چرا صحبت از رعایت #قانون و #حقوق_‌بشر هراس‌انگیز است؟

مسعود کردپور روزنامه‌نگار و دبیر آموزش‌و‌پرورش کردستان است. او و برادرش خسرو کردپور ماه‌ها است که در زندان به سر می‌برند. مسعود کردپور پس از دستگیری برادرش خسرو، برای پی‌گیری وضعیت او به اداره اطلاعات مهاباد مراجعه می‌کند که خود نیز بازداشت می‌شود. این دو برادر چهارشنبه ۵ تیرماه ۱۳۹۲ پس از سپری‌کردن ۱۱۱ روز بازداشت در اداره اطلاعات مهاباد و ارومیه به زندان مرکزی مهاباد منتقل می‌شوند و پس از گذشت ۴ ماه بازداشت در روز ۶ تیرماه به همراه برادرش توسط بازپرس شعبه دوم دادسرای انقلاب مهاباد بدون حضور وکیل تفهیم اتهام می‌شوند و اتهامات مسعود کردپور چنین اعلام می شود: اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، توهین به مقام رهبری، و فعالیت تبلیغی علیه نظام و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی. برادران کردپور مجموعا توسط دادگاه انقلاب مهاباد به تحمل ۹ سال و شش ماه حبس تعزیری همراه با تبعید محکوم می‌شوند که سهم مسعود کردپور از این حکم ۳ سال حبس بابت اجتماع و تبانی و ۶ ماه از بابت فعالیت‌های تبلیغی است.

مسعود #کردپور در خطاب به سه تن از مهمترین مسئولان حکومت جمهوری اسلامی، از جمله حسن روحانی، می‌گوید: "رئیس جمهور منتخب جناب دکتر روحانی، برای حل مشکلات و معضلات کشور راه های #گفتگو و #مفاهمه بین حاکمیت و #نهادهای_مدنی و روزنامه نگاران شجاع و منتقد و حتی مخالف باید باز باشد... راه برقراری #امنیت در منطقه و توسعه و پیشرفت در مناطق کردنشین، به رسمیت شناختن #آزادی های مشروع و قانونی #شهروندان است."

متن کامل نامه را در ادامه می‌خوانید: https://goo.gl/Z0isss

#توانا
@Tavaana_TavaanaTech

«هر بار که شهرداری دستفروشی را کتک می‌زند یا کارگری را می‌کشد و کودک کاری را مورد حمله قرار می‌دهد و خبر یا ویدئویی از این ماجرای تلخ منتشر می‌شود، احساس خشم و درد افکار عمومی را فرار می‌گیرد. احساسی که اغلب به بیان مطالبه‌ای منجر نمی‌شود و هر چند احساسی نیکو و انسانی است اما در نهایت راه به جایی نمی‌برد. احساسات همانگونه که در ذات خود چنین است بعد از مدت کوتاهی فروکش می‌کند تا حادثه‌ی تلخ دیگری و غم و اندوه دیگری.
اما ما شهروندان باید بدانیم که اگر این احساسات به تعقل پینود نخورد و نتیجه‌ی این تعقل در مطالباتی مانند وجود سندیکاها برای کارگران و ساماندهی ِ دستفروشان و برنامه‌ر یزی برای کودکان کار و مانند این متبلور نشود متاسفانه این‌گونه حوادث تلخ همچنان تکرار می‌شود.

نبود سندیکاهای مستقل کارگری در ایران و سرکوب نهادهای مدنی یکی از دلایل رخ‌دادن این‌گونه حوادث تلخ است. نداشتن سندیا باعث می‌شود که کارگران شلاق بخورند و دستفروشان کنک بخورند و کارگران حتا کشته بشوند. باید ورای احساسات انسانی به این مطالبات هم توجه بشود. ریشه نابسامانی فقط در بد بودن حاکمان و مسئولان نیست بلکه نبود نهادها و سندیکاها باعث می‌شود که مسئولان امر مانعی سر راه رفتارهای غیر انسانی خود نداشته باشند.»

نظر شما در مورد این نوشته‌ی یکی از همراهان توانا چیست؟
goo.gl/LJYMkH
مطالب مرتبط:

خبر خوش برای همراهان توانا این‌که به زودی دوره‌هایی که مانند همیشه رایگان و برای عموم آزاد است برگزار می‌شود که در آن در مورد موضوعات مهم و مختلفی بحث می‌شود.موضوعاتی مانند:
حقوق کار و سازماندهی کارگری
حمایت‌گری از گروههای سرکوب‌شده
حمایت‌گری از دختران آسیب‌پذیر
حمایت‌گری از حقوق دگرباشان
استانداردهای انتخابات آزاد و منصفانه
دستیابی به انتخابات آزاد و منصفانه
تاثیرگذاری بر انتخابات با حمایت‌گری مطالبه‌محور
الفبای حمایت‌گری
حمایت‌گری از حقوق معلولان/دگرتوانان

برای ثبت‌نام به سایت توانا بروید:
https://tavaana.org/user/register

اگر نمی‌توانید سایت توانا را باز کنید از اینجا ثبت‌نام کنید:
https://goo.gl/j0DLwP

از طریق ایمیل support@tavaana.org هم می توانید ثبت نام کنید، نام دوره را در متن ایمیل و "ثبت نام کلاس آموزشی" را در عنوان ایمیل بنویسید.

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