Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
چگونه با عادی‌سازی اعدام و خشونت دولتی در جامعه مقابله کنیم؟
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه که به خاطر مواضع انتقادی‌اش از سمت خود اخراج شده است، در یک فایل صوتی به موضوع عادی‌شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی پرداخته و تأثیرات مخرب این پدیده بر جامعه را تشریح می‌کند. او می‌گوید:
«عادی شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی می‌تواند پیامدهای منفی متعددی بر جامعه داشته باشد. این امر نه تنها حساسیت عمومی نسبت به نقض حقوق بشر را کاهش می‌دهد، بلکه باعث گسترش ترس و ناامیدی در میان مردم می‌شود. وقتی افراد به شنیدن اخبار اعدام عادت می‌کنند، ممکن است این وضعیت را طبیعی بدانند و در نتیجه، انگیزه‌ای برای مقابله با ظلم و بی‌عدالتی نداشته باشند.»
او برای جلوگیری از این وضعیت و کاهش اثرات منفی آن، چند راهکار ارائه می‌کند:
۱. آگاهی‌رسانی: دکتر باقری‌نیا تأکید کرد که افزایش آگاهی درباره حقوق بشر و پیامدهای اعدام‌ها می‌تواند مردم را نسبت به اهمیت این موضوع حساس‌تر کند.
۲. گفتگو و تبادل نظر: وی ایجاد فضایی برای بحث و تبادل نظر درباره این مسائل را عاملی مهم در افزایش آگاهی عمومی دانست.
۳. حمایت از سازمان‌های حقوق بشری: او از مردم خواست تا با حمایت از نهادهای فعال در زمینه حقوق بشر، صدای مخالفان را تقویت کنند.
۴. استفاده از رسانه‌های اجتماعی: به گفته او، رسانه‌های اجتماعی ابزار قدرتمندی برای انتشار اطلاعات در مورد نقض حقوق بشر و رساندن صدای مظلومان به گوش دیگران هستند.
۵. مشارکت در فعالیت‌های مدنی: دکتر باقری‌نیا بر اهمیت حضور در تجمعات، کارزارها و سایر فعالیت‌های مدنی برای تقویت احساس همبستگی و ایجاد تغییرات مثبت تأکید کرد.
او در پایان سخنانش خاطرنشان می‌کند که با اتخاذ این اقدامات، می‌توان از عادی‌سازی اخبار اعدام و خشونت‌های دولتی جلوگیری کرد و جامعه‌ای آگاه‌تر و حساس‌تر نسبت به مسائل حقوق بشری ساخت.
او در انتها شعری از میرطاها حسینی را می‌خواند.
#حسن_باقری_نیا #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه که به خاطر مواضع انتقادی‌اش از سمت خود اخراج شده است، در یک فایل صوتی به موضوع عادی‌شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی پرداخته و تأثیرات مخرب این پدیده بر جامعه را تشریح می‌کند. او می‌گوید:
«عادی شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی می‌تواند پیامدهای منفی متعددی بر جامعه داشته باشد. این امر نه تنها حساسیت عمومی نسبت به نقض حقوق بشر را کاهش می‌دهد، بلکه باعث گسترش ترس و ناامیدی در میان مردم می‌شود. وقتی افراد به شنیدن اخبار اعدام عادت می‌کنند، ممکن است این وضعیت را طبیعی بدانند و در نتیجه، انگیزه‌ای برای مقابله با ظلم و بی‌عدالتی نداشته باشند.»
او برای جلوگیری از این وضعیت و کاهش اثرات منفی آن، چند راهکار ارائه می‌کند:
۱. آگاهی‌رسانی: دکتر باقری‌نیا تأکید کرد که افزایش آگاهی درباره حقوق بشر و پیامدهای اعدام‌ها می‌تواند مردم را نسبت به اهمیت این موضوع حساس‌تر کند.
۲. گفتگو و تبادل نظر: وی ایجاد فضایی برای بحث و تبادل نظر درباره این مسائل را عاملی مهم در افزایش آگاهی عمومی دانست.
۳. حمایت از سازمان‌های حقوق بشری: او از مردم خواست تا با حمایت از نهادهای فعال در زمینه حقوق بشر، صدای مخالفان را تقویت کنند.
۴. استفاده از رسانه‌های اجتماعی: به گفته او، رسانه‌های اجتماعی ابزار قدرتمندی برای انتشار اطلاعات در مورد نقض حقوق بشر و رساندن صدای مظلومان به گوش دیگران هستند.
۵. مشارکت در فعالیت‌های مدنی: دکتر باقری‌نیا بر اهمیت حضور در تجمعات، کارزارها و سایر فعالیت‌های مدنی برای تقویت احساس همبستگی و ایجاد تغییرات مثبت تأکید کرد.
او در پایان سخنانش خاطرنشان می‌کند که با اتخاذ این اقدامات، می‌توان از عادی‌سازی اخبار اعدام و خشونت‌های دولتی جلوگیری کرد و جامعه‌ای آگاه‌تر و حساس‌تر نسبت به مسائل حقوق بشری ساخت.
او در انتها شعری از میرطاها حسینی را می‌خواند.
#حسن_باقری_نیا #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه پنج تن از زندانیان سیاسی دهه شصت در محکومیت تأیید حکم اعدام سه زندانی سیاسی
ملت شریف و دردمند ایران!
۴۶ سال است رژیم مستبد حاکم بر میهن عزیزمان ایران با ارعاب، وحشی‌گری، کشتار، فروش و غارت اموال ملی، تعطیلی و نابودی کارخانجات و تمام زیرساخت‌های اقتصادی، سقوط سطح بهداشت عمومی، سقوط خط فقر به دره مرگ، نابودی سیستم آموزشی، اخراج، بازداشت و زندانی کردن معلمان دلسوز و آزاده، تبعیض جنسیتی، قومی و مذهبی، سانسور مطبوعات، دستگیری، اعدام و شکنجه وسیع زنان و مردان، نویسندگان دگراندیش، دانشجویان، کارگران و فعالان کنشگر مدنی و سیاسی، تلاش کرده است چند صباحی ادامه حکومت فاشیزم دینی خود را تضمین کند.
حاکمیت ملایان در این چهل‌وشش سال چیزی جز فقر و بیکاری، فساد و فحشا، جنگ و خون‌ریزی با ایجاد گروه‌های نیابتی، ترور، وحشت‌افکنی و از بین بردن عزت و کرامت ملت ایران در عرصه ملی و جهانی به ارمغان نیاورده است. یکی با «نوشیدن جام زهر» و دیگری با «نرمش قهرمانانه»، تداوم حیات ننگین خود به هر قیمت را رقم زده‌اند.
اینک، به یمن جنبش پیشتاز زنان، تمامی راه‌های خود در منطقه و جامعه جهانی را بسته دیده و به مانند دهه خونبار ۶۰، روی به طناب دار آورده است. با صدور احکام اعدام برای فعالان سیاسی، می‌خواهد جنبش بنیان‌کن و پیشتازانه زنان ایران را به عقب رانده یا سترون سازد.
بیدادگاه‌های دیکتاتور حاکم با صدور احکام سنگین برای شریف‌ترین و رشیدترین فرزندان این آب‌وخاک: پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی، می‌کوشد وانمود کند که همچنان توان سرکوب جنبش انقلابی مردم و زنان قهرمان ایران را دارد.
ما، زندانیان سیاسی سابق، ضمن محکوم کردن احکام قرون وسطایی اعدام، از سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری می‌خواهیم با ابزارهای موجود جهت لغو احکام ضدبشری اعدام اقدام کنند.
در این برهه، وظیفه خود می‌دانیم از کلیه آزادی‌خواهان، فعالان سیاسی، مدنی و اجتماعی در ایران و سراسر جهان بخواهیم اعتراض خود را نسبت به این حکم ظالمانه اعلام کنند.
شب نمی ماند، سحر نزدیک است.
زنده بادآزادی
یونس آزادبر
احمدبهنامی
عقیل رهنما
ابراهیم حضوری
عباس حقگو
#پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه پنج تن از زندانیان سیاسی دهه شصت در محکومیت تأیید حکم اعدام سه زندانی سیاسی
ملت شریف و دردمند ایران!
۴۶ سال است رژیم مستبد حاکم بر میهن عزیزمان ایران با ارعاب، وحشی‌گری، کشتار، فروش و غارت اموال ملی، تعطیلی و نابودی کارخانجات و تمام زیرساخت‌های اقتصادی، سقوط سطح بهداشت عمومی، سقوط خط فقر به دره مرگ، نابودی سیستم آموزشی، اخراج، بازداشت و زندانی کردن معلمان دلسوز و آزاده، تبعیض جنسیتی، قومی و مذهبی، سانسور مطبوعات، دستگیری، اعدام و شکنجه وسیع زنان و مردان، نویسندگان دگراندیش، دانشجویان، کارگران و فعالان کنشگر مدنی و سیاسی، تلاش کرده است چند صباحی ادامه حکومت فاشیزم دینی خود را تضمین کند.
حاکمیت ملایان در این چهل‌وشش سال چیزی جز فقر و بیکاری، فساد و فحشا، جنگ و خون‌ریزی با ایجاد گروه‌های نیابتی، ترور، وحشت‌افکنی و از بین بردن عزت و کرامت ملت ایران در عرصه ملی و جهانی به ارمغان نیاورده است. یکی با «نوشیدن جام زهر» و دیگری با «نرمش قهرمانانه»، تداوم حیات ننگین خود به هر قیمت را رقم زده‌اند.
اینک، به یمن جنبش پیشتاز زنان، تمامی راه‌های خود در منطقه و جامعه جهانی را بسته دیده و به مانند دهه خونبار ۶۰، روی به طناب دار آورده است. با صدور احکام اعدام برای فعالان سیاسی، می‌خواهد جنبش بنیان‌کن و پیشتازانه زنان ایران را به عقب رانده یا سترون سازد.
بیدادگاه‌های دیکتاتور حاکم با صدور احکام سنگین برای شریف‌ترین و رشیدترین فرزندان این آب‌وخاک: پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی، می‌کوشد وانمود کند که همچنان توان سرکوب جنبش انقلابی مردم و زنان قهرمان ایران را دارد.
ما، زندانیان سیاسی سابق، ضمن محکوم کردن احکام قرون وسطایی اعدام، از سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری می‌خواهیم با ابزارهای موجود جهت لغو احکام ضدبشری اعدام اقدام کنند.
در این برهه، وظیفه خود می‌دانیم از کلیه آزادی‌خواهان، فعالان سیاسی، مدنی و اجتماعی در ایران و سراسر جهان بخواهیم اعتراض خود را نسبت به این حکم ظالمانه اعلام کنند.
شب نمی ماند، سحر نزدیک است.
زنده بادآزادی
یونس آزادبر
احمدبهنامی
عقیل رهنما
ابراهیم حضوری
عباس حقگو
#پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech