شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، نسبت به خطر اعدام دو زندانی سیاسی هشدار داد

او در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

«هشدار فوری نسبت به خطر اعدام بابک شهبازی و امید تباری مقدم

جمهوری اسلامی برای طناب‌دارش به دنبال گردن انسان‌های بی‌گناه می‌گردد

🔹با توجه به خبر بسیار نگران کننده‌ای که به دستم رسیده، توجه رسانه‌ها، مدافعان حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی را به خطر اجرای حکم قریب الوقوع آقایان بابک شهبازی و امیدتباری مقدم جلب می‌کنم. این دو انسان بی گناه که روز گذشته به همراه ۶۰۰ زندانی دیگر با ضرب و شتم، توهین و تحقیر به زندان اوین بازگردانده شدند. اما به همراه سایر زندانیان محکوم به اعدام به زندان قزلحصار منتقل شدند.

🔹امید تباری مقدم و بابک که آخرین محکومین به اعدام هستند یک سال قبل از جنگ ۱۲ روزه بازداشت شده بودند. امید تباری‌مقدم پیش‌تر به ده سال حبس محکوم شده بود اما پس از جنگ بار دیگر توسط قاضی صلواتی در محکمه‌ای نمایشی که کمتر از ۱۵ دقیقه به طول انجامید، بدون رعایت حداقل‌های آیین دادرسی به جاسوسی برای اسرائیل متهم شد. در انتهای این محاکمه نمایشی امید از قاضی صلواتی می‌پرسد حکم من چیست؟ صلواتی دستش را روی گردنش قرار داده، با تمسخر تکان می‌دهد و می‌گوید «اعدام».

🔹آقای بابک شهبازی نیز که یک کارگر ساده و به گفته خانواده‌اش «نصاب کولر» بوده، به اعدام محکوم شده و پس از انتقال به اوین در بی‌خبری است.

چطور ممکن است دو نفر یک سال پیش، زمانی که خبری از جنگ نبود در رابطه با جنگ ۱۲ روزه به جاسوسی متهم شده و در پی آن به اعدام محکوم شوند؟!

چطور ممکن است کسی که قبل از جنگ به ۱۰ سال زندان به اتهام ارتباط با دول متخاصم محکوم شده، پس از جنگ به جاسوسی و مجازات اعدام محکوم شود؟! آیا این الگو یادآور تابستان سیاه ۱۳۶۷ نیست؟

🔹از تمامی مدافعان حقوق بشر، نهادهای بین‌المللی و به ویژه مدافعان حق حیات و مخالف مجازات غیرانسانی اعدام می‌خواهم نسبت به این خطر جدی هوشیار باشند و از هر طریق ممکن به ویژه اطلاع رسانی گسترده برای نجات جان این انسان‌های بی‌گناه اقدام کنند. جمهوری اسلامی بار دیگر برای طناب‌های دارش به دنبال گردن می‌گردد؛ نباید اجازه بدهیم جمهوری جنایتکار اسلامی جان آنها را بگیرد.


ـ لازم به ذکر است، در حال حاضر بیش از ۷۰ زندانی سیاسی محکوم به اعدام که در مورد پرونده‌هایشان اطلاع‌رسانی شده، در زندان‌های سراسر ایران هستند و باید بدون تبعیض بر اساس عقاید سیاسی، مذهبی یا سبک زندگی‌شان، برای نجات جان‌شان تلاش کرد.

ـ تا این لحظه هیچ عکسی از امید تباری‌مقدم منتشر نشده است و امیدواریم خانواده و نزدیکان او برای نجات جانش از هیچ تلاشی فروگذار نکنند.

#بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هشدار!
جان بابک شهبازی در خطر جدی است!

هنوز اعاده دادرسی دوم پرونده بابک شهبازی ثبت نشده است، هنوز از توقف حکم خبری نیست و نگرانی شدیدی از اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام بابک شهبازی وجود دارد. خبرهای نگران‌کننده‌ای رسیده است و ممکن است، بابک، فردا طلوع آفتاب را نبیند و قلبش از تپش بایستد. قلب مهربان پدر یاسمین و سامی. همسری وفادار و زحمتکش، مردی که قربانی سناریو و پرونده‌سازی بازجویان شده است.
پرونده بابک شهبازی دارای تناقض‌های جدی است. در گردش کار این پرونده از دختر آقای شهبازی به عنوان یکی از لیدرهای اعتراضات ۸۸ یاد شده است، در حالی که این دختر متولد ۱۳۸۶ است!!
ضابطان پرونده (بازجویان) فشار شدیدی روی اجرای این حکم دارند، چرا که می‌دانند که خودشان چه رسوایی‌ای به بار آورده‌اند. یک بار اختلاف در نهادهای امنیتی باعث شد جان مازیار ابراهیمی نجات یابد گرچه مجید جمالی فشی بی‌گناه اعدام شد.
به جرأت می‌توان گفت تمام پرونده‌سازی‌های نهادهای امنیتی مثل پرونده مازیار ابراهیمی، بی‌اعتبار است.

علاوه بر بابک شهبازی جان امید تباری مقدم هم در خطر است، کسی که هیچ عکسی از او موجود نیست و خانواده‌اش تا کنون اطلاع‌رسانی انجام نداده‌اند.

امید تباری‌مقدم پیش‌تر به ده سال حبس محکوم شده بود اما پس از جنگ بار دیگر توسط قاضی صلواتی در محکمه‌ای نمایشی که کمتر از ۱۵ دقیقه به طول انجامید، بدون رعایت حداقل‌های آیین دادرسی به جاسوسی برای اسرائیل متهم شد. در انتهای این محاکمه نمایشی امید از قاضی صلواتی می‌پرسد حکم من چیست؟ صلواتی دستش را روی گردنش قرار داده، با تمسخر تکان می‌دهد و می‌گوید «اعدام».

این دو زندانی به همراه تعدادی دیگر از زندانیان محکوم به اعدام، به زندان قزل‌حصار منتقل شده‌اند، زندانی که معروف به کشتارگاه است و اخیرا علاوه بر چهارشنبه‌ها، دوشنبه‌ها هم حکم اعدام در آنجا اجرا می‌شود.

هیچ یک از افراد محکوم به اعدامی که اخیرا به این زندان برده شده‌اند، از جمله بابک شهبازی، با خانواده خود تماسی نداشته‌اند.

سامی، پسر ۱۲ ساله بابک شهبازی، هر روز بی‌تابی می‌کند و روزی صد بار می‌پرسد که یعنی واقعا بالای من رو می‌خوان اعدام کنند؟!

#بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دو راهی اوین قزلحصار:

من، #محمد_نجفی، وکیل دادگستری و زندانی سیاسی، در هشتمین سال حبس خود در اوین، شاهد صحنه‌ای بودم که نفس را بند می‌آورد. شش زندانی محکوم به اعدام را با دستبند و پابند، سوار ماشین خروج از زندان تهران بزرگ کردند. نگاه‌هایشان خاموش، اما پر از شعله، گویی بر سر دوراهی‌ای ایستاده‌اند: آزادی‌ای که ربوده شده یا طناب‌داری که در انتظار است. ماشین از میان دیوارها و سیم‌خاردارها گذشت و راه به قزلحصار برد، اما فراموش نکنیم که آنان جسورتر و بی‌باک‌تر از ما بودند و امروز ما باید صدایشان باشیم.»

محمد نجفی ۲۳ امرداد ۱۴۰۴ زندان اوین.

#محمد_نجفی #بیانیه #نه_به_اعدام #بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بی‌خبری از زندانی سیاسی شاهرخ دانش‌ورکار از ۱۵ مردادماه

خانواده زندانی سیاسی شاهرخ دانش‌ورکار اعلام کرده‌اند که از تاریخ پانزدهم مردادماه تاکنون هیچ اطلاعی از او در دست نیست. خواهر این زندانی سیاسی در ویدیویی که منتشر کرده، می‌گوید:

«از آن روز هیچ خبری از شاهرخ نداریم؛ نه من و نه دیگر اعضای خانواده‌ام. پدرم به شدت بیمار است و مادرم پس از شنیدن خبر بی‌اطلاعی از فرزندش دچار حمله قلبی شده. حتی امکان شنیدن صدای شاهرخ برای مادرم وجود ندارد.»

او در ادامه این وضعیت را «نهایت بی‌عدالتی» توصیف کرده و گفته است: «به خاطر گناهی که فرزندان ما مرتکب نشده‌اند، چنین مجازات سنگینی در نظر گرفته‌اند و آن‌ها را در انفرادی نگه می‌دارند.»

اکبر دانشورکار، محمد تقوی سنگ‌دهی، بابک علیپور، پویا قبادی بیستونی، وحید بنی‌عامریان و ابوالحسن منتظر شش زندانی محکوم به اعدام هستند. غیر از ابوالحسن منتظر، پنج نفر اول از زندان تهران بزرگ به زندان قزل‌حصار منتقل شده و در انفرادی بند امن هستند.

جان این افراد در معرض خطر است.
علاوه بر آن‌ها بابک شهبازی و امید تباری‌مقدم هم چنین وضعیتی دارند.

ابوالحسن منتظر در واحد ۴ زندان قزل‌حصار است.

علاوه بر افراد نام برده شده،چه بسیار زندانیانی که صدایی ندارند، خانواده به هر دلیلی تا کنون اطلاعی از وضعیت آن‌ها منتشر نکرده‌اند.


#اکبر_دانشورکار #شاهرخ_دانشورکار #محمد_تقوی_سنگدهی #بابک_علیپور #پویا_قبادی #وحید_بنی_عامریان #ابوالحسن_منتظر #بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏🔷امید در آستانه مرگ؛
اعدامی دیگر برای نمایش قدرت پوشالی

✍مهدی محمودیان/زندان اوین

🔹من این روزها در کنار جوانی زندانی هستم که نامش امید تباری مقدم است. گذشته از آنکه او نیز مانند بسیاری از ما قربانی یک پرونده سازی پر از تناقض و دروغ شده، اکنون در آستانه‌ی مرگ قرار گرفته است؛ مرگی که نه بر اساس قانون، نه بر اساس عدالت، بلکه صرفاً محصول اراده‌ی جنایتکارانه نهادهای امنیتی و سیاسی است.

🔹امید در مهرماه سال گذشته در تهران بازداشت شد، به خانه‌های امن منتقل شد، و بعد از هفته‌ها بازجویی و بلاتکلیفی، دادگاه قم حکم برائت او را صادر کرد؛ به صراحت اعلام کرد هیچ دلیلی برای ادامه‌ی تعقیب این جوان وجود ندارد. وزارت اطلاعات بلافاصله پس از آزادی او را دوباره بازداشت کرد و اینبار به تهران منتقل کرد؛ گویی قانون و حکم دادگاه هیچ اعتباری ندارد.

🔹بعد از انتقال به اوین و تشکیل پرونده‌ی جدید، بازهم بازپرس جدید به او می‌گوید نهایتاً حکم یک سال زندان در انتظار اوست. نماینده دادستان در جلسات اول محاکمه نه‌تنها در خواست حکم اعدام نمی‌کند، بلکه با توجه به عدم سوسابقه امید و قاعدتا محتویات پرونده از دادگاه درخواست حداقل مجازات را می‌کند.

🔹به ناگاه و درست پس از آغاز جنگ اخیر، همه چیز تغییر می‌کند. قاضی صلواتی که در این سال‌ها بارها نشان داده احکامش تابع سیاست است نه عدالت، در جلسه سوم که پس از جنگ برگزار می‌شود با دست علامت بریدن گردن را به امید نشان داده و می‌گوید: «میکشمت بالا.»

🔹امروز امید تباری مقدم در حالی محکوم به اعدام است که پرونده‌اش از آغاز تا امروز مملو از تضاد و بی‌منطقی بوده. او هیچ مدرکی علیه خود ندیده، هیچ فرصت دفاع واقعی نداشته و تنها قربانی شرایط سیاسی و نیاز دستگاه امنیتی به «قربانی گرفتن» است.

انچه این روند کثیف و جنایت‌بار را سخیف تر و غمبارتر میکند این است که این روزها و پس از صدور حکم اعدام، با فشار و تهدید، او را بارها به اتاق‌های بازجویی برده‌اند و خواسته‌اند مقابل دوربین بنشیند و چیزهایی بگوید که نه ربطی به پرونده‌اش دارد و نه هیچ ارتباطی با او. چیزهایی از پیش نوشته‌شده که تنها قرار است در سناریوی رسانه‌ای نهادهای امنیتی مصرف شود؛

همان نمایش‌های تکراری که سال‌ها برای توجیه بازداشت‌ها و اعدام‌های غیرقانونی ساخته‌اند.

🔹امید در برابر این فشارها تا امروز مقاومت کرده و حاضر نشده تن به اعترافات دروغین بدهد، اما هیچ‌کس نمی‌داند تا کی می‌تواند در برابر این شکنجه‌ی روانی و تهدید به مرگ ایستادگی کند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که اگر پرونده را بر اساس واقعیات بسنجند، حتی یک روز زندان هم برای او قابل توجیه نیست؛ به همین دلیل به دروغ و اعتراف ساختگی متوسل شده‌اند تا بعداً حکم اعدامش را به «مدرک» تبدیل کنند.

🔹اعدام امید، تنها پایان زندگی یک جوان نیست؛ بلکه نشانه‌ای است از تداوم همان چرخه‌ی سیاهی که دهه‌هاست در این کشور جان بهترین فرزندانش را گرفته است. امروز نوبت امید است، فردا میتواند نوبت هر کدام از ما باشد کافی است در زمان و مکانی باشیم که مطلوب سناریوی جنایکتاران امنیتی است.

🔹اعدام امید نه یک حکم قضایی، بلکه قتل حکومتی است، قتلی که تنها به خاطر بقا و نمایش این قدرت پوشالی انجام می‌شود.

🔹امید تباری مقدم امروز میان مرگ و زندگی ایستاده است. مرگ او تنها یک تراژدی شخصی نیست، بلکه نمادی است از شکستن قانون، لگدمال شدن عدالت و تحقیر کرامت انسانی در برابر چشم همه‌ی ما. اگر اعدام شود، نه فقط جان یک بی‌گناه گرفته شده، بلکه لکه‌ی ننگی بر وجدان جمعی ما باقی خواهد ماند؛ بر سکوت‌ها، بی‌تفاوتی‌ها و تأخیرهای ما. حفظ جان او تنها مطالبه‌ای انسانی نیست، بلکه محک جدی برای جامعه‌ای است که باید تصمیم بگیرد
میخواهد در برابر این چرخه‌ی مرگ بایستد یا همچنان نظاره‌گر قربانی شدن انسان‌های بی‌گناه بماند.


- منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی مهدی محمودیان، زندانی سیاسی

#امید_تباری_مقدم #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech