ازدواج اجاره‌ای پدیده جدید در ایران!
مدیرکل دفتر پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی بهزیستی کشور گفت: ازدواج در چارچوب استیجاری از پدیده‌های جدید اجتماعی در کشور است که به‌تازگی در سایه مطالعات و پژوهش‌ها نمایان شده است.
به گزارش مهر، شیرین احمدنیا در اردبیل تصریح کرد: الگوهای ازدواج در جامعه ایرانی رو به تغییر است و از جمله آنها ازدواج در چارچوب استیجاری است که مردان متمول خانه مستقل در برخی مناطق تهران برای همسر دوم خود اجاره می‌کنند.وی بابیان اینکه نسل امروزی با نسل‌های پیش از خود تغییرات اساسی دارد، متذکر شد: ازجمله اگر نقطه تمرکز خود را در خانواده قرار دهیم، شاهد افزایش طلاق، #همباشی یا #ازدواج_سفید، ازدواج مجرد و ازدواج‌های بازسازی‌شده هستیم.
مدیرکل دفتر پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی بهزیستی کشور با ذکر مثالی به ازدواج‌های مجدد اشاره کرد و افزود: ازدواج مجدد رو به افزایش است و ۸۰ درصد از افرادی که طلاق گرفته‌اند ظرف مدت چند سال بعد با فرد دیگری ازدواج می‌کنند.
وی با تأکید به اینکه تمامی این اتفاقات و پدیده موجب افزایش آمار زنان سرپرست خانوار از ۷.۸ درصد در سال ۱۳۳۵ به ۱۲.۱ درصد در سال ۱۳۹۰ شده است، ادامه داد: حتی دلایل افزایش زنان #سرپرست خانوار نیز تغییریافته و اگر زمانی به دلیل فوت همسر بود امروز طلاق ازجمله دلایل اصلی است.
افزایش درصد #طلاق به #ازدواج در کشور
مدیر گروه جامعه‌شناسی پزشکی و سلامت انجمن جامعه‌شناسی ایران با استناد به پژوهش‌ها و اظهارات مدیران دستگاه‌های اجرایی متولی متذکر شد: بر اساس آمارها میانگین سن اولین ازدواج در شهر و روستا افزایش دارد. وی با اشاره به وضعیت جامعه زنان در مقایسه سال‌های ۱۳۳۵ و ۱۳۹۰ افزود: میانگین سنی ازدواج در #زنان #شهری از ۱۸.۵ به ۲۳.۶، رنان #روستایی از ۱۹.۳ به ۲۳ و کل زنان از ۱۹ به ۲۳.۴ افزایش‌یافته است.
احمدنیا با تأکید به اینکه پیرو تأخیر در سن #ازدواج اقدام به باروری و کاهش تعداد فرزندان را شاهد هستیم، ادامه داد: میزان #باروری کل از حدود شش سال در سال ۶۵ به حدود دو سال در سال ۹۰ کاهش پیداکرده است. وی افزود: علاوه بر این بررسی‌ها نشان می‌دهد درصد طلاق به ازدواج از ۸.۸۱ در سال ۷۰ به ۱۸.۱۱ در سال ۹۱ افزایش‌یافته است و در خود شهر تهران در سال ۹۱ به ۳۴.۹۶ درصد رسیده است.
مدیرکل دفتر پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی #بهزیستی کشور تعداد #مجردان در کشور را ۱۱ میلیون نفر عنوان کرد و متذکر شد: از این تعداد پنج میلیون و ۵۷۰ هزار نفر مردان و پنج میلیون و ۶۷۰ هزار نفر شامل زنان است. به گفته احمدنیا یک‌میلیون و ۳۰۰ هزار نفر بالای سن متعارف که برای مردان ۲۰ الی ۳۴ سال و برای زنان ۱۵ الی ۲۹ سال است هرگز ازدواج‌نکرده‌اند.
منبع: تابناک
شما در این مورد چه فکر می‌کنید؟
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مدیرکل دفتر پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی بهزیستی کشور گفت: ازدواج در چارچوب استیجاری از پدیده‌های جدید اجتماعی در کشور است که به‌تازگی در سایه مطالعات و پژوهش‌ها نمایان شده است.
به گزارش مهر، شیرین احمدنیا در اردبیل تصریح کرد: الگوهای ازدواج در جامعه ایرانی رو به تغییر است و از جمله آنها ازدواج در چارچوب استیجاری است که مردان متمول خانه مستقل در برخی مناطق تهران برای همسر دوم خود اجاره می‌کنند.وی بابیان اینکه نسل امروزی با نسل‌های پیش از خود تغییرات اساسی دارد، متذکر شد: ازجمله اگر نقطه تمرکز خود را در خانواده قرار دهیم، شاهد افزایش طلاق، #همباشی یا #ازدواج_سفید، ازدواج مجرد و ازدواج‌های بازسازی‌شده هستیم.
مدیرکل دفتر پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی بهزیستی کشور با ذکر مثالی به ازدواج‌های مجدد اشاره کرد و افزود: ازدواج مجدد رو به افزایش است و ۸۰ درصد از افرادی که طلاق گرفته‌اند ظرف مدت چند سال بعد با فرد دیگری ازدواج می‌کنند.
وی با تأکید به اینکه تمامی این اتفاقات و پدیده موجب افزایش آمار زنان سرپرست خانوار از ۷.۸ درصد در سال ۱۳۳۵ به ۱۲.۱ درصد در سال ۱۳۹۰ شده است، ادامه داد: حتی دلایل افزایش زنان #سرپرست خانوار نیز تغییریافته و اگر زمانی به دلیل فوت همسر بود امروز طلاق ازجمله دلایل اصلی است.
افزایش درصد #طلاق به #ازدواج در کشور
مدیر گروه جامعه‌شناسی پزشکی و سلامت انجمن جامعه‌شناسی ایران با استناد به پژوهش‌ها و اظهارات مدیران دستگاه‌های اجرایی متولی متذکر شد: بر اساس آمارها میانگین سن اولین ازدواج در شهر و روستا افزایش دارد. وی با اشاره به وضعیت جامعه زنان در مقایسه سال‌های ۱۳۳۵ و ۱۳۹۰ افزود: میانگین سنی ازدواج در #زنان #شهری از ۱۸.۵ به ۲۳.۶، رنان #روستایی از ۱۹.۳ به ۲۳ و کل زنان از ۱۹ به ۲۳.۴ افزایش‌یافته است.
احمدنیا با تأکید به اینکه پیرو تأخیر در سن #ازدواج اقدام به باروری و کاهش تعداد فرزندان را شاهد هستیم، ادامه داد: میزان #باروری کل از حدود شش سال در سال ۶۵ به حدود دو سال در سال ۹۰ کاهش پیداکرده است. وی افزود: علاوه بر این بررسی‌ها نشان می‌دهد درصد طلاق به ازدواج از ۸.۸۱ در سال ۷۰ به ۱۸.۱۱ در سال ۹۱ افزایش‌یافته است و در خود شهر تهران در سال ۹۱ به ۳۴.۹۶ درصد رسیده است.
مدیرکل دفتر پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی #بهزیستی کشور تعداد #مجردان در کشور را ۱۱ میلیون نفر عنوان کرد و متذکر شد: از این تعداد پنج میلیون و ۵۷۰ هزار نفر مردان و پنج میلیون و ۶۷۰ هزار نفر شامل زنان است. به گفته احمدنیا یک‌میلیون و ۳۰۰ هزار نفر بالای سن متعارف که برای مردان ۲۰ الی ۳۴ سال و برای زنان ۱۵ الی ۲۹ سال است هرگز ازدواج‌نکرده‌اند.
منبع: تابناک
شما در این مورد چه فکر می‌کنید؟
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خالد حسینی، نویسنده‌ی جهانی اهل افغانستان و خالق بادبادک‌باز
«خب هرچی #ملا یادت داده ول کن، فقط یک گناه وجود دارد والسلام. آن هم #دزدی است. هر گناه دیگری هم نوعی دزدی است. می‌فهمی چی می‌گویم؟» مایوسانه آرزو کردم و گفتم کاش می‌فهمیدم و گفتم «نه بابا جون»!
بابا گفت: «اگر مردی را بکشی، یک زندگی را می‌دزدی. حق زنش را از داشتن شوهر می‌دزدی، حق بچه‌هایش را از داشتن پدر می‌دزدی. وقتی #دروغ می‌گویی، حق کسی را از #دانستن حقیقت می‌دزدی. وقتی تقلب می‌کنی، حق را از انصاف می‌دزدی، می‌فهمی؟» - بادبادک‌باز
خالد حسینی #نویسنده سرشناس افعانستانی-آمریکایی در چهارم مارس سال ۱۹۶۵ در شهر کابل به دنیا آمد. حسینی به خاطر نوشتن دو #کتاب «بادبادک‌باز» و «هزار خورشیدرو» شهرت یافت. پدر و مادر خالد حسینی هر دو اهل هرات بودند. مادرش معلم فراسی و تاریخ در یک دبیرستان (لیسه) دخترانه در کابل بود. پدرش نیز دیپلمات بود که در سال ۱۹۷۶ به عنوان دیپلمات وزارت خارجه افغانستان به پاریس اعزام شد. خالد نیز به هم‌راه خانواده‌اش به پاریس رفت. در سال ۱۹۸۰ که کمونیست‌ها در افغانستان کودتا کردند پدر خالد نیز از سفارت افغانستان برکنار شد و در پی این کودتا خانواده‌ی خالد از ایالات متحده تقاضای #پناهندگی سیاسی کردند که پناهندگی‌شان پذیرفته شد و در آمریکا ساکن شدند.
از معروف‌ترین آثار #خالد_حسینی باید به رمان «#بادبادک‌باز» اشاره کرد که در افغانستان به «کاغذپران باز» ترجمه شده است و اولین کتاب خالد حسینی است. این رمان در سال ۲۰۰۳ میلادی انتشار یافت و در آمریکا و اروپا فروش خوبی داشت. در همین سال این رمان به عنوان سومین #رمان پرفروش شناخته شد.
خالد حسینی در این مورد در گفت‌وگویی با «جیمز نوتی» از خبرنگاران بی‌بی‌سی می‌گوید: «یکی از سوء تفاهم ها این است که ستم علیه زنان #افغان از دوران طالبان آغاز شده. اما واقعیت این است که در بیشتر جوامع روستایی افغانستان قرنهاست که این شیوه زندگی رواج داشته است. البته ۸۵ درصد افغانها در روستاها زندگی می کنند. موضوع آزادی زنان دست کم یکصد سال است که مطرح است. پادشاهانی بر سر این موضوع تاج و تخت خود را از دست داد اند. بین کابل #لیبرال و و جوامع بسیار #محافظه‌کار عشیره‌ای و #روستایی در این مورد تفاوت وجود دارد. در این جوامع زنان صدها سال است که همانطور که نظر طالبان است زندگی کرده‌اند. هر تغییری در مورد #زنان باید از داخل افغانستان صورت بگیرد و باید آرام‌آرام و در طول چند نسل انجام شود. باید به صدا ها و عناصر میانه‌رو در #افغانستان میدان داد و از آنها استفاده کرد.»
ایزابل آلنده، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی اهل آمریکای لاتین کتاب «بادبادک‌باز» را یک رمان فراموش‌نشدنی و فوق‌العاده می‌داند و می‌گوید که این داستان چنان نیرومند است که مدت‌ها پس از خواندن آن هر چه می‌خوانده، بی‌روح به نظر می‌رسیده است. برخی از منتقدان می‌گویند از آن‌جا که #خالدحسینی به زبان #فارسی نمی‌نویسد نمی‌توان او را #افغانستانی به حساب آورد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/cM07Og
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«خب هرچی #ملا یادت داده ول کن، فقط یک گناه وجود دارد والسلام. آن هم #دزدی است. هر گناه دیگری هم نوعی دزدی است. می‌فهمی چی می‌گویم؟» مایوسانه آرزو کردم و گفتم کاش می‌فهمیدم و گفتم «نه بابا جون»!
بابا گفت: «اگر مردی را بکشی، یک زندگی را می‌دزدی. حق زنش را از داشتن شوهر می‌دزدی، حق بچه‌هایش را از داشتن پدر می‌دزدی. وقتی #دروغ می‌گویی، حق کسی را از #دانستن حقیقت می‌دزدی. وقتی تقلب می‌کنی، حق را از انصاف می‌دزدی، می‌فهمی؟» - بادبادک‌باز
خالد حسینی #نویسنده سرشناس افعانستانی-آمریکایی در چهارم مارس سال ۱۹۶۵ در شهر کابل به دنیا آمد. حسینی به خاطر نوشتن دو #کتاب «بادبادک‌باز» و «هزار خورشیدرو» شهرت یافت. پدر و مادر خالد حسینی هر دو اهل هرات بودند. مادرش معلم فراسی و تاریخ در یک دبیرستان (لیسه) دخترانه در کابل بود. پدرش نیز دیپلمات بود که در سال ۱۹۷۶ به عنوان دیپلمات وزارت خارجه افغانستان به پاریس اعزام شد. خالد نیز به هم‌راه خانواده‌اش به پاریس رفت. در سال ۱۹۸۰ که کمونیست‌ها در افغانستان کودتا کردند پدر خالد نیز از سفارت افغانستان برکنار شد و در پی این کودتا خانواده‌ی خالد از ایالات متحده تقاضای #پناهندگی سیاسی کردند که پناهندگی‌شان پذیرفته شد و در آمریکا ساکن شدند.
از معروف‌ترین آثار #خالد_حسینی باید به رمان «#بادبادک‌باز» اشاره کرد که در افغانستان به «کاغذپران باز» ترجمه شده است و اولین کتاب خالد حسینی است. این رمان در سال ۲۰۰۳ میلادی انتشار یافت و در آمریکا و اروپا فروش خوبی داشت. در همین سال این رمان به عنوان سومین #رمان پرفروش شناخته شد.
خالد حسینی در این مورد در گفت‌وگویی با «جیمز نوتی» از خبرنگاران بی‌بی‌سی می‌گوید: «یکی از سوء تفاهم ها این است که ستم علیه زنان #افغان از دوران طالبان آغاز شده. اما واقعیت این است که در بیشتر جوامع روستایی افغانستان قرنهاست که این شیوه زندگی رواج داشته است. البته ۸۵ درصد افغانها در روستاها زندگی می کنند. موضوع آزادی زنان دست کم یکصد سال است که مطرح است. پادشاهانی بر سر این موضوع تاج و تخت خود را از دست داد اند. بین کابل #لیبرال و و جوامع بسیار #محافظه‌کار عشیره‌ای و #روستایی در این مورد تفاوت وجود دارد. در این جوامع زنان صدها سال است که همانطور که نظر طالبان است زندگی کرده‌اند. هر تغییری در مورد #زنان باید از داخل افغانستان صورت بگیرد و باید آرام‌آرام و در طول چند نسل انجام شود. باید به صدا ها و عناصر میانه‌رو در #افغانستان میدان داد و از آنها استفاده کرد.»
ایزابل آلنده، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی اهل آمریکای لاتین کتاب «بادبادک‌باز» را یک رمان فراموش‌نشدنی و فوق‌العاده می‌داند و می‌گوید که این داستان چنان نیرومند است که مدت‌ها پس از خواندن آن هر چه می‌خوانده، بی‌روح به نظر می‌رسیده است. برخی از منتقدان می‌گویند از آن‌جا که #خالدحسینی به زبان #فارسی نمی‌نویسد نمی‌توان او را #افغانستانی به حساب آورد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/cM07Og
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Tavaana
خالد حسینی، خالق بادبادک‌باز
توانا-خالد حسینی نویسنده‌ی سرشناس افعانستانی-آمریکایی در چهارم مارس سال ۱۹۶۵ در شهر کابل به دنیا آمد. حسینی به خاطر نوشتن دو کتاب «بادبادک‌باز» و «هزار خورشیدرو» شهرت یافت. پدر و مادر خالد حسینی هر دو اهل هرات بودند. مادرش معلم فراسی و تاریخ در یک دبیرستان…
سوزی ساده‌لوح نبود
bit.ly/1qejWkC
در سال ۲۰۰۹ زنی #میانسال با صورتی بدون آرایش، موهای ژولیده، و لهجه‌ای #روستایی در میان بهت تماشاچیان مسابقه تلویزیونی «بریتانیا استعداد دارد» روی استیج برنامه مقابل داوران می‌ایستد. پچ‌پچ و خنده در سالن موج می‌زند، حتی چهره برخی تماشاچیان نشان از مشمئز‌شدن‌شان دارد و برق تمسخر در چشم‌های داوران نیز دیده می‌شود. زن ترانه «من رویایی دیدم» را برای خواندن انتخاب کرده است و بیت اول را می‌خواند، جمعیت از صدای دلنشینش شگفت‌زده می‌شود. صدایش در میان سوت و دستی که جانشین نجواهای تمسخرآمیز شده بالاتر می‌رود. حالا تمام جمعیت به احترامش از جا بلند می‌شوند. سوزان بویل در ۴۷ سالگی یک شبه راه شهرت را پیمود.
سوزان بویل متولد ۱۹۶۱ در یکی از روستاهای اسکاتلند است. مادرش تایپیست و پدرش، معدن‌چی و از سربازان جنگ جهانی دوم بود، او صدای گو‌ش‌نوازی داشت و به همین دلیل در کافه‌ها ترانه می‌خواند.
خانواده سوزان تصور می‌کردند که به دلیل کمبود اکسیژن در زمان تولدش، از قدرت یادگیری محروم شده است. سوزان اظهار داشت که «در کودکی مورد آزار واقع می‌شد و در مدرسه او را "سوزی ساده‌لوح" صدا می‌زدند.»
اما در سال ۲۰۱۰ پزشکان تشخیص دادند که سوزان دارای سندرم «آسپرگر» است. اختلال آسپرگر نوعی اختلال زیستی ـ عصبی است که با تاخیر در انجام مهارت‌های حرکتی نمود پیدا می‌کند. وجه تمایز این سندرم از مبتلایان به #اوتیسم کلاسیک، حفظ مهارت‌های تکلمی و هوش طبیعی است. توانایی‌ها و روابط اجتماعی ضعیف، رفتارهای وسواسی و تکراری و خویشتن ـ محوری در مبتلایان دیده می‌شود...
بیشتر بخوانید: bit.ly/1qejWkC
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
bit.ly/1qejWkC
در سال ۲۰۰۹ زنی #میانسال با صورتی بدون آرایش، موهای ژولیده، و لهجه‌ای #روستایی در میان بهت تماشاچیان مسابقه تلویزیونی «بریتانیا استعداد دارد» روی استیج برنامه مقابل داوران می‌ایستد. پچ‌پچ و خنده در سالن موج می‌زند، حتی چهره برخی تماشاچیان نشان از مشمئز‌شدن‌شان دارد و برق تمسخر در چشم‌های داوران نیز دیده می‌شود. زن ترانه «من رویایی دیدم» را برای خواندن انتخاب کرده است و بیت اول را می‌خواند، جمعیت از صدای دلنشینش شگفت‌زده می‌شود. صدایش در میان سوت و دستی که جانشین نجواهای تمسخرآمیز شده بالاتر می‌رود. حالا تمام جمعیت به احترامش از جا بلند می‌شوند. سوزان بویل در ۴۷ سالگی یک شبه راه شهرت را پیمود.
سوزان بویل متولد ۱۹۶۱ در یکی از روستاهای اسکاتلند است. مادرش تایپیست و پدرش، معدن‌چی و از سربازان جنگ جهانی دوم بود، او صدای گو‌ش‌نوازی داشت و به همین دلیل در کافه‌ها ترانه می‌خواند.
خانواده سوزان تصور می‌کردند که به دلیل کمبود اکسیژن در زمان تولدش، از قدرت یادگیری محروم شده است. سوزان اظهار داشت که «در کودکی مورد آزار واقع می‌شد و در مدرسه او را "سوزی ساده‌لوح" صدا می‌زدند.»
اما در سال ۲۰۱۰ پزشکان تشخیص دادند که سوزان دارای سندرم «آسپرگر» است. اختلال آسپرگر نوعی اختلال زیستی ـ عصبی است که با تاخیر در انجام مهارت‌های حرکتی نمود پیدا می‌کند. وجه تمایز این سندرم از مبتلایان به #اوتیسم کلاسیک، حفظ مهارت‌های تکلمی و هوش طبیعی است. توانایی‌ها و روابط اجتماعی ضعیف، رفتارهای وسواسی و تکراری و خویشتن ـ محوری در مبتلایان دیده می‌شود...
بیشتر بخوانید: bit.ly/1qejWkC
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
گارمون‌نوازی زیبای استاد رحمان در کالیفرنیا
استاد #رحمان_اسداللهی، یکی از برجسته‌ترین هنرمندان موسیقی #آذربایجان است. او در سال ۱۳۳۰ در خانواده‌ای با اصالتی اردبیلی متولد شد. دایی او نیز اولین #نوازنده ساز گارمون در ایران است.
استفاده از ساز گارمون یا قارمان، هم‌خانواده با #آکوردئون در بین مردم روس نیز رایج است. #قارمان در #موسیقی آذربایجانی پررنگ است و در مراسم، جشنواره و عروسی‌های آنها مخصوصا در نواحی #روستایی و #عشایری کاربرد زیادی دارد.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
استاد #رحمان_اسداللهی، یکی از برجسته‌ترین هنرمندان موسیقی #آذربایجان است. او در سال ۱۳۳۰ در خانواده‌ای با اصالتی اردبیلی متولد شد. دایی او نیز اولین #نوازنده ساز گارمون در ایران است.
استفاده از ساز گارمون یا قارمان، هم‌خانواده با #آکوردئون در بین مردم روس نیز رایج است. #قارمان در #موسیقی آذربایجانی پررنگ است و در مراسم، جشنواره و عروسی‌های آنها مخصوصا در نواحی #روستایی و #عشایری کاربرد زیادی دارد.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
قصه «خانم‌ناز» و دلخوشی‌هایش
خانم‌ناز
چرخ نخ‌ریسی و یک بچه‌گربه سفید شده‌اند تمام دلخوشی «خانم‌ناز» که یکی از شادترین آدم‌های روستای «ارده» است.
به گیلان که بروی حوالی شهرستان رضوان‌شهر به یک دره سرسبز می‌رسی که اسمش را گذاشته‌اند «ارده»؛ روستایی که اغلب مردمش از راه ریسندگی و بافندگی روزگار می‌گذرانند. به «ارده» می‌گویند «بهشت عکاسان»! حال مردمش خوب است و زندگی‌شان هم پر رونق. از هرطرف که نگاه کنی، سبز می‌بینی و لطافت.
«خانم‌ناز» در حال بازی با بچه‌گربه‌اش
«خانم‌ناز» یکی از اهالی قدیمی ارده است. یک زن روستایی ساده. 75 سالش شده اما نه از آن 75 ساله‌ها که یک گوشه آرام و بی‌صدا می‌نشینند و نگاه‌های مبهوت دارند، یک زن شاد است با بازی‌گوشی‌های خاص خودش. صبح‌ها که از خواب بیدار می‌شود اول گاوها را می‌برد برای چرا، و عصرها می‌نشیند پای چرخ نخ‌ریسی‌اش که بزرگترین سرگرمی اوست.
دخترش مدت‌هاست برای زندگی به تهران رفته و خلوت خانم‌ناز با بچه‌گربه‌اش پرمی‌شود که او را با نخ و کاموا سرگرم می‌کند. خانم‌ناز همیشه می‌خندد و هیچ‌کس هم عادت ندارد او را غمگین ببیند، از بس که سعی می‌کند مثل بچه‌ها خندان و شاداب باشد. دوربین عکاسی را که می‌بیند، مدام با لحن کودکانه‌ای می‌گوید: «از من عکس نگیر» بعد بلند می‌خندد و می‌گوید: «دارم ادای بچه‌ها را در می‌آورم.»
لباس‌های رنگی و شاد می‌پوشد. کنارش که بنشینی برایت کلی حرف و خاطره دارد. با بازی‌گوشی‌هایش لبخندهای کش‌دار پی‌درپی روی لب‌هایت می‌آورد؛ آنقدر که دوست داری زمان متوقف شود و او فقط برایت حرف بزند.
«خانم‌ناز» یکی از آن اصیل‌های گیلانی است که اصلا برایش مهم نیست چه سن و سالی از سر گذرانده؛ او همچنان مثل یک کودک 10 ساله با باران ترانه می‌خواند، توی جنگل‌های گیلان. آن هم شاد و خرم...
ایسنا-سهیلا صدیقی
این عکس توسط سهیل زندآذر ( عکاس آزاد) در روستای «ارده» ثبت شده است.
goo.gl/1kQbGH
درسش شاید این است که سن و سال تنها یک عدد است یا اینکه خیام‌وار می‌گوید:
خوش باش دمی که زندگانی این است.
وقتی برای زندگی حرمت قائل شویم و شاد زیستن را بخواهیم، سن و سال تنها یک عدد است.
@Tavaana_TavaanaTech
خانم‌ناز
چرخ نخ‌ریسی و یک بچه‌گربه سفید شده‌اند تمام دلخوشی «خانم‌ناز» که یکی از شادترین آدم‌های روستای «ارده» است.
به گیلان که بروی حوالی شهرستان رضوان‌شهر به یک دره سرسبز می‌رسی که اسمش را گذاشته‌اند «ارده»؛ روستایی که اغلب مردمش از راه ریسندگی و بافندگی روزگار می‌گذرانند. به «ارده» می‌گویند «بهشت عکاسان»! حال مردمش خوب است و زندگی‌شان هم پر رونق. از هرطرف که نگاه کنی، سبز می‌بینی و لطافت.
«خانم‌ناز» در حال بازی با بچه‌گربه‌اش
«خانم‌ناز» یکی از اهالی قدیمی ارده است. یک زن روستایی ساده. 75 سالش شده اما نه از آن 75 ساله‌ها که یک گوشه آرام و بی‌صدا می‌نشینند و نگاه‌های مبهوت دارند، یک زن شاد است با بازی‌گوشی‌های خاص خودش. صبح‌ها که از خواب بیدار می‌شود اول گاوها را می‌برد برای چرا، و عصرها می‌نشیند پای چرخ نخ‌ریسی‌اش که بزرگترین سرگرمی اوست.
دخترش مدت‌هاست برای زندگی به تهران رفته و خلوت خانم‌ناز با بچه‌گربه‌اش پرمی‌شود که او را با نخ و کاموا سرگرم می‌کند. خانم‌ناز همیشه می‌خندد و هیچ‌کس هم عادت ندارد او را غمگین ببیند، از بس که سعی می‌کند مثل بچه‌ها خندان و شاداب باشد. دوربین عکاسی را که می‌بیند، مدام با لحن کودکانه‌ای می‌گوید: «از من عکس نگیر» بعد بلند می‌خندد و می‌گوید: «دارم ادای بچه‌ها را در می‌آورم.»
لباس‌های رنگی و شاد می‌پوشد. کنارش که بنشینی برایت کلی حرف و خاطره دارد. با بازی‌گوشی‌هایش لبخندهای کش‌دار پی‌درپی روی لب‌هایت می‌آورد؛ آنقدر که دوست داری زمان متوقف شود و او فقط برایت حرف بزند.
«خانم‌ناز» یکی از آن اصیل‌های گیلانی است که اصلا برایش مهم نیست چه سن و سالی از سر گذرانده؛ او همچنان مثل یک کودک 10 ساله با باران ترانه می‌خواند، توی جنگل‌های گیلان. آن هم شاد و خرم...
ایسنا-سهیلا صدیقی
این عکس توسط سهیل زندآذر ( عکاس آزاد) در روستای «ارده» ثبت شده است.
goo.gl/1kQbGH
درسش شاید این است که سن و سال تنها یک عدد است یا اینکه خیام‌وار می‌گوید:
خوش باش دمی که زندگانی این است.
وقتی برای زندگی حرمت قائل شویم و شاد زیستن را بخواهیم، سن و سال تنها یک عدد است.
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. قصه «خانم‌ناز» و دلخوشی‌هایش خانم‌ناز چرخ نخ‌ریسی و یک بچه‌گربه سفید شده‌اند تمام دلخوشی «خانم‌ناز» که یکی از شادترین آدم‌های روستای «ارده» است. به گیلان که بروی حوالی شهرستان رضوان‌شهر به یک دره سرسبز می‌رسی که اسمش را گذاشته‌اند «ارده»؛ #روستایی که اغلب…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یک چوپان روستایی اینگونه جواب فردی همچون سعید قاسمی را می‌دهد که به روستایی‌های ایرانی توهین کرده بود و آنان را کسانی دانسته بود که مدت‌های طولانی به حمام نمی‌روند و خود را تمیز نمی‌کنند.
سخن شنیدنی این چوپان را خطاب به این فرد بشنوید.
#سعیدقاسمی #احمدی_نژاد #روستایی #جمهوری_اسلامی #خامنه_ای #رای_بی_رای #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
سخن شنیدنی این چوپان را خطاب به این فرد بشنوید.
#سعیدقاسمی #احمدی_نژاد #روستایی #جمهوری_اسلامی #خامنه_ای #رای_بی_رای #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
«به روستاییها انگ می‌بندند میگن اونا حامی رییسی هستند. این یه نمونه ش. من از این نمونه‌ها زیاد دیدم. شهری و روستایی رو از هم جدا نکنید. همه‌مون یه درد مشترک داریم. همین نظام با سیاست‌های غلط خودش تو حوزه‌ی آب و آبیاری، کشاورزی رو در ایران نابود کرد. تو تظاهرات‌ها همیشه روستاییها هستند».
- متن و تصویر توییت ارسالی از همراهان
#نه_به_جمهوری_اسلامی #روستایی #اتحاد_ملی #همبستگی_ملی
@Tavaana_TavaanaTech
- متن و تصویر توییت ارسالی از همراهان
#نه_به_جمهوری_اسلامی #روستایی #اتحاد_ملی #همبستگی_ملی
@Tavaana_TavaanaTech