جشن نوروز(شماره ۴)

تخت جمشید و هیئت های هدیه آور

تخت جمشید، محل برگزاری جشن سال نو بوده که طی آن هر ساله، همه ی کشورهای زیر سلطه برای شاه شاهان، پیشکش می آوردند. نقوش برجسته ی باشکوه دیوارهای پلکان ها، هیات بزرگی را نشان می دهد که به سمت بارگاه در حال حرکت اند. در آستانه ی در، شاه با چیرگی بر شیرهای این جهانی و دیوهای ماورایی، به تصویر کشیده است و قدرت شاهنشاه برای چیرگی بر دشمنان را به نمایش گذاشته است تاهمگان ببینند. شماری از کتیبه های شاهی در تخت جمشید و در دیگر بناهای دوره ی هخامنشی وجود دارد که در برخی از آن ها دیدگاههای دینی شان نشان داده شده است.

#نوروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

‍ ✅  هفت‌سین، خوان نوروزی گسترده همچون زمین

👈 سفره هفت‌سین "نمادین‌ترین سفره روی زمین" که در هنگام نو‌شدن طبیعت و بهار گسترده می‌شود، نماد گستره زمین است و آنچه که بر آن می‌نهیم نماد داده‌ها و آفریده‌های یزدان پاک است.
خوان نوروزی یا سفره هفت‌سین، سرگذشتی هزاران ساله دارد و در گذر زمان تکمیل‌شده تا به‌شکل امروزی در ایران گسترده شود و در سرزمین‌های همریشه تفاوت‌هایی جزیی دارد اما گوهر اصلی همگی یکی است.
سفره هفت‌سین ایرانی، امروزه اجزای ثابت و متغیری دارد. اجزای اصلی سفره هفت‌سین، هفت خوراکی گیاهی یا گیاه هستند:

1️⃣ سبزه: به‌نشانه  امرداد نماد گیاهان و گل‌ها و همه سبزینه‌های روی زمین، به‌نشانه سبزبودن، سرزندگی و رویش و نوزایی زمین و زندگی
2️⃣ سمنو: از جوانه‌های تازه سرزده گندم در جشن زنانه سمنوپزان یا سمنک‌پزی به‌دست زنان و دختران پخته می‌شود، نشانه سپندارمذ یا اسفند، نماد زن و زمین و زایش و زندگی است
3️⃣ سیب سرخ:  رنگ سرخ نماد مهر است. سیب سرخ رنگ به‌نشانه مهر و پیمان بر خوان نوروزی می‌نشیند
4️⃣ سیر: یکی از سودمندترین و ستوده‌ترین گیاهان است که بیماری و پلیدی را می‌زداید و تندرستی به ارمغان می‌آورد، پس به‌نشانه تندرستی و پاکی درون و برون انسان و دوری از پلیدی و ناراستی بر خوان نوروزی نهاده می‌شود.
5️⃣  سنجد: برپایه یک باور کهن، عطر شکوفه‌های زردرنگ سنجد برانگیزاننده توان زنان است و از این‌روی در پیوند و به‌نشانه  سپندارمذ یا اسفند، نماد زایندگی و باروری، بر سفره گذاشته می‌شود. (سنجد ارتباطی به‌مصدر سنجیدن و سنجیده عمل کردن ندارد )
6️⃣ سماق سماک/ به معنی سرخ رنگ با رنگ سرخش نماد مهر و نشانه گرمی زندگی است
7️⃣ سرکه: نوشیدنی با منشاء گیاهی به‌نشانه شور زندگی جایگزین شراب که در بزم مهر بر سفره می‌نهادند

✅ اجزای دیگر سفره نوروزی
افزون بر «هفت‌سین» نامبرده «سفره نوروزی» یا «سفره هفت‌سین» اجزای دیگری نیز دارد. برخی از آنان نشانه همان امشاسپندانی هستند که نام برده شد و مردم به‌سلیقه خود همه یا تعدادی از آن‌ها را بر سفره می‌گذارند. پیوست‌های سفره هفت‌سین عبارتند از:

🔸۱- آیینه: به‌‌نشانه روشنی، بازتاب دهنده نور.
🔸۲- آب: به‌نشانه  خرداد، نماد روشنایی و به‌نشانه رسایی در زندگی. در آب برگ گل سرخ یا ماهی سرخ یا سیب یا انار سرخ یا نارنج می‌گذارند. چرخش ماهی یا برگ گل یا میوه در آب نماد گردش و چرخش روزگار است
🔸۳- شمع/شمعدان/آتشدان/آتش: نماد اردیبهشت و نشانه بهترین راستی و  آذر اهورایی یا فروغ راستی است
🔸۴- سکه: نماد فلزی شهریور و به‌نشانه اراده هستی و شهریاری انسان بر نفس خویش و به‌نیت فزونی دارایی در سال آینده
🔸 ۵- ماهی سرخ: ماهی نماد آبزی - جانوری  بهمن است. همچنین به‌نشانه برج حوت یا برج ماهی یا آخرین ماه سال بر سفره هفت‌سین گذاشته می‌شود همچنین نماد سرزندگی و رنگ سرخ آن نیز نماد شادکامی و پیروزمندی نوروز است
🔸️ ۶- نان یا گندم : به نشانه برکت و داده‌های پروردگار جایگزین نان سپند که در بزم مهر بر خوان مهر می‌نهادند
🔸 ۷- سبزی :  سبزی نماد  امرداد، نماد گیاهان روی زمین، به"نشانه همیشه سبزبودن و جاودانگی زندگی است
🔸 ۸-  شیرینی/شکر /عسل: به‌نشانه شیرین‌کامی و شیرینی زندگی.
🔸 ۹- تخم‌مرغ:  به‌نشانه پرندگان روی زمین، نماد پرنده- جانوری بهمن، به‌مفهوم  زایندگی و زندگی است. سنت کهن رنگ‌کردن تخم مرغ بر زیبایی و شادی‌بخشی سفره می‌افزاید.
🔸 ۱۰- شیر: نوشیدنی جانوری و یکی دیگر از نمادهای جانوری بهمن به‌نشانه سپیدی، پاکی، منش نیک، صلح و دوستی.
🔸 ۱۱- گل سنبل: گل سنبل نماد بهرام، تجسمی از نیروی شکست‌ناپذیر و پیروزی‌بخش است پیروز همچنین صفت همیشگی نوروز است
گل نیز نماد بهار طبیعت است و  به‌نیت و نشانه گل سنبل برخی گل شب‌بو و دیگر گل‌های شاد بهاری را بر سفره می‌گذارند
🔸 ۱۲- کتاب شاهنامه یا دیوان حافظ به نشانه ارج‌نهادن به‌فرهنگ و ادب ایران.
🔸 ۱۳– اسفند یا سپند یا اسپنددانه: به‌نشانه سپندارمذ یا اسفند، نماد فروتنی و بردباری. دود اسپنددانه روی آتش همچنین دورکننده ناپاکی و پلیدی است
🔸 ۱۴- میوه: به‌نشانی فراوانی و فزونی داده‌های اهورایی
🔸 ۱۵- آجیل/هفت مغز: نماد هفت پله ای که انسان برای جاودانگی باید بپیماید و به‌نشانه فزونی روزی
🔸 ۱۶- ساعت: به‌نشانه گذر زمان و گردش روزگار، و یادآور هنگام نوگشت سال یا لحظه تحویل سال

#هفت_سین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

✅ نوروز پیروز ؛ کوتاه شده یک عبارت دعایی کهن در هنگام جشن نوروز بوده است ( روزت نوروز و بختت پیروز ). چون « پیروزی » مفهوم خوشبختی و مبارکی و همایونی به همراه دارد :

🔺 فردوسی :
همه ساله بخت تو پیروز باد
همه روزگار تو نوروز باد

🔺 قطران تبریزی :
همیشه روز تو نوروز و بخت تو پیروز
مخالفانت بی آرام و کار تو پدرام

باد نوروزت فرخنده و پیروزت روز
تو بشادی ز بر گاه و عدو در ته چاه

🔺 فرخی سیستانی :
ازین فرخنده فروردین و خرم جشن نوروزی نصیب خسرو عادل سعادت باد و پیروزی

🔺 سعدی شیرازی :
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز

🔺 ادیب صابر ( سده ۶ ق ) :
نوروز باد روزت و پیروز باد بخت
جودت ولی نواز و جلالت عدو فکن

🔺 امیر معزی :
جشن نوروزت مبارک بخت پیروزت دلیل
مجلس تو بزم خرم همچنین تا جاودان

جشن نوروزت همایون‌ بخت پیروزت ندیم
خوشتر امروزت زِ دی و بهتر امسالت زِ پار

#نوروز
#نوروز_پیروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#نوروز_پیروز
💥نيايش نوروزی اصیل آریایی برای نوگشت سال

💎پروردگارا به‌نام تو امروز را
💎سپاس آورم بخت پیروز را
💎بیارایم آیین نوروز را

💎خدایا که تنها توانا تویی
💎که دانای پنهان و پیدا تویی
💎که بخشنده زشت و زیبا تویی

💎خداوندا، مرا بخش اندیشه نیک
💎روان خردمند و گفتار نیک
💎توان برومند و کردار نیک

💎مرا بخش از فره ایزدی
💎بزرگی و فرزانگی و ردی
💎همه زندگی، شادی و بخردی

💎مرا بخش اندیشه بارور
💎به تن تندرستی، به دستان هنر
💎به دل مهربانی، به گنجینه زر

💎در این گردش سال، هنگام نیک
💎بدین سال نو، بخش فرجام نیک
💎به آغاز نیک و به انجام نیک

💎چنان کن که هر روز نوروز باد
💎که فردا نکوتر ز دیروز باد
💎که همواره نوروز پیروز باد.

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#نیایش #نوگشت_سال
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

‍ ‌‍❤نوروز باستانی، جشنی سراسر آکنده از شادمانی بر همهٔ مردمان این سرزمین فرخنده و خجسته باد.

‌‌نوروز به عنوان یک جشن قدیمی و کهن از ایران باستان به ارث رسیده است و از آن به عنوان نماد پیوند دهنده افراد و اقوام ایران‌زمین و ملت ایران یاد می‌شود. ایرانیان نوروز را آغازگر رستاخیز طبیعت، گاه رویش و زایش باغ و بوستان می‌دانند و بر این باور هستند که در نوروز، همزمان با طبیعت، باید روزگار نو و جدیدی را با روان و نگرش نو، در تن‌پوش تازه‌ای آغاز کنند.

💫‌‌به نقل از فردوسی حکیم در این روز باستانی در بخشی از شاهنامه چنین روایت شده است:
‌‌
‌‌
چو خورشید تابان میان هوا 
 نشسته بر او شاه فرمانروا

جهان انجمن شد بر تخت او 
 شگفتی فرو مانده از بخت او

به جمشید بر گوهر افشاندند
مران روز را «روز نو» خواندند

سر سال نو هرمز فرودین
بر آسوده از رنج روی زمین
‌‌
                        ‌‌➖➖
‌
🌺 فرا رسیدن نوروز باستانی،
سرآغاز سال ۱۴۰۴ خورشیدی، یادآور شکوه ایران و یگانه یادگار جمشید جم
بر همه ایرانیان نیک اندیش، راست گفتار و درست کردار خجسته باد ❤

#نوروز_پیروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز آدینه #ناهید_شید
یکم فروردین ماه ۱۴۰۴خورشیدی

#روزشمار_ایران
رویدادهای کهن در نوروز

📖نوروز و آيين‌های باشكوه آن، راهی سه هزار ساله را پيموده تا به ما رسيده است.
"نوروز" كهنسال‌ترين آیین مردمی در جهان است كه جاودانه مانده و يکی از یادمانهای ماندگار فرهنگ ايرانيان(آرین‌های ایرانی) است.

💫"کوروش بزرگ" بنیادگذار امپراتوری ايران نخستين فرمانروای ايرانی بود كه نوروز را جشن آیینی نامید.

💫"شاه عباس يکم" آيين نوروز را در ساختمان "نقش جهان" برگزار كرد و در سخنرانی خود در اين جشن گفت كه اسپهان پايتخت هميشگی ايران است و می‌خواهیم آن را به زيباترين و بهترین‌ شهر جهان درآوریم(۹۷۶ خ)

💫نادرشاه در روز "نوروز" به دهلی رفت(۱۱۱۳ خ)
"نادر شاه"به "نوروز" و آيينهای آن نگاه فراوان داشت.
وی پول خود بنام "سكه نادری" را در سال ۱۱۱۳ خورشیدی، در جشن«سلام نوروز» گسترش داد كه در يک جام پول دیده شده بود: "نادر ايران زمين"
اين کار نشان ميدهد كه نادر يک میهن‌پرست ايرانی و خواهان زنده کردن امپراتوری ايران در چارچوب مرزهای زمان ساسانيان، اشكانيان و هخامنشيان بود.
نادرشاه در سال ۱۱۱۳ خورشیدی در روند لشكركشی به هند پس از شكست دادن ارتش اين كشور و دريافت تاج پادشاه هند برای آمدن به دهلی چشم براه فرارسيدن نوروز شده بود تا در روزی خوب به اين آرزو برسد و در نوروز به دهلی رفت و جشن نوروز را در كاخ"شاهجهان" (امپراتور پيشين هند) برگزار كرد.

💫 در سال ۱۲۹۰ خورشیدی برای آمدن خودسرانه نیروهای روس و انگلیس بخاک ایران، جشن نوروز برپا نشد.
در برابر سوگ سراسری انجام شد.

💫 برپایه پیشنهادی که به مجلس رسيده بود تاريخ كشور بر ماه‌های خورشیدی نوشته شد و به كار بردن ماه‌های هجری قمری در نوشتن بن‌چاک‌های کشور ناروا شد. (۱۳۰۴ خ)

💫به گفته"رضا خان" وزارت بیرونی ایران به دیگر کشورها گفت که پرشیا، پرسا و پرسه را "ایران" و پرشیان و پرسان را "ایرانی" بنویسند و بگویند(۱۳۱۴ خ)

💫بهره برداری از راه‌آهن سراسری ايران آغاز شد و نخستین ترن گردشگری از تهران به اهواز راهی شد این پیمانی شد كه مانند زمان ساسانيان كارهای مهند در نوروز آغاز شود(۱۳۱۸ خ)

💫روز جهانی"نوروز"
📖نشست سازمان جهانی در روز سه‌شنبه ۴ اسپند ۱۳۸۸ برابر با ۲۳ فوریه ۲۰۱۰ با نوشتن پیمانی این روز را در چارچوب ماده ۴۹ و با نام فرهنگ آشتی به"روز جهانی نوروز" نوشته شد و در سالنامه خود جای داد.

💫مِهستان ايران در زمان اشكانيان نخستين نشست خود را با باشندگی "مِهرداد يكم" شاه ایران برگزار كرد(173 پ.زایش)
📖نخستین کار آن برگزیدن سرپرست كشور (شاه) بود.
برکناری شاه نيز در دست همين سنا بود،
در هنگامی مانند پشت‌پا زدن به كشور، ابراز ناتوانی و نيز دیوانگی، بيماری سخت و از كار افتادگی. ايران در آن زمان دارای دو انجمن بود.
شاهزادگان و انجمن بزرگان كه نشست آنها را "مِهستان" می‌گفتند.

💫"اردشير پاپكان" كه در سال ۲۲۶ ترسایی پادشاهی ساسانيان را ساخته بود و چهار سال پس از آن، از روم كه در جنگ از وی شكست خورده بود خواست كه نوروز ايرانی را بشناسد و سنای روم نيز آن را پذيرفت و از آن پس، نوروز ما در مرز روم به"Lupercal" نامیده شد.

💫در جشن نوروز چند ترسایی ايرانی كه توانستند به كاخ "يزدگرد" شاه ساسانی بروند، از او درخواست آزادی دین برای خود كردند.
اين آزادی كه خواست کشور روم هم بود به همه ترسایان ايران داده شد(399 زایشی)

💫پيمان"آشتی پايدار" ايران و روم كه به دید "خسرو انوشيروان ساسانی" و "ژوستی نی اَن" امپراتور روم رسيده بود در جشن نوروزی كه در تالار كاخ تيسفون با باشندگی شاه ايران برپا شده بود دست بدست شد(532 زایشی)

💫"خسروانوشيروان" پس از برگزاری جشن نوروز دستور ساختن تالار بزرگی را در کاخ پادشاهی تيسفون فرمان داد(549 زایشی)
📖اين تالار و ساختمان آن نهم مارس سال ۵۵۱ زایشی آماده بهره‌برداری شد.
مانده تالار"خسرو انوشيروان" که به"تاق کسرا" و"ايوان مداین" نامیده  شده همچنان هست و پايدار مانده و از کارهای تاريخی مهند جهان بشمار می‌آيد.

💫"دانشگاه گندی شاپور" که به دستور "خسروانوشيروان" برای آموزش پزشکی و دانش ساخته شده بود در نوروز گشايش يافت(550 زایشی)

#گاهشمار_ایرانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت اول،

پنج روز آخر سال را در گذشته پنجه دزدیده یا خمسه مسترفه می نامیدند، چون در ایران باستان سال را ۳۶۰ روز یعنی ۱۲ ماه سی روزه حساب می‌کردند و پنج روزه آخر سال را به حساب نمی آوردند.
مردم نایین نیز این محاسبه را داشتند و این پنج روز را در زندگی خود لحاظ می داشتند و به شادی و نشاط می پرداختند و در انتظار تحویل سال هر روز آن را به یکی از کارهای تدارکاتی ایام عید اختصاص داده به این ترتیب که:
روز اول، اختصاص داشت به تهیه نان مصرفی ایام عید هر خانواده همه در خانه خود بساط نانوایی برپا میکردند.
روز دوم، روز آب ریختن یا خیساندن گردو، بادام، انجیر، برگه های زرد آلو و هلو و قیسی بود. این مواد جزء مجمعه هفت آجیل بود، این مجمعه در نایین هم به مرور زمان تبدیل به سفره هفت سین شد که اکنون معمول می باشد.
روز سوم، روز اصلاح سر بود و این کار را دلاکان حمام که به آنها سلمانی می‌گفتند انجام می دادند.
روز چهارم، اختصاص داشت به حمام رفتن و شستن سر و تن در آن زمان حمام رفتن درد سر داشت چرا که در همه محله ها حمام وجود نداشت و بسیاری از افراد از ترس مبتلا شدن به تراخم و کچلی و بیماری‌های پوستی از رفتن به حمام که خزینه ای بود امتناع می‌کردند و در خانه به نحوی خود را می شستند.
روز پنجم، روز عرفه که آخرین روز از سال بود اختصاص داشت به صلح و آشتی بین افرادی که باهم کدورتی داشتند و توسط یکی از بزرگان محله که آنها را باهم آشتی میداد اختلاف از دل خانواده ها و طایفه ها زدوده می شد.

   ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت دوم،

تحویل سال و رسومات آن
روز عرفه، روز انتظار هم بود. انتظار تحویل سال و آن بستگی داشت به ساعت‌تحویل.
سابقاً اهالی هر محله در نایین بخصوص مردان سعی می کردند هنگام تحویل سال در حرم امامزاده سلطان سید علی باشند، برای همین با پوشیدن لباس نو به حرم رفته و به نماز، زیارت و قرائت قرآن مشغول بودند اگر تحویل سال در ساعتی از آخر شب بود به خانه بر می گشتند و اگر در روز اتفاق می‌افتاد از همان لحظه دید و بازدیدها شروع میشد و به دیدن پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و بزرگترهای فامیل برای عرض تبریک می‌رفتند. بزرگان هر محله در روز اول عید در خانه می‌نشستند و اهل محل برای تبریک عید به خانه آنها می رفتند و با چای و شیرینی و آجیل پذیرایی می شدند. بزرگان محله به زیردستان خود عیدی می دادند که بیشتر به صورت کالا بود جوانان و بچه های هر محله نیز در میدان محل جمع می‌شدند و به انواع بازی های مخصوص چون تخم مرغ بازی و گردو بازی می‌پرداختند.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما 

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت سوم،

پلو پزون ، در شب عید رسم بر این بود که در هر خانه حتماً پلو پخته شود این برای اکثر خانواده‌ها تازگی داشت چرا که در آن دوره پلو غذای استثنایی بود و فقط سالی یکی دو بار پخته می شد (شب اول اسفند و شب اول عید) پخت پلو یک ضرورت بود پس باید به اطلاع اهل محل می رسید و به همین جهت برای اثبات این رسم، قاعده بر این بود که آب برنج آبکشی شده را حتماً به در خانه خود در کوچه بریزند که اگر نمی ریختند دلیل بر این بود که در آن خانه پلو نپختند و تکلیف میشد برای همسایگان که هرکدام بشقابی از برنج و کاسه ای از خورشت که معمولاً قورمه سبزی بود می بردند.
می گویند در آن دوره خیلی از خانواده ها توانایی تهیه مواد و پخت آن را نداشتند و برای حفظ آبرو کمی برنج خیس کرده و به در خانه می ریختند و به این معنا بود که ما پلو خورده ایم، در طول سال شام و نهار بسیار محدود بود بیشتر غذاهایی چون آش جو، آش ترش، کله‌جوش، ماقوت، اشکنه و بعضی فراورده های لبنی محلی بود، تنها شاهکار هر خانواده این بود که آبگوشتی تهیه کنند و نانی در آن خیس کنند و بخورند.

👌 که البته اکنون آبگوشت، یکی از گرانترین غذاها بحساب می آید.😉

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت چهارم،

میر نوروزی در نایین قدیم،
یکی از جشن هایی که ایرانیان در ایام نوروز برگزار می کردند جشن میرنوروزی بود که در ادب فارسی به آن (دولت زودگذر) نیز می‌گفتند و آن این گونه بود که در ایام عید در هر شهر و دیاری برای تفریح و نشاط و شادی اهالی موقتاً امیر یا حاکم وقت شهر را به ظاهر از امارت خلع و به جای او میرنوروزی برای چند روزی انتخاب می‌شد، این مراسم در بیشتر شهرهای ایران برگزار می شده چنان که حافظ نیز در یکی از غزلیات خود اشاره به آن دارد آنجا که می گوید؛

سخن در پرده می گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی

در نایین هم این جشن برگزار می شده و آن به این گونه بوده که ابتدا شخصی را به عنوان حاکم یا شاه موقت از بین افراد شاخصی با داشتن شرایط خاص انتخاب می کردند او به محض انتخاب دو نفر را به عنوان وزیر دست راست و وزیر دست چپ و یک میرزا که فرد باسوادی بوده و همچنین هفت نفر که هر کدام نماینده هفت محله نایین بودند تعیین می‌کرد این حاکم در نایین به شاه معروف بود.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت پنجم،

میر نوروز نایین، از روز سوم عید به مدت ۷ روز در محله پنجاهه بر کرسی حکومت می نشست، حکم شاه بدون چون و چرا به وسیله یکی از وزیران اجرا می‌شد و اگر کسی سرپیچی می کرد برای او حکم حبس و جریمه صادر می‌شد، نمایندگان هر محله وظیفه داشتند که اگر در محله ای بین افراد یا خانواده‌ای کدورتی بود گزارش نمایند. شاه دستور می داد تا آنها را احضار کنند و پس از شنیدن مشکل آنها دستور به صلح و آشتی میداد. یا اگر در محله ای فردی در طول سال باج‌خواهی کرده بود و شاکی داشت باید مقدار پول یا جنسی که گرفته بود بازپرداخت نماید از این رو هر شهروندی سعی می‌کرد که در طول سال مرتکب خلاف نشود یا خاطر کسی را بی‌جهت آزرده نسازد چرا که به یقین در ایام حکومت میر نوروزی در حضور تماشاچیان جریمه می‌شد و یا اگر کسی بدهکار بود و نمی توانست بدهی خود را پرداخت نماید یکی از وزیران می بایست به طور محرمانه به یکی از ثروتمندان شهر مراجعه و تقاضای کمک برای شخص مقروض نماید که بسیاری از آن انجام می شد. متاسفانه این جشن امروز کاملاً مطرود شده و کمتر کسی آن را به یاد دارد.
این رسم زیبا، باعث میشد که اربابها و خوانین و عموم مردم به خاطر حفظ آبرویشان کمتر مرتکب خطا شوند و در طول سال حقوق دیگران را رعایت کنند.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت ششم،

حال چرا مراسم میرنوروزی در محله پنجاهه نایین برگزار می‌شده علتی داشته که برای روشن شدن آن از مطلبی که مرحوم امامی نایینی در کتاب نایین قدیم نوشته مدد می گیریم. ایشان می نویسد:
« در یکی از سال ها اسماعیل نامی که نوکر یکی از رجال و خوانین محله پنجاه بوده به شاهی انتخاب و به نام شاه اسماعیل معروف می شود او دارای هیبتی مردانه بود لذا در ایام پادشاهی خود به عرایض مردم که بیشتر از طرف رعایا و کسبه بود رسیدگی می‌کرد. اینان از ظلم اربابان و متنفذین شهر شکایت داشتند.
منجمله شخصی به نام حاجی علی از زارعین کوی پنجاهه در میدان آن محله ظاهر می‌شود و از خان بزرگ محل که ساکن آن محل بود شکایت می‌کند و مدعی می شود که خوان مزبور کاهم را برده و وجه آن را نمی دهد شاه اسماعیل فوراً امر به احضار خان می‌دهد خان به ناچار حاضر می‌شود، شاه اسماعیل می‌گوید شما چرا کاه این شخص را برده اید و وجه آن را نمی رسانید.
خان پاسخ می‌دهد: قربان خلاف عرض کرده و من کاه او را نبرده ام، شاه اسماعیل می گوید خان، دروغ چرا ؟ حاملش خودم بودم چرا خلاف عرض می کنید؟
آنگاه به وزیران خود فرمان می دهد که خان را نگه دارید تا موقعی که تمام و کمال پول کاه را بدهد و بعداً مرخص شود خان در می ماند و فوراً ترتیب پرداخت وجه کاه را می دهد تا مرخص شود.

  ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 نایین قدیم

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین #نایین_قدیم
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت هفتم،

مرحوم امامی در کتاب نایین قدیم درمورد وقایع شاه بازی و همچنین حکومت شاه اسماعیل داستان دیگری نیز دارد،او مینویسد:
« وقتی یک نفر ذغال فروش که از خارج نایین آمده و از دروازه پنجاهه وارد می‌شود نوکران یکی دیگر از خوانین ذغال او را گرفته و وجه آن را نمی دهند. این واقعه در یکی از روزهای حکومت ۱۳ روزه شاه اسماعیل اتفاق می‌افتد. ذغال فروش در میدان پنجاهه حاضر شده و از خوان و نوکران او شکایت می کند، شاه فرمان احضار خان را صادر می‌کند که پس از حاضر شدن شاه اسماعیل به او می‌گوید: شما خان هستید یا دروازه‌بان ، ذغال این مرد را چرا به یغما برده اند فوراً باید وجه یا عین مال را رد کنید و الا... خان فورا وجه را می‌دهد.
شاه ساختگی، بسیار جدی بود حتی بعضی را چوب می‌زد و کسی حق ایرادی بر او نداشت ، این جشن ضمن تفریح و شادی که در بر داشت گاهی بعداً موجب اختلاف و کینه نیز می‌شد و چه بسا بعد از آنکه حاکم از اریکه قدرت به زیر می‌افتاد سر و کار او به حاکم و داروغه حکومتی شهر می کشید ولی در مجموع این چند روز وسیله تفریح و شادی اهالی فراهم بود.»

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 نایین قدیم

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین #نایین_قدیم
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت آخر،

حکایت نوروز شاه نایین
(راوی این حکایت مرحوم میرزا حسین آقا امامی نایینی مولف کتاب گرانقدر تاریخ نایین فرزند مرحوم آقا میرزا محمود امام جمعه است که آقای محمد علی امامی آنرا به شعر درآوردند.)

شنیدم این سخن از راستگویی
حبیبی، نکته سنجی، نیکخویی

که مردم را به رسم و راه دیرین
شه نوروز خواندندش به نایین

که در نوروز باشد حاکم شهر
بگیرند از عدالت مردمان بهر

شکایت برد شخصی نزد آن شاه
که این نوروز شاه معدلت خواه

سراسر سال کسی را دادرس نیست
به مظلومان کسی فریادرس نیست

چواینک حکمتیت آورد برگاه
عدالت ورز، ورنه بگذرد گاه

به رسم پادشاهان آن جوانمرد
نظر فرمود او گفتش چیستت درد؟

بگفتا کشتکاری بی پناهم
که برده خان همه انبار کاهم

چو می‌بردند کاهم را ز انبار
تو گویی جان من می رفت با بار

نه بخت آنکه آرد در حسابم
نه دست آنکه بازویش بتابم

کنم زاری و پروای منش نیست
مرا تاب توان تابیدنش نیست

چوشه بشنید وصف الحال خواهان
بخواند و حاضر آورند آن  خان

بدو فرمود شه، ای خان چه گویی
بدین شکوا به گاه دادجویی

بگفت: ای شه به فر دولت تو
خطا رفته است اندر حضرت تو

ندانم زین کلام تهمت آمیز
چه می جوید زمن این فتنه انگیز

چو شه بشنید این پاسخ برآشفت
بدان خان از سر غیرت چنین گفت

نه فَرِّ ما شکن نه حرمت حق
که ما خود شاهد صدقیم مطلق

چون مزدور تو بودم از سر درد
به پشت خود کشیدم کاه این مرد

پس آنگه امر فرمود از ره داد
گرفت و حق ذیحق را بدو داد

بلی بر روی رای مصلحت خیز
بنا شد این رسم حکمت آمیز...

✍ شاعر: محمدعلی امامی نایینی

🌷سپاس از همراهی شما همراهان گرانمهر 🌹

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

ویژگی جشنهای ایرانی

بررسی جشن‌های ایرانی و زمان برگزاری آنها نشان دهنده ویژگی‌هایی مشترک در میان همه آنهاست.

💫نخست اینکه تقریباً همگی در پیوند با پدیده‌های طبیعی و کیهانی و اقلیمی هستند و به همین دلیل کوشش شده است تا زمان برگزاری آنها هر چه بیشتر با تقویم طبیعی منطبق باشد.

💫دوم اینکه تقریباً هیچکدام برگرفته از دستورهای دینی نیستند. با اینکه همواره پیروان ادیان گوناگون تلاش کرده‌اند که برخی از آنها را مراسم دینی خود معرفی کنند؛ اما نمی‌توان آنها را متعلق به هیچ دینی دانست. اما برخی کسان تلاش می‌کنند تا این جشن‌ها را در پیوند مستقیم با ادیان بدانند.
 
💫سومین ویژگی گردهمایی‌ها و مراسم ایرانی در این است که با سرور و شادی همراه هستند و غم و اشک و گریه در آنها جایی ندارد.

💫چهارمین ویژگی جشن‌ها و مراسم ایرانی در احترام و پاسداشت همه مظاهر طبیعت است. در هیچکدام آیین‌های ایرانی اثری از خشونت و بدرفتاری نسبت به گیاهان و حیوانات دیده نمی‌شود. بلکه حتی با آیین‌هایی همراه است که به انگیزه پاکیزگی و پاسداری از محیط زیست برگزار می‌شود.

💫ویژگی پنجم، پیوند ناگسستنی جشن‌های ایرانی با عناصر طبیعت (آب،باد،خاک،آتش) است.

💫ششمین ویژگی عمومی جشن‌ها و مراسم ایرانی چنین است که با زادروز یا سالمرگ کسی در پیوند نیست و آنگونه که از متون کهن همچون شاهنامه بر می‌آید، برای ایرانیان زادروز کسی اهمیتی فراوان نداشته و به ندرت آنرا ثبت می‌کرده‌اند؛ چرا که هر کسی در روزی زایش یافته و در روزی در می‌گذرد. آنچه برای ایرانیان با ارزش بوده و آنرا ثبت کرده و گاه جشن می‌گرفته‌اند، «انجام کاری بزرگ» بوده است که نمونه‌های آنرا در شاهنامه فردوسی می‌بینیم. می‌دانیم که فردوسی نیز تنها به ثبت زمانِ پایانِ کار بزرگ خود که همانا «سرایش شاهنامه» باشد، بسنده کرده و از یادآوری روشن زادروز خود خودداری کرده است.

💫هفتمین ویژگی‌های همگانی در گستردگی مراسم است. ایرانیان جشن‌ها و آیین‌های میهنی خود را به گونه‌ای یکپارچه و با همبستگی و همزیستی شگفت‌انگیزی برگزار کرده و تفاوت‌های قومی و دینی و زبانی را عامل بازدارنده این یگانگی نمی‌دانسته‌اند. آیین‌های ایرانی متعلق به همه ایرانیان است و همه برای نگاهبانی از آن کوشیده‌اند.

کانال تلگرامی "نایین ما" در راستای شناساندن و یادآوری جشنهای ایران که بیشتر فراموش شده و انگشت شمار آن پابرجاست تلاش کرده و میکند.
📌جشنهای ایرانی را پاسدار باشیم برای ایرانی شاد و آباد❤
کانال نایین ما را به دوستانتان معرفی کنید.

#جشنهای_باستانی
#پاینده_ایران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز چهارشنبه #تیر_شید
۶ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
🔴 نوروز بزرگ، زادروز و روز بزرگداشتِ پیامبر ایرانی اشوزرتشت

امروز، خورداد روز از ماه فروردین (ششم فروردین ماه)، زادروزِ آموزگارِ اخلاقِ ایرانیان، "اشوزرتشت" است. زرتشت شاعر و فیلسوفِ خِردگرای ایرانی، تأثیرِ شگرفی بر فلسفه‌ی یونان گذاشت و عصاره‌ی آن‌چه را که او به مردم آموخت و توصیه می‌کرد، خلاصه می‌شود در:
اندیشه نیک
گفتار نیک
کِردارِ نیک.
و این یعنی انسانیّت...

چند سالی‌ست که روز ششم فروردین، به بهانه‌ی زادروزِ زرتشت، بعنوانِ روزِ بزرگداشتِ این فیلسوف ایرانی در گاه‌شمارِ رسمی ایران ثبت شده است.

ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نوشته است که ششم نوروز (خورداد روز از ماه فروردین) یا ‎نوروزِ بزرگ، نزد ایرانیان جشنی بزرگ است که به آن، روز امید هم می‌گویند، روزی که در آن [طبقِ اساطیر ایرانی] ، سیاره هرمزد (مُشتری) آفریده شده و کیخسرو (پادشاه آرمانی در اساطیر ایرانی و فرزند سیاوش و فرنگیس) در این روز به آسمان رفت.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ششم فروردین ماه به نام‌های «روز امید» روز «اسپیدا نوشت» یا روز «نوروز بزرگ» خوانده می‌شود و از روزهای خجسته ایرانیان است که همراه با شادی و مراسم آب پاشی برگزار می‌شود و در تقویم سُغدی و خوارزمی روز آغاز سال‌نو است.

در متن پهلوی «ماهِ فروردین، روزِ خرداد» رویدادهای بسیاری به این روز منسوب شده است؛ از جمله:
پیدایی کیومرث و هوشنگ
زایش اشو زرتشت پیام آور آریایی
روییدن مشی و مشیانه
تیراندازی آرش شیواتیر
غلبه سام نریمان بر اژدهاک
پیدایی دوباره شاه کیخسرو "از جاودانان در باورهای ایرانی"
همپُرسگی زرتشت با اهورامزدا
و نام «روز امید» به خاطر انتظار پیدایی دوباره کیخسرو و دیگر جاودانان و نجات بخشان به این روز داده شده است.

در منابع کهنی از دانشمندانی چون ابوریحان بیرونی، فردوسی بزرگ، ابن ندیم و غیره نیز اختراع خط به دست جمشید و بر تخت نشستن وی گزارش شده است بدینگونه که:
روزی که جمشید خط نوشت و به‌مردم مژده داد که روش او خدای را خوش آمده و به‌پاداش کارهایش، گرما، سرما، پیری و رشک را از مردمان دور می‌کند، روز ششم فروردین ماه بود.

#جشن_ایرانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

‍ جشن سیزده‌به‌در؛ آیین باشکوه نوروز

سیزده‌به‌در یکی از آیین‌های نوروزی است که به درازای چند هزار سال از آن می گذرد. سیزده نوروزی برابر با روز تیر و ماه فروردین، از کهن آیین‌های نیاکان ما ایرانیان است که از هزاره‌های دور آن را به نیکی پاس داشته‌ایم

«سیزده به در» همان گونه که از آن بر می‌آید یعنی ۱۳ را بیرون برو، در این روز مردم به دشت و دمن می‌روند شادی می‌کنند و سبزه‌های سبز کرده را به آب روان می‌اندازند. این‌که آیین سیزده‌به‌در می‌باید بیرون از خانه برگزار شود در بن و ژرفای خود ستایشی است پرشور از داده‌های آفرینش و زیبایی‌های گیتی و هرآنچه مایه زندگانی است. ایرانیان در این روز هنگامی که از خانه به دشت و دمن می‌روند پدیده‌های گیتی را که زندگانی آدمی بدان‌ها پیوند خورده، گرامی می‌دارند و می‌کوشند تا بدین سان زندگانی‌شان را بشگون و همایون بگردانند، بهار سال را به فرخندگی آغاز کنند و شالوده‌ی سالی فرخنده را برنهند.

در ایران باستان روز سیزدهم، به نشانه‌ی رهایی، به دامن طبیعت و آب‌های روان می‌روند و روز را با شادمانی و سرخوشی می‌گذرانند.

سبزه به آب افکندن هم از آیین‌های روز سیزدهم فروردین است و پیشینه‌ی بسیار کهنی دارد. استوره‌شناسان می‌گویند که افکندن سبزه‌های تازه سربرآورده‌ی نوروزی به آب روان جویبارها، دادن پیشکش به ایزد آب «آناهیتا» و ایزد باران و جویبارها «تیر» است. بدین‌گونه گیاهی را که خود این ایزدان پرورانده‌اند به خود آن‌ها بازمی‌گردد و برکت و باروری را در سال نو پدید می‌آورد.

این را هم از یاد نبریم که در گاهشمار زرتشتی روز سیزدهم هر ماه نماد باران «تیر» است. در این روز نیایش‌هایی انجام می‌شود و مردم آرزو می‌کنند که باران ببارد و سبزه و گیاه بروید و زندگی تازگی و شادابی از سر بگیرد. آیینی که هنوز هم در میان ایرانیان دیده می‌شود این است که سبزه خوان نوروزی را از خانه به همراه می‌برده‌اند تا به آب روان بسپارند. آب و سبزه هر دو نشانه‌های آبادانی، فراخی، روزی، شکفتگی و شادابی‌اند. پیوند سبزه با آب پیوندی است بسیار بشگون و همایون.

از روزگاران کهن، ایرانیان، یک هفته مانده به نوروز، گندم یا جو یا عدس در آب سبز می‌کردند و چون سر برمی‌آورد، سبزه را در ظرفی می‌گذاشتند و تا روز 13 فروردین نگه می‌داشتند و روز سیزه‌بدر دور می‌انداختند. برخی‌ها هم که خوش ذوق‌تر بودند، تخم شاهی یا تره‌تیزک را که خیلی زود رشد می‌کرد، روی پارچه‌ای سبز می‌کردند و پارچه را دور کوزه یا هر ظرف دیگری می‌کشیدند. البته گل نرگس و سنبل هم جز جدایی‌ناپذیری از آیین نوروزی است و در هر خانه‌ای پای سفره‌ی هفت‌سین گذاشته میشود

رویدادنگارها می‌نویسند که تا همین صد، صد و چند سال پیش که مردم بار و بندیل می‌بستند و روز سیزه فروردین با سماورهای کوچک و بقچه بسته‌هایی که پُر از خوراکی بود به دشت و صحرا می‌رفتند و کنار جویبارها و سبزه‌زارها می‌نشستند، دسته‌های آوازخوان و تارزن با گرفتن ده شاهی پنج شاهی مردم را سرگرم می‌کردند و داش‌مشدی‌ها و میمون‌بازها و خرس‌بازها و حاجی‌فیروزها و گروه‌های دیگر مردم را به پای بساط معرکه‌گیری خود می‌کشاندند. هم آن‌ها را سرگرم می‌کردند و هم خود به نان و نوایی می‌رسیدند. کار خیمه‌شب‌بازها هم سکه بود. برای همین بود که مردم روز پیش از سیزده‌بدر آرزو می‌کردند که هوا آفتابی و گرم باشد. حتا در برخی از جاها برای برآورده شدن این آرزو، دست به کارهای شگفت‌آور و خرافی هم می‌زدند. همانند سرمه کشیدن چشم خروس خانه! تا فردا آسمانی آفتابی داشته باشند. «گرگم به هوا» و «الاکلنگ» و «تاب‌بازی» و بازی‌های دیگر هم که جای خود دارد و بازی کردن آن‌ها در روز سیزده‌بدر، از یاد کسی نمی‌رود.
نوروز، که نوشدن اندیشه‌ها و کوشش برای بهترین شدن است، آیینی بس نیکو و پرمفهمومی را در نهاد خود دارد

باید همواره به یاد داشته باشیم که جهان امروز، نه با چشمداشت بر خاک و سرزمین که با تاختن بر اندیشه‌ها، باورها و هویت ملی، چیرگی بر مردمان را در سر می‌پروراند، تا همه ارزش‌های تاریخی خود را به فراموشی بسپارند. در دنیای امروزی با تکیه بر تاریخ و فرهنگ خویش، آیین‌های نیک نیاکانی را به درستی پاس بداریم. با خرد و اگاهی نگاهبان ریشه‌های فرهنگی خود باشیم.

سیزده‌به‌در جشن سیزده نوروز گرامی باد

#جشنهای_باستانی
#سیزده_بدر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

↩️ سیزده‌بدر خجسته باد.

💠 این جشن همانا آیینی‌ست به پاس پیوند ژرف انسان با طبیعت که ریشه‌های ارج نهادن به آن در فرهنگ ایرانی است.

💠 پس امید است همچنان که این آیین نوروزی را در دامان طبیعت و در کنار خانواده با شادمانی سپری می‌کنیم،‌ مراقب زیست‌بوم نیز باشیم و از هر گونه آلوده‌سازی و آسیب به آن بپرهیزیم.
✅️شادی آیین ماست

نگهدارنده آیین پاک ایران باشیم به بهترین شکل این مراسم رو برگزار می کنیم 😍

🔻روز سیزده‌بدر، روز نگهداری از طبیعت و لذت بردن از همنشینی در طبیعت است، نه تخریب آن!

✅در آیین نیاکان‌مان، رفتن به کنار آبهای روان و آرزوی سالی پُر باران و زمینی حاصلخیز مرسوم بوده. آنها از طبیعت نگهداری میکردند، آب و جنگل را آلوده نمیکردند، شاخ و برگ نورسیده را از ساقه جدا نمیکردند و دوستی نزدیکی با هنجار هستی داشتند.

👈ما نیز چنین باشیم!سیزده بدر، نماد آفرینش
در باور آریایی روز سیزده بدر، نه تنها نحس نبوده و نیست، بلکه بسیار هم نیک است و نماد پیوند آب و خاک، نماد زایش و زایندگی، نماد آسمانی پر باران و زمینی حاصلخیز و خانواده ای شاد است.

⚘#سیزده_بدر_خجسته_و_شاد
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز یکشنبه #مهرشید
۱۷ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
#جشن_سروشگان

هفدهمین روز از هر ماه در گاه شماری ایرانی #سروش نام دارد و هفدهم فروردین نخستین روز سروش سال ، هنگام جشن سروشگان یا جشن هفده روز است.
ایرانیان در این روز به عبادت و نیایش پروردگار پرداخته و به زیارتگاه میرفتند. سروش در میان ایزدان نخستین کسی است که زبان به ستایش خداوند و نیایش امشا «سپندان» گشود ، نخستین کسی که مراسم مذهبی به جای آورد و پنج گاتهای زرتشت را بسرود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون (خشم) ،(کنده یا مستی)،(بوشاسب یا خواب و تنبلی) و مهمتر از همه (دروغ) را از میان ببرد.

#ابوریحان_بیرونی می‌نویسد:
سروش اولین کسی است که مردم را برای ستایش پروردگار به زمزمه کردن امر کرده است در این روز دعا و عبادت کردن و به معبد رفتن بسیار نیک است.

#جشنهای_باستانی
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

امرووز  سه شنبه #بهرام_شید
۱۹  فروردین  ۱۴۰۴   ‌خورشیدی

جشن "فروردین‌گان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان

📖در گاه‌شماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام بود، جشنی برگزار می‌شد كه بی‌گمان برای زندگی اجتماعی انسان‌ها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به‌ همراه داشته است.

در همه‌‌ی اين جشن‌‌ها آرمان‌‌هايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهم‌آيی، شادی و داد و دهش ديده می‌شود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين‌‌گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم می‌گويند.

روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامی‌داشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار می‌نمایند.

"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانه‌ے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی می‌گذارند و بوی خوش بخور می‌ڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اين‌رو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاه‌ها می‌روند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوه‌های خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگه‌خشک ميوه‌ها) با خود می‌آورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی‌‌ها را آماده می‌كنند.

باشندگان با نيايش‌های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند.

#جشن_فروردین‌گان خجسته و همایون باد.🌺

#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma