بند ناف روانی


➕بریدن بند ناف فقط مختص به تولد نیست؛ در واقع، ما حداقل در دو مقطع مهم زندگی نیاز داریم این کار را انجام دهیم.

✔️بار اول، وقتی به دنیا میاییم تا بتونیم تو این دنیا دوام بیاریم و زندگی کنیم.

✔️بار دوم و به همون اندازه حیاتی، وقتی هست که قصد ازدواج داریم... اگر این "بند ناف" عاطفی که ما را به خانواده اولمان وصل نگه داشته، بریده نشود زندگی مشترکمان با چالش‌های بزرگی روبرو می‌شود.

✔️ یکی از اولین و دردناک‌ترین این چالش‌ها این است که از همسرتان خواهید شنید: "اولویت تو ما نیستیم، خانواده‌ات هستند." این اتفاق می‌تواند به شدت به رابطه تان آسیب بزند.

@zistboommedia
@EveDaughters

🎥اینجا شیرخوارگاه آمنه؛

نیم‌ساعت پیش از بمباران اسراییل در منطقه ۳ تهران، و مددکارانی که با مسئولیت‌پذیری، ۶۰ نوزاد را در فرصتی کوتاه به جایی امن بردند./اخبارمنتخب

@EveDaughters

آن زن آمد

(تئاترِ: آیا خدا به اندازۀ مادران، مهربان نیست؟)
این تئاتر برای پیامبر به نمایش درآمد

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۴/۰۴/۲۵
@baznegari


زن تنور را برای نان بیفروخت

طفلش در کنار او نشسته بود

او از دور دید یا شنید که رسول‌خدا با همراهانش دارند می‌آیند

طرحی در ذهنش نقش بست

سراغ تنور رفت و آن را شعله‌ور ساخت

همین‌که نزدیک شدند پرسید رسول‌خدا کدام‌تان است؟

گفتند: او

زن با رعایت آداب، هوشمندانه پرسید:

مادران به طفل و فرزندشان مهربان‌ترند یا پروردگار به بندگانش؟

پیامبر بگفت: پروردگار به آفریدگانش (حتی از مادر به فرزند) مهربان‌تر است

زن ،در حالی‌که طفل و تنورِ شعله‌ور در دیدرس‌شان بود (در تعریض به وعدۀ آتش جهنم) پیامبر را چنین به چالش کشید:

اما هیچ مادری فرزندش را درون تنورِ آتش نمی‌اندازد!!!

و پیامبر گریست .. و بسیار گریست

به گونه‌ای که چهره‌اش از اشک خیس شد

پس از لَختی که از اشک ریختن باز ایستاد در پاسخ به اشکال هوشمندانه و طراحی دقیق صحنه‌ای که زن شکل داده بود، گفت:

خدا هم بندگانش را دچار عذاب آتش نخواهد کرد

راویان اما آورده‌اند که پیامبر در ادامۀ آن پاسخ، قیدی افزود: مگر کسانی که تن به توحید ندهند

اما تئاتری که آن زن به نمایش درآورد چنان تأثیر بر ذهن پیامبر گرامی نهاد که گویا باید قیدِ قید را نیز می‌زد

چگونه؟

رسول گرامی با یارانش در حال گذر بودند

کودکی در مسیر سرگرم بازی بود

مادرش که از اسیران بود

از بیم آن‌که آن گروه، کودک را نبینند و زیر دست و پا بیفتد

سراسیمه سمت فرزند دوید و

فریادِ بچه‌م بچه‌م سر داد

بی‌درنگ او را در آغوش بگرفت و پستان در دهانش نهاد

پیامبر که صحنه در برابر دیدگانش روی داده بود (و شاید متأثر از سکانس پیشین) رو به همراهان کرد و گفت:

آیا حتی احتمال می‌دهید که این مادر با وجودی که توانش را هم دارد، کودکش را درون آتش بیندازد!!!؟

پاسخ دادند: معلومه که نه

سپس پیامبر گرامی باقیماندۀ دِین خود به آن زن بصیر و هوشمند و انسانی و کارگردان را ادا کرد و چنین گفت:

سوگند به خودِ خدا که او به آفریدگانش از مادر به فرزندش مهربان‌تر است

و یعنی کسی را سال‌ها درون تنور آتش عذاب نمی‌کند

آخرت  ≠ جهنم

https://t.me/baznegari/1597
@EveDaughters

تجزیه و تحلیل شیمیایی ماده بجا مانده در داخل این ویال از جنس کانی کلینوکلر، نشان می‌دهد که احتمالا ایرانیان در عصر برنز نخستین اختراع‌کنندگان رژ لب بوده‌اند.

محققان با بهره‌گیری از روش‌های تابش پرتو ایکس و طیف‌سنجی جرمی ماده به این نتیجه رسیدند که بقایای مانده در ظرف از کانی‌هایی همچون هماتیت، منگنیت، برونیت، گالن و آنگلزیت همراه با موم‌های گیاهی و سایر مواد آلی تشکیل شده است. به گفته آنان، این مخلوط شباهت زیادی به دستور‌العمل‌های تهیه رژ‌های لب‌ در زمان معاصر دارد.

پیشتر در مصر، آناتولی، ایران و بین‌النهرین ویال‌های سنگی ماقبل تاریخ حاوی مواد مشابه یافت شده بود. با این حال محققان می‌گویند پیچیدگی دستور‌العمل‌های آرایشی اولیه ایرانی احتمالا تحت تأثیر در دسترس بودن سنگ معدن‌های فلزی متنوع در فلات مرکزی ایران بوده و می‌تواند نشان دهد که افراد در آن زمان می‌توانسته‌اند محصولات آرایشی پیچیده‌تری تولید کنند.

پروفسور ویداله درباره ترکیب ماده یافت‌شده می‌گوید: «این ماده به خودی خود جزئیات بسیاری دارد و تهیه آن مستلزم دانش عمیق از پردازش شیمیایی و رفتار ترکیبات آهن و منگنز، تأثیرات کوارتز ریز آسیاب‌شده به عنوان براق‌کننده و روغن، موم و احتمالا اوره به عنوان عوامل مرطوب‌کننده بوده است.»

او اضافه کرد:‌ «همه اینها مستلزم دانش تخصصی است که فقط می‌تواند در کارگاه‌های متمرکزی که توسط کارشناسان مدیریت می‌شده انجام شده باشد.»

در جوامع اولیه شهری با سلسله مراتب اجتماعی، رسم دفن ظروف لوازم آرایشی همراه با متوفی نشان‌دهنده اهمیت شخص حتی پس از مرگ او بود. پژوهشگران معتقدند عمل دفن لوازم آرایشی می‌تواند به این معنا باشد که مردم آن زمان اعتقاد داشتند زندگی افراد پس از مرگ نیز ادامه خواهد داشت و آنها با همان ظاهر دنیوی به حیات ادامه خواهند داد.

https://t.me/Tanz_Talkh_Tarikh/8901

@EveDaughters

مادرم موهای بلندی داشت
هر روز پشت پنجره می نشست
موهایش را می بافت
شعر می خواند
و منتظر پدر می ماند

پدر که می آمد
تلویزیون را روشن می کرد
از شیب تورم بالا میرفت، زمین می خورد
و باز سعی میکرد جوابی برای 5+1 بیابد
کشتگان خاورمیانه را دفن می کرد
و بعد از مادر سراغ شام را می گرفت

و مادر پرهایش را پشت پنجره جا می گذاشت
گل های دامنش در آشپزخانه می پژمرد
و چشم هایش پیاز خرد می کرد ...

پشت پنجره نشسته ام
موهایم را می بافم
و به این فکر می کنم که
دختران نباید موهای بلند داشته باشند/زن‌امروزی

سیمین صفادل

@EveDaughters

یک جفت گوشواره زنانه طلا از دوره هخامنشی
این اثر در پاسارگاد کشف شده و در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود.

@EveDaughters

🎙خیزش زنان قاجاریه برای دگرگونی جامعه مردسالار ایرانی

▫️با مرور تاریخ دوره قاجاریه آشکار می شود که برخی از بانوان این دوره با اقدامات خود توانسته اند نام خود را در تاریخ ثبت کنند.

▫️این چهره‌ها تا به آنجا مورد توجه مرد قرار گرفته‌اند که برخی داستان‌سرایی‌ها نیز درباره آنها رخ داده و برخی از اقدامات بزرگ نیز به این چهره‌ها نسبت داده شده است.
یکی از این چهره‌ها بانو #فخرالدوله است قاعدتا به سبب ویژگی های خود، این داستان‌های را باورپذیر کرده است. نفس باورپذیری این روایت‌ها در دوره ای که اصولا تصویر و ایماژ زنان در ذهنیت بسیاری از ایرانیان کلیشه ای از انفعال و ناآگاهی بوده، قابل تامل است.

▫️به همین بهانه و البته تلاش برای به دست آوردن تصویری قرین با واقعیت از زنان دوره قاجاریه و چهره هایی چون بانو فخرالدوله در مجله تاریخی اکو ایران با #منصوره_اتحادیه استاد تاریخ و خالق آثاری چون«اینجا طهران است» و «پیدایش و تحول احزاب سیاسی مشروطیت» به گفت وگو نشسته ایم.

@eco_voice
@EveDaughters

چه می‌شود که علیرغم درد و احتمالا عفونت، این روزها شاهد اقبال قابل توجهی از زنان بخصوص نسل جوان نسبت به انواع پیرسینگ هستیم؟!
آیا همان دلایلی که برای لزوم استفاده از گوشواره بین زنان بود همچنان برقرار هستند؟
اگر مسئله دیده شدن است، تکلیف پیرسینگ‌هایی که از دید عموم دور هستند و حتی احتمال درد و عفونتشان بیشتر است چیست؟
پیرسینگ ها چقدر با زیست جنسی افراد و حتی در مواردی مثل استفاده انواع آن برای آلت جنسی، می‌تواند با اختلالات جنسی افراد مرتبط باشد؟

@EveDaughters

مطابق ادعای نویسنده در مورد عکس: روی این بمب جنگنده که اسراییلی ها روی سر ایرانی ها ریختند نوشتند: به یاد #مهسا‌امینی بمب GBU-31 دو هزار پوندی (هزار کیلوگرم) با کیت هدایت ماهواره ای JDAM است.

📌 چه تزویری! جنایت هاشون رو بسته بندی می‌کنند در قصه های رنج یک ملت...، اجنبی‌های آدم‌کش بی‌رحم.

📌قصه مهسا یکی از راویانش الهه محمدی بود گزارش های او خواندنی است، مخصوصا روایتش از دختران مظلومی که در خوابگاه دانشجویی در محله سیدخندان در حملات اسرائیل سوختند:
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-41284

📌قصه برخی ایرانیانی که اسراییلی ها طی ۱۲ روز تجاوز به خاک ایران کشتند.
https://x.com/killedByIsraeli


@zistboommedia
@EveDaughters

🔖 محرک‌های میل جنسی: تفاوت مردان و زنان

✍️ دکتر زهره کشاورز

دانش عصب‌شناسی اطلاعات زیادی درباره اینکه ما چرا و چطور از نظر جنسی تحریک می‌شویم ارائه داده است. بعضی چیزها را شاید بتوان حدس زد، اما خیلی از یافته‌های علمی در مورد میل جنسی، برخلاف تصور ماست. مردان خیلی سریع و مستقیم با مشاهده‌ی تصاویر تحریک‌آمیز، از نظر جنسی برانگیخته می‌شوند. چون مردان بیشتر از طریق دیدن تحریک می‌شوند. میل جنسی مردان می‌تواند کاملاً مستقل از عشق یا رابطه عاطفی باشد.

شاید شما هم گاهی از سلیقه جنسی‌ خودتان متعجب شده باشید. اینکه چرا به چیز خاصی کشش دارید یا چرا یک تصویر، صدا یا موقعیت خاص ناگهان شما را تحریک می‌کند.

مردان موجوداتی "بصری" هستند
تحقیقات زیاد روی مردان، نشان داده که آن‌ها بیشتر از طریق دیدن تحریک می‌شوند. یعنی فقط با نگاه کردن به یک تصویر تحریک‌آمیز، مغز آن‌ها فعال شده و بدن‌شان آماده واکنش جنسی می‌شود.


ادامه:
https://salamatbarvari.ir/article/the-triggers-of-sexual-desire-men-vs-women

@EveDaughters

بچه‌های «گلاره» و «نقره» در جنگ با هایپررئالیتی!

گلاره و نقره دو دختر دم‌بخت روستای کوچک ما بودند. آنها برای اینکه دل از چهار پسر خواستگارشان ببرند لازم نبود کنکور قبول شوند، لازم نبود صبح زود بروند بدوند، بعد عکسشان را با لباس ورزشی و لبخند مصنوعی توی اینستاگرام آپلود کنند، حتی نیاز نداشتند برای داشتن هیکل ساعت شنی؛ «عدس بزنن، آب کرفس بزنن!». لازم نبود آیلتس داشته باشند اصلاً کسی از آنها انتظار نداشت دختر مستقل باشند، اتفاقاً اینکه زیر سایه پدر و مادر بودند امتیاز داشت!

همین که آشپزی و کمی خانه‌داری بلد بودند کفایت می‌کرد تا دختر برگزیده بودند.

پسرهای مشتاق آنها هم لازم نبود سیکس‌پک داشته باشند، ایربگ هم قبول بود. کسی به پسرها نمی‌گفت: «قد زیر ۱۸۰ کنسله»! در روستایی که کسی نیسان نداشت، دخترها از مرد آینده انتظار شاسی بلند نداشتند. لازم نبود بلد باشند در مورد کافکا و نیچه حرف بزنند، کسی از پسری که دنبال گله جزغاله شده بود انتظار نداشت پوست سفیدبرنزه و ته‌ریش داشته باشد. نه دنبال تراپیست بودند نه با کمونیست کار داشتند.

همین که چوپانی و کشاورزی بلد بودند کافی بود.

این داستان در خیلی از شهرها و روستاها تا همین ۵۰ سال پیش همینطور بود. ۵۰ سال برای تغییر دادن چیزی که هزاران سال به شکل یک روتین ثابت وجود داشته یک پلک زدن است، از نظر روانی تقریباً غیرممکن است و تبعات عمیقی دارد.

الان دخترها و پسرهای گلاره و نقره هر روز در شبکه‌های اجتماعی و در بیلبوردهای خیابان گزینه‌های جدید می‌بینند. انتظاراتشان فرق دارد، این یک عصر جدید است. عصری که پسر و دختر برای انتخاب شدن باید همه چیز داشته باشند. دختر باید هم باسن جنیفر لوپز داشته باشد، هم دینداری حضرت مریم را، هم مهارت برنامه‌نویسی، هم صدای نازک، هم پوست کره‌ای داشته باشد هم روی توسعه فردی‌اش کار کند! پسر باید ترکیبی باشد از راننده‌ی فرمول یک، روان‌درمانگر ساکت، بدنساز حرفه‌ای. یک حضرت یوسفِ پولدار! یک سوپرمن چندکاره و ترکیبی از محمدرضا گلزار، نجم‌الدین شریعتی، شهاب حسینی و بابک زنجانی!

❌ می‌دانم و می‌فهمم که بازگشت به عصر گلاره و نقره غیرممکن است، جهان دنده عقب نمی‌رود اما ماجرا در مورد فشارهای عصر حاضر است که عدم درک آن خطرناک است.

در دنیای امروز، «معمولی بودن» شبیه ناسزا شده. فشارِ شبیهِ بهترین‌ها شدن، استخوان‌ها را می‌ترکاند. استانداردها آن‌قدر بالا رفته‌اند که آدم‌ها فقط با فتوشاپِ روح و جسم می‌توانند از این فیلترها رد شوند.

فیلسوف فرانسوی «ژان بودریار» از هایپرریالیتی (Hyperreality) یا فراواقعیت می‌گفت. اینکه در دنیای امروز، ما دیگر مستقیماً با واقعیت سروکار نداریم، بلکه با نسخه‌های اغراق‌شده‌ای از واقعیت روبرو هستیم که از طریق رسانه‌ها، تبلیغات، شبکه‌های اجتماعی و فرهنگ مصرفی ساخته شده‌اند.

مثلاً وقتی تصویر یک زندگی ایده‌آل شده، بارها و بارها در اینستاگرام، فیلم‌ها و تبلیغات دیده می‌شود، این تصویر دیگر به‌جای خود واقعیت، معیار سنجش زندگی ما می‌شود.

در چنین شرایطی، واقعیت جای خود را به «فراواقعیت» می‌دهد. یعنی تصویری که واقعی‌تر از خود واقعیت به نظر می‌رسد و مردم آن را به‌عنوان معیار اصلی می‌پذیرند.

در چنین عصری ممکن است پیشرفت کنیم اما به قیمت فشار روانی و فرسودگی زودرس نسلی که دیگر حتی فرصت ساده زیستن را هم ندارد و کسی نیست حتی به او بگوید عیبی ندارد اگر حالت از این مسابقه به هم می‌خورد، گناهی نداری اگر مدال طلا نمی‌گیری!

این فقط یک تغییر سلیقه نیست، شبکه‌های اجتماعی با مقایسه‌های دائمی و بمباران تصویری، «ارزش انسانی» را گره زده‌اند به «دیده شدن»، نه «بودن».

نتیجه‌اش؟ افزایش اختلال اضطراب اجتماعی، افسردگی، احساس ناکافی بودن دائمی و «فرسودگی زیبایی‌شناختی». یعنی خستگی از تلاش بی‌پایان برای شبیه شدن به نسخه‌هایی که خودشان هم از خودشان خسته‌اند!

❌ می‌دانم که نمی‌شود برگردیم به روزگار گلاره و نقره، دنیا به سمت جلو می‌رود اما لازم است آگاه شویم که بخشی از رنجی که می‌کشیم ریشه در چه چیزهایی دارد. ما در حال تجربه کردن یکی از بدترین انواع تنهایی هستیم: بی‌رحمانه نادیده ماندن در عصر شلوغی‌ها!

اگر این روزها حالت بد است یکی از دلایلش این است که بدن تو برای دوام آوردن زیر آوارِ مقایسه‌های شبانه‌روزی و فیلترهای براقِ شبکه‌های اجتماعی هنوز سازگاری کافی پیدا نکرده است./زن‌امروزی

احسان محمدی

@EveDaughters

بزرگترین عملیات باج‌گیری جنسی در تاریخ آمریکا؛ داستان زندگی #جفری_اپستین


➕در بامداد دهم آگوست ۲۰۱۹، جفری اپستین، میلیاردر و سرمایه‌دار پرنفوذ آمریکایی که به دلیل راه اندازی خانه فحشا دستگیر شده بود، در سلول خود در یکی از امن‌ترین زندان‌های فدرال آمریکا، مرده پیدا شد.

➕روایت رسمی: خودکشی. اما این پاسخ ساده، برای پرونده‌ای چنین پیچیده و مردی که تاریک‌ترین اسرار سیاستمداران جهان را نه در سینه، بلکه در آرشیو ویدیویی خود داشت، هرگز کافی نبود.
مرگ اپستین، صرفاً پایان زندگی یک مجرم جنسی ثروتمند نبود؛ او مردی بود که شبکه‌ی ارتباطاتش از کاخ باکینگهام تا کاخ سفید، از غول‌های وال استریت تا چهره‌های برجسته‌ی دنیای علم و تکنولوژی امتداد داشت.
او این چهره های مشهور را به املاک مجلل خود که به دوربین های مخفی مجهز بود دعوت و با دختران نوجوان زیر سن قانونی از انها پذیرایی و از روابط شرم آور آنها فیلم می گرفت./مدرسه علوم‌انسانی

#ترامپ
#کلینتون
#بیل‌گیتس
#رسوایی‌جنسی

➕کانال پروفایل


@EveDaughters

🟥این ضبط فقط یک روز از صدها روز کار کردن یک خانم در آژانس است.

بخاطر حفظ هویت اشخاص چهره افراد نامشخص و صدای خانم راننده تغییر کرده است.

@EveDaughters

ویژگی‌های اشعار پروین اعتصامی

1️⃣جهت اول این است که هیچ شاعری این حجم از اشعارش درباره اخلاق نیست. حتی سعدی، ناصرخسرو قبادیانی، سنائی غزنوی که اخلاقی‌سُرایان ادب فارسی هستند، حجم اشعار اخلاقی‌شان به حجم اشعار اخلاقی باقیمانده از پروین اعتصامی نمی‌رسد. می‌دانیم که سه شاعر نامبرده به اخلاقی سرایی معروف و شناخته شده هستند، و حجم چشمگیری از اشعارشان درباره اخلاق است و اهمیت اخلاق در اشعار آنها به خود و دیگران به خوبی مشاهده می‌شود. به طور ساده‌تر می‌توان گفت اکثر قریب به اتفاق آنچه از آثار پروین اعتصامی باقی مانده است در باب اخلاق است. به ندرت شعری در قالب قصیده، مثنوی یا قطعات پراکنده از پروین اعتصامی می‌توان یافت که درباره مظالم و درون‌مایه‌های اخلاقی نباشد.

2️⃣ وجه دوم، دفاع پروین اعتصامی از محرومان جامعه است. از ضعیفان جامعه و از کسانی که به هر جهت تحت ستم واقع شده‌اند و بر آنان بیدار رفته است. بیدادهایی که از ناحیه قدرت‌های سیاسی، قدرتمندان فرهنگی، و بعضی هم از جانب قدرتمندان مالی و اقتصادی بر آنها اعمال شده است. در کل ادبیات فارسی هیچ شاعری به اندازه پروین اعتصامی نسبت به ضعیفان جامعه، محروم‌ماندگان جامعه، عقب‌افتادگان جامعه دلسوزی و شفقت نشان نداده است. پروین اعتصامی از جنبه ایدئولوژیک به ضعیفان جامعه نگاه نکرده است. شاعران مارکسیست یا سوسیالیست داریم که از جنبه‌های ایدئولوژیک خود به محرومان توجه کرده‌اند. بیشتر سخن آنها این است که اگر شما به این ایدئولوژی‌ها بپیوندید این همه زیر ظلم واقع نخواهید بود. در واقع نوعی دعوت به پذیرفتن ایدئولوژی هم بود. مخصوصا بعد از مشروطه به بعد که برخی از شاعران، شاعران اجتماعی‌سرای ما هستند دم از ستم‌دیدگان و محرومان می‌زدند و بیشتر دعاوی ایدئولوژیک دارند. در اشعار پروین اعتصامی مطلقا اثر هیچ ایدئولوژی دیده نمی‌شود. هرگز بیچارگان، مستمندان، درماندگان را به پیوستن به ایدئولوژی برای رفع مشکلاتشان دعوت نمی‌کند. این جهت دوم هم شاخصیت بزرگی است در میان شاعران ما که برای من خیلی اهمیت دارد.

3️⃣شاخصیت سومی وجود دارد که می‌بایست روی آن بسیار تاکید کرد. و آن این است که نقد اجتماعی در پروین اعتصامی بسیار قوی است. جهت سوم با جهت دوم که نشان دادن همدلی و دلسوزی و همدردی با مردمان بود فرق دارد. اینجا نقد جامعه‌ای مطرح است که موجب می‌شود چنین افرادی در چنین جامعه‌ای پدید بیایند. پدیده ناسالم و اجتناب‌ناپذیری که در مقام عمل نمی‌توان از آن پرهیز و دوری کرد. نقد اجتماعی که امروز محل بحث من در این جلسه می‌باشد. نقد اجتماعی که چه کسانی نگذاشتند ما به حقوق خودمان برسیم و نگذاشتند ما از عدالت و شفقت و عشق همنوعان خودمان برخوردار شویم. و ما را به مناسبات اجتماعی کشاندند که نه عادلانه، نه مشفقانه و نه عاشقانه است. هیچکدام از اینها نیست. این سه ویژگی بسیار مهم و ارزشمند پروین اعتصامی است که او را بی‌همتا می‌کند. کسی در سطح و پهلویی که او  ایستاده است، نایستاده است.


Ⓜ️ مصطفی ملکیان

سخنرانی نقد پروین به مناسبات ناسالم اجتماعی

@zistboommedia
@EveDaughters

اقدام فوری برای توقف
نسل‌کشی مبتنی بر جنسیت در غزه

  "A call for immediate global action to halt what Reem Alsalem describes as an unfolding 'femi-genocide'."

تاریخچه کوتاه:
ریم السالم، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان و دختران، دلایل و پیامدهای آن، در سال‌های اخیر و در حوزه نقض حقوق زنان و دختران در مناطق جنگی از جمله #غزه تمرکز کرده است.
او در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۵، او گزارشی منتشر کرد که در آن به وضعیت فاجعه‌بار #زنان و #دختران فلسطینی در غزه پرداخته و از جامعه جهانی خواست تا برای توقف آنچه او «#نسل‌کشی مبتنی بر #جنسیت» نامیده، اقدام فوری انجام دهد. این گزارش بر اساس داده‌های دقیق و مشاهدات میدانی تهیه شده است.

ریم السالم، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان و دختران، در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۵ از جامعه جهانی خواست تا تر چه سریع‌تر برای متوقف کردن آنچه او «قتل‌عام جنسیتی در حال وقوع» در غزه نامیده، اقدام کند. او گفت که میزان و نوع جرایمی که نیروهای اسرائیلی علیه زنان و دختران فلسطینی مرتکب شده‌اند، به حدی شدید است که مفاهیم موجود در قوانین و چارچوب‌های کیفری دیگر نمی‌توانند به‌خوبی آن را توضیح دهند.

نابودی عمدی زندگی و بدن‌ها در غزه

السالم تأکید کرد: «آنچه برای زنان و دختران فلسطینی اتفاق می‌افتد، خسارت جانبی جنگ نیست. این نابودی عمدی زندگی و بدن‌های آنهاست، فقط به این دلیل که فلسطینی و زن هستند.»

او به یافته‌های اخیر گزارش خود به شورای حقوق بشر اشاره کرد و گفت که اسرائیل به‌طور عمدی زنان و دختران فلسطینی را با هدف نابودی آنها و ادامه حیات مردم فلسطین می‌کشد و این را «نسل‌کشی مبتنی بر جنسیتی» نامید. بر اساس تخمین‌ها، زنان و دختران ۶۷ درصد از ۵۷,۶۸۰ فلسطینی کشته‌شده تا ۹ ژوئیه ۲۰۲۵ را تشکیل می‌دهند.

السالم افزود: «بیش از یک راه برای نسل‌کشی یک ملت وجود دارد. #نابودی_روانی آنها یکی از این روش‌هاست.»

او به رنج‌های شدید مادران فلسطینی اشاره کرد و گفت: «مادران مجبورند شاهد مرگ تدریجی، زخمی شدن، یا زنده به گور شدن فرزندانشان باشند که این هر روز بارها و بارها آنها را از نظر روانی نابود می‌کند. آسیب روانی که آنها و همه فلسطینی‌های غزه تحمل می‌کنند، حدی ندارد.»
بسیاری از زنان، از جمله مادران، در حالی که به دنبال غذا و آب برای خانواده‌هایشان بودند، کشته شده‌اند.

خشونت باروری در غزه

او همچنین به استفاده از #خشونت مربوط به #باروری  توسط اسرائیل اشاره کرده: «تخریب زیرساخت‌های بهداشتی غزه باعث شده ۱۵۰,۰۰۰ زن باردار و شیرده به مراقبت‌های ضروری دسترسی نداشته باشند. تخمین زده می‌شود که ۱۷,۰۰۰ نفر از این زنان و ۶۰,۰۰۰ کودک زیر پنج سال از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند. از مارس ۲۰۲۵، دست‌کم ۶۰ کودک به دلیل گرسنگی جان باخته‌اند، پس از اینکه اسرائیل غذا، تجهیزات پزشکی و کمک‌های انسانی را مسدود کرد. او افزود که ۵۰,۰۰۰ کودک از اکتبر ۲۰۲۳ گزارش شده‌اند که کشته یا زخمی شده‌اند.

مسدود کردن ورود شیرخشک برای کودکان توسط اسرائیل

السالم اقدام اخیر اسرائیل بر مسدود کردن ورود شیرخشک برای کودکان را محکوم کرد و هشدار داد که کمبود سوخت نیز جان نوزادان در انکوباتورها را به خطر انداخته است. او گفت که ده‌ها نوزاد به‌صورت نارس به دنیا آمده‌اند، بسیاری پس از تولد مرده‌اند و برخی با جهش‌های ژنتیکی نادر متولد شده‌اند که احتمالاً به دلیل گرسنگی، ضربه روانی و قرار گرفتن در معرض مواد رادیواکتیو و سمی است.

خشونت جنسی و‌ تجاوز در غزه

ریم همچنین نسبت به گزارش‌های خشونت جنسی، از جمله تجاوز توسط نیروهای اسرائیلی، ابراز نگرانی کرد. او تأکید کرد که در غزه، شرایط ناامیدکننده، شلوغی و نبود خدمات کمک و حفاظت باعث افزایش خشونت جنسی، خشونت شریک زندگی و سایر سوءاستفاده‌ها شده است که اغلب توسط اعضای خانواده یا افراد دیگر در کامیونیتی انجام می‌شود.

السالم گفت: «خشونت و جنایاتی که زنان فلسطینی با آن روبه‌رو هستند، به‌حدی عادی شده که حالا به واقعیت پذیرفته‌شده‌ای حتی در سایر درگیری‌ها تبدیل شده است. دیگر کسی از وحشتی که زنان تجربه می‌کنند، تعجب نمی‌کند.»

او افزود: «با فروپاشی نظم مبتنی بر قانون و حفاظت‌هایی که برای غیرنظامیان فراهم می‌کند، وضعیت زنان و دختران فراتر از غزه و فلسطین در حال گسترش است و عواقب ویرانگری برای همه دارد.»

السالم از کشورها خواست که تمام تلاش خود را برای پایان دادن به نسل‌کشی در غزه، تضمین عدالت برای همه، و در نظر گرفتن تجربیات متفاوت زنان و دختران در فرآیندهای پاسخگویی به کار گیرند. او گفت: «ادامه حیات فلسطینی‌ها به این بستگی دارد. انسانیت جمعی ما و آینده‌مان به این وابسته است.

منبع:
https://www.ohchr.org/en/press-releases/2025/07/gaza-un-expert-denounces-genocidal-violence-against-women-and-girls
@EveDaughters

🔴 فعال حقوق بشر از نیویورک نوشته:

💢 این تصاویر باید صفحه اول تمام روزنامه‌های جهان باشد، نوزادان فلسطینی امروز از فرط گرسنگی و تشنگی جان دادند!

@AbdiMediaNet
@EveDaughters💔

✍️
مصرف خانگی

✅ به‌خاطر کارم به کاربرد واژه‌هایی مثل «خانه»، «خانواده»، «خانوار» و «خانگی» توسط اصحاب سیاست حساس هستم. اینکه آن را چطور می‌فهمند، با چه نیتی از آن استفاده می‌کنند و چطور می‌شود که یاد آن می‌افتند. خانواده گرچه نخستین سلول جامعه مدنی است، ولی به‌طور معمول مسائل‌اش دغدغه سیاستمدارانِ ما نیست و همچنان تاحدود زیادی خارج از قلمرو قانون، عدالت، انصاف و سایر ارزش‌های مدنی مانده است. ارزش فی‌نفسه ندارد. در نسبت با منافع قلمرو عمومی و حکمرانان گاهی باید سبک زندگی خاصی به او تحمیل شود یا جمعیت‌اش زیادتر/کمتر باشد.

✅ این روزها که با کاهش(فقدان) خطرناک منابع انرژی، به ویژه آب مواجه شده‌ایم عبارت «مصرف خانگی» و لزوم صرفه‌جویی در آن، از دهان نمی‌افتد.
نمی‌دانم چرا اغلب مسئله محیط‌زیست تبدیل به مسئله امنیتی می‌شد. نمی‌دانم چرا هیچ وقت به هشدارهای جدی و دائمی توجه نشد. نمی‌دانم پشتوانه نظری توسعه کشاورزی، تخصیص و توزیع مسرفانه انرژی در کشور عمدتاً خشک و پهناوری مثل ایران چه بوده است: چپ اسلامی بدون دوراندیشی؟
(حرف سیاسی نزنیم)

✅ بی‌تعارف ما منابع طبیعی خود را غارت کرده‌ایم و از پی این غارت مسرفانه با مکیدن آب‌های زیرزمینی شهر تهران سبز و خرم شده و جمعیتی بسیار بیش از ظرفیت‌اش در آن سکونت یافته. بعد هم آب تصفیه شده را برای دستشویی و حمام روانه فاضلاب‌ها کرده و سبک‌زندگی‌های مصرفیِ مسرفانه در بسیاری خانه‌ها شکل‌داده که با خواهش و التماس نمی‌شود تغییرش داد.
زنِ خانه‌دار، آخرین حلقه زنجیره استخراج است؛ او هم باید مصرف کند تا اقتصاد بازار بچرخد، هم صرفه‌جویی کند تا اقتصاد خانه بچرخد، هم مسئولیت فرهنگی-اخلاقی بحرانی ملی را بر عهده بگیرد؟

✅ کافیست یکی از اعضای خانواده شما وسواس تمیزی و «خانه‌ـزندگی دسته‌گل» داشته باشد. سرگیجه خواهید گرفت از میزان آب تصفیه‌شده که برای نظافت، شستشو، وضوگرفتن، استحمام و... استفاده می‌کند. میزان آب تصفیه شده برای اثبات «زنیّت» برساختۀ مصرف‌زدگی، فرهنگ کنترلگر، مردسالاری، خانه‌مانی و خانه‌داری تمام‌وقت و بی‌قدرتی و اضطراب اجتماعی.  (کاش پژوهش‌هایی داشتیم درباره شیوع وسواس تمیزی میان زنان ایرانی و دلایل «فرهنگی» و «روانی» آن_ ولی به هرحال آن زن، آخرین حلقه از زنجیره کاربردمسرفانه منابع آبی است. احتمالاً کمترین میزان کنترل را هم بررفتار خود دارد. نمی‌شود مهار هدررفت آب را از آخرین مرحله شروع کرد.)

✅ زن‌ها هم مثل منابع طبیعی تنها به‌هنگام بحران مرئی می‌شوند. نگاه به آن‌ها ابزاری است. حالا که باران نباریده و طبیعت به‌یاری جبران سیاست‌های غلط نیامد، حالا که منابع طبیعی جای اینکه سرمایه‌ای بین نسلی دانسته‌شوند چونان غنیمت بهره‌برداری شده، حالا دکمه «مصرف خانگی» را که البته بالاتر از متوسط آمار جهانی است، بزنیم و از زنان و خانواده‌ها بخواهیم مراعات کنند. باشد. دکمه را بزنیم. چاره دیگری نیست. کاش کار کند.

✅ خودم تاجایی که بتوانم صرفه‌جویی کرده و می‌کنم. امیدوارم همه این کار را بکنیم. ولی بیش از آن، امیدوارم این بحران‌ها فرصتی برای بازنگری اساسی در نگرش حاکم به بهره‌برداری از منابع طبیعی و مشارکت اجتماعی باشد.

@neocritic
@EveDaughters

آخرین خرما

ترجمه و بازنویسی: آزاده ثبوت


تنها افرادی که نسل‌کشی را تجربه کرده‌اند و آن را با تمام وجودشان حس کرده‌اند، می‌توانند واقعاً بفهمند که این نسل‌کشی یعنی چه – آنها می توانند ترس مداوم از مرگ و فقدان، گرسنگی جسمی و اشتیاق برای احساس امنیت را درک کنند.»
این نوشته‌ی عاصم النبیه است. النبیه، همسر، پدر، پسر، مهندس و سخنگوی شهرداری غزه است. او در حالی که برای زنده ماندن در تاریک ترین روزهای نسل‌کشی مبارزه می کند همچنان می کوشد تا ارائه خدمات اولیه به مردم در شهر غزه امکان پذیر شود. 
یک هفته پیش در  ششصد و پنجاهمین روز از نسل‌کشی غزه، عاصم النبیه در شبکه‌های اجتماعی خود تصویری از یک خرما در کنار یک خط‌ کش گذاشت و نوشت:

"این فقط یک خرما نیست. یک خرمای ۴ سانتی‌متری است و فکر می‌کنم ممکن است آخرین خرمایی باشد که در غزه باقی مانده است. من این خرما را شش ماه نگه داشتم و به خودم می‌گفتم که باید برای تاریک‌ترین روزها نگه دارم. می‌دانی تاریک‌ترین روزها اکنون اینجا هستند. عرب ها خرما را دوست دارند. من عاشق خرما هستم و مادرم هم همینطور. دیروز بعد از ۶ ماه تصمیم گرفتم آن را به مادرم بدهم. روز بعد به من گفت که آن را به خواهرم نسمه داده است. نسمه در سال ۲۰۰۸ به دنیا آمده است. بنابراین، او  جنگ های اسرائیل علیه غزه در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ را پشت سر گذاشته و تا امروز زنده مانده است. او ۱۷ سال دارد و این روزها درس های مدرسه اش را بدون معلم، بدون برق، بدون اینترنت و فقط با چند کتاب قدیمی می‌خواند. او به سه زبان صحبت می کند و دانش شگفت انگیزی در ریاضی و فیزیک  دارد. من معتقدم که او نابغه است. مادرم تصمیم گرفت آن خرما را به نسمه بدهد زیرا معتقد است که او برای درس خواندن به آن نیاز دارد.

اما نسمه تصمیم گرفت آن خرما را به برادرزاده‌ام  بدهد. او یک پسر دو ساله است و تنها دو ماه قبل از جنگ به دنیا آمده و پدرش معاذ رجب، یک مرد ۳۷ ساله فلسطینی که فوق لیسانس اقتصاد و محقق بود را از دست داده است. پسرک نمی‌دانست خرما چیست. سپس من به این اندیشیدم که این تنها یک خرما است. ما نباید برای خوردن یک خرما مجبور به گرفتن چنین تصمیماتی شویم، و بعد آنجا بود که شروع کردم به فکر کردن به اینکه ما همدیگر را دوست داریم. ما واقعاً همدیگر را دوست داریم، می‌دانید. ما عمیقاً عاشق یکدیگر هستیم و خوبی‌های زیاد و افراد خوب زیادی در این شهر زخمی وجود دارد. مردم من، خانواده‌ام، مادرم، خواهرم، برادرزاده‌ام و من - همه ما لیاقت بهتر از این را داریم. مردم غزه‌ لیاقت بهتر از این را دارند.

امروز این خرما نمادی از #عشق است و این فقط یک اتفاق در غزه است. هر روز نمونه‌هایی را بینیم که نشان می‌دهد فلسطینی‌ها شایسته زندگی هستند. فلسطینی‌ها شایسته زندگی در صلح هستند. کسانی که برای خودشان، برای شهرشان، برای وطنشان و حتی برای تمدن جهانی  کار نیک انجام می‌دهند پس به ما فرصتی بدهید. شاید بعضی‌ها بگویند این فقط یک خرما است. بله، فقط یک خرما است. اما معنای زیادی در این خرما وجود دارد اینکه هیچ‌کس نمی‌خواهد آخرین خرما را بخورد. هیچ‌کس نمی‌خواهد خارق‌العاده است. آرزو می‌کنم نسمه در زمانه بهتری زندگی کند، آرزو می‌کنم بتواند آنطور که دلش می‌خواهد پزشکی بخواند و خرما بخورد بدون اینکه مجبور باشد آنها را بشمارد و نیاز داشته باشد که تنها خرمایش را به برادرزاده‌اش بدهد. این امید من است.

دکتر سارا احمود محقق #فمینیست فلسطینی می گوید: "وقتی از لزوم گوش دادن به صداهای فلسطینی ها حرف می زنیم، هدف فقط به رسمیت شناختن رویاهایی نیست که حق دارند، بلکه به این دلیل هم هست که این صداها از جایی می‌آیند که عشق آنجاست."
برای شنیدن صحبت های عاصم النبیه به لینک زیر مراجعه کنید
https://youtube.com/watch?v=6ATYMAXVfAs&si=-M33c-esMtVf4YeL
@EveDaughters