به یادِ ساناز نظامی، تازه عروسِ ۲۷ ساله‌ای که از طریقِ اینترنت با پسری ایرانی-آمریکایی آشنا شد، ازدواج کرد و به آمریکا مهاجرت نمود و پس از مدتِ کوتاهی به دستِ همسرش به قتل رسید و در نهایت پدر و مادرش از طریقِ تکنولوژی از صفحه وب در حالی که او بر روی تخت بیمارستان و در کما بود، هزارها کیلومتر دورتر با او خداحافظی کردند و با اهدای اعضایِ او جانِ هفت نفر را نجات دادند.
و باز قصه ی غم‌انگیز دیگری از روابط انسانی اتفاق افتاد!
ساناز در ۸ دسامبر ۲۰۱۳ به دستِ همسرش مورد خشونت‌های شدید جسمانی قرار گرفت و تا پیش از آمدن پلیس بی هوش شد و به کما رفت و بدون هیچ یک از اعضا خانواده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳ با همراهی پرستار‌ها و دکترهای همان بیمارستانی که در آن اهدای اعضای او صورت گرفته بود به خاک سپرده شد.
می‌توان گفت زندگی همهٔ ما امروز به شدت با تکنولوژی و دنیای #اینترنت پیوند خورده است، اگرچه این ابزار بسیاری از مشکلات را حل و دنیا را برای ما کوچک‌تر و بی‌‌مرزتر کرده است و ارتباط و ازدواجِ زنان را از شکلِ منفعل و سنتی آن خارج کرده است ولی همچنان مشکلاتِ زیادی بر سر راه زنان باقی مانده است.
گاه نا آگاهی‌های فردی و محرومیت‌های تحمیل شده از جامعه دنیای تکنولوژی را برای ما به رنگ سیاه در می‌آورد و هر روزه انسان‌های بسیاری خصوصاً #کودکان و #زنان بی‌شماری #قربانی عدم آگاهی و قابلیت‌های سو استفاده از تکنولوژی می‌شوند. در جوامع محروم که حجم مشکلات ما در هم آمیخته با نبود آزادی است و مجالی برای آرزوها و بلند پروازی‌ها وجود ندارد این سیاهی‌ها بیشتر شدت یافته است و باعث شده است که در جهان دیگری آرزوهای‌مان را جستجو کنیم، جهانی دیگری که برای ما ناشناخته است ولی تصور می‌کنیم و امیدواریم که از جهان خود آزادترو روشن‌تر باشد.
من در این چیدمان سیاه، با سیاه‌کردن این وسیله در واقع به سوگ اتفاق‌های جهان خود نشسته‌ام و می‌خواهم ناآگاهی‌های خودمان را به زیر سوال ببرم که چطور دنیای سیاهی برای ما به وجود آورده است، سیاه در #فرهنگ ما همچنان تداعی مرگ و عزاداری است و با گل های سفید از یک سو می‌خواهم با بالابردن سطح #آگاهی و شعورمان برای جهان قابلیت‌های روشن‌تری پیش‌بینی کنم و از سوی دیگر این گل‌های سفید نماد یادبود، #همدلی و #صلح است که در بیشتر فرهنگ‌ها معنایی مشترک دارد.
یاد #سانازنظامی و تمامی #قربانیان #خشونت و دنیای #تکنولوژی گرامی باد...
بهار داعی
از مجموعه ' سیاه '، از نمایشگاهی با عنوان " این خانه سیاه است "
تاریخ اثر: دسامبر ۲۰۱۵
شما چه فکر می‌کنید؟
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
و باز قصه ی غم‌انگیز دیگری از روابط انسانی اتفاق افتاد!
ساناز در ۸ دسامبر ۲۰۱۳ به دستِ همسرش مورد خشونت‌های شدید جسمانی قرار گرفت و تا پیش از آمدن پلیس بی هوش شد و به کما رفت و بدون هیچ یک از اعضا خانواده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳ با همراهی پرستار‌ها و دکترهای همان بیمارستانی که در آن اهدای اعضای او صورت گرفته بود به خاک سپرده شد.
می‌توان گفت زندگی همهٔ ما امروز به شدت با تکنولوژی و دنیای #اینترنت پیوند خورده است، اگرچه این ابزار بسیاری از مشکلات را حل و دنیا را برای ما کوچک‌تر و بی‌‌مرزتر کرده است و ارتباط و ازدواجِ زنان را از شکلِ منفعل و سنتی آن خارج کرده است ولی همچنان مشکلاتِ زیادی بر سر راه زنان باقی مانده است.
گاه نا آگاهی‌های فردی و محرومیت‌های تحمیل شده از جامعه دنیای تکنولوژی را برای ما به رنگ سیاه در می‌آورد و هر روزه انسان‌های بسیاری خصوصاً #کودکان و #زنان بی‌شماری #قربانی عدم آگاهی و قابلیت‌های سو استفاده از تکنولوژی می‌شوند. در جوامع محروم که حجم مشکلات ما در هم آمیخته با نبود آزادی است و مجالی برای آرزوها و بلند پروازی‌ها وجود ندارد این سیاهی‌ها بیشتر شدت یافته است و باعث شده است که در جهان دیگری آرزوهای‌مان را جستجو کنیم، جهانی دیگری که برای ما ناشناخته است ولی تصور می‌کنیم و امیدواریم که از جهان خود آزادترو روشن‌تر باشد.
من در این چیدمان سیاه، با سیاه‌کردن این وسیله در واقع به سوگ اتفاق‌های جهان خود نشسته‌ام و می‌خواهم ناآگاهی‌های خودمان را به زیر سوال ببرم که چطور دنیای سیاهی برای ما به وجود آورده است، سیاه در #فرهنگ ما همچنان تداعی مرگ و عزاداری است و با گل های سفید از یک سو می‌خواهم با بالابردن سطح #آگاهی و شعورمان برای جهان قابلیت‌های روشن‌تری پیش‌بینی کنم و از سوی دیگر این گل‌های سفید نماد یادبود، #همدلی و #صلح است که در بیشتر فرهنگ‌ها معنایی مشترک دارد.
یاد #سانازنظامی و تمامی #قربانیان #خشونت و دنیای #تکنولوژی گرامی باد...
بهار داعی
از مجموعه ' سیاه '، از نمایشگاهی با عنوان " این خانه سیاه است "
تاریخ اثر: دسامبر ۲۰۱۵
شما چه فکر می‌کنید؟
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech