روی این ویدیو و این طرح‌ها صدای جاویدنام نوید افکاری را می‌شویم. نوید افکاری، جوانی که به جرم نکرده قربانی بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی شد، در واپسین پیام خود پرده از ظلم آشکار دستگاه قضایی برداشت. او، با زبانی ساده اما تأثیرگذار، از روند ناعادلانه‌ای سخن گفت که در آن بی‌گناهی‌اش نادیده گرفته شد و عدالت قربانی سیاست و نمایش قضاتی شد که از مفهوم قضاوت تنها نامی را به ارث برده‌اند.

نوید، در میان درد و ناامیدی، از آخرین تلاش‌هایش برای شنیده شدن سخن گفت. او و خانواده‌اش، پس از دو سال خون دل خوردن، با رد شدن اعاده دادرسی، به این نتیجه رسیدند که امیدی به عدالت در این نظام وجود ندارد. حکمی که علیه او صادر شد نه بر اساس عدالت، بلکه با هدف خفه کردن صدای حق‌طلبی‌اش بود.

پیام نوید فقط به مردم ایران نبود؛ او خطاب به هر انسان آزاده‌ای در سراسر جهان گفت که سکوت در برابر ظلم، حمایت از ظالم است. او با شجاعت اعلام کرد که اگر اعدام شود، همه بدانند که در قرن بیست‌ویکم، با وجود نهادهای حقوق بشری، یک انسان بی‌گناه به دار آویخته شد. او فریاد زد که این ظلم اولین و آخرین قربانی‌اش نخواهد بود، مگر اینکه جهان صدای او را بشنود.

در طی این سال‌ها جوانانی همچون نوید، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمدرضا کرمی، محمد حسینی، رضا رسایی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند و ... توسط جمهوری اسلامی اعدام شدند.

این یعنی هنوز صدای مظلومیت مردم ایران و صدای زندانیان به درستی شنیده نشده و اقدامی موثر علیه اعدام صورت نگرفته.

اینک جوانان دیگری با حکم اعدام در زندان‌های رژیم جمهوری اسلامی هستند. آن‌ها در یک روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم شده‌اند.

ویدیو از :
zard_drawing
——
#stopexecutionsiniran #justiceforvictims #protestart
#اعدام_نکنید #عدالت_انتقالی #هنر_اعتراض #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #جمهوری_اسلامی #اعدام_یک_قتل_عمد_دولتی_است
#محمد_امین_مهدوی_شایسته #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در اواخر دوران قاجار، ایران وارد مرحله‌ای شد که آشنایی با دنیای مدرن و تلاش برای اصلاحات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آغاز گردید. آشنایی ایرانیان با غرب از طریق دانشجویان اعزامی به اروپا و سفرهای شاهان قاجار به کشورهای اروپایی، زمینه‌ای برای شناخت مفاهیم مدرن همچون قانون، عدالت اجتماعی، آموزش عمومی و حکومت مبتنی بر قانون فراهم کرد. این دوره با نهضت مشروطه به اوج خود رسید، حرکتی که تلاش داشت حکومتی قانون‌مدار و مشروط به آرای ملت بنا کند. با این حال، تضاد عمیقی میان سنت‌های ریشه‌دار مذهبی و فرهنگی و ارزش‌های مدرنیته وجود داشت که مانعی جدی برای تحقق این ایده‌ها بود.

در دوران پهلوی، تلاش‌های گسترده‌ای برای مدرن‌سازی ایران صورت گرفت، از جمله اصلاحات ارضی، توسعه زیرساخت‌های آموزشی و اقتصادی، و گسترش حقوق زنان. اما این اصلاحات غالباً از بالا و بدون مشارکت عمومی انجام می‌شد و واکنش‌های شدید نیروهای سنت‌گرا را به همراه داشت. نفوذ روحانیون و جریان‌های مذهبی که خود را حافظان هویت فرهنگی و دینی می‌دانستند، در کنار ضعف نهادهای دموکراتیک، زمینه‌ای برای تعمیق این تضادها ایجاد کرد.

با وقوع انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، ایران از مسیر توسعه مدرن فاصله گرفت و شاهد بازگشت به سیاست‌ها و ارزش‌های سنت‌گرایانه شد. روحانیون که رهبری انقلاب را به دست گرفتند، با تکیه بر ایدئولوژی اسلامی، بسیاری از دستاوردهای مدرنیته، همچون آزادی‌های اجتماعی، حقوق زنان و سکولاریسم را کنار گذاشتند. سیاست‌های فرهنگی و اقتصادی پس از انقلاب، به‌ویژه تأکید بر شریعت در قانون‌گذاری و آموزش، مانعی برای رشد علمی و فرهنگی شد و ایران را در مسیر نوعی ارتجاع تاریخی قرار داد.

تضاد بین سنت و مدرنیته در ایران معاصر، نتیجه عدم تحقق هم‌زمان اصلاحات سیاسی و فرهنگی و ضعف در نهادسازی دموکراتیک بوده است. انقلاب اسلامی، به جای حل این تضاد، آن را عمیق‌تر کرده و زمینه‌ساز محدودیت‌های بیشتری در جامعه ایران شده است.

و امروز، موجی از آگاهی در حال شکل‌گیری است و جامعه در حال گذار از حکومت اسلامی و استبدادی به سمت حکومتی سکولار و دموکراتیک است و نسل جدید و عصیانگر این نوید را می‌دهد که ایران از جهل و تباهی نجات یابد.


تاریخ فراموش نخواهد کرد
•دودمان

ادیت: #کمپانی_فرکانس

#فرزندان_ایران
#انقلاب_ملی_ایران
#اعتصابات_سراسری
#اعتراضات_سراسری
#سرنگونی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech