«تازه از توانا»
داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/chile-democratic-transition
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
@Tavaana_TavaanaTech
داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/chile-democratic-transition
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from آموزشکده توانا
«تازه از توانا»
داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/chile-democratic-transition
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
@Tavaana_TavaanaTech
داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/chile-democratic-transition
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
@Tavaana_TavaanaTech
داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بلافاصله بعد از کودتا سرکوب بیرحمانه طرفداران دولت آلنده آغاز شد. هزاران نفر بازداشت شدند، شکنجه شدند، و اعدام شدند. هزاران نفر دیگر ناپدید شدند. اپوزیسیون سیاسی و جامعه مدنی برای تقریبا ده سال به خاموشی و سکون گرایید. کلیسای کاتولیک در عمل تنها نهاد فعال باقی ماند و به شهروندانی که محاکمه می شدند از طریق "کلیسای همبستگی" کمک می کرد. احزاب سیاسی تا 1987 غیرقانونی بودند. و وقتی هم اجازه فعالیت یافتند تنها احزاب غیرکمونیست می توانستند فعالیت کنند. مطبوعات سانسور می شد و تکاپوی انجمن ها کاملا زیر نظر بود.
شورای نظامی با خصوصی سازی وسیع و کوچک کردن دولت دست به تغییر رادیکال ساختار اقتصادی شیلی زد. بعد از مدتی رشد اقتصادی اولیه، بحران 1983-1984 پیش آمد و بیکاری با نرخ 24 درصد سر به فلک زد. سقوط اقتصاد به اعتراضات مردمی انجامید و اپوزیسیون دموکراتیک به حیات سیاسی بازگشت. در 1983، معدنچیان معادن مس در شیلی "روز ملی اعتراض" ترتیب دادند که وسعت نارضایتی مردم را برای اولین بار بعد از کودتا به رژیم نشان داد. کلیسای کاتولیک در همان سال 1983 به تشکیل "اتحاد دموکراتیک" (Democratic Alliance) که مشی میانه روانه داشت کمک کرد. در 1985، گروه تازه ای موسوم به "توافق ملی برای گذار به دموکراسی کامل" (National Accord for a Transition to Full Democracy) شکل گرفت و خواستار برگزاری فوری انتخابات شد. این سازمان برای اولین بار میانه روهای حزب سوسیالیست و دموکرات مسیحی ها را متحد ساخت و زمینه را برای ائتلاف وسیعتر چپ و میانه در آینده فراهم آورد. با اینهمه، رژیم محکم (در مقابل مطالبات) ایستاد و امیدها برای تغییر سیاسی از بین رفت.
در نیمه دهه 80 میلادی، بسیاری در اپوزیسیون بحث می کردند که مشارکت در همه پرسی 1988 درست نیست چرا که آنها نمی خواهند به قانون اساسی رژیم پینوشه مشروعیت بخشند. با اینکه جامعه مدنی بعد از کودتای نظامیان بسیار ضعیف شده بود اما موسسات تحقیقاتی و اندیشکده ها کاملا فعال بودند. کار آنها در اقناع احزاب چپ و میانه برای اتحاد و مشارکت در همه پرسی نقشی اساسی داشت. داده های پیمایشی نشان می داد که کمپین جدا جدا از طرف اپوزیسیونی که پاره پاره عمل می کند به سود پینوشه از کار در خواهد آمد که باز هم می گوید او تنها کسی است که می تواند جلوی آشوب را بگیرد. وقتی تصمیم ها به اینجا رسید که از امکانی که همه پرسی برای تغییر می دهد استفاده کنیم، اندیشکده ها سیاست ها و استراتژی هایی را پیشنهاد کردند که به اپوزیسیون دموکراتیک کمک کرد در همکاری موثر با هم نتیجه همه پرسی را به سود خود تغییر دهند....
goo.gl/4w8qwJ
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/chile-democratic-transition
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
@Tavaana_TavaanaTech
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بلافاصله بعد از کودتا سرکوب بیرحمانه طرفداران دولت آلنده آغاز شد. هزاران نفر بازداشت شدند، شکنجه شدند، و اعدام شدند. هزاران نفر دیگر ناپدید شدند. اپوزیسیون سیاسی و جامعه مدنی برای تقریبا ده سال به خاموشی و سکون گرایید. کلیسای کاتولیک در عمل تنها نهاد فعال باقی ماند و به شهروندانی که محاکمه می شدند از طریق "کلیسای همبستگی" کمک می کرد. احزاب سیاسی تا 1987 غیرقانونی بودند. و وقتی هم اجازه فعالیت یافتند تنها احزاب غیرکمونیست می توانستند فعالیت کنند. مطبوعات سانسور می شد و تکاپوی انجمن ها کاملا زیر نظر بود.
شورای نظامی با خصوصی سازی وسیع و کوچک کردن دولت دست به تغییر رادیکال ساختار اقتصادی شیلی زد. بعد از مدتی رشد اقتصادی اولیه، بحران 1983-1984 پیش آمد و بیکاری با نرخ 24 درصد سر به فلک زد. سقوط اقتصاد به اعتراضات مردمی انجامید و اپوزیسیون دموکراتیک به حیات سیاسی بازگشت. در 1983، معدنچیان معادن مس در شیلی "روز ملی اعتراض" ترتیب دادند که وسعت نارضایتی مردم را برای اولین بار بعد از کودتا به رژیم نشان داد. کلیسای کاتولیک در همان سال 1983 به تشکیل "اتحاد دموکراتیک" (Democratic Alliance) که مشی میانه روانه داشت کمک کرد. در 1985، گروه تازه ای موسوم به "توافق ملی برای گذار به دموکراسی کامل" (National Accord for a Transition to Full Democracy) شکل گرفت و خواستار برگزاری فوری انتخابات شد. این سازمان برای اولین بار میانه روهای حزب سوسیالیست و دموکرات مسیحی ها را متحد ساخت و زمینه را برای ائتلاف وسیعتر چپ و میانه در آینده فراهم آورد. با اینهمه، رژیم محکم (در مقابل مطالبات) ایستاد و امیدها برای تغییر سیاسی از بین رفت.
در نیمه دهه 80 میلادی، بسیاری در اپوزیسیون بحث می کردند که مشارکت در همه پرسی 1988 درست نیست چرا که آنها نمی خواهند به قانون اساسی رژیم پینوشه مشروعیت بخشند. با اینکه جامعه مدنی بعد از کودتای نظامیان بسیار ضعیف شده بود اما موسسات تحقیقاتی و اندیشکده ها کاملا فعال بودند. کار آنها در اقناع احزاب چپ و میانه برای اتحاد و مشارکت در همه پرسی نقشی اساسی داشت. داده های پیمایشی نشان می داد که کمپین جدا جدا از طرف اپوزیسیونی که پاره پاره عمل می کند به سود پینوشه از کار در خواهد آمد که باز هم می گوید او تنها کسی است که می تواند جلوی آشوب را بگیرد. وقتی تصمیم ها به اینجا رسید که از امکانی که همه پرسی برای تغییر می دهد استفاده کنیم، اندیشکده ها سیاست ها و استراتژی هایی را پیشنهاد کردند که به اپوزیسیون دموکراتیک کمک کرد در همکاری موثر با هم نتیجه همه پرسی را به سود خود تغییر دهند....
goo.gl/4w8qwJ
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/chile-democratic-transition
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی . روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده…
داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بلافاصله بعد از کودتا سرکوب بیرحمانه طرفداران دولت آلنده آغاز شد. هزاران نفر بازداشت شدند، شکنجه شدند، و اعدام شدند. هزاران نفر دیگر ناپدید شدند. اپوزیسیون سیاسی و جامعه مدنی برای تقریبا ده سال به خاموشی و سکون گرایید. کلیسای کاتولیک در عمل تنها نهاد فعال باقی ماند و به شهروندانی که محاکمه می شدند از طریق "کلیسای همبستگی" کمک می کرد. احزاب سیاسی تا 1987 غیرقانونی بودند. و وقتی هم اجازه فعالیت یافتند تنها احزاب غیرکمونیست می‌توانستند فعالیت کنند. مطبوعات سانسور می‌شد و تکاپوی انجمن‌ها کاملا زیر نظر بود.
شورای نظامی با خصوصی سازی وسیع و کوچک کردن دولت دست به تغییر رادیکال ساختار اقتصادی شیلی زد. بعد از مدتی رشد اقتصادی اولیه، بحران 1983-1984 پیش آمد و بیکاری با نرخ 24 درصد سر به فلک زد. سقوط اقتصاد به اعتراضات مردمی انجامید و اپوزیسیون دموکراتیک به حیات سیاسی بازگشت. در 1983، معدنچیان معادن مس در شیلی "روز ملی اعتراض" ترتیب دادند که وسعت نارضایتی مردم را برای اولین بار بعد از کودتا به رژیم نشان داد. کلیسای کاتولیک در همان سال 1983 به تشکیل "اتحاد دموکراتیک" (Democratic Alliance) که مشی میانه روانه داشت کمک کرد. در 1985، گروه تازه ای موسوم به "توافق ملی برای گذار به دموکراسی کامل" (National Accord for a Transition to Full Democracy) شکل گرفت و خواستار برگزاری فوری انتخابات شد.
این سازمان برای اولین بار میانه روهای حزب سوسیالیست و دموکرات مسیحی ها را متحد ساخت و زمینه را برای ائتلاف وسیعتر چپ و میانه در آینده فراهم آورد. با اینهمه، رژیم محکم (در مقابل مطالبات) ایستاد و امیدها برای تغییر سیاسی از بین رفت.
در نیمه دهه 80 میلادی، بسیاری در اپوزیسیون بحث می کردند که مشارکت در همه پرسی 1988 درست نیست چرا که آنها نمی خواهند به قانون اساسی رژیم پینوشه مشروعیت بخشند. با اینکه جامعه مدنی بعد از کودتای نظامیان بسیار ضعیف شده بود اما موسسات تحقیقاتی و اندیشکده‌ها کاملا فعال بودند. کار آنها در اقناع احزاب چپ و میانه برای اتحاد و مشارکت در همه پرسی نقشی اساسی داشت. داده های پیمایشی نشان می‌داد که کمپین جدا جدا از طرف اپوزیسیونی که پاره پاره عمل می‌کند به سود پینوشه از کار در خواهد آمد که باز هم می‌گوید او تنها کسی است که می‌تواند جلوی آشوب را بگیرد. وقتی تصمیم‌ها به اینجا رسید که از امکانی که همه پرسی برای تغییر می دهد استفاده کنیم، اندیشکده‌ها سیاست ها و استراتژی هایی را پیشنهاد کردند که به اپوزیسیون دموکراتیک کمک کرد در همکاری موثر با هم نتیجه همه پرسی را به سود خود تغییر دهند....
goo.gl/LDgmx4
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2OrAOkx
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
کانال کتاب و کلاس توانا آرشیو مطالب آموزشی توانا را حتما ببینید:
https://t.me/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بلافاصله بعد از کودتا سرکوب بیرحمانه طرفداران دولت آلنده آغاز شد. هزاران نفر بازداشت شدند، شکنجه شدند، و اعدام شدند. هزاران نفر دیگر ناپدید شدند. اپوزیسیون سیاسی و جامعه مدنی برای تقریبا ده سال به خاموشی و سکون گرایید. کلیسای کاتولیک در عمل تنها نهاد فعال باقی ماند و به شهروندانی که محاکمه می شدند از طریق "کلیسای همبستگی" کمک می کرد. احزاب سیاسی تا 1987 غیرقانونی بودند. و وقتی هم اجازه فعالیت یافتند تنها احزاب غیرکمونیست می‌توانستند فعالیت کنند. مطبوعات سانسور می‌شد و تکاپوی انجمن‌ها کاملا زیر نظر بود.
شورای نظامی با خصوصی سازی وسیع و کوچک کردن دولت دست به تغییر رادیکال ساختار اقتصادی شیلی زد. بعد از مدتی رشد اقتصادی اولیه، بحران 1983-1984 پیش آمد و بیکاری با نرخ 24 درصد سر به فلک زد. سقوط اقتصاد به اعتراضات مردمی انجامید و اپوزیسیون دموکراتیک به حیات سیاسی بازگشت. در 1983، معدنچیان معادن مس در شیلی "روز ملی اعتراض" ترتیب دادند که وسعت نارضایتی مردم را برای اولین بار بعد از کودتا به رژیم نشان داد. کلیسای کاتولیک در همان سال 1983 به تشکیل "اتحاد دموکراتیک" (Democratic Alliance) که مشی میانه روانه داشت کمک کرد. در 1985، گروه تازه ای موسوم به "توافق ملی برای گذار به دموکراسی کامل" (National Accord for a Transition to Full Democracy) شکل گرفت و خواستار برگزاری فوری انتخابات شد.
این سازمان برای اولین بار میانه روهای حزب سوسیالیست و دموکرات مسیحی ها را متحد ساخت و زمینه را برای ائتلاف وسیعتر چپ و میانه در آینده فراهم آورد. با اینهمه، رژیم محکم (در مقابل مطالبات) ایستاد و امیدها برای تغییر سیاسی از بین رفت.
در نیمه دهه 80 میلادی، بسیاری در اپوزیسیون بحث می کردند که مشارکت در همه پرسی 1988 درست نیست چرا که آنها نمی خواهند به قانون اساسی رژیم پینوشه مشروعیت بخشند. با اینکه جامعه مدنی بعد از کودتای نظامیان بسیار ضعیف شده بود اما موسسات تحقیقاتی و اندیشکده‌ها کاملا فعال بودند. کار آنها در اقناع احزاب چپ و میانه برای اتحاد و مشارکت در همه پرسی نقشی اساسی داشت. داده های پیمایشی نشان می‌داد که کمپین جدا جدا از طرف اپوزیسیونی که پاره پاره عمل می‌کند به سود پینوشه از کار در خواهد آمد که باز هم می‌گوید او تنها کسی است که می‌تواند جلوی آشوب را بگیرد. وقتی تصمیم‌ها به اینجا رسید که از امکانی که همه پرسی برای تغییر می دهد استفاده کنیم، اندیشکده‌ها سیاست ها و استراتژی هایی را پیشنهاد کردند که به اپوزیسیون دموکراتیک کمک کرد در همکاری موثر با هم نتیجه همه پرسی را به سود خود تغییر دهند....
goo.gl/LDgmx4
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2OrAOkx
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
کانال کتاب و کلاس توانا آرشیو مطالب آموزشی توانا را حتما ببینید:
https://t.me/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در…
Forwarded from آموزشکده توانا
داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بلافاصله بعد از کودتا سرکوب بیرحمانه طرفداران دولت آلنده آغاز شد. هزاران نفر بازداشت شدند، شکنجه شدند، و اعدام شدند. هزاران نفر دیگر ناپدید شدند. اپوزیسیون سیاسی و جامعه مدنی برای تقریبا ده سال به خاموشی و سکون گرایید. کلیسای کاتولیک در عمل تنها نهاد فعال باقی ماند و به شهروندانی که محاکمه می شدند از طریق "کلیسای همبستگی" کمک می کرد. احزاب سیاسی تا 1987 غیرقانونی بودند. و وقتی هم اجازه فعالیت یافتند تنها احزاب غیرکمونیست می‌توانستند فعالیت کنند. مطبوعات سانسور می‌شد و تکاپوی انجمن‌ها کاملا زیر نظر بود.
شورای نظامی با خصوصی سازی وسیع و کوچک کردن دولت دست به تغییر رادیکال ساختار اقتصادی شیلی زد. بعد از مدتی رشد اقتصادی اولیه، بحران 1983-1984 پیش آمد و بیکاری با نرخ 24 درصد سر به فلک زد. سقوط اقتصاد به اعتراضات مردمی انجامید و اپوزیسیون دموکراتیک به حیات سیاسی بازگشت. در 1983، معدنچیان معادن مس در شیلی "روز ملی اعتراض" ترتیب دادند که وسعت نارضایتی مردم را برای اولین بار بعد از کودتا به رژیم نشان داد. کلیسای کاتولیک در همان سال 1983 به تشکیل "اتحاد دموکراتیک" (Democratic Alliance) که مشی میانه روانه داشت کمک کرد. در 1985، گروه تازه ای موسوم به "توافق ملی برای گذار به دموکراسی کامل" (National Accord for a Transition to Full Democracy) شکل گرفت و خواستار برگزاری فوری انتخابات شد.
این سازمان برای اولین بار میانه روهای حزب سوسیالیست و دموکرات مسیحی ها را متحد ساخت و زمینه را برای ائتلاف وسیعتر چپ و میانه در آینده فراهم آورد. با اینهمه، رژیم محکم (در مقابل مطالبات) ایستاد و امیدها برای تغییر سیاسی از بین رفت.
در نیمه دهه 80 میلادی، بسیاری در اپوزیسیون بحث می کردند که مشارکت در همه پرسی 1988 درست نیست چرا که آنها نمی خواهند به قانون اساسی رژیم پینوشه مشروعیت بخشند. با اینکه جامعه مدنی بعد از کودتای نظامیان بسیار ضعیف شده بود اما موسسات تحقیقاتی و اندیشکده‌ها کاملا فعال بودند. کار آنها در اقناع احزاب چپ و میانه برای اتحاد و مشارکت در همه پرسی نقشی اساسی داشت. داده های پیمایشی نشان می‌داد که کمپین جدا جدا از طرف اپوزیسیونی که پاره پاره عمل می‌کند به سود پینوشه از کار در خواهد آمد که باز هم می‌گوید او تنها کسی است که می‌تواند جلوی آشوب را بگیرد. وقتی تصمیم‌ها به اینجا رسید که از امکانی که همه پرسی برای تغییر می دهد استفاده کنیم، اندیشکده‌ها سیاست ها و استراتژی هایی را پیشنهاد کردند که به اپوزیسیون دموکراتیک کمک کرد در همکاری موثر با هم نتیجه همه پرسی را به سود خود تغییر دهند....
goo.gl/LDgmx4
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2OrAOkx
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
کانال کتاب و کلاس توانا آرشیو مطالب آموزشی توانا را حتما ببینید:
https://t.me/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت
منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در سال ۱۹۷۰، هم منازعاتی که جامعه را قطبی ساخت بدتر شد و هم منازعات اجتماعی بالا گرفت و بهانه آن تلاش‌های آلنده برای برقراری یک نظام اقتصاد سوسیالیستی در شیلی بود. در سال‌های منتهی به کودتا، کشور به طور روزافزون شاهد درگیری‌های مکرر بین طرفداران و مخالفان آلنده بود به طوری که نگرانی از وقوع جنگ داخلی پیش آمده بود. شیلی یکی از طولانی‌ترین حکومت‌های دموکراتیک در آمریکای لاتین را داشت ولی وقتی وضع اقتصادی خراب شد، اعتصاب‌ها و بسیج اجتماعی (در جهت تقویت تقابل‌ها) بالا گرفت، تلاش‌ها برای آشتی ناکام ماند و ارتش کنترل امور را در دست گرفت...
بلافاصله بعد از کودتا سرکوب بیرحمانه طرفداران دولت آلنده آغاز شد. هزاران نفر بازداشت شدند، شکنجه شدند، و اعدام شدند. هزاران نفر دیگر ناپدید شدند. اپوزیسیون سیاسی و جامعه مدنی برای تقریبا ده سال به خاموشی و سکون گرایید. کلیسای کاتولیک در عمل تنها نهاد فعال باقی ماند و به شهروندانی که محاکمه می شدند از طریق "کلیسای همبستگی" کمک می کرد. احزاب سیاسی تا 1987 غیرقانونی بودند. و وقتی هم اجازه فعالیت یافتند تنها احزاب غیرکمونیست می‌توانستند فعالیت کنند. مطبوعات سانسور می‌شد و تکاپوی انجمن‌ها کاملا زیر نظر بود.
شورای نظامی با خصوصی سازی وسیع و کوچک کردن دولت دست به تغییر رادیکال ساختار اقتصادی شیلی زد. بعد از مدتی رشد اقتصادی اولیه، بحران 1983-1984 پیش آمد و بیکاری با نرخ 24 درصد سر به فلک زد. سقوط اقتصاد به اعتراضات مردمی انجامید و اپوزیسیون دموکراتیک به حیات سیاسی بازگشت. در 1983، معدنچیان معادن مس در شیلی "روز ملی اعتراض" ترتیب دادند که وسعت نارضایتی مردم را برای اولین بار بعد از کودتا به رژیم نشان داد. کلیسای کاتولیک در همان سال 1983 به تشکیل "اتحاد دموکراتیک" (Democratic Alliance) که مشی میانه روانه داشت کمک کرد. در 1985، گروه تازه ای موسوم به "توافق ملی برای گذار به دموکراسی کامل" (National Accord for a Transition to Full Democracy) شکل گرفت و خواستار برگزاری فوری انتخابات شد.
این سازمان برای اولین بار میانه روهای حزب سوسیالیست و دموکرات مسیحی ها را متحد ساخت و زمینه را برای ائتلاف وسیعتر چپ و میانه در آینده فراهم آورد. با اینهمه، رژیم محکم (در مقابل مطالبات) ایستاد و امیدها برای تغییر سیاسی از بین رفت.
در نیمه دهه 80 میلادی، بسیاری در اپوزیسیون بحث می کردند که مشارکت در همه پرسی 1988 درست نیست چرا که آنها نمی خواهند به قانون اساسی رژیم پینوشه مشروعیت بخشند. با اینکه جامعه مدنی بعد از کودتای نظامیان بسیار ضعیف شده بود اما موسسات تحقیقاتی و اندیشکده‌ها کاملا فعال بودند. کار آنها در اقناع احزاب چپ و میانه برای اتحاد و مشارکت در همه پرسی نقشی اساسی داشت. داده های پیمایشی نشان می‌داد که کمپین جدا جدا از طرف اپوزیسیونی که پاره پاره عمل می‌کند به سود پینوشه از کار در خواهد آمد که باز هم می‌گوید او تنها کسی است که می‌تواند جلوی آشوب را بگیرد. وقتی تصمیم‌ها به اینجا رسید که از امکانی که همه پرسی برای تغییر می دهد استفاده کنیم، اندیشکده‌ها سیاست ها و استراتژی هایی را پیشنهاد کردند که به اپوزیسیون دموکراتیک کمک کرد در همکاری موثر با هم نتیجه همه پرسی را به سود خود تغییر دهند....
goo.gl/LDgmx4
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2OrAOkx
فایل این تجربه به دو زبان فارسی و انگلیسی تقدیم می گردد
کانال کتاب و کلاس توانا آرشیو مطالب آموزشی توانا را حتما ببینید:
https://t.me/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. داستان گذار طولانی #شیلی به #دموکراسی روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، نیروهای مسلح شیلی کاخ ریاست جمهوری را در کودتایی که به براندازی دولت منتخب سالوادور #آلنده انجامید، بمباران کردند. #کودتا پس از سال‌ها قطبی شدن روزافزون جامعه اتفاق افتاد. از زمان انتخاب آلنده در…