در سال ۱۳۸۹، ابراهیم رئیسی معاون اول قوه قضاییه بود، او آن موقع در مورد قطع دست یک سارق در یزد گفت: «اجرای این حکم براساس قانون و حدود الهی بوده و در آینده نیز در صورت تشخیص قاضی و طبق قانون تکرار می‌شود.»
او در حاشیه نشست روسای پلیس پیشگیری با اشاره به حکم قطع دست یک سارق در شهر یزد، افزود: «تمام حدودی که در قانون ذکر شده اجرا می‌شود ولی مورد و پرونده آن براساس نظر قاضی در فرایند دادرسی متفاوت است.»

او همچنین گفته بود: «اگر حکم صادره از سوی قاضی قطعیت پیدا کند باید اجرا شود ضمن اینکه مواردی مانند قطع دست سارقان در گذشته نیز وجود داشته و تنها برای روزهای اخیر نیست.»

رئیسی با بیان اینکه قطع دست سارقان براساس حدود الهی بوده و این حدود الهی از افتخارات بزرگ ماست، افزود: «مجازات سرقت بر اساس شرایطی که قانون مجازات مشخص کرده و همچنین مواردی که برای قاضی اثبات شود تعیین می‌شود.»

ابراهیم رئیسی در بهمن ماه سال ۱۳۶۷ (سالی که در تابستانش مسئول کشتار زندانیان سیاسی بود) از سوی خمینی مامور شده بود که حدود الهی بر زمین مانده را اجرا کند.

در آن زمان، قصاص نفس، سنگسار، شلاق، قطع دست و ... از مصادیق حدود الهی به شمار می‌رفتند و سنگسار همچنان اجرا می‌شد.

این در حالی است که اکثر فقهای شیعه معتقدند که اجرای حدود در زمان «غیبت امام معصوم» نباید انجام شود.

احکام ضد انسانی و وحشیانه قطع دست در حالی اجرا شده است که اکثر مجرمان محکوم به قطع دست افرادی بودند که از سر فقر دزدی کرده بودند (مثلا فردی که چند گوسفند را دزدیده بود، دستش قطع شد)، اما دردها و غارتگران بزرگ، آزاد هستند و یا اگر زندانی شده‌اند اغلب در مرخصی و بیرون از زندان به سر می‌برند.
بسیاری از غارتگران هم که در مناصب مختلف قدرت همچنان حضور دارند.
جمهوری اسلامی اصرار زیادی دارد که مجازات‌ها بر اساس قواعد شرع اسلام و قوانین ۱۴۰۰ سال پیش صورت گیرد. این در حالی است که هم جامعه و هم نوع جرایم تغییر کرده است.
اینچنین است که برای سارقان خرده‌پا که از سر فقر مالی را دزدیده‌اند حکمی وحشیانه و قرون وسطایی صادر می‌شود، اما افرادی که دزدی‌های کلان کرده‌اند، با مجازات‌های کمتری مواجه می‌شوند.
ناقص‌سازی یک مجرم از طریق بریدن دست، جنایتی است که در جهان منسوخ شده است، ولی در ایران انجام می‌شود.

#قطع_دست #ابراهیم_رئیسی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا



@Tavaana_TavaanaTech

در پی انتشار سخنی از ابراهیم رئیسی که گفته بود «حکم قطع دست از افتخارات ماست»، حسین شنبه‌زاده، زندانی سیاسی سابق، تجربه‌اش از مشاهده قطع انگشتان زندانیان را به شرح زیر نوشت:

«‏سه چهار تا دست رو تو حدود یک سالي که من اوین بودم تو «بهداری» قطع کردن.
بهداری رو از زندانیای بیمار خالی می‌کردن، گیوتین می‌آوردن، فقط «رابط بهداری» (که خودش زندانی بود، و هم‌سلول خود من) می‌موند با کادر درمان. جلاد انگشتای مرد فلک‌زده رو قطع می‌کرد، و بلافاصله پانسمان شروع می‌شد.
یعنی یکي از مخوف‌ترین احکامي که تو دنیا وجود داره، تبدیل به یه جور روال اداری می‌شد، مثل صحنۀ فشردنِ کلید اعدام تو فیلم «شیطان وجود نداردِ» رسول‌اف.
ولی برای قربانی، این جنایت «روال اداری» نبود. مثل اعدام‌شده‌های اون فیلم که لرزشِ مرگحالانۀ پاهاشون مو به تن آدم سیخ می‌کرد.
اون رابط بهداری که شغلش پزشکی بود و سال‌ها همه‌کارۀ بهداری بود و به عدد موهای پرپشت سرش خودکشی و خودزنی و زخم قمه و غیره دیده بود، از عربده‌های دردناک قربانی، انگار هر بار یه جور PTSD توش تقویت می‌شد.
به خونسردی شهره بود. و به نیک‌نفسی و جنتلمن بودن. هیچ فرقي براش نمی‌کرد بیمارش سارقِ در حال خماری پس دادن باشه یا حاجاقاسلام‌نَلیکُمِ ۲۰ هزار میلیاردیِ مؤسسۀ مالی اعتباری. خونسردِ خونسرد، به طبابتش می‌پرداخت. چه دست سبُکي هم تو بخیه زدن و آمپول زدن داشت. خودم دو بار بخیه خوردم ازش.
ولی وقتایي که مراسم قطع دست تو بهداری برگزار می‌شد، شب که می‌اومد بالا پرپر می‌زد. دیوونه می‌شد.
طبیعی بود که از افتخارات بزرگ شهید جمهورشون باشه.»

او همچنین نوشت:
«هر جا می‌تونم داد می‌زنم آهای مردم، تو زندان اوین دست قطع می‌کنن! گیوتین میارن، چشای طرف رو می‌بندن، صدای ترقِ خرد شدن و قطع شدنِ انگشتاش و تق تقِ افتادنشون رو زمین با صدای عربده‌ش در هم می‌پیچه.
تو تک‌تک بازداشتگاه‌ها شلاق می‌زنن! با نوار سرب پرده!»

- حکم وحشیانه و قرون وسطایی قطع انگشتان دست در حالی برای سارقان اجرا می‌شود که غارتگران مملکت که هزاران میلیاردی برده‌اند، آزادند، یا از ایران خارج شده‌اند یا مثلاً زندانی و اغلب در مرخصی هستند.

#نه_به_جمهوری_اسلامی #شکنجه #قطع_دست #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech