حسین سرشار، قتل توسط حکومت یا فراموشی

دو روایت درمورد مرگ حسین سرشار وجود دارد: روایت نخست می‌گوید که به بیماری فراموشی (آلزایمر) گرفتار شده، دو سه باری در بازگشت به خانه گم شد. حتی یک بار رد پایش را در آبادان پیدا کردند و... سرانجام در جریان گمگشتگی‌ها، پیکر در هم شکسته‌اش را از زیر اتومبیلی بیرون کشیدند. روایت دوم، مرگ را به جریان قتل‌های زنجیره‌ای مرتبط می‌داند. در ۲۲ خرداد سال ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد. در آغاز، #آواز را در هنرستان عالی #موسیقی آموخت.

ایتالیا:

سپس برای پرورش صدا و افزودن بر دانسته‌هایش رهسپار ایتالیا شد و در کنسرواتوار معروف "سانتا چچیلیا" به ادامه فراگیری پرداخت. همزمان با تحصیل، برای تامین هزینه‌های آن به "دوبلاژ" فیلم روی آورد که در آن سال‌ها، در ایتالیا رونق یافته بود. «مرتضی حنانه» آهنگساز معروف، که او نیز در ایتالیا به ادامه تحصیل مشغول بود، استودیویی برای #دوبله فیلم‌های ایتالیایی، به فارسی، بنیاد کرده بود، پس صدای #سرشار به کارش آمد. نتیجه همکاری این دو- و چند ایرانی دیگر- رنگ و بوی تازه‌ای بود که از طریق #دوبلاژ به فیلم‌های ایتالیایی تزریق می‌شد و بازار آن‌ها را در ایران گرم می‌ساخت. می‌گویند نیمی از توفیق آن فیلم‌ها در ایران، مدیون صدای گرم سرشار بوده است. با این همه، دشواری‌های مالی، پس از دو سه سال پایداری، می‌توانست کوشش‌هایش را بی‌ثمر بگذارد. ولی شانس تازه‌ای این خطر را از میان برداشت. سرشار از یک کنکور بین‌المللی آواز در "ونیز"،پیروز بیرون آمد و توانست با استفاده از جایزه این پیروزی که یک بورس تحصیلی یک ساله بود به مطالعات خود ادامه داده و کار تحصیل را در سال ۱۳۴۱ به پایان برساند.
و در ژوئن ۱۹۶۲ موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس در رشته #اپرا شد. در کنکور بین‌المللی اپرای لافنی چه در ونیز شرکت نمود و یکی از هفت برندهٔ جایزه آواز آن مسابقه شد. در نهایت از طرف همان اپرا به‌عنوان سولیست در کنسرتی با ارکستر میلان شرکت نمود. حیطه صدای وی باریتون دراماتیک بوده و در اپراهای بسیاری ایفای نقش نموده است.
دو سه سالی را پس از پایان تحصیل، به کار در اپراهای رم، ونیز، ناپل و میلان پرداخت.از جمله در شهر رم نقش اول اپرای کویرینو برداشتی از «آن که گفت آری آن که گفت نه» اثر برشت، را بازی کرد.

حواشی و شایعات پیرامون مرگ:

دو روایت درمورد مرگش وجود دارد: روایت نخست می‌گوید که به بیماری فراموشی (آلزایمر) گرفتار شده، دو سه باری در بازگشت به خانه گم شد. حتی یک بار رد پایش را در آبادان پیدا کردند و... سرانجام در جریان گمگشتگی‌ها، پیکر در هم شکسته‌اش را از زیر اتومبیلی بیرون کشیدند. روایت دوم، مرگ را به جریان قتل‌های زنجیره‌ای مرتبط می‌داند.
محمد علی کشاورز دربارهٔ بیماری سرشار و مرگ او گفته است: «حسین بی‌نهایت به اپرا عشق می‌ورزید، و وقتی اپرا تعطیل شد این حالت روانی‌اش به هم خورد و این طور شد. توی اهواز توی بیمارستان روانی نگه اش داشتند و بعد برش گرداندند این جا و یک مراقب برایش گذاشتند، او هر روز صبح ساعت ۹ می‌رفت دم تالار رودکی و اشک می‌ریخت. یک روز دیگر مواظبش نبودند رفت زیر ماشین. هیچ بزرگداشتی برایش نگرفتند.» علی رضا نوری زاده در کتاب سونای زعفرانیه او را از قربانیان #قتل‌های_زنجیره‌ای ایران می‌خواند . منابع جمهوری اسلامی ایران می‌گویند «وی در اواخر عمر وضع مالی بدی داشت و دچار #افسردگی روحی شده بود. وی دچار بیماری #آلزایمر شد و پس از خروج از منزل دیگر باز نگشت. خانواده وی برای پیدا شدن او به روزنامه‌ها آگهی دادند ولی سرانجام پس از مرگ وی در یک مرکز درمانی #روان‌پزشکی در آبادان، هویت وی شناسایی شد.

منبع:فیس‌بوک اسرافیل یعقوبی

#حسین_سرشار بازی درخشانی در فیلم های اجاره نشین ها،جعفرخان ازسفر برگشته، هامون و ای ایران داشت
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Y9l1Ci

@Tavaana_TavaanaTech

آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی، از مراجع تقلید شیعیان در قم خواهان برخورد جدی با برگزارکنندگان کنسرت در قم شد. وی گفت: اجرای مجالس موسیقی و کنسرت قلب امام زمان علیه‌السلام متأثر می‌شود و شما آمران به معروف با مقابله و جلوگیری از این منکر بزرگ موجبات خرسندی امام زمان را فراهم آورید.
goo.gl/6hMyY5
یکی از همراهان آموزشکده توانا بر واکنش به این خبر نوشت:
«قسمتی از درآمدهای مراجع تقلید شیعه از کمک‌های مردمی و «وجوهات شرعی» است که مردم به حساب آن‌ها واریز می‌کنند. این روزها بیشتر مردم در حالی از مشکلات مالی رنج می‌برند که از یک سو هر روز خبری از اختلاس در نهادها و سازمان‌های حکومتی به گوش می‌رسد اما مراجع تقلید در برابر چنین منکراتی سکوت می‌کنند و دغدغه آنه فقط شده مخالفت به برگزاری کنسرت، آن هم چه کنسرت‌هایی! در کشوری که آمار افسردگی مردم روز به روز در حال افزایش است دغدغه کسانی که لفظ عالم دینی را یدک می‌کشند شده مخالفت با شادی جیره‌بندی شده مردم. آیا وقت نرسیده که مردم کمک‌های مالی خود را به مراجع و نهادهای حامی آنها متوقف کنند؟»

وظیفه شهروندان در چنین شرایطی چیست؟

کتابچه «کنش‌های کوچک ایستادگی» که لینک دانلود آن در پائین می‌آید داستان‌هایی از سراسر جهان را– بعضی از آن‌ها معروف ولی اکثر آنها ناشناخته در کتاب‌های تاریخ – در مورد روش‌های ابتکاری و الهام‌بخش برای مقاومت در برابر رژیم‌های سرکوب‌گر جمع‌آوری می‌نماید. این داستان‌ها حکایت کسانی است که سکوت را نپذیرفتند، حکایتی که نشان می‌دهد می‌توان دیکتاتورها را سرنگون نمود، قوانین ناعادلانه را تغییر داد و حتی به مردم حس جدیدی از انسانیت خود بخشید، علی‌رغم این‌که دیکتاتورها آن را انکار کنند.
https://goo.gl/eF8ooG

@Tavaana_TavaanaTech

دهم اکتبر روز جهانی سلامتی روان

افسردگی چیست؟
bit.ly/1RVn7J3
افسردگی اولین عامل ایجاد معلولیت در جهان است. در ایالات متحده نزدیک به ده درصد از جمعیت بزرگسالان به افسردگی دچار هستند. اما از آن جایی که افسردگی یک بیماری روانی است، شناسایی آن نسبت به بیماری مثل کلسترول بالای خون، بسیار سختتر خواهد بود.

افسردگی یک اختلال پزشکی است، و فقط به این خاطر که شما می خواهید، از بین نمی رود. افسردگی حداقل برای دو هفته متوالی در فرد باقی میماند و به شدت بر توانایی وی در کار کردن، بازی کردن یا #عشق ورزیدن #اختلال ایجاد میکند. افسردگی میتواند نشانه های متعددی داشته باشد: احساس کم انرژی بودن، از دست دادن علاقه به چیزهایی که سابق بدانها علاقه داشتید و از آنها لذت میبردید، تغییر در اشتها، احساس بی ارزش یا خیلی گناهکار بودن، خوابیدن خیلی زیاد یا خیلی کم، #تمرکز ضعیف، احساس #بیقراری یا #آهستگی، از دست دادن انرژی یا افکار مداوم درباره خودکشی. بر اساس راهنمای روانشناسی، اگر حداقل پنج تا از این نشانه ها را دارید باید برای تشخیص افسردگی به دکتر مراجعه کنید.

افسردگی یک نقطه ضعف یا ویژگی شخصیتی نیست، و فرد مبتلا نباید صرفا انتظار داشته باشد که از دستش خلاص شود دقیقا به همان صورت که فردی که دستش شکسته نمیتواند منتظر خوب شدن خود به خودی دستش باشد.
راحت حرف زدن درباره بیماریهای ذهنی میتواند باعث شود ننگ آنها زدوده شود و برای افراد راحتتر شود که به دنبال کمک بروند. هر چه بیمارهای بیشتری به دنبال درمان بروند، دانشمندان نیز بیشتر درباره #افسردگی یاد خواهند گرفت و درمانها از کیفیت بهتری برخوردار خواهند شد.

