🌸چو ایران نباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
بیا تا همه تن به کشتن دهیم
مبادا که کشور به دشمن دهیم
یکم بهمن ماه، زادروز فردوسی بزرگ
بر تمام ایرانیان و پارسی زبانان سراسر جهان خجسته باد!
#زادروز_فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
بیا تا همه تن به کشتن دهیم
مبادا که کشور به دشمن دهیم
یکم بهمن ماه، زادروز فردوسی بزرگ
بر تمام ایرانیان و پارسی زبانان سراسر جهان خجسته باد!
#زادروز_فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱ بهمن زادروز حکیم ابوالقاسم فردوسی
(زاده ۱ بهمن ۳۱۹ توس – درگذشته سال ۳۹۹ توس) حماسه‌سرای بزرگ، سراینده شاهنامه
او در روستای پاژ، از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود. پدرش دهقان بود و ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت. وی از کودکی به کسب علم و دانش پرداخت و به خواندن داستان علاقه‌مند بود.
همانگونه که در زندگی‌نامه فردوسی آمده است، آغاز زندگی وی هم زمان با جنبش نوزایش در میان ایرانیان بود که از سده سوم هجری آغاز شده و دنباله و اوج آن به سده چهارم رسید. فردوسی از همان روزگار کودکی، بیننده کوشش‌های مردم پیرامونش برای پاسداری ارزش‌های دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینه‌ای پا به‌پای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سخت‌گام همان راه شد.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد. شاهان سامانی از دوستداران ادب فارسی بودند. آغاز سرودن شاهنامه را برپایه شاهنامه ابومنصوری از زمان سی‌سالگی فردوسی می‌دانند، اما با مطالعه زندگی‌نامه فردوسی، می‌توان چنین برداشت کرد که وی در جوانی نیز به سرایندگی می‌پرداخته و چه بسا سرودن داستان‌های شاهنامه را در همان زمان و برپایه داستان‌های کهنی که در داستان‌های گفتاری مردم جای داشته‌اند، آغاز کرده است. از میان داستان‌های شاهنامه که گمان می‌رود در زمان جوانی وی گفته شده باشد، می‌توان داستان‌های بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
شاهنامه پرآوازه‌ترین سروده فردوسی و یکی از بزرگترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. شاهنامه، منظومه مفصلی است که از حدود ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای ۳ دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی است. شاهنامه روایت نبرد خوبی و بدی است و پهلوانان، جنگجویان این نبرد دائمی در هستی‌اند. پهلوانانی همچون فریدون، سیاوش، کیخسرو، رستم، گودرز و طوس از این دسته هستند. شخصیت‌های دیگری نیز همچون ضحاک و سلم و تور وجودشان آکنده از شرارت و بدخویی و فساد است.
فردوسی پس از سرودن نزدیک به بیست سال در تکمیل آن کوشید. این سال‌ها هم‌زمان با برافتادن سامانیان و برآمدن سلطان محمود غزنوی بود. فردوسی در سال ۳۹۴ هجری قمری در ۶۵ سالگی بر آن شد که شاهنامه را به سلطان محمود اهدا کند و از این‌رو دست به کار تدوین ویرایش تازه‌ای از شاهنامه شد. او در ویرایش دوم، بخش‌های مربوط به پادشاهی ساسانیان را تکمیل کرد. پایان ویرایش دوم شاهنامه در سال ۴۰۰ هجری قمری در ۷۱ سالگی او بوده است.
وی شاهنامه را در شش یا هفت دفتر به دربار غزنه نزد سلطان محمود فرستاد. به گفته خود فردوسی، سلطان محمود «نکرد اندر این داستانها نگاه» و پاداشی هم برای وی نفرستاد. از این رویداد تا پایان زندگانی، فردوسی بخش‌های دیگری نیز به شاهنامه افزود که بیشتر در گله و انتقاد از محمود و تلخ‌‌کامی سراینده از اوضاع زمانه بوده‌است. فردوسی در روزهای پایانی زندگی، خود را ۸۰ ساله و جای دیگر ۷۶ ساله خوانده است.
وی را در شهر توس، در باغی که متعلق به خودش بود، به خاک سپردند.
از زمان خاکسپاری فردوسی، آرامگاه او چندین بار ویران شد. در سال ۱۳۰۲ به دستور «میرزا عبدالوهاب شیرازی» والی خراسان، محل آرامگاه را تعیین کردند و ساختمانی آجری در آنجا ساختند.
پس از تخریب تدریجی این ساختمان، انجمن آثارملی به اصرار رئیس و نایب رئیس، «محمدعلی فروغی» و «حسن تقی‌زاده» بنای آرامگاه فردوسی با جمع‌آوری هزینه این کار از مردم و بدون استفاده از بودجه دولتی در ۱۳۰۴ آغاز شد و آرامگاهی ساختند که در سال ۱۳۱۳ افتتاح شد.
شاهنامه متعلق به همه اقوام ایرانی از کرد تا آذری و لر و بلوچ و خراسان و گیلکی است و همه در این کتاب اقوام آریایی ایران نامیده شده‌اند.
یونسکو شاهنامه فردوسی را یکی از سه اثر برجسته جهان معرفی کرده است.
#پارسی_را_پاس_بداریم
#فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
(زاده ۱ بهمن ۳۱۹ توس – درگذشته سال ۳۹۹ توس) حماسه‌سرای بزرگ، سراینده شاهنامه
او در روستای پاژ، از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود. پدرش دهقان بود و ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت. وی از کودکی به کسب علم و دانش پرداخت و به خواندن داستان علاقه‌مند بود.
همانگونه که در زندگی‌نامه فردوسی آمده است، آغاز زندگی وی هم زمان با جنبش نوزایش در میان ایرانیان بود که از سده سوم هجری آغاز شده و دنباله و اوج آن به سده چهارم رسید. فردوسی از همان روزگار کودکی، بیننده کوشش‌های مردم پیرامونش برای پاسداری ارزش‌های دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینه‌ای پا به‌پای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سخت‌گام همان راه شد.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد. شاهان سامانی از دوستداران ادب فارسی بودند. آغاز سرودن شاهنامه را برپایه شاهنامه ابومنصوری از زمان سی‌سالگی فردوسی می‌دانند، اما با مطالعه زندگی‌نامه فردوسی، می‌توان چنین برداشت کرد که وی در جوانی نیز به سرایندگی می‌پرداخته و چه بسا سرودن داستان‌های شاهنامه را در همان زمان و برپایه داستان‌های کهنی که در داستان‌های گفتاری مردم جای داشته‌اند، آغاز کرده است. از میان داستان‌های شاهنامه که گمان می‌رود در زمان جوانی وی گفته شده باشد، می‌توان داستان‌های بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
شاهنامه پرآوازه‌ترین سروده فردوسی و یکی از بزرگترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. شاهنامه، منظومه مفصلی است که از حدود ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای ۳ دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی است. شاهنامه روایت نبرد خوبی و بدی است و پهلوانان، جنگجویان این نبرد دائمی در هستی‌اند. پهلوانانی همچون فریدون، سیاوش، کیخسرو، رستم، گودرز و طوس از این دسته هستند. شخصیت‌های دیگری نیز همچون ضحاک و سلم و تور وجودشان آکنده از شرارت و بدخویی و فساد است.
فردوسی پس از سرودن نزدیک به بیست سال در تکمیل آن کوشید. این سال‌ها هم‌زمان با برافتادن سامانیان و برآمدن سلطان محمود غزنوی بود. فردوسی در سال ۳۹۴ هجری قمری در ۶۵ سالگی بر آن شد که شاهنامه را به سلطان محمود اهدا کند و از این‌رو دست به کار تدوین ویرایش تازه‌ای از شاهنامه شد. او در ویرایش دوم، بخش‌های مربوط به پادشاهی ساسانیان را تکمیل کرد. پایان ویرایش دوم شاهنامه در سال ۴۰۰ هجری قمری در ۷۱ سالگی او بوده است.
وی شاهنامه را در شش یا هفت دفتر به دربار غزنه نزد سلطان محمود فرستاد. به گفته خود فردوسی، سلطان محمود «نکرد اندر این داستانها نگاه» و پاداشی هم برای وی نفرستاد. از این رویداد تا پایان زندگانی، فردوسی بخش‌های دیگری نیز به شاهنامه افزود که بیشتر در گله و انتقاد از محمود و تلخ‌‌کامی سراینده از اوضاع زمانه بوده‌است. فردوسی در روزهای پایانی زندگی، خود را ۸۰ ساله و جای دیگر ۷۶ ساله خوانده است.
وی را در شهر توس، در باغی که متعلق به خودش بود، به خاک سپردند.
از زمان خاکسپاری فردوسی، آرامگاه او چندین بار ویران شد. در سال ۱۳۰۲ به دستور «میرزا عبدالوهاب شیرازی» والی خراسان، محل آرامگاه را تعیین کردند و ساختمانی آجری در آنجا ساختند.
پس از تخریب تدریجی این ساختمان، انجمن آثارملی به اصرار رئیس و نایب رئیس، «محمدعلی فروغی» و «حسن تقی‌زاده» بنای آرامگاه فردوسی با جمع‌آوری هزینه این کار از مردم و بدون استفاده از بودجه دولتی در ۱۳۰۴ آغاز شد و آرامگاهی ساختند که در سال ۱۳۱۳ افتتاح شد.
شاهنامه متعلق به همه اقوام ایرانی از کرد تا آذری و لر و بلوچ و خراسان و گیلکی است و همه در این کتاب اقوام آریایی ایران نامیده شده‌اند.
یونسکو شاهنامه فردوسی را یکی از سه اثر برجسته جهان معرفی کرده است.
#پارسی_را_پاس_بداریم
#فردوسی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
دهم بهمن‌ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
روز مهر
در این خجسته روز #جشن_سده یکی از بزرگترین جشنهای سالانه‌ی ایرانی‌مان را گرامی میداریم.
شب آمد برافروخت آتش چو کوه
همان شاه در گرد او با گروه
یکی جشن کرد آن شب باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار
کز آباد کردن جهان شاد کرد
جهانی به نیکی از او یاد کرد.
#فردوسی
گرامی میداریم این جشن بزرگ باستانی ایرانزمین کهن پر گهر اهورایی‌مان را
برگزاری جشن سده و شکوه این جشن کهن سالانه در ایرانزمین شادباد❤
زنده باد فرهنگ زیبا و ناب ایران‌زمین‌مان
جاودان باد تمدن بزرگ باشکوه ایران‌زمین‌مان
پایدار باد تاریخ کهن و درخشان ایران‌زمین‌مان
پاینده باد آیین شاد و نیک نیاکان ایرانی‌مان
جشن#سده جشن آتش، جشن مهر، جشن پیروزی فروغ بر تاریکی شادباد.🌹
🔥جشن سده در چهارشنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ در سومین روز از هجدهمین نشست کمیته بین الدولی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس ثبت جهانی شد. جشن سده با مشارکت کشور تاجیکستان تهیه و تدوین شده است
جشن سده، جشنی است که در آغاز شامگاه ۱۰ بهمن برگزار میشود. این جشن بیش از هزاران سال قدمت دارد (از زمان پیدایش آتش) و از کهن‌ترین جشنهای ایرانشهر به‌شمار می‌رود #سده به‌عنوان یک میراث ایرانی است و اعضای جوامع را بدون توجه به سن، جنسیت و موقعیت اجتماعی گرد هم می‌آورد وجشن و همبستگی مردمان است. مردم از هر قومیت و هر مذهبی در این جشن باستانی شرکت میکنند این جشن با برگزاری مراسم روشن کردن آتش و حلقه زدن به دور آن، برگزاری مراسم مذهبی، قصه خوانی، شاهنامه خوانی، آواز و موسیقی، میزبانی و پذیرایی از میهمانان با غذاها و نان‌های خاص و آئینی، شیرینی و میوه همراه است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_سده
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
دهم بهمن‌ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
روز مهر
در این خجسته روز #جشن_سده یکی از بزرگترین جشنهای سالانه‌ی ایرانی‌مان را گرامی میداریم.
شب آمد برافروخت آتش چو کوه
همان شاه در گرد او با گروه
یکی جشن کرد آن شب باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار
کز آباد کردن جهان شاد کرد
جهانی به نیکی از او یاد کرد.
#فردوسی
گرامی میداریم این جشن بزرگ باستانی ایرانزمین کهن پر گهر اهورایی‌مان را
برگزاری جشن سده و شکوه این جشن کهن سالانه در ایرانزمین شادباد❤
زنده باد فرهنگ زیبا و ناب ایران‌زمین‌مان
جاودان باد تمدن بزرگ باشکوه ایران‌زمین‌مان
پایدار باد تاریخ کهن و درخشان ایران‌زمین‌مان
پاینده باد آیین شاد و نیک نیاکان ایرانی‌مان
جشن#سده جشن آتش، جشن مهر، جشن پیروزی فروغ بر تاریکی شادباد.🌹
🔥جشن سده در چهارشنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ در سومین روز از هجدهمین نشست کمیته بین الدولی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس ثبت جهانی شد. جشن سده با مشارکت کشور تاجیکستان تهیه و تدوین شده است
جشن سده، جشنی است که در آغاز شامگاه ۱۰ بهمن برگزار میشود. این جشن بیش از هزاران سال قدمت دارد (از زمان پیدایش آتش) و از کهن‌ترین جشنهای ایرانشهر به‌شمار می‌رود #سده به‌عنوان یک میراث ایرانی است و اعضای جوامع را بدون توجه به سن، جنسیت و موقعیت اجتماعی گرد هم می‌آورد وجشن و همبستگی مردمان است. مردم از هر قومیت و هر مذهبی در این جشن باستانی شرکت میکنند این جشن با برگزاری مراسم روشن کردن آتش و حلقه زدن به دور آن، برگزاری مراسم مذهبی، قصه خوانی، شاهنامه خوانی، آواز و موسیقی، میزبانی و پذیرایی از میهمانان با غذاها و نان‌های خاص و آئینی، شیرینی و میوه همراه است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_سده
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
💥 جشن #سده در ایران باستان
🔥دهم بهمن‌ماه در تاریخ ایران، روز " جشن #سده " است. "سده" که به معنای جشن نور و روشناییست، بر مبنای ۵۰ شب و روز مانده به نوروز، یا صد روز پس از یکم آبان، در ۱۰ بهمن هر سال جشن گرفته میشود و از این رو " سده " نام گرفته است.
🍃مردم ایران و دیگر مناطق پارسی زبان همچون افغانستان، تاجیکستان و پارسیان هند، از دیرباز این روز را با گردهم آمدن و برپاکردن آتش جشن می‌گرفتند. این سنت هنوز هم در بسیاری از شهرها مانند یزد، کرمان، نائین و دیگر مناطق جنوب شرقی ایران ادامه دارد.
جشن #سده که به لحاظ اهمیت، همردیف آئین‌های #نوروز و #مهرگان قرار دارد، جشن پیدایش #آتش است.
🍃ایرانیان معتقدند با رسیدن به دهم بهمن و روز سده، بهتدریج از شدت سرمای زمستان کاسته شده و با برپایی این آتش بزرگ، قلب زمین گرم میشود؛ زمستان کمکم رخت بسته و جای خود را به بهار میدهد.
🍃در متون کهن ادبیات پارسی از سده و جشن پیدایش آتش بسیار سخن گفته شده‌است.
🔥فردوسی می‌گوید :
« هوشنگ پادشاه پیشدادی، که شیوه‌ی کشت و کار، کندن کاریز، کاشتن درخت … را به او نسبت می‌دهند، روزی در دامنه کوه ماری دید و سنگ برگرفت و به سوی مار انداخت و مار فرار کرد. اما از برخورد سنگها جرقه‌ای زد و آتش پدیدار شد ».
🍃ابوریحان بیرونی ، شیوه‌ی این آئین را، افروختن آتش بر بام‌ها که به دستور فریدون برمیشمارد و در" نوروزنامه" می‌گوید :
« آفریدون همان روز که ضحاک بگرفت جشن سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک عهد را در ایران و دور آن به جای می‌آورند».
🍃در حکایتی دیگر آمدهاست :
« در روز ایزد مهر ستارهای که گرما بخش زمین است به زمین میآید و به زمین گرما میدهد و زمین اینچنین از خواب برمی خیزد».
🍃محمد علی گلاب زاده مورخ و تاریخنویس کنونی در گفتوگو با خبرگزاری مهر، می‌گوید :
« بدون شک جشن سده یکی از بزرگترین جشنهای کهن ایرانی است که پس از هزاران سال همچنان برگزار میشود».
منبع: ایپک تایمز
#جشن_سده
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
🔥دهم بهمن‌ماه در تاریخ ایران، روز " جشن #سده " است. "سده" که به معنای جشن نور و روشناییست، بر مبنای ۵۰ شب و روز مانده به نوروز، یا صد روز پس از یکم آبان، در ۱۰ بهمن هر سال جشن گرفته میشود و از این رو " سده " نام گرفته است.
🍃مردم ایران و دیگر مناطق پارسی زبان همچون افغانستان، تاجیکستان و پارسیان هند، از دیرباز این روز را با گردهم آمدن و برپاکردن آتش جشن می‌گرفتند. این سنت هنوز هم در بسیاری از شهرها مانند یزد، کرمان، نائین و دیگر مناطق جنوب شرقی ایران ادامه دارد.
جشن #سده که به لحاظ اهمیت، همردیف آئین‌های #نوروز و #مهرگان قرار دارد، جشن پیدایش #آتش است.
🍃ایرانیان معتقدند با رسیدن به دهم بهمن و روز سده، بهتدریج از شدت سرمای زمستان کاسته شده و با برپایی این آتش بزرگ، قلب زمین گرم میشود؛ زمستان کمکم رخت بسته و جای خود را به بهار میدهد.
🍃در متون کهن ادبیات پارسی از سده و جشن پیدایش آتش بسیار سخن گفته شده‌است.
🔥فردوسی می‌گوید :
« هوشنگ پادشاه پیشدادی، که شیوه‌ی کشت و کار، کندن کاریز، کاشتن درخت … را به او نسبت می‌دهند، روزی در دامنه کوه ماری دید و سنگ برگرفت و به سوی مار انداخت و مار فرار کرد. اما از برخورد سنگها جرقه‌ای زد و آتش پدیدار شد ».
🍃ابوریحان بیرونی ، شیوه‌ی این آئین را، افروختن آتش بر بام‌ها که به دستور فریدون برمیشمارد و در" نوروزنامه" می‌گوید :
« آفریدون همان روز که ضحاک بگرفت جشن سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک عهد را در ایران و دور آن به جای می‌آورند».
🍃در حکایتی دیگر آمدهاست :
« در روز ایزد مهر ستارهای که گرما بخش زمین است به زمین میآید و به زمین گرما میدهد و زمین اینچنین از خواب برمی خیزد».
🍃محمد علی گلاب زاده مورخ و تاریخنویس کنونی در گفتوگو با خبرگزاری مهر، می‌گوید :
« بدون شک جشن سده یکی از بزرگترین جشنهای کهن ایرانی است که پس از هزاران سال همچنان برگزار میشود».
منبع: ایپک تایمز
#جشن_سده
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز دوشنبه #مهشید
۱۵ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_میانه_زمستان
یکی دیگر از جشن هایی که ایرانیان باستان در ۱۵ بهمن ماه برگزار می کردند و امروزه به فراموشی سپرده شده جشن میانه زمستان است. برگزاری جشن های مختلف در ماه ها نشان می دهد که ایرانیان فرهنگی شاد داشته که غم و اندوه در آن جایی نداشته است ولی شوربختانه بسیاری از این جشن ها به مرور زمان فراموش شده اند. در ۱۵ بهمن ماه یا چهل و پنجمین روز زمستان، جشن میانه زمستان به چرایی شکسته شدن سرما و دوباره زنده شدن و آغاز نفس کشیدن زمین با آیین ویژه ای برگزار می شد.
جشن میانه زمستان یا جشن کشاورزی
در ایران باستان هر ساله روز ۱۵ بهمن و ۴۵ روز از زمستان جشن میانه زمستان برگزار می شد که آن را جشن کشاورزی نیز می دانسته اند. در گذشته پیشه بیشتر مردم دامداری و کشاورزی بوده است بنابراین سرما و گرما و زنده شدن زمین برای آنها بسیار پر اهمیت بود.
نیاکان ما بر این باور بودند که در ۱۵ بهمن ماه سرما شکسته می شود و ۴۵ روز آینده تا جشن نوروز به سمت گرما پیش می رود و گیاهان و کشاورزی کم کم بیدار می شود بدین روی، در این روز جشنی برگزار می نمودند.
#جشنهای_باستانی
#میانه_زمستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۵ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_میانه_زمستان
یکی دیگر از جشن هایی که ایرانیان باستان در ۱۵ بهمن ماه برگزار می کردند و امروزه به فراموشی سپرده شده جشن میانه زمستان است. برگزاری جشن های مختلف در ماه ها نشان می دهد که ایرانیان فرهنگی شاد داشته که غم و اندوه در آن جایی نداشته است ولی شوربختانه بسیاری از این جشن ها به مرور زمان فراموش شده اند. در ۱۵ بهمن ماه یا چهل و پنجمین روز زمستان، جشن میانه زمستان به چرایی شکسته شدن سرما و دوباره زنده شدن و آغاز نفس کشیدن زمین با آیین ویژه ای برگزار می شد.
جشن میانه زمستان یا جشن کشاورزی
در ایران باستان هر ساله روز ۱۵ بهمن و ۴۵ روز از زمستان جشن میانه زمستان برگزار می شد که آن را جشن کشاورزی نیز می دانسته اند. در گذشته پیشه بیشتر مردم دامداری و کشاورزی بوده است بنابراین سرما و گرما و زنده شدن زمین برای آنها بسیار پر اهمیت بود.
نیاکان ما بر این باور بودند که در ۱۵ بهمن ماه سرما شکسته می شود و ۴۵ روز آینده تا جشن نوروز به سمت گرما پیش می رود و گیاهان و کشاورزی کم کم بیدار می شود بدین روی، در این روز جشنی برگزار می نمودند.
#جشنهای_باستانی
#میانه_زمستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
👌شاد و خجسته باد جشن میانه زمستان❄
جشن میانه زمستان یکی از جشنهای ایران باستان است که ۴۵ روز پس از آغاز زمستان و در ۱۵ بهمن برگزار می‌گردد. ایرانیان در این روز، به پیشواز بهار رفته و به چرایی پشت سر گذاشتن نیمه سخت زمستان، به شادی و پایکوبی می‌پردازند و با خوراکی و نوشیدنی از یکدیگر پذیرایی میکنند. جشن میانه زمستان همچون جشنهای دیگر ایران باستان، پاسداری از زاستار (طبیعت) و چرخه فصول بوده که امروز کمی به فراموشی سپرده شده است. گذشت زمان، تهاجم و ستیهندگی و دگرگونی سبک زندگی افراد، شوربختانه بسیاری از آداب و رسوم ایرانیان را دگرگون کرده که جشن میانه هم از این دست میباشد.
#جشنهای_باستانی
#میانه_زمستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
جشن میانه زمستان یکی از جشنهای ایران باستان است که ۴۵ روز پس از آغاز زمستان و در ۱۵ بهمن برگزار می‌گردد. ایرانیان در این روز، به پیشواز بهار رفته و به چرایی پشت سر گذاشتن نیمه سخت زمستان، به شادی و پایکوبی می‌پردازند و با خوراکی و نوشیدنی از یکدیگر پذیرایی میکنند. جشن میانه زمستان همچون جشنهای دیگر ایران باستان، پاسداری از زاستار (طبیعت) و چرخه فصول بوده که امروز کمی به فراموشی سپرده شده است. گذشت زمان، تهاجم و ستیهندگی و دگرگونی سبک زندگی افراد، شوربختانه بسیاری از آداب و رسوم ایرانیان را دگرگون کرده که جشن میانه هم از این دست میباشد.
#جشنهای_باستانی
#میانه_زمستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز دوشنبه #مهشید
۲۲ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن باستانی بادروزی
جشن «بادروزی» یا «کژین» یا «بادبره» یا «باذ وره» این جشن برابر با روز «باد» از بهمن‌ماه در گاهشمار باستانی است در گرامیداشت «باد».
بادبَرَه یا «باذوَرَه» نام جشنی در روز بیست‌و‌دوم بهمن‌ماه (باد روز از بهمن‌ماه) است که در گرامیداشت باد، ایزد نگاهبان باد برگزار میشد. این ایزدها هر کدام نگهبان یکی از نیروهای موجود در طبیعت، استوره‌ها و آرمان‌ها هستند.
ابوریحان بیرونی می‌گوید که در گومِس (قم) و شهرها و روستاهای نزدیک به آن، «بادروز» با جشن و پایکوبی و راه افتادن کاروان‌های شادی همراه بود. همچنین در بازار ویژه‌ی این جشن، ابزار شادمانی در دسترس بود. در اسپادانا (اصفهان)، این روز را «کژین» می‌نامیدند و یک هفته جشن می‌گرفتند. این جشن نیز با بازار همگانی همراه بوده است.
📌جشن بادروزی بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#جشن_بادروزی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۲ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن باستانی بادروزی
جشن «بادروزی» یا «کژین» یا «بادبره» یا «باذ وره» این جشن برابر با روز «باد» از بهمن‌ماه در گاهشمار باستانی است در گرامیداشت «باد».
بادبَرَه یا «باذوَرَه» نام جشنی در روز بیست‌و‌دوم بهمن‌ماه (باد روز از بهمن‌ماه) است که در گرامیداشت باد، ایزد نگاهبان باد برگزار میشد. این ایزدها هر کدام نگهبان یکی از نیروهای موجود در طبیعت، استوره‌ها و آرمان‌ها هستند.
ابوریحان بیرونی می‌گوید که در گومِس (قم) و شهرها و روستاهای نزدیک به آن، «بادروز» با جشن و پایکوبی و راه افتادن کاروان‌های شادی همراه بود. همچنین در بازار ویژه‌ی این جشن، ابزار شادمانی در دسترس بود. در اسپادانا (اصفهان)، این روز را «کژین» می‌نامیدند و یک هفته جشن می‌گرفتند. این جشن نیز با بازار همگانی همراه بوده است.
📌جشن بادروزی بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#جشن_بادروزی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز پنجشنبه #اورمزد_شید
۲۵ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
نبرد نهاوند، در روز ۵ربیع‌الاول سال ۲۱هجری، برابر با ۲۵ بهمن ۲۰ خورشیدی و ۱۴ فوریه سال ۶۴۲ میلادی بین سپاه ایران و اعراب مسلمان در حمله اعراب به ایران در نزدیکی نهاوند که در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده، اتفاق افتاد. جنگ نهاوند که اعراب آن را فتح الفتوح نامیدند یکی از مهم‌ترین جنگ‌هایی است که میانِ اعراب و ایرانیان روی داده است.
ابن اثیر در خصوص علت این نامگذاری می‌نویسد: اعراب، فتح نهاوند را «فتح‌الفتوح» نامیدند، زیرا بعد از آن ایرانیان نتوانستند اوضاع را ساماندهی منظم بنمایند و قوای ملی مقابله با اعراب را تشکیل دهند، و پس از این جنگ بود که اعراب سراسر کشور ایران را تصرف کردند و به جز مقاومت‌های محلی و منطقه‌ای، ایستادگی سراسری و تحت فرماندهی یک قدرت مشخص و واحد صورت نگرفت و بدین ترتیب دولت ساسانی بعد از سده‌ها حکومت بر ایران و بخش‌هایی از خاورمیانه و آسیا سقوط کرد.
ویکی پدیا
🔹یادباد سالگرد جانفشانی آزاد مردان و پهلوانان ایرانی در برابر سپاه تازیان
#جنگ_نهاوند
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۵ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
نبرد نهاوند، در روز ۵ربیع‌الاول سال ۲۱هجری، برابر با ۲۵ بهمن ۲۰ خورشیدی و ۱۴ فوریه سال ۶۴۲ میلادی بین سپاه ایران و اعراب مسلمان در حمله اعراب به ایران در نزدیکی نهاوند که در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده، اتفاق افتاد. جنگ نهاوند که اعراب آن را فتح الفتوح نامیدند یکی از مهم‌ترین جنگ‌هایی است که میانِ اعراب و ایرانیان روی داده است.
ابن اثیر در خصوص علت این نامگذاری می‌نویسد: اعراب، فتح نهاوند را «فتح‌الفتوح» نامیدند، زیرا بعد از آن ایرانیان نتوانستند اوضاع را ساماندهی منظم بنمایند و قوای ملی مقابله با اعراب را تشکیل دهند، و پس از این جنگ بود که اعراب سراسر کشور ایران را تصرف کردند و به جز مقاومت‌های محلی و منطقه‌ای، ایستادگی سراسری و تحت فرماندهی یک قدرت مشخص و واحد صورت نگرفت و بدین ترتیب دولت ساسانی بعد از سده‌ها حکومت بر ایران و بخش‌هایی از خاورمیانه و آسیا سقوط کرد.
ویکی پدیا
🔹یادباد سالگرد جانفشانی آزاد مردان و پهلوانان ایرانی در برابر سپاه تازیان
#جنگ_نهاوند
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مردمان نایین از دیرباز آوازه‌ای بزرگ در فرهنگ و تمدّن و هنر داشته‌اند و در تداوم از یاد گذشتگان با دست‌های پرتوان خود هنر می‌آفرینند. مردم این دیار سخت کوشند و در همه حال در فکر آنند تا زیبایی بیافرینند که از جمله بافتن فرش و عبا و گلیم را می‌توان نام برد.
دستگاه بافتن گلیم، همان دستگاههای عبابافی است. در محله محمّدیه نایین کارگاههایی وجود دارد که آنرا به روش دستکند در دل خاک یا زمین کنده‌اند. بافندگان سخت‌کوش با استفاده از هنرمندی هنرمندان درودگر که دستگاههای عبابافی را درست کرده‌اند برسکوها، دستگاه را برپا نموده و بافندگان چلّه‌هایی را که از پیش آماده نموده‌اند بر دستگاه گذاشته و با همان نخ بدست آمده از پسماند فرش و یا پشم را بکار میگیرند و نتیجه کارشان آنگونه است که ما را به شگفتی وامی‌دارد.
🎥ویدیو از کارگاه عبابافی استاد حبیب محمدی محمدی معروف به تکو در محله محمدیه نایین با توضیحات و نوای گرم استاد هنرمند
#عبابافی
#گلیم
#محمدیه
#کارگاه_عبابافی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
دستگاه بافتن گلیم، همان دستگاههای عبابافی است. در محله محمّدیه نایین کارگاههایی وجود دارد که آنرا به روش دستکند در دل خاک یا زمین کنده‌اند. بافندگان سخت‌کوش با استفاده از هنرمندی هنرمندان درودگر که دستگاههای عبابافی را درست کرده‌اند برسکوها، دستگاه را برپا نموده و بافندگان چلّه‌هایی را که از پیش آماده نموده‌اند بر دستگاه گذاشته و با همان نخ بدست آمده از پسماند فرش و یا پشم را بکار میگیرند و نتیجه کارشان آنگونه است که ما را به شگفتی وامی‌دارد.
🎥ویدیو از کارگاه عبابافی استاد حبیب محمدی محمدی معروف به تکو در محله محمدیه نایین با توضیحات و نوای گرم استاد هنرمند
#عبابافی
#گلیم
#محمدیه
#کارگاه_عبابافی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز دوشنبه #مهشید
۲۹ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن باستانی سپندارمذگان
سپندارمذگان ۵ اسفندماه
یا ۲۹بهمن‌ماه برگزار میشود؟
گاهشمار باستانی دارای دوازده ماه ۳۰روزه بود، یعنی هر سال دقیق ۳۶۰روز بوده و پنج روز باقیمانده را پنجه می‌نامیدند و آن را در پایان هر سال جای داده و جزو هیچ یک ماههای سال نمی دانستند.
هرآینه سالنامه خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ماه بهار و تابستان آن دارای ۳۱روز است و این سیستم و ترتیب روز شماری تقویمی را نسبت به گاهشمار و سالنامه باستانی به‌هم میزند.
برای نمونه وختی ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار باستانی وارد روز یکم اردیبهشت‌ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین‌ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه باستانی ایران عقب می‌ماند.
این به‌هم ریختن روزها همچنان تا پایان نیمه نخست سال یعنی تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ ماه ۶روز گاهشمار خورشیدی ایران از گاه‌شماری باستانی عقب مانده است. پس در نتیجه ۵ اسفندماه در سالنامه باستانی برابر میشود با ۲۹بهمن‌ماه در سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه و گاهشمار جلالی.
پس نتیجه اینکه به گاهشمار باستانی جشن سپندارمذگان در ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمذگان ۵ اسفند ماه میشود.
ایرانیان در ۲۹بهمن‌ماه روز سپندارمذ، سپندارمذگان را جشن میگیرند.
- خویشکاری سپندارمذ، خرم، پاک، آباد و بارور نگه داشتن زمین است. خشنودی سپندارمذ هنگامی فراهم میشود که زمین پاک بماند، کشت و کار شود یا کارایی نیک‌داشته باشد.
زمین نماد باروری است چون با فروتنی، تواضع و گذشت، زندگی را به همه زیستمندان هدیه می‌کند.
به همین روی، اسپندگان را به‌عنوان نماد تمایلات مادرانه و باروری می‌پنداشتند و مردان به همسرانشان پیشکشی میدادند.
به امید شادی و پیروزی برای همه بانوان میهن پرست ایرانی❤️
#جشنهای_باستانی
#سپندارمذگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۹ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن باستانی سپندارمذگان
سپندارمذگان ۵ اسفندماه
یا ۲۹بهمن‌ماه برگزار میشود؟
گاهشمار باستانی دارای دوازده ماه ۳۰روزه بود، یعنی هر سال دقیق ۳۶۰روز بوده و پنج روز باقیمانده را پنجه می‌نامیدند و آن را در پایان هر سال جای داده و جزو هیچ یک ماههای سال نمی دانستند.
هرآینه سالنامه خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ماه بهار و تابستان آن دارای ۳۱روز است و این سیستم و ترتیب روز شماری تقویمی را نسبت به گاهشمار و سالنامه باستانی به‌هم میزند.
برای نمونه وختی ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار باستانی وارد روز یکم اردیبهشت‌ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین‌ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه باستانی ایران عقب می‌ماند.
این به‌هم ریختن روزها همچنان تا پایان نیمه نخست سال یعنی تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ ماه ۶روز گاهشمار خورشیدی ایران از گاه‌شماری باستانی عقب مانده است. پس در نتیجه ۵ اسفندماه در سالنامه باستانی برابر میشود با ۲۹بهمن‌ماه در سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه و گاهشمار جلالی.
پس نتیجه اینکه به گاهشمار باستانی جشن سپندارمذگان در ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمذگان ۵ اسفند ماه میشود.
ایرانیان در ۲۹بهمن‌ماه روز سپندارمذ، سپندارمذگان را جشن میگیرند.
- خویشکاری سپندارمذ، خرم، پاک، آباد و بارور نگه داشتن زمین است. خشنودی سپندارمذ هنگامی فراهم میشود که زمین پاک بماند، کشت و کار شود یا کارایی نیک‌داشته باشد.
زمین نماد باروری است چون با فروتنی، تواضع و گذشت، زندگی را به همه زیستمندان هدیه می‌کند.
به همین روی، اسپندگان را به‌عنوان نماد تمایلات مادرانه و باروری می‌پنداشتند و مردان به همسرانشان پیشکشی میدادند.
به امید شادی و پیروزی برای همه بانوان میهن پرست ایرانی❤️
#جشنهای_باستانی
#سپندارمذگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
یکم اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
اسفند( به چم: فروتنی مقدس )
گاهشمار ایرانی مناسبتهای اسفند
۱ اسفند ، قرارداد ننگین ترکمنچای در زمان خاندان قاجار
۳ اسفند، روز جهانی زبان مادری
زادروز دکتر محمود حسابی ۱۲۸۱ خورشیدی
۵ اسفند ، روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین توسی زاده ۵۷۹ خ،
زادروز ریزعلی خواجوی ،
تشکیل هواپیمایی ملی ایران (ُهما) با نام بین المللی ایران ایر ۱۳۴۰ خ
آغاز نبرد کرنال و پیروزی ارتش ایران و واگیر کردن هندوستان بدست نادر شاه بزرگ ۱۱۱۷ خ
۷ اسفند ، روز بزرگداشت استاد دهخدا
۸ اسفند، درگذشت غلامحسین بنان ۱۳۶۴ خ
۱۰ اسفند ، جشن وخشنکام در گرامیداشت رود "آمودریا" یا "جیحون" بزرگترین رود سرزمینهای ایرانی برگزار
میشود
۱۱ اسفند ، روز بزرگداشت زندیان
۱۳ اسفند ، قرارداد ننگین معاهده پاریس در زمان خاندان قاجار ، قرارداد ننگین اول گلداسمیت که در سال ۱۲۴۹ خورشیدی در زمان خاندان قاجار ، قرارداد ننگین دوم گلداسمیت که در سال ۱۲۵۱ خورشیدی در زمان خاندان قاجار،
درگذشت کوروش بزرگ بنیانگذار امپراطوری هخامنشی
۱۵ اسفند ، روز درختکاری
۱۷ اسفند ، روز بزرگداشت افشاریان
۱۹ اسفند ، جشن باستانی نوروز رودها
۲۰ اسفند ، جشن باستانی گلدان
۲۱ اسفند ، روز بزرگداشت نظامی گنجوی درگذشت ۵۷۸ خ
۲۲ اسفند ، روز بزرگداشت ایرج میرزا
۲۳ اسفند، بنیانگذاری کارخانه ذوب آهن ۱۳۴۶ خ
۲۴ اسفند ، آیین بازگشایی و بنیان گذاری دانشگاه تهران ۱۳۱۱ خ
۲۵ اسفند ، روز بزرگداشت پروین اعتصامی ۱۲۸۵ خ،
سالروز پایان سرایش شاهنامه ۳۸۸ خ،
ششمین و واپسین جشن از جشن های
باستانی گاهان بار (گاهان بار آفرینش کیومرث بزرگ) ۲۵ تا ۲۹ اسفند ،
روز بزرگداشت کیومرث بزرگ
۲۶ اسفند ، روز بزرگداشت برج شهیاد (آزادی) بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
۲۷ اسفند ، زادروز پهلوان رسول خادم
۲۹ اسفند ، جشن باستانی اوشیدر ، جشن تش بام (روشن کردن آتش بر روی پشت بام ها) ، روز ملی شدن صنعت نفت ایران
، زادروز عبدالحسین زرین کوب
آخرین چهارشنبه سال ، جشن چهارشنبه سوری
جشن چهارشنبه سوری در غروب شب قبل از آخرین چهارشنبه سال برگزار میشود.
#گاهشمار_ایرانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
یکم اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
اسفند( به چم: فروتنی مقدس )
گاهشمار ایرانی مناسبتهای اسفند
۱ اسفند ، قرارداد ننگین ترکمنچای در زمان خاندان قاجار
۳ اسفند، روز جهانی زبان مادری
زادروز دکتر محمود حسابی ۱۲۸۱ خورشیدی
۵ اسفند ، روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین توسی زاده ۵۷۹ خ،
زادروز ریزعلی خواجوی ،
تشکیل هواپیمایی ملی ایران (ُهما) با نام بین المللی ایران ایر ۱۳۴۰ خ
آغاز نبرد کرنال و پیروزی ارتش ایران و واگیر کردن هندوستان بدست نادر شاه بزرگ ۱۱۱۷ خ
۷ اسفند ، روز بزرگداشت استاد دهخدا
۸ اسفند، درگذشت غلامحسین بنان ۱۳۶۴ خ
۱۰ اسفند ، جشن وخشنکام در گرامیداشت رود "آمودریا" یا "جیحون" بزرگترین رود سرزمینهای ایرانی برگزار
میشود
۱۱ اسفند ، روز بزرگداشت زندیان
۱۳ اسفند ، قرارداد ننگین معاهده پاریس در زمان خاندان قاجار ، قرارداد ننگین اول گلداسمیت که در سال ۱۲۴۹ خورشیدی در زمان خاندان قاجار ، قرارداد ننگین دوم گلداسمیت که در سال ۱۲۵۱ خورشیدی در زمان خاندان قاجار،
درگذشت کوروش بزرگ بنیانگذار امپراطوری هخامنشی
۱۵ اسفند ، روز درختکاری
۱۷ اسفند ، روز بزرگداشت افشاریان
۱۹ اسفند ، جشن باستانی نوروز رودها
۲۰ اسفند ، جشن باستانی گلدان
۲۱ اسفند ، روز بزرگداشت نظامی گنجوی درگذشت ۵۷۸ خ
۲۲ اسفند ، روز بزرگداشت ایرج میرزا
۲۳ اسفند، بنیانگذاری کارخانه ذوب آهن ۱۳۴۶ خ
۲۴ اسفند ، آیین بازگشایی و بنیان گذاری دانشگاه تهران ۱۳۱۱ خ
۲۵ اسفند ، روز بزرگداشت پروین اعتصامی ۱۲۸۵ خ،
سالروز پایان سرایش شاهنامه ۳۸۸ خ،
ششمین و واپسین جشن از جشن های
باستانی گاهان بار (گاهان بار آفرینش کیومرث بزرگ) ۲۵ تا ۲۹ اسفند ،
روز بزرگداشت کیومرث بزرگ
۲۶ اسفند ، روز بزرگداشت برج شهیاد (آزادی) بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
۲۷ اسفند ، زادروز پهلوان رسول خادم
۲۹ اسفند ، جشن باستانی اوشیدر ، جشن تش بام (روشن کردن آتش بر روی پشت بام ها) ، روز ملی شدن صنعت نفت ایران
، زادروز عبدالحسین زرین کوب
آخرین چهارشنبه سال ، جشن چهارشنبه سوری
جشن چهارشنبه سوری در غروب شب قبل از آخرین چهارشنبه سال برگزار میشود.
#گاهشمار_ایرانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز آدینه #ناهید_شید
۳ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#روز_جهانی_زبان_مادری
روز ۲۱ فوریه (۳ اسفند) از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری (به انگلیسی: International Mother Language Day) نامگذاری شده‌است. نامگذاری این روز در کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ به منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی انجام شده‌است.
هدف اصلی روز جهانی زبان مادری، مبارزه با یکدست سازی زبانی، تحمیل زبانی، حذف و تضعیف زبان های مادری، بومی و منطقه ای و تقویت و حفظ زبان های مختلف فارغ از تعداد صحبت کنندگان یا دایره جغرافیایی استفاده از آن است.
همچنین دفاع از حق افراد برای داشتن زبان متفاوت و صحبت و استفاده های مختلف از زبان مادری، از دیگر اهداف انتخاب یک روز به عنوان زبان مادری است.
دفاع از تنوع فرهنگی و اشاره به نقش تنوع زبانی در غنای فرهنگی از دیگر اهداف نام گذاری روز جهانی زبان مادری است.
#زبان_پارسی
#زبان_مادری
#گویش_نایینی
#پارسی_را_پاس_بداریم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۳ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#روز_جهانی_زبان_مادری
روز ۲۱ فوریه (۳ اسفند) از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری (به انگلیسی: International Mother Language Day) نامگذاری شده‌است. نامگذاری این روز در کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ به منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی انجام شده‌است.
هدف اصلی روز جهانی زبان مادری، مبارزه با یکدست سازی زبانی، تحمیل زبانی، حذف و تضعیف زبان های مادری، بومی و منطقه ای و تقویت و حفظ زبان های مختلف فارغ از تعداد صحبت کنندگان یا دایره جغرافیایی استفاده از آن است.
همچنین دفاع از حق افراد برای داشتن زبان متفاوت و صحبت و استفاده های مختلف از زبان مادری، از دیگر اهداف انتخاب یک روز به عنوان زبان مادری است.
دفاع از تنوع فرهنگی و اشاره به نقش تنوع زبانی در غنای فرهنگی از دیگر اهداف نام گذاری روز جهانی زبان مادری است.
#زبان_پارسی
#زبان_مادری
#گویش_نایینی
#پارسی_را_پاس_بداریم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#روزجهانی_زبان_مادری
🔺فهرست زبان های در معرض خطر ایران بر اساس جدول یونسکو...
◽️بسیاری از زبانهای ایرانی که ریشه باستانی و پهلوی دارند در آستانه نابودی اند.
💥شوربختانه زبان نایینی با رنگ نارنجی در ردیف زبانهای "بسیار در معرض خطر" قرار دارد و این زنگ خطری است برای ما و مسئولین فرهنگی شهر هزاره های تاریخی نایین😔😔
👌با آموزش این زبان شیرین و باستانی به فرزندانمان، در راستای پاسداری و پایداری آن تلاش کنیم 🙏🙏
#حفظ_گویش_نایینی
#زبانهای_باستانی
#التماس_تفکر
#نائین_ما
اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
🔺فهرست زبان های در معرض خطر ایران بر اساس جدول یونسکو...
◽️بسیاری از زبانهای ایرانی که ریشه باستانی و پهلوی دارند در آستانه نابودی اند.
💥شوربختانه زبان نایینی با رنگ نارنجی در ردیف زبانهای "بسیار در معرض خطر" قرار دارد و این زنگ خطری است برای ما و مسئولین فرهنگی شهر هزاره های تاریخی نایین😔😔
👌با آموزش این زبان شیرین و باستانی به فرزندانمان، در راستای پاسداری و پایداری آن تلاش کنیم 🙏🙏
#حفظ_گویش_نایینی
#زبانهای_باستانی
#التماس_تفکر
#نائین_ما
اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma
امروز آدینه #ناهید_شید
۱۰ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_وخشنکام
گرامیداشت جشن وخشنکام در 10 اسفند
در دوره ایران باستان جشن های زیادی برگزار میشد که هر کدام در زمان مشخص و به چرایی مشخصی شکل میگرفت. بسیاری از جشن های آن دوران در روزگار امروزی فراموش شده است که یکی از آنها جشن وخشنکام است که به مناسبت بزرگداشت رود جیحون برگزار میشده است.
جشن وخشنکام یکی دیگر از جشن های فراموش شده ایرانی است که در ۱۰ اسفند در گرامیداشت رود جیحون برگزار می شد.
جشن وخشنکام در گرامیداشت رود «آمودریا» یا «جیحون» بزرگ ترین رود سرزمین های ایرانی برگزار می شود. این نام از بزرگ ترین شاخه آمودریا بنام رود «وخش» بر گرفته شده است. ابوریحان بیرونی «وخشنکام» را «فرشته جیحون» می داند.
#جشنهای_باستانی
#وخشنکام
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۰ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_وخشنکام
گرامیداشت جشن وخشنکام در 10 اسفند
در دوره ایران باستان جشن های زیادی برگزار میشد که هر کدام در زمان مشخص و به چرایی مشخصی شکل میگرفت. بسیاری از جشن های آن دوران در روزگار امروزی فراموش شده است که یکی از آنها جشن وخشنکام است که به مناسبت بزرگداشت رود جیحون برگزار میشده است.
جشن وخشنکام یکی دیگر از جشن های فراموش شده ایرانی است که در ۱۰ اسفند در گرامیداشت رود جیحون برگزار می شد.
جشن وخشنکام در گرامیداشت رود «آمودریا» یا «جیحون» بزرگ ترین رود سرزمین های ایرانی برگزار می شود. این نام از بزرگ ترین شاخه آمودریا بنام رود «وخش» بر گرفته شده است. ابوریحان بیرونی «وخشنکام» را «فرشته جیحون» می داند.
#جشنهای_باستانی
#وخشنکام
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چرایی ویرانی کشور و فقر مردم
فقر مردم، گناه فرمانروایان است.
#فساد_مسئولین
#گناه_فرمانروایان
#فقر_مردم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
فقر مردم، گناه فرمانروایان است.
#فساد_مسئولین
#گناه_فرمانروایان
#فقر_مردم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
Forwarded from زبان نایینی (Abas Emaml)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۱۵ اسفند | روز درختکاری در ایران
در کشورمان ایران، روز ۱۵ اسفندماه، روز درختکاری نام گرفته است و در طی آن مراسم مختلفی با هدف بیان اهمیت درخت و درختکاری برگزار می شود.
اما این تازه آغاز ماجرا برای درختان و طبیعت است و از ۱۵ تا ۲۲ اسفند به هفته منابع طبیعی اختصاص دارد. شاید بتوان نام این هفته را هفته خوشحالی درختان نیز نامید که به عنوان منبعی ارزشمند و حیاتی برای ادامه حیات بشر باید به آنها توجه شود
#روز_درختکاری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
در کشورمان ایران، روز ۱۵ اسفندماه، روز درختکاری نام گرفته است و در طی آن مراسم مختلفی با هدف بیان اهمیت درخت و درختکاری برگزار می شود.
اما این تازه آغاز ماجرا برای درختان و طبیعت است و از ۱۵ تا ۲۲ اسفند به هفته منابع طبیعی اختصاص دارد. شاید بتوان نام این هفته را هفته خوشحالی درختان نیز نامید که به عنوان منبعی ارزشمند و حیاتی برای ادامه حیات بشر باید به آنها توجه شود
#روز_درختکاری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#برگی_از_تاریخ
🔺 پسر شمشیر ، سردار نا آرام
نادر پس از سامان دادن کشورهای آسیای میانه ، پیروزمندانه به مشهد بازگشت ، در راه بازگشت به مشهد جاسوسان وی به اطلاع رسانیدند اموال بسیاری ازخزانه بسرقت رفته ، نادر برافروخته شد و پس از رسیدن به مشهد دستور داد مستوفیان (حسابداران) ، موشکافانه به حساب های خزانه ملی رسیدگی کنند که پس از بررسی دقیق متوجه شد پنج نفر از مسئولان رده بالای حکومتی با حساب سازی و تبانی با یکدیگر ، مقادیر زیادی از اموال دولتی را از بیت المال بسرقت برده اند ، بدستور نادر ، جارچیان مردم را دعوت کردند که در میدان جلوی حرم رضوی اجتماع نمایند ، جمع کثیری ازمردم در میدان حاضر شدند ، بدستور نادر ، کوره ای از آتش آماده کردند و سکه های طلا را در کوره ذوب کرده و طلاهای گداخته شده را در دهان و چشمان گنهکاران ریختند ، در اعلامیه ای که پس از مجازات دزدان بیت المال ، توسط جارچیان خوانده شد آمده بود بدستور حضرت ظل اللهی ، نادر شاه افشار ، چشمان طمع تبهکارانی که به خزانه مردم خیانت کنند اینچنین با زر و سیم (طلا و نقره) ، برای همیشه بسته خواهد شد
گویا واژه و ضرب المثل نقره داغ ، از اینگونه مجازات ها سرچشمه گرفته است.
🤬فساد مالی چای دبش نام یک پرونده فساد اقتصادی در نظام جمهوری اسلامی است که در دولتهای روحانی و رئیسی رخ داده است. رقم این اختلاس حدود ۳٫۴ میلیارد دلار (نزدیک به ۱۴۰ هزار میلیارد تومان در زمان انجام فساد) است که از لحاظ معیار تا زمان خود در ایران بی‌سابقه بوده است. این فساد بزرگترین و سنگین‌ترین فساد مالی تاریخ جمهوری اسلامی ایران است.
رأی نهایی پرونده متهمان چای دبش روز دوشنبه صادر شد و قرار است دو وزیر دولت سابق راهی زندان شوند. برمبنای رأی صادره، سیدرضا فاطمی‌امین و سیدجواد ساداتی‌نژاد به دلیل معاونت در اخلال نظام ارزی کشور، هرکدام به 1 و 2 دو سال حبس محکوم شدند و متهم ردیف اول این پرونده نیز به 25 سال مجازات زندان محکوم شد.
#نادرشاه
#چپاول_بیت_المال
#اختلاس
#چای_دبش
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
🔺 پسر شمشیر ، سردار نا آرام
نادر پس از سامان دادن کشورهای آسیای میانه ، پیروزمندانه به مشهد بازگشت ، در راه بازگشت به مشهد جاسوسان وی به اطلاع رسانیدند اموال بسیاری ازخزانه بسرقت رفته ، نادر برافروخته شد و پس از رسیدن به مشهد دستور داد مستوفیان (حسابداران) ، موشکافانه به حساب های خزانه ملی رسیدگی کنند که پس از بررسی دقیق متوجه شد پنج نفر از مسئولان رده بالای حکومتی با حساب سازی و تبانی با یکدیگر ، مقادیر زیادی از اموال دولتی را از بیت المال بسرقت برده اند ، بدستور نادر ، جارچیان مردم را دعوت کردند که در میدان جلوی حرم رضوی اجتماع نمایند ، جمع کثیری ازمردم در میدان حاضر شدند ، بدستور نادر ، کوره ای از آتش آماده کردند و سکه های طلا را در کوره ذوب کرده و طلاهای گداخته شده را در دهان و چشمان گنهکاران ریختند ، در اعلامیه ای که پس از مجازات دزدان بیت المال ، توسط جارچیان خوانده شد آمده بود بدستور حضرت ظل اللهی ، نادر شاه افشار ، چشمان طمع تبهکارانی که به خزانه مردم خیانت کنند اینچنین با زر و سیم (طلا و نقره) ، برای همیشه بسته خواهد شد
گویا واژه و ضرب المثل نقره داغ ، از اینگونه مجازات ها سرچشمه گرفته است.
🤬فساد مالی چای دبش نام یک پرونده فساد اقتصادی در نظام جمهوری اسلامی است که در دولتهای روحانی و رئیسی رخ داده است. رقم این اختلاس حدود ۳٫۴ میلیارد دلار (نزدیک به ۱۴۰ هزار میلیارد تومان در زمان انجام فساد) است که از لحاظ معیار تا زمان خود در ایران بی‌سابقه بوده است. این فساد بزرگترین و سنگین‌ترین فساد مالی تاریخ جمهوری اسلامی ایران است.
رأی نهایی پرونده متهمان چای دبش روز دوشنبه صادر شد و قرار است دو وزیر دولت سابق راهی زندان شوند. برمبنای رأی صادره، سیدرضا فاطمی‌امین و سیدجواد ساداتی‌نژاد به دلیل معاونت در اخلال نظام ارزی کشور، هرکدام به 1 و 2 دو سال حبس محکوم شدند و متهم ردیف اول این پرونده نیز به 25 سال مجازات زندان محکوم شد.
#نادرشاه
#چپاول_بیت_المال
#اختلاس
#چای_دبش
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز دوشنبه #مهشید
۲۰ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_گلدان
در گاهشمار ایران جشن های بسیاری وجود دارند که شوربختانه بیشتر آنها در دست فراموشی هستند، از جمله جشن های ویژه ایرانی برابر با تقویم جلالی جشن «گلدان» است.
جشنهای ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته میشود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم و بیش زنده هستند.
در ایران باستان بیستم اسفند، روز جشن گلدان بوده است. جشن گلدان یا اینجه، روز آماده سازی و كاشت گل ها و گیاهان در گلدان ها و نیز جشن درختكاری بوده و مردم در این روز در گلدان هایشان گل و گیاه و در باغچه ها و باغ ها، درخت می کارند.
کاشت گل و ریحان و سبزه انداختن، از آیین‌های پیشواز نوروز است و ریشه در یک آیین کهن به نام جشن "گلدان" دارد. جشنی که ابوریحان بیرونی از آن یاد می‌کند و تداوم آن تا امروز، میراث آیین‌های پیشابهاری است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_گلدان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۰ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_گلدان
در گاهشمار ایران جشن های بسیاری وجود دارند که شوربختانه بیشتر آنها در دست فراموشی هستند، از جمله جشن های ویژه ایرانی برابر با تقویم جلالی جشن «گلدان» است.
جشنهای ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته میشود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم و بیش زنده هستند.
در ایران باستان بیستم اسفند، روز جشن گلدان بوده است. جشن گلدان یا اینجه، روز آماده سازی و كاشت گل ها و گیاهان در گلدان ها و نیز جشن درختكاری بوده و مردم در این روز در گلدان هایشان گل و گیاه و در باغچه ها و باغ ها، درخت می کارند.
کاشت گل و ریحان و سبزه انداختن، از آیین‌های پیشواز نوروز است و ریشه در یک آیین کهن به نام جشن "گلدان" دارد. جشنی که ابوریحان بیرونی از آن یاد می‌کند و تداوم آن تا امروز، میراث آیین‌های پیشابهاری است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_گلدان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma