ویدیویی در فضای مجازی منتشر شده که درباره «خرید یک چادر با قیمت ۱۲۸ میلیون تومان» و فخرفروشی با آن، واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی به همراه داشته است.
کاربران می‌گویند در حالی که بسیاری از مردم حتی برای تأمین نان شب خانواده‌هایشان مشکل دارند، این نمایش ثروت و تجمل‌گرایی توهین به جامعه و سال‌ها مبارزه مردم ایران برای آزادی از حجاب اجباری است.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تولد معلمی که به جرم بهایی بودن به مرگ با چوبه دار محکوم شد ...
۲۰ شهریور زادروز #مونا_محمود_نژاد یکی از صدها شهروند ایرانی که در #دهه_شصت به جرم بهایی بودن اعدام شدند.
۱۷ ساله بود و تنها جرم او تدریس در کلاس کودکان بهایی بود.
او به همراه ۱۰ زن بهایی دیگر در خرداد ۱۳۶۲ توسط خلخالی اعدام شد.
#علیه_فراموشی #بهاییان_ایران #بهاییان_تهران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

نیما شفق‌دوست در ۲۱ شهریور ۱۳۸۴ در ارومیه به دنیا آمد. او تا مقطع ششم ابتدایی تحصیل کرد و سپس در یک غذاخوری در شهرک اسلام‌آباد ارومیه مشغول به کار شد.
#نیما_شفق_دوست از آغاز اعتراضات ۱۴۰۱ در خیابان حضور داشت، خانواده‌اش نگران سلامت و جان وی بودند اما او هر شب به بهانه‌ای خانه را ترک می‌گفت و به #خیابان و اعتراضات می‌پیوست.
شب ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، خانواده نیما از او‌خواسته بودند تا در خانه بماند اما او با دوستانش قرار تجمع در مقابل فرمانداری را گذاشته بودند، نیمای ۱۷ ساله، هنگام اعتراضات مردمی در ارومیه، توسط نیروهای امنیتی مورد اصابت دو گلوله به پاهایش قرار گرفت.
خانواده او، به دلیل نگرانی از بازداشت، از بردن او به بیمارستان صرف‌نظر کردند و نیما را به طور خصوصی درمان کردند. با این حال، پس از ۱۲ روز، در تاریخ ۱۲ مهر، نیما به دلیل شدت جراحات و عفونت شدید در بیمارستان جان باخت.
پس از جاودانگی نیما، نهادهای امنیتی علت مرگ او را حمله سگ اعلام کردند و خانواده‌اش را تحت فشار قرار دادند تا این روایت را تأیید کنند. اما مادر نیما، پروین شفق‌دوست، پس از مدتی سکوت خود را شکست و اعلام کرد که پسرش در نتیجه تیراندازی نیروهای امنیتی جان خود را از دست داده است.
مراسم خاکسپاری نیما تحت نظارت شدید امنیتی برگزار شد.
#علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

نیما شفیق‌دوست متولد ۱۳۸۵ خورشیدی اهل سلماس و ساکن در جریان قیام خو‌نبار ۱۴۰۱ در شهر ارومیه مورد اصابت گلوله نیروهای امنیتی قرار گرفت و به شدت زخمی شد.

▪️او چند روز در زیر زمین خانه‌شان به طور مخفیانه تحت درمان بود که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. پیگیری خانواده او برای یافتن فرزندشان بی‌نتیجه ماند. در نهایت روز ۱۳مهر ۱۴۰۱ جسد وی به خانواده‌اش تحویل داده شد.

▪️جانیان جان‌باختن #نیما_شفق_دوست در اعتراضات را تکذیب کردند. سرهنگ حسن شیخ‌نژاد فرمانده انتظامی ارومیه گفت فوت نیما شفیق‌دوست ربطی به تجمعات اخیر در این شهر ندارد، نامبرده ۳هفته قبل توسط سگ گاز گرفته شده و بر اثر بیماری درگذشته...
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرروز / بعد از آن همه رجزخوانی که «به حساب گروسی می‌رسیم»عراقچی و گروسی بر سر بازدید آژانس از سایت های هسته ای توافق کردند این عکس قطعا در تاریخ فلاکت بار جمهوری اسلامی ماندگار خواهد شد.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

شرق تهران ، نارمک .
جمعه ۲۱ شهریور
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

✅تقدیم جایزه به کسی که هرگز ندیدم !

علی شادمان بازیگر مردمی سینما پس از دریافت جایزه جشن نگاه، حرف هایی زد که نگاه خیلی ها را متوجه خودش کرد.
شادمان گفت:
«من به طرز غریبی ۳ساله که به یاد دوستیم که هرگز ندیدمش، حتی یه‌بار هم‌کلام نشدیم، اما گاهی از خیال اینکه چی داره بش می‌گذره اذیت می‌شم؛ به قدر شعورم. دوست دارم اسمشو بیارم... این جایزه را تقدیم می‌کنم به حسین محمدی که ۳ساله در زندانه...»

🔺محمدی ۲۶ ساله و بازیگر تئاتر است. او یکی از شرکت کننده‌ها در مراسم چهلم حدیث نجفی از کشته شده های سال ۱۴۰۱ بود.

حسین محمدی در زندان به سر می‌برد و برای او حکم افساد فی الارض صادر شده‌ است.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ/ بین فرزند شهدا هم فرق هست،یکی سهمیه رو بغل میکنه
یکی وطن رو
#بپاخیزیم
#به_خیابان_برمیگردیم

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

پنجشنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۴، در آرامستان اراک صحنه‌ای رقم خورد که نشان داد هیچ قدرتی نمی‌تواند یاد و نام آزادی‌خواهان را خاموش کند. نوجوانی از شهر، با دستان کوچک اما قلبی بزرگ، آرامگاه مهرشاد عزیز را گلباران کرد؛ آرامگاهی که زیر باران گل، هنوز زنده و پرشکوفه است.

در هفته‌های اخیر، شهرداری با بستن بسیاری از گل‌فروشی‌های اطراف آرامستان، تلاش کرده راه مردم برای ادای احترام را سد کند. اما مردم نشان دادند گل را نمی‌شود پلمب کرد؛ دل‌ها خودشان راهی پیدا می‌کنند.

هر شاخه گل بر مزار مهرشاد، فریاد خاموش‌نشدنی مردم است؛ اعتراضی که از لابه‌لای گل‌ها برمی‌خیزد و به آسمان می‌رود.

📌 این گلباران، فقط یاد یک جوان را زنده نمی‌کند، بلکه یادآور حقیقتی بزرگ‌تر است: هیچ سرکوبی توان خاموش کردن صدای مردم را ندارد.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تصویری از علی شادمانی فرمانده به هلاکت رسیده قرارگاه خاتم الانبیا در دیدار پرفسور الکساندر دوگین، مشاور پوتین در روسیه.
آنطور که مشرق نوشته این دیدار در سال ۱۴۰۳ انجام شده و بنای این دیدارها آن دوسال پیش توسط نادر طالب زاده گذاشته شده بود.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#امروز_در_تاریخ / اعدام نوید افکاری، آینه تمام نمای قضاییه #جمهوری_اعدام ؛ بامداد ۲۲ شهریور ۱۳۹۹، قضاییه حکومت اعدام، جوانی را که رویای ایستادن بر بالاترین سکوهای قهرمانی جهان را در سر می‌پروراند، به دار آویخت.
#اعدام_نوید_افکاری ، با عجله و بدون رعایت مراحل قانونی و حتی بدون اطلاع خانواده و آخرین دیدار با خانواده انجام شد.
نوید افکاری، جوان محبوب ۲۷ ساله و کشتی‌گیر شیرازی بود که در زندان عادل آباد به دار آویخته شد.

این جنایت هولناک، همچون تیری زهرآگین به قلب ملت ایران و جهانیان نشست. اعدامی که در سایه شکنجه‌های وحشیانه، اعترافات اجباری و محاکمه‌ای ساختگی صورت گرفت، آینه‌ای تمام‌نما از یک نظام قضایی‌ بود که عدالت را در آستان پایگاه قدرت قربانی کرده بود.

اعدام نوید قهرمان «آینه‌ی تمام نما از قضاییه حکومت اعدامی» حاکم بر ایران بود. اگر چه قضاییه این نظام از دهه۶۰ و از کشتارهای ۶۷ در قتل‌عام زندانیان سیاسی، نزد مردم ایران آبرویی برای خود باقی نگذاشته بود، اما در ماجرای دستگیری، بازجویی، شکنجه، محاکمه و اعدام نوید افکاری، رسوایی آن عالم‌گیر شد و همگان به اعتراف‌گیری اجباری در این نظام؛ تحت شکنجه‌های وحشیانه از متهمان دست و پا بسته شناخت پیدا کردند. همچنین همگان با وضوح تمام شاهد بودند، به چه اندازه اسناد و مدارک و شواهد برای محکوم کردن متهم مضحک، دروغین و ساختگی بودند.

وجه دیگر این ماجرا اهمیت ندادن حتی به اندازه سرسوزن به دفاعیات و شواهد متهم و وکیل مدافع او … بود که هر ناظر بی طرفی را که حتی مختصر شناختی نسبت به محاکم قضایی داشت را شگفت زده کرد و دست آخر اعدام او علیرغم اعتراضات گسترده جهانی منفوریت این نظام مخصوصا قوه قضاییه آنرا به بالاترین حد خود رساند. اعدام #نوید_افکاری، نه تنها یک تراژدی انسانی، بلکه یک رسوایی بین‌المللی بود که چهره واقعی نظام حاکم بر ایران را به جهانیان نشان داد.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

‏هر وقت این عکس را می‌بینیم ابن حرف مادر ⁧ #نوید_افکاری ⁩ را بیاد بیاوریم که :مگه یه مادر چقدر جون داره؟...
‏⁧ #علیه_فراموشی ⁩

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

«محسن رشید فرخی»، رئیس «انجمن ملی خرما»، می گوید: آب ایران به طور مجانی به خارج صادر می شود و این کار به کشاورزی ایران آسیب می زند.

گفتنی است که جمهوری اسلامی سال هاست بخش کلانی از آب رود «کارون» ایران را به دلایل سیاسی به رایگان روانه ی عراق می کند!

همچنین روزانه محموله های بزرگی آب معدنی به دیگر کشورها، به ویژه شیخ نشین های خلیج فارس، صادر می شود.

از سویی، سهم آب ایران از رود «هیرمند» نیز از ده ها سال پیش از سوی دولت افغانستان تاراج می گردد و رژیم جمهوری اسلامی هیچ کوششی برای گرفتن حقابه ی قانونی ایران نکرده است!

در شرایط بحران سراسری کنونی آب در ایران، فرستادن آب کشور به کشورهای بیگانه خیانتی رذیلانه از سوی رژیم بر مردم ایران است.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

‏دادستانی آمریکا از طرح دعوای مصادره مدنی با هدف ضبط حدود ۵۸۴ هزار دلار رمزارز متعلق به محمد عابدینی، تاجر و مهندس ۳۹ ساله ایرانی به اتهام همکاری او با برنامه پهپادی سپاه خبر داد. دولت آمریکا این رمزارز‌ها را از یک کیف‌ پول دیجیتال که گفته می‌شود تحت کنترل آقای عابدینی است توقیف کرده است.
‏بر اساس بیانیه دفتر دادستان آمریکا در شهر بوستون ایالت ماساچوست که روز پنجشنبه منتشر شده است، این مبلغ به صورت رمزارز «تتر» نگهداری می‌شد.
‏بنابر اسناد دادگاه، آقای عابدینی بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت «صنعت دانش رهپویان افلاک» است و این شرکت تولید‌کننده «ماژول‌های ناوبری» است که سپاه پاسداران از آن‌ها در برنامه پهپادی استفاده می‌کند. همچنین فعالیت اصلی این شرکت فروش یک سامانه ناوبری اختصاصی با عنوان «سپهر» به سپاه پاسداران است. کاربرد اصلی این سامانه در پهپاد‌ها و همچنین موشک‌های کروز و بالستیک است. آمریکا از سال ۲۰۱۹ سپاه پاسداران را در فهرست «سازمان‌های تروریستی خارجی» قرار داده است.
‏آقای عابدینی در دسامبر سال ۲۰۲۴ به «حمایت مادی به یک سازمان تروریستی خارجی» یعنی سپاه و به طور مشخص نیروی هوافضای سپاه متهم شد.
‏بنابر اعلام دادستانی آمریکا، شرکت «صنعت دانش رهپویان افلاک» دست‌کم از سال ۲۰۱۴ در چندین پروژه از جمله تولید موشک‌های هدایت‌شونده و سامانه‌های ناوبری یکپارچه با نیروی هوافضای سپاه همکاری داشته است، به طوری که بین سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ حدود ۹۹ درصد از فروش سامانه‌های «سپهر» این شرکت به نیروی هوافضای سپاه بوده است. سپاه از این سامانه‌ها در تولید پهپادهای انتحاری استفاده می‌کند.
‏در جریان حمله پهپادی شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران به یک پایگاه نظامیان آمریکایی در شمال اردن، موسوم به «برج ۲۲»، سه سرباز آمریکایی کشته و بیش از ۴۰ نفر دیگر مجروح شدند. بنابر تحلیل‌های فنی، پهپاد به‌کار گرفته‌شده در این حمله از نوع «شاهد» ایرانی بوده و سامانه ناوبری «سپهر» در آن استفاده شده است.
‏عابدینی در ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴ از سوی مقامات ایتالیا بازداشت، اما یک ماه بعد آزاد شد. گفته می‌شود که وی اکنون در ایران است.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تابلوی عجیب ورودی پاسارگاد که در آن حتی اسم آرامگاه کوروش هم نوشته نشده

