زینب جلالیان زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، با نگارش نامهای روز ۸ مارس روز جهانی زن را تبریک گفته و از گوشهای از شکنجههایش که در دوران زندان متحمل شده، پرده برداشته است.
این زندانی سیاسی در نامهاش چنین نوشته:
با همه احساس قلبیم ۸ مارس را به مادر صبورم، زنانی که چشم به راه عزیزانشان هستند و همهی زنان جهان تبریک عرض میکنم.
وقتی نگاهی به تاریخ میاندازیم، میبینیم در طول تاریخ همیشه زنان آزادیخواه بر علیه رژیمهای دیکتاتور مبارزه کردهاند و این زنان شجاع هشت مارس را هم با خون خودشان در تاریخ به ثبت رسانداند.
ای ستمگران، نظارهگر بودید و هستید، دیدید نمیشود با قتلعام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حقخواهی ما را بگیرید. وقتی یک زن جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمیتواند او را به زانو در بیاورد.
من زمانی به این حقیقت پیبردم که در چنگال ستمگران جمهوری اسلامی بودم. لباسهای مرا بر روی تنم پاره کردند، چشمهایم را بستند، دست و پایم را با زنجیر به تخت آهنی بستند و شکنجه وحشتناک مرا شروع کردند. با کابل به زیر پاهایم شلاق زدند، پاهایم خیلی وحشتناک ورم کرده و کبود شده بودند. این قدر مرا شکنجه کردند که دیگر هیچ چیز را احساس نمیکردم. تمام تنم بیحس شده بود، دیگر اختیار جسمم را نداشتم، شلوارم را خیس کرده بودم.
آری، شرمآور است اما نمیدانم برای من یا برای آنان که این بلاها را به سر من آورده بودند. ای وجدانهای بیدار، حق قضاوت با شماهاست، آیا من که آرزویی به جز آزادی و برابری بشر ندارم و آنهایی که به خاطر منافع خود این همه شکنجه را بر من اعمال کردند،گناهکارند؟! یا من؟!.
خودتان قضاوت کنید، من مثل ده سال پیش تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل دادهاند، وقتی شکنجهگران مرا شکنجه میکردند تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم.
اگر بگویم قلم از نوشتن درد و رنجم قاصر است، مبالغه نکردهام، چون من فقط یک قسمت کمی از شکنجههایم را برای شما بازگو کردم. امیدوارم در این روز عزیز خاطر شما را مکدر نکرده باشم.
گاهی وقتها به این فکر میکنم کجای دنیا هستم یا اصلا کجای زمان گیر کردهام که هر چقدر تلاش میکنم راه گریزی پیدا نمیکنم. آیا حق من این است؟! که شاهد به دار کشیدن همنوعان و نزدیکانم باشم و دم نزنم؟! عجیب روزگاریست، اگر باد تندی میوزید، قلبم از تندی باد میلرزید اما امروز این همه بادهای سیاه و ناسوز را چه کنم؟!
ادامه نامه:
is.gd/45DGL4
#زینب_جلالیان #شکنجه #روز_زن #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این زندانی سیاسی در نامهاش چنین نوشته:
با همه احساس قلبیم ۸ مارس را به مادر صبورم، زنانی که چشم به راه عزیزانشان هستند و همهی زنان جهان تبریک عرض میکنم.
وقتی نگاهی به تاریخ میاندازیم، میبینیم در طول تاریخ همیشه زنان آزادیخواه بر علیه رژیمهای دیکتاتور مبارزه کردهاند و این زنان شجاع هشت مارس را هم با خون خودشان در تاریخ به ثبت رسانداند.
ای ستمگران، نظارهگر بودید و هستید، دیدید نمیشود با قتلعام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حقخواهی ما را بگیرید. وقتی یک زن جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمیتواند او را به زانو در بیاورد.
من زمانی به این حقیقت پیبردم که در چنگال ستمگران جمهوری اسلامی بودم. لباسهای مرا بر روی تنم پاره کردند، چشمهایم را بستند، دست و پایم را با زنجیر به تخت آهنی بستند و شکنجه وحشتناک مرا شروع کردند. با کابل به زیر پاهایم شلاق زدند، پاهایم خیلی وحشتناک ورم کرده و کبود شده بودند. این قدر مرا شکنجه کردند که دیگر هیچ چیز را احساس نمیکردم. تمام تنم بیحس شده بود، دیگر اختیار جسمم را نداشتم، شلوارم را خیس کرده بودم.
آری، شرمآور است اما نمیدانم برای من یا برای آنان که این بلاها را به سر من آورده بودند. ای وجدانهای بیدار، حق قضاوت با شماهاست، آیا من که آرزویی به جز آزادی و برابری بشر ندارم و آنهایی که به خاطر منافع خود این همه شکنجه را بر من اعمال کردند،گناهکارند؟! یا من؟!.
خودتان قضاوت کنید، من مثل ده سال پیش تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل دادهاند، وقتی شکنجهگران مرا شکنجه میکردند تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم.
اگر بگویم قلم از نوشتن درد و رنجم قاصر است، مبالغه نکردهام، چون من فقط یک قسمت کمی از شکنجههایم را برای شما بازگو کردم. امیدوارم در این روز عزیز خاطر شما را مکدر نکرده باشم.
گاهی وقتها به این فکر میکنم کجای دنیا هستم یا اصلا کجای زمان گیر کردهام که هر چقدر تلاش میکنم راه گریزی پیدا نمیکنم. آیا حق من این است؟! که شاهد به دار کشیدن همنوعان و نزدیکانم باشم و دم نزنم؟! عجیب روزگاریست، اگر باد تندی میوزید، قلبم از تندی باد میلرزید اما امروز این همه بادهای سیاه و ناسوز را چه کنم؟!
ادامه نامه:
is.gd/45DGL4
#زینب_جلالیان #شکنجه #روز_زن #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
پیام زینب جلالیان به مناسبت روز جهانی زن
زینب جلالیان زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، با نگارش نامهای روز ۸ مارس روز جهانی زن را تبریک گفته و از گوشهای از شکنجههایش که در دوران زندان متحمل شده، پرده برداشته است. این زندانی سیاسی در نامهاش چنین نوشته: با همه احساس قلبیم ۸ مارس را به مادر صبورم،…
❤28👍8
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۸ مارس، روز جهانی زن، از مهمترین مناسبتهای ماه مارس است.
مسئله زن در جمهوری اسلامی، تبدیل به یک مسئله امنیتی شده! در واقع مسئولان و نهادهای حکومت، به زنان، به عنوان سرچشمههای گناه و معصیت نگاه میکنند. به همین دلیل هم زنان را، تا جایی که توانستهاند محدود و محصور کردهاند و ایران را تبدیل کردهاند به تنها کشور دنیا، که حجاب در آن به این شکل، اجباری است.
- این ویدیو سال گذشته ساخته و منتشر شده بود. طبعا امسال با خیزش ملی ایرانیان با شعار زن زندگی آزادی و نقش برجسته زنان، شاهد هستیم که جنبش زنان و جنبش رهایی قدمهای موثری به سوی آزادی برداشته است و با سایر جنبشهای اجتماعی جمهوری اسلامی را به مرز سقوط کشانده است.
#یاری_مدنی_توانا #آموزشکده_توانا #روز_زن #روز_جهانی_زن #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی
@Tavaana_TavaanaTech
۸ مارس، روز جهانی زن، از مهمترین مناسبتهای ماه مارس است.
مسئله زن در جمهوری اسلامی، تبدیل به یک مسئله امنیتی شده! در واقع مسئولان و نهادهای حکومت، به زنان، به عنوان سرچشمههای گناه و معصیت نگاه میکنند. به همین دلیل هم زنان را، تا جایی که توانستهاند محدود و محصور کردهاند و ایران را تبدیل کردهاند به تنها کشور دنیا، که حجاب در آن به این شکل، اجباری است.
- این ویدیو سال گذشته ساخته و منتشر شده بود. طبعا امسال با خیزش ملی ایرانیان با شعار زن زندگی آزادی و نقش برجسته زنان، شاهد هستیم که جنبش زنان و جنبش رهایی قدمهای موثری به سوی آزادی برداشته است و با سایر جنبشهای اجتماعی جمهوری اسلامی را به مرز سقوط کشانده است.
#یاری_مدنی_توانا #آموزشکده_توانا #روز_زن #روز_جهانی_زن #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی
@Tavaana_TavaanaTech
👍61🔥2