همبستگی علیه بی‌عدالتی
در همراهی با #نه_به_اعدام در ایران
با توجه ویژه به اعدام‌های زندانیان با جرائم عمومی و اعدام زنان
بیش از ۱۲۰۰ نفر از زنان زندانی سیاسی، فعالان زنان و فعالان مبارزه علیه اعدام از ۴۴ کشور جهان در بیانیه‌ای خواستار پایان‌دادن به اعدامها به‌خصوص اعدام زنان در ایران شدند.
این بیانیه به امضای ۸ نفر از زنان زندانی سیاسی؛ زینب جلالیان، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، مریم‌سادات یحیوی، حورا نیک‌بخت، سکینه پروانه، مطهره گونه‌ای و ویدا ربانی هم رسیده است.
همچنین به بیش از ۱۰۰ سازمان و شبکه فمنیستی بین‌المللی، سازمان‌های بین‌المللی مخالف اعدام و حامی زندانیان ارسال شده و از آنها برای اقداماتی مشترک دعوت شده است.
ایران یکی از بزرگ‌ترین مجریان اعدام در جهان است. تنها در سال ۲۰۲۳ دستکم ۸۵۳ نفر از جمله ۲۴ زن و در سال ۲۰۲۴ دستکم ۹۳۸ نفر از جمله ۶ نوجوان و ۲۹ زن اعدام شدند و بسیاری دیگر در معرض خطر اعدام قرار دارند.
بیش از نیمی از تمام اعدام‌های ثبت‌شده در ایران مربوط به متهمان موادمخدر است، که بیشتر آنها از جوامع به حاشیه رانده‌شده و آسیب‌پذیر بوده‌اند.
بسیاری از زنان محکوم به اعدام، قربانیان خشونت شدید خانگی، ازدواج اجباری و کودک‌همسری هستند.
اعدام چرخه بی‌عدالتی و نابرابری را تداوم می‌بخشد. خانواده‌های قربانیان، که بسیاری از آنها زنان هستند، با هزینه‌های عاطفی و اجتماعی-اقتصادی ویرانگری روبرو می‌شوند.
در حال حاضر دو زن زندانی سیاسی کُرد، #پخشان_عزیزی و #وریشه_مرادی نیز در معرض خطر جدی اعدام قرار دارند.
پیشنهادهایی به فعالان و سازمان‌های غیرایرانی در راستای همبستگی برای لغو مجازات اعدام در ایران:
۱. به مسئولان جمهوری اسلامی ایران فشار بیاورید تا هرگونه برنامه‌ای برای اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی را فورا متوقف، احکام اعدام آنها را لغو و آزادشان کنند. از جمله، با انتشار بیانیه‌های عمومی در اعتراض به خطر قریب‌الوقوع اعدام این دو زن زندانی سیاسی کُرد، جمهوری اسلامی ایران را به پاسخگویی وادار کنید.
۲. از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهید که تمام احکام اعدام را لغو کنند.
۳. صدای زنان و افراد جامعه LGBTQIA+ را در برنامه‌هایی که به رابطه بین خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و مجازات اعدام می‌پردازد، در مرکز توجه قرار دهید. در نظر داشته باشید که در ایران، بدون این‌که تجربه خشونت علیه زنان و سایر آسیب‌پذیری‌ها در نظر گرفته شود، زنان به اعدام محکوم می‌شوند. در حالی که بسیاری از این زنان قربانی ازدواج کودکی و خشونت خانگی هستند و به جرم قتل همسران‌شان به اعدام محکوم شده‌اند.
۴. از فعالان فمینیست و فعالان ضداعدام ایرانی دعوت کنید تا در ابتکارات مشترک و برنامه‌های آموزشی بین‌المللی مشارکت کنند تا فضای همکاری برای تبادل دانش، به اشتراک‌گذاری تجربیات و برنامه‌ریزی جمعی برای زندگی عاری از خشونت، اعدام و شکنجه فراهم شود.
۵. به حمایت از زنان ایرانی در مبارزات‌شان علیه پدرسالاری، خشونت و سرکوب ادامه دهید. در کنار آنها به تجمعات و کارزارهای آنلاین بپیوندید تا از اعدام زنان زندانی سیاسی جلوگیری و برای لغو تمام اعدامها تلاش کنید.
۶. در هر فرصتی و به ویژه در رویدادهای بین‌المللی که مقامات و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران درباره پیشرفت حقوق زنان در ایران اطلاعات نادرست ارائه می‌دهند، آنها را در مورد آمار هشداردهنده اعدام زنان به پاسخگویی وادار کنید.
#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در همراهی با #نه_به_اعدام در ایران
با توجه ویژه به اعدام‌های زندانیان با جرائم عمومی و اعدام زنان
بیش از ۱۲۰۰ نفر از زنان زندانی سیاسی، فعالان زنان و فعالان مبارزه علیه اعدام از ۴۴ کشور جهان در بیانیه‌ای خواستار پایان‌دادن به اعدامها به‌خصوص اعدام زنان در ایران شدند.
این بیانیه به امضای ۸ نفر از زنان زندانی سیاسی؛ زینب جلالیان، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، مریم‌سادات یحیوی، حورا نیک‌بخت، سکینه پروانه، مطهره گونه‌ای و ویدا ربانی هم رسیده است.
همچنین به بیش از ۱۰۰ سازمان و شبکه فمنیستی بین‌المللی، سازمان‌های بین‌المللی مخالف اعدام و حامی زندانیان ارسال شده و از آنها برای اقداماتی مشترک دعوت شده است.
ایران یکی از بزرگ‌ترین مجریان اعدام در جهان است. تنها در سال ۲۰۲۳ دستکم ۸۵۳ نفر از جمله ۲۴ زن و در سال ۲۰۲۴ دستکم ۹۳۸ نفر از جمله ۶ نوجوان و ۲۹ زن اعدام شدند و بسیاری دیگر در معرض خطر اعدام قرار دارند.
بیش از نیمی از تمام اعدام‌های ثبت‌شده در ایران مربوط به متهمان موادمخدر است، که بیشتر آنها از جوامع به حاشیه رانده‌شده و آسیب‌پذیر بوده‌اند.
بسیاری از زنان محکوم به اعدام، قربانیان خشونت شدید خانگی، ازدواج اجباری و کودک‌همسری هستند.
اعدام چرخه بی‌عدالتی و نابرابری را تداوم می‌بخشد. خانواده‌های قربانیان، که بسیاری از آنها زنان هستند، با هزینه‌های عاطفی و اجتماعی-اقتصادی ویرانگری روبرو می‌شوند.
در حال حاضر دو زن زندانی سیاسی کُرد، #پخشان_عزیزی و #وریشه_مرادی نیز در معرض خطر جدی اعدام قرار دارند.
پیشنهادهایی به فعالان و سازمان‌های غیرایرانی در راستای همبستگی برای لغو مجازات اعدام در ایران:
۱. به مسئولان جمهوری اسلامی ایران فشار بیاورید تا هرگونه برنامه‌ای برای اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی را فورا متوقف، احکام اعدام آنها را لغو و آزادشان کنند. از جمله، با انتشار بیانیه‌های عمومی در اعتراض به خطر قریب‌الوقوع اعدام این دو زن زندانی سیاسی کُرد، جمهوری اسلامی ایران را به پاسخگویی وادار کنید.
۲. از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهید که تمام احکام اعدام را لغو کنند.
۳. صدای زنان و افراد جامعه LGBTQIA+ را در برنامه‌هایی که به رابطه بین خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و مجازات اعدام می‌پردازد، در مرکز توجه قرار دهید. در نظر داشته باشید که در ایران، بدون این‌که تجربه خشونت علیه زنان و سایر آسیب‌پذیری‌ها در نظر گرفته شود، زنان به اعدام محکوم می‌شوند. در حالی که بسیاری از این زنان قربانی ازدواج کودکی و خشونت خانگی هستند و به جرم قتل همسران‌شان به اعدام محکوم شده‌اند.
۴. از فعالان فمینیست و فعالان ضداعدام ایرانی دعوت کنید تا در ابتکارات مشترک و برنامه‌های آموزشی بین‌المللی مشارکت کنند تا فضای همکاری برای تبادل دانش، به اشتراک‌گذاری تجربیات و برنامه‌ریزی جمعی برای زندگی عاری از خشونت، اعدام و شکنجه فراهم شود.
۵. به حمایت از زنان ایرانی در مبارزات‌شان علیه پدرسالاری، خشونت و سرکوب ادامه دهید. در کنار آنها به تجمعات و کارزارهای آنلاین بپیوندید تا از اعدام زنان زندانی سیاسی جلوگیری و برای لغو تمام اعدامها تلاش کنید.
۶. در هر فرصتی و به ویژه در رویدادهای بین‌المللی که مقامات و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران درباره پیشرفت حقوق زنان در ایران اطلاعات نادرست ارائه می‌دهند، آنها را در مورد آمار هشداردهنده اعدام زنان به پاسخگویی وادار کنید.
#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خطر اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی پس از رد اعاده دادرسی
امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی، اعلام کرد که دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی موکلش را رد کرده است. او در گفتگو با روزنامه شرق توضیح داد: «شعبه نهم دیوان عالی کشور در حکمی که ششم بهمن ۱۴۰۳ صادر شد، قرار رد اعاده دادرسی را صادر کرده است.» این در حالی است که کارگروه تخصصی دیوان عالی در اسفند ۱۴۰۲ اعلام کرده بود که ایراد مطرح‌شده در این پرونده، از موارد اعاده دادرسی محسوب می‌شود، اما شعبه نهم این نظر را نپذیرفت.
رئیسیان با اشاره به تناقضات در پرونده تأکید کرد: «در قرار رد اعاده دادرسی، موکل من به عنوان عضو گروه‌های دموکرات و پژاک معرفی شده است. اما چگونه ممکن است فردی هم‌زمان عضو هر دو گروه باشد؟!» همچنین او یادآور شد که در مرحله فرجام‌خواهی، دیوان عالی عزیزی را به اشتباه عضو داعش دانسته بود و حالا هم ابهام در گروهی که او را به عضویت در آن متهم کرده‌اند، ادامه دارد.
وکیل پخشان عزیزی تأکید کرد که بار دیگر درخواست اعاده دادرسی خواهند داد و از سایر راه‌های قانونی، از جمله اعمال ماده ۴۷۷، استفاده خواهند کرد. با این حال، او هشدار داد: «دستور توقف اجرای حکم که در جریان رسیدگی صادر شده بود، در ۱۳ بهمن ۱۴۰۳ لغو شد و متأسفانه هر لحظه خطر اجرای حکم اعدام وجود دارد.»
پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و فعال مدنی، در تابستان ۱۴۰۲ بازداشت و در مرداد ۱۴۰۳ به اتهام بغی، از طریق عضویت در جمعیت‌های معارض کشور، به اعدام و چهار سال زندان محکوم شد.
#پخشان_عزیزی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی، اعلام کرد که دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی موکلش را رد کرده است. او در گفتگو با روزنامه شرق توضیح داد: «شعبه نهم دیوان عالی کشور در حکمی که ششم بهمن ۱۴۰۳ صادر شد، قرار رد اعاده دادرسی را صادر کرده است.» این در حالی است که کارگروه تخصصی دیوان عالی در اسفند ۱۴۰۲ اعلام کرده بود که ایراد مطرح‌شده در این پرونده، از موارد اعاده دادرسی محسوب می‌شود، اما شعبه نهم این نظر را نپذیرفت.
رئیسیان با اشاره به تناقضات در پرونده تأکید کرد: «در قرار رد اعاده دادرسی، موکل من به عنوان عضو گروه‌های دموکرات و پژاک معرفی شده است. اما چگونه ممکن است فردی هم‌زمان عضو هر دو گروه باشد؟!» همچنین او یادآور شد که در مرحله فرجام‌خواهی، دیوان عالی عزیزی را به اشتباه عضو داعش دانسته بود و حالا هم ابهام در گروهی که او را به عضویت در آن متهم کرده‌اند، ادامه دارد.
وکیل پخشان عزیزی تأکید کرد که بار دیگر درخواست اعاده دادرسی خواهند داد و از سایر راه‌های قانونی، از جمله اعمال ماده ۴۷۷، استفاده خواهند کرد. با این حال، او هشدار داد: «دستور توقف اجرای حکم که در جریان رسیدگی صادر شده بود، در ۱۳ بهمن ۱۴۰۳ لغو شد و متأسفانه هر لحظه خطر اجرای حکم اعدام وجود دارد.»
پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و فعال مدنی، در تابستان ۱۴۰۲ بازداشت و در مرداد ۱۴۰۳ به اتهام بغی، از طریق عضویت در جمعیت‌های معارض کشور، به اعدام و چهار سال زندان محکوم شد.
#پخشان_عزیزی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech