Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بنگلادش، ۲۰۱۳؛ مبارزه علیه بردگی کارگران
محمد رعنا، اصرار داشت که «ساختمان آسیب اندکی دیده است و خیلی جدی نیست و برای صد سال باقی میماند.» کارگران که جمع شده بودند مضطربانه یکدیگر را نگاه کردند، اما زمانی که صاحب کارخانه تهدید کرد که دستمزد آنها را قطع میکند، با اکراه به مجتمع پلازای رعنا در داکا بازگشتند. چند ساعت قبل شکافی در ساختمانِ پنجطبقه ظاهر شد و کارگران هراسان از ساختمان بیرون آمده و به خیابان ریخته بودند. درست ۴۵ دقیقه پس از بازگشت کارگران به کارخانه، یکی از خاموشیهای معمول بنگلادش کارخانه را در تاریکی فرو برد و ژنراتورهای پشت بام به کار افتادند. ارتعاشات ناشی از ژنراتورها، دیوارهای سست ساختمان را لرزاند و ساختمان به کلی فرو ریخت. آن روز ۲۴ آوریل ۲۰۱۳ بود، حادثهای که به کشتهشدن هزار کارگر و مجروحشدن تعداد زیادی منجر شد، مجروحانی که دیگر قادر به کار کردن نبودند. این فاجعه خشم جهانی را برانگیخت و جامعه جهانی خواستار تغییراتی بنیادی شد.
سایت:
https://tavaana.org/bangladesh_labors/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=VyY0p4DPp-g&t=756s
نسخه نوشتاری فارسی:
https://tavaana.org/workers_bangladesh/
نسخه نوشتاری انگلیسی:
https://en.tavaana.org/workers_bangladesh/
#کتاب
#کتاب_صوتی
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
#کارگران #روز_جهانی_کارگر
@Tavaana_TavaanaTech
محمد رعنا، اصرار داشت که «ساختمان آسیب اندکی دیده است و خیلی جدی نیست و برای صد سال باقی میماند.» کارگران که جمع شده بودند مضطربانه یکدیگر را نگاه کردند، اما زمانی که صاحب کارخانه تهدید کرد که دستمزد آنها را قطع میکند، با اکراه به مجتمع پلازای رعنا در داکا بازگشتند. چند ساعت قبل شکافی در ساختمانِ پنجطبقه ظاهر شد و کارگران هراسان از ساختمان بیرون آمده و به خیابان ریخته بودند. درست ۴۵ دقیقه پس از بازگشت کارگران به کارخانه، یکی از خاموشیهای معمول بنگلادش کارخانه را در تاریکی فرو برد و ژنراتورهای پشت بام به کار افتادند. ارتعاشات ناشی از ژنراتورها، دیوارهای سست ساختمان را لرزاند و ساختمان به کلی فرو ریخت. آن روز ۲۴ آوریل ۲۰۱۳ بود، حادثهای که به کشتهشدن هزار کارگر و مجروحشدن تعداد زیادی منجر شد، مجروحانی که دیگر قادر به کار کردن نبودند. این فاجعه خشم جهانی را برانگیخت و جامعه جهانی خواستار تغییراتی بنیادی شد.
سایت:
https://tavaana.org/bangladesh_labors/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=VyY0p4DPp-g&t=756s
نسخه نوشتاری فارسی:
https://tavaana.org/workers_bangladesh/
نسخه نوشتاری انگلیسی:
https://en.tavaana.org/workers_bangladesh/
#کتاب
#کتاب_صوتی
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
#کارگران #روز_جهانی_کارگر
@Tavaana_TavaanaTech
امروز اول ماه می روز جهانی کارگر است در بسیاری از کشورها این روز گرامی داشته میشود تعطیل رسمی است و نسبت به حقوق کارگران آگاهسازی میشود در ایران اما ...
کارگران اجازه برگزاری تجمع ندارند این روز تعطیل نیست و فعالان کارگری به دلیل آگاهسازی درباره حقوق کار به زندان میافتند.
در حال حاضر ۱۹ فعال کارگری در زندان محبوس هستند و حتی شریفه محمدی، فعال کارگری، هم به اعدام محکوم شده است.
طرح از رضا عقیلی
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #روز_جهانی_کارگر #شریفه_محمدی
@Tavaana_TavaanaTech
کارگران اجازه برگزاری تجمع ندارند این روز تعطیل نیست و فعالان کارگری به دلیل آگاهسازی درباره حقوق کار به زندان میافتند.
در حال حاضر ۱۹ فعال کارگری در زندان محبوس هستند و حتی شریفه محمدی، فعال کارگری، هم به اعدام محکوم شده است.
طرح از رضا عقیلی
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #روز_جهانی_کارگر #شریفه_محمدی
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پهلوان رسول خادم تصاویری از کار سخت در معدن و عدم امنیت جانی کارگران معدن منتشر کرد و این روز را گرامی داشت.
یادآور میشویم یکی از حوادث تلخ کارگری و از جنایات جمهوری اسلامی
انفجار معدن زغالسنگ طبس، بوده است.
۳۱ شهریور ۱۴۰۳ در معدن طبس به دلیل نشت گاز متان ۵۲ کارگر معدن جان باختند و حداقل ۲۰ کارگر هم مصدوم شدند.
انفجار این معدن با وجود هشدار کارگران نسبت به نشت گاز، از حوادث هولناک که از جنایات هولناک جمهوری اسلامی بود. هر چند جمهوری اسلامی اعلام کرده در این جنایت ۵۲ کارگر فوت شدهاند اما بنا به اعلام آمار محلی تعداد فوتشدگان بس بیشتر است و البته نکته مهم اینکه آنها از حق و حقوق خود چه در زمان حیات و چه اکنون پس از مرگ محروم بودهاند.
دادخواهیم
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #روز_جهانی_کارگر
@Tavaana_TavaanaTech
یادآور میشویم یکی از حوادث تلخ کارگری و از جنایات جمهوری اسلامی
انفجار معدن زغالسنگ طبس، بوده است.
۳۱ شهریور ۱۴۰۳ در معدن طبس به دلیل نشت گاز متان ۵۲ کارگر معدن جان باختند و حداقل ۲۰ کارگر هم مصدوم شدند.
انفجار این معدن با وجود هشدار کارگران نسبت به نشت گاز، از حوادث هولناک که از جنایات هولناک جمهوری اسلامی بود. هر چند جمهوری اسلامی اعلام کرده در این جنایت ۵۲ کارگر فوت شدهاند اما بنا به اعلام آمار محلی تعداد فوتشدگان بس بیشتر است و البته نکته مهم اینکه آنها از حق و حقوق خود چه در زمان حیات و چه اکنون پس از مرگ محروم بودهاند.
دادخواهیم
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #روز_جهانی_کارگر
@Tavaana_TavaanaTech
یازدهم اردیبهشت، سالگرد بازداشت خشونتبار رضا محمدحسینیست؛ زندانی سیاسیای که فردا، دوازدهم اردیبهشت، سیودومین تولدش را در زندان میگذراند. این ششمین تولد او در زندان است.
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، مأموران اطلاعات سپاه، با یورش به خانه، مقابل چشمان پدرش او را بهشدت کتک زدند، به زمین کوبیدند، دست و پایش را بستند و یکی از آنها اسلحه را روی پیشانیاش گذاشت تا رمز گوشیاش را بگیرد. پدر با صدایی لرزان فریاد زد: «مگر تروریست گرفتهاید؟» این آخرین صحنهای بود که از فرزندش دید. چند ماه بعد، در مهر ۱۴۰۲، پدر دق کرد و از دنیا رفت. رضا حتی از حضور بر مزارش هم محروم شد.
رضا، تنها بهخاطر گفتن جملهای ساده و شرافتمندانه: «ما شما را نمیخواهیم»، تهیه یک کلیپ اعتراضی، دیدار با خانواده محسن شکاری، و مقاومت در برابر تحقیر، به ۷ سال و ۹ ماه حبس محکوم شد. پیشتر نیز، در سال ۱۳۹۸، قاضی مقیسه به دلیل نوشتن «مرگ بر دیکتاتور» بر دیوار، ۷ سال زندان برایش بریده بود. در حکم دوم، حتی صراحتاً نوشته شده بود که دلیل مجازات، نه گفتن به جمهوری اسلامی است.
پس از انتقال اجباری از اوین به قزلحصار، هدایتالله فرزادی، رئیس وقت زندان، به او گفت: «کاری میکنم راه خانهات را گم کنی!» و همینطور هم شد؛ رضا از خانه، از مغازه پدری، و حتی از ارث پدر محروم شد.
در بهمن ۱۴۰۳، به خاطر اعتراض به شرایط غیرانسانی، در سلول انفرادی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از سوی افسر زندان به تجاوز گروهی تهدید شد. بارها در کنار اعدامیان، شبهای آخر زندگیشان را دیده، و با اینحال هرگز تسلیم نشده.
۱۸ فروردین ۱۴۰۴، با اعلام اعتصاب غذای نامحدود نوشت:
«وقتی همه صداها را خفه میکنند، جسممان میشود فریاد.»
او از بنیانگذاران کارزار سهشنبههای نه به اعدام است.
و صدای او، هنوز از پشت دیوارها میگوید:
«ما گروگانیم، نه مجرم. این حکومت غیرقانونیست، نه ما.»
رضا محمدحسینی، جوان شریفی که شش سال از جوانیش را در زندان گذرانده، همچنان با شهامت، فریاد «مرگ بر دیکتاتور» سر میدهد و بر سر آرمانهایش ایستاده است، به این امید که روزی شاهد برقراری آزادی و عدالت در ایران باشد.
مرتبط:
روایت بازخوانی شده رضا محمدحسینی از بازداشت وحشیانه:
https://youtu.be/G-mFLq5m6UU?feature=shared
#رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، مأموران اطلاعات سپاه، با یورش به خانه، مقابل چشمان پدرش او را بهشدت کتک زدند، به زمین کوبیدند، دست و پایش را بستند و یکی از آنها اسلحه را روی پیشانیاش گذاشت تا رمز گوشیاش را بگیرد. پدر با صدایی لرزان فریاد زد: «مگر تروریست گرفتهاید؟» این آخرین صحنهای بود که از فرزندش دید. چند ماه بعد، در مهر ۱۴۰۲، پدر دق کرد و از دنیا رفت. رضا حتی از حضور بر مزارش هم محروم شد.
رضا، تنها بهخاطر گفتن جملهای ساده و شرافتمندانه: «ما شما را نمیخواهیم»، تهیه یک کلیپ اعتراضی، دیدار با خانواده محسن شکاری، و مقاومت در برابر تحقیر، به ۷ سال و ۹ ماه حبس محکوم شد. پیشتر نیز، در سال ۱۳۹۸، قاضی مقیسه به دلیل نوشتن «مرگ بر دیکتاتور» بر دیوار، ۷ سال زندان برایش بریده بود. در حکم دوم، حتی صراحتاً نوشته شده بود که دلیل مجازات، نه گفتن به جمهوری اسلامی است.
پس از انتقال اجباری از اوین به قزلحصار، هدایتالله فرزادی، رئیس وقت زندان، به او گفت: «کاری میکنم راه خانهات را گم کنی!» و همینطور هم شد؛ رضا از خانه، از مغازه پدری، و حتی از ارث پدر محروم شد.
در بهمن ۱۴۰۳، به خاطر اعتراض به شرایط غیرانسانی، در سلول انفرادی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از سوی افسر زندان به تجاوز گروهی تهدید شد. بارها در کنار اعدامیان، شبهای آخر زندگیشان را دیده، و با اینحال هرگز تسلیم نشده.
۱۸ فروردین ۱۴۰۴، با اعلام اعتصاب غذای نامحدود نوشت:
«وقتی همه صداها را خفه میکنند، جسممان میشود فریاد.»
او از بنیانگذاران کارزار سهشنبههای نه به اعدام است.
و صدای او، هنوز از پشت دیوارها میگوید:
«ما گروگانیم، نه مجرم. این حکومت غیرقانونیست، نه ما.»
رضا محمدحسینی، جوان شریفی که شش سال از جوانیش را در زندان گذرانده، همچنان با شهامت، فریاد «مرگ بر دیکتاتور» سر میدهد و بر سر آرمانهایش ایستاده است، به این امید که روزی شاهد برقراری آزادی و عدالت در ایران باشد.
مرتبط:
روایت بازخوانی شده رضا محمدحسینی از بازداشت وحشیانه:
https://youtu.be/G-mFLq5m6UU?feature=shared
#رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خواهر جاویدنام مهران بصیر توانا این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
اصلا کسی چه میفهمد آدمی که آرام و موقر، در فروشگاه خرید میکند، درخیابان راه میرود، گاهی چیزی از خودش در فضای مجازی به اشتراک میگذارد، زیر کدامین بار خارج از قوای روانیاش کمر خم کرده و زیر پوست جسارتش، چقدر دارد درد میکشد؟!
پی نوشت یک:منم سوگواری ز ایران زمین، رد کدامین زخم را بگیرم؟
پی نوشت دو:چقدر حیف شدیم.....»
مهران بصیر توانا، یک کارگر بود، مثل بسیاری از جانباختگان ایران که توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیدند.
یادش گرامی باد
#مهران_توانا #دادخواهی_جرم_نیست #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اصلا کسی چه میفهمد آدمی که آرام و موقر، در فروشگاه خرید میکند، درخیابان راه میرود، گاهی چیزی از خودش در فضای مجازی به اشتراک میگذارد، زیر کدامین بار خارج از قوای روانیاش کمر خم کرده و زیر پوست جسارتش، چقدر دارد درد میکشد؟!
پی نوشت یک:منم سوگواری ز ایران زمین، رد کدامین زخم را بگیرم؟
پی نوشت دو:چقدر حیف شدیم.....»
مهران بصیر توانا، یک کارگر بود، مثل بسیاری از جانباختگان ایران که توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیدند.
یادش گرامی باد
#مهران_توانا #دادخواهی_جرم_نیست #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
برای بندرعباس
طرح از رضا جوزانی
reza.arts
بندرعباس، گور دستهجمعی بیکفایتی و جنایت حکومت
شش روز از فاجعهی بندرعباس میگذرد؛ فاجعهای که نه «حادثه»، بلکه ثمره مستقیم فساد، بیکفایتی و جنایت ساختاری جمهوری اسلامیست. هنوز پیکر بسیاری از قربانیان در زیر آوار است، هنوز نام بسیاری در لیست مفقودین، و هنوز خانوادهها در برزخ بیخبری، درد میکشند و چشم به در دوختهاند؛ اما حکومت، به جای پاسخگویی، به سانسور و لاپوشانی پناه برده است.
این رژیم نه تنها مسئولیت نمیپذیرد، که با وقاحت، فاجعه را به «تقدیر الهی» یا «اشتباه فردی» نسبت میدهد؛ گویی دهها سال چپاول منابع، رانتپروری، واگذاری پروژهها به نهادهای نظامی و مذهبی بیصلاحیت، و حذف نهادهای نظارتی، نقشی در این فاجعه نداشته است.
فاجعهی بندرعباس یک زنگ خطر نیست؛ فریادیست که از اعماق آوارها برمیخیزد و بر پیکر پوسیدهی نظام فریاد میزند: این حکومت دشمن جان و کرامت مردم ایران است.
ما نه قربانیان این فاجعه را فراموش خواهیم کرد، نه خونشان را با دروغ و سکوت معامله میکنیم. ما به دادخواهی ادامه خواهیم داد، نه از سر انتقام، بلکه برای عدالت، برای زندگی، برای پایان دادن به چرخهی مرگ و بیپناهی.
#دادخواهی #بندرعباس #انفجار_بندرعباس #کارتون #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طرح از رضا جوزانی
reza.arts
بندرعباس، گور دستهجمعی بیکفایتی و جنایت حکومت
شش روز از فاجعهی بندرعباس میگذرد؛ فاجعهای که نه «حادثه»، بلکه ثمره مستقیم فساد، بیکفایتی و جنایت ساختاری جمهوری اسلامیست. هنوز پیکر بسیاری از قربانیان در زیر آوار است، هنوز نام بسیاری در لیست مفقودین، و هنوز خانوادهها در برزخ بیخبری، درد میکشند و چشم به در دوختهاند؛ اما حکومت، به جای پاسخگویی، به سانسور و لاپوشانی پناه برده است.
این رژیم نه تنها مسئولیت نمیپذیرد، که با وقاحت، فاجعه را به «تقدیر الهی» یا «اشتباه فردی» نسبت میدهد؛ گویی دهها سال چپاول منابع، رانتپروری، واگذاری پروژهها به نهادهای نظامی و مذهبی بیصلاحیت، و حذف نهادهای نظارتی، نقشی در این فاجعه نداشته است.
فاجعهی بندرعباس یک زنگ خطر نیست؛ فریادیست که از اعماق آوارها برمیخیزد و بر پیکر پوسیدهی نظام فریاد میزند: این حکومت دشمن جان و کرامت مردم ایران است.
ما نه قربانیان این فاجعه را فراموش خواهیم کرد، نه خونشان را با دروغ و سکوت معامله میکنیم. ما به دادخواهی ادامه خواهیم داد، نه از سر انتقام، بلکه برای عدالت، برای زندگی، برای پایان دادن به چرخهی مرگ و بیپناهی.
#دادخواهی #بندرعباس #انفجار_بندرعباس #کارتون #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یاسمن آریانی:
«ما نمیخواهیم صرفاً زنده بمانیم، بلکه میخواهیم زندگی کنیم»
یاسمن آریانی، زندانی سیاسی سابق، در پیامی ویدیویی به مناسبت روز جهانی کارگر که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده، با اشاره به فاجعه انفجار در بندرعباس و قتل حکومتی محسن لنگرنشین، خواستار اتحاد همگانی برای پایان دادن به حکومت جمهوری اسلامی شد.
وی در ابتدای سخنان خود گفت: «پیش از هر چیز، باید فاجعه بندرعباس و قتل حکومتی محسن لنگرنشین را نه صرفاً تسلیت گفت، بلکه بهعنوان سند جنایت جمهوری اسلامی، با صدای بلند فریاد زد.»
آریانی با انتقاد از سرکوب مستمر حکومت افزود: «هر بار که جمهوری اسلامی، دستان خود را به خون یکی از ما آلوده میسازد، اعلام میکند که تا زمانی که زنده است، امنیت و کرامت انسانی برای ما وجود نخواهد داشت. این حکومت در ذات خود ضد حیات و زندگی است.»
او با اشاره به جنبش زن، زندگی، آزادی گفت: «سه سال پیش، جنبشی شکل گرفت که نهتنها تاریخ ایران، بلکه تاریخ جهان را دگرگون ساخت. زن، زندگی، آزادی تنها یک شعار نبود؛ بلکه اعلان جنگی بود علیه سلطه، نظام دیکتاتوری حاکم.»
آریانی تأکید کرد: «هیچ مطالبهای از دیگری جدا نیست. از زنان گرفته تا معلمان، کارگران، پزشکان و دیگر اقشار، همگی با درد مشترکی روبهرو هستیم و آن، حکومت جمهوری اسلامی است.»
وی نسبت به انفعال یا بیتفاوتی هشدار داد و افزود: «هر فردی که تصور میکند میتواند حریمی امن برای خود بسازد و از سیاست دور بماند، در توهم بهسر میبرد؛ چراکه دیر یا زود، این حکومت درِ خانه او را نیز خواهد کوبید، اما نه برای گفتوگو، بلکه برای له کردن او.»
او در بخش پایانی سخنان خود خاطرنشان کرد: «ما از تجربه مرگ، حبس، تحقیر و فروپاشی جان بهدر بردهایم. اکنون دیگر صرفاً نمیخواهیم زنده بمانیم؛ میخواهیم زندگی کنیم، فریاد بزنیم، انتخاب کنیم، کار کنیم، برقصیم، بخندیم. و این با ادامه حیات جمهوری اسلامی ممکن نیست. هیچ اصلاحی، هیچ رفراندومی، هیچ وصلهای نمیتواند این پیکر مرده را زنده نگاه دارد. باید آن را به پایان رساند، نه برای آنکه قهرمان باشیم، بلکه برای آنکه دیگر قربانی نباشیم. هیچکس هم قرار نیست که نجات دهنده ما باشد، ما باید با همین دستهای خالی، با همین دستهای زخم خورده، با همین پاهای خسته، خودمان را نجات بدیم و نه با التماس، نه با مذاکره، که با اتحاد، که خشمون با شجاعت...»
#یاسمن_آریانی #زن_زندگی_آزادی #روز_کارگر #محسن_لنگرنشین #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«ما نمیخواهیم صرفاً زنده بمانیم، بلکه میخواهیم زندگی کنیم»
یاسمن آریانی، زندانی سیاسی سابق، در پیامی ویدیویی به مناسبت روز جهانی کارگر که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده، با اشاره به فاجعه انفجار در بندرعباس و قتل حکومتی محسن لنگرنشین، خواستار اتحاد همگانی برای پایان دادن به حکومت جمهوری اسلامی شد.
وی در ابتدای سخنان خود گفت: «پیش از هر چیز، باید فاجعه بندرعباس و قتل حکومتی محسن لنگرنشین را نه صرفاً تسلیت گفت، بلکه بهعنوان سند جنایت جمهوری اسلامی، با صدای بلند فریاد زد.»
آریانی با انتقاد از سرکوب مستمر حکومت افزود: «هر بار که جمهوری اسلامی، دستان خود را به خون یکی از ما آلوده میسازد، اعلام میکند که تا زمانی که زنده است، امنیت و کرامت انسانی برای ما وجود نخواهد داشت. این حکومت در ذات خود ضد حیات و زندگی است.»
او با اشاره به جنبش زن، زندگی، آزادی گفت: «سه سال پیش، جنبشی شکل گرفت که نهتنها تاریخ ایران، بلکه تاریخ جهان را دگرگون ساخت. زن، زندگی، آزادی تنها یک شعار نبود؛ بلکه اعلان جنگی بود علیه سلطه، نظام دیکتاتوری حاکم.»
آریانی تأکید کرد: «هیچ مطالبهای از دیگری جدا نیست. از زنان گرفته تا معلمان، کارگران، پزشکان و دیگر اقشار، همگی با درد مشترکی روبهرو هستیم و آن، حکومت جمهوری اسلامی است.»
وی نسبت به انفعال یا بیتفاوتی هشدار داد و افزود: «هر فردی که تصور میکند میتواند حریمی امن برای خود بسازد و از سیاست دور بماند، در توهم بهسر میبرد؛ چراکه دیر یا زود، این حکومت درِ خانه او را نیز خواهد کوبید، اما نه برای گفتوگو، بلکه برای له کردن او.»
او در بخش پایانی سخنان خود خاطرنشان کرد: «ما از تجربه مرگ، حبس، تحقیر و فروپاشی جان بهدر بردهایم. اکنون دیگر صرفاً نمیخواهیم زنده بمانیم؛ میخواهیم زندگی کنیم، فریاد بزنیم، انتخاب کنیم، کار کنیم، برقصیم، بخندیم. و این با ادامه حیات جمهوری اسلامی ممکن نیست. هیچ اصلاحی، هیچ رفراندومی، هیچ وصلهای نمیتواند این پیکر مرده را زنده نگاه دارد. باید آن را به پایان رساند، نه برای آنکه قهرمان باشیم، بلکه برای آنکه دیگر قربانی نباشیم. هیچکس هم قرار نیست که نجات دهنده ما باشد، ما باید با همین دستهای خالی، با همین دستهای زخم خورده، با همین پاهای خسته، خودمان را نجات بدیم و نه با التماس، نه با مذاکره، که با اتحاد، که خشمون با شجاعت...»
#یاسمن_آریانی #زن_زندگی_آزادی #روز_کارگر #محسن_لنگرنشین #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech