@Naeene_Ma
#شاعر_نائینی
استاد #جلال_بقایی نایینی فرزند شادروان میرزا مصطفی از شعرای معروف معاصر میباشد، انساب و خاندان وی همگی از ذوق هنری و طبع شعری و فضایل و کمالات برخوردار بوده اند.
استاد در سال ۱۲۸۷ در #نائین_ما متولد شد و در مکاتب قدیمی به تحصیل پرداخت و مقدمات عربی و فرانسه را نزد افراد آشنا و مطلع آموخت و سپس به مطالعات تاریخ و متون ادبی فارسی پرداخت، شعرسرایی او از روی ذوق فطری و ارثی بود و سخنش مأخوذ و متأثر و برداشته از دیگران نیست.
دانشمند معروف آقای #ایرج_افشار درباره وی چنین میگوید:«جلال بقایی نایینی شاعری خوش ذوق و نکته پرداز و آزاده خوی که در خدمات فرهنگی و شرکت در دورههای کنگره تحقیقات ایرانی پیشقدم بودهاست»
همچنین استاد #شهریار در منظومه ای که به ذکر مفاخر ادب و هنر کشور پرداخته است، درباره وی میگوید:
«غزلسراست رفیعا و گلبن از نایین
به قطعه نیز بقایی حریف ابن یمین»
بقایی در جوانی به سبک هندی شعر میگفته اما تبحر ویژه اش در سرودن قطعات انتقادی بود که آنرا دشوارترین نوع شعر میدانست.
او دارای سجایای اخلاقی، وارستگی و سخاوت بود و شاعری بود در خور ستایش که در تاریخ ۱۳۷۶/۲/۳۱ دارفانی را وداع و در بهشت کبری نائین به خاک سپرده شد.
اثرات منتشر شده از ایشان؛
۱- پرتو اندیشه، که مجموعه اشعارش میباشد.
۲- تذکره سخنوران نایین، که شرح حال برخی از شاعران شهر نایین است.
#سیمای_نایین
🌺روحش شاد و یادش گرامی🌺
✅ در آینده در همین فضا در بخش #شعر بیشتر به اشعار این شاعر زیبا سخن خواهیم پرداخت.
🌷همراه بزرگمهر ما باشید🌷
#فرهنگ_نایین #شاعر #بقایی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#شاعر_نائینی
استاد #جلال_بقایی نایینی فرزند شادروان میرزا مصطفی از شعرای معروف معاصر میباشد، انساب و خاندان وی همگی از ذوق هنری و طبع شعری و فضایل و کمالات برخوردار بوده اند.
استاد در سال ۱۲۸۷ در #نائین_ما متولد شد و در مکاتب قدیمی به تحصیل پرداخت و مقدمات عربی و فرانسه را نزد افراد آشنا و مطلع آموخت و سپس به مطالعات تاریخ و متون ادبی فارسی پرداخت، شعرسرایی او از روی ذوق فطری و ارثی بود و سخنش مأخوذ و متأثر و برداشته از دیگران نیست.
دانشمند معروف آقای #ایرج_افشار درباره وی چنین میگوید:«جلال بقایی نایینی شاعری خوش ذوق و نکته پرداز و آزاده خوی که در خدمات فرهنگی و شرکت در دورههای کنگره تحقیقات ایرانی پیشقدم بودهاست»
همچنین استاد #شهریار در منظومه ای که به ذکر مفاخر ادب و هنر کشور پرداخته است، درباره وی میگوید:
«غزلسراست رفیعا و گلبن از نایین
به قطعه نیز بقایی حریف ابن یمین»
بقایی در جوانی به سبک هندی شعر میگفته اما تبحر ویژه اش در سرودن قطعات انتقادی بود که آنرا دشوارترین نوع شعر میدانست.
او دارای سجایای اخلاقی، وارستگی و سخاوت بود و شاعری بود در خور ستایش که در تاریخ ۱۳۷۶/۲/۳۱ دارفانی را وداع و در بهشت کبری نائین به خاک سپرده شد.
اثرات منتشر شده از ایشان؛
۱- پرتو اندیشه، که مجموعه اشعارش میباشد.
۲- تذکره سخنوران نایین، که شرح حال برخی از شاعران شهر نایین است.
#سیمای_نایین
🌺روحش شاد و یادش گرامی🌺
✅ در آینده در همین فضا در بخش #شعر بیشتر به اشعار این شاعر زیبا سخن خواهیم پرداخت.
🌷همراه بزرگمهر ما باشید🌷
#فرهنگ_نایین #شاعر #بقایی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#علی_محمد_عامری_نایینی ، الگوی ادیبان و سرمشق مترجمان، فرزند میرزا عبدالوهاب خان در سال۱۲۸۰ شمسی در #نایین متولد شد، او در شش سالگی برای فراگیری مقدمات عربی و قرآن کریم به مکتبخانه رفت، در سن ۱۱سالگی عموی وی میرزا نصرالله خان عامری ملقب به #اسدالسلطنه او را به کالج آمریکایی ها فرستاد استعداد شگرف او سبب شد پس از پنج سال از این کالج فارغالتحصیل گردد و در سن نوجوانی او را برای تدریس در این مؤسسه دعوت کردند. تدریس مرحوم عامری در کالج آمریکایی تا سال ۱۳۰۶ش به طول انجامید و در این سال برای ادامه تحصیل عازم #بیروت شدو دو سال بعد با مدرک لیسانس تعلیم و تربیت به وطن بازگشت وخدمات فرهنگی را آغاز نمود.
در سال ۱۳۱۳ ناظم مدرسه اشرف که یکی از بهترین آموزشگاههای کشور به شمار میرفت شد و در ضمن نظامت این مدرسه، در دبیرستان نظام نیز تدریس میکرد که مدیریت دانشسرای عالی به او محول گردید، از دیگر مشاغل وی توأم با تدریس، ریاست سرای مقدماتی تهران و مدیریت بازرسی وزارت فرهنگ بود. و در تمام این مدت تدریس زبان انگلیسی دانشکده علوم تهران و دانشسرای عالی را نیز عهده دار بودو در سال ۱۳۴۲ بازنشسته گردید.
وی سلسله مقالاتی را ترجمه کرده و در ادب فارسی چیرهدست بودو در ترجمه استاد مسلم به شمار میرفت، تسلطش به زبان انگلیسی و تبحر او در شناخت واژهها به حدی بود که ترجمه های او راهنمای اعضای وزارت خارجه و مترجمین طراز اول بود. یکی از مزایای کارش این بود که در بکار بردن لغتهای تازه یاب که از میان متون ادبی می یافت و همچنین استعلام لغات محاوره ای در ترجمه های خود بیگدار به آب نمیزد.
شم انتقادی و قدرت خود را در زبان فارسی و عربی با تصحیح کتاب «عقدالعلی لموقف الاعلی» که تاریخ سلجوقیان کرمان است به عرصه ظهور رسانید.
از سال ۱۳۲۷ که مجله یغما منتشر شد تا بیست سال از همکاران دائمی این مجله بود. او با حقوق مختصر فرهنگی زندگی میکرد و زن و فرزندی نداشت و همه ممالک اروپا و بخشی از آمریکا را به دیده عبرت و حکمت دیده بود تا اینکه در زمستان ۱۳۵۷ در تصادف با اتومبیل جان خود را از دست داد. با مرگ علی محمد عامری، مترجمی دقیق و پرکار، انسانی فهیم و متقی و قانع از دست رفت.
🌺روحش شاد و یادش گرامی🍂
✍ زندهیاد سیدمهدی سجادی نایینی
مرحوم جلال بقایی نایینی از عامری اینگونه تجلیل میکند؛
گویند عامری ز چه با آن مقام و فضل
کمتر از دیگران شده مشهور نام او
گویند هر که جایگزین شد به نام فضل
جز اهل فضل کس نشناسد مقام او
چون کوته است ظاهر اندیشههای خلق
بر آن نمیرسد که بلند است نام او
عمری برای معارف نشست و خواست
در راه علم بود قعود و قیام او
میخواهد از خدای #بقایی که تا ابد
باشد هماره گردش گردون به کام او
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#علی_محمد_عامری_نایینی ، الگوی ادیبان و سرمشق مترجمان، فرزند میرزا عبدالوهاب خان در سال۱۲۸۰ شمسی در #نایین متولد شد، او در شش سالگی برای فراگیری مقدمات عربی و قرآن کریم به مکتبخانه رفت، در سن ۱۱سالگی عموی وی میرزا نصرالله خان عامری ملقب به #اسدالسلطنه او را به کالج آمریکایی ها فرستاد استعداد شگرف او سبب شد پس از پنج سال از این کالج فارغالتحصیل گردد و در سن نوجوانی او را برای تدریس در این مؤسسه دعوت کردند. تدریس مرحوم عامری در کالج آمریکایی تا سال ۱۳۰۶ش به طول انجامید و در این سال برای ادامه تحصیل عازم #بیروت شدو دو سال بعد با مدرک لیسانس تعلیم و تربیت به وطن بازگشت وخدمات فرهنگی را آغاز نمود.
در سال ۱۳۱۳ ناظم مدرسه اشرف که یکی از بهترین آموزشگاههای کشور به شمار میرفت شد و در ضمن نظامت این مدرسه، در دبیرستان نظام نیز تدریس میکرد که مدیریت دانشسرای عالی به او محول گردید، از دیگر مشاغل وی توأم با تدریس، ریاست سرای مقدماتی تهران و مدیریت بازرسی وزارت فرهنگ بود. و در تمام این مدت تدریس زبان انگلیسی دانشکده علوم تهران و دانشسرای عالی را نیز عهده دار بودو در سال ۱۳۴۲ بازنشسته گردید.
وی سلسله مقالاتی را ترجمه کرده و در ادب فارسی چیرهدست بودو در ترجمه استاد مسلم به شمار میرفت، تسلطش به زبان انگلیسی و تبحر او در شناخت واژهها به حدی بود که ترجمه های او راهنمای اعضای وزارت خارجه و مترجمین طراز اول بود. یکی از مزایای کارش این بود که در بکار بردن لغتهای تازه یاب که از میان متون ادبی می یافت و همچنین استعلام لغات محاوره ای در ترجمه های خود بیگدار به آب نمیزد.
شم انتقادی و قدرت خود را در زبان فارسی و عربی با تصحیح کتاب «عقدالعلی لموقف الاعلی» که تاریخ سلجوقیان کرمان است به عرصه ظهور رسانید.
از سال ۱۳۲۷ که مجله یغما منتشر شد تا بیست سال از همکاران دائمی این مجله بود. او با حقوق مختصر فرهنگی زندگی میکرد و زن و فرزندی نداشت و همه ممالک اروپا و بخشی از آمریکا را به دیده عبرت و حکمت دیده بود تا اینکه در زمستان ۱۳۵۷ در تصادف با اتومبیل جان خود را از دست داد. با مرگ علی محمد عامری، مترجمی دقیق و پرکار، انسانی فهیم و متقی و قانع از دست رفت.
🌺روحش شاد و یادش گرامی🍂
✍ زندهیاد سیدمهدی سجادی نایینی
مرحوم جلال بقایی نایینی از عامری اینگونه تجلیل میکند؛
گویند عامری ز چه با آن مقام و فضل
کمتر از دیگران شده مشهور نام او
گویند هر که جایگزین شد به نام فضل
جز اهل فضل کس نشناسد مقام او
چون کوته است ظاهر اندیشههای خلق
بر آن نمیرسد که بلند است نام او
عمری برای معارف نشست و خواست
در راه علم بود قعود و قیام او
میخواهد از خدای #بقایی که تا ابد
باشد هماره گردش گردون به کام او
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma