پیشگیری از #مصدومیت_قوزک_پا در #دوچرخه_سواری
آیا تابه حال هنگام پدال زدن بر روی دوچرخه، یا بالا رفتن از بلندی یا انجام تمرینات پر شدت درد ناگهانی و شدیدی را در ناحیه پایین نرمه ساق پا یا پشت قوزک پا احساس کرده اید؟ در بیشتر مواقع دلیل اصلی این نوع مصدومیت ها در دوچرخه سواری، پارگی یا کشش بیش از حد تاندون آشیل است.
اگر به این نوع درد توجه نکنید و دوچرخه سواری را حتی با قدرت بیشتر ادامه دهید، آسیب تاندونی می تواند شما را تا 6 هفته خانه نشین کند.
👈برای ایجاد این مصونیت باید از حرکات کششی استفاده کنید.
🔻🔻🔻🔻🔻
با حرکات ساده کششی آشیل پای خود را انعطاف پذیر تر، و برای دوچرخه سواری آماده تر نگه دارید:
1️⃣ حرکت اول
کفش های خود را از پا دربیاورید و رو به دیوار بایستید، طوری که تقریبا کمتر از طول یک دست با دیوار فاصله داشته باشید. در همین حین، نوک پای خود را به دیوار گذاشته و پای خود را به سمت بالا متمایل کنید، طوری که فقط پاشنه با زمین در تماس باشد. در این حرکت پا باید کاملا کشیده شده باشد. سپس، به آرامی قفسه سینه خود را به سمت دیوار بیاورید تا کشش مطلوبی را در پشت ساق پا احساس کنید. 30 ثانیه صبر کنید و حرکت را با پای دیگر نیز تکرار کنید. این کشش تاثیر زیادی بر بهبود پدال زدن در حین دوچرخه سواری دارد و کیفیت دوچرخه سواری را ارتقاء می دهد.
2️⃣ حرکت دوم
بر لبه یک پله بایستید و پاشنه پای راست را از پله جدا کنید و به سمت پایین متمایل کنید، طوری که پنجه پا هنوز در تماس با پله باشد (اگر این کار دردناک بود کار را متوقف کنید زیرا تاندون پای شما دچار آسیب جدی شده است). 30 ثانیه صبر کنید، دوباره پاشنه را بالا بیاورید. این کار را با پاشنه پای دیگر نیز انجام دهید. این تمرین را در بازه های زمانی متنوع در طول یک روز انجام دهید تا عملکرد شما در حین دوچرخه سواری بهبود پیدا کند.
آیا تابه حال هنگام پدال زدن بر روی دوچرخه، یا بالا رفتن از بلندی یا انجام تمرینات پر شدت درد ناگهانی و شدیدی را در ناحیه پایین نرمه ساق پا یا پشت قوزک پا احساس کرده اید؟ در بیشتر مواقع دلیل اصلی این نوع مصدومیت ها در دوچرخه سواری، پارگی یا کشش بیش از حد تاندون آشیل است.
اگر به این نوع درد توجه نکنید و دوچرخه سواری را حتی با قدرت بیشتر ادامه دهید، آسیب تاندونی می تواند شما را تا 6 هفته خانه نشین کند.
👈برای ایجاد این مصونیت باید از حرکات کششی استفاده کنید.
🔻🔻🔻🔻🔻
با حرکات ساده کششی آشیل پای خود را انعطاف پذیر تر، و برای دوچرخه سواری آماده تر نگه دارید:
1️⃣ حرکت اول
کفش های خود را از پا دربیاورید و رو به دیوار بایستید، طوری که تقریبا کمتر از طول یک دست با دیوار فاصله داشته باشید. در همین حین، نوک پای خود را به دیوار گذاشته و پای خود را به سمت بالا متمایل کنید، طوری که فقط پاشنه با زمین در تماس باشد. در این حرکت پا باید کاملا کشیده شده باشد. سپس، به آرامی قفسه سینه خود را به سمت دیوار بیاورید تا کشش مطلوبی را در پشت ساق پا احساس کنید. 30 ثانیه صبر کنید و حرکت را با پای دیگر نیز تکرار کنید. این کشش تاثیر زیادی بر بهبود پدال زدن در حین دوچرخه سواری دارد و کیفیت دوچرخه سواری را ارتقاء می دهد.
2️⃣ حرکت دوم
بر لبه یک پله بایستید و پاشنه پای راست را از پله جدا کنید و به سمت پایین متمایل کنید، طوری که پنجه پا هنوز در تماس با پله باشد (اگر این کار دردناک بود کار را متوقف کنید زیرا تاندون پای شما دچار آسیب جدی شده است). 30 ثانیه صبر کنید، دوباره پاشنه را بالا بیاورید. این کار را با پاشنه پای دیگر نیز انجام دهید. این تمرین را در بازه های زمانی متنوع در طول یک روز انجام دهید تا عملکرد شما در حین دوچرخه سواری بهبود پیدا کند.
😎🌞🌝☀️چند نکته‌اي که هنگام استفاده از کرم‌هاي ضد آفتاب بايد بدانيد 🌝🌞☀️ از کرم هاي ضد آفتاب قديمي خلاص شويد: اگرچه ميزان ماندگاري کرم هاي ضد آفتاب بر حسب تاريخ انقضاي آنها و حداقل ۳ سال است، اما اگر اين کرم ها در شرايطي مانند گرما نگه داشته شده باشند و يا مدت زيادي بعد از باز شدن، بلااستفاده مانده باشند، بهتر است دور انداخته شوند و کرم هاي جديدتر جاي آنها را بگيرند.
عبارت اس پي اف، يا فاکتور محافظت در برابر آفتاب درج شده روي کرم هاي ضد آفتاب، به شما مي گويد که ميزان اين محافظت چقدر است. شما قطعا نيازي به خريد يک محصولا با اس پي اف بالاي ۵۰ براي فرزندان تان نداريد و بهتر است از روش هاي محافظتي ديگر به غير از کرم هاي ضد آفتاب استفاده کنید نظیر کلاه لبه دار.
عبارت مقاوم در برابر آب اساسا خیلی معتبر نیست علاوه بر اين، برچسب هاي کرم هاي ضد آفتاب بايد حاوي اين توضيح باشند که چه مدت در مواجهه با عرق کردن يا هنگام استفاده از استخر، از پوست محافظت مي کنند. اغلب توصيه ها بر اين است که در صورت تعريق، اين کرم ها هر ۴۰ تا ۸۰ دقيقه تجديد شوند.
شما بايد محصولات با طيف گسترده محافظت در برابر اشعه هاي یو وی اِی و یو وی بی را انتخاب کنيد. اشعه یو وی بی علت اصلي آفتاب سوختگي بوده و اشعه یو وی ای. با پير شدن و چين و چروک زودرس پوست ارتباط دارد.
حدود ۲۰ تا ۳۰ دقيقه قبل از اينکه در معرض آفتاب قرار بگيريد، بايد کرم ضدآفتاب را روي پوست بماليد، زيرا در اين فاصله زماني، کرم جذب پوست شده و مي تواند سلول هاي پوست را از آثار زيانبار نور خورشيد محافظت کند.
اگر کرم ضدآفتاب را به پوست تان بماليد و روانه کار روزانه شويد، بايد هر ۳ تا ۴ ساعت يک بار آن را تجديد کنيد.
بايد در هر سانتيمتر مربع پوست، ۲ ميلي گرم کرم ضدآفتاب ماليده شود تا اثر خود را در حفاظت از پوست، به بهترين شکل ممکن نشان دهد.
اگر به داروخانه ميرويد تا کرم ضدآفتاب بخريد، اس پي اف ۳۰ را انتخاب کنيد. کرم ضدآفتاب با اين ميزان اس پي اف، بهترين کرم ضدآفتاب براي استفاده روزانه افراد عادي است. خيلي ها کرم ضدآفتاب را براي کودکان استفاده نمي کنند، ولي مطالعات نشان مي دهد که بيش از ۵۰ درصد عوارض نور آفتاب که در بزرگسالي سرطان پوست را به همراه دارد ریشه در آفتاب سوختگی حتی خفیف در کودکی دارد .
اسپری آفتاب هم نوعی محافظ کننده هست اما باید آنرا با فاصله و حجم مناسب بر روی پوست اسپری نمود . این فاصله باعث پراکندگی ذرات و استنشاق آنها شده که برای ریه ها بسیار مضر هست ، چه کاریه ؟ 😉
#دوچرخه_سواری 🇮🇷
عبارت اس پي اف، يا فاکتور محافظت در برابر آفتاب درج شده روي کرم هاي ضد آفتاب، به شما مي گويد که ميزان اين محافظت چقدر است. شما قطعا نيازي به خريد يک محصولا با اس پي اف بالاي ۵۰ براي فرزندان تان نداريد و بهتر است از روش هاي محافظتي ديگر به غير از کرم هاي ضد آفتاب استفاده کنید نظیر کلاه لبه دار.
عبارت مقاوم در برابر آب اساسا خیلی معتبر نیست علاوه بر اين، برچسب هاي کرم هاي ضد آفتاب بايد حاوي اين توضيح باشند که چه مدت در مواجهه با عرق کردن يا هنگام استفاده از استخر، از پوست محافظت مي کنند. اغلب توصيه ها بر اين است که در صورت تعريق، اين کرم ها هر ۴۰ تا ۸۰ دقيقه تجديد شوند.
شما بايد محصولات با طيف گسترده محافظت در برابر اشعه هاي یو وی اِی و یو وی بی را انتخاب کنيد. اشعه یو وی بی علت اصلي آفتاب سوختگي بوده و اشعه یو وی ای. با پير شدن و چين و چروک زودرس پوست ارتباط دارد.
حدود ۲۰ تا ۳۰ دقيقه قبل از اينکه در معرض آفتاب قرار بگيريد، بايد کرم ضدآفتاب را روي پوست بماليد، زيرا در اين فاصله زماني، کرم جذب پوست شده و مي تواند سلول هاي پوست را از آثار زيانبار نور خورشيد محافظت کند.
اگر کرم ضدآفتاب را به پوست تان بماليد و روانه کار روزانه شويد، بايد هر ۳ تا ۴ ساعت يک بار آن را تجديد کنيد.
بايد در هر سانتيمتر مربع پوست، ۲ ميلي گرم کرم ضدآفتاب ماليده شود تا اثر خود را در حفاظت از پوست، به بهترين شکل ممکن نشان دهد.
اگر به داروخانه ميرويد تا کرم ضدآفتاب بخريد، اس پي اف ۳۰ را انتخاب کنيد. کرم ضدآفتاب با اين ميزان اس پي اف، بهترين کرم ضدآفتاب براي استفاده روزانه افراد عادي است. خيلي ها کرم ضدآفتاب را براي کودکان استفاده نمي کنند، ولي مطالعات نشان مي دهد که بيش از ۵۰ درصد عوارض نور آفتاب که در بزرگسالي سرطان پوست را به همراه دارد ریشه در آفتاب سوختگی حتی خفیف در کودکی دارد .
اسپری آفتاب هم نوعی محافظ کننده هست اما باید آنرا با فاصله و حجم مناسب بر روی پوست اسپری نمود . این فاصله باعث پراکندگی ذرات و استنشاق آنها شده که برای ریه ها بسیار مضر هست ، چه کاریه ؟ 😉
#دوچرخه_سواری 🇮🇷
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یک ویدیوی قشنگ از مسابقات دوچرخه سواری سال ۱۹۲۸
#دوچرخه_سواری
#دوچرخه_سواری
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مزایای استفاده از دستکش دوچرخه سواری
استفاده از دستکش های مخصوص اغلب توسط دوچرخه سواران نادیده گرفته میشود ؛ اما با توجه به نکات زیر استفاده از آن توصیه میشود:
✅جذب لرزش ها
✅گرفتن بهتر فرمان دوچرخه
✅حفاظت از دستها در برابر آفتاب تابستان و سرمای زمستان
✅حفاظت از دست در برابر خراش های جزئی
دستکش باید مناسب و دقیقاً به اندازه دست باشد. وقتی فرمان را می گیریم به راحتی در دست قرار گیرد؛ نه اینکه احساس تنگی در پشت دست بوجود آورد.
#دوچرخه_سواری_ایمن
استفاده از دستکش های مخصوص اغلب توسط دوچرخه سواران نادیده گرفته میشود ؛ اما با توجه به نکات زیر استفاده از آن توصیه میشود:
✅جذب لرزش ها
✅گرفتن بهتر فرمان دوچرخه
✅حفاظت از دستها در برابر آفتاب تابستان و سرمای زمستان
✅حفاظت از دست در برابر خراش های جزئی
دستکش باید مناسب و دقیقاً به اندازه دست باشد. وقتی فرمان را می گیریم به راحتی در دست قرار گیرد؛ نه اینکه احساس تنگی در پشت دست بوجود آورد.
