گلشیفته فراهانی، بازیگر، در واکنش به قتل داریوش مهرجویی و همسرش نوشت:
«ايران را چه شده كه داريوشِ مهرجويى‌اش را در ٨٣ سالگى، در كنار همسرش با چاقو شرحه‌شرحه می‌کنند؟»
قتل فجیع داریوش مهرجویی و همسرش، و تشابه عجیب این قتل با قتل هولناک داریوش و پروانه فروهر، جامعه ایران را دچار شوک کرده است.

سخنگوی خانه سینما، سه روز عزای عمومی برای اهالی سینما اعلام کرده است.

#یاری_مدنی_توانا
#داریوش_مهرجویی
#قتل
#سینما

@Tavaana_TavaanaTech

انقلاب اسلامی و آثار آن

قبل از انقلاب حدود ۴۵۰ سینما وجود داشت. یعنی برای هر ۷۰ هزار نفر یک

اکنون (سال ۱۳۹۷) حدود ۳۸۰ سالن سینمای فعال در ایران وجود دارد. یعنی برای هر ۲۱۳ هزار نفر یک سینما.


متوسط شمارگان یک کتاب که در پایان حکومت پهلوی بیش از ۷۰۰۰ جلد بود،‌ حالا به طور متوسط به حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ جلد رسیده است.

#انقلاب_اسلامی #سینما #کتاب #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«متروپل آبادان خوزستان همیشه مظلوم🖤
آوارهایی که بر سر مردم ریختید رو هیچ وقت از یاد نخواهیم برد #سینما_رکس هایی که سوزانید را از یاد نخواهیم برد
ظلم ستم‌هایی که بر سر وطن آوردید را فراموش نخواهیم کرد جوانان و انسان‌های بی گناه میهن با آرزوهای زیبا برای زندگی را از یاد نخواهم برد و مطمئنا آه مادران سرزمین بر سر شما گرفته خواهد
نور بر تاریکی پیروز خواهد شد.»

متن و ویدیو از پوریا افضلی

- ریزش ساختمان متروپل حادثه‌ای بود که نتیجه فساد سیستماتیک در حکومت بود. در آن واقعه حدود ۵۰ نفر از هموطنانمان جانشان را از دست دادند. حکومت اما معترضان و خبرنگاران را بازداشت کرد!


#متروپل
#سینما_رکس
#آبادان
#ایران
#آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به نظر شما ابراهیم رییسی چه خدمتی به سینما کرد؟

مطلب خبرگزاری حکومتی در آستانه سالگرد آتش زدن سالگرد سینما رکس آبادان توسط انقلابیون پنجاه و هفت را ببینید که با عنوان «آسیب مستقیم به سینما بعد از شهادت رییس جمهور» منتشرشده است!

واقعیت این است که جمهوری اسلامی هم سینما را تا حد زیادی نابود کرد و هم بقایای /ان را از محتوا تهی ساخت و به ابزار ترویج ایدئولوژی تبدیل کرد. در این میان شخصی مانند ابراهیم رییسی هم نقش مهمی در پیشبرد اهداف این حکومت داشته و از افراد سرکوبگر سیستم بوده است.

#سینما #جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #ابراهیم_رییسی

@Tavaana_TavaanaTech

امروز ۲۱ شهریورماه روز ملی سینما است.
به گفته سخنگوی رئيس خانه سینما «۳۰۰ هنرمند در ایران بنا به دلایل سیاسی، اجتماعی، امنیتی و یا پرونده‌های باز قضایی از فعالیت منع شده‌اند.»
روزنامه «فرهیختگان»، می‌نویسد؛ رسول صدرعاملی روز دوشنبه ۱۹ شهریور، در یک نشست مطبوعاتی گفت:
«پس از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، هیچ مراسمی تحت عنوان جشن روز ملی سینما برگزار نشده؛ زیرا به دلیل محرومیت شماری از هنرمندان از فعالیت در عرصه سینما، برگزاری این مراسم‌ها ناعادلانه بوده است.»
سینماگران ایران در دوران جمهوری اسلامی با محدودیت‌های بسیاری مواجه بوده‌اند.
باران کوثری، ویشکا آسایش، ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی، پانته‌آ بهرام، هنگامه قاضیانی، پگاه آهنگرانی، مریم بوبانی، گلاب آدینه، فاطمه معتمدآریا، شقایق دهقان، افسانه بایگان و تعداد دیگری از هنرمندان در فهرست بازیگرانی هستند که ممنوع‌کار شده‌اند.
برای رخشان بنی‌اعتماد و باران کوثری هم چندی پیش به دلیل حضور بدون حجاب اجباری در یک نشست نقد و بررسی فیلم پرونده قضایی تشکیل شده است.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#سینما
@Tavaana_TavaanaTech

امیر ملک‌مطیعی، فرزند ناصر ملک‌مطیعی هنرمند فقید کشورمان، با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

«۶ سال از رفتنِ ناصر ملک مطیعی گذشت!
هنوز به قول معروف، وِل نمی‌کنید؟!
هنوز دل تاریکتان، پر از کینه است؟!
چند دهه فحاشی، هتاکی، اتهام‌زدن‌های ناجوانمردانه
و پرونده‌سازی‌های دروغین در آن به اصطلاح روزنامه!
به پدر من و دیگر هنرمندان قبل از انقلاب کافی نبوده؟!
اول انقلابتان که محاکمه‌اش کردید،
حالا هم نبش قبر کنید،
استخوان‌های پدرم را به دادگاه ببرید
و دوباره محاکمه کنید!!!»
قصد بازتاب هتاکی روزنامه کیهان را نداریم. اما این نکته را هم از یاد نبریم این بازیگر برجسته ایرانی پس از ۵۷ ممنوع‌التصویر شد محاکمه شد و حتی پس از فوت ایشان، بددلان حتی سنگ مزار او را تخریب کردند.

صفحه پسر ناصر ملک‌مطیعی در اینستاگرام
amirmalekmotie86

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ناصر_ملک_مطیعی
#سینما
@Tavaana_TavaanaTech

گفت‌وگوی جمعه، ۴۳: مریم ابراهیم‌وند، فیلمساز

مریم ابراهیم‌وندفیلمساز، از ۱۸ سالگی وارد سینما شده است. فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۹۱ آغاز کرده. او می‌گوید در تمام مدت فعالیتش در ایران درحال جنگیدن در یک سینمای حکومتی برای یک سینمای مستقل بوده است. می‌گوید زمانی که وارد وزارت ارشاد اسلامی شده بود برای تایید و ساخت فیلم، نگاه‌های حقیرانه می‌شده به او است. او به دلیل اعتراض به فلیمنامه‌‌های تحمیلی که با ایدئولوژی حکومتی همخوانی داشت، بارها تهدید شده است.
در سال ۱۳۹۹،برای ساخت فیلم «پانسیون دختران» درباره مسئله تجاوز به دختران در ایران و همچنین تهیه فیلم «۲۴ سپتامبر» که روایتی از حادثه منا در عربستان است، با اتهام «ساخت فیلم مبتذل» به هفت سال زندان محکوم شد.
در این برنامه مهدی موسوی، شاعر و نویسنده، درباره جرئیات فعالیت‌های او در سینمای ایران و چالش‌های او با حکومت مصاحبه می‌کند.
این برنامه ۲۷ مهر ۱۴۰۳ از صفحه انستاگرام آموزشکده توانا برگزار شده است.

سایت:
https://tavaana.org/fridays-43/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=wSDIe_Yb_L8
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/4677f8c6-18ca-431b-bc60-acaeda93d152

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#هنر_اعتراضی
#سینما
 
@Tavaana_TavaanaTech  
@seyedmehdimoosavi2

انقلاب اسلامی و آثار آن

قبل از انقلاب حدود ۴۵۰ سینما وجود داشت. یعنی برای هر ۷۰ هزار نفر یک

اکنون (سال ۱۳۹۷) حدود ۳۸۰ سالن سینمای فعال در ایران وجود دارد. یعنی برای هر ۲۱۳ هزار نفر یک سینما.


متوسط شمارگان یک کتاب که در پایان حکومت پهلوی بیش از ۷۰۰۰ جلد بود،‌ حالا به طور متوسط به حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ جلد رسیده است.

#انقلاب_اسلامی #سینما #کتاب #یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

جایزه فیلم آلمان ،لولا، که به فیلم «دانه انجیر معابد، تعلق گرفته بود، شامگاه شنبه ۱۹ اردیبهشت به محمد رسول‌اف اهدا شد.

این فیلم در بسیاری از رشته‌ها، از جمله بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی برای محمد رسول‌اف و بهترین بازیگر زن نقش مکمل برای نیوشا اخشی، نامزد دریافت جایزه شده بود. این فیلم در نهایت، جایزه بهترین نقش اصلی مرد را برای میثاق زارع، بازیگر اصلی در نقش قاضی سرکوب، به ارمغان آورد.
محمد رسول‌اف، در مراسم دریافت جایزه به تشدید اعدام‌ها در ایران اشاره کرد و یادی کرد از ۳ زندانی سیاسی زن، وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی، که به اعدام محکوم شده‌اند. او گفت:
«ما چکار کنیم که از دنیا بخواهیم در کنار مردم ما بایستند؟»


#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #محمد_رسول_اف #زن_زندگی_آزادی #فیلم #سینما #پخشان_عزیزی #وریشه_مرادی #شریفه_محمدی

@Tavaana_TavaanaTech

جعفر پناهی، کارگران، در نشست رسانه‌ای فیلم «یک تصادف ساده» در جشنواره کن، با اشاره به زندانی‌شدن حسین شنبه‌زاده و مهدی محمودیان، گفت:
«نمی‌توان بی‌تفاوت بود.»
فیلم «یک تصادف ساده» روایت‌کننده تجربه زندان و شکنجه به‌طرزی غیرمنتظره و صریح است. این اثر مخفیانه ساخته شده است.

پناهی روی صحنه گفت که فیلم خود را به کارگردانان ممنوع‌الکار در ایران، به‌ویژه زنان فیلم‌ساز و بازیگری تقدیم می‌کند که از جنبش‌های اعتراضی در دفاع از حقوق زنان حمایت کرده‌اند.
این نخستین حضور جعفر پناهی در یک جشنواره بین‌المللی طی ۱۵ سال گذشته است. نام مهدی محمودیان، زندانی سیاسی شناخته‌شده، نیز در تیتراژ فیلم به‌عنوان یکی از همکاران فیلمنامه‌نویسی دیده می‌شود.

ویدیو از حساب بابک غفوری‌آذر در شبکه اجتماعی ایکس


#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #جعفر_پناهی #فیلم #سینما

@Tavaana_TavaanaTech

لحظه‌ای جعفر پناهی ما را به اصل خودمان برگرداند
هنر به مثابه مقاومت و سینما به مثابه اعتراض

✍️مریم ابراهیم‌وند، کارگردان و زندانی سیاسی سابق

وقتی جعفر پناهی با «نخل طلا» گفت: به خانه برمی‌گردیم، من فقط یک لحظه، طعم آزادی را زیر زبانم مزه‌مزه کردم. طعمی نه در واقعیت، بلکه از زبانی زیر زبانی حس شد. نه آزادی‌ای که بشود به آن دست یافت، بلکه در اشاراتی که زبان نمی‌گوید اما دل می‌فهمد. در ایران، آزادی را نه می‌گذارند ببینی، نه اجازه می‌دهند بچشی.
تنها گاه‌گاهی، در صدای فیلمی توقیف‌شده چیزی شبیه آزادی را حس می‌کنی.
نخل طلای جعفر پناهی، فقط یک جایزه نبود. این نخل، صدای خفه‌شده‌ی میلیون‌ها انسانی بود که در دل سانسور، هنوز خواب بازگشت به خانه را می‌بینند. برای من، به‌عنوان یک هنرمند تبعیدشده و سرکوب‌شده از ایران، لحظه‌ای جعفر پناهی، ما را به اصل خودمان برگرداند،به هنر به‌مثابه مقاومت، به سینما به‌مثابه اعتراض.

در سرزمینی که حقیقت را شلاق می‌زنند، و تصویر را سانسور می‌کنند، جعفر پناهی یادمان داد هنر همیشه زنده است. حتی وقتی وطن، زنده نیست. و چه زیباست اگر پایان این مسیر، بازگشت به خانه باشد.

مریم ابراهیم وند هنرمند تبعیدی


#جعفر_پناهی #سینما #ایران #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جعفر پناهی که با فیلم «یک تصادف ساده» در جشنواره سینمایی کن درخشید و موفق شد نخل طلا را نصیب خود کند، به ایران بازگشت.
نخستین ساعات بامداد امروز گروهی از ایرانیان با فریاد زن، زندگی، آزادی به پیشواز جعفر پناهی رفتند.
فیلم «یک تصادف ساده» به صورت مخفیانه و بدون نظارت وزارت ارشاد و پیروی از قانون تحمیلی حجاب اجباری ساخته شده بود.
جعفر پناهی پس از دریافت جایزه نخل طلای جشنواره کن، از تمام ایرانیان، با هر عقیده و مرام، در داخل و خارج از کشور خواست اختلاف‌ها را کنار بگذارند و بر «آزادی، کرامت انسانی و دموکراسی» تمرکز کنند.
طرح از مانا نیستانی منتشرشده در دویچه‌وله فارسی

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #جعفر_پناهی #فیلم #سینما

@mananey
@dw_farsi
@Tavaana_TavaanaTech

‌
درخشش «باشو» در ونیز؛
تقدیر جشنواره از بهرام بیضایی پس از چهار دهه

در هشتاد و دومین جشنواره فیلم ونیز که شامگاه شنبه ۱۵ شهریور ۱۴۰۴ برگزار شد، سینمای ایران با موفقیت‌های تازه‌ای مورد توجه قرار گرفت.

فیلم ماندگار «باشو، غریبه کوچک» ساخته بهرام بیضایی توانست در بخش کلاسیک، جایزه بهترین فیلم ترمیم‌شده جشنواره را دریافت کند.

پیام بهرام بیضایی پس از اعلام این جایزه، توسط محمد رسول‌اف در مراسم پایانی قرائت شد. بیضایی در بخشی از پیام خود نوشت:
«درست چهل سال از فیلمبرداری این فیلم در شمال و جنوب ایران می‌گذرد. با این فیلم، همکاران ریشه کار مرا در کانون زدند. فیلم نزدیک به چهار سال کنار گذاشته شد، ولی امروز بعد از چهل سال با کمال فروتنی به همه قربانیان آن جنگ هشت‌ساله بی‌معنا درود می‌فرستم.»

بهرام بیضایی (زادهٔ ۱۳۱۷ در تهران) نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر و سینما، پژوهشگر و نویسنده برجسته ایرانی است که از او به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین هنرمندان معاصر یاد می‌شود. او در طول بیش از پنج دهه فعالیت، آثاری ماندگار چون رگبار، باشو، غریبه کوچک و مسافران را خلق کرده و همواره جایگاه ویژه‌ای در تاریخ سینمای ایران داشته است. بیضایی افزون بر کارگردانی، پژوهش‌های ارزشمندی در حوزه اسطوره، نمایش و فرهنگ ایرانی انجام داده است. او از خانواده‌ای بهایی برخاسته و در سال‌های پس از انقلاب اسلامی با محدودیت‌ها و فشارهای سیاسی و اجتماعی روبه‌رو شد؛ شرایطی که سرانجام به مهاجرتش به خارج از ایران و ادامه فعالیت در دانشگاه‌های معتبر جهان انجامید.

#باشو #بهرام_بیضایی #جنگ #سینما #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

مراسم گرامیداشت روز سینما با عنوان «در ستایش قصه‌های ماندگار یک ملت» شامگاه جمعه ۲۱ شهریور در موزه سینمای ایران برگزار شد.
در این مراسم  ستاره اسکندری گفت: «دل همه ما برای سینمای متفکر و مستقل تنگ شده است. تاریخ سینمای این مملکت همیشه بعد از اینکه حذف می‌کند به آن افتخار می‌کند.»
او افزود: «بسیار متاسفم که ترانه علیدوستی، باران کوثری، شقایق دهقان، پانته‌آ بهرام، هنگامه قاضیانی و دیگران در اینجا نیستند. سال‌ها بعد در روز ملی سینما دوباره حسرت می‌خوریم برای ستاره‌‌هایی که حذفشان کردیم و بعدها به آنها افتخار کردیم همچون بهروز وثوقی و ناصر ملک‌مطیعی و ....»
اسکندری افزود: «امیدوارم سیاست‌گذاران برای سینماگرانی که تنها به‌دلیل دگراندیش بودن با مسائل امنیتی دست و پنجه نرم می‌کنند، چاره کنند.»

لازم به ذکر است، در سال‌های اخیر بسیاری از هنرمندان عرصه سینما و تئاتر، به دلیل مواضع انتقادی‌شان، تحت پیگرد نهادهای امنیتی و قضایی قرار گرفته، بازداشت، زندانی، ممنوع‌التصویر و ممنوع‌الکار شدند.

این در حالی است که در تمام دوران جمهوری اسلامی، سانسور شدیدی بر هنر و اندیشه اعمال شده است و فیلمنامه‌ها با حذف، سانسور، عدم مجوز و فیلم‌های نامنطبق بر سلیقه حاکمیت با توقیف مواجه شده‌اند و بسیاری از سینماگران خانه‌نشین یا ناچار به  مهاجرت شده‌اند.

#سینما #سانسور #کتایون_ریاحی #جعفر_پناهی #مصطفی_رسول_اف #هنگامه_قاضیانی #ترانه_علیدوستی #باران_کوثری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهاتما گاندی: میراث تاریخی کنشگران و بازنمایی هنری در سینما

سینما ابزار قدرتمندی برای آموزش عمومی در زمینه دفاع از حقوق بشر است.
ایفای نقش شخصیت مهاتما گاندی بر روی صفحه نقره‌ای یا روی صحنه تئاتر همواره یکسان نبوده است. وزن و جایگاه گاندی به نوعی است که زمانی حتی تصور این‌که کسی که او را به تصویر بکشد بسیار دشوار بود.

بازنمایی هنری کنشگران برجسته سیاسی و حقوقی بخش مهمی از میراث آنان را تشکیل می‌دهد؛ میراثی که تا حد زیادی خارج از اراده و شکل‌دهی خود کنشگران است. فقدان چنین بازنمایی از سوی دیگر نسل‌های آینده را در ارتباط‌گرفتن با کنشگران و انتقال درس‌ها و تجربیات با چالش روبرو می‌سازد. اگر به آموزش عمومی در زمینه حقوقی و قانونی علاقه داریم، نمی‌توانیم تنها به درس‌ها، دوره‌های آموزشی و کتاب‌ها اکتفا کنیم. تمام این موارد لازم و ضروری هستند اما بسیاری از عموم مردم ممکن است آن‌ها را خسته‌کننده بیابند.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/mahatma-gandhi-legacy-cinema/
#یاری_مدنی_توانا #سینما #هنر

@Tavaana_TavaanaTech

جعفر پناهی کارگردان در واکنش به فوت ناصر تقوایی نوشت:
«ناصر تقوایی بزرگ در تمنای آزادی رفت.
او از نسل طلایی سینمای ایران بود؛ نسلی که سنگِ بنای سینمای مؤلف و مستقل را گذاشت تا الهام‌بخش نسل‌های پس از خود باشد.
جمهوری اسلامی با سختگیری‌های تمامیت‌خواهانه ، مقصر اصلی به انزوا رفتن و کار نکردن بسیاری از استعدادها در گستره‌ی هنر و سینما شد. عرصه را چنان به ناصر تقوایی این سینماگر توانا و برجسته‌ تنگ کردند که تصمیم گرفت با فیلم نساختن به این کارزار سانسور و خودی و ناخودی پایان دهد.
اما چه حیف که استعدادهای ما را این چنین به انزوا بردند یا تبعید ناخواسته را بر آن ها تحمیل کردند و جامعه از آثار آن‌ها محروم ماند.
سیاست‌های دگم ایدئولوژیک، جامعه ما را از پیشرفتی که توسط نخبگان ممکن می‌شد، باز داشت.
ناصر تقوایی رفت، اما اثرش را چه با ساختن و چه با عصیانش برای نساختن گذاشت.»
روز گذشته ناصر تقوایی کارگردان بزرگ ایرانی در ۸۴ سالگی از دنیا رفت.
#یاری_مدنی_توانا #سینما #ناصر_تقوایی #جعفر_پناهی


@Tavaana_TavaanaTech

‌
روز گذشته، سه شنبه ۲۲ مهرماه، ناصر تقوایی کارگردان، نویسنده، عکاس، مولف و از چهره های اثرگذار تاریخ سینمای ایران در ۸۴ سالگی درگذشت.

مرضیه وفامهر، همسر تقوایی در پستی نوشت:

ناصر تقوایی
هنرمندی که دشواری آزاده زیستن را برگزید به رهایی رسید.

پروازش را به خاطر بسپاریم.
او عاشق گیاهان بود، به یادش درخت بکاریم.
او عاشق نور بود، شمع خویش را بیافروزیم.
او عاشق جامه ی سپید بود، به یادش سپید بپوشیم.
او عاشق ادبیات بود، به یادش بخوانیم.
او عاشق سینما بود، به یادش تماشا کنیم.
یاد او را با نواختن و شنیدن موسیقی، و تماشای هنرها گرامی بداریم نه غیر از این.

راهرش پر رهرو

همچنین علی تقوایی، پسر ناصر تقوایی با انتشاری ویدئویی از وصیت های پدرش گفت: می‌خواهم فقط به سه نکته اشاره کنم. اول این که ایشان بر اثر ایست قلبی فوت کردند. دوم این که ایشان وصیت کردند که از تابوت برای خاکسپاری استفاده شود. وصیت دیگر ایشان این بود که در ختم شان کسی لباس سیاه نپوشد.

ناصر تقوایی، فیلمساز، نویسنده و هنرمندی مولف و پیشرو در سینمای ایران بود که با نگاهی دقیق، انسانی و شاعرانه به واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی ایران نگریست. آثارش نمونه‌هایی درخشان از سینمای مؤلف‌اند که در آن‌ها دغدغه‌های اجتماعی، زیبایی‌شناسی تصویری و نثر سینمایی منحصر‌به‌فرد در هم تنیده‌اند.

تقوایی از جمله هنرمندانی بود که پس از انقلاب، حاضر نشد تن به سانسور و محدودیت‌های ایدئولوژیک جمهوری اسلامی دهد؛ از همین رو سال‌های زیادی در سکوت زیست.

از تقوایی به عنوان هنرمندی سنت‌شکن یاد شده است. سنت‌شکنی او نه در قالب جنجال، بلکه در شیوه‌ نگاه، روایت و زبان سینمایی‌اش تجلی می‌یافت.

تقوایی با فاصله گرفتن از کلیشه‌های رایج سینمای پیش از انقلاب و نپذیرفتن قالب‌های ایدئولوژیک پس از آن، سینمایی را خلق کرد که در مرز میان واقعیت و شعر حرکت می‌کرد.

او در پرداخت شخصیت‌ها، فضاها و زبان، به‌ویژه در آثارش چون ناخدا خورشید و آرامش در حضور دیگران، نگاهی متفاوت و نقادانه به ساختارهای اجتماعی و فرهنگی داشت و همین استقلال فکری و زیباشناختی باعث شد که از او به عنوان یکی از صداهای نوگرا و سنت‌شکن سینمای ایران یاد شود.

وصیت او هم ادامه سنت‌شکنی‌های شاعرانه این هنرمند است.

#ناصر_تقوایی #سینما #سانسور #گفتگو_توانا

@Dualogue1402

صبح امروز جمعی از هنرمندان و مردم سپیدپوش، با نوای سنج و دمام، ناصر تقوایی را تا سکانسِ تابوت بدرقه کردند.

به وصیت او، بدرقه‌اش بی‌هیاهو و رسومات کهنه و با جامه‌های سپید انجام شد؛ چنان‌که خود خواسته بود، بی‌سیاهی و سوگواری، در آرامش و روشنایی.

این هنرمند خالق «دایی‌جان ناپلئون» و راوی جنوب و دریا، آخرین صحنه‌ زندگی‌اش را نیز با همان سادگی و وقار کارگردانی کرد. و نوای سنج و دمام در این مراسم مثل سکانسی از فیلم کشتی یونانی موسیقی متن سکانس تابوت بود.

پیکر ناصر تقوایی قرار است در امامزاده طاهرِ کرج، در کنار دیگر چهره‌های فرهنگ و هنر ایران، به خاک سپرده شود.

#ناصر_تقوایی #سینما #سانسور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
بسیاری از مردم دوست دارند رویدادهایی مانند درگذشت یا تولد و ازدواج معمولا با مراسمی احساسی، زیبا و صمیمانه گرامی داشته شود. انتخاب شکل مراسم می‌تواند نشانی از این باشد که فرد در زندگی چه چیزهایی را ارزشمند می‌داند.

ناصر تقوایی، کارگردان بزرگ و اندیشمند ایرانی، در واپسین خواسته‌اش چنین کرد: خاک‌سپاری با موسیقی فولکلور (بومی) و جامه‌های سپید.

در جامعه‌ای همه‌چیز از جمله رویدادهای مهم زندگی به تصرف نهاد مذهب درآمده است، چنین انتخابی بازگرداندن کرامت انسانی و تاکید بر حق انتخاب افراد است.

تقوایی به‌جای آیین‌هایی که بر فریاد و بنده‌ بودن استوارند، آیینی شخصی و بسیار ساده و صمیمانه برگزید که بر زیبایی و آرامش تکیه دارد. او یادآور شد که انسان می‌تواند آزادانه و آگاهانه بر شکلِ زیست خود تصمیم بگیرد، چنان‌که در آثارش آزادانه بر زندگی اندیشیده بود.

شاید این همان روح روشنگری است که ایران ما بدان نیاز دارد: بازخوانی آیین‌ها ، پس گرفتن ساحت‌ها و عرصه‌ها.

هر فردی و هر نسلی حق دارد آیینِ خود را انتخاب کند یا بیافریند. نسلِ امروز، خسته از نمایش‌های سطحی پرهیاهو و اشک‌های نمایشی و اجباری، به دنبال اصالت و صداقتی آرام است؛ صداقتی که در سپیدی لباس و صدای سازهای بومی ما نهفته است. این انتخاب فردی، پژواکی جمعی دارد: نشانه‌ای از تغییری تدریجی در روح جامعه‌ای که می‌خواهد از ترس به سوی آگاهی حرکت کند.

شاید ما هنوز آماده‌ رهایی از تمام سنت‌های مرگ‌اندیش و مرده‌پرست گذشته نباشیم، اما هر گامی در این مسیر، حرکتی به سوی زیستنی انسانی‌تر است.

آنچه ناصر تقوایی بر جای گذاشت، تنها فیلم‌ها و تصویرهای ماندگار نبود، بلکه شجاعتی بی‌صدا بود؛ شجاعتِ گفتن اینکه حتی در لحظه‌ی آخر، می‌توان صادق و آزاد ماند و زیبایی، زندگی و آزادی را پاس داشت.

تصویر بالا: خاکسپاری ناصر تقوایی ۱۴۰۴
تصویر پایین: خاکسپاری روح‌الله خمینی ۱۳۶۸

#ناصر_تقوایی #سینما #سانسور #آیین #روشنگری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
نصرت کریمی در سکانسی حذف شده از مجموعه مستندهای «نصرت کریمی؛ هنرمندبودن در ایران» روایتی از فلینی در مورد "فاشیسم" را نقل می‌کند.

نصرت‌الله کریمی (۱۳۰۳ – ۱۳۹۸) کارگردان، بازیگر، فیلمنامه‌نویس و مجسمه‌ساز برجسته ایرانی بود.

او از هنرمندان خلاق و چندوجهی سینمای ایران به‌شمار می‌رفت و آثاری چون محلل و درشکه‌چی را کارگردانی کرد.

کریمی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ از استادان تاثیرگذار در آموزش بازیگری و سینما بود.

پس از انقلاب، به‌دلیل ساخت فیلم محلل از فعالیت هنری و تدریس محروم شد و مدتی را در زندان گذراند و در جریان انقلاب فرهنگی برای او حکم قطع دست به دلیل نگارش فیلمنامه محلل صادر شد.

با وجود ممنوعیت کاری تا پایان عمر، ایران را ترک نکرد و سال‌های خانه‌نشینی خود را به پرورش کاکتوس و مجسمه‌سازی گذراند.

او به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار هنر ایران، نمادی از هنرمندی مقاوم در برابر محدودیت‌ها شناخته می‌شود.

او خود قربانی فاشیسم مذهبی در ایران بود.

#نصرت_کریمی #سینما #سانسور #حکومت_ایدئولوژیک #فاشیسم #گفتگو_توانا