اینجایی که ما هستیم لحظه آغاز سال نوی میلادی، چیزی است شبیه به چهارشنبه سوری. مدام ترقه منفجر می‌شود و صدای بیرون مانند صدای میدان جنگ است. وایکیکی، سگ کوچک ما هم هر سال وحشت‌زده می‌شود و باید بی‌وقفه بغلش کنیم و نازش کنیم که کمتر بترسد.

امشب هربار می‌روم نزدیک پنجره و صدای ترقه‌ها را می‌شنوم، ذهنم می‌رود سمت جاهایی که واقعا جنگ است. مثل سوریه. آنجا با #انسان همان رفتاری را می‌کنند که در #ایران با سگها می‌کنند. حالا ببین سگها و باقی #حیوانات خانگی در آن جنگ و میانه آن سروصدای کشنده و انفجارهای ویران‌کننده چه وضعی دارند. حیواناتی که زمانی خانه‌ای داشتند و صاحبی که لحظه تحویل سال نازشان می‌کرد که کمتر بترسند. و حالا چه بسا همان #صاحبان، زیر بمباران‌های رهایی‌بخش کشته شده‌اند و آن خانه‌ها ویران شده‌اند و نه از گرمای چاردیواری خبری هست و نه از گوشه امن زیر میز نهارخوری. برای آن سگها هر شب #جنگ است. هر شب چهارشنبه سوری. هر شب آغاز سال جدید میلادی.

آن وقت ما آدمیم و آنها #حیوان.

کیوان حسینی، #روزنامه‌نگار http://on.fb.me/1IIH2rx
@Tavaana_Tavaanatech