فرزانه برزه‌کار، مادر جاویدنام عرفان رضایی، به مناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن، دلنوشته‌ای خطاب به فرزندش به شرح زیر نوشت:

«من دختر ندارم .... اما اگر تو زنده بودی، حتما برای همسرت مادری می‌کردم و مطمئنم از خوشبخت‌ترین زنان دنیا می‌شدم و من همه‌ی هشتم مارس‌های سال ... [هجدهم اسفندماه] برایش گل می‌خریدم و به وجودش توی زندگی‌مان افتخار می‌کردم. شاید دو تایی با هم این روز را می‌رفتیم کافه و چیزی می‌نوشیدیم و درباره همه چیز حرف می‌زدیم و من از تجارب خودم برایش می‌گفتم.
برایش تعریف می‌کردم که چه قدر از اینکه زن متولد شده‌ام خرسندم. به او می‌گفتم قدر خودش را بداند و سالانه این روز جهانی را پاس بدارد و به تمام زنان دنیا شادباش بگوید.
ولی عرفانم .... تو نیستی و همسری وجود ندارد. رویاهای من هم تمام نمی‌شود. اما این سرنوشت لعنتی نمی‌تواند مانع از تحقق رویاهایم شود. حالا من زنان زیادی را می‌شناسم. خیلی‌ها هم مرا می‌شناسند و همه‌ی این‌ها به خاطر بی‌باکی و شجاعت توست و البته برای خون به ناحق ریخته‌ات.
من فرزانه برزه‌کار از همینجا به تمامی زنان این مرز و بوم و زنان جهان، چه مرا بشناسند یا نه، شادباش می‌گویم. به همه‌شان می‌گویم... از زن‌بودن خود خرسند باشند و به وجود خودشان افتخار کنند.

عرفان، بدون تو شاید هیچ‌وقت یاد نمی‌گرفتم که هشتم مارس روز جهانی زن است. اصلا به خاطر تو خیلی چیزها آموخته‌ام ... و آموخته‌هایم مرا زنی قوی‌تر کرده ... برای همه زنان دنیا آرزو دارم قدرتمند باشند. چون قدرت زنان زندگی روی زمین را بهتر و بهتر می‌کند.»

#فرزانه_برزه_کار #عرفان_رضایی #روز_زن #روز_جهانی_زن #روز_جهانی_زنان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فرزانه برزه‌کار، مادر جاویدنام عرفان رضایی، بر سر مزارش به صدای پسرش گوش می‌دهد و ویدیوی او را نگاه می‌کند.
او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
‌
«قبول دارید بعضی نگاه‌ها صدای قشنگی دارند آنقدر زیاد که هر چقدر هم بخوانی تمام نمی‌شود، بارها که به عکسش خیره می‌شوم آنقدر تو دلم حرف دارم که حس می‌کنم همه‌ی حرف‌های دلم انباشته شده توی چشم‌هایم
و می‌دانم که عرفان می‌فهمد که چه می‌خواهم بگویم
حتی سکوتمان حرف دارد
بعد از دوره‌ی کودکی عرفان من هیچ وقت گریه‌اش را ندیدم
جز یک بار تقریبا سه یا چهار ماه قبل از کشته شدنش و مطمئنم روزی موقعیت این را پیدا خواهم کرد که بگویم چه کسی باعث اشک ریختنش شد
من هم با او گریستم، بغلش کردم
یک قطره اشکش روی صورتم لغزید
من بارها با عرفانم خندیدم
خنده‌هایش از عمق وجودش بود
همیشه خنده‌هایش حتی توی بدترین حالتم من را وادار به خنده می‌کرد.
چهارشنبه عصر سی شهریور
عرفان از من برای خرید قهوه درخواست صد تومن پول کرده بود
تمام دارایی عرفان من یک موتور به قیمت بیست و سه میلیون تومان بود وصد هزار تومنی که بابت خرید قهوه خرج نکرده بود
حالا دارایی او تمام مردم وطنش و محبت بی دریغشان است
عرفان من غنی‌ترین مرد وطن است.»


#عرفان_رضایی
#فرزانه_برزه_کار #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech