حسین زمان: 13 سال است ممنوع‌الکارم
زمان تصریح کرد: هم‌اکنون هیچ درآمدی ندارم و از ذخیره‌ها استفاده می‌کنم. اگر اوضاع بهتر شود می‌توانم بروم در یکی از کافه‌های کیش بخوانم یا تاکسی بگیرم و به عنوان راننده تاکسی فعالیت کنم.
حسین زمان: 13 سال است ممنوع‌الکارم
حسین زمان - خواننده - می‌گوید که ۱۳ سال است به صورت غیررسمی از تمامی فعالیت‌های فرهنگی و موسیقی محروم است.

زمان در گفت‌وگو با «ایلنا»، با اشاره به سال‌های ممنوع‌الکاری خود گفت: در زمان مدیریت علی لاریجانی در صدا وسیما نامه‌ مکتوبی به تمامی شبکه‌ها و زیرمجموعه‌ها ارسال شد که هیچ یک از آثار من اجازه پخش ندارد و دلیل آن حرف‌های سیاسی بود که بیان کرده بودم.

وی افزود: از ۱۳ سال پیش نیز اجازه فعالیت و تولید آلبوم را ندارم. زمان احمدی‌نژاد هم جلوی همه فعالیت‌های من گرفته شده و هنوز هم ادامه دارد.

این خواننده اظهار کرد: حتی به کارهایی که خودم بخواهم تولید کنم اجازه انتشار نمی‌دهند. نمی‌توانم نه آلبوم منتشر کنم نه کنسرت بگذارم و نه هیچ فعالیت دیگری داشته باشم.

زمان ادامه داد: بعد از سخنان سخنگوی وزیر ارشاد که گفت ما ممنوع‌الکار نداریم به وزیر نامه دادم و گفتم حداقل #صداقت داشته‌ باشید و واقعیت را بگویید. #دروغ نگویید که ممنوع‌الکار نداریم.

وی با بیان اینکه حتی اجازه تدریس نیز ندارم، گفت: پیش از این حدود ۲۸ سال در #دانشگاه تدریس می‌کردم. آخرین بار عضو هیات علمی پردیس بین‌المللی دانشگاه شریف بودم. از دو سال پیش هم نامه آمده که حق تدریس ندارم و امروز هم جلوی تدریسم گرفته شده و هم جلوی فعالیت هنری‌ام. فقط مانده جلوی نفسم را بگیرند.

زمان تصریح کرد: هم‌اکنون هیچ درآمدی ندارم و از ذخیره‌ها استفاده می‌کنم. اگر اوضاع بهتر شود می‌توانم بروم در یکی از کافه‌های کیش بخوانم یا تاکسی بگیرم و به عنوان راننده تاکسی فعالیت کنم.

وی ادامه داد: برای فعالیت خود بسیار پیگیری کردم به گونه‌ای که برخی تعجب می‌کنند چرا اینقدر پیگیرم. همین دو هفته پیش به دیدن طالبی (سرپرست دفتر #موسیقی) رفتم و باز هم به من اعلام شد که اجازه فعالیت ندارم. گفتم حداقل کتبی اعلام کنید اما هنوز بعد از دو هفته به من اعلام نشده است.

زمان افزود: من هیچ کار خلاف قانونی انجام ندادم بلکه فقط حرف زدم و ابراز عقیده کردم که آن هم در راستای وظیفه هنری خودم بود زیرا وظیفه #هنرمند آگاهی‌بخشی و #روشنگری است.
@Tavaana_TavaanaTech

روز جهانی #فلسفه

در این جستار تاثیرگذار، فیلسوف آلمانی ایمانوئل کانت (۱۷۲۴-۱۸۰۴) خطوط کلی تکوین تکامل تاریخ به سوی مقصود غایی آن را ترسیم می‌کند. از دیدگاه کانتی، سرانجام تاریخ چیزی نخواهد بود مگر #روشن‌گری #بشریت در چارچوب یک #نظم متحدالشکل و واحد جهانی مبتنی بر #جمهوریت. #کانت با توصیف دوپارگی نوع بشر میان، از یک سو، تمایل وی به زندگی در قالب باهمآد اجتماعی و، از سوی دیگر، گرایش طبیعی‌اش به تضاد و برخورد، نهایتا به این نتیجه می‌رسد که این تنش بنیادین در غایت خویش به این منجر خواهد شد که بشر قابلیت خویش به عنوان یک موجود عقلایی و خردبنیاد را کاملا محقق سازد. در طی این فرآیند و تا دستیابی به غایتی از این دست، به باور کانت، جنگ‌ها نه تنها دولت‌ها را بیش از پیش وادار به شناسایی اهمیت مذاکرات صلح‌آمیز خواهند کرد، که حاکمان و دولت‌مردان را بر آن خواهند داشت تا به قصد بالا بردن بهره‌وری اقتصادی و تحکیم پایه‌های نظام سیاسی، دامنه آزادی‌های شهروندان خویش را نیز افزایش دهند. در نهایت، کانت بر این باور است که جهان، در پایان تاریخی چنین فرآیندی، بر پایه یک نظم جهانی فدرال و متشکل از جمهوری‌‌های متحدالشکل و یکپارچه، اداره خواهد شد. در سال ۱۷۸۴، یعنی در زمانی که این جستار کانت به رشته تحریر در می‌آمد، جمهوری‌ها در سطح جهان انگشت‌شمار بودند. ولی با گذشت زمان و به ویژه با گسترش چشم‌گیر این نوع نظم سیاسی در چهارگوشه دنیا و بسط نظام‌های دموکراتیک در قرن بیستم، بسیاری از صاحب‌نظران بر این باورند که تاریخ معاصر و مدرنیته، شاهدی بر حقانیت مکتب کانتی به‌شمار می‌روند.

https://goo.gl/DgBeqL

@Tavaana_Tavaanatech

👇👇👇👇👇👇👇👇👇

صعود و سقوط خرافات‎
طرحی از شاهرخ حیدری
پس از انتشار خبر سقوط هلی‌کوپتر ابراهیم رئیسی و حسین امیرعبداللهیان مقامات جمهوری اسلامی از جمله علی خامنه‌ای از مردم خواستند که برای سلامتی آن‌ها دعا کنند. از دیگر سو نهایتا سپاه پاسداران و نهادهای امدادی ناکام ماندند و محل سقوط، با پهپاد اعزامی ترکیه شناسایی شد.
جمهوری اسلامی سال‌هاست با قلع و قمع تمام باورها و ترویج خرافات در صدد اسلامی‌کردن کشور است و از طرف دیگر مدعی پیشرفت و رکوردهای بسیار و مکرر در زمینه علم و فناوری است، اما همیشه واقعیت خلاف این پیشرفت‌هاست.
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/ebrahim-raisi-crash-helicopter/
#گفتگو_توانا #شاهرخ_حیدری #خرافات_مذهبی #روشنگری_دینی

@dialogue1402

‌
بسیاری از مردم دوست دارند رویدادهایی مانند درگذشت یا تولد و ازدواج معمولا با مراسمی احساسی، زیبا و صمیمانه گرامی داشته شود. انتخاب شکل مراسم می‌تواند نشانی از این باشد که فرد در زندگی چه چیزهایی را ارزشمند می‌داند.

ناصر تقوایی، کارگردان بزرگ و اندیشمند ایرانی، در واپسین خواسته‌اش چنین کرد: خاک‌سپاری با موسیقی فولکلور (بومی) و جامه‌های سپید.

در جامعه‌ای همه‌چیز از جمله رویدادهای مهم زندگی به تصرف نهاد مذهب درآمده است، چنین انتخابی بازگرداندن کرامت انسانی و تاکید بر حق انتخاب افراد است.

تقوایی به‌جای آیین‌هایی که بر فریاد و بنده‌ بودن استوارند، آیینی شخصی و بسیار ساده و صمیمانه برگزید که بر زیبایی و آرامش تکیه دارد. او یادآور شد که انسان می‌تواند آزادانه و آگاهانه بر شکلِ زیست خود تصمیم بگیرد، چنان‌که در آثارش آزادانه بر زندگی اندیشیده بود.

شاید این همان روح روشنگری است که ایران ما بدان نیاز دارد: بازخوانی آیین‌ها ، پس گرفتن ساحت‌ها و عرصه‌ها.

هر فردی و هر نسلی حق دارد آیینِ خود را انتخاب کند یا بیافریند. نسلِ امروز، خسته از نمایش‌های سطحی پرهیاهو و اشک‌های نمایشی و اجباری، به دنبال اصالت و صداقتی آرام است؛ صداقتی که در سپیدی لباس و صدای سازهای بومی ما نهفته است. این انتخاب فردی، پژواکی جمعی دارد: نشانه‌ای از تغییری تدریجی در روح جامعه‌ای که می‌خواهد از ترس به سوی آگاهی حرکت کند.

شاید ما هنوز آماده‌ رهایی از تمام سنت‌های مرگ‌اندیش و مرده‌پرست گذشته نباشیم، اما هر گامی در این مسیر، حرکتی به سوی زیستنی انسانی‌تر است.

آنچه ناصر تقوایی بر جای گذاشت، تنها فیلم‌ها و تصویرهای ماندگار نبود، بلکه شجاعتی بی‌صدا بود؛ شجاعتِ گفتن اینکه حتی در لحظه‌ی آخر، می‌توان صادق و آزاد ماند و زیبایی، زندگی و آزادی را پاس داشت.

تصویر بالا: خاکسپاری ناصر تقوایی ۱۴۰۴
تصویر پایین: خاکسپاری روح‌الله خمینی ۱۳۶۸

#ناصر_تقوایی #سینما #سانسور #آیین #روشنگری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402