این ویدیو از تد به علائم و #درمان #افسردگی می‌پردازد.

لینک یوتیوب: bit.ly/1Pk63Mh

وبینارهای سلامتی روح و روان؛ شهرزاد پورعبدالله را در آدرس زیر ببینید:

http://ow.ly/dO15304aEQz

@Tavaana_Tavaanatech

وزیر بهداشت: برخی تصمیم‌گیران کشور اختلالات روانپزشکی دارند
goo.gl/f8rwv8
حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت می‌گوید که «برخی تصمیم‌گیرندگان کشور» با «اختلالات روانپزشکی» مربوطند.

دکتر قاضی‌زاده هاشمی افزوده است که «در جلسه هیات وزیران، آمار اختلالات خلقی را در حضور آقای رییس جمهوری» بیان کرده و حسن روحانی هم گفته که «در این هیات هم جمعی دچار این مشکل هستند».

به گزارش خبرگزاری فارس، وزیر بهداشت روز سه‌شنبه در سی‌وسومین کنگره انجمن علمی روانپزشکی ایران، گفته که «اگر تصمیم‌گیرنده دچار اختلال شود بسیار بد‌تر است» و افزوده است: «خدا نکند که در کشور رییس جمهوری، وزیر، وکیل و یا هر مدیری دچار اختلالات روانپزشکی یا خلقی شود».
هاشمی همچنین از «خودشیفتگی» به عنوان یکی دیگر از «مشکلات جدی» در ایران نام برده و گفته است: «زمانی که خودشیفتگی به مسئولین کشور ختم شود وضعیت بد‌تر است چرا که این مسئله عدم آرامش و اضطراب و افسردگی به همراه دارد».

وزیر بهداشت به طور مشخص اشاره نکرده که کدام یک از مسئولان با مشکلات روانی یا خودشیفتگی درگیر است، اما گفته که «خودشیفتگی مسئولان کار دست مردم می‌دهد. در کشور ما هر کسی اظهارنظری دارد مثلا‌ یکی سردار علم بوده، نوحه می‌خواند و رییس ‌جمهوری و مسئولان را زیر سوال می‌برد، دیگری می‌شود سردار حرم و در همه حوزه‌ها اظهارنظر می‌کند؛ یکی نیز سردار قلم بوده و در همه حوزه‌ها حرفی دارد».
حسن قاضی‌زاده هاشمی در بخش دیگری از سخنانش گفته که «۲۵ تا ۲۶ درصد افراد جامعه اختلال رفتاری دارند» و از «افزایش» این آمار نسبت به گذشته خبر داده است.

با وجود این، وزیر بهداشت گفته که «این موضوع نسبت به آمارهای جهانی نگران‌کننده نیست».

هاشمی افزوده است: «امیدوارم سیاستگزاران، دولت، مجلس، خطبا، ائمه جمعه و هر کسی که در کشور تریبونی دارد زحمات شما روانپزشکان را زیاد نکند و اعصاب مردم را تحت تأثیر قرار ندهد».

@Tavaana_TavaanaTech

«یکی نوشته است که دومین مردم غمگین جهان با پای پیاده و یا سواره می‌روند به کشور اولین مردم غمگین جهان تا با هم گریه کنند و مصیبت بگیرند. دیگری آمده و نوشته از این بدتر آن است که سعید مرتضوی ِ کهریزک و سعید طوسی ِ قاری قرآن متجاوز ِ بیت رهبری - هم او که می‌گفت دیگر رو ندارد که تا سر کوچه هم برود- هم رفته‌اند کربلا تا ثواب ببرند. آن‌وقت یاشار سلطانی را به خاطر افشای فساد زندانی می‌کنند و از روزنامه‌نگار بخت‌برگشته به خاطر انتشار سخنان یاوه‌ی نماینده‌ی مجلس می‌خواهند که طلب عفو کند و علی شریعتی را به خاطر اعتراض به اسیدپاشی‌های اصفهان زندانی می‌کنند و شرایطی فراهم می‌کنند تا اعتصاب غذا کند و وصیت بنویسد و با مرگ دست‌و پنجه نرم کند.

به قول مولانا:

احمقان سرور شدستند و ز بیم
عاقلان سرها کشیده در گلیم

در چنین جامعه‌ای است که میزان افسردگی و غمگینی رتبه‌ی اول به دست می‌آورد. جامعه‌ای که در آن احمد زیدآبادی اجازه‌ی نوشتن نداشته باشد و جعفر پناهی و ناصر تقوایی نتوانند فیلم بسازند و بیضایی و بشیریه به ناچار ترک وطن کنند و شاعرانش در زندان باشند و روشنفکرانش با سیم بکسل خفه بشوند، جامعه‌ای است که در آن سعید مرتضوی و سعید طوسی آزادانه می‌گردند و به کربلا می روند.»
goo.gl/oTY5ut
شما چه فکر می‌کنید؟

@Tavaana_TavaanaTech