✔️برای ارزشیابی دانش آموزان در پساکرونا چه کنیم؟


محمد فقیری استاد دانشگاه فرهنگیان در گفت وگو با ایسنا: شاید بتوان گفت که ارزشیابی در ایران از خود آموزش مهمتر بوده است. طبیعی است فرهنگی که غایت محور باشد، به نتیجه بیش از فرایند می اندیشد، به #آموزش مکانیکی می نگرد و کم کم زمینه آموزش حافظه محور، حجم گرا و کمیت محور را فراهم می کند.

باید به فرایند بیشتر از فرآورده و به یادگیری بیشتر از انتقال دانش اهمیت دهیم. اگر دانش آموز یا دانشجویی تمام کتاب را حفظ کرده و سر امتحان روی کاغذ خالی کند، الزاماً به معنی باسواد بودنش نیست. سواد در سطوح بالای تفکر تعریف می شود؛ مثلاً تحلیل طبق هرم بلوم یک سوم آموزش و ارزشیابی را شامل می شود.

فقیری در پاسخ به اینکه در شرایط پساکرونا چه باید کنیم؟ گفت: باید به فعالیت های سطوح کاربرد، تحلیل، ترکیب و ارزیابی بیشتر توجه کنیم، حتی سؤالات کتاب باز دهیم و ترس از تقلب نداشته باشیم. لازم است رویکردمان را در ارزشیابی از کمّی به کیفی تغییر دهیم و اینقدر دغدغه انتقال و حفظ مطالب درسی را نداشته باشیم و برای دانش آموزان فشار روانی و اضطراب ایجاد نکنیم.

وی افزود: اگر کمی تأمل کنیم، متوجه می شویم که در چند دهه گذشته بیشتر به انتقال دانش فکر می کرده ایم. تجربه زیستی ما نشان می دهد که ما کمتر چیزی از مدرسه و دانشگاه برای زندگی یاد گرفته ایم؛ مثلاً مدرسه به ما حل مسئله یاد نداده است؛ ما بعد از مدرسه نه می خوانیم، نه می نویسیم و نه فکر می کنیم، تنها انبان حافظه را از دانش و اطلاعات پر کرده و در امتحانات مختلف مثل کنکور خالی می کنیم.

این استاد دانشگاه فرهنگیان با بیان اینکه البته با توجه به اینکه دانش آموزان و دانشجویان ما در نظام آموزشی، حافظه محور تربیت شده اند، انجام #ارزشیابی کیفی بسیار سخت است زیرا فرزندان ما تمایل زیادی به تحلیل و تفکر و تأمل ندارند و از فکر کردن لذت نمی برند اظهار کرد: طبیعی است کسی که سال ها حفظ کرده و به اصطلاح درس خوانده است، اکنون نتواند با ارزشیابی کیفی همگام شود.

تنها راه حل، تعدیل شرایط فعلی است؛ مثلاً ارزشیابی ترکیبی شاید گزینه بهتری باشد. بهتر است با گفت وگو و تعامل رویکرد جدیدی خلق کنیم. یک مسئله بیش از یک راه حل دارد و ما بهتر است برای این مسئله نیز راه حل های متفاوت را امتحان کنیم. تنها از عینک خودمان به قضیه نگاه نکنیم. باید ببینیم نظر همکاران و دانش آموزان ما در این ارتباط چیست. ادارات و سازمان ها نیز نظرشان را تحمیل نکنند و از بالا به پایین عمل نکنند. #کرونا
👈متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

⚠️مقطع ابتدایی ایران جزو ضعیف‌ترین‌ها در آزمون تیمز (TIMSS)

"فاجعه‌ای آموزشی" در #مقطع_ابتدایی کشور در حال وقوع است؟!/ ایران جزو ضعیف‌ترین‌ها!

#آزمون_تیمز (TIMSS) با هدف تهیه اطلاعات مقایسه‌ای برای ارزیابی عملکرد و سیاست‌های کشورهای شرکت‌کننده در زمینه پیشرفت در آموزش و یادگیری #ریاضیات و #علوم در پایه‌های چهارم و هشتم اجرا می‌شود.

وضعیت ایران در آموزش و یادگیری ریاضی

پنج کشور آسیایی سنگاپور (625)، هنگ‌کنگ (602)، کره جنوبی (600)، تایوان (599) و ژاپن (593) جایگاه‌های نخست در آموزش و یادگیری ریاضیات در پایه چهارم را به خود اختصاص داده‌اند. ایران با نمره کل 443 میان 58 کشور شرکت‌کننده در جایگاه 50، و میان 12 همسایه حاضر در آزمون تیمز 2019 پایه چهارم، در جایگاه نهم آموزش و یادگیری ریاضی قرار گرفته است!

بین همسایگان، کشورهای روسیه، ترکیه، آذربایجان و قزاقستان در آموزش و یادگیری ریاضیات وضعیت بهتری نسبت به سایرین دارند؛ نتایج نشان می‌دهند وضعیت کشور طی 24 سال گذشته (از سال 1995 تا 2019) در آموزش و یادگیری ریاضیات دبستان پیشرفت چندانی نداشته و نتایج ارزیابی‌ها همواره کمتر از حد میانی این آزمون (نمره 500) بوده است.

وضعیت ایران در #آموزش و یادگیری علوم

پنج کشور سنگاپور (595)، کره جنوبی (588)، روسیه (567)، ژاپن (562) و تایوان (558) جایگاه‌های نخست آموزش و یادگیری علوم در پایه چهارم در آزمون تیمز 2019 را کسب کرده‌اند؛ ایران با نمره کل 441 میان 58 کشور شرکت‌کننده جایگاه 48 و میان 12 کشور همسایه حاضر در آزمون تیمز 2019 جایگاه هشتم آموزش و یادگیری علوم را کسب کرده است!

بین همسایگان، کشورهای روسیه و ترکیه وضعیت بهتری نسبت به سایرین داشته‌اند؛ مشابه وضعیت ریاضیات، نتایج نشان می‌دهد وضعیت ایران طی 24 سال گذشته (از سال 1995 تا 2019) در آموزش علوم دبستان پیشرفت چندانی نداشته و نتایج ارزیابی‌ها همواره کمتر حد میانی (نمره 500) بوده است.

🔸متن کامل گزارش در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

🔻کیفیت آموزش مجازی در پسا کرونا

آموزش‌های الکترونیکی یکی از دستاورد‌های مهم دانشگاه‌ها در دوران کرونا است چرا که در این مدل آموزشی تکنولوژی به کمک دانشگاه‌ها آمد تا در این دوران سخت، آموزش‌ها متوقف نشود. البته یادآور می‌شوم #آموزش_مجازی هم یک بخشی از تکنولوژی است که در خدمت نظام آموزشی قرار گرفته است. بنابراین بهره‌برداری از این تکنولوژی‌ها با توجه به کیفیت آموزش بسیار مهم است. در این مطلب نمی‌خواهم بگویم که آموزش مجازی خوب است یا خیر بلکه معتقدم که آموزش مجازی، شیوه نوین آموزش در دنیاست. ارائه این مدل آموزشی بستگی به توانمندی استاد، امکانات دانشگاه، امکانات استاد و دانشجو، همچنین تجربه و دانش استاد و دانشجو دارد. استاد و دانشگاه با استفاده از این تکنولوژی می‌توانند روی کیفیت آموزش مجازی به‌شدت تأثیر بگذارند.
ما در دوران شیوع #کرونا ناچار به آموزش مجازی شدیم. در آغاز استفاده از این مدل آموزشی، دانشجویان و استادان مسلط به آن نبودند و تکنولوژی دانشگاه‌ها هم خیلی توسعه‌یافته نبود. در این یک سال تحصیلی ابزار و امکانات دانشگاه‌ها به‌سرعت گسترش پیدا کرد و به این ترتیب کیفیت آموزش مجازی هم نسبت به سال تحصیلی گذشته متفاوت شد. البته امکانات هر دانشگاه با دانشگاه دیگر فرق دارد. برخی از دانشگاه‌ها امکانات خوبی از همان شروع کار داشتند و برخی از دانشگاه‌ها هم مشکلات و ضعف‌هایی داشتند. اما حالا در این مقطع زمانی وضعیت همه دانشگاه‌ها در آموزش مجازی تقریباً یکسان شده است. با این حال بزرگترین مشکل ما در آموزش مجازی بحث حضور و تأثیر حضور در ایجاد ارتباط بین استاد و دانشجو، دانشجو با دانشجو و استفاده از سایر امکاناتی که در دانشگاه وجود دارد، است. این شاید بزرگترین ضعف ما باشد اما آموزش مجازی به ما این امکان را داد که اطلاعات بیشتری را به دانشجو منتقل و آزادی عمل بهتری را برای دانشجو و استاد فراهم کنیم بنابراین منابع بیشتری در‌اختیار دانشجو قرار گرفت البته کاهش هزینه‌های یادگیری، افزایش دسترسی توسعه دانشگاه، دسترسی دانشجویان در دور‌ترین نقطه کشور به آموزش، تقویت مهارت‌های دیجیتالی دانشجویان و کاهش مشکلات ناشی از کمبود اعضای هیأت علمی از جمله مزایای استفاده از این نوع آموزش است. اما ارتباط دوسویه استاد و دانشجو در آموزش مجازی تضعیف شد و همین‌طور سایر جنبه‌های آموزش در آموزش مجازی محدود شده است. با این همه فکر می‌کنم در پساکرونا هم آموزش مجازی نقش پررنگی نسبت به قبل کرونا داشته باشد.
چرا که ما یاد گرفتیم از این تکنولوژی بهتر استفاده کنیم اما اینکه چند درصد آموزش‌های ما مجازی خواهد بود باید منتظر شویم تا دانشگاه‌ها خودشان تصمیم‌گیری کنند. آنچه من این روزها می‌بینم این است در پساکرونا حداقل ٣٠ درصد محتوای آموزشی دانشگاه‌ها به سمت آموزش الکترونیکی می‌رود. چرا که آموزش مجازی توانمندی‌های بیشتری را برای استاد فراهم می‌کند. درباره زیرساخت‌های آموزش مجازی هم دانشگاه به دانشگاه این موضوع فرق می‌کند. در دانشگاه تهران در حال ساخت استودیوهای پیشرفته هستیم که در آن حضور دانشجو در کلاس مجازی برای استاد بیشتر احساس شود.|محمود نیلی احمدآبادی-رئیس دانشگاه تهران

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

🔻نحوه آموزش عمومی به پیش از کرونا باز می‌گردد؟

#آموزش_عمومی بعد از همه‌گیری بیماری #کرونا مسیر جدیدی پیدا کرده است، زیرا مدارس و دانشگاه‌ها از اولین مراکزی بودند که بعد از شیوع این بیماری تعطیل شدند و آموزش از مسیر حضوری وارد مسیر مجازی شد. دانشگاه‌ها و مدارس تنها یک نهاد نیستند بلکه مجموعه‌ای از سنت‌ها،آیین‌‌ و شعائر تحت عنوان قواعد، مقررات، شکل و صورت امر آموزش نیز به وسیله آن‌ها به افراد منتقل می‌شود. در حال حاضر با شرایط خاص پیش آمده تمام صورت بندی‌های قبلی و تصور ما از امر آموزش و محیط آن دستخوش تغییر و دگرگونی شده است. یکی از اصلی‌ترین دلایل شکل‌گیری شیوه جدید آموزش در دوران کرونا پیشرفت‌های تکنولوژیک و فراگیر شدن دسترسی افراد به ابزارهای جدید است. در این بین سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا پس از برطرف شدن این بیماری بار دیگر آموزش به شکل و شیوه قدیم باز می‌گردد یا شکل جدیدی پیدا خواهد کرد؟
🔸ادامه مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈 اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

❓چرا آموزش‌و‌پرورش به دلیل نمرات ضعیف دانش‌آموزان ایرانی در "آزمون‌ تیمز" بازخواست نمی‌شود؟!

#آزمون_تیمز (TIMSS) با هدف تهیه اطلاعات مقایسه‌ای برای ارزیابی عملکرد و سیاست‌های کشورهای شرکت‌کننده در زمینه پیشرفت در #آموزش و یادگیری ریاضیات و علوم در پایه‌های چهارم و هشتم اجرا می‌شود.
نتایج این آزمون برای کشورهایی که به کیفیت نظام آموزشی خود اهمیت می‌دهند، بسیار مهم است.
در آزمون تیمز پایه چهارم سال 2019، 58 کشور حضور داشتند؛ از میان 15 کشور همسایه ایران، 12 کشور پاکستان، کویت، عربستان، عمان، قطر، بحرین، امارات، ارمنستان، قزاقستان، آذربایجان، ترکیه و روسیه در ارزیابی پایه چهارم شرکت داشته‌اند. پنج کشور آسیایی سنگاپور، هنگ‌کنگ، کره جنوبی، تایوان و ژاپن جایگاه‌های نخست در آموزش و یادگیری #ریاضیات در پایه چهارم را به خود اختصاص داده‌اند.
ایران با نمره کل 443در میان 58 کشور شرکت‌کننده در جایگاه 50 و در میان 12 همسایه حاضر در آزمون تیمز 2019 پایه چهارم در جایگاه نهم آموزش و یادگیری ریاضی قرار گرفته است!!

در پایه هشتم نیز روند نمرات کسب شده توسط #دانش_آموزان ایرانی چندان امیدوار کننده نبوده و در آزمون ریاضی پایه هشتم نیز 39 کشور حضور داشتند که ایران رتبه 29 را کسب کرد، در #علوم پایه هشتم نیز بین 39 کشور، ایران رتبه 32 را کسب کرده است!

طبق گفته‌های مسعود کبیری؛ عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و مدیر داده‌پردازی مطالعات تیمز و پرلز، تعداد زیادی از دانش آموزان کشور شایستگی‌های حداقلی را کسب نمی‌کنند و این خیلی خطرناک است یعنی در شرایط مقایسه‌ای حدود یک سوم از دانش آموزان ما حداقل انتظار از یک دانش آموز در همان پایه را ندارند البته این حداقل هم چیز عجیبی نیست مثلاً در درس ریاضی 4 عمل اصلی را در پایه چهارم بلد باشند اما حتی همین را هم نمی‌دانند!

او این پرسش را هم مطرح کرد: " چه اتفاقی در مدارس می‌افتد؟ دانش‌ آموزان عمر خود را می‌گذارند، خانواده و دولت هم هزینه می‌کند اما دست آخر هیچ اتفاقی نمی‌افتد. باید سیاست‌های خود را به گونه‌ای تغییر دهیم که صرفاً سرکلاس رفتن مهم نباشد بلکه یادگیری دانش آموزان مهم باشد و اینجا آموزش و پرورش مقصر است چون دولت دارد خرج می‌کند".

🔸ادامه مطلب درسایت بانک مقاله ها 👈اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

🔻دولت آينده و نظام آموزشي

انتخابات رياست جمهوري به پايان رسيد و به زودي دولت جديد در حالي کار خود را آغاز خواهد کرد که با انبوه مشکلات معيشتي و اقتصادي، به نظر مي رسد جايي براي طرح و ارائه برنامه براي مسائل فرهنگي، اجتماعي، زيست محيطي و حتي آموزشي نماند. در شرايط فعلي، مجموعه نظام آموزشي کشور با مشکلاتي دست به گريبان است که با توجه به آنچه در فضاي انتخابات و دغدغه هاي مطرح شده گذشت، جاي ترديد است که حتي يک برنامه حداقلي براي حل آنها وجود داشته باشد.

جامعه آموزش و پرورش با حدود 14ميليون دانش آموز و يک ميليون فرهنگي و با احتساب والدين آنها، دربرگيري بسيار بالايي دارد. از اينرو، درک صحيح مشکلات آموزش و پرورش و برنامه‌ريزي و عزم جدي براي حل آنها، مي‌تواند بار بزرگي از دوش جامعه بردارد و البته همين موضوع هم تصميم‌گيري‌ها در اين حوزه را زير ذره‌بين تيزبينانه‌تري قرار مي‌دهد؛ زيرا حل چالش‌هاي حوزه‌هاي اخلاقي، فرهنگي و اجتماعي به فرهنگ سازي نياز دارد و مسير فرهنگ سازي از تربيت مي گذرد.

🔻در حوزه آموزش و پرورش، «عدالت آموزشي»، اولين و مهم ترين مساله اي است که با آن مواجهيم.

🔻«تربيت معلم» و چگونگي جذب نيروهاي متخصص از ديگر فوريت هايي است که بايد براي آن در آموزش و پرورش برنامه داشت.

🔻تدوين «سيستم ارزشيابي ورود به دانشگاه» با استفاده از ساز و کارهاي قابل قبول از ديگر مسائل مهم نظام آموزش رسمي کشور محسوب مي‌شود. «کنکور» موضوعي است که دهه هاي متوالي است ضمن تبديل شدن به کابوسي براي نوجوانان و جوانان، اصلي ترين عامل انحراف جريان آموزش و يادگيري در کشور است.

🔻مشکلات معيشت فرهنگيان، کمبود فضاهاي آموزشي و فرسوده بودن برخي از آنها، تغييرات پياپي کتاب هاي درسي و حواشي آن، نبود آزادي عمل براي مديران و اوليا مدرسه به دليل بخشنامه‌هاي متعدد دست و پا گير، نبود‌ سازوکاري مشخص براي هدايت تحصيلي و استعداديابي از ابتداي دبستان خارج از فشارهاي ناشي از کنکور، حافظه محور بودن نظام آموزشي و جاي خالي مهارت آموزي و ارزش‌گذاري براي آن نزد خانواده‌ها و عموم مردم، عبور از چالش هاي آموزشي و تربيتي که کرونا در يک سال و نيم اخير ايجاد کرده، از ديگر مشکلات #آموزش_پرورش هستند و حل آنها برنامه‌هاي کوتاه مدت و بلند مدت خود را مي طلبد.

🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

❓والدین چطور بچه ها را برای آموزش آنلاین آماده کنند؟

بسیاری از کارشناسان تربیتی بر این باورند که #کودک با رفتن به #مدرسه، فرایند اجتماعی‌شدن را از طریق همسالان یاد می‌گیرد و حتی اگر #دانش‌آموز بدون رفتن به مدرسه به طور کامل و بدون هر نقصی آموزش را فرابگیرد، فرایند اجتماعی‌شدن او به مشکل برمی‌خورد و در آینده با مشکلاتی روبه‌رو خواهیم شد. یکی از مشکلاتی که والدین در سال گذشته با #آموزش_مجازی فرزندان خود داشتند، این بود که کودک سر کلاس حوصله‌اش سر می‌فت یا اصلا به حرف‌های معلم گوش نمی‌داد یا به راحتی حواسش پرت می‌شد. برخی از والدین هم می‌گفتند فرزندم از یک جایی به بعد دیگر به حرف‌های معلم گوش نمی‌داد و حالتی خواب‌آلود می‌گرفت. حالا سوال این‌جاست که والدین در این روزهای باقی مانده تا شروع سال تحصیلی باید چه کنند تا فرزندشان، سال تحصیلی موفق‌تری داشته باشد؟

والدین کلاس اولی‌ها سردرگم نباشند

آموزش مجازی شاید بیش از همه برای کلاس‌اولی‌ها و آموزگاران‌شان سخت باشد زیرا باید آموزش برای افرادی صورت گیرد که کاملا با درس و کلاس بیگانه‌اند چه برسد به آموزش مجازی. در واقع می‌توان گفت کرونا بیشترین تأثیر خود را بر بخش آموزش گذاشته است و در این میان کلاس اولی‌ها بیشتر از همه در فضای مجازی و آموزش سردرگم می‌شوند. کلاس اولی‌ها هنوز نمی‌دانند مدرسه چیست و باید آموزشی را در فضای مجازی تجربه کنند که هیچ گاه تجربه نکرده بودند. به طور کلی آماده‌سازی فرزندان برای رفتن به مدرسه یکی از وظایف اصلی والدین بوده که اکنون با تغییر سیستم آموزشی، این وظیفه والدین به نحوی تغییر کرده و حتی بیشتر هم شده است. علاوه بر آن، والدین باید از کودکان بعد از آموزش‌های آنلاین هم مراقبت کنند. در آموزش‌های آنلاین، والدین اغلب نقش معلم را به عهده می‌گیرند و حتی مشارکت والدین نسبت به دیگران در پیشرفت تحصیلی کودکان بیشتر و موثرتر شده است. به چنین پدر و مادرهایی توصیه می‌شود به جای سردرگمی با فرزندشان درباره شرایط جدید آموزشی در این روزهای باقی مانده صحبت و در صورت امکان شرایطی را فراهم کنند تا با دانش آموزانی که سال پیش کلاس اول بودند، صحبت کنند و ... تا کودک برای این مرحله از زندگی‌اش آماده شود.


4 توصیه به والدین برای مهیا کردن دانش‌آموزان🔻

۱-به زندگی‌شان نظم بدهید

۲- شرایط را برای تمرکز تحصیلی فراهم کنید

۳- اتاق مطالعه را آماده کنید

۴-در زمان شروع کلاس‌ها به او انگیزه بدهید

🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

#ویدیو_آموزشی

از مَجاز تا واقعیت
چطور می‌توان آزادی‌های #آموزش_مجازی را از دانش‌آموز گرفت و او را راهی مدرسه کرد / ایرنا
#کرونا
▪️عاطفه داودی

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

🔻چالش آموزش در ايران


#تعلیم و تربیت یکی از مهمترین نهادهای جامعه  پذیرکننده در هر جامعه‌ای است که در قالب آن انتظار می‌رود یک شخصیت اجتماعی خودساخته پرورش یابد که ابتدا در خانواده اعمال شده و سپس در بستر نهادهای آموزشی، نظام ‌گیرد. «امیل دورکیم» به تعلیم و تربیت در قالب طرح برساختن گونه‌ای دانش اجتماعی حقیقی اندیشیده است. در واقع او علاوه بر پدر جامعه‌شناسی فرانسوی، نخستین جامعه‌شناس تعلیم و تربیت نیز محسوب می‌گردد. تعلیم و تربیت از نظر دورکیم عملی است که نسلهای بالغ روی آن نسلهایی که هنوز به بلوغ برای زندگی اجتماعی نرسیده‌اند، انجام می‌دهند و هدف آن برانگیختن و پرورش‌دادن شماری از حالات جسمانی، فکری و اخلاقی در نزد کودک است. یعنی آموزش و پرورش مشتمل است بر اجتماعی‌نمودن روشمند نسل جوان. هرچند این تعریف مخصوص آموزش‌های قبل از دانشگاه است، اما دو نکته در اینجا جای تأمل دارد؛ اول اینکه، همین کودکان دبستانی اگر درست تربیت نشوند به دانشگاه راه یافته و در آنجا پیامدهای ضعف تربیتی بیشتر تجلی می‌یابد. دوم اینکه، در تعریف جدید، پداگوژی تربیتی، به همه مؤسسات آموزشی و آکادمیک از جمله مراکز دانشگاهی نیز تسری می‌یابد. در این راستا سه عنصر اخلاقی تعریف شده در جامعه‌شناسی آموزش و پرورش، شامل آموزش «ذهنی منظم»، «وابستگی به گروه» و «استقلال اراده» است که با کمی تأمل می‌توان این سه عنصر را در سطح دانشگاه نیز به کار بست. در حالی که مشکلات زیادی در دانشجویان کنونی درحال تحصیل در دانشگاههای ایران دیده می شود که می‌توان گفت ریشه در ضعف آموزش و پرورش ایرانی دارد. به طور مثال یکی از بزرگترین مشکلات دانشجویان و پژوهشگران چگونه نوشتن است که متأسفانه نه در مدارس به آن توجهی می‌شود و نه در دوره دانشگاه. در این زمینه در مقدمه کتاب «شیاخ» (۱۳۹۸) می‌خوانیم: «به عقیده من یادگیری مهارتهای مقدماتی جستارنویسی سخت نیست. دلیل اینکه بسیاری از دانشجویان نتوانسته‌اند این مهارتها را به دست آورند این است که به #آموزش آنها توجه کافی نشده است. بدیهی است که #مدارس و #دانشگاهها اغلب همه وقت و تمرکز خود را معطوف به تدریس هسته اصلی موضوع هر رشته می کنند و تقریباً هیچ زمانی را به مشاوره در خصوص شیوه طرح ایده‌ها در قالب جستار اختصاص نمی دهند.» شاید دلیل آن توجه به ظاهر به جای باطن است. همانطور که«نیستانی» (۱۳۹۴) در کتاب خود از قول شکوهی نقل کرده است «ما همیشه به ظاهر و بزرگی همه چیز توجه کرده‌ایم نه به کیفیت. در این مملکت همیشه ظاهر بر باطن چربیده است.»

🔸ادامه مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

#ویدیو_خبری
#ویدیو_آموزشی

🎥 داستان یک نبرد: آغاز #آموزش نوین در ایران و حمله متعصبان به میرزاحسن #رشدیه بنیانگذار مدارس نوین ایران / عصر ایران
محسن ظهوری

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

🎓 آموزش عالي در خاورميانه

دکتر رضا ماحوزي عضو هیات علمی مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی با اشاره به سرگذشت تلخ #آموزش_عالی در خاورمیانه که قرن گذشته را در اسارت ایدئولوژی‌ها و شبه‌ایدئولوژی‌های رنگارنگ گذرانده و با بیان اینکه آموزش عالی خاورمیانه در ۱۰۰سال گذشته همواره در وضعیتی اسارت گونه یا به عبارت دیگر به گروگان گرفته شده بوده و طبعاً نمی‌توان از چنین آموزش عالی‌ای انتظار داشت که نقشی در صلح داشته باشد، ابراز امیدواری کرد که با درس گرفتن از این تجربه، شاهد آزادی و استقلال #دانشگاه‌ها و حرکت آنها در مسیر توسعة علميِ معطوف به رهايي‌بخشي و صلح باشیم.
قرن بيستم، قرن ايدئولوژي‌هاست و حتی آن زمان که ادعا می‌شود می‌خواهیم از ایدئولوژی عبور کنیم، بعد از مدتی یک شبه ایدئولوژی سر بر می‌آورد که همچون دو ایدئولوژی ناسیونالیستی و کمونیستی، آموزش عالی را در خدمت اهداف خارج از آموزش عالی به خدمت بگیرد.

نگاه کارکردگرایانه‌ای که ایدئولوژی‌ سیاسی – اداری ناسیونالیستی و ایدئولوژی سیاسی – اقتصادی مارکسیستی – سوسیالیستی و شبه ایدئولوژی اقتصادی لیبرال به آموزش عالی داشتند همواره این بوده که آموزش عالی بتواند خواست‌های این نهادهای قدرت را که بعضاً به ابزارهای قدرت و ثروت و توان نظامی و دیوان‌سالاری هم مجهزند، محقق کند و خروجی‌های آن طوری باشند که برآیند این ایدئولوژی ‌ها را استمرار ببخشد.

در منطقه خاورمیانه، میدان دیگری هم داریم که میدان نهاد دین است. در دانشگاه‌های خاورمیانه با سرریز ایدئولوژی‌ها وشبه‌ایدئولوژی‌های متفاوت مواجهیم که باعث می‌شود در اختلاط میدان‌های مختلف متوجه این که دقیقاً کدام میدان است که ایفای نقش می‌کند، نشویم و لذا درک شفافی هم از کارکرد آموزش عالی که می‌تواند در میدان مشخصی کار کند نداشته باشیم.

نظام آموزش عالی همچنین می‌باید دیپلماسی علمی قدرتمندی ایجاد کند که فارغ از همه مرزبندی‌های ایدئولوژیک، براساس منطق خود ارتباط مؤثری را بین کنشگران علمی و دانشگاهی از ملت‌ها و دولت‌های مختلف برقرار کند. تنها در این صورت است که آموزش عالی می‌تواند منادی صلح باشد چرا که اقتضای میدان علم و آموزش عالی، ارتباط‌های فرامرزی میان دانشمندان و کنشگران دانشگاهی است.

🔸متن کامل در سایت بانک مقاله ها 👈 اینجا

مقاله‌، ویدیو آموزشی🌺 @eduartcle

✔️آموزش و پرورش و علوم ناسودمند!

هنگام معرفی وزیران پیشنهادیِ آموزش و پرورش به مجلس برای رأی اعتماد به آنها، معمولاً بحث‌های بسیاری در مورد ناتوانی یا توانایی شخصی آنها صورت می‌گیرد.
مسلماً میزان دانش و تخصص و لیاقت و مدیریت و صلاحیت شخص وزیر و همکاران او در ادارۀ بهتر یا بدتر وزارت آموزش و پرورش بدون تأثیر نیست، اما واقعیت این است که نظام آموزش و پرورش کشور ما از اساس بی‌ربط و بلکه شبیه به طنزی تلخ است.
این نتیجه‌گیری را از طریق مطالعه و بررسی جامعی از نحوۀ کار آموزش و پرورش به دست نیاورده‌ام، بلکه تجربۀ بلاواسطه‌ام از حال و روز فرزندانم آن را برایم فاش می‌کند.
این تجربه به عینه نشان می‌دهد که اغلبِ آموزش‌های دوران مدرسه بخصوص در حوزۀ علوم انسانی و اجتماعی به اندازۀ سرِ سوزنی در ذهن دانش‌آموزان ماندگار نیست و آنها پس از تحمل مشقت بارِ حفظ پاره‌ای مسائل بی‌ربط با زندگی واقعی، به محض خلاصی از عذابِ امتحان، محفوظات تحمیلی را عمداً به باد نسیان می‌سپارند تا ذهن خود را از زیر بار سنگینی آنها آزاد و رها کنند.
مولا علی می‌گوید:
: وَ اعلَم أنَّهُ لا خَيرَ في عِلمٍ لا يَنفَعُ ، و لا يُنتَفَعُ بِعِلمٍ لا يَحُقُّ تَعَلُّمُهُ (بدان در دانشی که سودمند نیست، خیری وجود ندارد و تعلیم دانشی که سزاوار آموختن نیست، سودی ندهد)
در واقع بخش عظیمی از آنچه در مدارس به ذهن دانش‌آموزان ما به عنوان علم و دانش تحمیل می‌شود، مصداق کلام علی است، یعنی نه فقط سودی ندارد که ارزش آموختن هم ندارد.
بحث مستوفی در این باره مجال دیگری می‌طلبد، اما گاه واقعاً فکر می‌کنم تنها حسن تحصیل فرزندانم، به جز یادگیری سواد خواندن و نوشتن، حضور آنها در اجتماع همسالان و دوستان‌شان و بازی و سرگرمی در محیط مدرسه بوده است.
در همین ارتباط، ماجرایی را نقل کنم. یک روز مشاور مدرسه مرا برای گفتگو در بارۀ وضعیت تحصیلی فرزندم به دبیرستان فراخواند. در آنجا آقای مشاور از کوشش شبانه‌روزی برخی دانش‌آموزان و حساسیتِ خارق‌العادۀ خانواده‌هایشان نسبت به نمرات آنها شرحی طویل به دست داد. همین که سخنش به پایان رسید از او خواهش کردم که پسر مرا آزاد بگذارند تا هر طور که راحت‌تر است درس بخواند. به او تأکید کردم که تحمیل یک برنامۀ سنگین از "علوم لاینفع" به یک نوجوان، علاوه بر آنکه ذهنش را پریشان و او را از زندگی بیزار می‌کند، برای آینده‌اش هم سودی ندارد بخصوص با این وضع فلاکت بار دانشگاه‌ها و بازار بیکاری و نبود فرصت شغلی مناسب! پس او را به حال خود بگذارید تا "يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ" ( آزادانه بچرد و بازی کند) اشاره‌ام به آیه‌ای از سورۀ یوسف، در مورد ترغیب برادران یوسف برای بردن او به صحرا جهت تفریح و بازی بود.

✍احمد زیدآبادی

#آموزش_پرورش
@ahmadzeidabad

🆔 @eduarticle

#ویدیو_خبری
#ویدیو_آموزشی

⁉️ مدیران فراری از آموزش و پرورش

▫️دومین وزیر معرفی شده از سوی ابراهیم رئیسی برای #آموزش_پرورش هم نتوانست از مجلس رأی اعتماد بگیرد اما رئیس دولت سیزدهم اولین رئیس جمهوری نیست در مورد این وزارتخانه با چالش وزیر توانمند مقبول که این مسئولیت را بپذیرد مواجه است. چه چیزی وزارت آموزش و پرورش را خط قرمز مدیران توانمند می‌کند؟ / اکو ایران

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

⁉️آینده کشور را قربانی فقر آموزشی امروز خود نکنیم

از بس مسائل اقتصادی و سیاسی جامعه ما را درگیر خود کرده، از دیگر تغییرات منفی اجتماعی تا حد زیادی غافل شده‌ایم؛ به ویژه حوزه #آموزش را فراموش کرده‌ایم. نمونه‌اش سطح مدیرانی است که برای اداره این وزارتخانه تعیین شده‌اند. از سوی دیگر در همین موضوع آموزش، مسوولان امور و حتی جامعه آن قدر درگیر مسائل صنفی معلمان هستند - که بحق هم هست - متوجه خطرات کیفیت بسیار نازل ‌آموزشی نیستند که البته بخش مهمی از این نزول کیفی نیز مرتبط با همان مشکلات صنفی معلمان است. بخشی نیز محصول بی‌توجهی و درک نادرست مدیریت جامعه از نقش آموزش به ویژه آموزش ابتدایی در جامعه جدید است. آنان غایت آموزش را در حد حفظ کردن برخی گزاره‌های دینی و تجربی می‌بینند و حداکثر خواندن و نوشتن و جدول ضرب و ریاضیات را هدف آموزش و پرورش می‌دانند. حضور دو ساله #کرونا نیز این بحران را عمیق‌تر کرده است. عدم حضور دانش‌آموزان در مدرسه و تشکیل کلاس‌های درس از طریق آموزش مجازی امری ضروری بود که چون مشکلات آن را رفع نکنند، موجب افت شدید کیفیت آموزشی و نیز پرورشی می‌شود. بدون تردید بی‌توجهی به مساله آموزش و پرورش سیاستی فراگیر بوده و اکنون نیز هست. این یعنی آینده کشور را قربانی فقر آموزشی امروز خود می‌کنیم.| عباس عبدی روزنامه اعتماد

🔸ادامه مطلب👈 اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

⁠ ⚠️آينده شغلي و بي‌انگيزگي تحصيلي


‌شکسپير مي‌گويد داشتن علم بهتر از داشتن ثروت است ولي نداشتن ثروت بدتر از نداشتن علم است. همين جمله مصداق #جواناني است که در سوداي ثروت، بي‌خيال علم و دانش شده‌اند؛ وصف حالي که پژوهشگران از آن با عنوان بي‌انگيزگي تحصيلي ياد مي‌کنند.

به گفته اميرکبير هيچ جامعه‌اي فراتر از انديشه معلمانش رشد نخواهد کرد. در همين جمله اهميت نقش #استاد و #معلم و آموزش جواناني که آينده‌ساز يک کشور هستند، به‌خوبي احساس مي‌شود. اما اين روزها به جاي شوق به تحصيل و #آموزش و سواد، بي‌انگيزگي تحصيلي گريبانگير قشر نوجوان و جوان کشور شده‌است. وضعيت اقتصادي خانواده‌ها، کيفيت پايين آموزش و عدم جايگاه شغلي مناسب و حقوق‌هاي پايين، بخشي از عواملي هستند که باعث مي‌شود دانشجويان و حتي دانش‌آموزان از تحصيل و فراگيري علم دلسرد شوند.

[عنوانهای مطالبی که در این گفتگو آمده]👇

🔻اميد به آينده

🔻آينده شغلي

🔻بي‌انگيزگي تحصيلي

🔻کيفيت آموزش

🔻خطر جامعه بي‌سواد

🔸متن کامل مطلب 👈اینجا

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle