ با روسها را نداشت، اما روحانيون او را براى جنگ با روسيه تحت فشار شديد گذاشته و او را مجبور به تن دادن به جنگى كردند كه نتيجه اش از قبل پيدا بود.
محمدعلى كشميرى مينويسد، موقعى كه علما متوجه شدند كه فتحعليشاه تمايلى به جنگ با روسيه ندارد، اعلام كردند كه فتحعليشاه حاضر به جنگ با روسيه نيست، آنها براى ورود جنگ با كشور مذكور حتى بدون تمايل و يا شركت فتحعليشاه آمادگى دارند.
@atheism_society
#قسمت_اول
#روحانيون_شيعه هميشه نقشى منفى و مخرب در جامعه ايران داشته اند، چه زمانى كه از حلقه قدرت دور بوده اند و چه زمانى كه وارد حلقه قدرت و سياست شده اند.
پس از به قدرت رسيدن #صفويه و وارد كردن روحانيون به حلقه هاى قدرت و دادن اختيارات سياسى به اين قشر، نقش مخرب و ويرانگر آنها در جامعه و فرهنگ ايران به وضوح و روشنى نمود پيدا كرد.
حاكمان صفوى با در اختيار قرار دادن سهم عظيمى از خزانه دولت به روحانيون اجاره اى مانند مجلسى ها و وا داشتن آنها به نوشتن كتب حديث و روائى، بزرگترين خيانت تاريخ را به سرزمين ايران كردند و اين امر بدون وجود روحانيونى كه در تمامى دوران تاريخ در خدمت صاحبان ثروت بوده اند، ميسر نمى شد.
بعنوان مثال محمد باقر و محمد تقى مجلسى كه اهل لبنان و شهر بعلبك بودند به دعوت سلاطين صفوى و با خزانه دولت شروع به نوشتن كتابهائىكردند كه نمونه آن كتاب بحار الأنوار است كه در ١١٠ جلد نوشته شده است كه به جز تزريق جهالت، نادانى، خرافات و ترشحات ذهن آلوده اش چيز مفيدى در آن يافت نميشود.
كتابهاى مجلسى ها آنقدر مطالب مضحك و بعضا احمقانه دارد كه در قرن معاصر و به مرور آخوندها و اساتيد حوزه ها به حذف و عدم اعتبار آنها فتوا داده اند.
در اين مقاله ميخواهيم به نقش روحانيون شيعه در تجزيه قسمتهاى بزرگى از خاك ايران در دوران هاى مختلف ميپردازيم تا هرچه بيشتر با غده سرطانى آخوند و روحانى آشنا شويد.
#الف) نقش روحانيون در جنگهاى ايران و روسيه
موضع #ضد_ملى روحانيت شيعه در ايران فقط به انقلاب مشروعيت و واقعه ١٣٥٧ اختصاص ندارد، بر طبق نوشته هاى نويسندگان معروف تاريخهاى معتبر ، روحانيت پيوسته در طول تاريخ براي تأمين منافع شخصى و پر كردن جيبهاى خويش(بخوانيد مفتخورى)، به احساسات ملى و مصالح ميهنى پشت كرده است زيرا اصولا رگ و ريشه اين قوم غير ايرانى است و نبايد ازين موجودات انتظار داشتن حس ميهن پرستى و وطن دوستى داشت.
يكى از نمونه هاى بارز اين واقعيت، نقش روحانيون در دوره جنگهاى ايران و روس بوده است به طوريكه تمامى مورخين معاصر نوشته اند، قبل از آغاز دوره دوم جنگهاى ايران و روس كه منجر به معاهده تركمانچاى شد، فتحعليشاه قاجار خود را آماده جنگ نميديد و به هيچ وجهى تمايل به جنگ با روسها را نداشت، اما روحانيون او را براى جنگ با روسيه تحت فشار شديد گذاشته و او را مجبور به تن دادن به جنگى كردند كه نتيجه اش از قبل پيدا بود.
محمدعلى كشميرى مينويسد، موقعى كه علما متوجه شدند كه فتحعليشاه تمايلى به جنگ با روسيه ندارد، اعلام كردند كه فتحعليشاه حاضر به جنگ با روسيه نيست، آنها براى ورود جنگ با كشور مذكور حتى بدون تمايل و يا شركت فتحعليشاه آمادگى دارند.
@atheism_society
◾️نکاتی آموزنده از کتاب مستطاب
(منية الصائمين)از آیت الله محمد صادق صدر:
#قسمت_اول
روايت اول در مورد وارد كردن آلت تناسلى يك مرد در آلت تناسلى يك حيوان، در زمانى كه او روزه است.
۱-التصرف الأول:
أن يدخل الرجل (ذكره) في قبل أو دبر البهيمة و هنا يمكن تصحيح الصوم، بالرغم من ذلك التصرف، وإن كان الأفضل و المحبذ شرعاً هو البناء على عدم صحة الصوم. هذا إذا لم يسبب الإنزال أما إذا سببه فسيبطل الصوم من جهة الإنزال
#ترجمه:
حالت اول: اینکه مردی #آلت_تناسلی اش را در جلو یا عقب حیوان داخل کند.
در این حالت ممکن است روزه صحیح باشد على رغم اینکه در آن جای تصرف کردن است؛ و گرچه پسندیده تر این است که بنا، بر عدم صحت روزه باشد.
و این در حالتی است به سبب انزال نباشد اما اگر انزال نمایند پس روزه از این جهت که انزال نموده باطل است [نه از جهت ادخال آلت تناسلی اش در جلو یا عقب حیوان]
#منبع:
كتاب منية الصائمين نوشته آيت الله محمد صادق صدر ص ٩٧-٩٨
#نتيجه_گيرى:
شما در زمانى كه روزه هستيد ميتوانيد آلت تناسليتان را در جلو يا عقب يك حيوان وارد كنيد و روزه تان باطل نميشود تا زمانى كه انزال انجام نشود.
@atheism_society
(منية الصائمين)از آیت الله محمد صادق صدر:
#قسمت_اول
روايت اول در مورد وارد كردن آلت تناسلى يك مرد در آلت تناسلى يك حيوان، در زمانى كه او روزه است.
۱-التصرف الأول:
أن يدخل الرجل (ذكره) في قبل أو دبر البهيمة و هنا يمكن تصحيح الصوم، بالرغم من ذلك التصرف، وإن كان الأفضل و المحبذ شرعاً هو البناء على عدم صحة الصوم. هذا إذا لم يسبب الإنزال أما إذا سببه فسيبطل الصوم من جهة الإنزال
#ترجمه:
حالت اول: اینکه مردی #آلت_تناسلی اش را در جلو یا عقب حیوان داخل کند.
در این حالت ممکن است روزه صحیح باشد على رغم اینکه در آن جای تصرف کردن است؛ و گرچه پسندیده تر این است که بنا، بر عدم صحت روزه باشد.
و این در حالتی است به سبب انزال نباشد اما اگر انزال نمایند پس روزه از این جهت که انزال نموده باطل است [نه از جهت ادخال آلت تناسلی اش در جلو یا عقب حیوان]
#منبع:
كتاب منية الصائمين نوشته آيت الله محمد صادق صدر ص ٩٧-٩٨
#نتيجه_گيرى:
شما در زمانى كه روزه هستيد ميتوانيد آلت تناسليتان را در جلو يا عقب يك حيوان وارد كنيد و روزه تان باطل نميشود تا زمانى كه انزال انجام نشود.
@atheism_society
💥فواید شراب در کتاب قانون #ابوعلی_سینا فیلسوف و داشمند ایرانی
#قسمت_اول
ابن سینا شراب را نه حرام بلکه در مواردی جایز برای سلامتی دانسته است تا آنجا که در شعری می گوید:
شراب را چه گنه گر که ابلهی نوشد / گهی به تیغ برد دست و گهی به سوی نجق
چو بو علی می ناب ار خوری حکیمانه / به حق که وجودت به حق شود ملحق
حلال گشت به فتوای عقل بر دانا / حرام گشت به فتوای شرع بر نادان
شراب سفید و رقیق برای کسانی که مزاج گرم دارند خوب است و سر درد نمی آورد و ممکن است بمناسبت رطوبت بخشی، سردرد ناشی از التهاب معده را از بین ببرد و یا سبک تر گرداند.
شراب صاف شده همراه انگبین و نان نیز – بویژه اگر قبل از نوشیدن به مدت دو ساعت با هم آمیخته گردند – همان کار را انجام دهند.
برای کسی که فربهی و نیرومندی آرزو می کند، شراب شیرین و غلیظ توصیه می شود، لیکن باید از بند آمدن ها بر حذر با شد.
برای کسی که سرد مزاج و بلغمی است شراب سرخ و کهنه بی فایده نیست و علت آنرا سابقا بیان کردیم.
قبل از هضم شدن و سرازیر شدن لقمه نباید مایعی به میان آید.
اگر غذا بد کیموس باشد نباید موقع خوردن آن و حتی بعد از هضم آن نوشابه ای خورد زیرا مواد آبکی، میموس بد را تا نقاط دور دست بدن می برد.
نوشیدن شراب بر روی میوه و بویژه بر روی خربزه خوب نیست. نوشیدن شراب باید با پیمانه های کوچک شروع شود و این روش بهتر از نوشیدن با پیمانه های بزرگ تر است. کسی که به شراب عادت داشته باشد چنانچه در هنگام غذا خوردن سه پیمانه سر کشد زیانی نمی بیند.
اگر به شراب خو نگرفته است و دارای تن سالم است، چنانچه بعد از رگ زدن مقداری از آن بنوشد بی فایده نیست.
کسانی که بیماری زهره دارند و کسانی که ترمزاجند از شراب بهره می بینند، زیرا شراب زهره را می راند و رطوبت را پخته می گرداند.
هر قدرعطر شراب بیشتر، بوی آن در افزایش و مزه آن لذیذتر باشد ، نوع آن بهتر است.
شراب بهترین غذا رسان به تمام بخش های بدن است.
شراب بلغم را می گدازد، صفرا را از ادرار و مشابه آن بیرون می راند، سودا را می لغزاند و آسان بیرون می کند و بازگشت آن مانع می شود؛ هر بند آمده ای را بدون اینکه گرمی بیگانه را زیاد بکار برد آب می سازد و می گدازد.
انواع شراب را در جای خود توصیف خواهیم کرد.
کسی که مغزش نیرومند است و با شرب شراب به آسانی مست نمی شود و مغز وی بخارهای بالا رو و نا پسندیده را پذیرا نیست و از شراب بجز گرمای مناسب مزاج را نمی پذیرد، از تاثیر شراب چنان صفای ذهنی بر او دست می دهد که ذهن های دیگر به آن نمی رسد.
در اشخاصی که حالت مغز بر عکس آن است، کنش های شراب نیز برعکس می باشد.
@atheism_society
#قسمت_اول
ابن سینا شراب را نه حرام بلکه در مواردی جایز برای سلامتی دانسته است تا آنجا که در شعری می گوید:
شراب را چه گنه گر که ابلهی نوشد / گهی به تیغ برد دست و گهی به سوی نجق
چو بو علی می ناب ار خوری حکیمانه / به حق که وجودت به حق شود ملحق
حلال گشت به فتوای عقل بر دانا / حرام گشت به فتوای شرع بر نادان
شراب سفید و رقیق برای کسانی که مزاج گرم دارند خوب است و سر درد نمی آورد و ممکن است بمناسبت رطوبت بخشی، سردرد ناشی از التهاب معده را از بین ببرد و یا سبک تر گرداند.
شراب صاف شده همراه انگبین و نان نیز – بویژه اگر قبل از نوشیدن به مدت دو ساعت با هم آمیخته گردند – همان کار را انجام دهند.
برای کسی که فربهی و نیرومندی آرزو می کند، شراب شیرین و غلیظ توصیه می شود، لیکن باید از بند آمدن ها بر حذر با شد.
برای کسی که سرد مزاج و بلغمی است شراب سرخ و کهنه بی فایده نیست و علت آنرا سابقا بیان کردیم.
قبل از هضم شدن و سرازیر شدن لقمه نباید مایعی به میان آید.
اگر غذا بد کیموس باشد نباید موقع خوردن آن و حتی بعد از هضم آن نوشابه ای خورد زیرا مواد آبکی، میموس بد را تا نقاط دور دست بدن می برد.
نوشیدن شراب بر روی میوه و بویژه بر روی خربزه خوب نیست. نوشیدن شراب باید با پیمانه های کوچک شروع شود و این روش بهتر از نوشیدن با پیمانه های بزرگ تر است. کسی که به شراب عادت داشته باشد چنانچه در هنگام غذا خوردن سه پیمانه سر کشد زیانی نمی بیند.
اگر به شراب خو نگرفته است و دارای تن سالم است، چنانچه بعد از رگ زدن مقداری از آن بنوشد بی فایده نیست.
کسانی که بیماری زهره دارند و کسانی که ترمزاجند از شراب بهره می بینند، زیرا شراب زهره را می راند و رطوبت را پخته می گرداند.
هر قدرعطر شراب بیشتر، بوی آن در افزایش و مزه آن لذیذتر باشد ، نوع آن بهتر است.
شراب بهترین غذا رسان به تمام بخش های بدن است.
شراب بلغم را می گدازد، صفرا را از ادرار و مشابه آن بیرون می راند، سودا را می لغزاند و آسان بیرون می کند و بازگشت آن مانع می شود؛ هر بند آمده ای را بدون اینکه گرمی بیگانه را زیاد بکار برد آب می سازد و می گدازد.
انواع شراب را در جای خود توصیف خواهیم کرد.
کسی که مغزش نیرومند است و با شرب شراب به آسانی مست نمی شود و مغز وی بخارهای بالا رو و نا پسندیده را پذیرا نیست و از شراب بجز گرمای مناسب مزاج را نمی پذیرد، از تاثیر شراب چنان صفای ذهنی بر او دست می دهد که ذهن های دیگر به آن نمی رسد.
در اشخاصی که حالت مغز بر عکس آن است، کنش های شراب نیز برعکس می باشد.
@atheism_society
💥 سياست، كفايت و درايت، تمام چيزى كه امام على نداشت
#قسمت_اول
همه ما درباره وقايع صدر اسلام بارها و بارها مطالبى را از #روحانيون_مسلمان و خصوصاً #آخوندهاى_شيعه شنيده ايم.
اما آنچيزى كه كمتر و يا اصلا از آن حرف زده نشده است،
نقاط ضعف #على_بن_ابيطالب است كه با وضوح تمام در جاى جاى تاريخ اسلام به چشم ميخورد،
چه آنجا كه روحانيون شيعه او را عامل خلقت كائنات ميدانند و چه آنجا كه اهل سنت #دامادى_محمد و خلافت او پس از #عثمان را برايش فضيلت ميشمارند.
على بن ابيطالب در خانه محمد بزرگ شده بود و زمانى كه محمد ادعاى نبوت كرد نوجوانى بيش نبود كه نزديكى به محمد و تمايل او به دين تازه تأسيس اسلام،
او را به #انسانى_خشك_مقدس و متعصب تبديل كرده بود كه بارها بدليل همين خشك مقدس بودن، جان انسانهاى بيگناهى را گرفته و هميشه مورد بخشش و حمايت شديد پيامبر اسلام قرار گرفته بود.(رك: من لا یحضر الفقیه ج ١ حديث ٣٤٢٥ - امالی شیح صدوق برگ ١٦٤)
اين حمايتهاى محمد و اين اعمال على، از او #شخصى_بسيار_منفور و دل نچسب در ميان ياران محمد به وجود آورده بود كه تنها راه چاره محمد براى نجاتش ازين تنفر اصحابش، ازدواج فاطمه با او بود.
خود محمد نيز از اين خلق و خوى على آگاه بود و تمام تلاشش در حمايتهاى بى دريغ از او، جلوگيرى از خشم و نفرت اطرافيانش بود و نه توانائى هاى على بن ابيطالب.(رك: داستان #غدير_خم و علتش)
به عنوان مثال اينكه در هيچ جائى از تاريخ اسلام نمى بينيم كه محمد به على مسئوليتى مهم داده باشد و در هيچكدام از جنگها فرماندهى هيچ سپاهى را در هيچ برهه اى از زمان به وى واگذار نكرد.
پس از مرگ محمد على جوانى حدود ٣٠-٣٢ ساله بود كه هيچ اعتبارى در ميان اصحاب محمد نداشت و اينرا تمامى اصحاب محمد ميدانستند،
به همين دليل نيز در انتخاب جانشين محمد حتى او را براى مشورت دعوت نكردند، فراموش نكنيم كه كسانى كه بيش از ٢٠ سال در كنار محمد بودند بهتر از من و شما و آخوندها، صلاح ملك خويش ميدانستند، پس نعره هاى گوشخراش روحانيون شيعه در جانشينى برحق على به درد خودشان و پاى منبريهاشون ميخورد و نه به درد تاريخ و محققين.
ادامه دارد .....
@atheism_society
#قسمت_اول
همه ما درباره وقايع صدر اسلام بارها و بارها مطالبى را از #روحانيون_مسلمان و خصوصاً #آخوندهاى_شيعه شنيده ايم.
اما آنچيزى كه كمتر و يا اصلا از آن حرف زده نشده است،
نقاط ضعف #على_بن_ابيطالب است كه با وضوح تمام در جاى جاى تاريخ اسلام به چشم ميخورد،
چه آنجا كه روحانيون شيعه او را عامل خلقت كائنات ميدانند و چه آنجا كه اهل سنت #دامادى_محمد و خلافت او پس از #عثمان را برايش فضيلت ميشمارند.
على بن ابيطالب در خانه محمد بزرگ شده بود و زمانى كه محمد ادعاى نبوت كرد نوجوانى بيش نبود كه نزديكى به محمد و تمايل او به دين تازه تأسيس اسلام،
او را به #انسانى_خشك_مقدس و متعصب تبديل كرده بود كه بارها بدليل همين خشك مقدس بودن، جان انسانهاى بيگناهى را گرفته و هميشه مورد بخشش و حمايت شديد پيامبر اسلام قرار گرفته بود.(رك: من لا یحضر الفقیه ج ١ حديث ٣٤٢٥ - امالی شیح صدوق برگ ١٦٤)
اين حمايتهاى محمد و اين اعمال على، از او #شخصى_بسيار_منفور و دل نچسب در ميان ياران محمد به وجود آورده بود كه تنها راه چاره محمد براى نجاتش ازين تنفر اصحابش، ازدواج فاطمه با او بود.
خود محمد نيز از اين خلق و خوى على آگاه بود و تمام تلاشش در حمايتهاى بى دريغ از او، جلوگيرى از خشم و نفرت اطرافيانش بود و نه توانائى هاى على بن ابيطالب.(رك: داستان #غدير_خم و علتش)
به عنوان مثال اينكه در هيچ جائى از تاريخ اسلام نمى بينيم كه محمد به على مسئوليتى مهم داده باشد و در هيچكدام از جنگها فرماندهى هيچ سپاهى را در هيچ برهه اى از زمان به وى واگذار نكرد.
پس از مرگ محمد على جوانى حدود ٣٠-٣٢ ساله بود كه هيچ اعتبارى در ميان اصحاب محمد نداشت و اينرا تمامى اصحاب محمد ميدانستند،
به همين دليل نيز در انتخاب جانشين محمد حتى او را براى مشورت دعوت نكردند، فراموش نكنيم كه كسانى كه بيش از ٢٠ سال در كنار محمد بودند بهتر از من و شما و آخوندها، صلاح ملك خويش ميدانستند، پس نعره هاى گوشخراش روحانيون شيعه در جانشينى برحق على به درد خودشان و پاى منبريهاشون ميخورد و نه به درد تاريخ و محققين.
ادامه دارد .....
@atheism_society