محمد نوریزاد، از طرفداران سابق و مخالفان امروز رژیم جمهوری اسلامی با انتشار مقاله «بوسه بر پای یک بهایی کوچک» در ۲۴ تیرماه ۱۳۹۲ و شرح دیدار خود از آرتین، فرزند یک زوج زندانی بهایی، برگ جدیدی را در فعالیتهای مدنی در دفاع از حقوق بهاییان گشود. هدف اولیه فعالان حقوق اقلیتها در این راستا، متوقف ساختن «برخوردهای تند و توفانی با اندیشههای مغایر» از جمله آیین بهاییت و پیروان آن است. نوریزاد با انتشار مقاله «جنجال یک بوسه نابهنگام» در تاریخ ۲۸ تیرماه ۹۲ در وبسایت خود در پاسخ به جنجالها و اعتراضات نسبت به اقدام خود، بیان میدارد که این برخوردها «در این سالهای دراز، بیش از آن که نگرانی روحانیان ما را از انحراف مسلمین به نمایش بگذارد، نشانگر این است که روحانیان ما در همه ادوار تاریخ، حیاتشان را در دست به یقه شدن با یک دشمن اعتقادی یافتهاند. و این دست به یقه شدن، برای روحانیان ما یک "نیاز" حتمی و حیاتی برای بقای خودشان بوده و هست.»
در این راستا، آزادی زندانیان بهایی که صرفا به دلیل عقاید مذهبی خود در زندان به سر میبرند و شناسایی حق تحصیل برای جوانان بهایی از خواستههای اولیه این اقدامات است. دیدار از خانواده زندانیان و جوانان محروم از تحصیل، با هدف "اظهار شرمندگی" و نوعی تبری جستن از اقدامات حکومت اسلامی در تضییع حقوق بهاییان به یکی از فعالیتهای محوری فعالان حقوق بهاییان تبدیل شده است. نوریزاد که به همراه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی از جمله آیتالله معصومی تهرانی، عیسی سحرخیز، نسرین ستوده، و نرگس محمدی در ششمین سالگرد دستگیری مدیران جامعه بهایی در اردیبهشت ۱۳۹۳ شرکت داشت، بیان نمود که «هر کدام از ما به خاطر رنجی که این عزیزان به خاطر اعتقادشان متحمل می شوند باید به گونه ای اظهار شرمندگی کنیم.»
ارتقای همزیستی مسالمتآمیز میان پیروان ادیان مختلف در ایران و پرهیز از تعصبات کور مذهبی از دیگر اهداف اصلی است. بر این اساس، آیتالله عبدالحمید معصومی تهرانی، روحانی سرشناس و نواندیش شیعی، ضمن تقدیر و اعلام حمایت از اقدام نوریزاد، اقدام وی را «شكل نمادين سخن از انسان‌دوستی و احترام به انسانيت انسان» بدون توجه به دين و مذهب و نژاد و مليت قلمداد نمود.
بیش‌تر بخوانید:
https://tinyurl.com/2dv8rcyp
#رواداری #گفتگو #همزیستی #حقوق_اقلیت #آزادی_دینی #رواداری_توانا #گفتگو_توانا #محمد_نوریزاد
@Tavaana_TavaanaTech
در این راستا، آزادی زندانیان بهایی که صرفا به دلیل عقاید مذهبی خود در زندان به سر میبرند و شناسایی حق تحصیل برای جوانان بهایی از خواستههای اولیه این اقدامات است. دیدار از خانواده زندانیان و جوانان محروم از تحصیل، با هدف "اظهار شرمندگی" و نوعی تبری جستن از اقدامات حکومت اسلامی در تضییع حقوق بهاییان به یکی از فعالیتهای محوری فعالان حقوق بهاییان تبدیل شده است. نوریزاد که به همراه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی از جمله آیتالله معصومی تهرانی، عیسی سحرخیز، نسرین ستوده، و نرگس محمدی در ششمین سالگرد دستگیری مدیران جامعه بهایی در اردیبهشت ۱۳۹۳ شرکت داشت، بیان نمود که «هر کدام از ما به خاطر رنجی که این عزیزان به خاطر اعتقادشان متحمل می شوند باید به گونه ای اظهار شرمندگی کنیم.»
ارتقای همزیستی مسالمتآمیز میان پیروان ادیان مختلف در ایران و پرهیز از تعصبات کور مذهبی از دیگر اهداف اصلی است. بر این اساس، آیتالله عبدالحمید معصومی تهرانی، روحانی سرشناس و نواندیش شیعی، ضمن تقدیر و اعلام حمایت از اقدام نوریزاد، اقدام وی را «شكل نمادين سخن از انسان‌دوستی و احترام به انسانيت انسان» بدون توجه به دين و مذهب و نژاد و مليت قلمداد نمود.
بیش‌تر بخوانید:
https://tinyurl.com/2dv8rcyp
#رواداری #گفتگو #همزیستی #حقوق_اقلیت #آزادی_دینی #رواداری_توانا #گفتگو_توانا #محمد_نوریزاد
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
محمد مومن؛ جزای فقهی برای تهمت به دگراندیشان
«جایز بل راجح است که به بد‌دینان و بدعت‌گذاران تهمت زنا و لواط بزنیم تا از میدان به در روند».
این سخن محمد مومن بود؛ از جمله افراد بسیار مورد علاقه رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای.
محمد مومن از سال ۱۳۶۲ تا سال ۹۷عضو فقهای شورای نگهبان بود. او استاد فقهی حسن روحانی - ریاست سابق جمهوری اسلامی - نیز بوده است. محمد بر این باور بود که بایستی به افرادی که به زعم او «بد دین» هستند تهمت‌های جنسی زد و آنان را بی‌آبرو کرد.
اکنون می‌توان فهمید که دستور علی خامنه‌ای در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ برای «بی‌آبرو»کردن مولوی عبدالحمید چه ریشه‌ای دارد. خامنه‌ای در زمستان ۱۴۰۱ و در گرماگرم انقلاب ملی ایران، و از پی اعتراضات مولوی عبدالحمید به سرکوب ملت ایران، خواستار بی‌ِآبرو کردن او شده بود.
این مسئله در پی افشای بولتن محرمانه خبرگزاری فارس رو شده بود. در آنجا آمده بود که خامنه‌ای به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی که در پی بازداشت مولوی عبدالحمید بودند دستور داده که مولوی عبدالحمید نباید بازداشت شود بلکه باید بی‌آبرو شود.
درواقع خامنه‌ای چنین رویکردی برای مقابله با مخالفان خود را از امثال محمد مومن آموخته بود. فراموش نکنیم که محمد مومن دارای یکی از بالاترین جایگاه‌های سیاسی در جمهوری اسلامی بود. او بیش از ۳۰ سال عضو شورای نگهبان بود که یکی از مهم‌ترین نهادهای تصمیم‌گیر در جمهوری اسلامی است.
بدیهی است که چنین فردی در چنین جایگاهی و با چنین نگاهی نه تنها به مسلمانانی که هم‌عقیده او نیستند رحم نمی‌کند بلکه به طریق اولی به باورمندان به دیگر مذاهب نیز رحم نمی‌کند. آیا می‌توان پذیرفت چنین فردی یا امثال او - که در جمهوری اسلامی کم نیستند - در برابر خداناباوران رویکرد مداراجویانه داشته باشند؟
او در اسفند ۱۳۹۷ در قم درگذشت. او در دی ماه ۹۷ خونریزی مغزی کرده بود و بر اثر آن درگذشت.
اما امثال محمد مومن در جمهوری اسلامی همچنان می‌تازند و به دروغ به دگراندیشان تهمت می‌زنند.
https://tolerance.tavaana.org/fa/Mohamad_momen
#گفتگو_توانا #آزادی_دینی #آزادی_بیان #دگراندیشی #محمد_مؤمن
@dialogue1402
«جایز بل راجح است که به بد‌دینان و بدعت‌گذاران تهمت زنا و لواط بزنیم تا از میدان به در روند».
این سخن محمد مومن بود؛ از جمله افراد بسیار مورد علاقه رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای.
محمد مومن از سال ۱۳۶۲ تا سال ۹۷عضو فقهای شورای نگهبان بود. او استاد فقهی حسن روحانی - ریاست سابق جمهوری اسلامی - نیز بوده است. محمد بر این باور بود که بایستی به افرادی که به زعم او «بد دین» هستند تهمت‌های جنسی زد و آنان را بی‌آبرو کرد.
اکنون می‌توان فهمید که دستور علی خامنه‌ای در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ برای «بی‌آبرو»کردن مولوی عبدالحمید چه ریشه‌ای دارد. خامنه‌ای در زمستان ۱۴۰۱ و در گرماگرم انقلاب ملی ایران، و از پی اعتراضات مولوی عبدالحمید به سرکوب ملت ایران، خواستار بی‌ِآبرو کردن او شده بود.
این مسئله در پی افشای بولتن محرمانه خبرگزاری فارس رو شده بود. در آنجا آمده بود که خامنه‌ای به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی که در پی بازداشت مولوی عبدالحمید بودند دستور داده که مولوی عبدالحمید نباید بازداشت شود بلکه باید بی‌آبرو شود.
درواقع خامنه‌ای چنین رویکردی برای مقابله با مخالفان خود را از امثال محمد مومن آموخته بود. فراموش نکنیم که محمد مومن دارای یکی از بالاترین جایگاه‌های سیاسی در جمهوری اسلامی بود. او بیش از ۳۰ سال عضو شورای نگهبان بود که یکی از مهم‌ترین نهادهای تصمیم‌گیر در جمهوری اسلامی است.
بدیهی است که چنین فردی در چنین جایگاهی و با چنین نگاهی نه تنها به مسلمانانی که هم‌عقیده او نیستند رحم نمی‌کند بلکه به طریق اولی به باورمندان به دیگر مذاهب نیز رحم نمی‌کند. آیا می‌توان پذیرفت چنین فردی یا امثال او - که در جمهوری اسلامی کم نیستند - در برابر خداناباوران رویکرد مداراجویانه داشته باشند؟
او در اسفند ۱۳۹۷ در قم درگذشت. او در دی ماه ۹۷ خونریزی مغزی کرده بود و بر اثر آن درگذشت.
اما امثال محمد مومن در جمهوری اسلامی همچنان می‌تازند و به دروغ به دگراندیشان تهمت می‌زنند.
https://tolerance.tavaana.org/fa/Mohamad_momen
#گفتگو_توانا #آزادی_دینی #آزادی_بیان #دگراندیشی #محمد_مؤمن
@dialogue1402