رضا خندان، فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، بازداشت شد
‌
مهراوه خندان، فرزند نسرین ستوده وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر در پستی در صفحه اینستاگرام خود جمعه ۲۳ آذر نوشته است: «بابا صبح امروز در خانه بازداشت شده است.»

رضا خندان، فعال مدنی و همسر نسرین ستوده پیش از این هم بازداشت و زندانی شده بود.

محمد مقیمی، وکیل دادگستری نوشته است:
«احتمال می‌دهم که علت این بازداشت، اجرای حکم ۶ سال حبس مربوط به پرونده‌ای باشد که در آن وکالت وی و دکتر فرهاد میثمی را بر عهده داشتم.»

یکی از اعتصاب غذاهای طولانی دکتر فرهاد میثمی در اعتراض به بازداشت رضا خندان صورت گرفته بود.

#رضا_خندان #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

کمال بابایی، یکی از شهروندان تحت سرکوب جمهوری اسلامی، در ویدیویی که امروز بیست‌ونهم آذرماه منتشر کرده، از شکستن در خانه‌اش توسط مأموران خبر داده است.

آقای بابایی می‌گوید:
«ملت شریف ایران، آمدند جلوی در خانه ما و با لگد به در می‌زنند. زن و بچه‌ام را ترسانده‌اند. می‌خواهند مرا ببرند، در صورتی که به خدا اگر به من زنگ می‌زدند، خودم می‌رفتم.»

او به وضعیت جسمانی و مشکلات خانواده‌اش اشاره کرده و می‌گوید:
«بچه‌ام بیمار است. از وقتی از تهران برگشته‌ام، پاهایم تاول زده و اینجا افتاده‌ام. خودم بیمارم، دخترم و پسرم هم بیمارند. پاهایم پر از تاول است.»

بابایی به اتهاماتی که علیه او مطرح شده، اعتراض کرده و اظهار می‌دارد:
«به خدا من هیچ جرمی انجام نداده‌ام! من تبلیغ علیه نظام نکرده‌ام! این ۱۱ اتهام واهی را الکی به من زده‌اند.»

او با تاکید بر فراگیر بودن این ظلم، هشدار می‌دهد:
«ملت شریف ایران، این شتر در خانه همه شما می‌خوابد! روحانیون، آخوندها، به خدا قسم این ظلم دامن شما را هم می‌گیرد.»

بابایی مستقیماً به عملکرد حکومت اعتراض کرده و خطاب به رهبر جمهوری اسلامی می‌گوید:
«آقای خامنه‌ای، زور دست شماست، اسلحه دست شماست، موشک دست شماست، اما این ظلم یک‌جا پاره می‌شود.»

آین شهروند نجف‌آبادی در انتها از مردم استمداد می‌کند که در برابر ظلمی که به او شده صدایش باشند و کمکش کنند.

آقای کمال بابایی چندی پیش برای تحصن مقابل دفتر رئیس قوه قضاییه به تهران رفته بود. او با خود برگه‌هایی را برده بود و خواستار آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی شده بود. طبق گزارش دریافتی، برگه‌ها را از او گرفتند و اجازه ندادند که هیچ نوشته‌ای در دستش داشته باشد و اجازه عکس و فیلم گرفتن هم به او ندادند.
او پیش از این در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ توسط اطلاعات سپاه و در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ و در بهمن ۱۴۰۲ توسط پلیس اطلاعات و امنیت دستگیر شده و به شدت مورد شکنجه قرار گرفته بود.
پیشتر او در ویدیوهایی از آسیب‌های شدیدی که در طی شکنجه بر او وارد شده و پای او آسیب جدی دیده سخن گفته بود.

یازده اتهام به این شهروند اهل نجف‌آباد نسبت داده شده از جمله نشر اکاذیب، برهم زدن نظم و امنیت، تبلیغ علیه نظام، توهین به رهبری و چندین عنوان اتهامی دیگر...

#کمال_بابایی #بیعدالتی #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

احمد دبات؛ ۱۳ سال زندان، شکنجه، تبعید و خطر نابینایی کامل

احمد دبات زندانی سیاسی‌ اهوازی که سیزدهمین سال محکومیت در تبعید خود را در زندان یزد می‌گذراند، دچار مشکلات جدی چشمی شده به طوری که درصد بالایی از بینایی خود را از دست داده و در معرض کوری کامل است.

در زمانی که این زندانی سیاسی در زندان دزفول بود، خانواده وی پس از پیگیری فراوان موفق شدند مسئولین زندان را متقاعد کنند که وی را تحت الحفظ نزد پزشک ببرند. در این معاینات مشخص شد که او در اثر ضربات شدید به سر در دوران بازحویی و فشارهای زندان در معرض نابینایی کامل قرار دارد.

احمد دبات ۳۵ ساله فرزند علیوی ساله دبات ، ساکن شهر شوش؛ متاهل دارای یک فرزند دختر است. این زندانی سیاسی دانشجوی اخراجی رشته عربی در دانشگاه دزفول بود. وی در سال ۸۸ با فشار دستگاه امنیتی از دانشگاه اخراج شد.

احمد در سال ۱۳۹۰ در حالی که تنها ۲۲‌ سال سن داشت توسط اطلاعات شهر شوش بازداشت شد و در مدت بازداشت چند ماهه‌اش به شدت شکنجه شد. در اثر شکنجه بدن وی از چند ناحیه دچار سوختگی شدید و دو دنده و تعدادی از دندان‌هایش شکست و ناخن‌های انگشتان وی در بازداشتگاه کشیده شد. وی تحت شکنجه مجبور به اعتراف تلویزیونی در پرس تی وی شد.

او متهم به اقدام علیه امنیت کشور و ارتباط با سازمان‌های خارج از کشور بود. احمد دبات از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب (دزفول) به ۲۲ سال زندان و تبعید به زندان یزد محکوم شد.

این زندانی سیاسی ۱۳ سال است که بدون حتی یک روز مرخصی در زندان یزد محبوس است. وی به دلیل شکنجه ها و فشارهایی که در دوران بازجویی متحمل شده به نوعی ترس عصبی بی مورد مبتلا شده است. او اغلب اوقات در حالت ترس و احساس ناامنی بسر می‌برد. وی هم اکنون علاوه بر بیماری‌های روحی؛ در معرض نابینایی کامل قرار دارد.

احمد به دلیل دوری مسافت و فقر خانواده سال‌هاست از دیدار همسر و تنها دخترش محروم است. او را از زندان دزفول به زندان یزد تبعید کرده‌اند تا امکان ملاقات خانواده را با این زندانی سلب کنند.

در مورد احمد دبات بنویسیم؛ داستان او واقعاً دردناک و دلخراش است. فراموشش نکنیم.

از صفحه ریما شیرمحمدی

#احمد_دبات #زندانیان_گمنام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وضعیت نگران‌کننده شیدای همدانی در زندان و خطر جانی

شیدای همدانی، زندانی سیاسی، به بند ۹ زندان زاهدان که بند فوق امنیتی و بسیار خطرناک است، منتقل شده و در بی‌خبری کامل به سر می‌برد. بنا بر گزارش‌ها، او در اعتراض به این انتقال، دست به اعتصاب خشک زده است و جانش به طور جدی در خطر است.

شیدای همدانی پیش‌تر در شعری طولانی شرایط این بند امنیتی را چنین توصیف کرده بود:
یک بند ۹، زیر ِ زمین، با ۲۸ پله
چل سال می‌مانَد در اینجا، عمر یک چله
اینجا طناب دارها پیوسته می‌رقصند
زندانیان هم با طناب، آهسته می‌رقصند
اینجا فقط خون است و مرگ و گریه و زاری
مُردند بسیاری، فقط با جُرم بیداری
اینجا اگر گویی «چرا»، زنجیر می‌گردی
با این‌همه نابخردان، درگیر می‌گردی
بر میله‌ها یک شب مرا اینجا، جُدا بستند
پای مرا زنجیر بر دست خدا بستند
بی جُرم و بی تقصیر، در قعر قرنطینه
زنجیر بر دست و دل و پا و سر و سینه
گر بر سر و پایم زنید ای ناکسان، تیشه
محکم شود ریشه درون خاک اندیشه
شلاق اگر هر لحظه بنوازند بر جانم
به خون سرخ لاله‌ها ساکت نمی‌مانم
شیری که می‌غُرّد درون خیل کفتاران
می‌ریزد از تیغ کلامش خون، چنان باران
پس فاش می‌گویم هر آنچه راز پنهان است
زیرا برای من هدف، بالاتر از جان است
اینجا تمام ماه‌ها خونین چو آبان است
آری در اینجا جان، بهایش کمتر از نان است
اینجا نه آمریکا، نه هند و ازبکستان است
زندان خونین بلوچستان و سیستان است
در این جهنم که خدا از آن، گریزان است
«شیدای» شاعر، سال‌ها تبعید و زندان است

این زندانی سیاسی از بیماری‌های داخلی، مشکلات کمر و زانو رنج می‌برد و وضعیت جسمانی‌اش وخیم است. انتقال او به چنین شرایط غیرانسانی و خطرناکی، نگرانی‌های شدیدی در میان دوستانش برانگیخته است.

پیشتر خبر داده بودیم که پس از انتشار شعرهای اخیر شیدای همدانی به ویژه پس از شب یلدا، او را به انفرادی برده‌اند.

شیدای همدانی اصولا نباید در زندان باشد، چه برسد در زندان در تبعید، در زاهدان و در بند فوق امنیتی!

#شیدای_همدانی #زندان_زاهدان
#حقوق_بشر
#زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام مریم آروین از شهر سیرجان در استان کرمان، به مشهد و دیدار خانواده خانم فاطمه سپهری، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، رفت و ضمن انتشار این تصویر، نوشت:
‌
«افتخار مهمانی در خانه مهربانوی عشق به وطن ،خانم فاطمه سپهری وارد خانه که شدم یک حس آرامش خیلی عجیبی که قابل توصیف نیست بهم دست داد انگار آشنایی دیرینه با خانم سپهری عزیز داشتم.
خیلی به خودم بالیدم که من کجا واینجا کجا؟ مگر می‌شود؟مریمم همیشه دوست داشت از نزدیک با خانم سپهری آشنا شود حتی زمانی که زندانی بود می‌گفت مامان اقلا کاش من در زندان هم بند زنان فرهیخته و شجاعی چون خانم سپهری عزیز یا دیگر زنان شجاع ایرانم بودم.
مطمئنم خود مریم باعث شد من افتخار مهمانی در خانه ایشان نصیبم شود.
فرزندان ایشان دقیقا مانند خودشان فهیم، مهربان، وطن دوست و مهمان‌نواز بودند ومرا خیلی شرمنده کردند. خانم سپهری کلاهی که با دستان عزیز و مبارک خودشون بافته بودند از زندان برایم به عنوان هدیه فرستاده بودند.
چندین بار هدیه ایشان را بر چشمانم گذاشتم و بوسیدم.
خواهر عزیزم خانم سپهری زنده باشی شما در قلب یک ملت جای دارید. سادگی، صداقت، ،بی ریا بودن، میهن دوست بودن، استقامت و پایداری و ظلم‌ستیزی شما زبانزد است.
خداوند حفظتون کنه وبه زودی از بند جبارین نجاتتان بخشد..

خانم فاطمه سپهری بزرگ بانوی ایران #زنان آزاده ایران و جهان #زندانیان سیاسی مدافع حق دکتر کمال جعفری یزدی

خانم سپهری عزیز همسر شهید و آقای دکتر کمال جعفری یزدی بزرگوار جانباز وب رادر شهید را آزاد کنید.»


#مریم_آروین #فاطمه_سپهری #مشهد #کمال_جعفری_یزدی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech