امروز پنجشنبه #اورمزد_شید
۲۰ دیماه ۱۴۰۳ خورشیدی
سالروز درگذشت امیرکبیر
امیر کبیر (زاده ۱۹ دی ۱۱۸۶ اراک — درگذشته ۲۰ دی ۱۲۳۰ کاشان ) صدراعظم شایسته و خدمتگزار
او پس از طی مراحل پیشرفت و ترقی علمی و سیاسی به صدراعظمی حکومت ناصرالدینشاه قاجار برگزیده شد و در طول چهارسال صدارتش خدمات شایسته و فراوانی در کشور انجام داد. اصلاح امورمالی، سر و سامان دادن به وضع ارتش، تلاش در رواج خودکفایی ملی، گسترش فعالیتهای علمی و تأسیس مؤسسات آموزشی "مانند دارالفنون تهران" مبارزه با عقاید و انحرافات مذهبی، بیاعتنایی به خواستهها و تهدیدات قدرتهای خارجی و کوتاه کردن دست جاسوسان و بیگانگان، از جمله فعالیتها و تلاشهای پیگیر او در این دوران بود. در این حال، درباریان به ویژه مادر ناصرالدینشاه که منافع خود را در خطر میدیدند شاه را تحریک کردند که امیرکبیر را از قدرت خلع کند. سرانجام با جوّسازی و شایعه پراکنی دولتهای استعماری و عوامل داخلی آنان علیه امیرکبیر، ناصرالدینشاه وی را از صدارت خلع کرده و فقط عنوان فرمانده کل قشون را برای او باقی گذاشت. چند روز بعد او را به حکومت کاشان منصوب کرد و امیرکبیر را به طرف کاشان حرکت دادند که در حقیقت او را تبعید کردند و آنگاه تمام عناصر مخالف داخلی و خارجی که در زمان صدارت امیرکبیر در کمین نشسته بودند، از ترس تغییر نظر شاه و عفو امیرکبیر، دست به دست هم دادند و حکم کشتن او را از شاه گرفتند. سرانجام این صدراعظم لایق و با کفایت را در حمام باغ فین کاشان کشتند. آرامگاه وی در کربلا است.
#امیر_کبیر
#تاریخ_ایران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۰ دیماه ۱۴۰۳ خورشیدی
سالروز درگذشت امیرکبیر
امیر کبیر (زاده ۱۹ دی ۱۱۸۶ اراک — درگذشته ۲۰ دی ۱۲۳۰ کاشان ) صدراعظم شایسته و خدمتگزار
او پس از طی مراحل پیشرفت و ترقی علمی و سیاسی به صدراعظمی حکومت ناصرالدینشاه قاجار برگزیده شد و در طول چهارسال صدارتش خدمات شایسته و فراوانی در کشور انجام داد. اصلاح امورمالی، سر و سامان دادن به وضع ارتش، تلاش در رواج خودکفایی ملی، گسترش فعالیتهای علمی و تأسیس مؤسسات آموزشی "مانند دارالفنون تهران" مبارزه با عقاید و انحرافات مذهبی، بیاعتنایی به خواستهها و تهدیدات قدرتهای خارجی و کوتاه کردن دست جاسوسان و بیگانگان، از جمله فعالیتها و تلاشهای پیگیر او در این دوران بود. در این حال، درباریان به ویژه مادر ناصرالدینشاه که منافع خود را در خطر میدیدند شاه را تحریک کردند که امیرکبیر را از قدرت خلع کند. سرانجام با جوّسازی و شایعه پراکنی دولتهای استعماری و عوامل داخلی آنان علیه امیرکبیر، ناصرالدینشاه وی را از صدارت خلع کرده و فقط عنوان فرمانده کل قشون را برای او باقی گذاشت. چند روز بعد او را به حکومت کاشان منصوب کرد و امیرکبیر را به طرف کاشان حرکت دادند که در حقیقت او را تبعید کردند و آنگاه تمام عناصر مخالف داخلی و خارجی که در زمان صدارت امیرکبیر در کمین نشسته بودند، از ترس تغییر نظر شاه و عفو امیرکبیر، دست به دست هم دادند و حکم کشتن او را از شاه گرفتند. سرانجام این صدراعظم لایق و با کفایت را در حمام باغ فین کاشان کشتند. آرامگاه وی در کربلا است.
#امیر_کبیر
#تاریخ_ایران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۲۶ دی ۱۴۰۳ خورشیدی
برابر با ۲ بهمن در گاهشمار باستانی ایران
📌خجسته جشن بهمنگان فرخنده باد🌺
🌱جشن بهمنگان از جشنهای باستانی ایران است که در روز دوم یعنی وهمن روز از ماه بهمن برای بزرگداشت وهومن (اندیشه نیک) برگزار میشد.
🌱بهمن در متون پهلوی، وهومن Vohumana خوانده شده است.
«وهو» یعنی «نیک و سپندیه»
«من» یعنی «اندیشه»
که «اندیشه نیک»، «منش نیک» و «خرد سپندینه» معنی شده است.
به همین سبب میگوییم وهومن یا اندیشه نیک که تمایل به سوی راستی دارد.
🌱ایرانیان یازدهمین ماه سال و دومین روز از هر ماه را به نام وهومن نامگذاری کردهاند و برابر با همنام شدن روز و ماه آن را جشن میگیرند.
🌱هنگامی که انسان از هوش و خرد همسو با راستی ، بهره برد اندیشه اش نیکو میشود، اندیشیدن در پرتو راستی همان اندیشه نیک است.
🌱انسانی که اندیشه نیک دارد ، نیک رفتار خواهد کرد و نیک گفتار خواهد کرد
پس همه رفتار و کردار ها از اندیشه آغاز میشود و نیک اندیشیدن منشا همه کارهای روزمره مان خواهد بود.
هنگامی که انسان راستی را پیش گیرد و با مدیریت بر خویش و با وجدان آگاه بایندیشد بیگمان نیک اندیش خواهد بود و به آرامش خواهد رسید.
انسانها آزادی اختیار دارند که بین خوبی یا بدی خودشان گزینش کنند و این گزینش بر پایه خرد انسانهاست که کدام را برگزینند.
🌱بنابراین خوبی و بدی، زاییده اندیشه انسان است و همیشه یک همبستگی بین خرد ما و گزینش و همراهی با راستی هست.
هر تن که خردمند است راه راستی را برمیگزیند و شاد و خرسند است و هر تن که خردمند نباشد راه راستی را بر نمیگزیند و همیشه ناراحت و افسرده خواهد بود.
#جشنهای_باستانی
#بهمنگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۶ دی ۱۴۰۳ خورشیدی
برابر با ۲ بهمن در گاهشمار باستانی ایران
📌خجسته جشن بهمنگان فرخنده باد🌺
🌱جشن بهمنگان از جشنهای باستانی ایران است که در روز دوم یعنی وهمن روز از ماه بهمن برای بزرگداشت وهومن (اندیشه نیک) برگزار میشد.
🌱بهمن در متون پهلوی، وهومن Vohumana خوانده شده است.
«وهو» یعنی «نیک و سپندیه»
«من» یعنی «اندیشه»
که «اندیشه نیک»، «منش نیک» و «خرد سپندینه» معنی شده است.
به همین سبب میگوییم وهومن یا اندیشه نیک که تمایل به سوی راستی دارد.
🌱ایرانیان یازدهمین ماه سال و دومین روز از هر ماه را به نام وهومن نامگذاری کردهاند و برابر با همنام شدن روز و ماه آن را جشن میگیرند.
🌱هنگامی که انسان از هوش و خرد همسو با راستی ، بهره برد اندیشه اش نیکو میشود، اندیشیدن در پرتو راستی همان اندیشه نیک است.
🌱انسانی که اندیشه نیک دارد ، نیک رفتار خواهد کرد و نیک گفتار خواهد کرد
پس همه رفتار و کردار ها از اندیشه آغاز میشود و نیک اندیشیدن منشا همه کارهای روزمره مان خواهد بود.
هنگامی که انسان راستی را پیش گیرد و با مدیریت بر خویش و با وجدان آگاه بایندیشد بیگمان نیک اندیش خواهد بود و به آرامش خواهد رسید.
انسانها آزادی اختیار دارند که بین خوبی یا بدی خودشان گزینش کنند و این گزینش بر پایه خرد انسانهاست که کدام را برگزینند.
🌱بنابراین خوبی و بدی، زاییده اندیشه انسان است و همیشه یک همبستگی بین خرد ما و گزینش و همراهی با راستی هست.
هر تن که خردمند است راه راستی را برمیگزیند و شاد و خرسند است و هر تن که خردمند نباشد راه راستی را بر نمیگزیند و همیشه ناراحت و افسرده خواهد بود.
#جشنهای_باستانی
#بهمنگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز دوشنبه #مهشید
یکم بهمن ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
بهمن ( به چم: اندیشه نیک )
گاهشمار ایرانی مناسبتهای بهمن ماه
۱ بهمن ، زادروز فردوسی بزرگ
۲ بهمن ، روز بزرگداشت عارف قزوینی
۳ بهمن ، روز بزرگداشت خاقانی شروانی
۴ بهمن ، سالروز تاجگذاری شاهنشاه کوروش بزرگ ، روز بزرگداشت هخامنشیان ، روز بزرگداشت درفش شهباز ایران زمین (هخامنشیان)،
زادروز محمود فرشچیان
۵ بهمن ، جشن باستانی نوسره
۷ بهمن ، زادروز شاه عباس بزرگ
۱۰ بهمن ، جشن سده جشنی به درازای تاریخ، پایان چله بزرگ و آغاز چله کوچک
۱۲ بهمن ، روز ملی شدن صنعت ماهی و شیالت ایران
۱۴ بهمن ، زادروز علی دایی
۱۵ بهمن ، جشن میانه زمستان ،
روز ملی سازمان بنادر و کشتیرانی ایران
۱۸ بهمن، انتشار نخستین پول کاغذی در ایران ( هفت قرن پیش، ۱۲۹۴ زایشی)
۲۲ بهمن ، جشن بادروزی ، گرامیداشت ایزد باد
۲۴ بهمن، درگذشت فروغ فرخزاد
۲۵ بهمن ، سالروز نبرد نهاوند
۲۹ بهمن ، جشن اسفندگان (سپندارمذگان) ، روز عشق ایرانی ، روز بزرگداشت زن و زمین و مادر در ایران باستان، برابر با گاهشمار خورشیدی کنونی میباشد.
#گاهشمار_ایرانی
#بهمن
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
یکم بهمن ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
بهمن ( به چم: اندیشه نیک )
گاهشمار ایرانی مناسبتهای بهمن ماه
۱ بهمن ، زادروز فردوسی بزرگ
۲ بهمن ، روز بزرگداشت عارف قزوینی
۳ بهمن ، روز بزرگداشت خاقانی شروانی
۴ بهمن ، سالروز تاجگذاری شاهنشاه کوروش بزرگ ، روز بزرگداشت هخامنشیان ، روز بزرگداشت درفش شهباز ایران زمین (هخامنشیان)،
زادروز محمود فرشچیان
۵ بهمن ، جشن باستانی نوسره
۷ بهمن ، زادروز شاه عباس بزرگ
۱۰ بهمن ، جشن سده جشنی به درازای تاریخ، پایان چله بزرگ و آغاز چله کوچک
۱۲ بهمن ، روز ملی شدن صنعت ماهی و شیالت ایران
۱۴ بهمن ، زادروز علی دایی
۱۵ بهمن ، جشن میانه زمستان ،
روز ملی سازمان بنادر و کشتیرانی ایران
۱۸ بهمن، انتشار نخستین پول کاغذی در ایران ( هفت قرن پیش، ۱۲۹۴ زایشی)
۲۲ بهمن ، جشن بادروزی ، گرامیداشت ایزد باد
۲۴ بهمن، درگذشت فروغ فرخزاد
۲۵ بهمن ، سالروز نبرد نهاوند
۲۹ بهمن ، جشن اسفندگان (سپندارمذگان) ، روز عشق ایرانی ، روز بزرگداشت زن و زمین و مادر در ایران باستان، برابر با گاهشمار خورشیدی کنونی میباشد.
#گاهشمار_ایرانی
#بهمن
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
🌸چو ایران نباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
بیا تا همه تن به کشتن دهیم
مبادا که کشور به دشمن دهیم
یکم بهمن ماه، زادروز فردوسی بزرگ
بر تمام ایرانیان و پارسی زبانان سراسر جهان خجسته باد!
#زادروز_فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
بیا تا همه تن به کشتن دهیم
مبادا که کشور به دشمن دهیم
یکم بهمن ماه، زادروز فردوسی بزرگ
بر تمام ایرانیان و پارسی زبانان سراسر جهان خجسته باد!
#زادروز_فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱ بهمن زادروز حکیم ابوالقاسم فردوسی
(زاده ۱ بهمن ۳۱۹ توس – درگذشته سال ۳۹۹ توس) حماسهسرای بزرگ، سراینده شاهنامه
او در روستای پاژ، از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود. پدرش دهقان بود و ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت. وی از کودکی به کسب علم و دانش پرداخت و به خواندن داستان علاقهمند بود.
همانگونه که در زندگینامه فردوسی آمده است، آغاز زندگی وی هم زمان با جنبش نوزایش در میان ایرانیان بود که از سده سوم هجری آغاز شده و دنباله و اوج آن به سده چهارم رسید. فردوسی از همان روزگار کودکی، بیننده کوششهای مردم پیرامونش برای پاسداری ارزشهای دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینهای پا بهپای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سختگام همان راه شد.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد. شاهان سامانی از دوستداران ادب فارسی بودند. آغاز سرودن شاهنامه را برپایه شاهنامه ابومنصوری از زمان سیسالگی فردوسی میدانند، اما با مطالعه زندگینامه فردوسی، میتوان چنین برداشت کرد که وی در جوانی نیز به سرایندگی میپرداخته و چه بسا سرودن داستانهای شاهنامه را در همان زمان و برپایه داستانهای کهنی که در داستانهای گفتاری مردم جای داشتهاند، آغاز کرده است. از میان داستانهای شاهنامه که گمان میرود در زمان جوانی وی گفته شده باشد، میتوان داستانهای بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
شاهنامه پرآوازهترین سروده فردوسی و یکی از بزرگترین نوشتههای ادبیات کهن پارسی است. شاهنامه، منظومه مفصلی است که از حدود ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای ۳ دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی است. شاهنامه روایت نبرد خوبی و بدی است و پهلوانان، جنگجویان این نبرد دائمی در هستیاند. پهلوانانی همچون فریدون، سیاوش، کیخسرو، رستم، گودرز و طوس از این دسته هستند. شخصیتهای دیگری نیز همچون ضحاک و سلم و تور وجودشان آکنده از شرارت و بدخویی و فساد است.
فردوسی پس از سرودن نزدیک به بیست سال در تکمیل آن کوشید. این سالها همزمان با برافتادن سامانیان و برآمدن سلطان محمود غزنوی بود. فردوسی در سال ۳۹۴ هجری قمری در ۶۵ سالگی بر آن شد که شاهنامه را به سلطان محمود اهدا کند و از اینرو دست به کار تدوین ویرایش تازهای از شاهنامه شد. او در ویرایش دوم، بخشهای مربوط به پادشاهی ساسانیان را تکمیل کرد. پایان ویرایش دوم شاهنامه در سال ۴۰۰ هجری قمری در ۷۱ سالگی او بوده است.
وی شاهنامه را در شش یا هفت دفتر به دربار غزنه نزد سلطان محمود فرستاد. به گفته خود فردوسی، سلطان محمود «نکرد اندر این داستانها نگاه» و پاداشی هم برای وی نفرستاد. از این رویداد تا پایان زندگانی، فردوسی بخشهای دیگری نیز به شاهنامه افزود که بیشتر در گله و انتقاد از محمود و تلخکامی سراینده از اوضاع زمانه بودهاست. فردوسی در روزهای پایانی زندگی، خود را ۸۰ ساله و جای دیگر ۷۶ ساله خوانده است.
وی را در شهر توس، در باغی که متعلق به خودش بود، به خاک سپردند.
از زمان خاکسپاری فردوسی، آرامگاه او چندین بار ویران شد. در سال ۱۳۰۲ به دستور «میرزا عبدالوهاب شیرازی» والی خراسان، محل آرامگاه را تعیین کردند و ساختمانی آجری در آنجا ساختند.
پس از تخریب تدریجی این ساختمان، انجمن آثارملی به اصرار رئیس و نایب رئیس، «محمدعلی فروغی» و «حسن تقیزاده» بنای آرامگاه فردوسی با جمعآوری هزینه این کار از مردم و بدون استفاده از بودجه دولتی در ۱۳۰۴ آغاز شد و آرامگاهی ساختند که در سال ۱۳۱۳ افتتاح شد.
شاهنامه متعلق به همه اقوام ایرانی از کرد تا آذری و لر و بلوچ و خراسان و گیلکی است و همه در این کتاب اقوام آریایی ایران نامیده شدهاند.
یونسکو شاهنامه فردوسی را یکی از سه اثر برجسته جهان معرفی کرده است.
#پارسی_را_پاس_بداریم
#فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
(زاده ۱ بهمن ۳۱۹ توس – درگذشته سال ۳۹۹ توس) حماسهسرای بزرگ، سراینده شاهنامه
او در روستای پاژ، از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود. پدرش دهقان بود و ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت. وی از کودکی به کسب علم و دانش پرداخت و به خواندن داستان علاقهمند بود.
همانگونه که در زندگینامه فردوسی آمده است، آغاز زندگی وی هم زمان با جنبش نوزایش در میان ایرانیان بود که از سده سوم هجری آغاز شده و دنباله و اوج آن به سده چهارم رسید. فردوسی از همان روزگار کودکی، بیننده کوششهای مردم پیرامونش برای پاسداری ارزشهای دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینهای پا بهپای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سختگام همان راه شد.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد. شاهان سامانی از دوستداران ادب فارسی بودند. آغاز سرودن شاهنامه را برپایه شاهنامه ابومنصوری از زمان سیسالگی فردوسی میدانند، اما با مطالعه زندگینامه فردوسی، میتوان چنین برداشت کرد که وی در جوانی نیز به سرایندگی میپرداخته و چه بسا سرودن داستانهای شاهنامه را در همان زمان و برپایه داستانهای کهنی که در داستانهای گفتاری مردم جای داشتهاند، آغاز کرده است. از میان داستانهای شاهنامه که گمان میرود در زمان جوانی وی گفته شده باشد، میتوان داستانهای بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
شاهنامه پرآوازهترین سروده فردوسی و یکی از بزرگترین نوشتههای ادبیات کهن پارسی است. شاهنامه، منظومه مفصلی است که از حدود ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای ۳ دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی است. شاهنامه روایت نبرد خوبی و بدی است و پهلوانان، جنگجویان این نبرد دائمی در هستیاند. پهلوانانی همچون فریدون، سیاوش، کیخسرو، رستم، گودرز و طوس از این دسته هستند. شخصیتهای دیگری نیز همچون ضحاک و سلم و تور وجودشان آکنده از شرارت و بدخویی و فساد است.
فردوسی پس از سرودن نزدیک به بیست سال در تکمیل آن کوشید. این سالها همزمان با برافتادن سامانیان و برآمدن سلطان محمود غزنوی بود. فردوسی در سال ۳۹۴ هجری قمری در ۶۵ سالگی بر آن شد که شاهنامه را به سلطان محمود اهدا کند و از اینرو دست به کار تدوین ویرایش تازهای از شاهنامه شد. او در ویرایش دوم، بخشهای مربوط به پادشاهی ساسانیان را تکمیل کرد. پایان ویرایش دوم شاهنامه در سال ۴۰۰ هجری قمری در ۷۱ سالگی او بوده است.
وی شاهنامه را در شش یا هفت دفتر به دربار غزنه نزد سلطان محمود فرستاد. به گفته خود فردوسی، سلطان محمود «نکرد اندر این داستانها نگاه» و پاداشی هم برای وی نفرستاد. از این رویداد تا پایان زندگانی، فردوسی بخشهای دیگری نیز به شاهنامه افزود که بیشتر در گله و انتقاد از محمود و تلخکامی سراینده از اوضاع زمانه بودهاست. فردوسی در روزهای پایانی زندگی، خود را ۸۰ ساله و جای دیگر ۷۶ ساله خوانده است.
وی را در شهر توس، در باغی که متعلق به خودش بود، به خاک سپردند.
از زمان خاکسپاری فردوسی، آرامگاه او چندین بار ویران شد. در سال ۱۳۰۲ به دستور «میرزا عبدالوهاب شیرازی» والی خراسان، محل آرامگاه را تعیین کردند و ساختمانی آجری در آنجا ساختند.
پس از تخریب تدریجی این ساختمان، انجمن آثارملی به اصرار رئیس و نایب رئیس، «محمدعلی فروغی» و «حسن تقیزاده» بنای آرامگاه فردوسی با جمعآوری هزینه این کار از مردم و بدون استفاده از بودجه دولتی در ۱۳۰۴ آغاز شد و آرامگاهی ساختند که در سال ۱۳۱۳ افتتاح شد.
شاهنامه متعلق به همه اقوام ایرانی از کرد تا آذری و لر و بلوچ و خراسان و گیلکی است و همه در این کتاب اقوام آریایی ایران نامیده شدهاند.
یونسکو شاهنامه فردوسی را یکی از سه اثر برجسته جهان معرفی کرده است.
#پارسی_را_پاس_بداریم
#فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma