Forwarded from گفت‌وشنود
@dialogue1402
در بند ۱۶ از فروردین‌یشت از یشت‌های اوستا به کلمه گئوتمه (Gaotema) که نام یکی از دیویسنان و از رقبای زردشت است برمی‌خوریم که بعضی از اوستاشناسان آن را با گئوتمه بودا یکی دانسته‌اند. بند مزبور در فروردین‌یشت چنین است:
«از فروغ و فر آنان مردی پدید خواهد شد که زبان‌آور باشد کسی که در انجمن، سخن خود را به گوش‌‌ها فروتواند برد و او که از دانش برخوردار است بر گئوتمه چیره خواهد شد.»
از این عبارت چنین پیداست که زردشت یا یکی از موبدان زرتشتی که زبان‌آور و دانشور است پدید آید و با گئوتمه که ظاهرا همین بودا باشد به مناظره بپردازد و در سخن‌آوری بر وی چیره گردد.
دارمستتر در ترجمه اوستای خود عقیده دارد که گئوتمه همان بوداست و از مناظره مذکور مناظره‌ای از طرف زردشت با پیروان بودا مقصود می‌باشد.
تیل از مستشرقان اوستاشناس آلمانی می‌نویسد که:
«ممکن نیست که گئوتمه در اوستا با گوتمه بود مناسبتی داشته باشد ولی ممکن است با گوتمه که یکی از سرودگویان بوداست مربوط بوده باشد.»
چون گوتمه‌بودا همعصر زردشت نبوده و ثانیا به ایران نیامده سهل است که به شمال غربی هند هم سفر نکرده، و ثالثا آغاز تبلیغ دین بودایی از آشوکا پادشاه هند بوده است، لذا این مناظره نمی‌تواند با زردشت یا یکی از شاگردان او روی داده باشد. از نظر اینکه اوستا در دوره‌های مختلف به رشته تحریر درآمده، شاید می‌توان گفت که این قسمت از اوستا راجع به مناظره یکی از موبدان زرتشتی با یکی از پیروان گوتمه بود در زمان اشکانیان، یعنی پس از انتشار دین بودا در مشرق ایران روی‌داده و شرح آن را به فروردین یشت افزوده و به شخص زردشت و گوتمه‌بودا نسبت داده باشند. باید مقصود از این عبارت آن باشد که یکی از مبلغان بودایی که در زمان آشوکا یا بعد از او، برای تبلیغ آن دین به ایران و خراسان آمده با یکی از موبدان بزرگ زردشتی درباره حقانیت دین خود مناظره کرده و بر مبلغ بودایی چیره گردیده باشد.
- شادروان محمدجواد مشکور
از کتاب: «دین بودا در ایران باستان»
صص۱۰۲-۱۰۴
#رواداری #گفتگو #بین_ادیانی #بین_ایمانی #مناظره_دینی #نقد_دین
@dialogue1402
در بند ۱۶ از فروردین‌یشت از یشت‌های اوستا به کلمه گئوتمه (Gaotema) که نام یکی از دیویسنان و از رقبای زردشت است برمی‌خوریم که بعضی از اوستاشناسان آن را با گئوتمه بودا یکی دانسته‌اند. بند مزبور در فروردین‌یشت چنین است:
«از فروغ و فر آنان مردی پدید خواهد شد که زبان‌آور باشد کسی که در انجمن، سخن خود را به گوش‌‌ها فروتواند برد و او که از دانش برخوردار است بر گئوتمه چیره خواهد شد.»
از این عبارت چنین پیداست که زردشت یا یکی از موبدان زرتشتی که زبان‌آور و دانشور است پدید آید و با گئوتمه که ظاهرا همین بودا باشد به مناظره بپردازد و در سخن‌آوری بر وی چیره گردد.
دارمستتر در ترجمه اوستای خود عقیده دارد که گئوتمه همان بوداست و از مناظره مذکور مناظره‌ای از طرف زردشت با پیروان بودا مقصود می‌باشد.
تیل از مستشرقان اوستاشناس آلمانی می‌نویسد که:
«ممکن نیست که گئوتمه در اوستا با گوتمه بود مناسبتی داشته باشد ولی ممکن است با گوتمه که یکی از سرودگویان بوداست مربوط بوده باشد.»
چون گوتمه‌بودا همعصر زردشت نبوده و ثانیا به ایران نیامده سهل است که به شمال غربی هند هم سفر نکرده، و ثالثا آغاز تبلیغ دین بودایی از آشوکا پادشاه هند بوده است، لذا این مناظره نمی‌تواند با زردشت یا یکی از شاگردان او روی داده باشد. از نظر اینکه اوستا در دوره‌های مختلف به رشته تحریر درآمده، شاید می‌توان گفت که این قسمت از اوستا راجع به مناظره یکی از موبدان زرتشتی با یکی از پیروان گوتمه بود در زمان اشکانیان، یعنی پس از انتشار دین بودا در مشرق ایران روی‌داده و شرح آن را به فروردین یشت افزوده و به شخص زردشت و گوتمه‌بودا نسبت داده باشند. باید مقصود از این عبارت آن باشد که یکی از مبلغان بودایی که در زمان آشوکا یا بعد از او، برای تبلیغ آن دین به ایران و خراسان آمده با یکی از موبدان بزرگ زردشتی درباره حقانیت دین خود مناظره کرده و بر مبلغ بودایی چیره گردیده باشد.
- شادروان محمدجواد مشکور
از کتاب: «دین بودا در ایران باستان»
صص۱۰۲-۱۰۴
#رواداری #گفتگو #بین_ادیانی #بین_ایمانی #مناظره_دینی #نقد_دین
@dialogue1402