Forwarded from آب...🌊 (Hatami)
☑️ وقتی از اولویت‌های دولت حرف می‌زنیم...
بودجه محیط زیست نصف بودجه حوزه علمیه!
#اختصاصی_فراز
🔸بودجه پیشنهادی دولت برای مرکز خدمات حوزه‌های علمیه در سال ۱۴۰۲ بیش از ۶۴۰۰ میلیارد تومان است. این در حالی است که رقم بودجه این نهاد در سال ۱۴۰۱ حدود ۲۸۰۰ میلیارد تومان بوده است. به بیان دیگر، رقم بودجه این نهاد در سال جاری حدود ۱۲۸ درصد افزایش یافته و به بیش از ۲.۲ برابر رسیده است!
🔸این در حالی است که بر اساس لایحه بودجه ۱۴۰۲ سهم سازمان حفاظت محیط زیست از کل بودجه رقم ۳ هزار و ۷۱۳ میلیارد تومان است. سازمانی که قرار است مراقب زندگی ۸۵ میلیون ایرانی و حتی موجودات زنده دیگر در سطح این کشور وسیع باشد.
کانال آب
@water_bio
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-58990
بودجه محیط زیست نصف بودجه حوزه علمیه!
#اختصاصی_فراز
🔸بودجه پیشنهادی دولت برای مرکز خدمات حوزه‌های علمیه در سال ۱۴۰۲ بیش از ۶۴۰۰ میلیارد تومان است. این در حالی است که رقم بودجه این نهاد در سال ۱۴۰۱ حدود ۲۸۰۰ میلیارد تومان بوده است. به بیان دیگر، رقم بودجه این نهاد در سال جاری حدود ۱۲۸ درصد افزایش یافته و به بیش از ۲.۲ برابر رسیده است!
🔸این در حالی است که بر اساس لایحه بودجه ۱۴۰۲ سهم سازمان حفاظت محیط زیست از کل بودجه رقم ۳ هزار و ۷۱۳ میلیارد تومان است. سازمانی که قرار است مراقب زندگی ۸۵ میلیون ایرانی و حتی موجودات زنده دیگر در سطح این کشور وسیع باشد.
کانال آب
@water_bio
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-58990
فراز دیلی - راز در پرده نمی‌ماند
بودجه محیط زیست نصف بودجه حوزه علمیه!
بودجه پیشنهادی دولت برای مرکز خدمات حوزه‌های علمیه در سال ۱۴۰۲ بیش از ۶۴۰۰ میلیارد تومان است. این در حالی است که رقم بودجه این نهاد در سال ۱۴۰۱ حدود ۲۸۰۰ میلیارد تومان بوده است. به بیان دیگر، رقم بودجه این نهاد در سال جاری حدود ۱۲۸ درصد افزایش یافته و به…
Forwarded from پیام ما آنلاین
#اختصاصی
◻️مقاله‌ای در نقد رویکرد تبلیغاتی دربارۀ اثربخشی چاه‌های آب ژرف زابل (قسمت نخست)
🔻ابهامات بی‌پاسخ دربارۀ چاه‌های آب ژرف
✍️اکبر پورداج
* کارشناس ارشد زمین‌شناسی مهندسی دانشگاه شیراز، فعال آب و محیط زیست
🔹پشت پا زدن به تجربیات گرانبهای ایرانیان باستان در حفظ و نگهداری خردمندانه از منابع آب‌وخاک و ناکارآمدی حکمرانی و مدیریت منابع آب طی دهه‌های اخیر از یکسو و تداوم و تشدید پدیده‌های جهانی ناشی از گرمایش زمین، شامل خشکسالی و تغییر اقلیم ((climate change از سوی دیگر بارگذاری‌های مخرب بر پیکره‌های آبی را تشدید کرده است و تاب‌آوری اکولوژیکی و پویایی و حیات دشت‌ها، عرصه‌های آبی و زیستمندان آن را با خطر نابودی مواجه ساخته و مجموعه‌ای از چالش‌های پیچیدۀ اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و محیط زیستی را بر کشور ما تحمیل کرده است.
🔹تداوم سیاست‌های غلط، چراغ خاموش و ناپایدار حکمرانی آب در دهه‌های اخیر فرصت را برای بازگشت به شرایط عادی محدود ساخته و بستر را برای تحمیل توجیهات سیاسی-امنیتی و اتخاذ تصمیمات شتابزده، پرهزینه، غیرکارشناسی و فاقد مطالعات دقیق علمی را فراهم ساخته است.
🔹این شتابزدگی به‌دلیل افزایش تصاعدی هسته‌های تنش آبی و بحران‌های اجتماعی-اقتصادی متأثر از موضوع کم‌آبی و برجسته‌شدن مؤلفه‌های امنیتی، هم‌اکنون در حال وقوع است. بدیهی است استفاده از طرح‌های غیر‌متعارف، غیراقتصادی و مخرب محیط زیست در شرایط عادی مردود و به‌همان دلایل موجه از دایرۀ عملیاتی خارج می‌شوند، اما همین طرح‌های غیر‌متعارف، غیراقتصادی و فاقد توجیه محیط زیستی، در شرایط اضطراری با سهولت موجه می‌شوند! و مجموعه توجیهات فنی-اقتصادی-محیط زیستی این طرح‌ها به‌راحتی به حاشیه رانده می‌شود.
🔹تحت چنین شرایطی عملیاتی‌شدن اندیشه، استفاده از ابزارهای نامتعارفی مانند ابرطرح‌های آب‌های ژرف و یا انتقال آب بین‌حوضه‌ای مقبول و اصطلاحات و مفاهیم مربوط به این روش‌ها با سرعت بالایی در اسناد حقوقی آب وارد می‌شود. بنابراین، بررسی و پایش این سناریوهای مخرب ضرورتی غیرقابل انکار است که نباید مورد غفلت مجموعه کارشناسان و مسئولان مرتبط باشد.
🔹تکرار اظهارات متعدد، متنوع و غیرکارشناسی معطوف به طرح چاه‌های ژرف زابل در فضای رسانه‌ای و همچنین پرهیز از اشتراک‌گذاری داده‌ها و تحقیقات علمی و عدم انطباق آنها با نتایج میدانی چاه‌های ژرف حفاری شده، فقدان برخی از اصول حکمرانی خوب را نشان میدهد./ پیام‌ما
◻️مقاله‌ای در نقد رویکرد تبلیغاتی دربارۀ اثربخشی چاه‌های آب ژرف زابل (قسمت نخست)
🔻ابهامات بی‌پاسخ دربارۀ چاه‌های آب ژرف
✍️اکبر پورداج
* کارشناس ارشد زمین‌شناسی مهندسی دانشگاه شیراز، فعال آب و محیط زیست
🔹پشت پا زدن به تجربیات گرانبهای ایرانیان باستان در حفظ و نگهداری خردمندانه از منابع آب‌وخاک و ناکارآمدی حکمرانی و مدیریت منابع آب طی دهه‌های اخیر از یکسو و تداوم و تشدید پدیده‌های جهانی ناشی از گرمایش زمین، شامل خشکسالی و تغییر اقلیم ((climate change از سوی دیگر بارگذاری‌های مخرب بر پیکره‌های آبی را تشدید کرده است و تاب‌آوری اکولوژیکی و پویایی و حیات دشت‌ها، عرصه‌های آبی و زیستمندان آن را با خطر نابودی مواجه ساخته و مجموعه‌ای از چالش‌های پیچیدۀ اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و محیط زیستی را بر کشور ما تحمیل کرده است.
🔹تداوم سیاست‌های غلط، چراغ خاموش و ناپایدار حکمرانی آب در دهه‌های اخیر فرصت را برای بازگشت به شرایط عادی محدود ساخته و بستر را برای تحمیل توجیهات سیاسی-امنیتی و اتخاذ تصمیمات شتابزده، پرهزینه، غیرکارشناسی و فاقد مطالعات دقیق علمی را فراهم ساخته است.
🔹این شتابزدگی به‌دلیل افزایش تصاعدی هسته‌های تنش آبی و بحران‌های اجتماعی-اقتصادی متأثر از موضوع کم‌آبی و برجسته‌شدن مؤلفه‌های امنیتی، هم‌اکنون در حال وقوع است. بدیهی است استفاده از طرح‌های غیر‌متعارف، غیراقتصادی و مخرب محیط زیست در شرایط عادی مردود و به‌همان دلایل موجه از دایرۀ عملیاتی خارج می‌شوند، اما همین طرح‌های غیر‌متعارف، غیراقتصادی و فاقد توجیه محیط زیستی، در شرایط اضطراری با سهولت موجه می‌شوند! و مجموعه توجیهات فنی-اقتصادی-محیط زیستی این طرح‌ها به‌راحتی به حاشیه رانده می‌شود.
🔹تحت چنین شرایطی عملیاتی‌شدن اندیشه، استفاده از ابزارهای نامتعارفی مانند ابرطرح‌های آب‌های ژرف و یا انتقال آب بین‌حوضه‌ای مقبول و اصطلاحات و مفاهیم مربوط به این روش‌ها با سرعت بالایی در اسناد حقوقی آب وارد می‌شود. بنابراین، بررسی و پایش این سناریوهای مخرب ضرورتی غیرقابل انکار است که نباید مورد غفلت مجموعه کارشناسان و مسئولان مرتبط باشد.
🔹تکرار اظهارات متعدد، متنوع و غیرکارشناسی معطوف به طرح چاه‌های ژرف زابل در فضای رسانه‌ای و همچنین پرهیز از اشتراک‌گذاری داده‌ها و تحقیقات علمی و عدم انطباق آنها با نتایج میدانی چاه‌های ژرف حفاری شده، فقدان برخی از اصول حکمرانی خوب را نشان میدهد./ پیام‌ما
Forwarded from پیام ما آنلاین
#اختصاصی
◻️چرا در مسئلۀ سدسازی در ایران نگرش «مدیران» و «کارشناسان» متفاوت است؟
🔻رویارویی قدیمی دو دیدگاه
✍️حنیف‌رضا گلزار
*کنشگر محیط زیست و منابع طبیعی
🔹پس از گذشت شصت و پنج سال از آغاز #آبگیری سد امیرکبیر، مدیران و سیاستگذاران امور #آب و حتی محیط زیست کشور همچنان تصور می‌کنند آبی که از رودخانه‌ها به تالاب‌ها و دریاها وارد می‌شود، هدر می‌رود.
🔹نگاهی به داده‌های رسمی نشان میدهد که تا پایان سال ۱۳۵۰ خورشیدی، ۱۲ سد به گنجایش کل ۱۰ میلیارد مترمکعب در سراسر ایران به بهره‌برداری رسید و چهار سد به گنجایش کل ۴.۶ میلیارد مترمکعب در دست ساخت و دو سد به گنجایش کل ۱.۹ میلیارد مترمکعب نیز در دست مطالعه قرار داشت.
🔹به بیان دیگر، تعداد سدهایی که تا پایان سال ۱۳۵۷ در کشور بهره‌برداری شد، یا برای بهره‌برداری برنامه‌ریزی شد ۱۸ مورد و حجم کل این سدها نیز ۱۶.۵ میلیارد مترمکعب بود.
🔹با توجه به اینکه حجم روان‌آب‌های سطحی کشور در نیم‌قرن پیش به‌طور میانگین نزدیک به ۸۰ میلیارد مترمکعب در سال بوده است، یعنی اینکه کشور تا پایان سال ۱۳۵۷ در مجموع برای ۲۰ درصد از کل حجم روان‌آب‌های سطحی خود مدیریت سازه‌محور آب را در پیش گرفته بود و ۸۰ درصد از حجم رواناب‌های سطحی کشور همچنان متعلق به طبیعت و محیط زیست بود.
🔹 البته این بدان معنا نیست که قرار بود برنامۀ مدیریت سازه‌محور آب در ایران، روی همان مهار ۲۰ درصدی متوقف شود. چرا که امروز می‌دانیم بسیاری از سدهایی که به تازگی در کشور بهره‌برداری شدهاند، در همان دوران مطالعه و مکان‌یابی شده بودند.
🔹اما در همان سال‌ها و با اینکه در عمل تنها ۲۰ درصد از حجم کل روان‌آب‌های سطحی کشور با مدیریت سازه‌محور آب بودند، یعنی با سدسازی مهار شده بودند، بعضی از کارشناسان با نگاهی ژرف به آینده، نقدهایی به این شیوۀ مدیریت منابع آب کشور داشتند.
🔹«محمد بایبوردی» که بی‌گمان از جمله بنیانگذاران دانش نوین #خاکشناسی در ایران و البته از نظریه‌پردازان برجستۀ کشور در حوزۀ #کشاورزی و #امنیت_غذایی بود و هست (و بدون بزرگنمایی، مسیر خاکشناسی و خاکشناس‌شدن در ایران، همچنان و بدون رقیب و با فاصلۀ بسیار از لابه‌لای برگه‌های کتاب‌های تخصصی و قطور او می‌گذرد)، یکی از این کارشناسان منتقد گسترش سدسازی در ایران بود و دربارۀ سهم ۲۰ درصدی مدیریت سازه‌محور آب‌های سطحی کشور نظری متفاوت داشت.
🔹یادداشت او با عنوان «امکانات توسعۀ کشاورزی در ایران» که در شماره‌های ۸۵۲ تا ۸۵۵ روزنامۀ «رستاخیز» (۸ اسفندماه ۱۳۵۶ تا ۱۱ اسفندماه ۱۳۵۶)، منتشر شده بود، همچنان تاریخ انقضا ندارد و برای سیاست‌گذاری و مدیریت بخش کشاورزی و امنیت غذایی، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
🔹جا دارد پس از به‌روزرسانی برخی داده‌ها برای همۀ مدیران و تصمیمسازان بخش‌های کشاورزی و اّب و امنیت غذایی کشور در قالب دورۀ آموزشی ویژه، آموزش داده شود./پیام‌ما
#سدسازی
@payamema
◻️چرا در مسئلۀ سدسازی در ایران نگرش «مدیران» و «کارشناسان» متفاوت است؟
🔻رویارویی قدیمی دو دیدگاه
✍️حنیف‌رضا گلزار
*کنشگر محیط زیست و منابع طبیعی
🔹پس از گذشت شصت و پنج سال از آغاز #آبگیری سد امیرکبیر، مدیران و سیاستگذاران امور #آب و حتی محیط زیست کشور همچنان تصور می‌کنند آبی که از رودخانه‌ها به تالاب‌ها و دریاها وارد می‌شود، هدر می‌رود.
🔹نگاهی به داده‌های رسمی نشان میدهد که تا پایان سال ۱۳۵۰ خورشیدی، ۱۲ سد به گنجایش کل ۱۰ میلیارد مترمکعب در سراسر ایران به بهره‌برداری رسید و چهار سد به گنجایش کل ۴.۶ میلیارد مترمکعب در دست ساخت و دو سد به گنجایش کل ۱.۹ میلیارد مترمکعب نیز در دست مطالعه قرار داشت.
🔹به بیان دیگر، تعداد سدهایی که تا پایان سال ۱۳۵۷ در کشور بهره‌برداری شد، یا برای بهره‌برداری برنامه‌ریزی شد ۱۸ مورد و حجم کل این سدها نیز ۱۶.۵ میلیارد مترمکعب بود.
🔹با توجه به اینکه حجم روان‌آب‌های سطحی کشور در نیم‌قرن پیش به‌طور میانگین نزدیک به ۸۰ میلیارد مترمکعب در سال بوده است، یعنی اینکه کشور تا پایان سال ۱۳۵۷ در مجموع برای ۲۰ درصد از کل حجم روان‌آب‌های سطحی خود مدیریت سازه‌محور آب را در پیش گرفته بود و ۸۰ درصد از حجم رواناب‌های سطحی کشور همچنان متعلق به طبیعت و محیط زیست بود.
🔹 البته این بدان معنا نیست که قرار بود برنامۀ مدیریت سازه‌محور آب در ایران، روی همان مهار ۲۰ درصدی متوقف شود. چرا که امروز می‌دانیم بسیاری از سدهایی که به تازگی در کشور بهره‌برداری شدهاند، در همان دوران مطالعه و مکان‌یابی شده بودند.
🔹اما در همان سال‌ها و با اینکه در عمل تنها ۲۰ درصد از حجم کل روان‌آب‌های سطحی کشور با مدیریت سازه‌محور آب بودند، یعنی با سدسازی مهار شده بودند، بعضی از کارشناسان با نگاهی ژرف به آینده، نقدهایی به این شیوۀ مدیریت منابع آب کشور داشتند.
🔹«محمد بایبوردی» که بی‌گمان از جمله بنیانگذاران دانش نوین #خاکشناسی در ایران و البته از نظریه‌پردازان برجستۀ کشور در حوزۀ #کشاورزی و #امنیت_غذایی بود و هست (و بدون بزرگنمایی، مسیر خاکشناسی و خاکشناس‌شدن در ایران، همچنان و بدون رقیب و با فاصلۀ بسیار از لابه‌لای برگه‌های کتاب‌های تخصصی و قطور او می‌گذرد)، یکی از این کارشناسان منتقد گسترش سدسازی در ایران بود و دربارۀ سهم ۲۰ درصدی مدیریت سازه‌محور آب‌های سطحی کشور نظری متفاوت داشت.
🔹یادداشت او با عنوان «امکانات توسعۀ کشاورزی در ایران» که در شماره‌های ۸۵۲ تا ۸۵۵ روزنامۀ «رستاخیز» (۸ اسفندماه ۱۳۵۶ تا ۱۱ اسفندماه ۱۳۵۶)، منتشر شده بود، همچنان تاریخ انقضا ندارد و برای سیاست‌گذاری و مدیریت بخش کشاورزی و امنیت غذایی، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
🔹جا دارد پس از به‌روزرسانی برخی داده‌ها برای همۀ مدیران و تصمیمسازان بخش‌های کشاورزی و اّب و امنیت غذایی کشور در قالب دورۀ آموزشی ویژه، آموزش داده شود./پیام‌ما
#سدسازی
@payamema
Forwarded from پیام ما آنلاین
#اختصاصی
◻️فعالان محیط زیست در آستانه پنجاه‌وسومین روز جهانی زمین:
🔻حالا وقت سرمایه‌گذاری روی سیاره است
✍️حمیدرضا میرزاده
🔹۲۲ آوریل مصادف با دوم اردیبهشت‌ماه روز جهانی زمین است. رویدادی سالیانه که از ۱۹۷۰ میلادی (1349 خورشیدی) تاکنون برای آگاهی مردم جهان دربارۀ واقعیت‌های محیط زیست کره زمین، آسیب‌هایی که به آن وارد شده است و خطری که حیات انسان و دیگر موجودات زندۀ این زیست‌کره را تهدید می‌کند، برگزار می‌شود.
🔹وب‌سایت این روز جهانی شعار امسال را «روی سیاره‌مان سرمایه‌گذاری کنیم!» (INVEST IN OUR PLANET!) اعلام کرده است و هدف از این شعار، تأکید بر تقویت مشارکت و اقدامات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دولت‌ها، کسب‌وکارها و یک میلیارد شهروند فعال در حوزۀ #محیط_زیست برای انجام اقداماتی با هدف کاهش فشار بر منابع طبیعی، کاهش انتشار آلودگی‌ها و کاهش گرم‌شدن زمین و تغییر اقلیم است.
🔹«هم‌اکنون باید روی سیاره‌مان سرمایه‌گذاری کنیم. همه باید برای سیاره‌مان مشارکت داشته باشیم و نقش خود را ایفا کنیم.» این را «کاتلین راجرز»، مدیر پویش جهانی روز زمین، می‌گوید.
🔹او معتقد است که همۀ شرکت‌ها، دولت‌ها و جوامع مدنی مسئول مقابله با بحران #اقلیمی هستند تا حرکت به سوی یک آیندۀ سبز، کام‌بخش و عادلانه را رقم بزنند.
🔹آن‌طور که در بیانیه روز جهانی زمین امسال آمده، «سرمایه‌گذاری در اقتصاد سبز تنها مسیر برای رسیدن به یک آیندۀ سالم، شاداب و عادلانه است.» در این بیانیه، اقدامات انسانی «عامل اصلی و غیرقابل بحث» گرم‌شدن کرۀ زمین خوانده شده است که تبعات آن در قرن‌های آینده احساس می‌شود.
🔹این بیانیه می‌گوید: «باید به‌طور جمعی از اقتصاد آلودۀ سوخت‌های فسیلی و فناوری‌های قدیمی فاصله بگیریم و توجه همگان را به سوی ایجاد اقتصاد قرن بیست‌ویکم جلب کنیم. اقتصادی که سلامت سیاره را بازیابی می‌کند، تنوع زیستی را حفظ می‌کند و فرصت‌هایی برابر برای همگان به وجود می‌آورد.»
🔹پویش روز جهانی #زمین از مردم سراسر جهان دعوت کرده است که چند اقدام کوچک، اما تأثیرگذار انجام دهند.
🔹 نخستین اقدام پیشنهادی این پویش، نامه‌نگاری به دولت‌ها و نمایندگان مجلس است تا از این تصمیم‌گیران درخواست کنند که برای مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای به توافق‌نامۀ پاریس بپیوندند.
🔹همچنین از مردم خواسته شده است به صاحبان صنایعی که در #جنگل‌زدایی نقش دارند، نامه‌نگاری کنند و به آنها دربارۀ تبعات اقداماتشان برای آینده کره زمین هشدار دهند و آنها را به تغییر روش‌های خود دعوت کنند.
🔹این پویش از مردم دعوت کرده است تا نسبت به صنعت مد نیز بی‌تفاوت نباشند و به‌جای خرید تعداد زیاد لباس از صنایع پوشاک، به مد سبز و استفادۀ چندباره از لباس‌هایی که در گنجۀ خانه‌ها بلااستفاده مانده‌اند، بپردازند.
🔹علاوه‌براین، یکی دیگر از اقدامات توصیه‌شده برای روز جهانی زمین، حمایت از برنامه‌های حفاظت از گونه‌های در معرض خطر چه به‌صورت مالی و چه به‌صورت غیرمالی است. از مردم درخواست شده است تا به هر شکل ممکن به برنامه‌های حفاظت از گونه‌های در معرض خطر کمک کنند.
🔹اما آخرین توصیۀ پویش روز جهانی زمین، کمک به حل معضل پلاستیک در سراسر جهان است. این پویش با تنظیم نامه‌ای خطاب به رهبران جهان از آنها خواسته تا اقداماتی را برای کاهش اثرات مخرب پلاستیک‌ها در کره زمین انجام دهند و از تمامی مردم خواسته تا این نامه را امضا کنند.
🔹از جمله اقدامات مورد درخواست در این نامه «ایجاد یک معاهده بین‌المللی الزام‌آور جدید در مورد پلاستیک‌ها» است که به «کاهش طول عمر #پلاستیک در طبیعت توجه داشته باشد.»
🔹همچنین ممنوعیت پلاستیک‌های یکبار مصرف، ورود پلاستیک‌ها به رودخانه‌ها و دریاها و سایر اکوسیستم‌ها از جمله درخواست‌هایی است که در این نامه عنوان شده است.
#روز_جهانی_زمین
@payamema
◻️فعالان محیط زیست در آستانه پنجاه‌وسومین روز جهانی زمین:
🔻حالا وقت سرمایه‌گذاری روی سیاره است
✍️حمیدرضا میرزاده
🔹۲۲ آوریل مصادف با دوم اردیبهشت‌ماه روز جهانی زمین است. رویدادی سالیانه که از ۱۹۷۰ میلادی (1349 خورشیدی) تاکنون برای آگاهی مردم جهان دربارۀ واقعیت‌های محیط زیست کره زمین، آسیب‌هایی که به آن وارد شده است و خطری که حیات انسان و دیگر موجودات زندۀ این زیست‌کره را تهدید می‌کند، برگزار می‌شود.
🔹وب‌سایت این روز جهانی شعار امسال را «روی سیاره‌مان سرمایه‌گذاری کنیم!» (INVEST IN OUR PLANET!) اعلام کرده است و هدف از این شعار، تأکید بر تقویت مشارکت و اقدامات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دولت‌ها، کسب‌وکارها و یک میلیارد شهروند فعال در حوزۀ #محیط_زیست برای انجام اقداماتی با هدف کاهش فشار بر منابع طبیعی، کاهش انتشار آلودگی‌ها و کاهش گرم‌شدن زمین و تغییر اقلیم است.
🔹«هم‌اکنون باید روی سیاره‌مان سرمایه‌گذاری کنیم. همه باید برای سیاره‌مان مشارکت داشته باشیم و نقش خود را ایفا کنیم.» این را «کاتلین راجرز»، مدیر پویش جهانی روز زمین، می‌گوید.
🔹او معتقد است که همۀ شرکت‌ها، دولت‌ها و جوامع مدنی مسئول مقابله با بحران #اقلیمی هستند تا حرکت به سوی یک آیندۀ سبز، کام‌بخش و عادلانه را رقم بزنند.
🔹آن‌طور که در بیانیه روز جهانی زمین امسال آمده، «سرمایه‌گذاری در اقتصاد سبز تنها مسیر برای رسیدن به یک آیندۀ سالم، شاداب و عادلانه است.» در این بیانیه، اقدامات انسانی «عامل اصلی و غیرقابل بحث» گرم‌شدن کرۀ زمین خوانده شده است که تبعات آن در قرن‌های آینده احساس می‌شود.
🔹این بیانیه می‌گوید: «باید به‌طور جمعی از اقتصاد آلودۀ سوخت‌های فسیلی و فناوری‌های قدیمی فاصله بگیریم و توجه همگان را به سوی ایجاد اقتصاد قرن بیست‌ویکم جلب کنیم. اقتصادی که سلامت سیاره را بازیابی می‌کند، تنوع زیستی را حفظ می‌کند و فرصت‌هایی برابر برای همگان به وجود می‌آورد.»
🔹پویش روز جهانی #زمین از مردم سراسر جهان دعوت کرده است که چند اقدام کوچک، اما تأثیرگذار انجام دهند.
🔹 نخستین اقدام پیشنهادی این پویش، نامه‌نگاری به دولت‌ها و نمایندگان مجلس است تا از این تصمیم‌گیران درخواست کنند که برای مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای به توافق‌نامۀ پاریس بپیوندند.
🔹همچنین از مردم خواسته شده است به صاحبان صنایعی که در #جنگل‌زدایی نقش دارند، نامه‌نگاری کنند و به آنها دربارۀ تبعات اقداماتشان برای آینده کره زمین هشدار دهند و آنها را به تغییر روش‌های خود دعوت کنند.
🔹این پویش از مردم دعوت کرده است تا نسبت به صنعت مد نیز بی‌تفاوت نباشند و به‌جای خرید تعداد زیاد لباس از صنایع پوشاک، به مد سبز و استفادۀ چندباره از لباس‌هایی که در گنجۀ خانه‌ها بلااستفاده مانده‌اند، بپردازند.
🔹علاوه‌براین، یکی دیگر از اقدامات توصیه‌شده برای روز جهانی زمین، حمایت از برنامه‌های حفاظت از گونه‌های در معرض خطر چه به‌صورت مالی و چه به‌صورت غیرمالی است. از مردم درخواست شده است تا به هر شکل ممکن به برنامه‌های حفاظت از گونه‌های در معرض خطر کمک کنند.
🔹اما آخرین توصیۀ پویش روز جهانی زمین، کمک به حل معضل پلاستیک در سراسر جهان است. این پویش با تنظیم نامه‌ای خطاب به رهبران جهان از آنها خواسته تا اقداماتی را برای کاهش اثرات مخرب پلاستیک‌ها در کره زمین انجام دهند و از تمامی مردم خواسته تا این نامه را امضا کنند.
🔹از جمله اقدامات مورد درخواست در این نامه «ایجاد یک معاهده بین‌المللی الزام‌آور جدید در مورد پلاستیک‌ها» است که به «کاهش طول عمر #پلاستیک در طبیعت توجه داشته باشد.»
🔹همچنین ممنوعیت پلاستیک‌های یکبار مصرف، ورود پلاستیک‌ها به رودخانه‌ها و دریاها و سایر اکوسیستم‌ها از جمله درخواست‌هایی است که در این نامه عنوان شده است.
#روز_جهانی_زمین
@payamema
#اختصاصی
🔻 گویا تیغ دولت هم نمی‌برد
✍️ یادداشت شاهرخ جباری ارفعی
کارشناس حوزه جنگل
🔷 چه سیاست‌گذاری‌ای از این بهتر که کارشناسان ساعت‌ها بنشینند و برنامه جامعی برای نگهداری و صیانت از جنگل بنویسند و این برنامه به تصویب هیات وزیران رسیده و برای اجرا ابلاغ شود؟
🔹اما چه رخدادی از این بدتر که ۱۰ سال بگذرد و معلوم نشود که آن مصوبه چه اندازه اثربخشی داشته و اگر موفق نبوده و به جایی نرسیده دلیل آن چیست؟ این داستان در بیست سال اخیر دو بار تکرار شده است.
🔷 یک بار در سال۱۳۸۲ که هیات وزیران پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور با عنوان برنامه جامع صیانت از جنگل‌های کشور را تصویب و در آن با دقت وظایف دستگاه‌های دولتی را در سطوح مختلف حاکمیتی تعیین و تبیین کرد که نافرجام ماند و یک بار دیگر در سال ۱۳۹۲ که این بار هیات وزیران پیشنهاد وزارت جهادکشاورزی با عنوان برنامه بهینه‌سازی، حفظ، بهره‌برداری و مدیریت جنگل‌های کشور را تصویب و بازهم وظایفی برای دستگاه‌های دولتی تعیین کرد که از سرنوشت آن گزارشی منتشر نشده است.
🔷 نظارت بر اجرای مصوبات هیات وزیران به عهده کیست؟ اگرچه در مصوبه سال ۱۳۸۲ از مسئول نظارت بر اجرای مصوبه به تصریح نام برده نشده اما در ماده آخر مصوبه سال ۱۳۹۲ آمده است:«وزارت جهاد کشاورزی به عنوان مسئول نظارت بر حسن اجرای این تصویب‌نامه موظف است گزارش روند اجرای آن را به صورت سالانه به هیات وزیران ارائه کند.»
🔷 با توجه به اینکه در این مصوبه وظایفی برای وزارت جهادکشاورزی تعیین شده است، پرسش این است که چه جایگاهی مسئول نظارت بر حسن اجرای عملکرد وزارت جهادکشاورزی است؟ و آیا اساسا این وزارتخانه در این ده سال گزارشی به هیات وزیران ارائه داده و اگر در این گزارش به عدم اجرای وظایف سایر دستگاه‌ها پرداخته شده، هیات وزیران چه اقدام بعدی انجام داده است؟
🔷 به نظر می‌رسد نهادهایی چون مجلس شورای اسلامی، رئیس جمهور یا معاون اول او فرصت و امکان نظارت بر انبوه #مصوبات هیات وزیران را نخواهند داشت و اساسا نظارت آنان دامنه شمول کلانتری دارد؛ در این صورت این وظیفه رسانه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد است که سرنوشت مصوبات هیات وزیران را از پیگیری و مطالبه کنند.
🔹به عنوان نمونه وزارت جهاد کشاورزی به این پرسش پاسخ دهد که در ۱۰ سالی که از مصوبه برنامه بهینه‌سازی، حفظ، بهره‌برداری و مدیریت #جنگل‌های کشور گذشته است؛
🔷 چند بار گزارش حسن اجرای آن را به هیات #دولت ارائه داده و در صورت وجود گزارش، بازخورد هیات وزیران با آن چه بوده است؟ مرور مصوبه برنامه بهینه‌سازی... نشان میدهد که نیمی از مواد آن محقق نشده است و حتی وزارت جهاد کشاورزی نیز به وظایف خود عمل نکرده است؛
🔷 در این صورت دلیل این عدم موفقیت در اجرای مصوبه چیست و آن وزارتخانه و معاونت #منابع_طبیعی آن چه سیاست دیگری را برای تصویب هیات وزیران برای ده سال سوم و مصوبه احتمالی سال۱۴۰۲ در نظر دارند؟
🔹نهایتا اگر هیات وزیران تصمیمی اتخاذ کرده و مجموعه دولت به هر دلیل قادر به اجرای آن نیست؛ آیا این پرسش پیش نمی‌آید که در موضوع پایداری جنگل، تیغ دولت هم نمی‌برد./#پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema
🔻 گویا تیغ دولت هم نمی‌برد
✍️ یادداشت شاهرخ جباری ارفعی
کارشناس حوزه جنگل
🔷 چه سیاست‌گذاری‌ای از این بهتر که کارشناسان ساعت‌ها بنشینند و برنامه جامعی برای نگهداری و صیانت از جنگل بنویسند و این برنامه به تصویب هیات وزیران رسیده و برای اجرا ابلاغ شود؟
🔹اما چه رخدادی از این بدتر که ۱۰ سال بگذرد و معلوم نشود که آن مصوبه چه اندازه اثربخشی داشته و اگر موفق نبوده و به جایی نرسیده دلیل آن چیست؟ این داستان در بیست سال اخیر دو بار تکرار شده است.
🔷 یک بار در سال۱۳۸۲ که هیات وزیران پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور با عنوان برنامه جامع صیانت از جنگل‌های کشور را تصویب و در آن با دقت وظایف دستگاه‌های دولتی را در سطوح مختلف حاکمیتی تعیین و تبیین کرد که نافرجام ماند و یک بار دیگر در سال ۱۳۹۲ که این بار هیات وزیران پیشنهاد وزارت جهادکشاورزی با عنوان برنامه بهینه‌سازی، حفظ، بهره‌برداری و مدیریت جنگل‌های کشور را تصویب و بازهم وظایفی برای دستگاه‌های دولتی تعیین کرد که از سرنوشت آن گزارشی منتشر نشده است.
🔷 نظارت بر اجرای مصوبات هیات وزیران به عهده کیست؟ اگرچه در مصوبه سال ۱۳۸۲ از مسئول نظارت بر اجرای مصوبه به تصریح نام برده نشده اما در ماده آخر مصوبه سال ۱۳۹۲ آمده است:«وزارت جهاد کشاورزی به عنوان مسئول نظارت بر حسن اجرای این تصویب‌نامه موظف است گزارش روند اجرای آن را به صورت سالانه به هیات وزیران ارائه کند.»
🔷 با توجه به اینکه در این مصوبه وظایفی برای وزارت جهادکشاورزی تعیین شده است، پرسش این است که چه جایگاهی مسئول نظارت بر حسن اجرای عملکرد وزارت جهادکشاورزی است؟ و آیا اساسا این وزارتخانه در این ده سال گزارشی به هیات وزیران ارائه داده و اگر در این گزارش به عدم اجرای وظایف سایر دستگاه‌ها پرداخته شده، هیات وزیران چه اقدام بعدی انجام داده است؟
🔷 به نظر می‌رسد نهادهایی چون مجلس شورای اسلامی، رئیس جمهور یا معاون اول او فرصت و امکان نظارت بر انبوه #مصوبات هیات وزیران را نخواهند داشت و اساسا نظارت آنان دامنه شمول کلانتری دارد؛ در این صورت این وظیفه رسانه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد است که سرنوشت مصوبات هیات وزیران را از پیگیری و مطالبه کنند.
🔹به عنوان نمونه وزارت جهاد کشاورزی به این پرسش پاسخ دهد که در ۱۰ سالی که از مصوبه برنامه بهینه‌سازی، حفظ، بهره‌برداری و مدیریت #جنگل‌های کشور گذشته است؛
🔷 چند بار گزارش حسن اجرای آن را به هیات #دولت ارائه داده و در صورت وجود گزارش، بازخورد هیات وزیران با آن چه بوده است؟ مرور مصوبه برنامه بهینه‌سازی... نشان میدهد که نیمی از مواد آن محقق نشده است و حتی وزارت جهاد کشاورزی نیز به وظایف خود عمل نکرده است؛
🔷 در این صورت دلیل این عدم موفقیت در اجرای مصوبه چیست و آن وزارتخانه و معاونت #منابع_طبیعی آن چه سیاست دیگری را برای تصویب هیات وزیران برای ده سال سوم و مصوبه احتمالی سال۱۴۰۲ در نظر دارند؟
🔹نهایتا اگر هیات وزیران تصمیمی اتخاذ کرده و مجموعه دولت به هر دلیل قادر به اجرای آن نیست؛ آیا این پرسش پیش نمی‌آید که در موضوع پایداری جنگل، تیغ دولت هم نمی‌برد./#پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema
#اختصاصی
🔻 آب بی‌پناه است
✍️ یادداشت کامران داوری
استاد دانشگاه فردوسی مشهد
🔷اینکه چه درصدی از آب از کدام منابع سطحی یا زیرزمینی و برای چه مصرفی استفاده می‌شود، به خودی خود مهم نیست. مسئله مهم این است که نسبت به تجدید‌پذیری این منابع چه رفتاری داریم. فاجعه همین‌جا اتفاق می‌افتد؛ جایی مثل خراسان رضوی که ۱۳۰ درصد از منابع تجدیدپذیر را برداشت می‌کنیم. این در حالی است که طبق استاندارد جهانی، اجازه نداریم که بیشتر از ۴۰درصد منابع تجدیدپذیر را برداشت کنیم. فرقی هم نمی‌کند که از منابع سطحی است یا زیرزمینی، چرا که این دو به هم وابسته‌اند.
🔷آب‌های سطحی با ایجاد رواناب در اثر بارش‌ها، شکل می‌گیرد، سفره‌های زیرزمینی را تغذیه می‌کند و در فصولی که بارش وجود ندارد، به صورت جریان چشمه‌ها به سطح زمین می‌رسد یا با نشت از کف رودخانه‌ها آنها را آبیاری می‌کند. بنابراین آب‌های سطحی و زیرزمینی از هم جدا نیستند. وقتی منابع آب تمام و حوضه مسدود شد، راه حل این است که مجوزهایی که تاکنون صادر شده، تنها مجوزهای موجود باشد و هر که آب لازم دارد، از همین مجوزها خرید و فروش کند.
🔷اما تفکر غالب اجازه این کار را نداده است. در ایران با آمدن پمپ‌ها در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰سال پیش اضافه برداشتی شکل گرفت که پیش از آن وجود نداشت و رفته‌رفته مشکلاتی را پدید آورد.
🔷به طور خاص در سال ۱۳۴۷ در مشهد وقتی متوجه پایین رفتن سطح سفره‌های زیرزمینی شدند، باید حفر چاه‌های بیشتر ممنوع می‌شد و مجوز جدیدی صادر نمی‌شد. در آن زمان دشت مشهد حدود یک هزار و ۵۰۰ حلقه چاه رسمی داشت و اکنون شمار چاه‌ها نزدیک به هشت هزار حلقه رسیده است. مجوز این چاه‌ها را وزارت نیرو صادر کرده که نباید می‌کرد. این اشتباهی است که به دلیل نحوه تفکر دربارهٔ آب‌های زیرزمینی در آن زمان انجام شده اما بدتر این است که اشتباه ادامه داشته است و کمابیش همچنان ادامه دارد.
🔷فرض کنید در مشهد هنوز همان یک هزار و ۵۰۰ حلقه وجود داشت و با گسترش شهر و افزایش نیاز آبی، صنایع مجبور به خرید مجوزهای پیشین بودند و اجازه برداشت از منابع دیگر را نداشتند. اگر چنین بود به شرایط امروز دچار نمی‌شدیم. اما اولویت قائل بودن برای شهر و صنعت جلوی شکل‌گیری بازار آب را گرفته است.
🔷ملی بودن منابع به معنای این است که حق تضییع آنها را نداریم. اما موضوع ملی بودن آب در ایران به دولتی بودن تقلیل داده شده است. دولتی تلقی کردن آب باعث شده تا دولت خود را یدِ واسطی ببیند که هر طور می‌خواهد درباره آب تصمیم بگیرد. این نقطه اول مشکل است. چرا که وقتی کالایی کاهش می‌یابد، مالکیت شکل می‌گیرد. وقتی آب هم کم می‌شود، مالکیت شکل می‌گیرد.
🔷در فقه و دنیا موضوع مالکیت محترم است. در این میان، آب، ماهیت سه‌گانه‌ای دارد؛ عمومی، حیاتی و اقتصادی. ما ارزش آب را نادیده گرفته‌ایم و مسائل را پیچیده کرده‌ایم.
🔷شهرداری‌ها موظف هستند همانطور که محیط زیست شهری و فضای سبز را بهبود می‌دهند، مسئله آب و فاضلاب را به عهده بگیرند چرا که سهام‌دار ۴۹ درصدی آبفا هستند. اما اکنون هیچ یک از شهرداری‌های بزرگ کشور در آبفا هزینه نمی‌کنند. این در حالی است که باید برنامه‌ریزی انجام شود و برای تامین آب منابع مالی فراهم کنند.
🔷زمانی نخستین تونل انتقال آب در اصفهان احداث شد که این شهر دچار مشکلات جدی آب شده بود. اما مشکل آب اصفهان حل نشد. تونل دوم و سوم هم مشکل آب را مرتفع نکرد بلکه اشتها برای توسعه افزایش یافت. مدیریت تقاضا درست عکس این روند است. وقتی هزینه‌های زیرساختی در جایی بالا رفت، اشخاص تمایلی به زندگی در آنجا نخواهند داشت. اگر شهر ارزانی بسازیم که هم ارزان است و هم پول در آن فراوان است، جمعیت در آن افزایش می‌یابد و هجوم به آن انتها ندارد.
🔷 وقتی قواعد بازار را رعایت نکنید، باغ-ویلاهای مجانی راه می‌افتد و آب‌دزدی هم شکل می‌گیرد. اما اگر این ارزش شکل بگیرد، همان مالکان چاه‌های آب، اجازه نمی‌دهند هیچ چاه غیرمجازی حفر شود. اما وقتی این شرایط پیش بیاید، هیچ‌کس برای آب مالکیتی قائل نیست. آب به ماده بی‌پناهی تبدیل می‌شود و فاجعه منابع مشترک در پی آن پدید می‌آید. ما نگذاشته‌ایم که افراد احساس مالکیت و مادری به آب داشته باشند.
🔷پیش از این اما باید تفویض اختیار انجام شود. آیا اجازه داده‌ایم که به طور مثال شهر قوچان درباره آب تصمیمات بنیادین بگیرد؟ حوزه محلی نیازمند حکمرانی محلی و حوزه استانی نیازمند حکمرانی استانی است./#پیام_ما
#آب
@payamema
🔻 آب بی‌پناه است
✍️ یادداشت کامران داوری
استاد دانشگاه فردوسی مشهد
🔷اینکه چه درصدی از آب از کدام منابع سطحی یا زیرزمینی و برای چه مصرفی استفاده می‌شود، به خودی خود مهم نیست. مسئله مهم این است که نسبت به تجدید‌پذیری این منابع چه رفتاری داریم. فاجعه همین‌جا اتفاق می‌افتد؛ جایی مثل خراسان رضوی که ۱۳۰ درصد از منابع تجدیدپذیر را برداشت می‌کنیم. این در حالی است که طبق استاندارد جهانی، اجازه نداریم که بیشتر از ۴۰درصد منابع تجدیدپذیر را برداشت کنیم. فرقی هم نمی‌کند که از منابع سطحی است یا زیرزمینی، چرا که این دو به هم وابسته‌اند.
🔷آب‌های سطحی با ایجاد رواناب در اثر بارش‌ها، شکل می‌گیرد، سفره‌های زیرزمینی را تغذیه می‌کند و در فصولی که بارش وجود ندارد، به صورت جریان چشمه‌ها به سطح زمین می‌رسد یا با نشت از کف رودخانه‌ها آنها را آبیاری می‌کند. بنابراین آب‌های سطحی و زیرزمینی از هم جدا نیستند. وقتی منابع آب تمام و حوضه مسدود شد، راه حل این است که مجوزهایی که تاکنون صادر شده، تنها مجوزهای موجود باشد و هر که آب لازم دارد، از همین مجوزها خرید و فروش کند.
🔷اما تفکر غالب اجازه این کار را نداده است. در ایران با آمدن پمپ‌ها در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰سال پیش اضافه برداشتی شکل گرفت که پیش از آن وجود نداشت و رفته‌رفته مشکلاتی را پدید آورد.
🔷به طور خاص در سال ۱۳۴۷ در مشهد وقتی متوجه پایین رفتن سطح سفره‌های زیرزمینی شدند، باید حفر چاه‌های بیشتر ممنوع می‌شد و مجوز جدیدی صادر نمی‌شد. در آن زمان دشت مشهد حدود یک هزار و ۵۰۰ حلقه چاه رسمی داشت و اکنون شمار چاه‌ها نزدیک به هشت هزار حلقه رسیده است. مجوز این چاه‌ها را وزارت نیرو صادر کرده که نباید می‌کرد. این اشتباهی است که به دلیل نحوه تفکر دربارهٔ آب‌های زیرزمینی در آن زمان انجام شده اما بدتر این است که اشتباه ادامه داشته است و کمابیش همچنان ادامه دارد.
🔷فرض کنید در مشهد هنوز همان یک هزار و ۵۰۰ حلقه وجود داشت و با گسترش شهر و افزایش نیاز آبی، صنایع مجبور به خرید مجوزهای پیشین بودند و اجازه برداشت از منابع دیگر را نداشتند. اگر چنین بود به شرایط امروز دچار نمی‌شدیم. اما اولویت قائل بودن برای شهر و صنعت جلوی شکل‌گیری بازار آب را گرفته است.
🔷ملی بودن منابع به معنای این است که حق تضییع آنها را نداریم. اما موضوع ملی بودن آب در ایران به دولتی بودن تقلیل داده شده است. دولتی تلقی کردن آب باعث شده تا دولت خود را یدِ واسطی ببیند که هر طور می‌خواهد درباره آب تصمیم بگیرد. این نقطه اول مشکل است. چرا که وقتی کالایی کاهش می‌یابد، مالکیت شکل می‌گیرد. وقتی آب هم کم می‌شود، مالکیت شکل می‌گیرد.
🔷در فقه و دنیا موضوع مالکیت محترم است. در این میان، آب، ماهیت سه‌گانه‌ای دارد؛ عمومی، حیاتی و اقتصادی. ما ارزش آب را نادیده گرفته‌ایم و مسائل را پیچیده کرده‌ایم.
🔷شهرداری‌ها موظف هستند همانطور که محیط زیست شهری و فضای سبز را بهبود می‌دهند، مسئله آب و فاضلاب را به عهده بگیرند چرا که سهام‌دار ۴۹ درصدی آبفا هستند. اما اکنون هیچ یک از شهرداری‌های بزرگ کشور در آبفا هزینه نمی‌کنند. این در حالی است که باید برنامه‌ریزی انجام شود و برای تامین آب منابع مالی فراهم کنند.
🔷زمانی نخستین تونل انتقال آب در اصفهان احداث شد که این شهر دچار مشکلات جدی آب شده بود. اما مشکل آب اصفهان حل نشد. تونل دوم و سوم هم مشکل آب را مرتفع نکرد بلکه اشتها برای توسعه افزایش یافت. مدیریت تقاضا درست عکس این روند است. وقتی هزینه‌های زیرساختی در جایی بالا رفت، اشخاص تمایلی به زندگی در آنجا نخواهند داشت. اگر شهر ارزانی بسازیم که هم ارزان است و هم پول در آن فراوان است، جمعیت در آن افزایش می‌یابد و هجوم به آن انتها ندارد.
🔷 وقتی قواعد بازار را رعایت نکنید، باغ-ویلاهای مجانی راه می‌افتد و آب‌دزدی هم شکل می‌گیرد. اما اگر این ارزش شکل بگیرد، همان مالکان چاه‌های آب، اجازه نمی‌دهند هیچ چاه غیرمجازی حفر شود. اما وقتی این شرایط پیش بیاید، هیچ‌کس برای آب مالکیتی قائل نیست. آب به ماده بی‌پناهی تبدیل می‌شود و فاجعه منابع مشترک در پی آن پدید می‌آید. ما نگذاشته‌ایم که افراد احساس مالکیت و مادری به آب داشته باشند.
🔷پیش از این اما باید تفویض اختیار انجام شود. آیا اجازه داده‌ایم که به طور مثال شهر قوچان درباره آب تصمیمات بنیادین بگیرد؟ حوزه محلی نیازمند حکمرانی محلی و حوزه استانی نیازمند حکمرانی استانی است./#پیام_ما
#آب
@payamema
#اختصاصی
◻️ زنان در اولین روزنامه‌های مخصوص خود چه می‌خواندند؟
🔻 از مدارس تهران تا مکتب‌خانه‌های روستاها
✍️بهناز خیاط
پژوهشگر هنر و ارتباطات
🔷بعد از انتشار چند شماره از سلسله یادداشت‌های جراید زنان پیام‌هایی دریافت کردیم مبنی‌بر اینکه «آیا اصلاً جدا کردن مسائل برای زنان درست است؟ آیا همین کار که ظاهراً در راستای حقوق زنان است، نوعی جداسازی جنسیتی نیست؟ آیا انتشار روزنامه‌های مخصوص به زنان در کنار روزنامه‌های عمومی به تفکیک زن از اجتماع دامن نمی‌‌زند؟»
🔷حقیقت امر بر این است که هرچند حتی امروز هم زنان برای رسیدن به حقوق طبیعی و مسلم خود راه زیادی در پیش دارند، اما نباید فراموش کنیم که این نشریات در بیش از صد سال گذشته و زمانه‌ای شروع به کار کردند که زنان هویت مستقل و حق انتخاب نداشتند و به‌طور کلی برای خدمت‌رسانی به مردان تربیت می‌شدند.
🔷روزنامه‌های مخصوص زنان از اولین صداهای زنانه‌ای بودند که از نسوان ایران و مشکلات آنان سخن گفتند و برای آگاه‌سازی زنان از حقوق خود در عرصه مطبوعات منحصراً مردانه قد علم کردند. مشروطه نقطه‌عطفی برای ورود زنان ایرانی به عرصۀ اجتماع است که از مهمترین نمودهای آن، انتشار جراید زنان بود. با این توضیحات سراغ پنجمین نشریۀ زنان به نام «عالم نسوان» می‌رویم.
🔷این مجله که صاحب‌امتیاز آن نوابه خانم صفوی و هیئت تحریریه‌اش اعضای مجمع فارغ‌التحصیلان «مدرسۀ عالی اناثیه آمریکایی ایران» بودند، در همان اولین شماره اعلام کرد که «ما وارد سیاست نمی‌شویم. البته ما بی‌علاقه به امور مملکت نیستیم، فقط چیزی که هست اگر می‌خواهیم واقعاً از این راه، یعنی نشر مجله، خدمتی به نسوان تیره‌بخت نموده باشیم و ضروریات زندگانی ایشان را به ایشان بفهمانیم؛ بهتر آن است که در امور سیاست بی‌طرف باشیم. از آن گذشته ما هنوز قادر به اصلاح سیاست نیستیم، پس چه لزوم که اظهار عقیده بنماییم و به اصطلاح خود را جزو سیاست‌مداران محسوب داریم.
🔷ما را عقیده بر آن است که عوض آن که همّ خود را صرف سیاست بی‌معنی بنماییم، بهتر آن است که سیاه‌روزگاری خود را اصلاح کنیم و به‌هر نحوی که ممکن است در صدد ترویج علم، ایجاد مؤسسات علمی و تشکیل محافل و مجالس اخلاقی و ادبی برای رفع نواقص نسوان، تحصیل حقوق و اختیارات آنان، تحصیل آزادی برای تعلیم و تربیت آنان نماییم تا شاید بشود خوشبختی‌ای برای نسوان بدبخت این سرزمین فراهم سازیم.»
🔷مجلۀ «عالم نسوان» که در سال ۱۲۹۹ خورشیدی شروع به کار کرد، موضوعات خود را براساس حفظ الصحه، خانه‌داری، پرستاری، تربیت اطفال و آگاه‌سازی زنان از حقوق خود قرار داد. از مهمترین دغدغه‌های پرتکرار در «عالم نسوان» لزوم تحصیل دختر و پسر و تلاش برای تصویب تحصیل اجباری برای همگان بود.
🔷خانم صفوی در مقاله‌ای باعنوان «ما مدرسه لازم داریم» از وجود تعداد مناسبی مدرسه در تهران و کمبود مدرسه در شهرستان‌ها و نبود حتی مکتب‌خانه در بسیاری از روستاها گفته و نوشته است که: «... یک دورۀ تحصیل ابتدایی، مردمان کور را هم بینا خواهد کرد. ما مدرسه لازم داریم، مدرسه. مدرسه در شهرهای بزرگ، مدرسه در شهرهای کوچک، مدرسه در کوچکترین دهات ...».
🔷همچنین نویسندگان «عالم نسوان» اقدام به انتشار فعالیت‌های زنان پیشروی کشورهای دیگر اعم از اروپایی و آسیایی می‌کردند تا با ذکر مثال‌های عینی، ضمن آگاهی‌دادن به زنان دربارۀ توانمندی‌های‌شان، آنها را به انجام فعالیت عملی تشویق کنند. در سال دوم در مقاله‌ای باعنوان «زنان ایرانی» می‌خوانیم: «آیا می‌دانید در چین زنانی بوده‌اند که به ریاست بانک درآمده‌اند و در مقابل زنان ترسویی بوده‌اند که حتی تنها در خیابان رفت‌وآمد نمی‌کرده‌اند؟»
🔷از دیگر اهداف دنبال‌شده در این مجله مبارزه با خرافات و لزوم جداسازی خرافات از مسائل پزشکی و سلامتی بود. خانم صفوی در سرمقاله شماره هشت «عالم نسوان» ضمن تقبیح مراجعه به قابله‌های بی‌اطلاع و استفاده از روش‌های خانگی درمان، به مردان سیاست هم یادآوری کرده است که مجلس آمریکا یک‌میلیون و ۲۵۰ هزاردلار برای سلامت بانوان اختصاص داده است که نشان‌دهندۀ اهمیت این موضوع برای سلامت جامعه و پایین آمدن آمار مرگ‌ومیر کودکان است.
🔷تبلیغات این مجله هم در نوع خود جالب و هوشمندانه بود: «اگر می‌خواهید بدبختی‌های امروزی را از خانواده‌ها مرتفع سازید، اگر می‌خواهید مقام زن را در ایران بلند نمایید و او را به حقوق حقۀ خود برسانید دوستان خود را توصیه و تشویق نمایید که مجله عالم نسوان را آبونه شوند.»/#پیام_ما
#زنان
@payamema
©@ruralwomenissues
◻️ زنان در اولین روزنامه‌های مخصوص خود چه می‌خواندند؟
🔻 از مدارس تهران تا مکتب‌خانه‌های روستاها
✍️بهناز خیاط
پژوهشگر هنر و ارتباطات
🔷بعد از انتشار چند شماره از سلسله یادداشت‌های جراید زنان پیام‌هایی دریافت کردیم مبنی‌بر اینکه «آیا اصلاً جدا کردن مسائل برای زنان درست است؟ آیا همین کار که ظاهراً در راستای حقوق زنان است، نوعی جداسازی جنسیتی نیست؟ آیا انتشار روزنامه‌های مخصوص به زنان در کنار روزنامه‌های عمومی به تفکیک زن از اجتماع دامن نمی‌‌زند؟»
🔷حقیقت امر بر این است که هرچند حتی امروز هم زنان برای رسیدن به حقوق طبیعی و مسلم خود راه زیادی در پیش دارند، اما نباید فراموش کنیم که این نشریات در بیش از صد سال گذشته و زمانه‌ای شروع به کار کردند که زنان هویت مستقل و حق انتخاب نداشتند و به‌طور کلی برای خدمت‌رسانی به مردان تربیت می‌شدند.
🔷روزنامه‌های مخصوص زنان از اولین صداهای زنانه‌ای بودند که از نسوان ایران و مشکلات آنان سخن گفتند و برای آگاه‌سازی زنان از حقوق خود در عرصه مطبوعات منحصراً مردانه قد علم کردند. مشروطه نقطه‌عطفی برای ورود زنان ایرانی به عرصۀ اجتماع است که از مهمترین نمودهای آن، انتشار جراید زنان بود. با این توضیحات سراغ پنجمین نشریۀ زنان به نام «عالم نسوان» می‌رویم.
🔷این مجله که صاحب‌امتیاز آن نوابه خانم صفوی و هیئت تحریریه‌اش اعضای مجمع فارغ‌التحصیلان «مدرسۀ عالی اناثیه آمریکایی ایران» بودند، در همان اولین شماره اعلام کرد که «ما وارد سیاست نمی‌شویم. البته ما بی‌علاقه به امور مملکت نیستیم، فقط چیزی که هست اگر می‌خواهیم واقعاً از این راه، یعنی نشر مجله، خدمتی به نسوان تیره‌بخت نموده باشیم و ضروریات زندگانی ایشان را به ایشان بفهمانیم؛ بهتر آن است که در امور سیاست بی‌طرف باشیم. از آن گذشته ما هنوز قادر به اصلاح سیاست نیستیم، پس چه لزوم که اظهار عقیده بنماییم و به اصطلاح خود را جزو سیاست‌مداران محسوب داریم.
🔷ما را عقیده بر آن است که عوض آن که همّ خود را صرف سیاست بی‌معنی بنماییم، بهتر آن است که سیاه‌روزگاری خود را اصلاح کنیم و به‌هر نحوی که ممکن است در صدد ترویج علم، ایجاد مؤسسات علمی و تشکیل محافل و مجالس اخلاقی و ادبی برای رفع نواقص نسوان، تحصیل حقوق و اختیارات آنان، تحصیل آزادی برای تعلیم و تربیت آنان نماییم تا شاید بشود خوشبختی‌ای برای نسوان بدبخت این سرزمین فراهم سازیم.»
🔷مجلۀ «عالم نسوان» که در سال ۱۲۹۹ خورشیدی شروع به کار کرد، موضوعات خود را براساس حفظ الصحه، خانه‌داری، پرستاری، تربیت اطفال و آگاه‌سازی زنان از حقوق خود قرار داد. از مهمترین دغدغه‌های پرتکرار در «عالم نسوان» لزوم تحصیل دختر و پسر و تلاش برای تصویب تحصیل اجباری برای همگان بود.
🔷خانم صفوی در مقاله‌ای باعنوان «ما مدرسه لازم داریم» از وجود تعداد مناسبی مدرسه در تهران و کمبود مدرسه در شهرستان‌ها و نبود حتی مکتب‌خانه در بسیاری از روستاها گفته و نوشته است که: «... یک دورۀ تحصیل ابتدایی، مردمان کور را هم بینا خواهد کرد. ما مدرسه لازم داریم، مدرسه. مدرسه در شهرهای بزرگ، مدرسه در شهرهای کوچک، مدرسه در کوچکترین دهات ...».
🔷همچنین نویسندگان «عالم نسوان» اقدام به انتشار فعالیت‌های زنان پیشروی کشورهای دیگر اعم از اروپایی و آسیایی می‌کردند تا با ذکر مثال‌های عینی، ضمن آگاهی‌دادن به زنان دربارۀ توانمندی‌های‌شان، آنها را به انجام فعالیت عملی تشویق کنند. در سال دوم در مقاله‌ای باعنوان «زنان ایرانی» می‌خوانیم: «آیا می‌دانید در چین زنانی بوده‌اند که به ریاست بانک درآمده‌اند و در مقابل زنان ترسویی بوده‌اند که حتی تنها در خیابان رفت‌وآمد نمی‌کرده‌اند؟»
🔷از دیگر اهداف دنبال‌شده در این مجله مبارزه با خرافات و لزوم جداسازی خرافات از مسائل پزشکی و سلامتی بود. خانم صفوی در سرمقاله شماره هشت «عالم نسوان» ضمن تقبیح مراجعه به قابله‌های بی‌اطلاع و استفاده از روش‌های خانگی درمان، به مردان سیاست هم یادآوری کرده است که مجلس آمریکا یک‌میلیون و ۲۵۰ هزاردلار برای سلامت بانوان اختصاص داده است که نشان‌دهندۀ اهمیت این موضوع برای سلامت جامعه و پایین آمدن آمار مرگ‌ومیر کودکان است.
🔷تبلیغات این مجله هم در نوع خود جالب و هوشمندانه بود: «اگر می‌خواهید بدبختی‌های امروزی را از خانواده‌ها مرتفع سازید، اگر می‌خواهید مقام زن را در ایران بلند نمایید و او را به حقوق حقۀ خود برسانید دوستان خود را توصیه و تشویق نمایید که مجله عالم نسوان را آبونه شوند.»/#پیام_ما
#زنان
@payamema
©@ruralwomenissues
Forwarded from پیام ما آنلاین
#اختصاصی
🔻 این‌بار کسی تکان می‌خورد؟
✍️حمیدرضا میرزاده
دبیر تحریریه
🔷به نظر می‌رسد دیگر قرار نیست «گزارش‌های تکان‌دهنده» کسی را تکان دهد. مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی از برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی منتشر کرده است. گزارشی که از کسری تجمعی ۱۴۳ میلیارد مترمکعبی در منابع آب زیر زمینی خبر میدهد.
🔷اگر بخواهیم کمی شفاف‌تر و دقیق‌تر درباره این عدد صحبت کنیم، باید بگوییم که مصرف سالانه آب در ایران بنا بر گزارش اخیر وزارت نیرو، چیزی در حدود ۹۸ میلیارد مترمکعب است که ۵۵ درصد آن یعنی حدود ۴۵ میلیارد مترمکعب از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود.
🔷به بیان دیگر آنچه به عنوان «کسری تجمعی» اعلام شده، حجمی حدود سه برابر مصرف سالانه آب‌های زیرزمینی در ایران دارد. ساده بگوییم: تقریباً چیزی از آبخوان‌ها و منابع آب زیرزمینی باقی نمانده است.
🔷آمار وزارت نیرو از وجود ۸۰۰ هزار حلقه چاه مجاز و غیرمجاز در کشور خبر میدهد. معمولا رسم بر این است که کمبودها، نارسایی‌ها و مشکلات به گردن «فعالیت‌های غیرمجاز» انداخته شود و این وزارتخانه هم در گزارش خود به طور نامحسوسی همین رویه را در پیش گرفته است. وزارت نیرو هم در گزارش خود اعلام کرده «۸۵ درصد برداشت از منابع آب زیرزمینی از طریق چاه‌های مجاز انجام می‌شود.»
🔷در واقع سالانه ۳۸ میلیارد مترمکعب آب با مجوز وزارت نیرو برداشت می‌شود و حدود هفت میلیارد مترمکعب دیگر از طریق چاه‌های غیرمجاز برداشت می‌شوند.
🔷نسبت تعداد چاه‌های غیرمجاز به مجاز اما چیز دیگری می‌گوید. مرکز پژوهش‌های مجلس تعداد چاه‌های مجاز را ۴۱۶ هزار حلقه و تعداد چاه‌های غیرمجاز را ۳۳۷ هزار حلقه بیان می‌کند و جمع کل چاه‌های کشور را ۷۵۳ هزار حلقه (۴۳ هزار حلقه کمتر از آمار وزارت نیرو) اعلام می‌کند. بر این اساس، یعنی ۵۵ درصد چاه‌های کشور مجاز هستند اما به گفته وزارت نیرو، ۸۵ درصد منابع آب زیرزمینی را مصرف می‌کنند. این تناقضی قابل تأمل است.
🔷سوال اینجاست که آیا آبدهی متوسط چاه‌های غیرمجاز سالانه ۲۰ هزار و ۷۷۰ مترمکعب است؟ و آیا حفر چاهی با این میزان آبدهی اساساً صرفه اقتصادی دارد؟ این سوالی است که باید کارشناسان اقتصاد کشاورزی پاسخ دهند.
🔷اما اگر بخواهیم اعداد وزارت نیرو را بپذیریم، با چند گزاره روبرو خواهیم بود. یا این وزارتخانه نظارتی بر میزان برداشت آب از چاه‌هایی که خود مجوزش را صادر کرده ندارد. یا آنکه از ابتدا برآورد اشتباهی از میزان مجاز برداشت از چاه‌هایی که مجوز آنها را صادر کرده، داشته است.
🔷بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌ها، میزان کسری سالانه آبخوان‌ها ۵ میلیارد مترمکعب است و وزارت نیرو نیز در گزارش خود سعی دارد تمام بار کسری آبخوان‌ها را به گردن چاه‌های غیرمجاز بیاندازد که به گفته همین وزارتخانه سالانه هفت میلیارد مترمکعب از آب‌های زیرزمینی برداشت می‌کنند.
🔷در این گزارش به پیشرفت پروژه‌های «طرح احیای و تعادل‌بخشی منابع آب زیر زمینی کشور» اشاره شده است. در این طرح استقرار ۶۰۰ گروه گشت و بازرسی برای کنترل برداشت از چاه‌ها و نصب ۱۳۰۰ دستگاه جی‌پی‌اس روی دستگاه‌های حفاری با برچسب «اجرا شده» مشخص شدهاند.
🔷اما «نصب ۲۰۹۰۰مورد تجهیزات اندازه‌گیری روی منابع آب و پیزومترها و چاه‌های اکتشافی» (با هدف اندازه‌گیری سطح آب آبخوان‌ها) فقط ۵ درصد و «حفر ۵۲۰۰چاه پیزومتری در دشت‌های کشور و تجهیز آنها» فقط ۲ درصد پیشرفت داشته است. اما «تهیه بیلان و بانک اطلاعاتی ۶۰۹ محدوده مطالعاتی به‌صورت برخط»، «تهیه و نصب ۳۶۰هزار کنتور حجمی و هوشمند آب و برق» و «خرید چاه‌های كم‌بازده كشاورزی» به طور کل اجرا نشده‌اند. در واقع این گزارش، توانایی کم وزارت نیرو در کنترل برداشت از منابع آب زیرزمینی را نشان میدهد.
🔷همین نظارت ضعیف، آمارهای وزارت نیرو از سهم چاه‌های غیرمجاز را با تزلزل روبرو می‌کند. در حالی که قرار بوده تا ۳۶۰ هزار کنتور هوشمند، میزان برداشت آب بخش عمده چاه‌های مجاز را کنترل کنند، اما این پروژه هیچ‌گاه انجام نشده است. از سوی دیگر حتی برآوردها از تعداد چاه‌های غیرمجاز در دو گزارش مرکز پژوهش‌ها و وزارت نیرو اختلافی ۴۳ هزار تایی دارد. با این حال گزارش وزارتخانه بر عملکرد خودش مهر تایید می‌زند و اضافه برداشت‌ها از منابع آب زیرزمینی را به فعالیت‌های بدون مجوز نسبت میدهد.
🔷اینکه بدانیم با چه راه‌حل و ترفندی می‌توان وضعیت منابع آب کشور را بهبود بخشید، ساده نیست. اما این را می‌دانیم که وضعیت یک تراژدی تکان‌دهنده و تمام عیار است؛ آیا این بار کسی تکان می‌خورد؟/#پیام_ما
#آب_زیرزمینی
@payamema
🔻 این‌بار کسی تکان می‌خورد؟
✍️حمیدرضا میرزاده
دبیر تحریریه
🔷به نظر می‌رسد دیگر قرار نیست «گزارش‌های تکان‌دهنده» کسی را تکان دهد. مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی از برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی منتشر کرده است. گزارشی که از کسری تجمعی ۱۴۳ میلیارد مترمکعبی در منابع آب زیر زمینی خبر میدهد.
🔷اگر بخواهیم کمی شفاف‌تر و دقیق‌تر درباره این عدد صحبت کنیم، باید بگوییم که مصرف سالانه آب در ایران بنا بر گزارش اخیر وزارت نیرو، چیزی در حدود ۹۸ میلیارد مترمکعب است که ۵۵ درصد آن یعنی حدود ۴۵ میلیارد مترمکعب از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود.
🔷به بیان دیگر آنچه به عنوان «کسری تجمعی» اعلام شده، حجمی حدود سه برابر مصرف سالانه آب‌های زیرزمینی در ایران دارد. ساده بگوییم: تقریباً چیزی از آبخوان‌ها و منابع آب زیرزمینی باقی نمانده است.
🔷آمار وزارت نیرو از وجود ۸۰۰ هزار حلقه چاه مجاز و غیرمجاز در کشور خبر میدهد. معمولا رسم بر این است که کمبودها، نارسایی‌ها و مشکلات به گردن «فعالیت‌های غیرمجاز» انداخته شود و این وزارتخانه هم در گزارش خود به طور نامحسوسی همین رویه را در پیش گرفته است. وزارت نیرو هم در گزارش خود اعلام کرده «۸۵ درصد برداشت از منابع آب زیرزمینی از طریق چاه‌های مجاز انجام می‌شود.»
🔷در واقع سالانه ۳۸ میلیارد مترمکعب آب با مجوز وزارت نیرو برداشت می‌شود و حدود هفت میلیارد مترمکعب دیگر از طریق چاه‌های غیرمجاز برداشت می‌شوند.
🔷نسبت تعداد چاه‌های غیرمجاز به مجاز اما چیز دیگری می‌گوید. مرکز پژوهش‌های مجلس تعداد چاه‌های مجاز را ۴۱۶ هزار حلقه و تعداد چاه‌های غیرمجاز را ۳۳۷ هزار حلقه بیان می‌کند و جمع کل چاه‌های کشور را ۷۵۳ هزار حلقه (۴۳ هزار حلقه کمتر از آمار وزارت نیرو) اعلام می‌کند. بر این اساس، یعنی ۵۵ درصد چاه‌های کشور مجاز هستند اما به گفته وزارت نیرو، ۸۵ درصد منابع آب زیرزمینی را مصرف می‌کنند. این تناقضی قابل تأمل است.
🔷سوال اینجاست که آیا آبدهی متوسط چاه‌های غیرمجاز سالانه ۲۰ هزار و ۷۷۰ مترمکعب است؟ و آیا حفر چاهی با این میزان آبدهی اساساً صرفه اقتصادی دارد؟ این سوالی است که باید کارشناسان اقتصاد کشاورزی پاسخ دهند.
🔷اما اگر بخواهیم اعداد وزارت نیرو را بپذیریم، با چند گزاره روبرو خواهیم بود. یا این وزارتخانه نظارتی بر میزان برداشت آب از چاه‌هایی که خود مجوزش را صادر کرده ندارد. یا آنکه از ابتدا برآورد اشتباهی از میزان مجاز برداشت از چاه‌هایی که مجوز آنها را صادر کرده، داشته است.
🔷بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌ها، میزان کسری سالانه آبخوان‌ها ۵ میلیارد مترمکعب است و وزارت نیرو نیز در گزارش خود سعی دارد تمام بار کسری آبخوان‌ها را به گردن چاه‌های غیرمجاز بیاندازد که به گفته همین وزارتخانه سالانه هفت میلیارد مترمکعب از آب‌های زیرزمینی برداشت می‌کنند.
🔷در این گزارش به پیشرفت پروژه‌های «طرح احیای و تعادل‌بخشی منابع آب زیر زمینی کشور» اشاره شده است. در این طرح استقرار ۶۰۰ گروه گشت و بازرسی برای کنترل برداشت از چاه‌ها و نصب ۱۳۰۰ دستگاه جی‌پی‌اس روی دستگاه‌های حفاری با برچسب «اجرا شده» مشخص شدهاند.
🔷اما «نصب ۲۰۹۰۰مورد تجهیزات اندازه‌گیری روی منابع آب و پیزومترها و چاه‌های اکتشافی» (با هدف اندازه‌گیری سطح آب آبخوان‌ها) فقط ۵ درصد و «حفر ۵۲۰۰چاه پیزومتری در دشت‌های کشور و تجهیز آنها» فقط ۲ درصد پیشرفت داشته است. اما «تهیه بیلان و بانک اطلاعاتی ۶۰۹ محدوده مطالعاتی به‌صورت برخط»، «تهیه و نصب ۳۶۰هزار کنتور حجمی و هوشمند آب و برق» و «خرید چاه‌های كم‌بازده كشاورزی» به طور کل اجرا نشده‌اند. در واقع این گزارش، توانایی کم وزارت نیرو در کنترل برداشت از منابع آب زیرزمینی را نشان میدهد.
🔷همین نظارت ضعیف، آمارهای وزارت نیرو از سهم چاه‌های غیرمجاز را با تزلزل روبرو می‌کند. در حالی که قرار بوده تا ۳۶۰ هزار کنتور هوشمند، میزان برداشت آب بخش عمده چاه‌های مجاز را کنترل کنند، اما این پروژه هیچ‌گاه انجام نشده است. از سوی دیگر حتی برآوردها از تعداد چاه‌های غیرمجاز در دو گزارش مرکز پژوهش‌ها و وزارت نیرو اختلافی ۴۳ هزار تایی دارد. با این حال گزارش وزارتخانه بر عملکرد خودش مهر تایید می‌زند و اضافه برداشت‌ها از منابع آب زیرزمینی را به فعالیت‌های بدون مجوز نسبت میدهد.
🔷اینکه بدانیم با چه راه‌حل و ترفندی می‌توان وضعیت منابع آب کشور را بهبود بخشید، ساده نیست. اما این را می‌دانیم که وضعیت یک تراژدی تکان‌دهنده و تمام عیار است؛ آیا این بار کسی تکان می‌خورد؟/#پیام_ما
#آب_زیرزمینی
@payamema
Forwarded from پیام ما آنلاین
#اختصاصی
🔻مقاومت طالبان در برابر سنجش آب ورودی هیرمند به هامون
🔹معاون وزیر نیرو در گفت‌وگو با #پیام_ما از ادامه مذاکره با #طالبان با در نظر گرفتن همه مباحث فنی و حقوقی و همچنین مقاومت طرف طالبانی در انجام برخی قرارهای پیشین خبر داد.
🔹محمد جوانبخت گفت: «وزارت نیرو براساس معاهده ما بین دو کشور، مسئول اقدامات فنی و بخشی از اقدامات حقوقی است.»
🔹او ادامه داد: «در مورد تعیین استراتژی جدید یا جایگزین در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکره، بخش‌های دیگری از کشور مانند وزارت امور خارجه تصمیم‌گیری خواهند کرد. اما وزارت نیرو به جد پیگیر مباحث فنی است. کمیته فنی برای نصب دستگاه‌های سنجش میزان آب ورودی تشکیل شده است اما طبیعتا همان طور که انتظار می‌رود، طرف طالبانی در مورد این اقدام مقاومت دارد.»
🔹معاون وزارت نیرو با بیان اینکه متاسفانه در فرهنگ آب‌های مشترک یا مرزی ما ترمی (مفهومی) به اسم بالا دست و پایین دست داریم که رفتارهای متفاوتی دارند، افزود:«طبیعتا نصب این دستگاه‌ها دریافت آب کشور را شفاف می‌کند و به نظر می‌رسد آن سوی گفت‌وگو به سادگی این موضوع را نخواهد پذیرفت.»
🔹 موضوع تامین حقابه هامون در هیرمند، علاوه بر چالش‌های دو دهه گذشته، با استقرار طالبان به عنوان حکومت جدید در افغانستان وارد فاز جدیدی از مذاکره شد. با این وجود نزدیک به دو سال است که هیچ آبی به این تالاب‌های سه گانه منطقه سیستان در ایران نرسیده است.
🔹موضوع تامین آب شرب در این منطقه یک سوی ماجرا، خشکی #هامون و تاثیر منفی بر کسب‌وکارهای محلی و همچنین تهدیدهای محیط زیستی مانند گسترش ریزگردها، خالی از سکنه شدن روستاها و افزایش مهاجرت، ابعاد دیگری از این مسئله هستند./ #پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema
🔻مقاومت طالبان در برابر سنجش آب ورودی هیرمند به هامون
🔹معاون وزیر نیرو در گفت‌وگو با #پیام_ما از ادامه مذاکره با #طالبان با در نظر گرفتن همه مباحث فنی و حقوقی و همچنین مقاومت طرف طالبانی در انجام برخی قرارهای پیشین خبر داد.
🔹محمد جوانبخت گفت: «وزارت نیرو براساس معاهده ما بین دو کشور، مسئول اقدامات فنی و بخشی از اقدامات حقوقی است.»
🔹او ادامه داد: «در مورد تعیین استراتژی جدید یا جایگزین در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکره، بخش‌های دیگری از کشور مانند وزارت امور خارجه تصمیم‌گیری خواهند کرد. اما وزارت نیرو به جد پیگیر مباحث فنی است. کمیته فنی برای نصب دستگاه‌های سنجش میزان آب ورودی تشکیل شده است اما طبیعتا همان طور که انتظار می‌رود، طرف طالبانی در مورد این اقدام مقاومت دارد.»
🔹معاون وزارت نیرو با بیان اینکه متاسفانه در فرهنگ آب‌های مشترک یا مرزی ما ترمی (مفهومی) به اسم بالا دست و پایین دست داریم که رفتارهای متفاوتی دارند، افزود:«طبیعتا نصب این دستگاه‌ها دریافت آب کشور را شفاف می‌کند و به نظر می‌رسد آن سوی گفت‌وگو به سادگی این موضوع را نخواهد پذیرفت.»
🔹 موضوع تامین حقابه هامون در هیرمند، علاوه بر چالش‌های دو دهه گذشته، با استقرار طالبان به عنوان حکومت جدید در افغانستان وارد فاز جدیدی از مذاکره شد. با این وجود نزدیک به دو سال است که هیچ آبی به این تالاب‌های سه گانه منطقه سیستان در ایران نرسیده است.
🔹موضوع تامین آب شرب در این منطقه یک سوی ماجرا، خشکی #هامون و تاثیر منفی بر کسب‌وکارهای محلی و همچنین تهدیدهای محیط زیستی مانند گسترش ریزگردها، خالی از سکنه شدن روستاها و افزایش مهاجرت، ابعاد دیگری از این مسئله هستند./ #پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema
Forwarded from پیام ما آنلاین
#اختصاصی
🔻گشودن راه هجوم به محیط زیست در برنامه هفتم
🔷«توسعه فرع بر محیط زیست است» این جمله‌ای است که رئیس دولت سیزدهم به مناسبت‌های مختلف پشت بلندگو به زبان آورده و بر اساس همین جمله تبلیغات بسیاری زیادی انجام شده تا دولت کنونی هم دولتی محیط زیستی معرفی شود. مجموعه اقداماتی که در دولت کنونی روی داده نشان میدهد که از منظر سیاست‌گذاری کلان تفاوت محسوسی به نفع محیط زیست روی نداده و در برخی بخش‌ها عملا عقبگرد داشته‌ایم.
🔷با این حال انتشار پیش‌نویس لایحه برنامه هفتم توسعه آب پاکی روی دست همگان ریخت. سیاست‌های محیط زیست مطلقا جایی در این برنامه ۱۸۴ صفحه‌ای نداشته است. بدتر از همه اینکه مواد مهمی مثل لزوم انجام ارزیابی محیط زیستی طرح‌های عمرانی که از برنامه سوم در متن برنامه‌ها بود هم حذف شده است.
🔷این اقدامات به این معناست که بر خلاف گفته آقای رئیسی نه تنها برای برنامه‌نویسان «توسعه فرع بر محیط زیست» نبوده بلکه اساسا محیط زیست به هیچ گرفته شده است. وقتی از محیط زیست حرف می‌زنیم از مجموعه دلنگرانی‌های لوکس برای «زنده ماندن چند حیوان و پژمردن چند گیاه» حرف نمی‌زنیم.
🔷بلکه از مجموعه‌ای سیاست‌ها حرف می‌زنیم که حق بقای ایرانیان و سرزمین ایران را به مخاطره می‌اندازند. شلختگی در سیاست‌های توسعه در دولت‌های مختلف و پیروی نکردن از رویکردی منسجم موجب شده وضعیت ایران از نظر شاخص‌های محیط زیستی هر سال تنزل یابد. بر اساس شاخص عملکرد محیط زیستی EPI ایران در سال ۲۰۲۲ در رتبه ۱۳۳ در میان ۱۸۰ کشور جهان قرار دارد.
🔷تخریب گسترده زیستگاه‌ها، آلودگی هوای کلانشهرها، تهی شدن سفره‌های آب زیرزمینی، آلودگی خاک و آب و تخریب جنگل‌ها نشان میدهد که ما با نوعی هجوم به محیط زیست مواجه هستیم و تغییر الگوی توسعه در این وضعیت تنها راه ممکن است. در چنین شرایطی سیاستگذار گویی سرش را زیر برف کرده و این همه زنگ هشدار را نشنیده است.
🔷در صورت تصویب لایحه با وضعیت کنونی، ما شاهد تشدید هجوم به باقیمانده ذخایر طبیعی این سرزمین خواهیم بود. درباره نتایج چنین هجومی فقط کافی است که مخاطرات محیط زیستی و پیامدهای اجتماعی امنیتی آن را در سال‌های اخیر یادآوری کنیم. آیا روسای سازمان حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی درباره اهمال صورت گرفته در تدوین پیش‌نویس لایحه برنامه هفتم توسعه توضیح قانع‌کننده‌ای دارند یا این بار هم منتقدان به سیاه‌نمایی متهم می‌شوند؟/#پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema
🔻گشودن راه هجوم به محیط زیست در برنامه هفتم
🔷«توسعه فرع بر محیط زیست است» این جمله‌ای است که رئیس دولت سیزدهم به مناسبت‌های مختلف پشت بلندگو به زبان آورده و بر اساس همین جمله تبلیغات بسیاری زیادی انجام شده تا دولت کنونی هم دولتی محیط زیستی معرفی شود. مجموعه اقداماتی که در دولت کنونی روی داده نشان میدهد که از منظر سیاست‌گذاری کلان تفاوت محسوسی به نفع محیط زیست روی نداده و در برخی بخش‌ها عملا عقبگرد داشته‌ایم.
🔷با این حال انتشار پیش‌نویس لایحه برنامه هفتم توسعه آب پاکی روی دست همگان ریخت. سیاست‌های محیط زیست مطلقا جایی در این برنامه ۱۸۴ صفحه‌ای نداشته است. بدتر از همه اینکه مواد مهمی مثل لزوم انجام ارزیابی محیط زیستی طرح‌های عمرانی که از برنامه سوم در متن برنامه‌ها بود هم حذف شده است.
🔷این اقدامات به این معناست که بر خلاف گفته آقای رئیسی نه تنها برای برنامه‌نویسان «توسعه فرع بر محیط زیست» نبوده بلکه اساسا محیط زیست به هیچ گرفته شده است. وقتی از محیط زیست حرف می‌زنیم از مجموعه دلنگرانی‌های لوکس برای «زنده ماندن چند حیوان و پژمردن چند گیاه» حرف نمی‌زنیم.
🔷بلکه از مجموعه‌ای سیاست‌ها حرف می‌زنیم که حق بقای ایرانیان و سرزمین ایران را به مخاطره می‌اندازند. شلختگی در سیاست‌های توسعه در دولت‌های مختلف و پیروی نکردن از رویکردی منسجم موجب شده وضعیت ایران از نظر شاخص‌های محیط زیستی هر سال تنزل یابد. بر اساس شاخص عملکرد محیط زیستی EPI ایران در سال ۲۰۲۲ در رتبه ۱۳۳ در میان ۱۸۰ کشور جهان قرار دارد.
🔷تخریب گسترده زیستگاه‌ها، آلودگی هوای کلانشهرها، تهی شدن سفره‌های آب زیرزمینی، آلودگی خاک و آب و تخریب جنگل‌ها نشان میدهد که ما با نوعی هجوم به محیط زیست مواجه هستیم و تغییر الگوی توسعه در این وضعیت تنها راه ممکن است. در چنین شرایطی سیاستگذار گویی سرش را زیر برف کرده و این همه زنگ هشدار را نشنیده است.
🔷در صورت تصویب لایحه با وضعیت کنونی، ما شاهد تشدید هجوم به باقیمانده ذخایر طبیعی این سرزمین خواهیم بود. درباره نتایج چنین هجومی فقط کافی است که مخاطرات محیط زیستی و پیامدهای اجتماعی امنیتی آن را در سال‌های اخیر یادآوری کنیم. آیا روسای سازمان حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی درباره اهمال صورت گرفته در تدوین پیش‌نویس لایحه برنامه هفتم توسعه توضیح قانع‌کننده‌ای دارند یا این بار هم منتقدان به سیاه‌نمایی متهم می‌شوند؟/#پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema
Forwarded from Dr. AliBeitollahi (Ali Beitollahi)
#اختصاصی
🔻برای کنترل فرونشست زمان زیادی نداریم
✍️علی بیت‌اللهی
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
🔷تفاوت آثار تاریخی با سایر مستحدثات در این است که اگر اینها آسیب ببینند، دیگر امکان نوسازی وجود ندارد و ارزش هنری، تاریخی و فرهنگی از بین خواهد رفت. بنابراین، دربارۀ این اماکن منحصربه‌فرد که گویای تاریخ سرزمینمان است، باید بسیار حساس‌تر رفتار شود.
🔷مطالعات و بررسی‌های انجام‌شده از سوی تیم ما نشان میدهد فرونشست زمین هم در حیطۀ بافتی، هم در حیطۀ آثار، این نمادهای فرهنگی ما را تحت‌تأثیر جدی قرار داده است. به‌طوری‌که در بافت‌های تاریخی شهری (براساس آمار شرکت بازآفرینی شهری) از مساحت حدود ۳۱ هزار هکتاری بافت‌های تاریخی شهری، نزدیک به ۵۲ درصد از بافت‌های تاریخی ما در پهنه‌های فرونشستی هستند و به‌ترتیب استان‌های خراسان‌رضوی، اصفهان، یزد، کرمان و فارس در اولویت بررسی قرار دارند. دربارۀ سایت‌های تاریخی که ثبت‌شدۀ جهانی هستند (براساس آمار پژوهشگاه میراث‌فرهنگی) از حدود ۶۳ سایت ثبت‌شدۀ جهانی، ۲۷ سایت در معرض خطر فرونشست زمین قرار دارند.
🔷ما در چند سایت به‌صورت ارزیابی‌های میدانی وارد شدیم که مهمترین آنها به‌ترتیب «تخت جمشید» و «نقش رستم» در استان فارس و «میدان نقش جهان» در استان اصفهان بور. متأسفانه، تخریب فرونشستی در این آثار یا محوطۀ اطرافشان دیده شد؛ به‌طوری که شکاف و ترک‌های فرونشستی در محدودۀ «تخت جمشید» و در پای «نقش رستم» به وضوح مشاهده می‌شود. ترک‌خوردگی‌ها در کاشی‌کاری‌های «مسجد جامع اصفهان» نیز نمونۀ دیگر است. این موضوع به‌صورت گزارش اولیه تهیه و پیشنهاد داده شد که تاکنون برای جلوگیری از گسترش این شکاف‌ها، اقدام عملی صورت نگرفته است.
🔷این پدیده مانند زمین‌لرزه نیست که یکباره رخ دهد و تمام شود و بیم آن می‌رود که با استمرار آن به مرحله‌ای برسد که دیگر نتوان اقدامی انجام داد. این هشدار را به همۀ مسئولان کشور و به‌ویژه در وزارت میراث‌فرهنگی می‌دهیم که زمان زیادی برای اقدامات کنترلی وجود ندارد.
🔷دراین‌باره چندین کشور آزمون و تجربیات موفقی داشته‌اند که یک نمونۀ آن در محدودۀ دشت توکیو در ژاپن است. در سال ۱۹۶۵ در این محدوده، فرونشست زمین ۱۲ سانتی‌متر اندازه‌گیری شد که با تدابیر صورت‌گرفته فرونشست زمین در این ناحیه صفر شده است. ازهمین‌رو، هشدار ما برای ایجاد اضطراب و ترس نیست؛ بلکه می‌توان اقداماتی را ترتیب داد که این پدیده کنترل شود.
🔷درخصوص میراث تاریخی مواردی را که می‌توان اکنون و با کوچکترین هزینه و با تصویب و ابلاغ در هیأت دولت انجام داد، مشخص کرده‌ایم که این موارد در رابطه با کنترل خطر و کاهش آسیب‌پذیری المان‌ها هستند:
🔷باید در محدودۀ اطراف آثار تاریخی حریم تعیین شود که در این حریم اجازۀ حفر چاه و بهره‌برداری بیشتر از آب‌های زیرزمینی داده نشود. ازآنجاکه آثار تاریخی ما به‌ویژه آنهایی که ثبت جهانی شدهاند، تعدادشان زیاد نیست این عمل با یک مصوبه از سوی وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی از طرف هیأت دولت، قابل اجرا است. اندازه‌گیری دقیق فرونشست زمین در این سایت‌ها، مورد دیگر است.
🔷پیشنهاد داده‌ایم که ایستگاه مستقلی برای سایت‌های میراث‌فرهنگی با‌توجه‌به اهمیت آنها، تأسیس شود. از اقدامات دیگری که در ۱۵ بند آن را به مسئولان میراث‌فرهنگی پیشنهاد دادیم، الزامی‌کردن برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای شناسایی فرونشست در این سایت‌ها بود. الزامی‌شدن کشت محصولات کم‌آب‌بر در حریم آثار تاریخی، تغییر شیوۀ آبیاری و ممنوعیت استقرار صنایع آب‌بر در حریم پهنه‌های فرونشستی از پیشنهادهای دیگر است.
🔷موضوع بعدی حفر چاه‌های جذبی در سایت‌های میراث‌فرهنگی است به‌صورتی‌که آب‌های سطحی به آبخوان‌های اطراف سایت‌های میراث‌فرهنگی نفوذ کند و از افت چشمگیر آب‌های زیرزمینی جلوگیری شود./#پیام ما
@payamema
🔻برای کنترل فرونشست زمان زیادی نداریم
✍️علی بیت‌اللهی
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
🔷تفاوت آثار تاریخی با سایر مستحدثات در این است که اگر اینها آسیب ببینند، دیگر امکان نوسازی وجود ندارد و ارزش هنری، تاریخی و فرهنگی از بین خواهد رفت. بنابراین، دربارۀ این اماکن منحصربه‌فرد که گویای تاریخ سرزمینمان است، باید بسیار حساس‌تر رفتار شود.
🔷مطالعات و بررسی‌های انجام‌شده از سوی تیم ما نشان میدهد فرونشست زمین هم در حیطۀ بافتی، هم در حیطۀ آثار، این نمادهای فرهنگی ما را تحت‌تأثیر جدی قرار داده است. به‌طوری‌که در بافت‌های تاریخی شهری (براساس آمار شرکت بازآفرینی شهری) از مساحت حدود ۳۱ هزار هکتاری بافت‌های تاریخی شهری، نزدیک به ۵۲ درصد از بافت‌های تاریخی ما در پهنه‌های فرونشستی هستند و به‌ترتیب استان‌های خراسان‌رضوی، اصفهان، یزد، کرمان و فارس در اولویت بررسی قرار دارند. دربارۀ سایت‌های تاریخی که ثبت‌شدۀ جهانی هستند (براساس آمار پژوهشگاه میراث‌فرهنگی) از حدود ۶۳ سایت ثبت‌شدۀ جهانی، ۲۷ سایت در معرض خطر فرونشست زمین قرار دارند.
🔷ما در چند سایت به‌صورت ارزیابی‌های میدانی وارد شدیم که مهمترین آنها به‌ترتیب «تخت جمشید» و «نقش رستم» در استان فارس و «میدان نقش جهان» در استان اصفهان بور. متأسفانه، تخریب فرونشستی در این آثار یا محوطۀ اطرافشان دیده شد؛ به‌طوری که شکاف و ترک‌های فرونشستی در محدودۀ «تخت جمشید» و در پای «نقش رستم» به وضوح مشاهده می‌شود. ترک‌خوردگی‌ها در کاشی‌کاری‌های «مسجد جامع اصفهان» نیز نمونۀ دیگر است. این موضوع به‌صورت گزارش اولیه تهیه و پیشنهاد داده شد که تاکنون برای جلوگیری از گسترش این شکاف‌ها، اقدام عملی صورت نگرفته است.
🔷این پدیده مانند زمین‌لرزه نیست که یکباره رخ دهد و تمام شود و بیم آن می‌رود که با استمرار آن به مرحله‌ای برسد که دیگر نتوان اقدامی انجام داد. این هشدار را به همۀ مسئولان کشور و به‌ویژه در وزارت میراث‌فرهنگی می‌دهیم که زمان زیادی برای اقدامات کنترلی وجود ندارد.
🔷دراین‌باره چندین کشور آزمون و تجربیات موفقی داشته‌اند که یک نمونۀ آن در محدودۀ دشت توکیو در ژاپن است. در سال ۱۹۶۵ در این محدوده، فرونشست زمین ۱۲ سانتی‌متر اندازه‌گیری شد که با تدابیر صورت‌گرفته فرونشست زمین در این ناحیه صفر شده است. ازهمین‌رو، هشدار ما برای ایجاد اضطراب و ترس نیست؛ بلکه می‌توان اقداماتی را ترتیب داد که این پدیده کنترل شود.
🔷درخصوص میراث تاریخی مواردی را که می‌توان اکنون و با کوچکترین هزینه و با تصویب و ابلاغ در هیأت دولت انجام داد، مشخص کرده‌ایم که این موارد در رابطه با کنترل خطر و کاهش آسیب‌پذیری المان‌ها هستند:
🔷باید در محدودۀ اطراف آثار تاریخی حریم تعیین شود که در این حریم اجازۀ حفر چاه و بهره‌برداری بیشتر از آب‌های زیرزمینی داده نشود. ازآنجاکه آثار تاریخی ما به‌ویژه آنهایی که ثبت جهانی شدهاند، تعدادشان زیاد نیست این عمل با یک مصوبه از سوی وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی از طرف هیأت دولت، قابل اجرا است. اندازه‌گیری دقیق فرونشست زمین در این سایت‌ها، مورد دیگر است.
🔷پیشنهاد داده‌ایم که ایستگاه مستقلی برای سایت‌های میراث‌فرهنگی با‌توجه‌به اهمیت آنها، تأسیس شود. از اقدامات دیگری که در ۱۵ بند آن را به مسئولان میراث‌فرهنگی پیشنهاد دادیم، الزامی‌کردن برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای شناسایی فرونشست در این سایت‌ها بود. الزامی‌شدن کشت محصولات کم‌آب‌بر در حریم آثار تاریخی، تغییر شیوۀ آبیاری و ممنوعیت استقرار صنایع آب‌بر در حریم پهنه‌های فرونشستی از پیشنهادهای دیگر است.
🔷موضوع بعدی حفر چاه‌های جذبی در سایت‌های میراث‌فرهنگی است به‌صورتی‌که آب‌های سطحی به آبخوان‌های اطراف سایت‌های میراث‌فرهنگی نفوذ کند و از افت چشمگیر آب‌های زیرزمینی جلوگیری شود./#پیام ما
@payamema
چه خوابی برای آینده ایران دیده اند؟
☑️ بررسی پولی‌سازی آموزش در گفتگو با احسان سلطانی:
برنامه دولت این است که تنها یک اقلیت کوچک از امکانات کشور استفاده کند
#اختصاصی_فراز
احسان سلطانی:
🔸طبق آمارهای ارائه شده توسط عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، از میان رتبه‌های برتری که در کنکور ۱۴۰۰ قبول شدهاند فقط ۲ درصد از قشر کم برخوردار هستند. بر این اساس دهک‌های هشتم تا دهم که جزو ثروتمندترین بخش جامعه هستند، ۸۰ درصد رتبه‌های برتر در کنکور را داشته است.
🔸برنامه دولت این است که تنها یک اقلیت کوچک از امکانات کشور استفاده کند و اکثریت جامعه به سمت فقر بیشتر سوق داده شود. وقتی با پول کرسی های دانشگاه ها به تصاحب این افراد در می آید در آینده کل جامعه و اقتصاد به دست افرادی می افتد که لیاقت و توانایی لازم برای مدیریت را ندارند. در نهایت شاهد فساد گسترده در اقتصاد خواهیم بود
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید:
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-64142
@farazdaily
☑️ بررسی پولی‌سازی آموزش در گفتگو با احسان سلطانی:
برنامه دولت این است که تنها یک اقلیت کوچک از امکانات کشور استفاده کند
#اختصاصی_فراز
احسان سلطانی:
🔸طبق آمارهای ارائه شده توسط عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، از میان رتبه‌های برتری که در کنکور ۱۴۰۰ قبول شدهاند فقط ۲ درصد از قشر کم برخوردار هستند. بر این اساس دهک‌های هشتم تا دهم که جزو ثروتمندترین بخش جامعه هستند، ۸۰ درصد رتبه‌های برتر در کنکور را داشته است.
🔸برنامه دولت این است که تنها یک اقلیت کوچک از امکانات کشور استفاده کند و اکثریت جامعه به سمت فقر بیشتر سوق داده شود. وقتی با پول کرسی های دانشگاه ها به تصاحب این افراد در می آید در آینده کل جامعه و اقتصاد به دست افرادی می افتد که لیاقت و توانایی لازم برای مدیریت را ندارند. در نهایت شاهد فساد گسترده در اقتصاد خواهیم بود
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید:
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-64142
@farazdaily
☑️ چالش مهاجران و نظام سلامت عمومی
این استان‌ها بیشترین مهاجر و کمترین بیمارستان را دارند
#اختصاصی_فراز
🔸 آمار مهاجران افغان در ایران روندی فزاینده داشته است و این موضوع چالش‌هایی در حوزه‌های مختلف به ویژه حوزه سلامت به وجود آورده است. در سه دهه گذشته ایران نخستین مقصد مهاجرت افغانستانی‌ها بوده و بعد از به قدرت رسیدن طالبان سیل دیگری از مهاجران روانه ایران شدهاند. در حالی که مهاجران پیشین نیز سه نسل و بعضا چهار نسل در ایران بوده‌اند و حتی به افغانستان سفر نکرده‌اند. طبق آمارهای جهانی در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ میلادی، ۳ میلیون و ششصد هزار نفر از مردم افغانستان به کشورهای دیگر مهاجرت کرده‌اند
جمعیت فزاینده مهاجران در کنار چالش‌های نظام سلامت عمومی به ویژه کمبود تخت، در استان‌ها مختلف کشور می‌تواند منجر به خطرات مهمی شود. چرا که طبق آمارها حدود ۱۵۰ هزار تخت بیمارستانی در ایران وجود دارد که ۱۷ درصد آنها در تهران است. فاصله تهران با دیگر استان‌ها بسیار زیاد است و فارس با ۷.۴ درصد و اصفهان با ۷ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند. پایین‌ترین آمار بیمارستان‌های کشور نیز مربوط به استان‌های خراسان شمالی با ۱.۱درصد، چهارمحال و بختیاری با ۱درصد، کهگیلویه و بویراحمد با ۰.۹ درصد است.
بنابراین سرانه تخت‌های بیمارستانی حتی برای جمیعت شهروندان کشور نیز قابل قبول نیست و با استانداردها فاصله زیادی دارد. سرانه تخت بیمارستانی در کشور حدود ۱.۵ به ازای هزار نفر که حداقل طبق شاخص‌های بین‌المللی باید ۳ به ازای هزار نفر باشد. البته پراکندگی این تخت‌های نیز همانطور که در آمارها اشاره شد متمرکز در تهران است و دیگر استان‌های مثل قزوین با مشکل جدی تخت بیمارستانی روبه‌رو هستند. اگر جمعیت مهاجران را نیز به شهروندان اضافه کنیم مشخص می‌شود که این کمبود تخت بیمارستانی می‌تواند تهدیدی جدی برای نظام سلامت عمومی در کشور باشد که در بحران‌هایی همچون همه‌گیری کرونا خود را بیشتر نشان داد.
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-64470
@farazdaily
🆔 @ruralwomenissues
این استان‌ها بیشترین مهاجر و کمترین بیمارستان را دارند
#اختصاصی_فراز
🔸 آمار مهاجران افغان در ایران روندی فزاینده داشته است و این موضوع چالش‌هایی در حوزه‌های مختلف به ویژه حوزه سلامت به وجود آورده است. در سه دهه گذشته ایران نخستین مقصد مهاجرت افغانستانی‌ها بوده و بعد از به قدرت رسیدن طالبان سیل دیگری از مهاجران روانه ایران شدهاند. در حالی که مهاجران پیشین نیز سه نسل و بعضا چهار نسل در ایران بوده‌اند و حتی به افغانستان سفر نکرده‌اند. طبق آمارهای جهانی در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ میلادی، ۳ میلیون و ششصد هزار نفر از مردم افغانستان به کشورهای دیگر مهاجرت کرده‌اند
جمعیت فزاینده مهاجران در کنار چالش‌های نظام سلامت عمومی به ویژه کمبود تخت، در استان‌ها مختلف کشور می‌تواند منجر به خطرات مهمی شود. چرا که طبق آمارها حدود ۱۵۰ هزار تخت بیمارستانی در ایران وجود دارد که ۱۷ درصد آنها در تهران است. فاصله تهران با دیگر استان‌ها بسیار زیاد است و فارس با ۷.۴ درصد و اصفهان با ۷ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند. پایین‌ترین آمار بیمارستان‌های کشور نیز مربوط به استان‌های خراسان شمالی با ۱.۱درصد، چهارمحال و بختیاری با ۱درصد، کهگیلویه و بویراحمد با ۰.۹ درصد است.
بنابراین سرانه تخت‌های بیمارستانی حتی برای جمیعت شهروندان کشور نیز قابل قبول نیست و با استانداردها فاصله زیادی دارد. سرانه تخت بیمارستانی در کشور حدود ۱.۵ به ازای هزار نفر که حداقل طبق شاخص‌های بین‌المللی باید ۳ به ازای هزار نفر باشد. البته پراکندگی این تخت‌های نیز همانطور که در آمارها اشاره شد متمرکز در تهران است و دیگر استان‌های مثل قزوین با مشکل جدی تخت بیمارستانی روبه‌رو هستند. اگر جمعیت مهاجران را نیز به شهروندان اضافه کنیم مشخص می‌شود که این کمبود تخت بیمارستانی می‌تواند تهدیدی جدی برای نظام سلامت عمومی در کشور باشد که در بحران‌هایی همچون همه‌گیری کرونا خود را بیشتر نشان داد.
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-64470
@farazdaily
🆔 @ruralwomenissues
فراز دیلی - راز در پرده نمی‌ماند
این استان‌ها بیشترین مهاجر و کمترین بیمارستان را دارند
آمار مهاجران افغان در ایران روندی فزاینده داشته است و این موضوع چالش‌هایی در حوزه‌های مختلف به ویژه حوزه سلامت به وجود آورده است.
Forwarded from پیام ما آنلاین
#اختصاصی
🔻آتش‌سوزی ممسنی جان یک دامدار را گرفت
🔹مرگ «حسین آزادی» در آتش «مالیچه شیخ»
|پیام ما|کمتر از دو ماه بعد از مرگ یکی از داوطلبان در ممسنی استان فارس، بار دیگر یک دامدار داوطلب، در یکی از روستاهای ماهور ممسنی جان خود را از دست داد.
🔹کیان یزدانپور، فعال محیط زیست به «#پیام_ما» می‌گوید: «حسین آزادی، دامدار حدوداً 59 ساله روستای مالیچه شیخ از توابع بخش ماهور است پس از آتش‌سوزی اراضی تحت مدیریت منابع طبیعی
بر اثر استشمام دود و حمله قلبی جان خود را از دست داد.»
🔹او ادامه میدهد: «این دامدار تا ساعت 15 روز پنج‌شنبه در آتش‌سوزی مالیچه شیخ حضور داشت. برای مهار این آتش‌سوزی اعضای سازمان‌های مردم‌نهاد، گروه‌های محلی و نیروهای منابع طبیعی حضور داشتند.
🔹 آتش‌سوزی به حوزه محیط زیست هم نزدیک بود اما در نهایت همان روز پنج‌شنبه مهار شد. آتش در نزدیکی مرتع آقای آزادی بود و او هم با هم‌ولایتی‌هایش در حال مهار حریق بود. ناگهان در گرما به او فشار آمده، زیاد فعالیت کرده و دویده و دچار حمله قلبی می‌شود. او را به سمت بیمارستان کازرون بدرند اما در پیش از رسیدن به بیمارستان جانش را از دست داد.»
🔹 این فعال محیط زیست با یادآوری مرگ «یعقوب حسن‌زاده» می‌گوید: «مسئولان انکار می‌کنند که مرگ آقای آزادی به علت آتش‌سوزی بوده و می‌خواهند خبرش منتشر نشود. مثل آقای حسن‌زاده که چقدر به او بی‌توجهی شد.
🔹 او در راه مهار آتش شهید شد اما مسئولان به‌شدت به بازماندگانشان بی‌توجه‌اند. حتی درباره خانواده چهارنفره‌ای که در تنگه هایقر سوختند هم فقط عنوان من‌درآوردی «فداکار خدمت» را به کار می‌برند، نه شهید.»
🔹 او با اشاره به اینکه امسال دومین بار است که یکی از اهالی ممسنی برای دفاع از طبیعت جانش را در آتش از دست میدهد، اضافه می‌کند: «به‌دلیل این بی‌توجهی‌ها باید علیه سازمان جنگل‌ها شکایت کنیم. این دومین خونی است که ریخته شده و جدا از آمار داوطلبانی است که در آتش آسیب دیده‌اند. بچه‌های ما هر روز به دلیل ناکارآمدی مدیران آسیب می‌بینند.»
@payamema
🔻آتش‌سوزی ممسنی جان یک دامدار را گرفت
🔹مرگ «حسین آزادی» در آتش «مالیچه شیخ»
|پیام ما|کمتر از دو ماه بعد از مرگ یکی از داوطلبان در ممسنی استان فارس، بار دیگر یک دامدار داوطلب، در یکی از روستاهای ماهور ممسنی جان خود را از دست داد.
🔹کیان یزدانپور، فعال محیط زیست به «#پیام_ما» می‌گوید: «حسین آزادی، دامدار حدوداً 59 ساله روستای مالیچه شیخ از توابع بخش ماهور است پس از آتش‌سوزی اراضی تحت مدیریت منابع طبیعی
بر اثر استشمام دود و حمله قلبی جان خود را از دست داد.»
🔹او ادامه میدهد: «این دامدار تا ساعت 15 روز پنج‌شنبه در آتش‌سوزی مالیچه شیخ حضور داشت. برای مهار این آتش‌سوزی اعضای سازمان‌های مردم‌نهاد، گروه‌های محلی و نیروهای منابع طبیعی حضور داشتند.
🔹 آتش‌سوزی به حوزه محیط زیست هم نزدیک بود اما در نهایت همان روز پنج‌شنبه مهار شد. آتش در نزدیکی مرتع آقای آزادی بود و او هم با هم‌ولایتی‌هایش در حال مهار حریق بود. ناگهان در گرما به او فشار آمده، زیاد فعالیت کرده و دویده و دچار حمله قلبی می‌شود. او را به سمت بیمارستان کازرون بدرند اما در پیش از رسیدن به بیمارستان جانش را از دست داد.»
🔹 این فعال محیط زیست با یادآوری مرگ «یعقوب حسن‌زاده» می‌گوید: «مسئولان انکار می‌کنند که مرگ آقای آزادی به علت آتش‌سوزی بوده و می‌خواهند خبرش منتشر نشود. مثل آقای حسن‌زاده که چقدر به او بی‌توجهی شد.
🔹 او در راه مهار آتش شهید شد اما مسئولان به‌شدت به بازماندگانشان بی‌توجه‌اند. حتی درباره خانواده چهارنفره‌ای که در تنگه هایقر سوختند هم فقط عنوان من‌درآوردی «فداکار خدمت» را به کار می‌برند، نه شهید.»
🔹 او با اشاره به اینکه امسال دومین بار است که یکی از اهالی ممسنی برای دفاع از طبیعت جانش را در آتش از دست میدهد، اضافه می‌کند: «به‌دلیل این بی‌توجهی‌ها باید علیه سازمان جنگل‌ها شکایت کنیم. این دومین خونی است که ریخته شده و جدا از آمار داوطلبانی است که در آتش آسیب دیده‌اند. بچه‌های ما هر روز به دلیل ناکارآمدی مدیران آسیب می‌بینند.»
@payamema
☑️ بحران بی آبی در زابل ادامه دارد
خاک از سرم گذشته، مرا آب می‌دهید؟
وعده‌های زمین‌مانده دولت | ۷۶ زور از هشدار رییسی به طالبان گذشت
#اختصاصی_فراز
🔸 کمبود آب و بحران بی‌آبی و مدیریت غلط منابع آب، کلیدواژه‌هایی است که باید بیشتر به شنیدن آنها عادت کرد. بحران‌هایی که این روزها گریبان‌گیر شهرهای مختلف کشور شده است. مردم زابل در اعتراض به بی آبی به خیابان آمدند و در اعتراضی مسالمت آمیز نشان دادند که هیچ یک از وعده‌های دولت برای آب رسانی به آنها عملی نشده است. مردمی که صدایشان آنقدرها بلند نیست و به نظر می‌رسد بحران بی‌آبی برای بخشی از کشور پدیده دور از ذهن و غیرقابل درکی است. در همین حال خشکی مدیریتی در کشور روز به روز به بحران بی‌آبی دامن می‌زند و افقی برای تغییر اوضاع وجود ندارد.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-64892
@farazdaily
خاک از سرم گذشته، مرا آب می‌دهید؟
وعده‌های زمین‌مانده دولت | ۷۶ زور از هشدار رییسی به طالبان گذشت
#اختصاصی_فراز
🔸 کمبود آب و بحران بی‌آبی و مدیریت غلط منابع آب، کلیدواژه‌هایی است که باید بیشتر به شنیدن آنها عادت کرد. بحران‌هایی که این روزها گریبان‌گیر شهرهای مختلف کشور شده است. مردم زابل در اعتراض به بی آبی به خیابان آمدند و در اعتراضی مسالمت آمیز نشان دادند که هیچ یک از وعده‌های دولت برای آب رسانی به آنها عملی نشده است. مردمی که صدایشان آنقدرها بلند نیست و به نظر می‌رسد بحران بی‌آبی برای بخشی از کشور پدیده دور از ذهن و غیرقابل درکی است. در همین حال خشکی مدیریتی در کشور روز به روز به بحران بی‌آبی دامن می‌زند و افقی برای تغییر اوضاع وجود ندارد.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-64892
@farazdaily
فراز دیلی - راز در پرده نمی‌ماند
خاک از سرم گذشته، مرا آب می‌دهید؟ | وعده‌های زمین‌مانده دولت | ۷۶ زور از هشدار رییسی به طالبان گذشت
کمبود آب و بحران بی‌آبی و مدیریت غلط منابع آب، کلیدواژه‌هایی است که باید بیشتر به شنیدن آنها عادت کرد. بحران‌هایی که این روزها گریبان‌گیر شهرهای مختلف کشور شده است.
☑️ تنها راه زنده کردن دریاچه ارومیه؛ سدها را خراب و چاه‌ها را کور کنید!
#اختصاصی_فراز
🔸 دریاچه ارومیه آخرین نفس‌هایش را می‌کشد. از آن دریاچه مواجی که جوانان، بی‌توجه به تابلوهای «شیرجه ممنوع»، به شیرجه زدن در آن وسوسه می‌شدند، دیگر خبری نیست. هر عکس هوایی در سال‌های گذشته، از تشنه‌تر شدن دریاچه خبر می‌داد. آبریزی‌های هفتگی و ماهانه البته، گاهی لب‌هایش را تر می‌کرد اما دیگر کار از کار گذشته بود. دیگر کاری از آن ستاد احیا و این مسوول و فلان رییس جمهور و وزیر، ساخته نبود. اورمو گولو امروز، به بیابانی تبدیل شده که بوی شور مرگ از آن بلند می‌شود.
🔸دلیل چیست؟ چرا باوجود تلاش‌های بسیاری که سال‌ها در راستای احیا یا جلوگیری از مرگ دریاچه ارومیه انجام شد، وضعیت این زیست‌بوم روز به روز به وخامت رفت؟
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65053
@farazdaily
#اختصاصی_فراز
🔸 دریاچه ارومیه آخرین نفس‌هایش را می‌کشد. از آن دریاچه مواجی که جوانان، بی‌توجه به تابلوهای «شیرجه ممنوع»، به شیرجه زدن در آن وسوسه می‌شدند، دیگر خبری نیست. هر عکس هوایی در سال‌های گذشته، از تشنه‌تر شدن دریاچه خبر می‌داد. آبریزی‌های هفتگی و ماهانه البته، گاهی لب‌هایش را تر می‌کرد اما دیگر کار از کار گذشته بود. دیگر کاری از آن ستاد احیا و این مسوول و فلان رییس جمهور و وزیر، ساخته نبود. اورمو گولو امروز، به بیابانی تبدیل شده که بوی شور مرگ از آن بلند می‌شود.
🔸دلیل چیست؟ چرا باوجود تلاش‌های بسیاری که سال‌ها در راستای احیا یا جلوگیری از مرگ دریاچه ارومیه انجام شد، وضعیت این زیست‌بوم روز به روز به وخامت رفت؟
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65053
@farazdaily
فراز دیلی - راز در پرده نمی‌ماند
سدها را خراب و چاه‌ها را کور کنید!
سدها در سرتاسر اروپا در حال انهدامند. گزارش‌های جدید از یک رکوردشکنی دیگر در برداشتن سدهای اروپا در سال ۲۰۲۲ حکایت می‌کند. در سال ۲۰۲۲، حذف دست‌کم ۳۲۵ سد روخانه‌ای در سرتاسر این قاره به ثبت رسید.
Forwarded from روزنامه اینترنتی فراز
☑️ گفت‌وگوی فراز با «بهرام امیراحمدیان»، استاد مطالعات منطقه‌ای و کارشناس اوراسیا
آیا خزر «حق آبه» دارد که مسدود شود؟
#اختصاصی_فراز
🔸 خبری از روز ۱۶مردادماه در رسانه‌های فارسی زبان پیچیده که از بستن حق‌آبه ۸۵ درصدی دریای خزر توسط روسیه حکایت می‌کند. منظور از «حق‌آبه» در این خبر، آب رودخانه ولگا است که حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد آب دریای خزر را تامین می‌کند. این خبر حالا، به بحث داغ محافل ملی‌گرا و منتقدان روس‌ها در ایران بدل شده است. تا جایی که حتی خواستار برخورد دیپلماتیک با این رفتار روسیه نیز شدهاند.
🔸اما آیا چنین برداشتی از مساله، قابل دفاع است؟ آیا کاهش ۱۸۰ سانتی‌متری ارتفاع دریای خزر ارتباط مستقیمی با بسته‌شدن احتمالی مسیر ورود رودخانه ولگا به این ابَردریاچه دارد؟ به فرض بستن ورودی رودخانه به خزر توسط روس‌ها، ایران از نظر حقوقی، حقی برای اعتراض دارد؟
🔸روزنامه اینترنتی فراز برای پیگیری بهتر، با دکتر «بهرام امیراحمدیان»، استاد مطالعات منطقه‌ای و کارشناس اوراسیا گفت‌وگو کرده است.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65177
@farazdaily
آیا خزر «حق آبه» دارد که مسدود شود؟
#اختصاصی_فراز
🔸 خبری از روز ۱۶مردادماه در رسانه‌های فارسی زبان پیچیده که از بستن حق‌آبه ۸۵ درصدی دریای خزر توسط روسیه حکایت می‌کند. منظور از «حق‌آبه» در این خبر، آب رودخانه ولگا است که حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد آب دریای خزر را تامین می‌کند. این خبر حالا، به بحث داغ محافل ملی‌گرا و منتقدان روس‌ها در ایران بدل شده است. تا جایی که حتی خواستار برخورد دیپلماتیک با این رفتار روسیه نیز شدهاند.
🔸اما آیا چنین برداشتی از مساله، قابل دفاع است؟ آیا کاهش ۱۸۰ سانتی‌متری ارتفاع دریای خزر ارتباط مستقیمی با بسته‌شدن احتمالی مسیر ورود رودخانه ولگا به این ابَردریاچه دارد؟ به فرض بستن ورودی رودخانه به خزر توسط روس‌ها، ایران از نظر حقوقی، حقی برای اعتراض دارد؟
🔸روزنامه اینترنتی فراز برای پیگیری بهتر، با دکتر «بهرام امیراحمدیان»، استاد مطالعات منطقه‌ای و کارشناس اوراسیا گفت‌وگو کرده است.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65177
@farazdaily
#اختصاصی
🔻تصمیم‌گیری درباره انتقال آب سد خرسان ۳ به تکمیل گزارش ارزیابی موکول شد
🔹پیش از ظهر امروز جلسه ارزیابی محیط زیستی انتقال آب از سد در حال احداث خرسان ۳ در سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد.
🔹«سعید کریمی»، سرپرست دفتر ارزیابی در گفت‌وگو با خبرنگار «پیام ما»:
- گزارش ارائه شده درباره این طرح یک‌سری نواقص و ابهامات داشت و قرار شد این ابهامات رفع شود و گزارش تکمیل‌شده دوباره برای تصمیم‌گیری ارائه شود.
- علاوه بر برخی موضوعات فنی، یکی از موضوعات مورد ابهام، تخصیص آب بود و قرار شد در تخصیص حقابه‌ها بازنگری صورت گیرد. همچنین قرار شد با توجه به تغییراتی که در سیمای طرح رخ داده، اطلاعات گزارش اولیه سد نیز به‌روزرسانی شود.
-سد از چند سال قبل مجوز احداث گرفته است و قرار نیست مجدداً درباره سد صحبت کنیم، اما از آنجا که در ابتدا قرار بود سد در حوزه تولید برق فعال باشد و بعداً شورای‌عالی آب مصوب کرد که از آب سد به چند استان از جمله یزد و اصفهان و فارس آب منتقل شود، سیمای طرح تغییر کرد و همین تغییر نیازمند بررسی و به‌روزرسانی اطلاعات مربوط به طرح است.
- به‌دلیل وجود ابهامات پس از این تغییر در پروژه، در بررسی محیط‌زیستی خط لوله انتقال، نیاز است تا به موضوع خود سد نیز پرداخته شود و اطلاعات آن به‌روز شود.
- در جلسه امروز درباره طرح انتقال آب تصمیم‌گیری نشد
@payamema
🔻تصمیم‌گیری درباره انتقال آب سد خرسان ۳ به تکمیل گزارش ارزیابی موکول شد
🔹پیش از ظهر امروز جلسه ارزیابی محیط زیستی انتقال آب از سد در حال احداث خرسان ۳ در سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد.
🔹«سعید کریمی»، سرپرست دفتر ارزیابی در گفت‌وگو با خبرنگار «پیام ما»:
- گزارش ارائه شده درباره این طرح یک‌سری نواقص و ابهامات داشت و قرار شد این ابهامات رفع شود و گزارش تکمیل‌شده دوباره برای تصمیم‌گیری ارائه شود.
- علاوه بر برخی موضوعات فنی، یکی از موضوعات مورد ابهام، تخصیص آب بود و قرار شد در تخصیص حقابه‌ها بازنگری صورت گیرد. همچنین قرار شد با توجه به تغییراتی که در سیمای طرح رخ داده، اطلاعات گزارش اولیه سد نیز به‌روزرسانی شود.
-سد از چند سال قبل مجوز احداث گرفته است و قرار نیست مجدداً درباره سد صحبت کنیم، اما از آنجا که در ابتدا قرار بود سد در حوزه تولید برق فعال باشد و بعداً شورای‌عالی آب مصوب کرد که از آب سد به چند استان از جمله یزد و اصفهان و فارس آب منتقل شود، سیمای طرح تغییر کرد و همین تغییر نیازمند بررسی و به‌روزرسانی اطلاعات مربوط به طرح است.
- به‌دلیل وجود ابهامات پس از این تغییر در پروژه، در بررسی محیط‌زیستی خط لوله انتقال، نیاز است تا به موضوع خود سد نیز پرداخته شود و اطلاعات آن به‌روز شود.
- در جلسه امروز درباره طرح انتقال آب تصمیم‌گیری نشد
@payamema
☑️ زنان آسیب دیده را بیرون کردند
شهرداری، پناهگاه زنان بی سرپناه شوش را بست!
#اختصاصی_فراز
🔸 درهای ساختمان بزرگ داخل پارک شوش تهران به تاریخ ۵ شهریور امسال به طور کلی بسته شد. فعالیت در این ساختمان که سال‌ها به زنان بی‌سرپناه مراجعه کننده خدمات می‌داد، فعلا به بهانه تعمیرات و به احتمال زیاد، برای همیشه به علت تغییر کاربری و کسب درآمد برای شهرداری تهران به روی زنان بی‌سرپناه و آسیب‌دیده بسته شده است.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65606
@farazdaily
شهرداری، پناهگاه زنان بی سرپناه شوش را بست!
#اختصاصی_فراز
🔸 درهای ساختمان بزرگ داخل پارک شوش تهران به تاریخ ۵ شهریور امسال به طور کلی بسته شد. فعالیت در این ساختمان که سال‌ها به زنان بی‌سرپناه مراجعه کننده خدمات می‌داد، فعلا به بهانه تعمیرات و به احتمال زیاد، برای همیشه به علت تغییر کاربری و کسب درآمد برای شهرداری تهران به روی زنان بی‌سرپناه و آسیب‌دیده بسته شده است.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65606
@farazdaily
فراز دیلی - راز در پرده نمی‌ماند
شهرداری، پناهگاه زنان بی سرپناه شوش را بست!
درهای ساختمان بزرگ داخل پارک شوش تهران به تاریخ ۵ شهریور امسال به طور کلی بسته شد. فعالیت در این ساختمان که سال‌ها به زنان بی‌سرپناه مراجعه کننده خدمات می‌داد، فعلا به بهانه تعمیرات و به احتمال زیاد، برای همیشه به علت تغییر کاربری و کسب درآمد برای شهرداری…
Forwarded from روزنامه اینترنتی فراز
☑️ بررسی آمارها در حوزه بی سوادی در کشور
بی سوادی در کشور رشد داشته است؟ | مردان باسوادترند یا زنان؟ | ۶۹ درصد کودکان به کلاس دوم نمی‌رسند
#اختصاصی_فراز
🔸
به تازگی وزیر پیشین آموزش و پرورش در دولت سیزدهم از وجود ۹ میلیون بی سواد مطلق خبر داده که با توجه به مسئولیت او به نظر می‌رسد که آمار مطرح شده مستند باشد. پیش از این آمارهای سازمان نهضت سوادآموزی در سال ۱۴۰۰ از وجود ۷.۵ میلیون بی‌سواد خبر داده بود. نکته اینجاست که آمار سال ۱۴۰۰ نسبت به سال‌های قبل خود از کاهش بی‌سوادان کشور حکایت داشت اما اگر آمار وزیر پیشین آموزش و پرورش را مبنا قرار دهیم بی‌سوادان در دو سال گذشته افزایش یک و نیم میلیونی داشته‌اند. موضوعی که نشان‌دهنده خارج شدن آموزش از دسترس برخی طبقات است که فرزندان خود را از سن ۷ سالگی یا کمتر مجبور به کار می‌کنند.
🔸اما ببینیم بی‌سوادان در کشور بیشتر در کدام استان‌ها هستند و در چه بازه سنی قرار دارند.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65624
@farazdaily
بی سوادی در کشور رشد داشته است؟ | مردان باسوادترند یا زنان؟ | ۶۹ درصد کودکان به کلاس دوم نمی‌رسند
#اختصاصی_فراز
🔸
به تازگی وزیر پیشین آموزش و پرورش در دولت سیزدهم از وجود ۹ میلیون بی سواد مطلق خبر داده که با توجه به مسئولیت او به نظر می‌رسد که آمار مطرح شده مستند باشد. پیش از این آمارهای سازمان نهضت سوادآموزی در سال ۱۴۰۰ از وجود ۷.۵ میلیون بی‌سواد خبر داده بود. نکته اینجاست که آمار سال ۱۴۰۰ نسبت به سال‌های قبل خود از کاهش بی‌سوادان کشور حکایت داشت اما اگر آمار وزیر پیشین آموزش و پرورش را مبنا قرار دهیم بی‌سوادان در دو سال گذشته افزایش یک و نیم میلیونی داشته‌اند. موضوعی که نشان‌دهنده خارج شدن آموزش از دسترس برخی طبقات است که فرزندان خود را از سن ۷ سالگی یا کمتر مجبور به کار می‌کنند.
🔸اما ببینیم بی‌سوادان در کشور بیشتر در کدام استان‌ها هستند و در چه بازه سنی قرار دارند.
🔹شما می‌توانید متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید؛
https://www.farazdaily.com/fa/tiny/news-65624
@farazdaily