زاها حدید، معمار عراقی- بریتانیایی، درگذشت
زاها حدید، معمار عراقی- بریتانیایی، در ۶۵ سالگی درگذشت.
مرکز ورزش های آبی المپیک لندن از جمله آثاری است که معماری آن را زاها حدید بر عهده داشت. او در طول سال های فعالیت هنری اش، آثار گوناگونی خلق کرد که در کشورهای مختلف، از جمله ایتالیا، آلمان و هنگ کنگ ساخته شد.
زاها حدید برنده مدال ها و جوایز متعددی شده بود، از جمله "مدال سلطنتی معماری" در بریتانیا و جایزه بهترین طرح معماری سال ۲۰۱۵ که برای طراحی یک مجموعه فرهنگی در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان دریافت کرد.
طی ۱۶۷ سال، زاها حدید نخستین زنی بود که مفتخر به دریافت مدال سلطنتی بریتانیا شد.
او در سال ۲۰۱۲ لقب تشریفاتی "Dame" را از ملکه بریتانیا دریافت کرده بود.
خانم حدید در سال ۱۹۵۰ در عراق متولد شد. پس از تحصیل در رشته ریاضیات در دانشگاه آمریکایی بیروت، در سال ۱۹۷۲ برای تحصیل در "ای ای"، مدرسه معماری لندن، راهی بریتانیا شد. پس از فارغ التحصیلی، زاها در شرکت معماری استاد سابق خود شروع به کار کرد تا اینکه در سال ۱۹۷۹، دفتر مستقل معماری خود را در لندن راه اندازی کرد.
او همچنین در همان سال‌ها، تدریس رشته #معماری را در مدرسه معماری لندن آغاز کرد.
او روز پنجشنبه در بیمارستانی در میامی، و در پی حمله قلبی درگذشت.
ببینید: تعدادی از آثار زاها حدید bbc.in/1qlv6DJ
BBC Persian
@Tavaana_TavaanaTech
زاها حدید، معمار عراقی- بریتانیایی، در ۶۵ سالگی درگذشت.
مرکز ورزش های آبی المپیک لندن از جمله آثاری است که معماری آن را زاها حدید بر عهده داشت. او در طول سال های فعالیت هنری اش، آثار گوناگونی خلق کرد که در کشورهای مختلف، از جمله ایتالیا، آلمان و هنگ کنگ ساخته شد.
زاها حدید برنده مدال ها و جوایز متعددی شده بود، از جمله "مدال سلطنتی معماری" در بریتانیا و جایزه بهترین طرح معماری سال ۲۰۱۵ که برای طراحی یک مجموعه فرهنگی در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان دریافت کرد.
طی ۱۶۷ سال، زاها حدید نخستین زنی بود که مفتخر به دریافت مدال سلطنتی بریتانیا شد.
او در سال ۲۰۱۲ لقب تشریفاتی "Dame" را از ملکه بریتانیا دریافت کرده بود.
خانم حدید در سال ۱۹۵۰ در عراق متولد شد. پس از تحصیل در رشته ریاضیات در دانشگاه آمریکایی بیروت، در سال ۱۹۷۲ برای تحصیل در "ای ای"، مدرسه معماری لندن، راهی بریتانیا شد. پس از فارغ التحصیلی، زاها در شرکت معماری استاد سابق خود شروع به کار کرد تا اینکه در سال ۱۹۷۹، دفتر مستقل معماری خود را در لندن راه اندازی کرد.
او همچنین در همان سال‌ها، تدریس رشته #معماری را در مدرسه معماری لندن آغاز کرد.
او روز پنجشنبه در بیمارستانی در میامی، و در پی حمله قلبی درگذشت.
ببینید: تعدادی از آثار زاها حدید bbc.in/1qlv6DJ
BBC Persian
@Tavaana_TavaanaTech
BBC News فارسی
زاها حدید، معمار عراقی‌تبار؛ اولین زن برنده مدال سلطنتی معماری
موسسه سلطنتی معماران بریتانیا از سال ۱۸۴۸ تا امروز، هر سال "مدال سلطنتی معماری" را به یک معمار برجسته معاصر، که دستاوردهایش در ترویج پیشرفت معماری تاثیر عمده گذاشته است، اهدا می کند.
یادی از محسن فروغی طراح ِ آرامگاه سعدی
به بهانه‌ی اول اردیبهشت، روز بزرگ‌داشت سعدی
محسن فروغی پس از انقلاب اسلامی و در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ بازداشت شد و مجموعه‌ی اشیا و آثار هنری ِ شخصی او مصادره شد. او در سال ۱۳۶۱ از زندان جمهوری اسلامی آزاد شد و ده ماه پس از آزادی درگذشت.
محسن فروغی، معمار ایرانی و استاد معماری و رئیس سابق دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او فرزند محمد‌علی فروغی مشهور به ذکاءالملک، ادیب، سیاست‌مدار ایرانی، دیپلمات، نماینده‌ی مجلس، وزیر و نخست‌وزیر ایران است. محسن فروغی در سال ۱۳۱۶ از مدرسه‌ی هنرهای زیبای پاریس با مدرک درجه‌ی یک فارغ‌التحصیل شد و در همان سال به ایران بازگشت. فروغی در همان سال بازگشت به ایران و در زمره‌ی نخستین معماران معاصر ایران به استخدام دولت درآمد. فروغی به همراه آندره گدارد، ماکسیم سیرو و رولاند دابرول از بنیان‌گذاران و استادان دانش‌کده‌ی معماری دانشگاه تهران است و پس از آندره گدار، دومین رئیس دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده است که ۱۵ سال ریاست دانش‌کده را بر عهده داشت.
آرامگاه سعدی معروف به سعدیه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در دامنه‌ی کوه در شمال شرق شهر شیرازقرار گرفته است. برای اولْ‌بار در قرن هفتم قمری توسط «شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوانی» وزیر اباقاخان فرزند و جانشین هلاکوخان و دومین پادشاه از سلسله‌ی ایلخانیان، مقبره‌ای برای سعدی ساخته می‌شود.
ساختمان جدید این بنا در سال ۱۳۳۰ توسط محسن فروغی معمار مدرنیست ایرانی طراحی می‌شود. این ساختمان به سبک ایرانی است با ۸ ستون از سنگ‌های قهوه‌ای‌رنگ که مقابل مقبره قرار دارند و اصل بنا با سنگ سفید و کاشی‌کاری مزین شده است. بنای آرامگاه از بیرون به شکل مکعبی است اما در درون هشت‌ضلعی است که دیوارهایی از جنس مرمر دارد. زیربنای اصلی آرامگاه ۲۷۵ متر مربع است.
از آثار مهم این معمار ایرانی می‌توان به «دانش‌کده‌ی حقوق دانشگاه تهران»، «ساختمان وزارت دارایی»، «کاخ نیاوران» و همچنین شعب بانک ملی در شهرهای شیراز و اصفهان، تبریز و تهران اشاره کرد. با اینکه #محسن_فروغی دانش‌آموخته‌ی معماری در غرب بود اما در طراحی معماری خود سبک #معماری ایرانی را پاس می‌داشت و از آن استفاده می‌کرد. #فروغی طرح #آرامگاه #سعدی را با هم‌کاری علی‌اکبر صادق و با الهام از عناصر معماری سنتی ایران، طراحی کرد. «ساختمان‌های فروغی اگر چه اساسا مدرن هستند، اما در آنها از برخی عناصر و ویژگی‌های معماری ایرانی نیز به شکل نوآورانه‌ای استفاده شده است.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Mohsen_Foroughi
@Tavaana_TavaanaTech
به بهانه‌ی اول اردیبهشت، روز بزرگ‌داشت سعدی
محسن فروغی پس از انقلاب اسلامی و در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ بازداشت شد و مجموعه‌ی اشیا و آثار هنری ِ شخصی او مصادره شد. او در سال ۱۳۶۱ از زندان جمهوری اسلامی آزاد شد و ده ماه پس از آزادی درگذشت.
محسن فروغی، معمار ایرانی و استاد معماری و رئیس سابق دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او فرزند محمد‌علی فروغی مشهور به ذکاءالملک، ادیب، سیاست‌مدار ایرانی، دیپلمات، نماینده‌ی مجلس، وزیر و نخست‌وزیر ایران است. محسن فروغی در سال ۱۳۱۶ از مدرسه‌ی هنرهای زیبای پاریس با مدرک درجه‌ی یک فارغ‌التحصیل شد و در همان سال به ایران بازگشت. فروغی در همان سال بازگشت به ایران و در زمره‌ی نخستین معماران معاصر ایران به استخدام دولت درآمد. فروغی به همراه آندره گدارد، ماکسیم سیرو و رولاند دابرول از بنیان‌گذاران و استادان دانش‌کده‌ی معماری دانشگاه تهران است و پس از آندره گدار، دومین رئیس دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده است که ۱۵ سال ریاست دانش‌کده را بر عهده داشت.
آرامگاه سعدی معروف به سعدیه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در دامنه‌ی کوه در شمال شرق شهر شیرازقرار گرفته است. برای اولْ‌بار در قرن هفتم قمری توسط «شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوانی» وزیر اباقاخان فرزند و جانشین هلاکوخان و دومین پادشاه از سلسله‌ی ایلخانیان، مقبره‌ای برای سعدی ساخته می‌شود.
ساختمان جدید این بنا در سال ۱۳۳۰ توسط محسن فروغی معمار مدرنیست ایرانی طراحی می‌شود. این ساختمان به سبک ایرانی است با ۸ ستون از سنگ‌های قهوه‌ای‌رنگ که مقابل مقبره قرار دارند و اصل بنا با سنگ سفید و کاشی‌کاری مزین شده است. بنای آرامگاه از بیرون به شکل مکعبی است اما در درون هشت‌ضلعی است که دیوارهایی از جنس مرمر دارد. زیربنای اصلی آرامگاه ۲۷۵ متر مربع است.
از آثار مهم این معمار ایرانی می‌توان به «دانش‌کده‌ی حقوق دانشگاه تهران»، «ساختمان وزارت دارایی»، «کاخ نیاوران» و همچنین شعب بانک ملی در شهرهای شیراز و اصفهان، تبریز و تهران اشاره کرد. با اینکه #محسن_فروغی دانش‌آموخته‌ی معماری در غرب بود اما در طراحی معماری خود سبک #معماری ایرانی را پاس می‌داشت و از آن استفاده می‌کرد. #فروغی طرح #آرامگاه #سعدی را با هم‌کاری علی‌اکبر صادق و با الهام از عناصر معماری سنتی ایران، طراحی کرد. «ساختمان‌های فروغی اگر چه اساسا مدرن هستند، اما در آنها از برخی عناصر و ویژگی‌های معماری ایرانی نیز به شکل نوآورانه‌ای استفاده شده است.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Mohsen_Foroughi
@Tavaana_TavaanaTech
سال‌گرد نوسازی آرامگاه فردوسی و یادی از هوشنگ سیحون، معمار برجسته ایرانی
ساختمان آرامگاه در سال ۱۳۱۱ آغاز شد و ۱۸ ماه طول کشید تا برای جشن هزاره‌ی فردوسی در سال ۱۳۱۳ آماده شود. مساحت ساختمان ۹۴۵ متر بود که بهترین سنگ‌تراشان تصاویری از شاه‌نامه بر آن حک کردند. ساختمان بنا از همان ابتدا به دلیل عدم محاسبه‌ی دقیق مقاومت خاک شروع به جذب رطوبت کرد و این‌گونه شد که به دستور انجمن آثار ملی و در سال ۱۳۴۳ بازسازی بنا با نظارت هوشنگ سیحون آغاز شد و در دهم اردیبهشت ۱۳۴۷ به پایان رسید.
هوشنگ سیحون در تشریح تاریخچه‌ی بازسازی و مرمت آرامگاه فردوسی در گفت‌وگویی می‌گوید که انجمن آثار ملی ایران، در اوایل حکومت رضا شاه پهلوی تصمیم به برگزاری مراسم هزاره‌ی فردوسی و بنای آرامگاه این شاعر نامی می‌گیرد. سیحون که در آن زمان دانش‌آموز دوره‌ی ابتدایی بود به خاطر می‌آورد که یک تومان به طرح ساخت آرامگاه کمک کرده است. «چون انجمن آثار ملی از خودش پول نداشت، بودجه آنرا گذاشتند به حساب بلیط‌های اعانه ملی که مردم بخرند. دانه‌ای یک تومان بود.» سیحون ادامه می‌دهد که در اوایل دهه‌ی ۱۳۴۰ قرار شد که بنای آرامگاه که به شدت آسیب دیده و فرسوده شده بود، تخریب و از نو ساخته شود و انجام این کار به عهده‌ی وی گذاشته شده است.«ساختمان را دیگر از آن حالت اولیه به کلی درآوردیم. یک ساختمان مدرن با طرح جدید در داخل (بنا شد). تصمیم گرفتیم که خارح ساختمان شکل و شمایل قبلی‌اش باقی بماند.»
هوشنگ سیحون که بود؟
هوشنگ سیحون، #معمار، #نقاش و رئیس سابق دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای تهران ۳۱ مردادماه سال ۱۲۹۹ در تهران به دنیا آمد. پدر بزرگ او میرزا عبدالله فراهانی، بنیان‌گذار موسیقی سنتی و مادر او، مولود خانم از نوازندگان تار و سه تار بود.
اولین اثر #معماری او در ایران، طراحی و ساخت آرامگاه بوعلی سینا در همدان بود. سیحون این آرامگاه را زمانی طراحی کرد و ساخت که تنها ۲۵ سال سن داشت.
آثار سیحون در سال ۱۹۷۲ در کنار هنرمندانی چون پیکاسو و سالوادور دالی در نمایش‌گاهی در دانشگاه ماساچوست به نمایش در آمد.
#هوشنگ_سیحون در گفت‌وگویی از خانه‌ای می‌گوید که میان باغی در روستای کلیگون واقع در مسیر جاده‌ای که از جنوب به شمال تهران می رفت و از لشکرک به طرف اوشان و فشم می‌گذشت قرار داشته که پس از انقلاب مصادره شده است: «پسر من این خانه را بسیار دوست داشت. اما متاسفانه این خانه پس از انقلاب مصادره گردیده و به اجاره داده شده بود. پسر من سرانجام این خانه را از آنها اجاره کرد. بعد از مدتی آمدند و گفتند که باید از آن خانه برود چون قصد فروشش را دارند. این بار هم پسرم هر طور که شده بود پولی جمع کرد و آن را خرید. این هم از عجایب روزگار است که کسی ناچار شود یک بار خانه‌ی خودش را اجاره کند و بعد هم آن را بخرد!! در جریان مصادره‌ی این خانه بود که بسیاری از کارهای طراحی، نقاشی و مجموعه‌ای از آثار عتیقه‌ام، از جمله بزرگترین مجسمه ی گاو به دست آمده از منطقه ی باستانی مارلیک، غارت شدند و بعضی از آنها بعدها از بازارهای هنری و #عتیقه در خارج کشور سر در آوردند.»
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/eFbWH1
@Tavaana_TavaanaTech
ساختمان آرامگاه در سال ۱۳۱۱ آغاز شد و ۱۸ ماه طول کشید تا برای جشن هزاره‌ی فردوسی در سال ۱۳۱۳ آماده شود. مساحت ساختمان ۹۴۵ متر بود که بهترین سنگ‌تراشان تصاویری از شاه‌نامه بر آن حک کردند. ساختمان بنا از همان ابتدا به دلیل عدم محاسبه‌ی دقیق مقاومت خاک شروع به جذب رطوبت کرد و این‌گونه شد که به دستور انجمن آثار ملی و در سال ۱۳۴۳ بازسازی بنا با نظارت هوشنگ سیحون آغاز شد و در دهم اردیبهشت ۱۳۴۷ به پایان رسید.
هوشنگ سیحون در تشریح تاریخچه‌ی بازسازی و مرمت آرامگاه فردوسی در گفت‌وگویی می‌گوید که انجمن آثار ملی ایران، در اوایل حکومت رضا شاه پهلوی تصمیم به برگزاری مراسم هزاره‌ی فردوسی و بنای آرامگاه این شاعر نامی می‌گیرد. سیحون که در آن زمان دانش‌آموز دوره‌ی ابتدایی بود به خاطر می‌آورد که یک تومان به طرح ساخت آرامگاه کمک کرده است. «چون انجمن آثار ملی از خودش پول نداشت، بودجه آنرا گذاشتند به حساب بلیط‌های اعانه ملی که مردم بخرند. دانه‌ای یک تومان بود.» سیحون ادامه می‌دهد که در اوایل دهه‌ی ۱۳۴۰ قرار شد که بنای آرامگاه که به شدت آسیب دیده و فرسوده شده بود، تخریب و از نو ساخته شود و انجام این کار به عهده‌ی وی گذاشته شده است.«ساختمان را دیگر از آن حالت اولیه به کلی درآوردیم. یک ساختمان مدرن با طرح جدید در داخل (بنا شد). تصمیم گرفتیم که خارح ساختمان شکل و شمایل قبلی‌اش باقی بماند.»
هوشنگ سیحون که بود؟
هوشنگ سیحون، #معمار، #نقاش و رئیس سابق دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای تهران ۳۱ مردادماه سال ۱۲۹۹ در تهران به دنیا آمد. پدر بزرگ او میرزا عبدالله فراهانی، بنیان‌گذار موسیقی سنتی و مادر او، مولود خانم از نوازندگان تار و سه تار بود.
اولین اثر #معماری او در ایران، طراحی و ساخت آرامگاه بوعلی سینا در همدان بود. سیحون این آرامگاه را زمانی طراحی کرد و ساخت که تنها ۲۵ سال سن داشت.
آثار سیحون در سال ۱۹۷۲ در کنار هنرمندانی چون پیکاسو و سالوادور دالی در نمایش‌گاهی در دانشگاه ماساچوست به نمایش در آمد.
#هوشنگ_سیحون در گفت‌وگویی از خانه‌ای می‌گوید که میان باغی در روستای کلیگون واقع در مسیر جاده‌ای که از جنوب به شمال تهران می رفت و از لشکرک به طرف اوشان و فشم می‌گذشت قرار داشته که پس از انقلاب مصادره شده است: «پسر من این خانه را بسیار دوست داشت. اما متاسفانه این خانه پس از انقلاب مصادره گردیده و به اجاره داده شده بود. پسر من سرانجام این خانه را از آنها اجاره کرد. بعد از مدتی آمدند و گفتند که باید از آن خانه برود چون قصد فروشش را دارند. این بار هم پسرم هر طور که شده بود پولی جمع کرد و آن را خرید. این هم از عجایب روزگار است که کسی ناچار شود یک بار خانه‌ی خودش را اجاره کند و بعد هم آن را بخرد!! در جریان مصادره‌ی این خانه بود که بسیاری از کارهای طراحی، نقاشی و مجموعه‌ای از آثار عتیقه‌ام، از جمله بزرگترین مجسمه ی گاو به دست آمده از منطقه ی باستانی مارلیک، غارت شدند و بعضی از آنها بعدها از بازارهای هنری و #عتیقه در خارج کشور سر در آوردند.»
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/eFbWH1
@Tavaana_TavaanaTech
آرتور پوپ، مورخ بزرگ ِ آرمیده در ایران
کم‌تر از دو سال پیش که قرار بود جنازه‌ی ریچارد فرای، ایران‌شناس به دلیل وصیتش در اصفهان دفن شود، گروهی با تظاهرات در اصفهان بر روی دیوارهای مقبره «آرتور پوپ» مورخ و ایران‌شناس آمریکایی که در اصفهان دفن شده است شعار نوشتند و خواهان آن شدند که این مقبره از ایران برداشته شود.
آرتور پوپ که بود؟
نود و یک سال پیش در چنین روزهایی و در سال ۱۳۰۴ بود که آرتور پوپ، مورخ سرشناس آمریکایی، سخنرانی مهمی در «تالار باشکوه خانه جعفرقلی‌خان بختیاری(سردار اسعد)» ایراد کرد که این سخنرانی تاثیر فراوانی بر #میراث_فرهنگی ایران و عاقبت آن گذاشت. برای مثال این سخنرانی موجب شد که رضاشاه دستور بدهد تا مسجد شیخ لطف‌الله در اصفهان مورد مرمت قرار بگیرد. آرتور توپ، ایران‌شناس آمریکایی در اواخر فروردین سال ۱۳۰۴ به عنوان رایزن موسسه هنری شیکاگو به ایران آمد تا از نزدیک با آثار باستانی ایران آشنا بشود. این دعوت از سوی حسین علاء، نماینده‌ی مجلس شورای ملی که با آرتور توپ سابقه‌ی دوستی داشت صورت گرفت.
عیسی صدیق می‌نویسد: «ترجمه نطق که با فوریت و با سرعت انجام گرفت در همان تاریخ به صورت رساله جداگانه از طرف وزارت فرهنگ چاپ و منتشر و به مدارس فرستاده و به معلمان #تاریخ توصیه شد که در تدریس از آن استفاده کنند و نکات مهم خطابه را به دانش‌آموزان خاطرنشان سازند.» او می‌افزاید که از اثرات این سخنرانی می‌توان به «توجه رضاشاه و مسئولان درجه اول مملکت به احیای هنر»، «تاسیس موزده در تهران و شهرهای مهم»، «فراهم آوردن وسایل کاوش‌های علمی با کمک دانشگاه‌ها و انجمن‌های اروپایی و آمریکایی»، «ایجاد مدارس متعدد در سطح متوسطه و عالی در پایتخت و شهرهای بزرگ»، «تشویق صنعتگران»، «تعمیر بناهای تاریخی و تلاش در جهت حفظ آثار ملی» و «برپایی کارگاه‌هایی برای احیای زری‌بافی، قالی‌بافی، کاشی‌سازی و ..» اشاره کرد.
آرتور پوپ هم‌کاری گسترده‌ای با «انجمن آثار ملی» ایران داشت. انجمن آثار ملی یک نهاد فرهنگی در ایران است که با هم‌کاری جمعی از شخصیت‌های فرهنگی در سال ۱۳۰۱ خورشیدی با هدف حفظ آثار کهن ایرانی و معرفی آن در تهران تاسیس شد. این انجمن تا در رسیدن انقلاب به غیر از مرمت و تعمیر تعدادی از بناهای تاریخی، حدود ۳۸ مقبره و بنای یادبود برای بزرگان تارخ و فرهنگ و هنر ایران ساخت. از میان این بناها می‌توان به آرامگاه‌های فردوسی و ابن سینا اشاره کرد.
آرتور آپهم پوپ در سال ۱۲۵۹ خورشیدی در در شهر فینیکس در ایالت رودآیلند دیده به جهان گشود. او در دانشگاه هاروارد #فلسفه خواند.
او و هم‌سرش نمایشگاه‌های متعددی در معرفی آثار هنری ایران در سراسر جهان بر پا داشتند. «پوپ اصرا داشت که #ایران باید ضرورت زنده کردن هنرهای گذشته خود را درک کند و دست به عمل بزند....
آرتور پوپ در سال ۱۹۶۴ توسط محمدرضاشاه پهلوی به ایران دعوت شد تا در ایران زندگی کنند. او به ایران آمد و در شیراز اقامت کرد .آرتور پوپ محل اقامت خود در نارنجستان قوام را تبدیل به «موسسه آسیایی دانشگاه پهلوی» کردند. پوپ در زمانی که ۸۷ سال سن داشت و در سال ۱۹۶۸ موفق شد ۲۷۰ محقق از سراسر جهان را در «پنجمین کنگره بین‌المللی #هنر و #معماری ایران» در شیراز گرد هم بیاورد. #آرتور_پوپ در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در شیراز درگذشت و در حاشیه‌ی زاینده‌رود در شهر #اصفهان به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/tV3ERi
@Tavaana_TavaanaTech
کم‌تر از دو سال پیش که قرار بود جنازه‌ی ریچارد فرای، ایران‌شناس به دلیل وصیتش در اصفهان دفن شود، گروهی با تظاهرات در اصفهان بر روی دیوارهای مقبره «آرتور پوپ» مورخ و ایران‌شناس آمریکایی که در اصفهان دفن شده است شعار نوشتند و خواهان آن شدند که این مقبره از ایران برداشته شود.
آرتور پوپ که بود؟
نود و یک سال پیش در چنین روزهایی و در سال ۱۳۰۴ بود که آرتور پوپ، مورخ سرشناس آمریکایی، سخنرانی مهمی در «تالار باشکوه خانه جعفرقلی‌خان بختیاری(سردار اسعد)» ایراد کرد که این سخنرانی تاثیر فراوانی بر #میراث_فرهنگی ایران و عاقبت آن گذاشت. برای مثال این سخنرانی موجب شد که رضاشاه دستور بدهد تا مسجد شیخ لطف‌الله در اصفهان مورد مرمت قرار بگیرد. آرتور توپ، ایران‌شناس آمریکایی در اواخر فروردین سال ۱۳۰۴ به عنوان رایزن موسسه هنری شیکاگو به ایران آمد تا از نزدیک با آثار باستانی ایران آشنا بشود. این دعوت از سوی حسین علاء، نماینده‌ی مجلس شورای ملی که با آرتور توپ سابقه‌ی دوستی داشت صورت گرفت.
عیسی صدیق می‌نویسد: «ترجمه نطق که با فوریت و با سرعت انجام گرفت در همان تاریخ به صورت رساله جداگانه از طرف وزارت فرهنگ چاپ و منتشر و به مدارس فرستاده و به معلمان #تاریخ توصیه شد که در تدریس از آن استفاده کنند و نکات مهم خطابه را به دانش‌آموزان خاطرنشان سازند.» او می‌افزاید که از اثرات این سخنرانی می‌توان به «توجه رضاشاه و مسئولان درجه اول مملکت به احیای هنر»، «تاسیس موزده در تهران و شهرهای مهم»، «فراهم آوردن وسایل کاوش‌های علمی با کمک دانشگاه‌ها و انجمن‌های اروپایی و آمریکایی»، «ایجاد مدارس متعدد در سطح متوسطه و عالی در پایتخت و شهرهای بزرگ»، «تشویق صنعتگران»، «تعمیر بناهای تاریخی و تلاش در جهت حفظ آثار ملی» و «برپایی کارگاه‌هایی برای احیای زری‌بافی، قالی‌بافی، کاشی‌سازی و ..» اشاره کرد.
آرتور پوپ هم‌کاری گسترده‌ای با «انجمن آثار ملی» ایران داشت. انجمن آثار ملی یک نهاد فرهنگی در ایران است که با هم‌کاری جمعی از شخصیت‌های فرهنگی در سال ۱۳۰۱ خورشیدی با هدف حفظ آثار کهن ایرانی و معرفی آن در تهران تاسیس شد. این انجمن تا در رسیدن انقلاب به غیر از مرمت و تعمیر تعدادی از بناهای تاریخی، حدود ۳۸ مقبره و بنای یادبود برای بزرگان تارخ و فرهنگ و هنر ایران ساخت. از میان این بناها می‌توان به آرامگاه‌های فردوسی و ابن سینا اشاره کرد.
آرتور آپهم پوپ در سال ۱۲۵۹ خورشیدی در در شهر فینیکس در ایالت رودآیلند دیده به جهان گشود. او در دانشگاه هاروارد #فلسفه خواند.
او و هم‌سرش نمایشگاه‌های متعددی در معرفی آثار هنری ایران در سراسر جهان بر پا داشتند. «پوپ اصرا داشت که #ایران باید ضرورت زنده کردن هنرهای گذشته خود را درک کند و دست به عمل بزند....
آرتور پوپ در سال ۱۹۶۴ توسط محمدرضاشاه پهلوی به ایران دعوت شد تا در ایران زندگی کنند. او به ایران آمد و در شیراز اقامت کرد .آرتور پوپ محل اقامت خود در نارنجستان قوام را تبدیل به «موسسه آسیایی دانشگاه پهلوی» کردند. پوپ در زمانی که ۸۷ سال سن داشت و در سال ۱۹۶۸ موفق شد ۲۷۰ محقق از سراسر جهان را در «پنجمین کنگره بین‌المللی #هنر و #معماری ایران» در شیراز گرد هم بیاورد. #آرتور_پوپ در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در شیراز درگذشت و در حاشیه‌ی زاینده‌رود در شهر #اصفهان به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/tV3ERi
@Tavaana_TavaanaTech
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
آرتور پوپ؛ مورخ بزرگ ِ آرمیده در ایران - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
آرتور پوپ، مورخ سرشناس آمریکایی، در سال ۱۳۰۴ سخنرانی مهمی در تالار باشکوه خانه جعفرقلی‌خان بختیاری، سردار اسعد، ایراد کرد که این سخنرانی تاثیر فراوانی بر میراث فرهنگی ایران و عاقبت آن گذاشت. برای مثال این سخنرانی موجب شد که رضاشاه دستور بدهد تا مسجد شیخ لطف‌الله…
مجموعه‌ی کم‌نظیر گنج‌علی‌خان ِ #کرمان
در ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۷ مجموعه‌ی #گنج‌علی‌خان در فهرست #آثارملی ایران ثبت شد.
مجموعه‌ی گنج‌علی‌خان در مرکز قدیمی شهر کرمان و در کنار بازار بزرگ کرمان قرار گرفته است. گنج‌علی‌خان از حکام مشهور زمان شاه عباس بوده است که از سال ۱۰۰۵ تا ۱۰۳۴ هجری قمری بر کرمان فرمان‌روایی داشته است و آثار و بناهای زیادی در آن‌جا ساخته است. مجموعه‌ی گنج‌علی خان امروزه از جاذبه‌های #گردش‌گری شهر کرمان محسوب می‌شود. این مجموعه از #مسجد، #حمام، #بازار، #سرا و بناهای دیگر تشکیل می‌شود. مساحت تقریبی این بنا ۱۱۰۰۰ متر مربع است که شامل یک میدان است و سایر بناها در محورهای شرقی-غربی و شمالی- جنوبی این میدان شکل گرفته است.
«حمام گنج‌علی‌خان» یکی از بناهای مجموعه بنای گنج‌علی‌خان است که در سال ۱۰۲۰ هجری قمری ( میلادی۱۶۱۱) و حدود ۹۹۰ هجری شمسی ساخته شده است. سر در حمام از آجرهای ساده و نیلی و حاشیه‌ای از سنگ مرمر با نقاشی و مقرنس‌بندی، نمای بیرونی سردر حمام را تشکیل می‌دهد. #مُقَرنَس یکی از عناصر تزئینی #معماری است که در زیباسازی بناهای ایرانی به ویژه‌ی مساجد نقش به‌سزایی دارد. این حمام ۲۶ متر طول و ۳۰ متر عرض و حدود ۱۳۰۰ متر مربع زیربنا دارد که شامل سردر، دالان ورودی، رخت‌کن، هشتی حدفاصل گرم‌خانه، خزینه، چال حوض، بخش خصوصی و تون است.
این حمام تا حدود هفتاد سال پیش دایر بوده است اما در حال حاضر تنها کاربری گردش‌گری دارد. در این حمام مجسمه‌های مومی‌ای وجود دارد که لباس‌های سنتی مردم کرمان را بر تن دارند و صحنه‌هایی از شیوه‌های #استحمام سنتی را به نمایش می‌گذارند. تصاویر بهرام گور، خسرو و شیرین، کاروان شتر، حیوانات درنده و شاهان در حال شکار از جمله تصاویری هستند که بر سردر حمام نقش بسته‌اند.
مدرسه و کاروان‌سرای گنج‌علی‌خان از دیگر بناهای این مجموعه است که در آذرماه سال ۱۳۱۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است که یکی از حوزه‌های علمیه مشهور شهر کرمان است. این بنا در ضلع شرقی میدان گنج‌علی‌خان قرار گرفته که زمانی مدرسه‌ای پر رونق بوده است که بعدها به #کاروان‌سرا تبدیل شد. از دیگر بناهای این مجموعه ضراب‌خانه است که در ضلع شمالی میدان واقع شده است. تزئینات داخلی بنا #گچ‌بری به شکل آجر کاذب است. این بنا گنبدی بلند دارد که در بالای آن کلاه فرنگی قرار گرفته است. نقشه‌ی این بنا #چهارطاقی و به شکل هشت ضلعی است که دارای گنبد مرکزی و ایوان‌های جانبی است. در این مکان ضرب سکه و مسکوکات طلا و نقره دولتی صورت می‌گرفته است.
توضیح: تاریخ‌ها از این جهت به هجری قمری آمده که در منابع چنین آمده است و از آن‌رو که ماه ِ آن مشخص نیست در تبدیل به شمسی ممکن است دقیق نباشد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/wwhhmz
@Tavaana_TavaanaTech
در ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۷ مجموعه‌ی #گنج‌علی‌خان در فهرست #آثارملی ایران ثبت شد.
مجموعه‌ی گنج‌علی‌خان در مرکز قدیمی شهر کرمان و در کنار بازار بزرگ کرمان قرار گرفته است. گنج‌علی‌خان از حکام مشهور زمان شاه عباس بوده است که از سال ۱۰۰۵ تا ۱۰۳۴ هجری قمری بر کرمان فرمان‌روایی داشته است و آثار و بناهای زیادی در آن‌جا ساخته است. مجموعه‌ی گنج‌علی خان امروزه از جاذبه‌های #گردش‌گری شهر کرمان محسوب می‌شود. این مجموعه از #مسجد، #حمام، #بازار، #سرا و بناهای دیگر تشکیل می‌شود. مساحت تقریبی این بنا ۱۱۰۰۰ متر مربع است که شامل یک میدان است و سایر بناها در محورهای شرقی-غربی و شمالی- جنوبی این میدان شکل گرفته است.
«حمام گنج‌علی‌خان» یکی از بناهای مجموعه بنای گنج‌علی‌خان است که در سال ۱۰۲۰ هجری قمری ( میلادی۱۶۱۱) و حدود ۹۹۰ هجری شمسی ساخته شده است. سر در حمام از آجرهای ساده و نیلی و حاشیه‌ای از سنگ مرمر با نقاشی و مقرنس‌بندی، نمای بیرونی سردر حمام را تشکیل می‌دهد. #مُقَرنَس یکی از عناصر تزئینی #معماری است که در زیباسازی بناهای ایرانی به ویژه‌ی مساجد نقش به‌سزایی دارد. این حمام ۲۶ متر طول و ۳۰ متر عرض و حدود ۱۳۰۰ متر مربع زیربنا دارد که شامل سردر، دالان ورودی، رخت‌کن، هشتی حدفاصل گرم‌خانه، خزینه، چال حوض، بخش خصوصی و تون است.
این حمام تا حدود هفتاد سال پیش دایر بوده است اما در حال حاضر تنها کاربری گردش‌گری دارد. در این حمام مجسمه‌های مومی‌ای وجود دارد که لباس‌های سنتی مردم کرمان را بر تن دارند و صحنه‌هایی از شیوه‌های #استحمام سنتی را به نمایش می‌گذارند. تصاویر بهرام گور، خسرو و شیرین، کاروان شتر، حیوانات درنده و شاهان در حال شکار از جمله تصاویری هستند که بر سردر حمام نقش بسته‌اند.
مدرسه و کاروان‌سرای گنج‌علی‌خان از دیگر بناهای این مجموعه است که در آذرماه سال ۱۳۱۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است که یکی از حوزه‌های علمیه مشهور شهر کرمان است. این بنا در ضلع شرقی میدان گنج‌علی‌خان قرار گرفته که زمانی مدرسه‌ای پر رونق بوده است که بعدها به #کاروان‌سرا تبدیل شد. از دیگر بناهای این مجموعه ضراب‌خانه است که در ضلع شمالی میدان واقع شده است. تزئینات داخلی بنا #گچ‌بری به شکل آجر کاذب است. این بنا گنبدی بلند دارد که در بالای آن کلاه فرنگی قرار گرفته است. نقشه‌ی این بنا #چهارطاقی و به شکل هشت ضلعی است که دارای گنبد مرکزی و ایوان‌های جانبی است. در این مکان ضرب سکه و مسکوکات طلا و نقره دولتی صورت می‌گرفته است.
توضیح: تاریخ‌ها از این جهت به هجری قمری آمده که در منابع چنین آمده است و از آن‌رو که ماه ِ آن مشخص نیست در تبدیل به شمسی ممکن است دقیق نباشد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/wwhhmz
@Tavaana_TavaanaTech
tavaana.org
مجموعه‌ی گنج‌علی‌خان ِ کرمان | Tavaana Article
گزارش ویژه عصر ایران از تهدید و تخریب یک اثر ملی:
از معدن کاری تا میدان تیر: بزرگترین "غار دژ" جهان را دارند از بین می برند
هنگامی که خبر اسارت به گوش خورشید رسید، خود را با زهر کشت. اما پس از او اسپهبد ونداد دوباره غار را آزاد کرد و لشگر عباسیان را چندبار در پای غار شکست داد.
قرن‌ها صدای چکاچک شمشیرها و نعره مردان و زنانی که به خاک می‌افتادند و حالا صدای ماشین‌آلات معدن کاوی؛ گویا سرنوشت غار دژ #اسپهبدخورشید، با ناامنی و ناآرامی گره خورده است. این اثر ملی که بر کوه لاپ کمر قرار گرفته، یکی از بزرگترین غارهای جهان است که دژی برآمده از دوره #ساسانیان دارد. با این‌حال طی چند‌سال گذشته، فعالیت معدن کاوی در زیر آن موجبات تخریب و از میان برداشتن منظر فرهنگی‌اش را فراهم کرده‌است.
#اسپهبدان، والیان و حاکمان دست‌نشانده ساسانیان بودند که در ایالت طبرستان یا همان مازندران امروزی حکومت می‌کردند. پس از حمله اعراب به ایران، طبرستان به دلیل مناطق صعب‌العبور و کوهستانی، جزء آخرین نقاط ایران بود که گرفته شد.
طبق روایات تاریخی، در قرن دوم هجری، عباسیان بارها به این منطقه لشگر کشی کردند اما موفق به فتح آن نشدند. در آن زمان اسپهبد خورشید، حاکم طبرستان بود، پس او را فریب دادند و به طبرستان وارد شدند.
#اسپهبد_خورشید، خانواده‌اش را به همراه سربازان زیادی به غار دژی برد که امروز به اسپهبد خورشید شهرت دارد، و خود برای تهیه سپاه رفت. جنگ به زیر پای غار کشیده شد و دو سال و اندی ادامه داشت اما غار دژ سقوط نکرد. پس لشکر عباسیان با مسموم کردن آب ورودی غار، یک به یک سربازان را کشتند و خانواده اسپهبد خورشید را اسیر کردند.
هنگامی که خبر اسارت به گوش خورشید رسید، خود را با زهر کشت. اما پس از او اسپهبد ونداد دوباره غار را آزاد کرد و لشگر عباسیان را چندبار در پای غار شکست داد. مازیار هم با بالا رفتن از غار، بقایای دژ را مرمت کرد و بارها با لشگر اعراب جنگید. سال‌های پس از آن هم عایشه، زنی راهزن با دار و دسته‌اش در غار پناه گرفتند و راهزنی کردند. شاید از آن روست که به این غار طاق عایشه هم می‌گویند.
غار دژ اسپهبد خورشید دارای #معماری اعجاب‌انگیزی است. پلکان‌های ورودی، برج‌های نگهبانی، سکو‌ها، صفه‌ها و مسیرهای دسترسی آن به طرز شگفت‌انگیزی روی سطح صاف دهانه غار که دیوارهای ۸۰ متری است بنا شده. از آن جهت دژِ غار اسپهبد خورشید را یکی از عجایب معماری ایران می‌دانند. هنوز بخش‌هایی از این #دژ باقی‌مانده که از آن جمله آب‌انبارها و فضاهای داخلی است. ولی این‌همه در معرض خطرند. خطر #معدن‌کاوی.
معدن‌کاران، مجوزهای لازم خود را در دولت #احمدی‌نژاد دریافت و کندن پایِ کوه لاپ‌کمر را آغاز کردند. بسیاری از کارشناسان معتقدند در آن زمان سازمان #میراث_فرهنگی، کوتاهی کرده و جلوی چنین مجوز مخربی را نگرفته‌است.
حالا اما تلاش می‌شود معدن‌کاری در زیر دژ اسپهبد خورشید متوقف شود، اما هنوز نتیجه بخش نبوده‌است. از سوی دیگر، سرپرست هیات بررسی و مستند‌سازی این غار دژ می‌گوید که بخشی از معدن کاری تا روی محوط‌ه‌های باستانی زیر غار هم ادامه داشته و اکنون در حال کندن خاک‌های باستانی هستند.
از این‌ها گذشته یک خطر دیگر هم غار دژ را تهدید می‌کند. یک میدان تیر درست زیر پای غار است و هنوز به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
در رابطه با غار دژ اسپهبد خورشید و خطراتی که آن را تهدید می‌کند، گزارشی ساخته شده که می‌توانید آن را ببینید.
منبع: عصر ایران
@Tavaana_TavaanaTech
از معدن کاری تا میدان تیر: بزرگترین "غار دژ" جهان را دارند از بین می برند
هنگامی که خبر اسارت به گوش خورشید رسید، خود را با زهر کشت. اما پس از او اسپهبد ونداد دوباره غار را آزاد کرد و لشگر عباسیان را چندبار در پای غار شکست داد.
قرن‌ها صدای چکاچک شمشیرها و نعره مردان و زنانی که به خاک می‌افتادند و حالا صدای ماشین‌آلات معدن کاوی؛ گویا سرنوشت غار دژ #اسپهبدخورشید، با ناامنی و ناآرامی گره خورده است. این اثر ملی که بر کوه لاپ کمر قرار گرفته، یکی از بزرگترین غارهای جهان است که دژی برآمده از دوره #ساسانیان دارد. با این‌حال طی چند‌سال گذشته، فعالیت معدن کاوی در زیر آن موجبات تخریب و از میان برداشتن منظر فرهنگی‌اش را فراهم کرده‌است.
#اسپهبدان، والیان و حاکمان دست‌نشانده ساسانیان بودند که در ایالت طبرستان یا همان مازندران امروزی حکومت می‌کردند. پس از حمله اعراب به ایران، طبرستان به دلیل مناطق صعب‌العبور و کوهستانی، جزء آخرین نقاط ایران بود که گرفته شد.
طبق روایات تاریخی، در قرن دوم هجری، عباسیان بارها به این منطقه لشگر کشی کردند اما موفق به فتح آن نشدند. در آن زمان اسپهبد خورشید، حاکم طبرستان بود، پس او را فریب دادند و به طبرستان وارد شدند.
#اسپهبد_خورشید، خانواده‌اش را به همراه سربازان زیادی به غار دژی برد که امروز به اسپهبد خورشید شهرت دارد، و خود برای تهیه سپاه رفت. جنگ به زیر پای غار کشیده شد و دو سال و اندی ادامه داشت اما غار دژ سقوط نکرد. پس لشکر عباسیان با مسموم کردن آب ورودی غار، یک به یک سربازان را کشتند و خانواده اسپهبد خورشید را اسیر کردند.
هنگامی که خبر اسارت به گوش خورشید رسید، خود را با زهر کشت. اما پس از او اسپهبد ونداد دوباره غار را آزاد کرد و لشگر عباسیان را چندبار در پای غار شکست داد. مازیار هم با بالا رفتن از غار، بقایای دژ را مرمت کرد و بارها با لشگر اعراب جنگید. سال‌های پس از آن هم عایشه، زنی راهزن با دار و دسته‌اش در غار پناه گرفتند و راهزنی کردند. شاید از آن روست که به این غار طاق عایشه هم می‌گویند.
غار دژ اسپهبد خورشید دارای #معماری اعجاب‌انگیزی است. پلکان‌های ورودی، برج‌های نگهبانی، سکو‌ها، صفه‌ها و مسیرهای دسترسی آن به طرز شگفت‌انگیزی روی سطح صاف دهانه غار که دیوارهای ۸۰ متری است بنا شده. از آن جهت دژِ غار اسپهبد خورشید را یکی از عجایب معماری ایران می‌دانند. هنوز بخش‌هایی از این #دژ باقی‌مانده که از آن جمله آب‌انبارها و فضاهای داخلی است. ولی این‌همه در معرض خطرند. خطر #معدن‌کاوی.
معدن‌کاران، مجوزهای لازم خود را در دولت #احمدی‌نژاد دریافت و کندن پایِ کوه لاپ‌کمر را آغاز کردند. بسیاری از کارشناسان معتقدند در آن زمان سازمان #میراث_فرهنگی، کوتاهی کرده و جلوی چنین مجوز مخربی را نگرفته‌است.
حالا اما تلاش می‌شود معدن‌کاری در زیر دژ اسپهبد خورشید متوقف شود، اما هنوز نتیجه بخش نبوده‌است. از سوی دیگر، سرپرست هیات بررسی و مستند‌سازی این غار دژ می‌گوید که بخشی از معدن کاری تا روی محوط‌ه‌های باستانی زیر غار هم ادامه داشته و اکنون در حال کندن خاک‌های باستانی هستند.
از این‌ها گذشته یک خطر دیگر هم غار دژ را تهدید می‌کند. یک میدان تیر درست زیر پای غار است و هنوز به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
در رابطه با غار دژ اسپهبد خورشید و خطراتی که آن را تهدید می‌کند، گزارشی ساخته شده که می‌توانید آن را ببینید.
منبع: عصر ایران
@Tavaana_TavaanaTech
غار کَرَفتو، بزرگترین غار دست‌کند ِ ایران
غار کَرَفتو در ۳۱ کیلومتری ِ شمال غرب شهر ِ دیوان‌دره در استان #کردستان واقع شده است. می‌گویند نام «دیوان‌دره» در ابتدا «نیوان‌دره» یعنی شهری داخل دو دره بوده است که با گذشت زمان به #دیوان‌دره تغییر نام یافته است.
این غار یکی از آثار #معماری #صخره‌ای است که به قرن سوم میلادی تعلق دارد. نزدیک‌ترین روستا به غار در شمال غربی غار قرار گرفته که نامش میرسعید است و اصلی‌ترین راه دسترسی به غار از طریق جاده‌ی تکاب است. این غار در درون یک رشته‌کوه آهکی در شمال دره‌ای عمیق قرار گرفته است و آثار فراوانی از پناه‌گاه‌ها و دخمه‌ها و حفره‌ها دیده می‌شوند که در کنار غار اصلی قرار گرفته است.
موقعیت این غار به گونه‌ای است که بادگیر نیست و در زمستان دامنه‌ی جنوبی را نمی‌پوشاند و این در حالی است که کمی دورتر و در جنوب شرقی غار که بادگیر است برف در زمستان آن را می‌پوشاند. و این‌گونه است که در زمستان‌ها درون غار گرم است و در تابستان‌ها به دلیل باد، غار خنک می‌شود.
غار کرفتو که از لحاظ #تاریخی و جاذبه‌های #گردش‌گری، حیرت بازدیدکنندگان را برمی‌انگیزد، به عقیده‌ی بسیاری از مورخان و همچنین #باستان‌شناسان، تاریخ آن به دوران سوم زمین‌شناسی برمی‌گردد. کتیبه‌ای #یونانی بر سر در یکی از اتاق‌های طبقه‌ی سوم این غار وجود دارد که از این غار به عنوان معبد هراکلس نام می‌برد.
غار کرفتو بزرگترین غار #باستانی ایران است. بخش‌هایی از این غار دست‌کَن است که در ارتفاعی بیش از ۱۰۰ متر از سطح زمین قرار گرفته است که برای رسیدن به آن باید بیش از ۱۸۰ پله را پیمود. دالان طبیعی این غار بیش از ۶۰۰ متر است که ارتفاع آن از ۱ تا ۱۲ متر متفاوت است. بر دیواره‌ی عمودی ِ طبقات مختلف این غار نقش‌های متفاوتی حک شده است که می‌توان به گوزن مارال، سوار کار با اسب و سایر حیوانات ناشناس و .. اشاره کرد.
در باور مردم در مورد #طلسم غار و شیوه‌ی شکل‌گیری این غارها سخن‌ها و افسانه‌ها بسیار است.و شاید یکی از دلایل این افسانه‌سرایی‌ها این باشد که هنوز کسی قادر نبوده که تمامی مسیرهای غار را شناسایی کند و از آن نقشه‌اس تهیه کند و این عدم شناخت کافی غار به سخنانی بی‌مبنای مشخص در مورد وضعیت #غار دامن زده است. #غار_کرفتو در سال ۱۸۱۸ توسط «رابرت کرپورتر» دیده شد و او کتیبه‌‌ی یونانی آن را خواند. رابرت کرپورتر جهان‌گرد و دیپلمات و نویسنده‌ی انگلیسی قرن ۱۸ و ۱۹ بود که در سال ۱۸۱۸ از پاسارگاد نیز دیدن کرد و همچنین او نخستین کسی است که دریافت که بنایی که به مشهد مادر سلیمان معروف است همان آرامگاه کورش است.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/lL1O2D
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
غار کَرَفتو در ۳۱ کیلومتری ِ شمال غرب شهر ِ دیوان‌دره در استان #کردستان واقع شده است. می‌گویند نام «دیوان‌دره» در ابتدا «نیوان‌دره» یعنی شهری داخل دو دره بوده است که با گذشت زمان به #دیوان‌دره تغییر نام یافته است.
این غار یکی از آثار #معماری #صخره‌ای است که به قرن سوم میلادی تعلق دارد. نزدیک‌ترین روستا به غار در شمال غربی غار قرار گرفته که نامش میرسعید است و اصلی‌ترین راه دسترسی به غار از طریق جاده‌ی تکاب است. این غار در درون یک رشته‌کوه آهکی در شمال دره‌ای عمیق قرار گرفته است و آثار فراوانی از پناه‌گاه‌ها و دخمه‌ها و حفره‌ها دیده می‌شوند که در کنار غار اصلی قرار گرفته است.
موقعیت این غار به گونه‌ای است که بادگیر نیست و در زمستان دامنه‌ی جنوبی را نمی‌پوشاند و این در حالی است که کمی دورتر و در جنوب شرقی غار که بادگیر است برف در زمستان آن را می‌پوشاند. و این‌گونه است که در زمستان‌ها درون غار گرم است و در تابستان‌ها به دلیل باد، غار خنک می‌شود.
غار کرفتو که از لحاظ #تاریخی و جاذبه‌های #گردش‌گری، حیرت بازدیدکنندگان را برمی‌انگیزد، به عقیده‌ی بسیاری از مورخان و همچنین #باستان‌شناسان، تاریخ آن به دوران سوم زمین‌شناسی برمی‌گردد. کتیبه‌ای #یونانی بر سر در یکی از اتاق‌های طبقه‌ی سوم این غار وجود دارد که از این غار به عنوان معبد هراکلس نام می‌برد.
غار کرفتو بزرگترین غار #باستانی ایران است. بخش‌هایی از این غار دست‌کَن است که در ارتفاعی بیش از ۱۰۰ متر از سطح زمین قرار گرفته است که برای رسیدن به آن باید بیش از ۱۸۰ پله را پیمود. دالان طبیعی این غار بیش از ۶۰۰ متر است که ارتفاع آن از ۱ تا ۱۲ متر متفاوت است. بر دیواره‌ی عمودی ِ طبقات مختلف این غار نقش‌های متفاوتی حک شده است که می‌توان به گوزن مارال، سوار کار با اسب و سایر حیوانات ناشناس و .. اشاره کرد.
در باور مردم در مورد #طلسم غار و شیوه‌ی شکل‌گیری این غارها سخن‌ها و افسانه‌ها بسیار است.و شاید یکی از دلایل این افسانه‌سرایی‌ها این باشد که هنوز کسی قادر نبوده که تمامی مسیرهای غار را شناسایی کند و از آن نقشه‌اس تهیه کند و این عدم شناخت کافی غار به سخنانی بی‌مبنای مشخص در مورد وضعیت #غار دامن زده است. #غار_کرفتو در سال ۱۸۱۸ توسط «رابرت کرپورتر» دیده شد و او کتیبه‌‌ی یونانی آن را خواند. رابرت کرپورتر جهان‌گرد و دیپلمات و نویسنده‌ی انگلیسی قرن ۱۸ و ۱۹ بود که در سال ۱۸۱۸ از پاسارگاد نیز دیدن کرد و همچنین او نخستین کسی است که دریافت که بنایی که به مشهد مادر سلیمان معروف است همان آرامگاه کورش است.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/lL1O2D
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
Tavaana
غار کَرَفتو، بزرگترین غار دست‌کند ِ ایران
توانا - غار کَرَفتو در ۳۱ کیلومتری ِ شمال غرب شهر ِ دیوان‌دره در استان کردستان واقع شده است. می‌گویند نام «دیوان‌دره» در ابتدا «نیوان‌دره» یعنی شهری داخل دو دره بوده است که با گذشت زمان به دیوان‌دره تغییر نام یافته است.
Forwarded from آموزشکده توانا
مستند «ایران ١٩٧١» اثر کلود للوش
کلود للوش فیلم‌ساز فرانسوی، مستند «ایران»(١٩٧١) را درقالب کوتاه درست پس از جشن های ١٩٧١ شیراز ساخت.
این فیلم برش‌هایی از تصاویر سرزمین ایران است که با موسیقی فرانسیس له (سازنده موسیقی متن فیلم ' قصه عشق ' و همکار همیشگی کلود للوش) پیوند می‌خورد. فرانسیس له موسیقی دهه هفتاد را با تم‌هایی از #موسیقی ایرانی درهم می‌آمیزد. این فیلمی تدوین بنیاد است که می‌کوشد غنای فرهنگی و تصویری سرزمین #ایران را بازنمایاند.
«این فیلم که بیش از یک راهنمای سفر با تصاویری زیباست، اثر کم تر شناخته شده‌ای است که اندک زمانی پس از پخش، شش جایزه جهانی را به ارمغان آورده است. «ایران» از تصاویر جغرافیایی و #معماری چشم‌نوازی برخوردار است که با «برش‌هایی از زندگی» پیوند می‌خورند ونشان گر بهترین تدوین در چیدمان تصاویر در کنار یکدیگر است.
ویدیو: bit.ly/1oygBMn
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
کلود للوش فیلم‌ساز فرانسوی، مستند «ایران»(١٩٧١) را درقالب کوتاه درست پس از جشن های ١٩٧١ شیراز ساخت.
این فیلم برش‌هایی از تصاویر سرزمین ایران است که با موسیقی فرانسیس له (سازنده موسیقی متن فیلم ' قصه عشق ' و همکار همیشگی کلود للوش) پیوند می‌خورد. فرانسیس له موسیقی دهه هفتاد را با تم‌هایی از #موسیقی ایرانی درهم می‌آمیزد. این فیلمی تدوین بنیاد است که می‌کوشد غنای فرهنگی و تصویری سرزمین #ایران را بازنمایاند.
«این فیلم که بیش از یک راهنمای سفر با تصاویری زیباست، اثر کم تر شناخته شده‌ای است که اندک زمانی پس از پخش، شش جایزه جهانی را به ارمغان آورده است. «ایران» از تصاویر جغرافیایی و #معماری چشم‌نوازی برخوردار است که با «برش‌هایی از زندگی» پیوند می‌خورند ونشان گر بهترین تدوین در چیدمان تصاویر در کنار یکدیگر است.
ویدیو: bit.ly/1oygBMn
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
YouTube
مستند «ایران»(١٩٧١) اثر کلود للوش (lelouch iran (1971
مستند «ایران»(١٩٧١) اثر کلود للوش کلود للوش فیلم ساز فرانسوی، مستند «ایران»(١٩٧١) رادرقالب کوتاه درست پس ازجشن های ١٩٧١ شیراز ساخت. این فیلم برش هایی از تصاو...