💬 قدرت و پایداری نشانه #ناکامی
✳ وقتی چیزی را می خواهید و آن را ندارید مغز یک علامت ناکامی به شما ارسال می کند.
قدرت و پایداری این علامت به چند عامل بستگی دارد:
الف) بزرگی و شدت عدم هماهنگی بین خواسته و داشته.
ب) در این مقطع زمانی خاص آنچه فرد می خواهد تا چه اندازه برایش مهم است؟
ج)آیا فرد به طور همزمان چند ناکامی دیگر را تجربه می کند؟
⬅ شما در پشت میز کارتان نشسته اید و میخواهید یک لیوان آب بخورید اما لیوان خالی است. در این صورت متوجه یک ناهماهنگی خواهید شد اما نه به اندازه ای که در یک روز داغ و در بیابانی بی آب و علف و در حالی که راهتان را گم کرده اید تشنه باشید.
📚 #برشی_از_کتاب : #دعوت_به_مسئولیت_پذیری
✍️ اثر: #دکتر_علی_صاحبی
📖 صفحه: 45 و 46
📇 انتشارات: #سايه_سخن
🆔 @Sayehsokhan
✳ وقتی چیزی را می خواهید و آن را ندارید مغز یک علامت ناکامی به شما ارسال می کند.
قدرت و پایداری این علامت به چند عامل بستگی دارد:
الف) بزرگی و شدت عدم هماهنگی بین خواسته و داشته.
ب) در این مقطع زمانی خاص آنچه فرد می خواهد تا چه اندازه برایش مهم است؟
ج)آیا فرد به طور همزمان چند ناکامی دیگر را تجربه می کند؟
⬅ شما در پشت میز کارتان نشسته اید و میخواهید یک لیوان آب بخورید اما لیوان خالی است. در این صورت متوجه یک ناهماهنگی خواهید شد اما نه به اندازه ای که در یک روز داغ و در بیابانی بی آب و علف و در حالی که راهتان را گم کرده اید تشنه باشید.
📚 #برشی_از_کتاب : #دعوت_به_مسئولیت_پذیری
✍️ اثر: #دکتر_علی_صاحبی
📖 صفحه: 45 و 46
📇 انتشارات: #سايه_سخن
🆔 @Sayehsokhan
✍ #خدا به #مسیح هم رحم نکرد.
نبايد فراموش کرد که هیچ استثناء و پارتی‌بازی‌ای در کار نیست! و اما بعد:
فریاد و فغانِ مسیح، این مشهورترین و وفادارترین و مطیع‌ترین #فرزند خدا در نهایی‌ترین و آخرین لحظات حیاتش شنیدنی‌ست:
"خدایا چرا رهایم کردی؟"
👌هرگز نباید فراموش کرد که ما در این هستی، تنها، پرت شده، غریب، بیگانه، بی‌یاور، بی‌پناه و ... هستیم، حتی اگر باور و #ایمان به خدایی و شعورِ پنهانی و #حقیقت والایی داشته باشیم، با این همه، باز هم تنهاییم و در این بیابان هرگاه به دنبال تکیه‌گاهی برای گریز از این تنهایی بوده باشیم، سردرگم‌تر و آشفته‌تر خواهیم شد.
این به دنبال ولی و سرپرست و قیم‌بودن و پناه-گاه جستن‌ها راه به جایی نخواهد برد.
لذا می‌بایست باور کنیم که خداوند، هیچ استثنایی برای ما قائل نخواهد شد، چنانچه برای به اصطلاح پسرِ خود هیچ پارتی‌بازی‌ای نکرد و او نهایتا با این حقیقت لخت و عریان و تلخ و گزنده که تنهاست، غریب است، بی‌تکیه‌گاه است در حساس‌ترین و خطرناک‌ترین وضعیت حیات خود مواجهه شد و درست زمانی که انتظار یاری و همراهی داشت، بی‌یار و بی‌همراه و رها شده در چنگال گرگان قدّاره‌بند ماند!
با توجه به این تجربه‌ی تلخِ پسرِ خداوند:
می‌بایست همواره به خود تذکر دهیم که اگر مراقب نباشیم، هیچ خدایی را یارای یاری و نجات نخواهد بود، چرا که ما هیچ تفاوتی با انسان‌های دیگر و با موجوداتی دیگر نداشته‌ایم و نخواهیم داشت، لذا می‌بایست بپذیریم که تنهاییم، بی‌پناهیم، بی‌کسیم، و هیچ قدرت ماورائی در بیماری و بی‌کسی و بی‌عدالتی و ... به داد و فریاد ما نخواهد رسید و این یعنی خودِ خودِ زندگی ...
اگر این اصل را بپذیریم دیگر #مسئولیت‌های خود را بر دوش خدا و خدایان نخواهیم گذاشت، در امور ضروری، به امید یاری خداوند در جبرانِ آن تعلّلی که مختارانه و بولهوسانه از ما سر می‌زد، تعلّل نخواهیم کرد و سعی خواهیم نمود که مسائل را به صورت معقول برای خود حل و فصل نماییم تا دچار توّهم یاریِ خداوند در صورت کوتاهی خود نشویم و نهایتا به وقت از دست‌دادن عزیزی یا بر باد رفتن دودمانی یا به فنا رفتن توسط #بیماری لاعلاج و صعب‌العلاجی، #پرخاشگری نخواهیم کرد و فغان و آه #ناکامی سر نخواهیم داد که خدایا چرا من؟
👈 باری در این صورت من با این مساله کنار آمده‌ام که هیچ چرا منی وجود ندارد، من استثناء نیستم من هم همانند یک مورچه یک مگس یا هر موجود دیگری هر آن ممکن است در یک آن از این کره‌ی خاکی برچیده شوم و هیچ اثری و نامی و حتی یادی هم از این منِ من، باقی نماند.
ابوذر شریعتی
🆔 @Sayehsokhan
نبايد فراموش کرد که هیچ استثناء و پارتی‌بازی‌ای در کار نیست! و اما بعد:
فریاد و فغانِ مسیح، این مشهورترین و وفادارترین و مطیع‌ترین #فرزند خدا در نهایی‌ترین و آخرین لحظات حیاتش شنیدنی‌ست:
"خدایا چرا رهایم کردی؟"
👌هرگز نباید فراموش کرد که ما در این هستی، تنها، پرت شده، غریب، بیگانه، بی‌یاور، بی‌پناه و ... هستیم، حتی اگر باور و #ایمان به خدایی و شعورِ پنهانی و #حقیقت والایی داشته باشیم، با این همه، باز هم تنهاییم و در این بیابان هرگاه به دنبال تکیه‌گاهی برای گریز از این تنهایی بوده باشیم، سردرگم‌تر و آشفته‌تر خواهیم شد.
این به دنبال ولی و سرپرست و قیم‌بودن و پناه-گاه جستن‌ها راه به جایی نخواهد برد.
لذا می‌بایست باور کنیم که خداوند، هیچ استثنایی برای ما قائل نخواهد شد، چنانچه برای به اصطلاح پسرِ خود هیچ پارتی‌بازی‌ای نکرد و او نهایتا با این حقیقت لخت و عریان و تلخ و گزنده که تنهاست، غریب است، بی‌تکیه‌گاه است در حساس‌ترین و خطرناک‌ترین وضعیت حیات خود مواجهه شد و درست زمانی که انتظار یاری و همراهی داشت، بی‌یار و بی‌همراه و رها شده در چنگال گرگان قدّاره‌بند ماند!
با توجه به این تجربه‌ی تلخِ پسرِ خداوند:
می‌بایست همواره به خود تذکر دهیم که اگر مراقب نباشیم، هیچ خدایی را یارای یاری و نجات نخواهد بود، چرا که ما هیچ تفاوتی با انسان‌های دیگر و با موجوداتی دیگر نداشته‌ایم و نخواهیم داشت، لذا می‌بایست بپذیریم که تنهاییم، بی‌پناهیم، بی‌کسیم، و هیچ قدرت ماورائی در بیماری و بی‌کسی و بی‌عدالتی و ... به داد و فریاد ما نخواهد رسید و این یعنی خودِ خودِ زندگی ...
اگر این اصل را بپذیریم دیگر #مسئولیت‌های خود را بر دوش خدا و خدایان نخواهیم گذاشت، در امور ضروری، به امید یاری خداوند در جبرانِ آن تعلّلی که مختارانه و بولهوسانه از ما سر می‌زد، تعلّل نخواهیم کرد و سعی خواهیم نمود که مسائل را به صورت معقول برای خود حل و فصل نماییم تا دچار توّهم یاریِ خداوند در صورت کوتاهی خود نشویم و نهایتا به وقت از دست‌دادن عزیزی یا بر باد رفتن دودمانی یا به فنا رفتن توسط #بیماری لاعلاج و صعب‌العلاجی، #پرخاشگری نخواهیم کرد و فغان و آه #ناکامی سر نخواهیم داد که خدایا چرا من؟
👈 باری در این صورت من با این مساله کنار آمده‌ام که هیچ چرا منی وجود ندارد، من استثناء نیستم من هم همانند یک مورچه یک مگس یا هر موجود دیگری هر آن ممکن است در یک آن از این کره‌ی خاکی برچیده شوم و هیچ اثری و نامی و حتی یادی هم از این منِ من، باقی نماند.
ابوذر شریعتی
🆔 @Sayehsokhan