@dialogue1402
کوروش در تورات

پادشاهان پارس به عنوان فرمانروایانی که عمدتاً در کاخ خود در شوش و یا در پارسه (تخت‌جمشید) نشسته بودند و به دوردست‌ها حکم می‌راندند، برای طرف‌های درگیر در سوریه، اسرائیل، یهودا، یونان و مصر، در حکم یک قدرت فرامنطقه‌ای بودند. در عهد عتیق، غالباً تصویر مثبتی از آنها وجود دارد. در کتاب اشعیاء نبی، آیات یکم تا سوم، از فصل چهل و پنجم، مشخصاً کوروش، بنیان‌گذار شاهنشاهی هخامنشی، «مسیح» خداوند نامیده می‌شود که مبتنی بر خواست و مشیت یهوه، خدای بنی‌اسرائیل عمل می‌کند.

ریچارد پین (Richard Payne)، پژوهشگر تاریخ باستان و متخصص دوران ساسانیان می‌نویسد که مسیحیان در دوره‌ی ساسانی، بر اساس همین تصاویر مثبت از پادشاهان قدیم پارس بود که به عملکرد بی‌طرفانه‌ی پادشاهان ساسانی، خوش‌گمان بودند.

در اپیزود دهم از دیگری‌نامه با نام «از ساسانیان تا سکولاریسم» بخش‌هایی از مقاله مشهور ریچارد پین را نقل کرده‌ایم. برای دسترسی به این اپیزود از لینک زیر استفاده کنید:

‏https://dialog.tavaana.org/podcast_others_10/

#سیاست_دینی #کوروش #مسیح #رواداری #جهان_وطنی #هخامنشیان

‏ @dialogue1402