۱۷ سال گذشت
سالگرد #۱۸تیر و حمله وحشیانه به #کوی_دانشگاه
۱۷ سال گذشت. هفده‌سال از آن روزی که #دانشجویان دست به یک اعتراض #مسالمت‌آمیز زدند تا به آرامی علیه بسته‌شدن یک روزنامه اعتراض کنند. دانشجویان به بسته‌شدن #روزنامه_سلام معترض بودند. این #روزنامه در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸به جرم انتشار نامه‌ای از سعید امامی بسته شد. #سعید_امامی در نامه‌ای به وزیر اطلاعات وقت قربان‌علی دری نجف‌آبادی خواهان برخورد با #مطبوعات شده بود.
محاکمه‌ی روزنامه‌ی سلام علاوه بر مدعی‌العموم، چهار شاکی داشت که یکی از آن‌ها «محمود احمدی‌نژاد» استاندار اردبیل در دولت رفسنجانی بود. شاکی دیگر کامران دانشجو، استاندار اسبق تهران و وزیر علوم سابق در دولت احمدی‌نژاد بود. مهدی‌رضا درویش‌زاده نماینده‌ی دزفول در مجلس پنجم و حمیدرضا ترقی عضو ارشد حزب موتلفه و نماینده‌ی مشهد در مجلس پنجم دو شاکی دیگر بودند.
#انصار_حزب‌الله به دانشجویان معترض حمله کرد. دست‌کم ۳۰۰ دانشجو #بازداشت شدند و مورد #بازجویی و #شکنجه قرار گرفتند. آمار از کشته‌شدن هفت نفر می‌گوید. #عزت_ابراهیم‌نژاد و #فرشته_علی‌زاده از کسانی هستند که نام آن‌ها در میان کشته‌شدگان کوی دانشگاه است. فرشته علی‌زاده دانشجوی دانشگاه الزهرا و مسئول برد انجمن این #دانشگاه بود. او در همان روز ناپدید شد و دیگر از او خبری نشد.
#تامی_حامی‌فر دختر دانش‌آموزی است که به گفته‌ی منابع دانشجویی در جریان همین اعتراضات توسط حمله پلیس و شبه‌نظامیان حکومتی کشته شد.
#سعید_زینالی یکی دیگر از افرادی است که از همان روز تا کنون و در جریان درگیری‌ها مفقود شد و تا کنون خبری از او نیست. نام سعید زینالی پس از حوادث جنبش سبز بر سر زبان‌ها افتاد و خانواده‌اش جرات کردند علی‌رغم همه‌ی تهدیدها از گم‌شدن فرزندشان سخن بگویند.
اکرم نقابی مادر سعید در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۲ در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی از دیدارش با رئیس کل دادگستری استان تهران سخن گفت و قول مساعدی که آن‌ها برای پی‌گیری وضعیت فرزندشان دادند. قولی که هیچ‌گاه عملی نشد.
#اکبر_محمدی نیز از بازداشت‌شده‌های ۱۸ تیرماه بود که در ۸ مرداد ۱۳۸۵ به دلیل اعتصاب غذا به طرز مشکوکی در #زندان درگذشت. او در دوران بازداشت بارها شکنجه شده بود.
دو سال پس از این رویداد قوه قضاییه همه نیروهای پلیس و شبه نظامیان وابسته را تبرئه کرده و فقط یک سرباز به نام اروجعلی ببرزاده محکوم شد آنهم به دلیل دزدیدن یک #ریش‌تراش.
در نماز جمعه ۹ بهمن ۱۳۸۸ احمد جنتی، امام جمعه موقت وقت تهران و دبیر شورای نگهبان خطاب به رئیس قوه قضائیه گفت: «در ۱۸ تیر ضعف نشان دادید؛ چند نفر در آن زمان اعدام شدند؟ اگر حالا هم ضعف نشان دهید آینده بدتری در انتظار شماست.
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
سالگرد #۱۸تیر و حمله وحشیانه به #کوی_دانشگاه
۱۷ سال گذشت. هفده‌سال از آن روزی که #دانشجویان دست به یک اعتراض #مسالمت‌آمیز زدند تا به آرامی علیه بسته‌شدن یک روزنامه اعتراض کنند. دانشجویان به بسته‌شدن #روزنامه_سلام معترض بودند. این #روزنامه در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸به جرم انتشار نامه‌ای از سعید امامی بسته شد. #سعید_امامی در نامه‌ای به وزیر اطلاعات وقت قربان‌علی دری نجف‌آبادی خواهان برخورد با #مطبوعات شده بود.
محاکمه‌ی روزنامه‌ی سلام علاوه بر مدعی‌العموم، چهار شاکی داشت که یکی از آن‌ها «محمود احمدی‌نژاد» استاندار اردبیل در دولت رفسنجانی بود. شاکی دیگر کامران دانشجو، استاندار اسبق تهران و وزیر علوم سابق در دولت احمدی‌نژاد بود. مهدی‌رضا درویش‌زاده نماینده‌ی دزفول در مجلس پنجم و حمیدرضا ترقی عضو ارشد حزب موتلفه و نماینده‌ی مشهد در مجلس پنجم دو شاکی دیگر بودند.
#انصار_حزب‌الله به دانشجویان معترض حمله کرد. دست‌کم ۳۰۰ دانشجو #بازداشت شدند و مورد #بازجویی و #شکنجه قرار گرفتند. آمار از کشته‌شدن هفت نفر می‌گوید. #عزت_ابراهیم‌نژاد و #فرشته_علی‌زاده از کسانی هستند که نام آن‌ها در میان کشته‌شدگان کوی دانشگاه است. فرشته علی‌زاده دانشجوی دانشگاه الزهرا و مسئول برد انجمن این #دانشگاه بود. او در همان روز ناپدید شد و دیگر از او خبری نشد.
#تامی_حامی‌فر دختر دانش‌آموزی است که به گفته‌ی منابع دانشجویی در جریان همین اعتراضات توسط حمله پلیس و شبه‌نظامیان حکومتی کشته شد.
#سعید_زینالی یکی دیگر از افرادی است که از همان روز تا کنون و در جریان درگیری‌ها مفقود شد و تا کنون خبری از او نیست. نام سعید زینالی پس از حوادث جنبش سبز بر سر زبان‌ها افتاد و خانواده‌اش جرات کردند علی‌رغم همه‌ی تهدیدها از گم‌شدن فرزندشان سخن بگویند.
اکرم نقابی مادر سعید در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۲ در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی از دیدارش با رئیس کل دادگستری استان تهران سخن گفت و قول مساعدی که آن‌ها برای پی‌گیری وضعیت فرزندشان دادند. قولی که هیچ‌گاه عملی نشد.
#اکبر_محمدی نیز از بازداشت‌شده‌های ۱۸ تیرماه بود که در ۸ مرداد ۱۳۸۵ به دلیل اعتصاب غذا به طرز مشکوکی در #زندان درگذشت. او در دوران بازداشت بارها شکنجه شده بود.
دو سال پس از این رویداد قوه قضاییه همه نیروهای پلیس و شبه نظامیان وابسته را تبرئه کرده و فقط یک سرباز به نام اروجعلی ببرزاده محکوم شد آنهم به دلیل دزدیدن یک #ریش‌تراش.
در نماز جمعه ۹ بهمن ۱۳۸۸ احمد جنتی، امام جمعه موقت وقت تهران و دبیر شورای نگهبان خطاب به رئیس قوه قضائیه گفت: «در ۱۸ تیر ضعف نشان دادید؛ چند نفر در آن زمان اعدام شدند؟ اگر حالا هم ضعف نشان دهید آینده بدتری در انتظار شماست.
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
۱۹ سال گذشت
سالگرد ۱۸تیر و حمله وحشیانه به کوی دانشگاه
۱۹ سال گذشت. نوزده‌سال از آن روزی که دانشجویان دست به یک اعتراض مسالمت‌آمیز زدند تا به آرامی علیه بسته‌شدن یک روزنامه اعتراض کنند. دانشجویان به بسته‌شدن روزنامه سلام معترض بودند. این روزنامه در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸به جرم انتشار نامه‌ای از سعید امامی بسته شد. سعید امامی در نامه‌ای به وزیر اطلاعات وقت قربان‌علی دری نجف‌آبادی خواهان برخورد با مطبوعات شده بود.
محاکمه‌ی روزنامه‌ی سلام علاوه بر مدعی‌العموم، چهار شاکی داشت که یکی از آن‌ها «محمود احمدی‌نژاد» استاندار اردبیل در دولت رفسنجانی بود. شاکی دیگر کامران دانشجو، استاندار اسبق تهران و وزیر علوم سابق در دولت احمدی‌نژاد بود. مهدی‌رضا درویش‌زاده نماینده‌ی دزفول در مجلس پنجم و حمیدرضا ترقی عضو ارشد حزب موتلفه و نماینده‌ی مشهد در مجلس پنجم دو شاکی دیگر بودند.
انصار حزب‌الله به دانشجویان معترض حمله کرد. دست‌کم ۳۰۰ دانشجو بازداشت شدند و مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. آمار از کشته‌شدن هفت نفر می‌گوید. عزت ابراهیم‌نژاد و فرشته علی‌زاده از کسانی هستند که نام آن‌ها در میان کشته‌شدگان کوی دانشگاه است. فرشته علی‌زاده دانشجوی دانشگاه الزهرا و مسئول برد انجمن این دانشگاه بود. او در همان روز ناپدید شد و دیگر از او خبری نشد.
#تامی_حامی‌فر دختر دانش‌آموزی است که به گفته‌ی منابع دانشجویی در جریان همین اعتراضات توسط حمله پلیس و شبه‌نظامیان حکومتی کشته شد.
#سعید_زینالی یکی دیگر از افرادی است که از همان روز تا کنون و در جریان درگیری‌ها مفقود شد و تا کنون خبری از او نیست. نام سعید زینالی پس از حوادث جنبش سبز بر سر زبان‌ها افتاد و خانواده‌اش جرات کردند علی‌رغم همه‌ی تهدیدها از گم‌شدن فرزندشان سخن بگویند.
اکرم نقابی مادر سعید در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۲ در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی از دیدارش با رئیس کل دادگستری استان تهران سخن گفت و قول مساعدی که آن‌ها برای پی‌گیری وضعیت فرزندشان دادند. قولی که هیچ‌گاه عملی نشد.
#اکبر_محمدی نیز از بازداشت‌شده‌های ۱۸ تیرماه بود که در ۸ مرداد ۱۳۸۵ به دلیل اعتصاب غذا به طرز مشکوکی در زندان درگذشت. او در دوران بازداشت بارها شکنجه شده بود.
دو سال پس از این رویداد قوه قضاییه همه نیروهای پلیس و شبه نظامیان وابسته را تبرئه کرده و فقط یک سرباز به نام اروجعلی ببرزاده محکوم شد آنهم به دلیل دزدیدن یک ریش‌تراش.
در نماز جمعه ۹ بهمن ۱۳۸۸ احمد جنتی، امام جمعه موقت وقت تهران و دبیر شورای نگهبان خطاب به رئیس قوه قضائیه گفت: «در ۱۸ تیر ضعف نشان دادید؛ چند نفر در آن زمان اعدام شدند؟ اگر حالا هم ضعف نشان دهید آینده بدتری در انتظار شماست.
https://bit.ly/2u4gPQa
@Tavaana_TavaanaTech
سالگرد ۱۸تیر و حمله وحشیانه به کوی دانشگاه
۱۹ سال گذشت. نوزده‌سال از آن روزی که دانشجویان دست به یک اعتراض مسالمت‌آمیز زدند تا به آرامی علیه بسته‌شدن یک روزنامه اعتراض کنند. دانشجویان به بسته‌شدن روزنامه سلام معترض بودند. این روزنامه در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸به جرم انتشار نامه‌ای از سعید امامی بسته شد. سعید امامی در نامه‌ای به وزیر اطلاعات وقت قربان‌علی دری نجف‌آبادی خواهان برخورد با مطبوعات شده بود.
محاکمه‌ی روزنامه‌ی سلام علاوه بر مدعی‌العموم، چهار شاکی داشت که یکی از آن‌ها «محمود احمدی‌نژاد» استاندار اردبیل در دولت رفسنجانی بود. شاکی دیگر کامران دانشجو، استاندار اسبق تهران و وزیر علوم سابق در دولت احمدی‌نژاد بود. مهدی‌رضا درویش‌زاده نماینده‌ی دزفول در مجلس پنجم و حمیدرضا ترقی عضو ارشد حزب موتلفه و نماینده‌ی مشهد در مجلس پنجم دو شاکی دیگر بودند.
انصار حزب‌الله به دانشجویان معترض حمله کرد. دست‌کم ۳۰۰ دانشجو بازداشت شدند و مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. آمار از کشته‌شدن هفت نفر می‌گوید. عزت ابراهیم‌نژاد و فرشته علی‌زاده از کسانی هستند که نام آن‌ها در میان کشته‌شدگان کوی دانشگاه است. فرشته علی‌زاده دانشجوی دانشگاه الزهرا و مسئول برد انجمن این دانشگاه بود. او در همان روز ناپدید شد و دیگر از او خبری نشد.
#تامی_حامی‌فر دختر دانش‌آموزی است که به گفته‌ی منابع دانشجویی در جریان همین اعتراضات توسط حمله پلیس و شبه‌نظامیان حکومتی کشته شد.
#سعید_زینالی یکی دیگر از افرادی است که از همان روز تا کنون و در جریان درگیری‌ها مفقود شد و تا کنون خبری از او نیست. نام سعید زینالی پس از حوادث جنبش سبز بر سر زبان‌ها افتاد و خانواده‌اش جرات کردند علی‌رغم همه‌ی تهدیدها از گم‌شدن فرزندشان سخن بگویند.
اکرم نقابی مادر سعید در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۲ در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی از دیدارش با رئیس کل دادگستری استان تهران سخن گفت و قول مساعدی که آن‌ها برای پی‌گیری وضعیت فرزندشان دادند. قولی که هیچ‌گاه عملی نشد.
#اکبر_محمدی نیز از بازداشت‌شده‌های ۱۸ تیرماه بود که در ۸ مرداد ۱۳۸۵ به دلیل اعتصاب غذا به طرز مشکوکی در زندان درگذشت. او در دوران بازداشت بارها شکنجه شده بود.
دو سال پس از این رویداد قوه قضاییه همه نیروهای پلیس و شبه نظامیان وابسته را تبرئه کرده و فقط یک سرباز به نام اروجعلی ببرزاده محکوم شد آنهم به دلیل دزدیدن یک ریش‌تراش.
در نماز جمعه ۹ بهمن ۱۳۸۸ احمد جنتی، امام جمعه موقت وقت تهران و دبیر شورای نگهبان خطاب به رئیس قوه قضائیه گفت: «در ۱۸ تیر ضعف نشان دادید؛ چند نفر در آن زمان اعدام شدند؟ اگر حالا هم ضعف نشان دهید آینده بدتری در انتظار شماست.
https://bit.ly/2u4gPQa
@Tavaana_TavaanaTech
Telegram
آموزشکده توانا
مجموعه تصاویری از حمله به کوی دانشگاه در 18 تیر 78
@Tavaana_TavaanaTech
@Tavaana_TavaanaTech
۲۱ سال گذشت
سالگرد ۱۸تیر و حمله وحشیانه به کوی دانشگاه
۲۱ سال گذشت. بیست و یک سال از آن روزی که دانشجویان دست به یک اعتراض مسالمت‌آمیز زدند تا به آرامی علیه بسته‌شدن یک روزنامه اعتراض کنند. دانشجویان به بسته‌شدن روزنامه سلام معترض بودند. این روزنامه در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸به جرم انتشار نامه‌ای از سعید امامی بسته شد. سعید امامی در نامه‌ای به وزیر اطلاعات وقت قربان‌علی دری نجف‌آبادی خواهان برخورد با مطبوعات شده بود.
محاکمه‌ی روزنامه‌ی سلام علاوه بر مدعی‌العموم، چهار شاکی داشت که یکی از آن‌ها «محمود احمدی‌نژاد» استاندار اردبیل در دولت رفسنجانی بود. شاکی دیگر کامران دانشجو، استاندار اسبق تهران و وزیر علوم سابق در دولت احمدی‌نژاد بود. مهدی‌رضا درویش‌زاده نماینده‌ی دزفول در مجلس پنجم و حمیدرضا ترقی عضو ارشد حزب موتلفه و نماینده‌ی مشهد در مجلس پنجم دو شاکی دیگر بودند.
انصار حزب‌الله به دانشجویان معترض حمله کرد. دست‌کم ۳۰۰ دانشجو بازداشت شدند و مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. آمار از کشته‌شدن هفت نفر می‌گوید. عزت ابراهیم‌نژاد و فرشته علی‌زاده از کسانی هستند که نام آن‌ها در میان کشته‌شدگان کوی دانشگاه است. فرشته علی‌زاده دانشجوی دانشگاه الزهرا و مسئول برد انجمن این دانشگاه بود. او در همان روز ناپدید شد و دیگر از او خبری نشد.
#تامی_حامی‌فر دختر دانش‌آموزی است که به گفته‌ی منابع دانشجویی در جریان همین اعتراضات توسط حمله پلیس و شبه‌نظامیان حکومتی کشته شد.
#سعید_زینالی یکی دیگر از افرادی است که از همان روز تا کنون و در جریان درگیری‌ها مفقود شد و تا کنون خبری از او نیست. نام سعید زینالی پس از حوادث جنبش سبز بر سر زبان‌ها افتاد و خانواده‌اش جرات کردند علی‌رغم همه‌ی تهدیدها از گم‌شدن فرزندشان سخن بگویند.
اکرم نقابی مادر سعید در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۲ در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی از دیدارش با رئیس کل دادگستری استان تهران سخن گفت و قول مساعدی که آن‌ها برای پی‌گیری وضعیت فرزندشان دادند. قولی که هیچ‌گاه عملی نشد.
#اکبر_محمدی نیز از بازداشت‌شده‌های ۱۸ تیرماه بود که در ۸ مرداد ۱۳۸۵ به دلیل اعتصاب غذا به طرز مشکوکی در زندان درگذشت. او در دوران بازداشت بارها شکنجه شده بود.
دو سال پس از این رویداد قوه قضاییه همه نیروهای پلیس و شبه نظامیان وابسته را تبرئه کرده و فقط یک سرباز به نام اروجعلی ببرزاده محکوم شد آنهم به دلیل دزدیدن یک ریش‌تراش.
در نماز جمعه ۹ بهمن ۱۳۸۸ احمد جنتی، امام جمعه موقت وقت تهران و دبیر شورای نگهبان خطاب به رئیس قوه قضائیه گفت: «در ۱۸ تیر ضعف نشان دادید؛ چند نفر در آن زمان اعدام شدند؟ اگر حالا هم ضعف نشان دهید آینده بدتری در انتظار شماست.
ویدیو توسط یکی از مخاطبان توانا ساخته شده است.
@Tavaana_TavaanaTech
سالگرد ۱۸تیر و حمله وحشیانه به کوی دانشگاه
۲۱ سال گذشت. بیست و یک سال از آن روزی که دانشجویان دست به یک اعتراض مسالمت‌آمیز زدند تا به آرامی علیه بسته‌شدن یک روزنامه اعتراض کنند. دانشجویان به بسته‌شدن روزنامه سلام معترض بودند. این روزنامه در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸به جرم انتشار نامه‌ای از سعید امامی بسته شد. سعید امامی در نامه‌ای به وزیر اطلاعات وقت قربان‌علی دری نجف‌آبادی خواهان برخورد با مطبوعات شده بود.
محاکمه‌ی روزنامه‌ی سلام علاوه بر مدعی‌العموم، چهار شاکی داشت که یکی از آن‌ها «محمود احمدی‌نژاد» استاندار اردبیل در دولت رفسنجانی بود. شاکی دیگر کامران دانشجو، استاندار اسبق تهران و وزیر علوم سابق در دولت احمدی‌نژاد بود. مهدی‌رضا درویش‌زاده نماینده‌ی دزفول در مجلس پنجم و حمیدرضا ترقی عضو ارشد حزب موتلفه و نماینده‌ی مشهد در مجلس پنجم دو شاکی دیگر بودند.
انصار حزب‌الله به دانشجویان معترض حمله کرد. دست‌کم ۳۰۰ دانشجو بازداشت شدند و مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. آمار از کشته‌شدن هفت نفر می‌گوید. عزت ابراهیم‌نژاد و فرشته علی‌زاده از کسانی هستند که نام آن‌ها در میان کشته‌شدگان کوی دانشگاه است. فرشته علی‌زاده دانشجوی دانشگاه الزهرا و مسئول برد انجمن این دانشگاه بود. او در همان روز ناپدید شد و دیگر از او خبری نشد.
#تامی_حامی‌فر دختر دانش‌آموزی است که به گفته‌ی منابع دانشجویی در جریان همین اعتراضات توسط حمله پلیس و شبه‌نظامیان حکومتی کشته شد.
#سعید_زینالی یکی دیگر از افرادی است که از همان روز تا کنون و در جریان درگیری‌ها مفقود شد و تا کنون خبری از او نیست. نام سعید زینالی پس از حوادث جنبش سبز بر سر زبان‌ها افتاد و خانواده‌اش جرات کردند علی‌رغم همه‌ی تهدیدها از گم‌شدن فرزندشان سخن بگویند.
اکرم نقابی مادر سعید در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۲ در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی از دیدارش با رئیس کل دادگستری استان تهران سخن گفت و قول مساعدی که آن‌ها برای پی‌گیری وضعیت فرزندشان دادند. قولی که هیچ‌گاه عملی نشد.
#اکبر_محمدی نیز از بازداشت‌شده‌های ۱۸ تیرماه بود که در ۸ مرداد ۱۳۸۵ به دلیل اعتصاب غذا به طرز مشکوکی در زندان درگذشت. او در دوران بازداشت بارها شکنجه شده بود.
دو سال پس از این رویداد قوه قضاییه همه نیروهای پلیس و شبه نظامیان وابسته را تبرئه کرده و فقط یک سرباز به نام اروجعلی ببرزاده محکوم شد آنهم به دلیل دزدیدن یک ریش‌تراش.
در نماز جمعه ۹ بهمن ۱۳۸۸ احمد جنتی، امام جمعه موقت وقت تهران و دبیر شورای نگهبان خطاب به رئیس قوه قضائیه گفت: «در ۱۸ تیر ضعف نشان دادید؛ چند نفر در آن زمان اعدام شدند؟ اگر حالا هم ضعف نشان دهید آینده بدتری در انتظار شماست.
ویدیو توسط یکی از مخاطبان توانا ساخته شده است.
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
سالگرد ۱۸تیر و حمله وحشیانه به کوی دانشگاه ۲۱ سال از آن روزی که دانشجویان دست به یک اعتراض مسالمت‌آمیز زدند تا به آرامی علیه بسته‌شدن یک روزنامه اعتراض کنند، گذشت. دانشجویان به بسته‌شدن روزنامه سلام معترض بودند. این روزنامه در ۱۵ تیر ۷۸به جرم انتشار نامه‌ای…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مادر اکبر محمدی، از کشته شدگان جنبش دانشجویی: «انتخابات را تحریم کنید» خرداد ۱۴۰۰
#اکبر_محمدی در پی اعتراضات دانشجویی تیرماه ۱۳۷۸ در تهران دستگیر شد و به شکل وحشیانه‌ای مورد شکنجه قرار گرفت.
او بر اثر اعتصاب غذا در اعتراض به وضعیت نامطلوب خود جان باخت.
#رای_نمیدهم #رای_بی_رای
@Tavaana_TavaanaTech
#اکبر_محمدی در پی اعتراضات دانشجویی تیرماه ۱۳۷۸ در تهران دستگیر شد و به شکل وحشیانه‌ای مورد شکنجه قرار گرفت.
او بر اثر اعتصاب غذا در اعتراض به وضعیت نامطلوب خود جان باخت.
#رای_نمیدهم #رای_بی_رای
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه خانواده اکبر محمدی به مناسبت ۸ مرداد، شانزدهمین سالگرد شهادت او در زندان اوین
«یک بار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام "اوین" فرا رسیده است. اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است، یادآوری هرساله این روز شوم برای ما به عنوان خانواده او، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم.
اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع‌ترین و ناجوانمردانه‌ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنه‌ای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت، احمدی‌نژاد، و وزیر اطلاعات وقت، محسنی اژه‌ای و همینطور نیز به دست دیگر مزدبگیران و قاتلین رژیم جورِ خامنه‌ای با فجیع‌ترین شکنجه‌های ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال ده‌ها نوع شکنجه‌های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژه‌ای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدی‌نژاد!
شکنجه‌هایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آن هم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به‌شدت تشنه، به‌طوری‌که به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک‌مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک‌تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرم‌آور فرا می‌رسد، نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر هم نیز می‌شود.
رنج‌ها، آزارها و شکنجه‌هایی که خشک‌مغزان و منجمدین فکری ولی‌فقیه به دستور ولی‌امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سرسختی در عقیده، بر اکبر روا داشته‌اند. به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است، بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می‌بازد.
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرئت بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم - که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند - همگی بر این باور بوده‌اند که اکبر در مبارزات خستگی‌ناپذیر، در شهامت و دلیری کم‌نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسانهای ضعیف و ناتوان، یکی از سر آمدان بود به‌طوری‌که او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و همبندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیه‌ای زنده بمانند.
بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه، انسانی و زمینی با شکنجه‌های بسیار سخت و بی‌رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی، از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزدبگیران شکنجه‌گر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پرکردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشورکردن آگاهان به پیامبر در آسمان - یعنی به‌قتل‌رساندن هر چه بیشتر آنان- مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از ناآگاهی خودخواسته‌ی این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم، بیشتر از رنج و درد پرپرشدن دلبندمان، اکبر، به دست خود آن‌هاست.»
منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی به همراه دیگر اعضای خانواده اکبر محمدی
#یاری_مدنی_توانا #اکبر_محمدی #زندانی_سیاسی #شکنجه #زندان_اوین #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
«یک بار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام "اوین" فرا رسیده است. اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است، یادآوری هرساله این روز شوم برای ما به عنوان خانواده او، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم.
اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع‌ترین و ناجوانمردانه‌ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنه‌ای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت، احمدی‌نژاد، و وزیر اطلاعات وقت، محسنی اژه‌ای و همینطور نیز به دست دیگر مزدبگیران و قاتلین رژیم جورِ خامنه‌ای با فجیع‌ترین شکنجه‌های ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال ده‌ها نوع شکنجه‌های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژه‌ای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدی‌نژاد!
شکنجه‌هایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آن هم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به‌شدت تشنه، به‌طوری‌که به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک‌مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک‌تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرم‌آور فرا می‌رسد، نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر هم نیز می‌شود.
رنج‌ها، آزارها و شکنجه‌هایی که خشک‌مغزان و منجمدین فکری ولی‌فقیه به دستور ولی‌امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سرسختی در عقیده، بر اکبر روا داشته‌اند. به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است، بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می‌بازد.
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرئت بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم - که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند - همگی بر این باور بوده‌اند که اکبر در مبارزات خستگی‌ناپذیر، در شهامت و دلیری کم‌نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسانهای ضعیف و ناتوان، یکی از سر آمدان بود به‌طوری‌که او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و همبندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیه‌ای زنده بمانند.
بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه، انسانی و زمینی با شکنجه‌های بسیار سخت و بی‌رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی، از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزدبگیران شکنجه‌گر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پرکردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشورکردن آگاهان به پیامبر در آسمان - یعنی به‌قتل‌رساندن هر چه بیشتر آنان- مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از ناآگاهی خودخواسته‌ی این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم، بیشتر از رنج و درد پرپرشدن دلبندمان، اکبر، به دست خود آن‌هاست.»
منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی به همراه دیگر اعضای خانواده اکبر محمدی
#یاری_مدنی_توانا #اکبر_محمدی #زندانی_سیاسی #شکنجه #زندان_اوین #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
بیانیه خانواده اکبر محمدی به مناسبت ۸ مرداد، شانزدهمین سالگرد شهادت او در زندان اوین
«یک بار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام "اوین" فرا رسیده است. اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است، یادآوری هرساله این روز شوم برای ما به عنوان خانواده او، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم.…
امروز هشتم مرداد، مصادف با سالگرد قتل حکومتی اکبر محمدی،فعال دانشجویی زندانی،است که در سال ۱۳۸۵ بر اثر شکنجه در هنگام اعتصاب غذا در زندان اوین جان باخت.
اکبر محمدی را پس از وخامت حالش به دلیل اعتصاب غذای خشک با دست و پای زنجیر شده و دهان چسب‌زده به بهداری زندان منتقل کردند که او در همان شب جان باخت.
۱۶ سال از آن روز می‌گذرد ولی هنوز قتل بر اثر شکنجه، و محرومیت زندانیان از رسیدگی‌های پزشکی عدم دسترسی به حق درمان تمامی ندارد و تکرار می‌شود.
زندانیان سیاسی و عقیدتی چون ارژنگ داوودی، فاطمه مثنی، خالد پیرزاده، خالد فریدونی، سعید ماسوری و صدها نمونه دیگر را می‌توان نام برد که سندی است برای نقض حقوق زندانیان در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی. که هرکدام سال‌های سال از حق مرخصی محروم بوده‌اند یا به هنگام بیماری در زندان حتی از مرخصی درمان محروم بودند.
نمونه غم‌انگیز بکتاش آبتین، نویسنده و شاعر معترض بود که در زندان مبتلا به کرونا شد و به دلیل عدم رسیدگی و درمان جان خود را از دست داد.
محرومیت زندانیان از دسترسی به حق درمان همچنان ادامه دارد و جان زندانیان بسیار دیگری در خطر است.
#یاری_حقوقی_توانا #اکبر_محمدی
@Tavaana_TavaanaTech
اکبر محمدی را پس از وخامت حالش به دلیل اعتصاب غذای خشک با دست و پای زنجیر شده و دهان چسب‌زده به بهداری زندان منتقل کردند که او در همان شب جان باخت.
۱۶ سال از آن روز می‌گذرد ولی هنوز قتل بر اثر شکنجه، و محرومیت زندانیان از رسیدگی‌های پزشکی عدم دسترسی به حق درمان تمامی ندارد و تکرار می‌شود.
زندانیان سیاسی و عقیدتی چون ارژنگ داوودی، فاطمه مثنی، خالد پیرزاده، خالد فریدونی، سعید ماسوری و صدها نمونه دیگر را می‌توان نام برد که سندی است برای نقض حقوق زندانیان در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی. که هرکدام سال‌های سال از حق مرخصی محروم بوده‌اند یا به هنگام بیماری در زندان حتی از مرخصی درمان محروم بودند.
نمونه غم‌انگیز بکتاش آبتین، نویسنده و شاعر معترض بود که در زندان مبتلا به کرونا شد و به دلیل عدم رسیدگی و درمان جان خود را از دست داد.
محرومیت زندانیان از دسترسی به حق درمان همچنان ادامه دارد و جان زندانیان بسیار دیگری در خطر است.
#یاری_حقوقی_توانا #اکبر_محمدی
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیام تسلیت خانواده، جاویدنام اکبر محمدی، به خانواده مهسا امینی و سایر جان‌باختگان راه آزادی
اکبر محمدی در وقایع کوی دانشگاه سال ۷۸ بازداشت شد و در زندان در اثر شکنجه جان باخت.
مادر اکبر محمدی از بازداشت گلرخ ایرایی اظهار تأسف می‌کند. به خانواده دختر آملی کشته شده در اعتراضات هم تسلیت می‌گوید. او همچنین آرزو می‌کند که «مجتبی بمیرد، رهبری را نبیند».
مادر اکبر محمدی، می‌گوید اکبر من را فراموش نکنید.
- مگر می‌توان اکبر محمدی را فراموش کرد؟ جوانی که به گفته همه هم‌بندی‌هایش بسیار مظلومانه کشته شد، فردی محکم و مقاوم و در عین حال مهربان بود. یادش گرامی
#اکبر_محمدی #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اکبر محمدی در وقایع کوی دانشگاه سال ۷۸ بازداشت شد و در زندان در اثر شکنجه جان باخت.
مادر اکبر محمدی از بازداشت گلرخ ایرایی اظهار تأسف می‌کند. به خانواده دختر آملی کشته شده در اعتراضات هم تسلیت می‌گوید. او همچنین آرزو می‌کند که «مجتبی بمیرد، رهبری را نبیند».
مادر اکبر محمدی، می‌گوید اکبر من را فراموش نکنید.
- مگر می‌توان اکبر محمدی را فراموش کرد؟ جوانی که به گفته همه هم‌بندی‌هایش بسیار مظلومانه کشته شد، فردی محکم و مقاوم و در عین حال مهربان بود. یادش گرامی
#اکبر_محمدی #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کیانوش سنجری، فعال سیاسی، بر سر مزار همبندی سابق خود، جاویدنام اکبر محمدی حاضر شد و یادش را در صد و دومین روز انقلاب ملی ایران گرامی داشت.
او ضمن انتشار این ویدیو در حساب توییتر خود نوشت:
«بر سر مزار اکبر محمدی، دانشجویی که در سال ۷۸ در اعتراضات کوی دانشگاه بازداشت و به اعدام محکوم شد و در سال ۸۵ در زندان اوین اعتصاب غذا کرد و در راه آزادی جان سپرد»
اکبر محمدی را پس از وخامت حالش به دلیل اعتصاب غذای خشک با دست و پای زنجیر شده و دهان چسب‌زده به بهداری زندان منتقل کردند که او در همان شب جان باخت.
یادش گرامی باد
#اکبر_محمدی #انقلاب_۱۴۰۱ #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او ضمن انتشار این ویدیو در حساب توییتر خود نوشت:
«بر سر مزار اکبر محمدی، دانشجویی که در سال ۷۸ در اعتراضات کوی دانشگاه بازداشت و به اعدام محکوم شد و در سال ۸۵ در زندان اوین اعتصاب غذا کرد و در راه آزادی جان سپرد»
اکبر محمدی را پس از وخامت حالش به دلیل اعتصاب غذای خشک با دست و پای زنجیر شده و دهان چسب‌زده به بهداری زندان منتقل کردند که او در همان شب جان باخت.
یادش گرامی باد
#اکبر_محمدی #انقلاب_۱۴۰۱ #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیام گلجهان اشرفپور، مادر جانباخته راه آزادی اکبر محمدی، به جوادی آملی برای جلوگیری از اعدام جوان آملی جواد روحی که به سه بار اعدام محکوم شده است.
جواد روحی از معترضان شجاعی است که در جریان خیزش انقلابی مردم ایران حضور داشت. او در تاریخ ۳۰ شهریور در نوشهر و در پرونده مرتبط با آتش‌گرفتن کیوسک پلیس بازداشت شد و از هر گونه دسترسی به وکیل تعیینی محروم بود و در شرایطی ناعادلانه نگهداری شد و مجبور به اعتراف علیه خود شد. دیگر متهمان این پرونده نیز علیه خود و دیگران، مجبور به اعتراف شدند.
اکنون جواد با استناد به اسنادی نامعتبر و اعتراف متهمان پرونده علیه یکدیگر و با وجود ابهامات فراوان در پرونده، به سه بار اعدام محکوم شده است.
گفتنی است وکیل جواد اتهامات منتسب او را تکذیب کرده و گفته است: «موکلم هیچ کار مجرمانه‌ای انجام نداده است.»
صدای جواد و دیگر معترضانی باشیم که در شرایطی ناعادلانه و تحت فشارهای شدید به سر می‌برند.
اکبر محمدی، از بازداشت‌شدگان خیزش دانشجویی سال ۷۸ بود که در زندان در اثر شکنجه کشته شد.
#جواد_روحی #مهسا_امینی #اکبر_محمدی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جواد روحی از معترضان شجاعی است که در جریان خیزش انقلابی مردم ایران حضور داشت. او در تاریخ ۳۰ شهریور در نوشهر و در پرونده مرتبط با آتش‌گرفتن کیوسک پلیس بازداشت شد و از هر گونه دسترسی به وکیل تعیینی محروم بود و در شرایطی ناعادلانه نگهداری شد و مجبور به اعتراف علیه خود شد. دیگر متهمان این پرونده نیز علیه خود و دیگران، مجبور به اعتراف شدند.
اکنون جواد با استناد به اسنادی نامعتبر و اعتراف متهمان پرونده علیه یکدیگر و با وجود ابهامات فراوان در پرونده، به سه بار اعدام محکوم شده است.
گفتنی است وکیل جواد اتهامات منتسب او را تکذیب کرده و گفته است: «موکلم هیچ کار مجرمانه‌ای انجام نداده است.»
صدای جواد و دیگر معترضانی باشیم که در شرایطی ناعادلانه و تحت فشارهای شدید به سر می‌برند.
اکبر محمدی، از بازداشت‌شدگان خیزش دانشجویی سال ۷۸ بود که در زندان در اثر شکنجه کشته شد.
#جواد_روحی #مهسا_امینی #اکبر_محمدی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام گلجهان اشرفپور مادر جاویدنام اکبر محمدی از جان‌باختگان راه آزادی، به دکتر فرهاد میثمی برای شکستن اعتصاب‌غذا
اکبر محمدی، دانشجویی بود که در سال ۷۸ در اعتراضات کوی دانشگاه بازداشت و به اعدام محکوم شد و در سال ۸۵ در زندان اوین اعتصاب غذا کرد و در راه آزادی جان سپرد.
اکبر محمدی را پس از وخامت حالش به دلیل اعتصاب غذای خشک با دست و پای زنجیر شده و دهان چسب‌زده به بهداری زندان منتقل کردند که او در همان شب جان باخت.
#فرهاد_میثمی #اکبر_محمدی #اعتصاب_غذا #دکتر_فرهاد_میثمی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اکبر محمدی، دانشجویی بود که در سال ۷۸ در اعتراضات کوی دانشگاه بازداشت و به اعدام محکوم شد و در سال ۸۵ در زندان اوین اعتصاب غذا کرد و در راه آزادی جان سپرد.
اکبر محمدی را پس از وخامت حالش به دلیل اعتصاب غذای خشک با دست و پای زنجیر شده و دهان چسب‌زده به بهداری زندان منتقل کردند که او در همان شب جان باخت.
#فرهاد_میثمی #اکبر_محمدی #اعتصاب_غذا #دکتر_فرهاد_میثمی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مادر اکبر محمدی، معترض کشته‌شده در زندان اوین، با نزدیک شدن به هفدهمین سالروز مرگ فرزندش در هشتم مردادماه، با انتشار پیامی ویدیویی گفت: «من مادر تمام کشته‌شدگان ایران از اول انقلاب تا امروز هستم. مادر توماج صالحی هم هستم که زیر شکنجه است.»
هشتم مردادماه روزی است که اکبر محمدی در زندان اوین و بر اثر اعتصاب غذا در اعتراض به وضعیت نامطلوب خود جان باخت.
اکبر محمدی در پی اعتراضات دانشجویی تیرماه ۱۳۷۸ در تهران دستگیر شد و به شکل وحشیانه‌ای مورد شکنجه قرار گرفت. اکبر محمدی در آن روز به همراه برادر و جمعی دیگر از فعالان دانشجویی دستگیر شد. اکبر در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد اما پس از چندی حکم او به ۱۵ سال حبس تقلیل پیدا کرد.
او پس از اعتصاب غذای خشک به شهادت هم بندان خود و به دنبال وخیم‌شدن وضعیت جسمی‌اش به بهداری زندان اوین منتقل شد.
ماموران زندن اکبر را با دست و پای در زنجیر بستند و دهان او را نیز با چسب بستند تا صدای او در آن زمان، به دلیل وجود بازرسان بین‌المللی در زندان، به گوش کسی نرسد. اکبر محمدی در همین شب به طرز مشکوکی فوت می‌کند. همبندان او گفتند که او به شکل وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد.
.
پیکر شادروان اکبر محمدی تحت تدابیر شدید امنیتی در روستای «چنگ میان» در اطراف شهر آمل دفن شد.
#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #شکنجه #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_ميبخشيم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هشتم مردادماه روزی است که اکبر محمدی در زندان اوین و بر اثر اعتصاب غذا در اعتراض به وضعیت نامطلوب خود جان باخت.
اکبر محمدی در پی اعتراضات دانشجویی تیرماه ۱۳۷۸ در تهران دستگیر شد و به شکل وحشیانه‌ای مورد شکنجه قرار گرفت. اکبر محمدی در آن روز به همراه برادر و جمعی دیگر از فعالان دانشجویی دستگیر شد. اکبر در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد اما پس از چندی حکم او به ۱۵ سال حبس تقلیل پیدا کرد.
او پس از اعتصاب غذای خشک به شهادت هم بندان خود و به دنبال وخیم‌شدن وضعیت جسمی‌اش به بهداری زندان اوین منتقل شد.
ماموران زندن اکبر را با دست و پای در زنجیر بستند و دهان او را نیز با چسب بستند تا صدای او در آن زمان، به دلیل وجود بازرسان بین‌المللی در زندان، به گوش کسی نرسد. اکبر محمدی در همین شب به طرز مشکوکی فوت می‌کند. همبندان او گفتند که او به شکل وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد.
.
پیکر شادروان اکبر محمدی تحت تدابیر شدید امنیتی در روستای «چنگ میان» در اطراف شهر آمل دفن شد.
#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #شکنجه #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_ميبخشيم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه خانواده جاوید نام اکبر محمدی بمناسبت هشت مرداد، هفدهمین سالگرد شهادت او در زندان اوین
یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع ترین و ناجوانمردانه ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنه‌ای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت احمدی‌نژاد و وزیر اطلاعات وقت محسنی اژه‌ای و همینطور نیز بدست دیگر مزد بگیران و قاتلین رژیم جور خامنه ای با فجیع‌ترین شکنجه‌های ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال ده‌ها نوع شکنجه های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژه‌ای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدی‌نژاد!
شکنجه‌هایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آنهم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به شدت تشنه، بطوریکه به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرم‌آور فرا می‌رسد نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر هم نیز می‌شود.
رنج‌ها، آزارها و شکنجه‌هایی که خشک مغزان و منجمدین فکری ولی فقیه به دستور ولی امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سر سختی در عقیده بر اکبر روا داشته‌اند به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می بازد
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق ، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرات بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند، همگی بر این باور بوده‌اند که اکبر در مبارزات خستگی‌ناپذیر، در شهامت و دلیری کم نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسانهای ضعیف و نا توان یکی از سر آمدان بود بطوریکه او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و هم بندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیه‌ای زنده بمانند. بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه انسانی و زمینی با شکنجه‌های بسیار سخت و بی رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزد بگیران شکنجه‌گر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پر کردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشور کردن آگاهان به پیامبر در آسمان یعنی به قتل رساندن هر چه بیشتر آنان، مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از نا آگاهی خود خواسته این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم بیشتر از رنج و درد پر پر شدن دلبندمان اکبر به دست خود آن‌هاست.
منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی، نسرین محمدی، رضا محمدی و دیگر اعضای خانواده جاوید نام اکبر محمدی
#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع ترین و ناجوانمردانه ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنه‌ای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت احمدی‌نژاد و وزیر اطلاعات وقت محسنی اژه‌ای و همینطور نیز بدست دیگر مزد بگیران و قاتلین رژیم جور خامنه ای با فجیع‌ترین شکنجه‌های ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال ده‌ها نوع شکنجه های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژه‌ای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدی‌نژاد!
شکنجه‌هایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آنهم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به شدت تشنه، بطوریکه به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرم‌آور فرا می‌رسد نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر هم نیز می‌شود.
رنج‌ها، آزارها و شکنجه‌هایی که خشک مغزان و منجمدین فکری ولی فقیه به دستور ولی امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سر سختی در عقیده بر اکبر روا داشته‌اند به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می بازد
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق ، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرات بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند، همگی بر این باور بوده‌اند که اکبر در مبارزات خستگی‌ناپذیر، در شهامت و دلیری کم نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسانهای ضعیف و نا توان یکی از سر آمدان بود بطوریکه او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و هم بندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیه‌ای زنده بمانند. بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه انسانی و زمینی با شکنجه‌های بسیار سخت و بی رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزد بگیران شکنجه‌گر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پر کردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشور کردن آگاهان به پیامبر در آسمان یعنی به قتل رساندن هر چه بیشتر آنان، مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از نا آگاهی خود خواسته این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم بیشتر از رنج و درد پر پر شدن دلبندمان اکبر به دست خود آن‌هاست.
منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی، نسرین محمدی، رضا محمدی و دیگر اعضای خانواده جاوید نام اکبر محمدی
#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
بیانیه خانواده جاوید نام اکبر محمدی بمناسبت هشت مرداد، هفدهمین سالگرد شهادت او در زندان اوین
یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه…