هنوز ایران پیڪر فرزندان پر سوخته اش در نفت کش سانچی را تحویل نگرفته ڪه تیم های جستجو رفته اند دنا تا از لابلای دندان های ڪوه، پاره های تن دهها خانواده را بیرون بڪشند! چه خبر است؟ چرا این ڪابوس های بیداری تمام نمی شود؟!

عڪس های زنان و دختران نگون بخت را در سرپل ذهاب می دیدم ڪه به جای پوشیدن چڪمه و بارانی و گرفتن عڪس زیر باران، پاچه شلوارها را داده اند بالا و با سطل و دیگ آب بارانی ڪه دور چادرها و ڪانڪس هایشان را مثل جزیره گرفته است اینور و آنور پرت می ڪنند

بعد همان موقع خبرگزاری ها نوشتند : #ڪارلوس_ڪیروش از بانک سامان یک میلیون دلار ( تقریباً 9 میلیارد تومان) گرفته است تا در چند تبلیغ این بانک حاضر شود! ...
بعد هی بگویید آقا پول نیست!هست! برای ما مردم مفلوک نیست!
سهم ما فقط درد است. تسلیت است...

این جیره هر روز مصیبت، خبر بد، مرگ، شیون، تسلیت ... ڪی تمام می شود؟
بیشتر از آنڪه غمگین باشیم و اشک آلود، پر از بغض و خشمیم.
نمی دانیم از چه ڪسی گله ڪنیم؟
یا می دانیم و زورمان نمی رسد...

خدایا! امسال همه بلایای طبیعی را روی ما آزمایش ڪردی، خودمان هم ڪه در تولید بلایای انسانی تخصص داریم، قربان لطف و ڪرمت!
ڪمی هم حال خوب و اتفاق خوب نثارمان ڪن.
شاید خودت هم خوشت آمد!
آن وقت قول می دهیم جملگی « چاروقت دوزیم، ڪنیم شانه سرت»!


#احسان_محمدی

@Library_Telegram

#یک_فنجان_تفکر ☕️

🚛 اعتصاب کنندگان را نادیده نگیریم

✍ #احسان_محمدی

🔺 واژه #اعتصاب در میان واژه های حساس و امنیتی دسته بندی شده است.

واکنش ها به این اقدام عموماً در ابتدا نادیده گرفتن، سپس تکذیب و در نهایت با برچسب هایی مثل «تلاش برای جلب توجه»، «در نتیجه تحریک بیگانگان» و ... همراه است.

🔻هیچکس در این سرزمین از مداخله و سنگ اندازی #دشمن خوشحال نمی شود و همه مشتاق هستند با هر کس که از پشت به کمر مام میهن دشنه می زند قاطعانه برخورد شود. اما آیا هر اعتصاب کننده و جان به لب رسیده ای از دشمن خط گرفته است؟

🔻شاید برخی از این واکنش ها به این دلیل باشد که همواره به نقش و تاثیر اعتصاب های کارگری در سال 57 اشاره می شود.

جایی که گفته می شود مردمی که از خشم و ظلم لبریز شده بودند با این اقدام قاطع عملاً به محمدرضا پهلوی نشان دادند که ماجرا تمام است و آنها دیگر سر تسلیم و تعظیم فرو ندارند.

🔻ویدئوهایی از اعتصاب #کامیونداران منتشر شده که برخی از آنها همکاران شان را که حاضر به پیوستن به اعتصاب نشده تهدید به آتش زدن خودرو، شکستن شیشه و ... می کنند. نشانه هایی از حرکت به سمت خشونت که معمولاً در اعتراضات به سبک ما رخ می دهد.

🔻اعتصاب یک واکنش پذیرفته شده در بسیاری از کشورهای جهان است. صاحبان صنف و کارگران در اعتراض به افزایش مالیات، کاهش دستمزد، حق بیمه، برخوردهای صاحب کاران و ... دست به اعتراض می زنند که گاهی منجر به اعتصاب می شود.

اما مهمتر از اعتصاب، نحوه برخورد یا #مدیریت آن است که می تواند یک موضوع ساده و قابل حل را به گرهی بغرنج برای کشور تبدیل کند.

🔻در غیاب صنف و سندیکای واقعی که معمولاً هدایت و رهبری اعتراضات را برعهده می گیرد، حرکت های #خودجوش و هیجانی که در میان آن حب و بغض های فردی و چه بسا بیرونی هم وجود دارد موجب بروز خسارت های جبران ناپذیر می شود.

🔻 اعضای کارکشته و باتجربه سندیکا قادرند با چانه زنی، مطالبات به حق اعضای زیرمجموعه خود را دنبال کنند و مانع از بروز رفتارهای هیجانی که عموماً با مداخله پلیس و نیروهای امنیتی همراه است، شوند.

🔻بسیاری از ما شیوه های اعتراض برای مطالبه حقوق خود را نمی دانیم. نیاموخته ایم که وقتی #حق مان تضییع می شود یا گمان می کنیم که چنان که شایسته است و محق هستیم به ما توجه نشده چطور رفتار کنیم.

🔻زمینه های اعتراض قانونی هم چندان وجود ندارد، هر معترض و مطالبه گری ممکن است با برچسب #اغتشاشگر و #اختلالگر از چرخه حذف شود اما باور کنیم که کامیوندارانی که صبح تا شب و شب تا روز با حرکتی مورچه وار در حال انتقال کالا در جاده های کشور هستند بازیچه دست استکبار جهانی قرار گرفته اند و کوک شده اند تا علیه کشور اقدام کنند؟

🔻هیچکس با #مطالبه_به_حق مخالف نیست. اما چه کسی باید این #حق را تعیین کند؟ اگر این مطالبات به حق با #زیاده_خواهی همراه شود چطور؟

افزایش دستمزد درخواستی رانندگان کامیون طبعاً دومینووار روی قیمت کالاهای دیگر اثر خواهد گذاشت و حتی برخی از کسانی که امروز تمام قد از کامیون داران حمایت می کنند ممکن است فردا خود به قیمت جدید کالاها و #گرانی معترض شوند!

🔻در کنار توقعی که از معترضان برای حفظ خونسردی و اعتراض در چارچوب های قانونی می رود، از حاکمیت هم این انتظار می رود که با صبوری و مدارا به اعتراضات و مطالباتی برخی از شهروندان خود گوش کند و البته در پی یافتن راه حل باشد.

🔻فراموش نباید کرد که همین معترضان یا اعتصاب کنندگان فرزندان این سرزمین هستند و چراغ شان اینجا می سوزد و در #انتخابات و #راهپیمایی ها و ایستادگی ها مقابل دشمن، از هیچ کوششی فروگذار نیستند. انکار و نادیده گرفتن آنها یا برخوردهای صرفاً قهرآمیز پنهان کردن زغال گداخته در جیب است.

🔻مدیرانی که قادر نیستند در سرچشمه یک مشکل را با #بیل حل کنند، گاهی بحران های #سیل آسایی می سازند که دیگر با #پیل هم نمی شود جلویش را گرفت. بیش از آنکه کامیونداران را نصیحت کنیم، باید شیوه های مدیریت تنش و اعتراض را به مدیران مان بیاموزیم.

@Library_Telegram

📚 10 وجه اشتراک تراژیک همه ایرانیان :

1️⃣ در هر فامیل دستکم یک کُشته رانندگی داریم.

2️⃣ در هر فامیل دستکم یک بیمار سرطانی داریم.

3️⃣ در هر فامیل دستکم یک نفر زندان رفته داریم.

4️⃣ در هر فامیل دستکم یک ورشکسته داریم.

5️⃣ در هر فامیل دستکم یک معتاد داریم.

6️⃣ در هر فامیل دستکم یک گله مند از سیستم قضایی داریم.

7️⃣ در هر فامیل دستکم یک جوان بیکار و در آرزوی ازدواج داریم.

8️⃣ در هر فامیل دستکم یک مبتلا به بیماری اعصاب داریم.

9️⃣ در هر فامیل دستکم یک بازنشسته مجبور به کار داریم.

🔟 در هر فامیل دستکم یک آسیب دیده از جنگ داریم.

#احسان_محمدی

@Library_Telegram

#احسان_محمدی

زنده باد ایران‌دُخت، نرگس کلباسی... 🙏♥️

... بعد از زلزله‌ی کرمانشاه خیلی از ما با انتشار عکس‌های جگرخراش یک مشت لایک جمع کردیم اما نرگس کلباسی به همراه تیم بی‌ادعایش 16 میلیاردتومان کمک مردمی جمع کرد و یک‌سال و پنج‌ماه در کرمانشاه ماند تا امروز...

او با انتشار این ویدئو از پایان کار ساخت و تحویل 113 خانه به زلزله‌زدگان خبر داد.

به 100نفر هم وام خوداشتغالی صفر درصد داد و کارگاه خیاطی راه انداخت و...

خدا قوت ایران‌دُخت. تو فرزند راستین این سرزمینی که به جای نفرینِ تاریکی، صدها شمع روشن کردی...


@Library_Telegram

#تلنگر

به دارکوب ها نگاه کنید. آنها اَره برقی ندارند. مته همراه شان نیست اما تنه سخت ترین درخت ها را سوراخ می کنند و در دل شان لانه خودشان را می سازند.

دارکوب ها با ضربه های سریع، کوتاه اما پشت سر هم درخت ها را سوراخ می کنند. آنها سردرد نمی گیرند، خسته نمی شوند، تا لحظه ای که موفق نشوند دست از کار نمی کشند، نه ناامید می شوند و نه پشیمان. دارکوب ها به خودشان ایمان دارند.

در زندگی هر کدام از ما دارکوب هایی هستند که با نوک زدن های مکرر، با سماجت و بدون آنکه خسته شوند، به درون مان نفوذ می کنند و لانه شان را می سازند.

این دارکوب ها خسته نمی شوند، به کارشان ایمان دارند و تا وقتی که پیروز نشوند دست از آن نوک زدن های مکرر برنمی دارند. سردرد نمی گیرند، کلافه نمی شود اما ما را کلافه می کنند!

دارکوب های طبیعت اگر لانه می سازند و زندگی تازه ای خلق می کنند، دارکوب های زندگی فقط یک حفره سیاه خلق می کنند، توی دل آدم را خالی می کنند و بعد می روند سراغ درخت زندگی یک نفر دیگر و خلق یک حفره دیگر!

دارکوب ها را از درخت زندگی تان دور کنید!

#احسان_محمدی

@Library_Telegram

#یک_فنجان_تفکر ☕️

📚 10 وجه اشتراک تراژیک همه ایرانیان :

1️⃣ در هر فامیل دستکم یک کُشته رانندگی داریم.

2️⃣ در هر فامیل دستکم یک بیمار سرطانی داریم.

3️⃣ در هر فامیل دستکم یک نفر زندان رفته داریم.

4️⃣ در هر فامیل دستکم یک ورشکسته داریم.

5️⃣ در هر فامیل دستکم یک معتاد داریم.

6️⃣ در هر فامیل دستکم یک گله مند از سیستم قضایی داریم.

7️⃣ در هر فامیل دستکم یک جوان بیکار و در آرزوی ازدواج داریم.

8️⃣ در هر فامیل دستکم یک مبتلا به بیماری اعصاب داریم.

9️⃣ در هر فامیل دستکم یک بازنشسته مجبور به کار داریم.

🔟 در هر فامیل دستکم یک آسیب دیده از جنگ داریم.

#احسان_محمدی

@Library_Telegram

#یک_فنجان_تفکر ☕️

یک چاره نجات ما این است

امسال را سال «توسعه فردی» خودمان بدانیم. برنامه توسعه فردی (Individual Development Plan) یا آن طور که به اختصار می‌گویند IDP اصطلاحی است که ریشه آن به قرن‌ها پیش برمی‌گردد.

موضوع، هیچ پیچیدگی خاصی ندارد همان داستان قدیمی «کجا هستید و می‌خواهید به کجا برسید».

بارها در زندگی‌مان مشابه این برنامه را نوشته‌ایم، گاهی توان‌مان ته کشیده و نیمه‌کاره رها کرده‌ایم و گاهی بعد از رسیدن به اولین هدف ادامه‌اش نداده‌ایم.

اما پیش از نوشتن هر برنامه‌ای باید توان فردی را ارتقا داد. با بهترین برنامه نوشته شده از سوی یک #فاتح_اورست ما نمی‌توانیم این قله را پیش از ارتقای توانمندی‌های فعلی‌مان فتح کنیم.

همیشه گفتن این نکته‌ها آسان تر از اجرایی‌کردن آنهاست. امسال در برنامه کاری‌تان حتماً روی «توسعه فردی» کار کنید. در این مورد هم کتاب هست و هم کارگاه‌های آموزشی برای شناخت ظرفیت‌ها، کاستی‌ها و نیاز به بسط هدفمند توانمندی‌ها.

دریغ نکنید و منتظر هیچ کس نمانید. یکی از مهمترین توصیه‌ها به کسانی که در معرض ناامیدی هستند این است که «چیزی» یاد بگیرید. یادگیری، امید به زندگی را افزایش می دهد.

در خصوص توسعه فردی، جستجو کنید و بخوانید. در کارگاه‌های آموزشی شرکت کنید و خودتان را بالا بکشید. در عصر حاضر «توانمندی‌های جانبی» بیش از مدرک و دانشگاه به کار می‌آید.

تا یاد نگیریم و آگاهی‌مان بالا نرود، فریب‌مان می‌دهند، بر گُرده‌مان سوار می‌شوند و ما تنها نردبان صعود دیگران خواهیم شد.

✍ #احسان_محمدی

@Library_Telegram

به دارکوب ها نگاه کنید. آنها اَره برقی ندارند. مته همراه شان نیست اما تنه سخت ترین درخت ها را سوراخ می کنند و در دل شان لانه خودشان را می سازند.

دارکوب ها با ضربه های سریع، کوتاه اما پشت سر هم درخت ها را سوراخ می کنند. آنها سردرد نمی گیرند، خسته نمی شوند، تا لحظه ای که موفق نشوند دست از کار نمی کشند، نه ناامید می شوند و نه پشیمان. دارکوب ها به خودشان ایمان دارند.

در زندگی هر کدام از ما دارکوب هایی هستند که با نوک زدن های مکرر، با سماجت و بدون آنکه خسته شوند، به درون مان نفوذ می کنند و لانه شان را می سازند.

این دارکوب ها خسته نمی شوند، به کارشان ایمان دارند و تا وقتی که پیروز نشوند دست از آن نوک زدن های مکرر برنمی دارند. سردرد نمی گیرند، کلافه نمی شود اما ما را کلافه می کنند!

دارکوب های طبیعت اگر لانه می سازند و زندگی تازه ای خلق می کنند، دارکوب های زندگی فقط یک حفره سیاه خلق می کنند، توی دل آدم را خالی می کنند و بعد می روند سراغ درخت زندگی یک نفر دیگر و خلق یک حفره دیگر!

دارکوب ها را از درخت زندگی تان دور کنید!

#احسان_محمدی

@Library_Telegram

◾️خوشا به حالت استاد شجریان!

ما سوگوار خودمان هستیم.
استاد شجریان را بهانه کرده‌ایم برای بغض کردن، برای دریغا دریغ. احساس تنهایی می‌کنیم از رفتن کسی که همیشه انگار مطمئن بودیم در هر بزنگاهی کنارمان می‌ایستد. دوشادوشمان و حالا مثل خانه‌ای قدیمی شده‌ایم که دیوارش ریخته و باد می‌آید و توی دلش چنگ می‌زند.
〰〰
سروش صحت در فیلم جهان با من برقص داستان مردی را روایت می‌کند که برای سالم زیستن از دود و دم تهران فرار می‌کند و به جای دنجی در شمال پناه می‌برد. شیر گاو می‌خورد و دم‌نوش گیاهان و... اما به سرطان مبتلا می‌شود و طنز تلخ ماجرا این است که دوستش حمید که کارخانه‌ی سوسیس و کالباس دارد و صبحانه کله‌پاچه می‌زند آن‌قدر سالم است که زن جوان گرفته، برنامه دارد بچه‌دار شود و حتی به کانادا برود!
〰〰
محمدرضا شجریان کوهنوردی می‌کرد، عاشق طبیعت و گل و گیاه بود، از محصولات باغ و باغچه‌اش می‌خورد و حتی به گمانم گندم کاشته بود و از آرد آن نان می‌پخت و... اما سرانجام گرفتار سرطان شد. شوخی تلخ روزگار است. دنیای عجیبی است، تاریخ پر از آنهاست که خون خلق می‌خوردند و هیچ‌شان نشد!
〰〰
من هم دلتنگ استاد شجریان هستم اما کاش هر کدام از ما یک‌هزارم آنچه او زیست را زندگی کنیم.

فخر موسیقی شد، خوشنویسی کرد، آشپز ممتازی شد، ساز ساخت، نجاری کرد، برای مردم خوشنام‌تر از هر سیاستمردی شد، در همه‌جای جهان احترام دید، ۸۰سال در اوج بود، فرزندانی پرورش داد که مایه مباهاتند، صدای مردمش شد، عکسش را بر در و دیوار زدند، با ربنایش افطار کردند و...

حالا که بعد از رنج بیماری کتاب زندگی‌اش را بست و رفت میلیون‌ها ایرانی چنان غمگین‌اند که انگار یکی از اعضای خانواده‌شان را از دست داده‌اند. مگر چند نفر در این کشور تا این اندازه خوشبخت زیسته‌اند و عاقبت‌به‌خیر شده‌اند؟

تنها حسرتم برای او این وداع غریبانه است. اینکه سزاوار بدرقه‌ای باشکوه‌تر از این بغض‌های خاموش ما در شبکه‌های اجتماعی است.

حرف آخر اینکه مُرده آن است که نامش به نکویی نبرند، مُرده آن است که پشت‌ هنرمندان وطن‌دوستی چون تو را خالی کرد، اجازه‌ی کنسرت نداد و گمان کرد می‌تواند نامت را از یاد مردم ببرد وگرنه محمدرضا شجریان تا آخرین روز دنیا که حتی یک نفر فارسی بداند، زنده است.

بعضی‌ها را خدا بغل کرده است، مهرشان به دل مردم چنان نشسته که با هیچ دستور و اخم و تَخمی قابل پاک کردن نیست، شجریان یکی از آنهاست.

خوشا به حالت آقای شجریان که محترم زیستی و در قلب مردم این سرزمین تا همیشه زنده‌ای و خوشا به سعادت ما که در روزگار تو زیستیم و از صدایت لذت بردیم.

#احسان_محمدی

@Library_Telegram

🎓 به مناسبت روز دانشجو

افسوس برای دانشگاههایی که محصولش را آمریکا و کانادا و استرالیا می چیند!

📌 تقلیل دانشگاه‌ها به سالن انتظار برای پرواز فارغ‌التحصیلان، یک خسارت تمام‌عیار است. یک ظلم به سرمایه‌های مادی و معنوی کشور.

📌 اینکه سرمایه و وقت و انرژی کشور صرف تربیت یک نفر شود و درست وقتی مدرک‌تحصیلی گرفت، یکراست برود دارالترجمه و بعد جوری این کشور را ترک کند که انگار از گور گریخته، ظلم است... درختی که اینجا برای ثمر دادنش هزینه شده، میوه‌اش را دیگری می‌چیند. درد ندارد؟

📌 آدم‌ها یک بار به دنیا می‌آیند و حق دارند از این یک فرصت لذت ببرند، حق دارند بروند جایی که احترام می‌بینند و لازم نباشد از صبح تا شب اخبار گوش بدهند که «چه می‌شود؟» اما چرا مردم یک کشور هزینه‌اش را بدهند تا میوه بیفتد توی دامن کانادا و آمریکا و استرالیا؟

چه کرده‌اید که دانش‌آموخته ایرانی ترجیح می‌دهد برود جایی دور از خانه پدری، همبرگر بگذارد لای نان بدهد دست مشتری، اما اینجا نماند؟ هر وقت این مهاجرت‌های شبیه گریختن، متوقف شد بگویید: روز دانشجو مبارک!

📌 تبدیل دانشگاه‌ها به کارگاه تولید مقاله کیلویی و مسابقه «هرکی بیشتر مقاله چاپ کنه، دانشمندتره» خسارت است. خروجی این همه مقاله چیست؟ کدام مشکل مردم را حل کرده؟ جز سخنرانی‌درمانی و آماربازی فایده ای داشته؟ از این رکوردشکنی‎‌ها چیزی نصیب مردم می‌شود؟ علمی که خروجی‌اش نتواند گره‌گشایی کند، افسانه و افسون است.

کسانی که از دانش‌شان برای بهبود زندگی مردم بهره می گیرند دست مریزاد دارند، اما اگر هدف از دانشگاه رکوردزدن در زمینه تولید مقاله است، همه دانشگاه ها را ببندید، بروید از #خیابان_انقلاب کیلوکیلو مقاله و پایان نامه بخرید!

تا زمانی که می‌شود این همه علنی در امثال خیابان انقلاب پول داد و آشکارا علم را «خرید»، تبریک گفتن روز دانشجو «بیداری طفلی است که محتاج به لالاست»!

📌 16 آذر و #روز_دانشجو در همه این سالها یا دورهم خواندن سرود رنج‌بار «یار دبستانی من» بوده، یا استندآپ کمدی و مسابقه آشپزی! لابه‌لایش گاهی هم دانشجویان و اساتیدی حرف‌هایی زده‌اند که اسباب دردسرشان شده. آدم عاقل که این کارها را نمی‌کند!

📌 نزدیک به 20 سال است در فضای دانشگاه درس می‌خوانم و کار می‌کنم، جز عده معدودی که می‌آیند چیزی یاد بگیرند و «دانش جو» هستند، بسیاری فقط دنبال گرفتن مدرک هستند که با آن بروند سرکاری، اضافه حقوقی بگیرند یا مهاجرت کنند. در دانشگاه‌ها نه کسی درس زندگی واقعی می‌دهد، نه عشق به وطن و میل به ماندن و جنگیدن برای بهبود شرایط.
بچه‌ها اینجا آنقدر «باهوش» می‌شوند که یاد بگیرند کلاهشان را سفت بچسبند که باد نبرد!

🎓 تلخ نوشته‌ام و بی‌رحمانه؟ در 18سالگی فکر می‌کردم آینده این کشور را دانشگاه‌ها و دانشجوها می‌سازند، الان در چهل‌سالگی عاقلانه نیست که به همان اندازه خوش‌خیال باشم. امیدوارم دانشجوهای امروز وقتی چهل‌سال‌شان شد #ایران بهتری بسازند.

✍🏻 #احسان_محمدی

@Library_Telegram

توقع را کنار بگذاریم!

توقع چیست؟ چیزی است که همه از تو دارند ولی تو نباید از کسی داشته باشی. اگر دنبال آرامش هستید از کسی توقعی نداشته باشید. حتی از پدر و مادرتان.

همه‌چیز را از همه‌کس انتظار داشته باشید. «تکرار می‌کنم»؛ همه‌چیز را از همه‌کس انتظار داشته باشید تا کمتر غافلگیر شوید.

هموطن عزیز! همشهری گرامی! همکار ارجمند! همکلاس بزرگوار!

من از شما هیچ توقعی ندارم. از پدر، مادر، همسر، فرزند، دوست، شاگرد و ... از هیچ‌کس! اگر محبتی می‌کنید این بزرگواری شماست، اگر نه، گله‌مند نیستم و حتما" برایش دلیل قانع‌کننده‌ای دارید.

لطفا" شما هم توقعی نداشته باشید. زندگی‌تان را بکنید، لذتش را ببرید اما سر هم منت نگذاریم و مدام گله و شکایت شخصی نکنیم. گله نکنیم، گله نکنیم...

هروقت به کسی گفتیم "من از تو توقع..." آن لحظه را مرور کنیم که چه دلیلی دارد از کسی توقع داشته باشیم؟

قانون، وجدان و پروردگار بین ما قضاوت خواهد کرد. دست برداریم از گله‌های مداوم و کلافه‌کننده‌ای که آدم را حقیر می‌کند!

تمرین کنیم ...

✍🏻 #احسان_محمدی

@Library_Telegram

#تلنگر

به دارکوب ها نگاه کنید. آنها اَره برقی ندارند. مته همراه شان نیست اما تنه سخت ترین درخت ها را سوراخ می کنند و در دل شان لانه خودشان را می سازند.

دارکوب ها با ضربه های سریع، کوتاه اما پشت سر هم درخت ها را سوراخ می کنند. آنها سردرد نمی گیرند، خسته نمی شوند، تا لحظه ای که موفق نشوند دست از کار نمی کشند، نه ناامید می شوند و نه پشیمان. دارکوب ها به خودشان ایمان دارند.

در زندگی هر کدام از ما دارکوب هایی هستند که با نوک زدن های مکرر، با سماجت و بدون آنکه خسته شوند، به درون مان نفوذ می کنند و لانه شان را می سازند.

این دارکوب ها خسته نمی شوند، به کارشان ایمان دارند و تا وقتی که پیروز نشوند دست از آن نوک زدن های مکرر برنمی دارند. سردرد نمی گیرند، کلافه نمی شود اما ما را کلافه می کنند!

دارکوب های طبیعت اگر لانه می سازند و زندگی تازه ای خلق می کنند، دارکوب های زندگی فقط یک حفره سیاه خلق می کنند، توی دل آدم را خالی می کنند و بعد می روند سراغ درخت زندگی یک نفر دیگر و خلق یک حفره دیگر!

دارکوب ها را از درخت زندگی تان دور کنید!

#احسان_محمدی

@Library_Telegram

توقع را کنار بگذاریم!

توقع چیست؟ چیزی است که همه از تو دارند ولی تو نباید از کسی داشته باشی. اگر دنبال آرامش هستید از کسی توقعی نداشته باشید. حتی از پدر و مادرتان.

همه‌چیز را از همه‌کس انتظار داشته باشید. «تکرار می‌کنم»؛ همه‌چیز را از همه‌کس انتظار داشته باشید تا کمتر غافلگیر شوید.

هموطن عزیز! همشهری گرامی! همکار ارجمند! همکلاس بزرگوار!

من از شما هیچ توقعی ندارم. از پدر، مادر، همسر، فرزند، دوست، شاگرد و ... از هیچ‌کس! اگر محبتی می‌کنید این بزرگواری شماست، اگر نه، گله‌مند نیستم و حتما" برایش دلیل قانع‌کننده‌ای دارید.

لطفا" شما هم توقعی نداشته باشید. زندگی‌تان را بکنید، لذتش را ببرید اما سر هم منت نگذاریم و مدام گله و شکایت شخصی نکنیم. گله نکنیم، گله نکنیم...

هروقت به کسی گفتیم "من از تو توقع..." آن لحظه را مرور کنیم که چه دلیلی دارد از کسی توقع داشته باشیم؟

قانون، وجدان و پروردگار بین ما قضاوت خواهد کرد. دست برداریم از گله‌های مداوم و کلافه‌کننده‌ای که آدم را حقیر می‌کند!

تمرین کنیم ...

✍🏻 #احسان_محمدی

@Library_Telegram