#دوچرخه_سواری_ایمن
نصب و راه اندازی چراغ های راهنمایی ویژه دوچرخه در تقاطع خیابان های کریمخان و حافظ
#دوچرخه_سواری_شهری
#چراغ_ویژه_دوچرخه
#دوچرخه_سواری_شهری
#چراغ_ویژه_دوچرخه
مسیرهایی که دیگر اختصاصی نیست!!
تعدادی از تصاویر سد معبر مسیرهای اختصاصی دوچرخه که به صورت روزانه به دست ما می رسد.
احترام به حقوق دیگران احترام به خودمان است.
#مسیر_دوچرخه
#دوچرخه_سواری_شهری
تعدادی از تصاویر سد معبر مسیرهای اختصاصی دوچرخه که به صورت روزانه به دست ما می رسد.
احترام به حقوق دیگران احترام به خودمان است.
#مسیر_دوچرخه
#دوچرخه_سواری_شهری
🎙 سری گفتگوهای
#دوچرخه_سواری_همگانی
با حضور ذینفعان و مروجین
دوچرخه سواری همگانی ایران
لینک محل انتشار:
instagram.com/irancycling_forall
#دوچرخه_سواری_همگانی
با حضور ذینفعان و مروجین
دوچرخه سواری همگانی ایران
لینک محل انتشار:
instagram.com/irancycling_forall
#دوچرخه_سواری
از مواردی که تو هر دوره دوچرخه سواری باید کنترل کنید
باد لاستیک های دوچرخه : میزان فشار باد چرخها معمولا روی لاستیک چرخ نوشته شده است که معمولا برای دوچرخه های شهری بین ۵۰ تا ۶۰ psi هست.
زنجیر چرخ ؛ بعد از هر برنامه مخصوصا برنامه خاکی باید زنجیرهای دوچرخه را شستشو کنید تا از آسیب به چرخ دنده های دوچرخه جلو گیری کنید.
@donye_docharkhe_savari
از مواردی که تو هر دوره دوچرخه سواری باید کنترل کنید
باد لاستیک های دوچرخه : میزان فشار باد چرخها معمولا روی لاستیک چرخ نوشته شده است که معمولا برای دوچرخه های شهری بین ۵۰ تا ۶۰ psi هست.
زنجیر چرخ ؛ بعد از هر برنامه مخصوصا برنامه خاکی باید زنجیرهای دوچرخه را شستشو کنید تا از آسیب به چرخ دنده های دوچرخه جلو گیری کنید.
@donye_docharkhe_savari
برچسب پشت شیشه.png
576.7 KB
⚠️ پویش #ایمنی_دوچرخه_سواران
علاقمندان میتوانند جهت پیوستن به این پویش ، فایل برچسب پشت شیشهء اتومبیل را (بمنظور چاپ در قطع A5) ذخیره کنند و ضمنا این تصویر را در فضای مجازی نیز بازنشر نمایند.
این پویش با هدف توسعه دوچرخه سواری همگانی و قهرمانی در سایه اصول فنی ، ایمنی و هنجاری و همچنین ارتقای ایمنی جاده ها برنامه ریزی گردیده است.
🔴 نهضت #دوچرخه_سواری_همگانی ایران
Instagram.com/irancycling_forAll
علاقمندان میتوانند جهت پیوستن به این پویش ، فایل برچسب پشت شیشهء اتومبیل را (بمنظور چاپ در قطع A5) ذخیره کنند و ضمنا این تصویر را در فضای مجازی نیز بازنشر نمایند.
این پویش با هدف توسعه دوچرخه سواری همگانی و قهرمانی در سایه اصول فنی ، ایمنی و هنجاری و همچنین ارتقای ایمنی جاده ها برنامه ریزی گردیده است.
🔴 نهضت #دوچرخه_سواری_همگانی ایران
Instagram.com/irancycling_forAll
#دوچرخه_سواری
نحوه نشستن در دوچرخه و قرار گرفتن نشیمنگاه روی زین دوچرخه
نحوه نشستن در دوچرخه و قرار گرفتن نشیمنگاه روی زین دوچرخه
#دوچرخه سواری در کنار دویدن ؛ درست یا غلط
دویدن آرام و منظم از توصیه‌های پزشکی است که همیشه به گوش می‌رسد و تاکید بسیاری زیادی هم بر آن میشود، اما باوجود تمام محاسن و فوایدی که دویدن برای سلامت بویژه در میانسالی و سالمندی دارد، ممکن است مشکلاتی نیز با خود به همراه آورد.
به همین دلیل برخی دانشمندان به‌دنبال یافتن راه‌حلی برای کم‌کردن این مشکلات یا رفع کامل آن هستند.
بر اساس مطالعه جدیدی که به گزارش مجله پریونشن در نشریه Brain, Behavior and Immunity منتشر شده، پژوهشگران آمریکایی دو ورزش دویدن و دوچرخه‌سواری را مورد مقایسه قرار داده‌اند.
به نقل از مجله سیب
دکتر دیوید نیمن، سرگروه تیم پژوهش و همکارانش، که همه از اعضای علمی دانشگاه ایالتی آپالاچین کارولینای شمالی هستند، کار خود را روی دو گروه کاملا مجزا متمرکز کرد.
یکی از این گروه‌ها متشکل از دوچرخه‌سواران و دیگری متشکل از دوندگان بود.
هر گروه باید سه روز و روزی ۵/۲ ساعت به رشته ورزشی خود می‌پرداختند.
پژوهشگران پیش از آغاز این دوره، آزمایش‌هایی روی این ورزشکاران انجام دادند و هنگام فعالیت ورزشی آنان در این سه روز هم آزمایش‌های خود را ادامه دادند.
سپس نتایج آزمایش‌های حین فعالیت ورزشی و پیش از آن را برای افراد هر گروه به طور مجزا بررسی کرده و در نهایت نتایج کلی هر گروه را با گروه دیگر مورد مقایسه قرار دادند.
به این ترتیب معلوم شد دویدن در یک مسیر طولانی بیش از رکاب‌زدن در همان مسیر سبب آسیب‌دیدگی افراد خواهد شد.
در واقع نتایج نشان می‌داد دوندگان التهاب و آسیب‌دیدگی عضلانی بیشتری را نسبت به دوچرخه‌سواران خواهند داشت
اما چرا دویدن بسیار بیشتر از دوچرخه‌سواری آسیب می‌رساند؟
دکتر نیمن در این باره می‌گوید علت اصلی در تفاوت میان نوع انقباض ماهیچه‌ای مورد نیاز در دویدن و رکاب زدن است.
تفاوت این دو در نیاز به نوعی انقباض ماهیچه‌ای است که اصطلاحا انقباض اکسنتریک (eccentric) یا «برونگرا» نامیده میشود.
دویدن به این نوع انقباض ماهیچه‌ای نیاز دارد در حالی که دوچرخه‌سواری به چنین انقباض ماهیچه‌ای نیاز ندارد
اما انقباض اکسنتریک چیست؟
انقباض ماهیچه‌ای زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه بخواهد نیرو تولید کند و کاری انجام دهد، اما ماهیچه‌هایی که وظیفه حرکت مفاصل را به عهده دارند، همیشه در یک شرایط منقبض نمی‌شوند.
مثلا فرض کنید کتاب سنگینی را در دست گرفته‌اید.
ماهیچه جلوی بازوی شما یکی از ماهیچه‌هایی است که وظیفه حفظ وضع مفصل آرنج یا باز و بسته کردن این مفصل را به عهده دارد.
اگر شما کتاب را به گونه‌ای حرکت دهید که مفصل آرنجتان باز شود یا به عبارت دیگر ساعدتان از بازو فاصله بگیرد، در آن صورت طول ماهیچه جلوی بازو افزایش می‌یابد، اما این ماهیچه در این هنگام منقبض است.
به چنین انقباض ماهیچه‌ای که مستلزم افزایش طول ماهیچه است انقباض اکسنتریک یا انقباض برونگرا می‌گویند.
دکتر نیمن میزان فشار بالایی را که هنگام این انقباض به ماهیچه‌ها وارد میشود با این مثال توضیح می‌دهد: «انقباض اکسنتریک درست مثل آن است که شما میله‌ای افقی را با دستان خود گرفته و از آن آویزان شده‌اید و سعی دارید بدن خود را بالا بکشید (همان بارفیکس رفتن خودمان) و درست در همین لحظه فردی بخواهد شما را به زور به سمت پایین بکشد و مانع شما شود.
تصور کنید در این شرایط چه فشاری را متحمل خواهید شد.
ماهیچه‌های ما نیز هنگام انقباض برونگرا در همین حال و روز قرار خواهند داشت. هنگام دویدن نیز هر بار پاشنه پا به زمین برخورد می‌کند، انقباض ماهیچه‌ای کوچکی رخ می‌دهد و در همین لحظه احتمال آسیب‌دیدگی ماهیچه‌ای بشدت بالا می‌رود »مطمئنا می‌پرسید حالا تکلیف ما چیست؟
درست است که دویدن آسیب‌های بالقوه‌ای به همراه دارد، اما اگر شما از دویدن لذت می‌برید، مجبور نیستید این فعالیت مفرح را به طور کامل از برنامه ورزش خود حذف کنید.
اگر امکان دوچرخه‌سواری برایتان مهیاست، کافی است بخشی از زمان ورزش روزانه خود را به دویدن و بخش دیگر را به رکاب‌زدن اختصاص دهید.
اگر هم از دویدن خوشتان نمی‌آید، دیگر دنیا بر وفق مرادتان خواهد بود.
از همین امروز دوچرخه‌سواری را با خیال راحت در برنامه خود بگنجانید.
هر چند یافتن مسیر یا مکانی امن برای دوچرخه‌سواری بخصوص در شهرهای شلوغ، خودش داستان دیگری است!
دویدن آرام و منظم از توصیه‌های پزشکی است که همیشه به گوش می‌رسد و تاکید بسیاری زیادی هم بر آن میشود، اما باوجود تمام محاسن و فوایدی که دویدن برای سلامت بویژه در میانسالی و سالمندی دارد، ممکن است مشکلاتی نیز با خود به همراه آورد.
به همین دلیل برخی دانشمندان به‌دنبال یافتن راه‌حلی برای کم‌کردن این مشکلات یا رفع کامل آن هستند.
بر اساس مطالعه جدیدی که به گزارش مجله پریونشن در نشریه Brain, Behavior and Immunity منتشر شده، پژوهشگران آمریکایی دو ورزش دویدن و دوچرخه‌سواری را مورد مقایسه قرار داده‌اند.
به نقل از مجله سیب
دکتر دیوید نیمن، سرگروه تیم پژوهش و همکارانش، که همه از اعضای علمی دانشگاه ایالتی آپالاچین کارولینای شمالی هستند، کار خود را روی دو گروه کاملا مجزا متمرکز کرد.
یکی از این گروه‌ها متشکل از دوچرخه‌سواران و دیگری متشکل از دوندگان بود.
هر گروه باید سه روز و روزی ۵/۲ ساعت به رشته ورزشی خود می‌پرداختند.
پژوهشگران پیش از آغاز این دوره، آزمایش‌هایی روی این ورزشکاران انجام دادند و هنگام فعالیت ورزشی آنان در این سه روز هم آزمایش‌های خود را ادامه دادند.
سپس نتایج آزمایش‌های حین فعالیت ورزشی و پیش از آن را برای افراد هر گروه به طور مجزا بررسی کرده و در نهایت نتایج کلی هر گروه را با گروه دیگر مورد مقایسه قرار دادند.
به این ترتیب معلوم شد دویدن در یک مسیر طولانی بیش از رکاب‌زدن در همان مسیر سبب آسیب‌دیدگی افراد خواهد شد.
در واقع نتایج نشان می‌داد دوندگان التهاب و آسیب‌دیدگی عضلانی بیشتری را نسبت به دوچرخه‌سواران خواهند داشت
اما چرا دویدن بسیار بیشتر از دوچرخه‌سواری آسیب می‌رساند؟
دکتر نیمن در این باره می‌گوید علت اصلی در تفاوت میان نوع انقباض ماهیچه‌ای مورد نیاز در دویدن و رکاب زدن است.
تفاوت این دو در نیاز به نوعی انقباض ماهیچه‌ای است که اصطلاحا انقباض اکسنتریک (eccentric) یا «برونگرا» نامیده میشود.
دویدن به این نوع انقباض ماهیچه‌ای نیاز دارد در حالی که دوچرخه‌سواری به چنین انقباض ماهیچه‌ای نیاز ندارد
اما انقباض اکسنتریک چیست؟
انقباض ماهیچه‌ای زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه بخواهد نیرو تولید کند و کاری انجام دهد، اما ماهیچه‌هایی که وظیفه حرکت مفاصل را به عهده دارند، همیشه در یک شرایط منقبض نمی‌شوند.
مثلا فرض کنید کتاب سنگینی را در دست گرفته‌اید.
ماهیچه جلوی بازوی شما یکی از ماهیچه‌هایی است که وظیفه حفظ وضع مفصل آرنج یا باز و بسته کردن این مفصل را به عهده دارد.
اگر شما کتاب را به گونه‌ای حرکت دهید که مفصل آرنجتان باز شود یا به عبارت دیگر ساعدتان از بازو فاصله بگیرد، در آن صورت طول ماهیچه جلوی بازو افزایش می‌یابد، اما این ماهیچه در این هنگام منقبض است.
به چنین انقباض ماهیچه‌ای که مستلزم افزایش طول ماهیچه است انقباض اکسنتریک یا انقباض برونگرا می‌گویند.
دکتر نیمن میزان فشار بالایی را که هنگام این انقباض به ماهیچه‌ها وارد میشود با این مثال توضیح می‌دهد: «انقباض اکسنتریک درست مثل آن است که شما میله‌ای افقی را با دستان خود گرفته و از آن آویزان شده‌اید و سعی دارید بدن خود را بالا بکشید (همان بارفیکس رفتن خودمان) و درست در همین لحظه فردی بخواهد شما را به زور به سمت پایین بکشد و مانع شما شود.
تصور کنید در این شرایط چه فشاری را متحمل خواهید شد.
ماهیچه‌های ما نیز هنگام انقباض برونگرا در همین حال و روز قرار خواهند داشت. هنگام دویدن نیز هر بار پاشنه پا به زمین برخورد می‌کند، انقباض ماهیچه‌ای کوچکی رخ می‌دهد و در همین لحظه احتمال آسیب‌دیدگی ماهیچه‌ای بشدت بالا می‌رود »مطمئنا می‌پرسید حالا تکلیف ما چیست؟
درست است که دویدن آسیب‌های بالقوه‌ای به همراه دارد، اما اگر شما از دویدن لذت می‌برید، مجبور نیستید این فعالیت مفرح را به طور کامل از برنامه ورزش خود حذف کنید.
اگر امکان دوچرخه‌سواری برایتان مهیاست، کافی است بخشی از زمان ورزش روزانه خود را به دویدن و بخش دیگر را به رکاب‌زدن اختصاص دهید.
اگر هم از دویدن خوشتان نمی‌آید، دیگر دنیا بر وفق مرادتان خواهد بود.
از همین امروز دوچرخه‌سواری را با خیال راحت در برنامه خود بگنجانید.
هر چند یافتن مسیر یا مکانی امن برای دوچرخه‌سواری بخصوص در شهرهای شلوغ، خودش داستان دیگری است!
#دوچرخه سواری در کنار دویدن ؛ درست یا غلط 🤔🚴
دویدن آرام و منظم از توصیه‌های پزشکی است که همیشه به گوش می‌رسد و تاکید بسیاری زیادی هم بر آن میشود، اما باوجود تمام محاسن و فوایدی که دویدن برای سلامت بویژه در میانسالی و سالمندی دارد، ممکن است مشکلاتی نیز با خود به همراه آورد.
به همین دلیل برخی دانشمندان به‌دنبال یافتن راه‌حلی برای کم‌کردن این مشکلات یا رفع کامل آن هستند.
بر اساس مطالعه جدیدی که به گزارش مجله پریونشن در نشریه Brain, Behavior and Immunity منتشر شده، پژوهشگران آمریکایی دو ورزش دویدن و دوچرخه‌سواری را مورد مقایسه قرار داده‌اند.
به نقل از مجله سیب
دکتر دیوید نیمن، سرگروه تیم پژوهش و همکارانش، که همه از اعضای علمی دانشگاه ایالتی آپالاچین کارولینای شمالی هستند، کار خود را روی دو گروه کاملا مجزا متمرکز کرد.
یکی از این گروه‌ها متشکل از دوچرخه‌سواران و دیگری متشکل از دوندگان بود.
هر گروه باید سه روز و روزی ۵/۲ ساعت به رشته ورزشی خود می‌پرداختند.
پژوهشگران پیش از آغاز این دوره، آزمایش‌هایی روی این ورزشکاران انجام دادند و هنگام فعالیت ورزشی آنان در این سه روز هم آزمایش‌های خود را ادامه دادند.
سپس نتایج آزمایش‌های حین فعالیت ورزشی و پیش از آن را برای افراد هر گروه به طور مجزا بررسی کرده و در نهایت نتایج کلی هر گروه را با گروه دیگر مورد مقایسه قرار دادند.
به این ترتیب معلوم شد دویدن در یک مسیر طولانی بیش از رکاب‌زدن در همان مسیر سبب آسیب‌دیدگی افراد خواهد شد.
در واقع نتایج نشان می‌داد دوندگان التهاب و آسیب‌دیدگی عضلانی بیشتری را نسبت به دوچرخه‌سواران خواهند داشت
اما چرا دویدن بسیار بیشتر از دوچرخه‌سواری آسیب می‌رساند؟
دکتر نیمن در این باره می‌گوید علت اصلی در تفاوت میان نوع انقباض ماهیچه‌ای مورد نیاز در دویدن و رکاب زدن است.
تفاوت این دو در نیاز به نوعی انقباض ماهیچه‌ای است که اصطلاحا انقباض اکسنتریک (eccentric) یا «برونگرا» نامیده میشود.
دویدن به این نوع انقباض ماهیچه‌ای نیاز دارد در حالی که دوچرخه‌سواری به چنین انقباض ماهیچه‌ای نیاز ندارد
اما انقباض اکسنتریک چیست؟
انقباض ماهیچه‌ای زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه بخواهد نیرو تولید کند و کاری انجام دهد، اما ماهیچه‌هایی که وظیفه حرکت مفاصل را به عهده دارند، همیشه در یک شرایط منقبض نمی‌شوند.
مثلا فرض کنید کتاب سنگینی را در دست گرفته‌اید.
ماهیچه جلوی بازوی شما یکی از ماهیچه‌هایی است که وظیفه حفظ وضع مفصل آرنج یا باز و بسته کردن این مفصل را به عهده دارد.
اگر شما کتاب را به گونه‌ای حرکت دهید که مفصل آرنجتان باز شود یا به عبارت دیگر ساعدتان از بازو فاصله بگیرد، در آن صورت طول ماهیچه جلوی بازو افزایش می‌یابد، اما این ماهیچه در این هنگام منقبض است.
به چنین انقباض ماهیچه‌ای که مستلزم افزایش طول ماهیچه است انقباض اکسنتریک یا انقباض برونگرا می‌گویند.
دکتر نیمن میزان فشار بالایی را که هنگام این انقباض به ماهیچه‌ها وارد میشود با این مثال توضیح می‌دهد: «انقباض اکسنتریک درست مثل آن است که شما میله‌ای افقی را با دستان خود گرفته و از آن آویزان شده‌اید و سعی دارید بدن خود را بالا بکشید (همان بارفیکس رفتن خودمان) و درست در همین لحظه فردی بخواهد شما را به زور به سمت پایین بکشد و مانع شما شود.
تصور کنید در این شرایط چه فشاری را متحمل خواهید شد.
ماهیچه‌های ما نیز هنگام انقباض برونگرا در همین حال و روز قرار خواهند داشت. هنگام دویدن نیز هر بار پاشنه پا به زمین برخورد می‌کند، انقباض ماهیچه‌ای کوچکی رخ می‌دهد و در همین لحظه احتمال آسیب‌دیدگی ماهیچه‌ای بشدت بالا می‌رود »مطمئنا می‌پرسید حالا تکلیف ما چیست؟
درست است که دویدن آسیب‌های بالقوه‌ای به همراه دارد، اما اگر شما از دویدن لذت می‌برید، مجبور نیستید این فعالیت مفرح را به طور کامل از برنامه ورزش خود حذف کنید.
اگر امکان دوچرخه‌سواری برایتان مهیاست، کافی است بخشی از زمان ورزش روزانه خود را به دویدن و بخش دیگر را به رکاب‌زدن اختصاص دهید.
اگر هم از دویدن خوشتان نمی‌آید، دیگر دنیا بر وفق مرادتان خواهد بود.
از همین امروز دوچرخه‌سواری را با خیال راحت در برنامه خود بگنجانید.
هر چند یافتن مسیر یا مکانی امن برای دوچرخه‌سواری بخصوص در شهرهای شلوغ، خودش داستان دیگری است!
🚴♀️ کسی ک دوچرخه داره ، نیاز ب دکتر نداره 🚴♂️
دویدن آرام و منظم از توصیه‌های پزشکی است که همیشه به گوش می‌رسد و تاکید بسیاری زیادی هم بر آن میشود، اما باوجود تمام محاسن و فوایدی که دویدن برای سلامت بویژه در میانسالی و سالمندی دارد، ممکن است مشکلاتی نیز با خود به همراه آورد.
به همین دلیل برخی دانشمندان به‌دنبال یافتن راه‌حلی برای کم‌کردن این مشکلات یا رفع کامل آن هستند.
بر اساس مطالعه جدیدی که به گزارش مجله پریونشن در نشریه Brain, Behavior and Immunity منتشر شده، پژوهشگران آمریکایی دو ورزش دویدن و دوچرخه‌سواری را مورد مقایسه قرار داده‌اند.
به نقل از مجله سیب
دکتر دیوید نیمن، سرگروه تیم پژوهش و همکارانش، که همه از اعضای علمی دانشگاه ایالتی آپالاچین کارولینای شمالی هستند، کار خود را روی دو گروه کاملا مجزا متمرکز کرد.
یکی از این گروه‌ها متشکل از دوچرخه‌سواران و دیگری متشکل از دوندگان بود.
هر گروه باید سه روز و روزی ۵/۲ ساعت به رشته ورزشی خود می‌پرداختند.
پژوهشگران پیش از آغاز این دوره، آزمایش‌هایی روی این ورزشکاران انجام دادند و هنگام فعالیت ورزشی آنان در این سه روز هم آزمایش‌های خود را ادامه دادند.
سپس نتایج آزمایش‌های حین فعالیت ورزشی و پیش از آن را برای افراد هر گروه به طور مجزا بررسی کرده و در نهایت نتایج کلی هر گروه را با گروه دیگر مورد مقایسه قرار دادند.
به این ترتیب معلوم شد دویدن در یک مسیر طولانی بیش از رکاب‌زدن در همان مسیر سبب آسیب‌دیدگی افراد خواهد شد.
در واقع نتایج نشان می‌داد دوندگان التهاب و آسیب‌دیدگی عضلانی بیشتری را نسبت به دوچرخه‌سواران خواهند داشت
اما چرا دویدن بسیار بیشتر از دوچرخه‌سواری آسیب می‌رساند؟
دکتر نیمن در این باره می‌گوید علت اصلی در تفاوت میان نوع انقباض ماهیچه‌ای مورد نیاز در دویدن و رکاب زدن است.
تفاوت این دو در نیاز به نوعی انقباض ماهیچه‌ای است که اصطلاحا انقباض اکسنتریک (eccentric) یا «برونگرا» نامیده میشود.
دویدن به این نوع انقباض ماهیچه‌ای نیاز دارد در حالی که دوچرخه‌سواری به چنین انقباض ماهیچه‌ای نیاز ندارد
اما انقباض اکسنتریک چیست؟
انقباض ماهیچه‌ای زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه بخواهد نیرو تولید کند و کاری انجام دهد، اما ماهیچه‌هایی که وظیفه حرکت مفاصل را به عهده دارند، همیشه در یک شرایط منقبض نمی‌شوند.
مثلا فرض کنید کتاب سنگینی را در دست گرفته‌اید.
ماهیچه جلوی بازوی شما یکی از ماهیچه‌هایی است که وظیفه حفظ وضع مفصل آرنج یا باز و بسته کردن این مفصل را به عهده دارد.
اگر شما کتاب را به گونه‌ای حرکت دهید که مفصل آرنجتان باز شود یا به عبارت دیگر ساعدتان از بازو فاصله بگیرد، در آن صورت طول ماهیچه جلوی بازو افزایش می‌یابد، اما این ماهیچه در این هنگام منقبض است.
به چنین انقباض ماهیچه‌ای که مستلزم افزایش طول ماهیچه است انقباض اکسنتریک یا انقباض برونگرا می‌گویند.
دکتر نیمن میزان فشار بالایی را که هنگام این انقباض به ماهیچه‌ها وارد میشود با این مثال توضیح می‌دهد: «انقباض اکسنتریک درست مثل آن است که شما میله‌ای افقی را با دستان خود گرفته و از آن آویزان شده‌اید و سعی دارید بدن خود را بالا بکشید (همان بارفیکس رفتن خودمان) و درست در همین لحظه فردی بخواهد شما را به زور به سمت پایین بکشد و مانع شما شود.
تصور کنید در این شرایط چه فشاری را متحمل خواهید شد.
ماهیچه‌های ما نیز هنگام انقباض برونگرا در همین حال و روز قرار خواهند داشت. هنگام دویدن نیز هر بار پاشنه پا به زمین برخورد می‌کند، انقباض ماهیچه‌ای کوچکی رخ می‌دهد و در همین لحظه احتمال آسیب‌دیدگی ماهیچه‌ای بشدت بالا می‌رود »مطمئنا می‌پرسید حالا تکلیف ما چیست؟
درست است که دویدن آسیب‌های بالقوه‌ای به همراه دارد، اما اگر شما از دویدن لذت می‌برید، مجبور نیستید این فعالیت مفرح را به طور کامل از برنامه ورزش خود حذف کنید.
اگر امکان دوچرخه‌سواری برایتان مهیاست، کافی است بخشی از زمان ورزش روزانه خود را به دویدن و بخش دیگر را به رکاب‌زدن اختصاص دهید.
اگر هم از دویدن خوشتان نمی‌آید، دیگر دنیا بر وفق مرادتان خواهد بود.
از همین امروز دوچرخه‌سواری را با خیال راحت در برنامه خود بگنجانید.
هر چند یافتن مسیر یا مکانی امن برای دوچرخه‌سواری بخصوص در شهرهای شلوغ، خودش داستان دیگری است!
🚴♀️ کسی ک دوچرخه داره ، نیاز ب دکتر نداره 🚴♂️
#دوچرخه سواری در کنار دویدن ؛ درست یا غلط
دویدن آرام و منظم از توصیه‌های پزشکی است که همیشه به گوش می‌رسد و تاکید بسیاری زیادی هم بر آن میشود، اما باوجود تمام محاسن و فوایدی که دویدن برای سلامت بویژه در میانسالی و سالمندی دارد، ممکن است مشکلاتی نیز با خود به همراه آورد.
به همین دلیل برخی دانشمندان به‌دنبال یافتن راه‌حلی برای کم‌کردن این مشکلات یا رفع کامل آن هستند.
بر اساس مطالعه جدیدی که به گزارش مجله پریونشن در نشریه Brain, Behavior and Immunity منتشر شده، پژوهشگران آمریکایی دو ورزش دویدن و دوچرخه‌سواری را مورد مقایسه قرار داده‌اند.
به نقل از مجله سیب
دکتر دیوید نیمن، سرگروه تیم پژوهش و همکارانش، که همه از اعضای علمی دانشگاه ایالتی آپالاچین کارولینای شمالی هستند، کار خود را روی دو گروه کاملا مجزا متمرکز کرد.
یکی از این گروه‌ها متشکل از دوچرخه‌سواران و دیگری متشکل از دوندگان بود.
هر گروه باید سه روز و روزی ۵/۲ ساعت به رشته ورزشی خود می‌پرداختند.
پژوهشگران پیش از آغاز این دوره، آزمایش‌هایی روی این ورزشکاران انجام دادند و هنگام فعالیت ورزشی آنان در این سه روز هم آزمایش‌های خود را ادامه دادند.
سپس نتایج آزمایش‌های حین فعالیت ورزشی و پیش از آن را برای افراد هر گروه به طور مجزا بررسی کرده و در نهایت نتایج کلی هر گروه را با گروه دیگر مورد مقایسه قرار دادند.
به این ترتیب معلوم شد دویدن در یک مسیر طولانی بیش از رکاب‌زدن در همان مسیر سبب آسیب‌دیدگی افراد خواهد شد.
در واقع نتایج نشان می‌داد دوندگان التهاب و آسیب‌دیدگی عضلانی بیشتری را نسبت به دوچرخه‌سواران خواهند داشت
اما چرا دویدن بسیار بیشتر از دوچرخه‌سواری آسیب می‌رساند؟
دکتر نیمن در این باره می‌گوید علت اصلی در تفاوت میان نوع انقباض ماهیچه‌ای مورد نیاز در دویدن و رکاب زدن است.
تفاوت این دو در نیاز به نوعی انقباض ماهیچه‌ای است که اصطلاحا انقباض اکسنتریک (eccentric) یا «برونگرا» نامیده میشود.
دویدن به این نوع انقباض ماهیچه‌ای نیاز دارد در حالی که دوچرخه‌سواری به چنین انقباض ماهیچه‌ای نیاز ندارد
اما انقباض اکسنتریک چیست؟
انقباض ماهیچه‌ای زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه بخواهد نیرو تولید کند و کاری انجام دهد، اما ماهیچه‌هایی که وظیفه حرکت مفاصل را به عهده دارند، همیشه در یک شرایط منقبض نمی‌شوند.
مثلا فرض کنید کتاب سنگینی را در دست گرفته‌اید.
ماهیچه جلوی بازوی شما یکی از ماهیچه‌هایی است که وظیفه حفظ وضع مفصل آرنج یا باز و بسته کردن این مفصل را به عهده دارد.
اگر شما کتاب را به گونه‌ای حرکت دهید که مفصل آرنجتان باز شود یا به عبارت دیگر ساعدتان از بازو فاصله بگیرد، در آن صورت طول ماهیچه جلوی بازو افزایش می‌یابد، اما این ماهیچه در این هنگام منقبض است.
به چنین انقباض ماهیچه‌ای که مستلزم افزایش طول ماهیچه است انقباض اکسنتریک یا انقباض برونگرا می‌گویند.
دکتر نیمن میزان فشار بالایی را که هنگام این انقباض به ماهیچه‌ها وارد میشود با این مثال توضیح می‌دهد: «انقباض اکسنتریک درست مثل آن است که شما میله‌ای افقی را با دستان خود گرفته و از آن آویزان شده‌اید و سعی دارید بدن خود را بالا بکشید (همان بارفیکس رفتن خودمان) و درست در همین لحظه فردی بخواهد شما را به زور به سمت پایین بکشد و مانع شما شود.
تصور کنید در این شرایط چه فشاری را متحمل خواهید شد.
ماهیچه‌های ما نیز هنگام انقباض برونگرا در همین حال و روز قرار خواهند داشت. هنگام دویدن نیز هر بار پاشنه پا به زمین برخورد می‌کند، انقباض ماهیچه‌ای کوچکی رخ می‌دهد و در همین لحظه احتمال آسیب‌دیدگی ماهیچه‌ای بشدت بالا می‌رود »مطمئنا می‌پرسید حالا تکلیف ما چیست؟
درست است که دویدن آسیب‌های بالقوه‌ای به همراه دارد، اما اگر شما از دویدن لذت می‌برید، مجبور نیستید این فعالیت مفرح را به طور کامل از برنامه ورزش خود حذف کنید.
اگر امکان دوچرخه‌سواری برایتان مهیاست، کافی است بخشی از زمان ورزش روزانه خود را به دویدن و بخش دیگر را به رکاب‌زدن اختصاص دهید.
اگر هم از دویدن خوشتان نمی‌آید، دیگر دنیا بر وفق مرادتان خواهد بود.
از همین امروز دوچرخه‌سواری را با خیال راحت در برنامه خود بگنجانید.
هر چند یافتن مسیر یا مکانی امن برای دوچرخه‌سواری بخصوص در شهرهای شلوغ، خودش داستان دیگری است!
دویدن آرام و منظم از توصیه‌های پزشکی است که همیشه به گوش می‌رسد و تاکید بسیاری زیادی هم بر آن میشود، اما باوجود تمام محاسن و فوایدی که دویدن برای سلامت بویژه در میانسالی و سالمندی دارد، ممکن است مشکلاتی نیز با خود به همراه آورد.
به همین دلیل برخی دانشمندان به‌دنبال یافتن راه‌حلی برای کم‌کردن این مشکلات یا رفع کامل آن هستند.
بر اساس مطالعه جدیدی که به گزارش مجله پریونشن در نشریه Brain, Behavior and Immunity منتشر شده، پژوهشگران آمریکایی دو ورزش دویدن و دوچرخه‌سواری را مورد مقایسه قرار داده‌اند.
به نقل از مجله سیب
دکتر دیوید نیمن، سرگروه تیم پژوهش و همکارانش، که همه از اعضای علمی دانشگاه ایالتی آپالاچین کارولینای شمالی هستند، کار خود را روی دو گروه کاملا مجزا متمرکز کرد.
یکی از این گروه‌ها متشکل از دوچرخه‌سواران و دیگری متشکل از دوندگان بود.
هر گروه باید سه روز و روزی ۵/۲ ساعت به رشته ورزشی خود می‌پرداختند.
پژوهشگران پیش از آغاز این دوره، آزمایش‌هایی روی این ورزشکاران انجام دادند و هنگام فعالیت ورزشی آنان در این سه روز هم آزمایش‌های خود را ادامه دادند.
سپس نتایج آزمایش‌های حین فعالیت ورزشی و پیش از آن را برای افراد هر گروه به طور مجزا بررسی کرده و در نهایت نتایج کلی هر گروه را با گروه دیگر مورد مقایسه قرار دادند.
به این ترتیب معلوم شد دویدن در یک مسیر طولانی بیش از رکاب‌زدن در همان مسیر سبب آسیب‌دیدگی افراد خواهد شد.
در واقع نتایج نشان می‌داد دوندگان التهاب و آسیب‌دیدگی عضلانی بیشتری را نسبت به دوچرخه‌سواران خواهند داشت
اما چرا دویدن بسیار بیشتر از دوچرخه‌سواری آسیب می‌رساند؟
دکتر نیمن در این باره می‌گوید علت اصلی در تفاوت میان نوع انقباض ماهیچه‌ای مورد نیاز در دویدن و رکاب زدن است.
تفاوت این دو در نیاز به نوعی انقباض ماهیچه‌ای است که اصطلاحا انقباض اکسنتریک (eccentric) یا «برونگرا» نامیده میشود.
دویدن به این نوع انقباض ماهیچه‌ای نیاز دارد در حالی که دوچرخه‌سواری به چنین انقباض ماهیچه‌ای نیاز ندارد
اما انقباض اکسنتریک چیست؟
انقباض ماهیچه‌ای زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه بخواهد نیرو تولید کند و کاری انجام دهد، اما ماهیچه‌هایی که وظیفه حرکت مفاصل را به عهده دارند، همیشه در یک شرایط منقبض نمی‌شوند.
مثلا فرض کنید کتاب سنگینی را در دست گرفته‌اید.
ماهیچه جلوی بازوی شما یکی از ماهیچه‌هایی است که وظیفه حفظ وضع مفصل آرنج یا باز و بسته کردن این مفصل را به عهده دارد.
اگر شما کتاب را به گونه‌ای حرکت دهید که مفصل آرنجتان باز شود یا به عبارت دیگر ساعدتان از بازو فاصله بگیرد، در آن صورت طول ماهیچه جلوی بازو افزایش می‌یابد، اما این ماهیچه در این هنگام منقبض است.
به چنین انقباض ماهیچه‌ای که مستلزم افزایش طول ماهیچه است انقباض اکسنتریک یا انقباض برونگرا می‌گویند.
دکتر نیمن میزان فشار بالایی را که هنگام این انقباض به ماهیچه‌ها وارد میشود با این مثال توضیح می‌دهد: «انقباض اکسنتریک درست مثل آن است که شما میله‌ای افقی را با دستان خود گرفته و از آن آویزان شده‌اید و سعی دارید بدن خود را بالا بکشید (همان بارفیکس رفتن خودمان) و درست در همین لحظه فردی بخواهد شما را به زور به سمت پایین بکشد و مانع شما شود.
تصور کنید در این شرایط چه فشاری را متحمل خواهید شد.
ماهیچه‌های ما نیز هنگام انقباض برونگرا در همین حال و روز قرار خواهند داشت. هنگام دویدن نیز هر بار پاشنه پا به زمین برخورد می‌کند، انقباض ماهیچه‌ای کوچکی رخ می‌دهد و در همین لحظه احتمال آسیب‌دیدگی ماهیچه‌ای بشدت بالا می‌رود »مطمئنا می‌پرسید حالا تکلیف ما چیست؟
درست است که دویدن آسیب‌های بالقوه‌ای به همراه دارد، اما اگر شما از دویدن لذت می‌برید، مجبور نیستید این فعالیت مفرح را به طور کامل از برنامه ورزش خود حذف کنید.
اگر امکان دوچرخه‌سواری برایتان مهیاست، کافی است بخشی از زمان ورزش روزانه خود را به دویدن و بخش دیگر را به رکاب‌زدن اختصاص دهید.
اگر هم از دویدن خوشتان نمی‌آید، دیگر دنیا بر وفق مرادتان خواهد بود.
از همین امروز دوچرخه‌سواری را با خیال راحت در برنامه خود بگنجانید.
هر چند یافتن مسیر یا مکانی امن برای دوچرخه‌سواری بخصوص در شهرهای شلوغ، خودش داستان دیگری است!
🚴♂️این ورزش ها به شما کمک می کند تا آمادگی بهتر و بیشتری برای دوچرخه سواری داشته باشید.
#دوچرخه #دوچرخه_سواری #ورزش
#دوچرخه #دوچرخه_سواری #ورزش