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

عصر سه‌شنبه، ۲۲ شهریور ۱۴۰۱، حوالی ساعت شش بعدازظهر، مهسا امینی به همراه برادرش در نزدیکی ایستگاه مترو حقانی تهران بود که مأموران گشت ارشاد او را بازداشت کردند.
برادر مهسا به مأموران گفت: «ما غریبیم در این شهر»؛ اما در پاسخ شنید که خواهرش تنها برای «کلاس توجیهی» منتقل می‌شود و تا یک ساعت دیگر آزاد خواهد شد. یک ساعتی که هرگز پایان نیافت.

مهسا، دختر ۲۲ ساله سقزی، در بازداشتگاه وزرا با خشونت روبه‌رو شد. شاهدان عینی گفته‌اند یکی از مأموران مرد با کوبیدن به سر او، وی را وادار به پیاده شدن از ون کرد. خود مهسا هم پیش از بیهوشی چند بار به اطرافیان گفته بود که مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.

پوشش کامل او باعث شگفتی بسیاری از حاضران بود و خود بارها از مأموران خواسته بود تا به برادرش اطلاع دهند یا توضیح دهند ایراد پوشش او چیست. اما هر بار با پرخاشگری و توهین مأموران زن مواجه شد. آخرین بار وقتی به سوی یکی از مأموران رفت، ناگهان سرش را گرفت و بر زمین افتاد.

حاضران درخواست آوردن پزشک کردند، اما مأموران بی‌تفاوت بودند و این حالت را «تمارض» خواندند. وقتی پزشک رسید، نفس‌های مهسا دیگر ایستاده بود.

چند روز بعد، در ۲۶ شهریور ۱۴۰۱، خبر مرگ مهسا امینی رسماً اعلام شد؛ مرگی که نه تنها خانواده‌ای را داغدار کرد، بلکه نام او را به نماد مقاومت و خیزشی سراسری بدل ساخت؛ خیزشی که هنوز پژواک آن در جامعه ایران ادامه دارد.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#صداوسیمای_جمهوری_اسلامی یک هفته مانده به #اعدام_نوید_افکاری ، فیلمی را از #اعترافات_اجباری او نشان داد که نوید در آن می گفت با انگیزه «تسویه حساب شخصی» اقدام به قتل «حسن ترکمان» کرده، هرچند توضیح دیگری داده نمی شد که موضوع این تسویه حساب چه بوده.
با گذشت یک سال از اعدام، نیز مجددا #صداوسیما برای توجیه کشتن #نوید_افکاری، فیلم جدیدی را اعترافات اجباری او قبل از اعدام نشان داد که نوید در آن می گفت مقتول را «اصلا نمی شناخته» و حتی «اسمش را هم نمی دانسته»

طبیعتا برای قاضی صادر کننده حکم اعدام، اهمیتی نداشته که چرا بازجوها دو نوع اعتراف مختلف از زندانی گرفته اند. یا چطور ممکن است که زندانی یک بار «اعتراف کند» مقتول را می‌شناخته و با او خرده حساب شخصی داشته، و یک بار دیگر "اعتراف کند" او را از اساس نمی‌شناخته.

آن هم زندانی ای که تا لحظه مرگ، فریاد می زد که کل اعترافاتش زیر شکنجه بوده، که بازجویان زیر شکنجه هایی که حتی از بیان شان شرم دارد، هر اعترافی که خواسته اند را از او گرفته اند.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرروز / دو تیپ از نیروهای ارتش ایران مرداد تا آخر شهریور ۱۳۵۴ در غالب یگان حافظ صلح سازمان ملل (کلاه آبی ها) جایگزین ارتش پرو در بلندیهای جولان شدند و تا اسفند ماه ۱۳۵۷ در این منطقه حضور داشتند، وقوع انقلاب ۵۷ و‌ جانبداری رهبران ایران از فلسطین و‌ علیه اسرائیل بودن ، باعث شد شورای امنیت دستور بازگشت نیروهای ارتش ایران را داد و آنها را دیگر صلح بان‌ و‌ بی‌طرف ندانست.
#ارتش_ایران #فتنه۵۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تولد انسانی که جانش را برای نجات یک هم‌رزم از دست داد!
۲۲شهریور زادروز #علی_سیدی است از جانباختگان #انقلاب_زن_زندگی_آزادی
علی چهارم آبان بعد از کارش به خیابان رفت تا نان بخرد؛ اما برای دفاع از یک زن معترض، با ماموران درگیر شد و بر اثر این درگیری به قتل رسید.
#ما_فراموش_نمیکنیم
‏
«میره جلو که دخترهای شجاع و خواهران وطنی خودش را از دست مزدورهای لباس شخصی نجات بده.»
شرح کشته شدن علی سیدی از زبان مادرش به این شکل است. به گفته ژیلا خاکپور، او همچون یک «قهرمان» کشته شد.
علی همزمان با مراسم چهلم مهسا امینی در شهر پرند کشته شد؛ جوانی ۲۵ ساله که به گفته مادرش، حاضر نشده بود بعد از دیدن صحنه کتک خوردن زنان و‌ بازداشتشان در خودروی یگان ویژه بی‌اعتنا بماند.
او در کنار پدرش مشاور املاک بود و آرزو داشت یک شرکت خدماتی راه بیاندازد. عاشق موسیقی رپ بود و با برادرش سعید و خواهرش باران، رابطه نزدیکی داشت.
ژیلا خاکپور درباره روز کشته شدن علی می‌گوید: « میره جلو که دخترهای شجاع و خواهرهای وطنی خودش رو نجات بده که مزدورهای لباس شخصی علی رو اول با شوکر زدند و بعد از فاصله خیلی نزدیک به پهلوی علی شلیک کردند که باعث متلاشی شدن پهلوی پسرم شد. تمام شریانهای حیاتی پاره شده بود. مزدورها جسم علی رو کشیدند کنار خیابون و بعد از چند ساعت که دیدند حال علی وخیم است گذاشتند و رفتند.»
علی با جراحات زیاد برای مدتی در کنار خیابان رها می‌شود و در نهایت بعد از مدتی یکی از رهگذران او را به درمانگاه می‌رساند.
درمانگاه برای کمک به علی امکانات کافی در اختیار نداشته و پرسنل درمانگاه می‌گویند که او باید به یک بیمارستان بزرگتر منتقل شود. خانواده علی می‌گویند که در این لحظه، ماموران او را که هنوز زنده بود «از درمانگاه دزدیدند».
از این زمان دیگر خانواده #علی_سیدی از وضعیت او خبر نداشتند:«ما تا ساعت ۴ صبح تمام خیابانهای پرند رو گشتیم. ولی علی رو پیدا نکردیم. ۵ آبان ساعت ۸ صبح به گوشی باباش زنگ زدند که بیاید آگاهی،فکر کردیم می‌خواهند آزادش کنند،باباش با سند رفت آگاهی که فرستاده بودنش دادسرا برای تشخیص هویت عکس جنازه علی،گفته بودند برو سردخونه کهریزک که باباش باور نکرده بود علی شهید شده. با کمری خمیده و دلی شکسته رفته بود کهریزک. وقتی جسم بی‌جون علی رو دیده بود فهمیده بود چه بلایی سرمون اومده. فهمید که ستون خونه‌ش شکسته.»
با این حال همانند بسیاری دیگر خانواده‌های کشته‌شدگان، مصیبت جان‌باختن فرزند، آخرین بلایی نبود که بر سر این خانواده آمد.
تا دو روز ماموران امنیتی حاضر نبودند که پیکر او را برای خاکسپاری به خانواده‌اش تحویل بدهند:«از این ترس داشتیم که نکنه یه وقت پیکر پسر جگرگوشه‌م رو به ما ندن و بدون اطلاع ما برن دفنش کنن. تا صبح جون دادیم و ترسیدیم. گفتیم یه وقت بی‌اطلاع از ما دفن نکنن. شنبه صبح با چه بدبختی رفتیم و پیکرش رو تحویل گرفتیم و دفنش کردند.»
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing