@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#حاج_امین
حاج اشرف الدین محمد معروف به حاج محمد امین بن میرزا مغیث الدین مؤمن از احفاد شرف الدین علی قزوینی و پیر علاالدین( از اجداد امامی نایینی ) که علاوه بر منصب امامت جمعه، شیخ الاسلام نایینی نیز بوده و تا اواسط دوران شاه عباس دوم در قید حیات بود. در #نایین از حیث ثروت در مرتبه اول و از اسخیا محسوب میشد و به اغلب سادات و مستحقین #نائین مبالغ هنگفتی کمک میکرده است.
بیشتر مزارع لای سیاه نایین را مالک و در دهستانهای دیگر نایین کمتر مزرعه و کلاته ای بود که وی نصف یا لااقل یک دانگ نداشته باشد.
او به قدری خیر بود که نزدیک فوت با اینکه سه پسر و چند دختر داشته دارایی خود را طوری تقسیم میکند که حدود نیمی از آن سهم فقرا و نیازمندان گردد. ایشان امامت جمعه و مقام شیخ الاسلامی را به میرزا مغیث و مقام ملک التجار را به فرزند دیگرش، حاج میرزا محمد مؤمن(حاج مؤمن معروف) واگذاردند. حاج امین دارای صفات عالی مردانگی و بلندی نظر بود و ساختمان حمام بلاباد و اتمام رباط بلاباد در سال ۱۰۶۲ که توسط پدرش آغاز شده بود از یادگاری های اوست که در کارهای خیر او فرزندش #حاج_مؤمن نیز شریک بود.
دختر ایشان بانو عزت خانم وقفنامه مفصلی دارد(۱۱۲۹) . فوت میرزا اشرف الدین محمد حدود سال ۱۰۷۰ه.ق اتفاق افتاد.
👌شعر رباط بلاباد:
بهجت روی زمین است این رباط دلگشای
در بلاباد جهان کمتر به این خوبی است جای
ای مسافر چون در این منزل فرود آیی بگوی
بانیش را میرزا مؤمن بیامرزد خدای
کرد این زیبا بنا را میرزا اشرف تمام
آنکه باشد پیش جودش حاتم طایی گدای
از پدر بنیاد گشت و از پسر اتمام یافت
تا ابد آباد باد این رباط دلگشای
✍مرحوم حسین امامی نایینی
📖 #فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#حاج_امین
حاج اشرف الدین محمد معروف به حاج محمد امین بن میرزا مغیث الدین مؤمن از احفاد شرف الدین علی قزوینی و پیر علاالدین( از اجداد امامی نایینی ) که علاوه بر منصب امامت جمعه، شیخ الاسلام نایینی نیز بوده و تا اواسط دوران شاه عباس دوم در قید حیات بود. در #نایین از حیث ثروت در مرتبه اول و از اسخیا محسوب میشد و به اغلب سادات و مستحقین #نائین مبالغ هنگفتی کمک میکرده است.
بیشتر مزارع لای سیاه نایین را مالک و در دهستانهای دیگر نایین کمتر مزرعه و کلاته ای بود که وی نصف یا لااقل یک دانگ نداشته باشد.
او به قدری خیر بود که نزدیک فوت با اینکه سه پسر و چند دختر داشته دارایی خود را طوری تقسیم میکند که حدود نیمی از آن سهم فقرا و نیازمندان گردد. ایشان امامت جمعه و مقام شیخ الاسلامی را به میرزا مغیث و مقام ملک التجار را به فرزند دیگرش، حاج میرزا محمد مؤمن(حاج مؤمن معروف) واگذاردند. حاج امین دارای صفات عالی مردانگی و بلندی نظر بود و ساختمان حمام بلاباد و اتمام رباط بلاباد در سال ۱۰۶۲ که توسط پدرش آغاز شده بود از یادگاری های اوست که در کارهای خیر او فرزندش #حاج_مؤمن نیز شریک بود.
دختر ایشان بانو عزت خانم وقفنامه مفصلی دارد(۱۱۲۹) . فوت میرزا اشرف الدین محمد حدود سال ۱۰۷۰ه.ق اتفاق افتاد.
👌شعر رباط بلاباد:
بهجت روی زمین است این رباط دلگشای
در بلاباد جهان کمتر به این خوبی است جای
ای مسافر چون در این منزل فرود آیی بگوی
بانیش را میرزا مؤمن بیامرزد خدای
کرد این زیبا بنا را میرزا اشرف تمام
آنکه باشد پیش جودش حاتم طایی گدای
از پدر بنیاد گشت و از پسر اتمام یافت
تا ابد آباد باد این رباط دلگشای
✍مرحوم حسین امامی نایینی
📖 #فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#حاج_مؤمن
حاج میرزا محمد مؤمن معروف به حاج مؤمن فرزند مرحوم #حاج_امین (که شرح حالش در این رسانه گذشت)، نام او در #نائین معروف و مشهور است زیرا یادگارهایی از ایشان از قبیل: مسجد، حسینیه، آب انبار، حمام و... به جا مانده که تا ابد نامش را پایدار میسازد. سِمَت ملک التجاری از پدر به حاج مؤمن تفویض شد. حاج مؤمن و خواهرش بانو عزت خانم دارایی پدر را به تجارت انداخته و دارای ثروت زیادی میشوند اما از بذل به مستحقان و مستمندان دریغ نداشته، فقرای شهر را انفاق و اطعام میکنند، مساجد متعدد، دو آب انبار یکی در محله #سرانو و حسینیه آن، دیگری آب انبار محله #سکان با حمام جنب آن و چند مسجد در حوالی محله #درمسجد از یادگارهای حاج مؤمن است. هر جا بنای خیری ساخته میشده اغلب مخارج آنرا حاج مؤمن از کیسه فتوت خود می پرداخت. در کوچه سُکان چندین باب خانه ساخته و وقف کرده است.
در #قم و #مشهد و سایر شهرهای کشور بناهای چندی از آن مرحوم به یادگار مانده است، علاوه بر اینها در زمان حیات بناهای #عام_المنفعه ایجاد میکرد و برای ابقای هریک از بناهای خود موقوفات زیادی به جا گذاشته و متولیانی چند برای #اوقاف خود قرار داد و این قضیه سبب شد که امروز اغلب آنها از بین رفته و متولیان گذشته تقسیم و تصاحب کنند.
تنها جزئی موقوفات حمام سکان که تولیت آن با #امام_جمعه وقت است بجای مانده، اغلب موقوفات حاج مؤمن وقف اولاد بوده و قرار داده که ارشد اولاد صالح پسر برادرش میرزا محمد سعید بزرگ( متوفی ۱۰۲۷) تولیت آن وقف را داشته باشد به شرط آنکه بخشی از عایدات آنرا برای مقبره خودش، حمام، روشنایی مساجد و میادین صرف نموده و بقیه را قسمتی خود بردارد و قسمتی را صرف فقرای طایفه و دودمان کند و مدتها این رسم برقرار بود.( حاج مؤمن فاقد اولاد بود).
وقف اولاد مزبور را سال ۱۳۲۴ش علمای اصفهان باطل کردند.
مرحوم حاج مؤمن در حدود سال ۱۱۲۵_۱۱۳۰ دار فانی را وداع گفته است و نام نیک این مرد سخی همیشه باقیست. رحمة الله علیه
👌مطابق وقف نامه همشیره حاج مؤمن که در سال ۱۱۲۹ تنظیم شده و در آن هنگام، حاج مؤمن را «مغفرت پناه» خطاب کرده است.
🌷روحش شاد و راهش پر رهرو🍂
✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 #فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#حاج_مؤمن
حاج میرزا محمد مؤمن معروف به حاج مؤمن فرزند مرحوم #حاج_امین (که شرح حالش در این رسانه گذشت)، نام او در #نائین معروف و مشهور است زیرا یادگارهایی از ایشان از قبیل: مسجد، حسینیه، آب انبار، حمام و... به جا مانده که تا ابد نامش را پایدار میسازد. سِمَت ملک التجاری از پدر به حاج مؤمن تفویض شد. حاج مؤمن و خواهرش بانو عزت خانم دارایی پدر را به تجارت انداخته و دارای ثروت زیادی میشوند اما از بذل به مستحقان و مستمندان دریغ نداشته، فقرای شهر را انفاق و اطعام میکنند، مساجد متعدد، دو آب انبار یکی در محله #سرانو و حسینیه آن، دیگری آب انبار محله #سکان با حمام جنب آن و چند مسجد در حوالی محله #درمسجد از یادگارهای حاج مؤمن است. هر جا بنای خیری ساخته میشده اغلب مخارج آنرا حاج مؤمن از کیسه فتوت خود می پرداخت. در کوچه سُکان چندین باب خانه ساخته و وقف کرده است.
در #قم و #مشهد و سایر شهرهای کشور بناهای چندی از آن مرحوم به یادگار مانده است، علاوه بر اینها در زمان حیات بناهای #عام_المنفعه ایجاد میکرد و برای ابقای هریک از بناهای خود موقوفات زیادی به جا گذاشته و متولیانی چند برای #اوقاف خود قرار داد و این قضیه سبب شد که امروز اغلب آنها از بین رفته و متولیان گذشته تقسیم و تصاحب کنند.
تنها جزئی موقوفات حمام سکان که تولیت آن با #امام_جمعه وقت است بجای مانده، اغلب موقوفات حاج مؤمن وقف اولاد بوده و قرار داده که ارشد اولاد صالح پسر برادرش میرزا محمد سعید بزرگ( متوفی ۱۰۲۷) تولیت آن وقف را داشته باشد به شرط آنکه بخشی از عایدات آنرا برای مقبره خودش، حمام، روشنایی مساجد و میادین صرف نموده و بقیه را قسمتی خود بردارد و قسمتی را صرف فقرای طایفه و دودمان کند و مدتها این رسم برقرار بود.( حاج مؤمن فاقد اولاد بود).
وقف اولاد مزبور را سال ۱۳۲۴ش علمای اصفهان باطل کردند.
مرحوم حاج مؤمن در حدود سال ۱۱۲۵_۱۱۳۰ دار فانی را وداع گفته است و نام نیک این مرد سخی همیشه باقیست. رحمة الله علیه
👌مطابق وقف نامه همشیره حاج مؤمن که در سال ۱۱۲۹ تنظیم شده و در آن هنگام، حاج مؤمن را «مغفرت پناه» خطاب کرده است.
🌷روحش شاد و راهش پر رهرو🍂
✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 #فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#علی_محمد_عامری_نایینی ، الگوی ادیبان و سرمشق مترجمان، فرزند میرزا عبدالوهاب خان در سال۱۲۸۰ شمسی در #نایین متولد شد، او در شش سالگی برای فراگیری مقدمات عربی و قرآن کریم به مکتبخانه رفت، در سن ۱۱سالگی عموی وی میرزا نصرالله خان عامری ملقب به #اسدالسلطنه او را به کالج آمریکایی ها فرستاد استعداد شگرف او سبب شد پس از پنج سال از این کالج فارغ‌التحصیل گردد و در سن نوجوانی او را برای تدریس در این مؤسسه دعوت کردند. تدریس مرحوم عامری در کالج آمریکایی تا سال ۱۳۰۶ش به طول انجامید و در این سال برای ادامه تحصیل عازم #بیروت شدو دو سال بعد با مدرک لیسانس تعلیم و تربیت به وطن بازگشت وخدمات فرهنگی را آغاز نمود.
در سال ۱۳۱۳ ناظم مدرسه اشرف که یکی از بهترین آموزشگاههای کشور به شمار میرفت شد و در ضمن نظامت این مدرسه، در دبیرستان نظام نیز تدریس میکرد که مدیریت دانشسرای عالی به او محول گردید، از دیگر مشاغل وی توأم با تدریس، ریاست سرای مقدماتی تهران و مدیریت بازرسی وزارت فرهنگ بود. و در تمام این مدت تدریس زبان انگلیسی دانشکده علوم تهران و دانشسرای عالی را نیز عهده دار بودو در سال ۱۳۴۲ بازنشسته گردید.
وی سلسله مقالاتی را ترجمه کرده و در ادب فارسی چیره‌دست بودو در ترجمه استاد مسلم به شمار میرفت، تسلطش به زبان انگلیسی و تبحر او در شناخت واژه‌ها به حدی بود که ترجمه های او راهنمای اعضای وزارت خارجه و مترجمین طراز اول بود. یکی از مزایای کارش این بود که در بکار بردن لغتهای تازه یاب که از میان متون ادبی می یافت و همچنین استعلام لغات محاوره ای در ترجمه های خود بیگدار به آب نمیزد.
شم انتقادی و قدرت خود را در زبان فارسی و عربی با تصحیح کتاب «عقدالعلی لموقف الاعلی» که تاریخ سلجوقیان کرمان است به عرصه ظهور رسانید.
از سال ۱۳۲۷ که مجله یغما منتشر شد تا بیست سال از همکاران دائمی این مجله بود. او با حقوق مختصر فرهنگی زندگی میکرد و زن و فرزندی نداشت و همه ممالک اروپا و بخشی از آمریکا را به دیده عبرت و حکمت دیده بود تا اینکه در زمستان ۱۳۵۷ در تصادف با اتومبیل جان خود را از دست داد. با مرگ علی محمد عامری، مترجمی دقیق و پرکار، انسانی فهیم و متقی و قانع از دست رفت.
🌺روحش شاد و یادش گرامی🍂
✍ زنده‌یاد سیدمهدی سجادی نایینی
مرحوم جلال بقایی نایینی از عامری اینگونه تجلیل میکند؛
گویند عامری ز چه با آن مقام و فضل
کمتر از دیگران شده مشهور نام او
گویند هر که جایگزین شد به نام فضل
جز اهل فضل کس نشناسد مقام او
چون کوته است ظاهر اندیشه‌های خلق
بر آن نمیرسد که بلند است نام او
عمری برای معارف نشست و خواست
در راه علم بود قعود و قیام او
میخواهد از خدای #بقایی که تا ابد
باشد هماره گردش گردون به کام او
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#علی_محمد_عامری_نایینی ، الگوی ادیبان و سرمشق مترجمان، فرزند میرزا عبدالوهاب خان در سال۱۲۸۰ شمسی در #نایین متولد شد، او در شش سالگی برای فراگیری مقدمات عربی و قرآن کریم به مکتبخانه رفت، در سن ۱۱سالگی عموی وی میرزا نصرالله خان عامری ملقب به #اسدالسلطنه او را به کالج آمریکایی ها فرستاد استعداد شگرف او سبب شد پس از پنج سال از این کالج فارغ‌التحصیل گردد و در سن نوجوانی او را برای تدریس در این مؤسسه دعوت کردند. تدریس مرحوم عامری در کالج آمریکایی تا سال ۱۳۰۶ش به طول انجامید و در این سال برای ادامه تحصیل عازم #بیروت شدو دو سال بعد با مدرک لیسانس تعلیم و تربیت به وطن بازگشت وخدمات فرهنگی را آغاز نمود.
در سال ۱۳۱۳ ناظم مدرسه اشرف که یکی از بهترین آموزشگاههای کشور به شمار میرفت شد و در ضمن نظامت این مدرسه، در دبیرستان نظام نیز تدریس میکرد که مدیریت دانشسرای عالی به او محول گردید، از دیگر مشاغل وی توأم با تدریس، ریاست سرای مقدماتی تهران و مدیریت بازرسی وزارت فرهنگ بود. و در تمام این مدت تدریس زبان انگلیسی دانشکده علوم تهران و دانشسرای عالی را نیز عهده دار بودو در سال ۱۳۴۲ بازنشسته گردید.
وی سلسله مقالاتی را ترجمه کرده و در ادب فارسی چیره‌دست بودو در ترجمه استاد مسلم به شمار میرفت، تسلطش به زبان انگلیسی و تبحر او در شناخت واژه‌ها به حدی بود که ترجمه های او راهنمای اعضای وزارت خارجه و مترجمین طراز اول بود. یکی از مزایای کارش این بود که در بکار بردن لغتهای تازه یاب که از میان متون ادبی می یافت و همچنین استعلام لغات محاوره ای در ترجمه های خود بیگدار به آب نمیزد.
شم انتقادی و قدرت خود را در زبان فارسی و عربی با تصحیح کتاب «عقدالعلی لموقف الاعلی» که تاریخ سلجوقیان کرمان است به عرصه ظهور رسانید.
از سال ۱۳۲۷ که مجله یغما منتشر شد تا بیست سال از همکاران دائمی این مجله بود. او با حقوق مختصر فرهنگی زندگی میکرد و زن و فرزندی نداشت و همه ممالک اروپا و بخشی از آمریکا را به دیده عبرت و حکمت دیده بود تا اینکه در زمستان ۱۳۵۷ در تصادف با اتومبیل جان خود را از دست داد. با مرگ علی محمد عامری، مترجمی دقیق و پرکار، انسانی فهیم و متقی و قانع از دست رفت.
🌺روحش شاد و یادش گرامی🍂
✍ زنده‌یاد سیدمهدی سجادی نایینی
مرحوم جلال بقایی نایینی از عامری اینگونه تجلیل میکند؛
گویند عامری ز چه با آن مقام و فضل
کمتر از دیگران شده مشهور نام او
گویند هر که جایگزین شد به نام فضل
جز اهل فضل کس نشناسد مقام او
چون کوته است ظاهر اندیشه‌های خلق
بر آن نمیرسد که بلند است نام او
عمری برای معارف نشست و خواست
در راه علم بود قعود و قیام او
میخواهد از خدای #بقایی که تا ابد
باشد هماره گردش گردون به کام او
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
استاد #اسدالله_بقایی_نایینی فرزند میرزا باقر فرزند میرزا نصرالله از سلسله بقایی های #نایین سال۱۳۲۷ در #یزد متولد شد وتحصیلات را تا اخذ دیپلم در یزد انجام داد وسپس در دانشگاه اصفهان دررشته مدیریت دولتی موفق به اخذ کارشناسی ارشد شد.
او مشاور وزارت دارایی وشهرداری #تهران بود وچندی نیز مشاور استاندار اصفهان ومشاور اقتصادی وزارت صنایع را عهده‌دار شد. مدتی با #دانشگاه_اصفهان همکاری داشت و مأموریتهایی درداخل وخارج کشور انجام داد که حاصلش سفرنامه‌های متعددی است ازدیدنیهای سرزمین های دور بهمراه تاریخ مختصرشان.
ایشان نویسنده‌ای فعال وشاعری نکته پردازند و درزندگی شغلی خود، شغل مستوفی گری اجدادی راحفظ کرد.
ازآثاراستاد؛
شیخ بهایی درآئینه عشق، سیاوشان (رمان)، سهراب ورستم، سهراب وتهمینه، قرابه خورشید(مجموعه شعر)، در پیچ وتاب زلفش(شعر)، کجاوه سخن(گزیده هزار ساله نظم و نثر فارسی)
سفرنامه‌ها؛
شام سرزمین تاریخ(سوریه)، ز ملک تا ملکوت(حج)، هند و هندو(هندوستان)، کربلایی که من دیدم(عتبات عالیات)، سرزمین تزارها(روسیه)، سفر اصفهان، بوی جوی مولیان(سمرقند و بخارا)
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
استاد #اسدالله_بقایی_نایینی فرزند میرزا باقر فرزند میرزا نصرالله از سلسله بقایی های #نایین سال۱۳۲۷ در #یزد متولد شد وتحصیلات را تا اخذ دیپلم در یزد انجام داد وسپس در دانشگاه اصفهان دررشته مدیریت دولتی موفق به اخذ کارشناسی ارشد شد.
او مشاور وزارت دارایی وشهرداری #تهران بود وچندی نیز مشاور استاندار اصفهان ومشاور اقتصادی وزارت صنایع را عهده‌دار شد. مدتی با #دانشگاه_اصفهان همکاری داشت و مأموریتهایی درداخل وخارج کشور انجام داد که حاصلش سفرنامه‌های متعددی است ازدیدنیهای سرزمین های دور بهمراه تاریخ مختصرشان.
ایشان نویسنده‌ای فعال وشاعری نکته پردازند و درزندگی شغلی خود، شغل مستوفی گری اجدادی راحفظ کرد.
ازآثاراستاد؛
شیخ بهایی درآئینه عشق، سیاوشان (رمان)، سهراب ورستم، سهراب وتهمینه، قرابه خورشید(مجموعه شعر)، در پیچ وتاب زلفش(شعر)، کجاوه سخن(گزیده هزار ساله نظم و نثر فارسی)
سفرنامه‌ها؛
شام سرزمین تاریخ(سوریه)، ز ملک تا ملکوت(حج)، هند و هندو(هندوستان)، کربلایی که من دیدم(عتبات عالیات)، سرزمین تزارها(روسیه)، سفر اصفهان، بوی جوی مولیان(سمرقند و بخارا)
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
میرزا ابوالحسن یغمای جندقی
رحیم پسر حاج ابراهیم قلی در سال ۱۱۹۴ هجری در خور، مرکز اصلی ولایت جندق و بیابانک دیده به جهان گشود. رحیم در دستگاه امیر عامری علوم مقدماتی زمان خود را فرا گرفته و سمت منشی گری وی را عهده‌دار میشود.
رحیم کنیه ابوالحسن وتخلص #مجنون را برای خود برگزید و بخاطر دسیسه چینی فردی بنام حاج عزیز سمنانی مورد غضب ذوالفقار خان قرار می‌گیرد. سردار ذوالفقار خان، میرزا ابوالحسن مجنون و افراد خاندانش را توقیف میکند. اموال میرزا ابوالحسن به یغما میرود و خود با دلی سوخته و روانی به آذر آزار افروخته به حضرت #شاه_عبدالعظیم در تهران پناه میبرد و در همان زمان بجای مجنون تخلص یغما را برای خویش برمی گزیند.
یغما کتاب #سرداریه را بنام ذوالفقار خان سروده است، سرداریه از نظر استحکام الفاظ و استواری و ابتکار معانی از آثار بی نظیر یغماست و بیش از آثار دیگرش معروف گشته و نسخه‌های خطی فراوان از او به یادگار مانده است.
آثار شعری یغما را میتوان به غزلیات، هجویات و مراثی تقسیم نمود. او هرگز گرد مدیحه سرایی نگشته است، بهمین دلیل شعر یغما در دل مردم پاکدل جای خود را باز کرده است.
بسیاری از مفردات یغما به صورت #ضرب_المثل از زبان مردم شنیده می شود مانند این بیت؛
گوش اگر گوش تو وناله اگر ناله من
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است
یغما در نوشتن خطوط #نسخ ، #نستعلیق و #شکسته بسیار توانا بوده و نمونه های فراوانی از کتبی که به خط خود نگاشته در دست است.
وی در کاشان به اصرار میرزا آغاسی صدراعظم #ناصرالدین_شاه پست وزارت حکومت کاشان را می پذیرد ولی در اواخر عمر به زادگاهش باز می گردد و مقدار زیادی از املاکش را وقف #سیدالشهدا مینماید.
او سرانجام در سال ۱۲۷۶هجری در خور وفات می یابد و در بقعه امامزاده داوود دفن می شود، آخرین شعر یغما؛
وقت مرگ ار نرسد ای تو به عالم نزدیک
وز در صورت و معنی همه عالم ز تو دور
بسط بخشایش و فر فرج و امن و امان
وای بر تنگی و تاریکی و تنهایی گور
🌺روحش شاد.
✍ سید احمد آل محمد
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
میرزا ابوالحسن یغمای جندقی
رحیم پسر حاج ابراهیم قلی در سال ۱۱۹۴ هجری در خور، مرکز اصلی ولایت جندق و بیابانک دیده به جهان گشود. رحیم در دستگاه امیر عامری علوم مقدماتی زمان خود را فرا گرفته و سمت منشی گری وی را عهده‌دار میشود.
رحیم کنیه ابوالحسن وتخلص #مجنون را برای خود برگزید و بخاطر دسیسه چینی فردی بنام حاج عزیز سمنانی مورد غضب ذوالفقار خان قرار می‌گیرد. سردار ذوالفقار خان، میرزا ابوالحسن مجنون و افراد خاندانش را توقیف میکند. اموال میرزا ابوالحسن به یغما میرود و خود با دلی سوخته و روانی به آذر آزار افروخته به حضرت #شاه_عبدالعظیم در تهران پناه میبرد و در همان زمان بجای مجنون تخلص یغما را برای خویش برمی گزیند.
یغما کتاب #سرداریه را بنام ذوالفقار خان سروده است، سرداریه از نظر استحکام الفاظ و استواری و ابتکار معانی از آثار بی نظیر یغماست و بیش از آثار دیگرش معروف گشته و نسخه‌های خطی فراوان از او به یادگار مانده است.
آثار شعری یغما را میتوان به غزلیات، هجویات و مراثی تقسیم نمود. او هرگز گرد مدیحه سرایی نگشته است، بهمین دلیل شعر یغما در دل مردم پاکدل جای خود را باز کرده است.
بسیاری از مفردات یغما به صورت #ضرب_المثل از زبان مردم شنیده می شود مانند این بیت؛
گوش اگر گوش تو وناله اگر ناله من
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است
یغما در نوشتن خطوط #نسخ ، #نستعلیق و #شکسته بسیار توانا بوده و نمونه های فراوانی از کتبی که به خط خود نگاشته در دست است.
وی در کاشان به اصرار میرزا آغاسی صدراعظم #ناصرالدین_شاه پست وزارت حکومت کاشان را می پذیرد ولی در اواخر عمر به زادگاهش باز می گردد و مقدار زیادی از املاکش را وقف #سیدالشهدا مینماید.
او سرانجام در سال ۱۲۷۶هجری در خور وفات می یابد و در بقعه امامزاده داوود دفن می شود، آخرین شعر یغما؛
وقت مرگ ار نرسد ای تو به عالم نزدیک
وز در صورت و معنی همه عالم ز تو دور
بسط بخشایش و فر فرج و امن و امان
وای بر تنگی و تاریکی و تنهایی گور
🌺روحش شاد.
✍ سید احمد آل محمد
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
میرزا باقر خان بقایی #ادیب
مرحوم میرزا محمد باقر بقایی نایینی معروف به ادیب فرزند مرحوم میرزا محمد علی متخلص به #مجرم و نواده مرحوم میرزا ابوالحسن متخلص به #علوی و عموزاده و برادر خانم زنده‌یاد استاد جلال بقایی #نایینی در سال ۱۲۷۲ه.ش در #نائین دیده به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را در مکاتب قدیم فرا گرفته بود، او در اوان جوانی با حاج فاضل که اهل آذربایجان و عارفی روشن ضمیر بود تصادفی آشنا میشود.
ادیب مدتی وی را به خانه خود اسکان داده و در قبال آن علوم صوری، ریاضی و معنوی را به نحو اکمل نزد وی می آموزد. ادیب کودکان یتیم را در خانه گرد آورده با هزینه شخصی به تعلیم و تربیت آنها میپردازد و بدین صورت بنیانگذار مدرسه‌ای جدید( #گلزار )که پایه و اساس آموزش و پرورش کنونی است میشود.
مرحوم ادیب علاوه بر مقام شامخ علمی و عرفانی که حق بزرگی به گردن فرهنگ نایین دارد در زمینه صنعت نیز پیشگام و مؤثر بوده است، چنانکه اولین دستگاه قالیبافی بدستور و تشویق ایشان و ناظم مدرسه مرحوم میرزا جلال خان پیرزاد، توسط مرحومان برادران #سجادی_نایینی در مدرسه دایر گردید تا اطفال در کنار درس خواندن، صنعت و هنر قالی بافی را نیز فراگیرند. همچنین خواهرشان مرحومه میمنت خانم بقایی( همسر استاد جلال بقایی ) بهمراه برادرشان مرحوم میرزا ابوالبقا بقایی اولین مدرسه دخترانه را در نایین بنام مدرسه #نسوان تاسیس نمودند.
ادیب این عارف کامل در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۰۲ در سن ۳۰ سالگی دیده از جهان فرو بست.
یادش همواره گرامی و جاودان باد🥀
خلاصه
✍رسول زمانی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
میرزا باقر خان بقایی #ادیب
مرحوم میرزا محمد باقر بقایی نایینی معروف به ادیب فرزند مرحوم میرزا محمد علی متخلص به #مجرم و نواده مرحوم میرزا ابوالحسن متخلص به #علوی و عموزاده و برادر خانم زنده‌یاد استاد جلال بقایی #نایینی در سال ۱۲۷۲ه.ش در #نائین دیده به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را در مکاتب قدیم فرا گرفته بود، او در اوان جوانی با حاج فاضل که اهل آذربایجان و عارفی روشن ضمیر بود تصادفی آشنا میشود.
ادیب مدتی وی را به خانه خود اسکان داده و در قبال آن علوم صوری، ریاضی و معنوی را به نحو اکمل نزد وی می آموزد. ادیب کودکان یتیم را در خانه گرد آورده با هزینه شخصی به تعلیم و تربیت آنها میپردازد و بدین صورت بنیانگذار مدرسه‌ای جدید( #گلزار )که پایه و اساس آموزش و پرورش کنونی است میشود.
مرحوم ادیب علاوه بر مقام شامخ علمی و عرفانی که حق بزرگی به گردن فرهنگ نایین دارد در زمینه صنعت نیز پیشگام و مؤثر بوده است، چنانکه اولین دستگاه قالیبافی بدستور و تشویق ایشان و ناظم مدرسه مرحوم میرزا جلال خان پیرزاد، توسط مرحومان برادران #سجادی_نایینی در مدرسه دایر گردید تا اطفال در کنار درس خواندن، صنعت و هنر قالی بافی را نیز فراگیرند. همچنین خواهرشان مرحومه میمنت خانم بقایی( همسر استاد جلال بقایی ) بهمراه برادرشان مرحوم میرزا ابوالبقا بقایی اولین مدرسه دخترانه را در نایین بنام مدرسه #نسوان تاسیس نمودند.
ادیب این عارف کامل در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۰۲ در سن ۳۰ سالگی دیده از جهان فرو بست.
یادش همواره گرامی و جاودان باد🥀
خلاصه
✍رسول زمانی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#ملاحسن_نایینی
مرحوم حاج ملا حسن آرندی از سالکان واصل و عالمان کامل، فرزند زکریا از اجلّه اهل علم و عرفان و حکمت و ریاضت و زهد بوده است.
اصل او از #قریه_آرند شش فرسنگی نایین است، پدرش کشاورز ساده‌ای بود که در آرند زندگی می کرد. در نوجوانی به سبب تحولی که در او به وجود می آید به فراگرفتن علوم دینی مصمم می شود و به اصفهان می آید و در مدرسه #نیماورد مشغول تحصیل می شود.
مرحوم ملا حسن در مدت زندگی به طور کلی از ظواهر و تجملات دنیوی دور بوده و در نهایت فقر زندگی میکرد،
«... سالها به ریاضات شاقه و تدریس انواع و اقسام علوم به جهت طلاب فنون مختلفه روز می گذاشته و به قناعتی فوق العاده و انزوا و انقطاع در تجرد و اخلاق ملکوتی و صفات ملکی و تهذیب نفس به سر آورده... #مکارم_الآثار »
برخی می‌گویند در بیابان‌های نایین ملاقاتی بین او و مرحوم حاج محمد حسن #کوزه_کنانی اتفاق می افتد از آن روز وی متحول میشود، راه گذرانش منحصر بود به سالی چند روز وقت حصاد به دهات حوالی شهر خوشه چینی می کرد، روزی یک من و نیم به سنگ شاه، جو دستگیرش می شد و تمام سال را به همین اکتفا می کرد.
مرحوم ملاحسن در سال ۱۲۷۰ هجری قمری در گذشت و به خاطر ارادت و اعتقادی که به #بابا_رکن‌الدین داشت وصیت کرد تا پس از مرگ در ایوان کاشیکاری بیرون بقعه بابا رکن الدین (تخت فولاد اصفهان) دفن شود.
سنگ لوح ممتازی که به خط #نستعلیق بسیار خوش بر مزار مرحوم نایینی نصب است که ماده تاریخ فوت او را بیان می‌دارد، سراینده این ماده تاریخ، شاعری به نام (سیما) است که او نیز مسلک اویسی داشت و از ارادتمندان ملاحسن بوده است این دو بیت این است:
میر نایین پیشوای اهل معنی آن که بُوَد
مجد اوتاد زمین و فخر ابدال زَمَن
گفت سیما بهر تاریخ وی از الهام غیب
جایی بگزیده به جنّت مرشد کامل حَسَن
ازخصوصیات زندگی مرحوم حاج ملا حسن اینکه در مدت عمر هرگز بیمار نشد، از هیچکس هدیه قبول نکرد، شبهای جمعه را با هیچکس ملاقات نکرد و به شدت از تظاهر و چاپلوسی بیزار بود.
ابیات زیر از سروده‌های اوست:
اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد
نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد
اگر به آب ریاضت برآوری غسلی
همه کدورت دل از صفا توانی کرد
بدین صفت که تو دربند جامه و نانی
چگونه روی دل اندر خدا توانی کرد
✍ زنده یاد سید مهدی سجادی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#مشاهیرنایین
#ملاحسن_نایینی
مرحوم حاج ملا حسن آرندی از سالکان واصل و عالمان کامل، فرزند زکریا از اجلّه اهل علم و عرفان و حکمت و ریاضت و زهد بوده است.
اصل او از #قریه_آرند شش فرسنگی نایین است، پدرش کشاورز ساده‌ای بود که در آرند زندگی می کرد. در نوجوانی به سبب تحولی که در او به وجود می آید به فراگرفتن علوم دینی مصمم می شود و به اصفهان می آید و در مدرسه #نیماورد مشغول تحصیل می شود.
مرحوم ملا حسن در مدت زندگی به طور کلی از ظواهر و تجملات دنیوی دور بوده و در نهایت فقر زندگی میکرد،
«... سالها به ریاضات شاقه و تدریس انواع و اقسام علوم به جهت طلاب فنون مختلفه روز می گذاشته و به قناعتی فوق العاده و انزوا و انقطاع در تجرد و اخلاق ملکوتی و صفات ملکی و تهذیب نفس به سر آورده... #مکارم_الآثار »
برخی می‌گویند در بیابان‌های نایین ملاقاتی بین او و مرحوم حاج محمد حسن #کوزه_کنانی اتفاق می افتد از آن روز وی متحول میشود، راه گذرانش منحصر بود به سالی چند روز وقت حصاد به دهات حوالی شهر خوشه چینی می کرد، روزی یک من و نیم به سنگ شاه، جو دستگیرش می شد و تمام سال را به همین اکتفا می کرد.
مرحوم ملاحسن در سال ۱۲۷۰ هجری قمری در گذشت و به خاطر ارادت و اعتقادی که به #بابا_رکن‌الدین داشت وصیت کرد تا پس از مرگ در ایوان کاشیکاری بیرون بقعه بابا رکن الدین (تخت فولاد اصفهان) دفن شود.
سنگ لوح ممتازی که به خط #نستعلیق بسیار خوش بر مزار مرحوم نایینی نصب است که ماده تاریخ فوت او را بیان می‌دارد، سراینده این ماده تاریخ، شاعری به نام (سیما) است که او نیز مسلک اویسی داشت و از ارادتمندان ملاحسن بوده است این دو بیت این است:
میر نایین پیشوای اهل معنی آن که بُوَد
مجد اوتاد زمین و فخر ابدال زَمَن
گفت سیما بهر تاریخ وی از الهام غیب
جایی بگزیده به جنّت مرشد کامل حَسَن
ازخصوصیات زندگی مرحوم حاج ملا حسن اینکه در مدت عمر هرگز بیمار نشد، از هیچکس هدیه قبول نکرد، شبهای جمعه را با هیچکس ملاقات نکرد و به شدت از تظاهر و چاپلوسی بیزار بود.
ابیات زیر از سروده‌های اوست:
اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد
نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد
اگر به آب ریاضت برآوری غسلی
همه کدورت دل از صفا توانی کرد
بدین صفت که تو دربند جامه و نانی
چگونه روی دل اندر خدا توانی کرد
✍ زنده یاد سید مهدی سجادی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#شاعرنایینی
استاد «غریب نایینی» به دیار باقی شتافت.
استاد محمدتقی شریف نایینی، متخلص به #غریب سال ۱۳۳۷ با اصالت نائینی در کاشان، چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در نایین سپری نمود و از دانشگاه اصفهان، موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته زبان و ادبیات فارسی گردید.
وی سالها در دبیرستان‌های منطقه کوهپایه و شهر اصفهان به تدریس پرداخت و در سال‌های پایان خدمت، به دلیل تسلط علمی و تخصص ادبی، با احراز رتبه اول، در آزمونی به منظور انتخاب مدرس دبیران، به تدریس و آموزش معلمین و مدرسین همت گماشت.
عشق و علاقه به زادگاه، ایشان را بر آن داشت تا تدریس در کلاس‌های ضمن خدمت معلمان نایین را عهده‌دار شود.
استاد شریف، ضمن تألیف چند کتاب کمک درسی، مدتی نیز مسؤلیت صفحه ادبیات روزنامه «نسل فردا» را بر عهده داشت.
🍂روانش شاد و یادش گرامی 🥀
#مفاخرنایین #مشاهیرنایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#شاعرنایینی
استاد «غریب نایینی» به دیار باقی شتافت.
استاد محمدتقی شریف نایینی، متخلص به #غریب سال ۱۳۳۷ با اصالت نائینی در کاشان، چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در نایین سپری نمود و از دانشگاه اصفهان، موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته زبان و ادبیات فارسی گردید.
وی سالها در دبیرستان‌های منطقه کوهپایه و شهر اصفهان به تدریس پرداخت و در سال‌های پایان خدمت، به دلیل تسلط علمی و تخصص ادبی، با احراز رتبه اول، در آزمونی به منظور انتخاب مدرس دبیران، به تدریس و آموزش معلمین و مدرسین همت گماشت.
عشق و علاقه به زادگاه، ایشان را بر آن داشت تا تدریس در کلاس‌های ضمن خدمت معلمان نایین را عهده‌دار شود.
استاد شریف، ضمن تألیف چند کتاب کمک درسی، مدتی نیز مسؤلیت صفحه ادبیات روزنامه «نسل فردا» را بر عهده داشت.
🍂روانش شاد و یادش گرامی 🥀
#مفاخرنایین #مشاهیرنایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma