This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گلستان ارژنگی، همسر وفا آذربار، زندانی سیاسی اعدام شده توسط جمهوری اسلامی، در تنهایی تولد همسرش را جشن میگیرد...
هنوز بعد از گذشت بیش از یک سال، پیکر چهار اعدامی به خانوادههایشان تحویل داده نشده و آنها در مکانی نامعلوم مدفون شدهاند.
گلستان ارژنگی نوشته:
«عزیزترینم وفا،
امروز، در سالروز تولدت، قلبم مملو از اندوه و یاد توست. جای خالیات در کنارمان هر لحظه حس میشود و نبودنت زخمی عمیق بر روحمان نهاده است.
قلبم نه فقط غمگین، بلکه سرشار از عشقی است که گذر زمان و بیرحمی جلادان هرگز نتوانسته و نخواهد توانست آن را کم رنگ کند.
تو فقط همسر من نبودی؛ بلکه یار و یاور روزهای سخت و شریک رویاهای زیبایم بودی. چگونه میتوانم باور کنم که دیگر در کنارم نیستی؟
میدانم که اگر در کنارمان بودی، امروز نیز همچون همیشه، با همان روحیه مصمم و نگاه امیدوار، برای آزادی و عدالت مبارزه میکردی. تو برای باورهایت شجاعانه ایستادی و جان عزیزت را فدا کردی. نامت در تاریخ مبارزات این سرزمین برای همیشه جاودان خواهد ماند.
در روزی که باید جشن بگیریم، جای خالیات سخت نمایان است، با قلبی شکسته اما ارادهای راسخ، دوبارە عهدی با تو میبندم که نگذارم خون پاکت پایمال شود. عهد میبندم که صدایت باشم، فریادت باشم، و تا آخرین نفس، دادخواه خون به ناحق ریختهات خواهم بود.
وفای عزیزم،
نامت همچون ستارهای درخشان در آسمان مبارزات این سرزمین خواهد درخشید و یادت چراغ راهمان خواهد بود.
یاد و خاطرت گرامی باد.»
ـ وفا آذربار همراه سه هم پرونده دیگرش در روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم شد. اتهامات انتسابی مبتنی بر اعترافات اجباری بودند و آنها دسترسی به وکیل انتخابی نداشتند.
فارغ از هر اعتقادی و هر رویکرد سیاسی، اعدام یک قتل حکومتی است. امتناع از تحویل پیکرها مصداق ناپدیدسازی قهری است و اینها مغایر با حقوق بشر است.
#مزارشان_کجاست؟ #وفا_آذربار #نه_به_اعدام #ناپدیدسازی_قهری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هنوز بعد از گذشت بیش از یک سال، پیکر چهار اعدامی به خانوادههایشان تحویل داده نشده و آنها در مکانی نامعلوم مدفون شدهاند.
گلستان ارژنگی نوشته:
«عزیزترینم وفا،
امروز، در سالروز تولدت، قلبم مملو از اندوه و یاد توست. جای خالیات در کنارمان هر لحظه حس میشود و نبودنت زخمی عمیق بر روحمان نهاده است.
قلبم نه فقط غمگین، بلکه سرشار از عشقی است که گذر زمان و بیرحمی جلادان هرگز نتوانسته و نخواهد توانست آن را کم رنگ کند.
تو فقط همسر من نبودی؛ بلکه یار و یاور روزهای سخت و شریک رویاهای زیبایم بودی. چگونه میتوانم باور کنم که دیگر در کنارم نیستی؟
میدانم که اگر در کنارمان بودی، امروز نیز همچون همیشه، با همان روحیه مصمم و نگاه امیدوار، برای آزادی و عدالت مبارزه میکردی. تو برای باورهایت شجاعانه ایستادی و جان عزیزت را فدا کردی. نامت در تاریخ مبارزات این سرزمین برای همیشه جاودان خواهد ماند.
در روزی که باید جشن بگیریم، جای خالیات سخت نمایان است، با قلبی شکسته اما ارادهای راسخ، دوبارە عهدی با تو میبندم که نگذارم خون پاکت پایمال شود. عهد میبندم که صدایت باشم، فریادت باشم، و تا آخرین نفس، دادخواه خون به ناحق ریختهات خواهم بود.
وفای عزیزم،
نامت همچون ستارهای درخشان در آسمان مبارزات این سرزمین خواهد درخشید و یادت چراغ راهمان خواهد بود.
یاد و خاطرت گرامی باد.»
ـ وفا آذربار همراه سه هم پرونده دیگرش در روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم شد. اتهامات انتسابی مبتنی بر اعترافات اجباری بودند و آنها دسترسی به وکیل انتخابی نداشتند.
فارغ از هر اعتقادی و هر رویکرد سیاسی، اعدام یک قتل حکومتی است. امتناع از تحویل پیکرها مصداق ناپدیدسازی قهری است و اینها مغایر با حقوق بشر است.
#مزارشان_کجاست؟ #وفا_آذربار #نه_به_اعدام #ناپدیدسازی_قهری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech