سپهر همت‌خانی در ۱۲ تیر ۱۳۷۸ در گیلانغرب به دنیا آمد.
ده ساله بود که به همراه خانواده به تهران آمدند، سپهر هم در اعتراضات دی ۹۶ شرکت داشت و هم در اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ ، در آبان ۹۸ بازداشت شد و پس از یک هفته سرگردانی خانواده با وثیقه ۱۰۰ میلیونی توانستند از #زندان_فشافویه آزادش کردند.
#سپهر_همت_خانی از اولین روزهای اعتراضات ۱۴۰۱ در آن حضور داشت و‌ رفته رفته به یکی از لیدرهای خیابانی در اعتراضات میدان توحید و‌گیشا مشهور شده بود.
او از آغاز اعتراضات دو بار توسط مأموران سرکوبگر دستگیر شد بازداشت‌هایی که پس از اعزام به دادگاه آزادشد تا اینکه دوم خرداد ۱۴۰۲ در خیابان گیشا توسط چند موتورسوار لباس شخصی بازداشت و او را با خودروی پژویی بدون پلاک منتقل می‌کنند، دوستانش دیده‌اند که از همان بدو بازداشت در خودرو اورا مورد ضرب و شتم قرارداده‌اند، پنج روز بعد در ۷خرداد ۱۴۰۲، در جواب پیگیری‌های خانواده‌اش در دادسرای زندان اوین به خانواده‌اش می‌گویند در سانحه تصادف فوت کرده و نشانی مزارش را در بهشت زهرا به آنها می‌دهند.
او در زیر شکنجه به قتل رسیده است…
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

کمال فرجی، متولد ۲۰ خرداد ۵۷ در تهران و ساکن اسلامشهر، ۴۱ ساله و پدر سه فرزند بود. او با انجام کار نجاری و مبل سازی در اسلامشهر امرار معاش می‌کرد و زندگی ساده‌ای داشت.

در #آبان_خونین_۹۸ به اعتراضات ضدحکومتی پیوست.
کمال در اعتراضات دی ۹۶ نبز سابقه بازداشت داشت، او در ۲۵ آبان ۹۸ به همراه مردم در این تظاهرات شرکت کرد.
مزدوران حکومتی برای جلوگیری از گسترش اعتراضات و سرکوب مردم در شهرهای مختلف، به شلیک گلوله‌های جنگی به سوی تظاهرکنندگان اقدام کرد، که باعث شهادت و مجروح شدن تعداد زیادی از جوانان شد.

در دومین روز اعتراضات در روز ۲۶ آبان ۱۳۹۸، در اسلامشهر، کمال وقتی متوجه درگیری و زخمی شدن مردم شد، برای کمک به آنها رفت. در این حین، تک تیراندازان او را هدف گلوله قرار دادند و او را مجروح کردند، پنج گلوله جنگی بر بدن او اصابت کرد و کمال به علت شدت جراحات و خونریزی در مسیر بیمارستان جان خود را از دست داد.

پس از قتل #کمال_فرجی ، مأموران امنیتی برای تحویل جسد، از خانوادهٔ وی درخواست ۷۰ میلیون تومان وجه نقد کردند، پیکر کمال را به مدت یک هفته به خانواده‌اش تحویل ندادند و پس از آن با تهدید و مشروط به برگزاری مراسم در سکوت، جسد را به خانواده تحویل دادند. در گواهی فوت او، علت درگذشت «اصابت جسم پرتابه‌ای پرشتاب به قفسه سینه» قید شده بود.
کمال فرجی در یادها به عنوان یک پدر فداکار و انسانی شجاع که در راه کمک به مردم جان خود را از دست داد، باقی خواهد ماند.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

حمید شریفی متولد ۱ تیر ۶۶ در شهرستان فریدن اصفهان و ساکن زینبیه ارزنون بود.
کارگر کارخانه و یکی از پر کارترین کارگران بود و همه پرسنل کارخانه به او ارادت خاصی داشتند.
پنج سال بود که ازدواج کرده بودند و در انتظار داشتن فرزند بودند ، سه ماه بود که دختری به زندگی‌شان رنگ داده بود که در اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ در مقابل زینبیه اصفهان با سه گلوله جنگی در دم جان سپرد، پیکر #حمید_شریفی مطابق معمول توسط نیروهای امنیتی دزدیده شد ، دوازده روز پیکر او‌ در سردخانه‌ اصفهان نگهداری شد تا خانواده‌اش رضایت دادند که او در تصادف جان باخته اما همزمان ۳۰ میلیون بابت پول گلوله از آنها گرفتند .
اگرچه حکومت از خانواده خواسته بود که علت مرگ را تصادف اعلام کنند اما اجازه برگزاری مراسم به آنها ندادند و حتی شبانه بیلبورد اعلام فوت وی را هم پاره کردند.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

شهریار رهنما جوان اهل شهریار و متولد ۲۷ خرداد ۶۷ بود، او در #آبان_خونین_۹۸ به خیابان رفت و بازداشت شد.
سه روز بعد آزادی‌اش از بازداشتگاه اطلاعات نیروی انتظامی در حالی که هنوز زخمهای بدنش از شکنجه‌های شدید در زندان مشهود بود و التیام نیافته بود ، به دنبال تلفنی بدون شماره به موبایلش از خانه بیرون رفت و‌ هرگز بازنگشت، پیکر او در ۳ آذر ۹۸ در کمربندی شهریار پیدا شد.
متاسفانه نام شهریار کمتر رسانه‌ای شده و اطلاعات زیادی از او در دست نیست، او #دادخواهی ندارد.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

سید وحید دامور، متولد ۲۷ خرداد ۶۸ در ملارد کرج است. او صاحب یک مغازه قالیشویی بود. در روز ۲۶ آبان ۱۳۹۸، در جریان اعتراضات سراسری #آبان_خونین_۹۸ ، وحید پس از پایان کار، به همراه دوست و شریک کاری‌اش به تظاهرات کنندگان در جاده ملارد پیوست.
در ابتدای شهرک منظریه فردیس، نیروهای امنیتی از پشت‌بام پایگاه بسیج به معترضان شلیک کردند و دو گلوله از پشت به ریه‌های وحید اصابت کرد. او فوراً توسط دوستش به درمانگاه پارس منتقل شد.
کادر درمان تأکید کرد که وحید باید فوراً به بیمارستان منتقل شود، اما تا رسیدن آمبولانس، وحید خونریزی شدید داشت و خون زیادی از دست داد. پس از دو ساعت در اتاق عمل، وحید جان باخت.
به خانواده اجازه دیدن جسد فرزندشان را ندادند و در جریان تحویلگیری پیکر وحید و خاکسپاری، سعید برادر وحید را با ضرب و شتم بازداشت و برایش پرونده سازی کرده و به اتهام لیدر تظاهرات به مدت هشت ماه بازداشت و به یک سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
پیکر #وحید_دامور بدون اجازه دیدن و با همراهی ماموران، در بهشت سکینه کرج به خاک سپرده شد.و اجازه برگزاری مراسم چهلم نیز به خانواده داده نشد.
در گواهی فوت وحید دامور، علت مرگ “عملکرد وسایل جنگی در خارج از جنگ و برخورد گلوله” ذکر شد.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

حسین لرستانی معروف به عبدالله لرستانی متولد ۱۶ خرداد ۷۶ و اهل اندیمشک بود.
اولین روز از اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ ، ۲۵ آبان نیروهای حکومتی از پایگاه بسیج و فرمانداری اندیمشک معترضان را به گلوله بستند، عبدالله فردای آن روز فرمانداری اندیمشک و پایگاه بسیج در مجاورت آن را به رگبار بست.
عبدالله ابتدا در خانه‌ی مادر بزرگش مخفی شده بود، مأموران اطلاعاتی چند روز پدر او را بازداشت و در بازجویی از او خواسته بودند که اگر محل پسرش عبدالله را پیدا کرد، اطلاع دهد. اما پدر عبدالله نپذیرفت. پس از گذشت چند روز، نیروهایی که از تهران آمده بودند محل اختفای عبدالله را شناسایی کردند،دوازدهم آذرماه۹۸، نزدیک به هفتاد نفر از مأموران اطلاعاتی، سپاهی، انتظامی و لباس شخصی‌ها، به‌ همراه فیلمبرداری با پهپاد در محله کوی لور، او را محاصره کردند.
عبدالله لرستانی با دیدن محاصره حاضر به تسلیم نشد مأموران با شلیک گاز اشک‌آور نیز کاری از پیش نبردند و عبدالله تسلیم نشد. او در برابر مأموران به مقاومت برخاست.
#عبدالله_لرستانی نزدیک به یک ساعت و نیم با مأموران جنگید و سرانجام توسط تک‌تیراندازها هدف گلوله قرار گرفت. ابتدا عبدالله را از ناحیه پا زخمی کردند؛ و سپس با یک گلوله دیگر به پیشانی‌اش او را به شهادت رساندند.
نیروهای امنیتی پیکر عبدالله را به اهواز منتقل کردند؛ و پیش از تحویل پیکر او با تعهد و امضا از پدر عبدالله خواسته بودند که بگوید پسرم جزو اشرار بوده خانواده مخالفت می‌کنند و اعلام می‌کنند پیکرش را هم نمی‌خواهند.
در نهایت ۱۹ آذرماه ۱۳۹۸ پس از یک هفته پیکر عبدالله را برای خاکسپاری به خانواده می‌دهند و در بهشت زهرای شهرک آزادی درجنوب اندیمشک به خاک سپرده شد.
در مراسم خاکسپاری مأموران حکومتی جمعیت را احاطه کرده و مانع از تهیه عکس و فیلم توسط شرکت‌کنندگان شدند.
عبدالله لرستانی در بین جوانان شهر اندیمشک به سمبلی از شجاعت تبدیل شده است.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

محمدحسین عرفان متولد ۱۶خرداد۷۴ درتهران است.
او نصاب آسانسور بود و عاشق خوانندگی، در دومین‌روز از اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ ، ۲۶ آبان ۱۳۹۸، در حوالی فلکه سوم فردیس کرج، محمدحسین به همراه جوانان دیگر به خیابان آمد تا اعتراض خود را به شرایط موجود نشان دهد.
در جریان این اعتراضات، #محمد_حسین_عرفان با شجاعت در صف اول فریاد می‌زد.
ناگهان یکی از نیروهای سرکوبگر، مستقیم به سمت صورت او گلوله ساچمه‌ای شلیک کرد. ساچمه‌ها به چشم‌ها و صورت او اصابت کردند و محمدحسین را نابینا کردند.
از آن پس، چهار سال عذاب و رنج را تحمل کرد تا سرانجام در پی عفونت چشم‌ها و بیماری‌هایی که به آن مبتلا شده بود،جان باخت.
محمدحسین در آن روز هیچ بیمارستانی را برای پذیرش خود نیافت. «بیمارستان نور» تهران به او گفت به‌خاطر مسائل امنیتی حاضر به پذیرش او نیستند.
«بیمارستان بصیر» تهران نیز در حالی که وی را پذیرش کرده بود ، دو‌روز بعد به او‌ می‌گوید حراست وزارت بهداشت خواسته شما را ترخیص کنیم!
او را نهایتا به «بیمارستان فارابی» بردند و در آنجا، در حالی که درد و تاریکی چشمانش را احاطه کرده بود، مجبور به امضای برگه‌ای شد که در آن نوشته بود «اغتشاش‌گران» به او شلیک کرده‌اند.
پس از چندین عمل جراحی، محمدحسین متوجه شد که چشم چپ‌اش را برای همیشه از دست داده و چشم راست‌اش تنها ۳۰ درصد بینایی دارد.
محمدحسین که تا پیش از آن با چشم‌های سالم زندگی کرده بود، دیگر نمی‌توانست به رانندگی، موتورسواری و نقاشی بپردازد، با وجود این مشکلات، در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ دوباره به میدان آمد.
این بار در خیابان کوکاکولا، منطقه پیروزی تهران، دوباره نیروهای سرکوبگر با باتوم به او حمله کردند، محمدحسین کوتاه نیامد و با کمک دوستانش به حضور در اعتراضات ادامه داد، بازداشت شد و‌ اینبار ۱۵ روز بازداشت ماند.
محمدحسین برای مداوای چشمانش مدام قطره‌های آرامبخش و آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کرد، در تمام مدت بازداشت به او دارویی ندادند، عفونت چشم‌ها و مصرف داروها او را دچار بیماری‌های دیگری هم کرد، از جمله دیابت.
در یکی از شب‌های پایانی بهمن ۱۴۰۲، که درد چشمش شدید شد، محمدحسین را به بیمارستان رساندند. اما قند خون او که به بیماری دیابت هم مبتلا شده بود، کنترل نشد و ناگهان خون از بینی و دهانش جاری شد، هفته آینده عروسی او‌ بود و این خون، جشن عروسی‌اش را که در انتظارش بود خونین کرد و او در ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ جان باخت و میهمانانی که برای ازدواج او دعوت شده بودند، در همان سالن یاد او را گرامی‌داشتند.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

احمد چراغیان متولد ۱۵ خرداد ۵۹ اهل ماهشهر-خوزستان و کارمند بهره برداری پتروشیمی تندگویان ماهشهر بود.
او متاهل و پدر ۳فرزند بود.
در #آبان_خونین_۹۸ که از شامگاه ۲۴ آبان شروع شده بود دوشنبه ۲۷ آبان۱۳۹۸ احمد نیز در اعتراضات شرکت داشت.
به دستور خامنه‌ای نیروهای سپاه پاسداران وارد شهرک چمران، حومه شهر ماهشهر شدند و آغاز به تیراندازی به معترضان با وسایل نقلیه زرهپوش کردند.
این کُشتار بیشتر در جاده شهرک‌های (ممکو) و (جراحی) به سمت ماهشهر رخ داد.
نیروهای سپاه پاسداران با دوشکا به معترضین در شهرک چمران (جراحی) ماهشهر شلیک کردند که احمد چراغیان در کنار نیزارها از ناحیه کتف،سینه و قلب مورد اصابت گلوله دوشکا قرارگرفت که در دم به قتل می‌رسد.
پیکر وی دو‌ روز در #نیزارهای_ماهشهر می‌ماند و‌ سپس باحضور خانواده تحت تدابیر امنیتی در شهرستان امیدیه به خاک سپرده شد.
#احمد_چراغیان یکی از ده‌ها معترضی است که در #جنایت_نیزار به قتل رسیدند.
چند فرمانده نظامی بعدها فاش ساختند که از #شورای_عالی_امنیت_ملی به آنها دستور حمله داده شده بود و اعلام کرده بودند که داعش حمله کرده است.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏@irbr.news احمد چراغیان متولد ۱۵ خرداد ۵۹ اهل ماهشهر-خوزستان و کارمند بهره برداری پتروشیمی تندگویان ماهشهر بود.
او متاهل و پدر ۳فرزند بود.
در #آبان_خونین_۹۸ که از شامگاه ۲۴ آبان شروع شده بود دوشنبه ۲۷ آبان۱۳۹۸ احمد نیز در اعتراضات شرکت داشت.
به دستور خامنه‌ای نیروهای سپاه پاسداران وارد شهرک چمران، حومه شهر ماهشهر شدند و آغاز به تیراندازی به معترضان با وسایل نقلیه زرهپوش کردند.
این کُشتار بیشتر در جاده شهرک‌های (ممکو) و (جراحی) به سمت ماهشهر رخ داد.
نیروهای سپاه پاسداران با دوشکا به معترضین در شهرک چمران (جراحی) ماهشهر شلیک کردند که احمد چراغیان در کنار نیزارها از ناحیه کتف،سینه و قلب مورد اصابت گلوله دوشکا قرارگرفت که در دم به قتل می‌رسد.
پیکر وی دو‌ روز در #نیزارهای_ماهشهر می‌ماند و‌ سپس باحضور خانواده تحت تدابیر امنیتی در شهرستان امیدیه به خاک سپرده شد.
#احمد_چراغیان یکی از ده‌ها معترضی است که در #جنایت_نیزار به قتل رسیدند.
چند فرمانده نظامی بعدها فاش ساختند که از #شورای_عالی_امنیت_ملی به آنها دستور حمله داده شده بود و اعلام کرده بودند که داعش حمله کرده است.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

ابراهیم منصوری، ۳۶ ساله، اهل یزدانشهر اصفهان، متاهل و دارای ۲ فرزند بود.
او به عنوان یک کشاورز فعال و همواره در جریان اعتراضات برای حق‌آبه کشاورزان، از سال ۱۳۹۱ حضور داشت.
در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۹۶، حدود ده هزار کشاورز معترض به دلیل بی‌آبی تظاهرات کردن و با برخورد نیروهای پلیس مواجه شدند.
در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۹۶، اعتراض‌ها به نماز جمعه گسترش یافت. معترضان، قبل از شروع نماز، شعار سر دادند و در حین سخنرانی امام جمعه، یوسف طباطبایی نژاد، پشت به قبله قرار گرفته و شعار “رو به میهن، پشت به دشمن” را سر دادند.

در تاریخ ۱۱ آبان ۹۷، کشاورزان قهدریجان به منظور اعتراض و برخورداری از حق کشت پاییزی، در مسجدی در اصفهان تجمع و تحصن کردن و در سخنرانی‌های خود، خائنان به ملت را نفرین کرده و خواستار ریشه‌کنی این خیانت‌ها شدند.

در تاریخ ۴ آذر ۹۷، کشاورزان ورزنه اصفهان در اعتراض به کمبود آب،در کنار خط انتقال آب به یزد، تجمع کردند، نیروهای امنیتی این‌بار نیز به وحشیانه ترین شکل ممکن به آنها حمله کردند، سه گلوله جنگی بر پای #ابراهیم_منصوری نشست، او‌ تا آخرین روز زندگی‌اش برای حرکت مشکل داشت اما از پا نیفتاد و همچنان برای گرفتن حقش ایستاد.
بار دیگر در #آبان_خونین_۹۸ و‌ گرانی چند برابر بنزین و سهمیه‌بندی سوخت که تاثیر مستقیمی در زندگی روزمره مردم داشت، ابراهیم به همراه دیگر همشهریان و دوستانش به اعتراضات پیوستند ، ابراهیم در یزدانشهر مورد اصابت گلوله نیروهای یگان ویژه قرار گرفت، مجروح شد و در بیمارستان جان سپرد.
ابراهیم متولد ۹ خرداد ۵۵ بود، دو فرزند داشت و فرزند سومش، که هنوز به دنیا نیامده بود، پدر خود را از دست داد، نام فرزند سوم پسر هم ابراهیم شد.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

سمانه ذوالقدر مزلقانی متولد ۵ خرداد ۶۳ و اهل تهران است.
او‌ در #آبان_خونین_۹۸ همراه با مردم در تظاهرات فلکه دوم صادقیه شرکت کرده بود که در ۲۹ آبان ۹۸ با شلیک تک تیراندازان به سرش در دم به قتل می‌رسد.
#سمانه_ذوالقدر_مزلقایی فرزند مرتضی از گمنام ترین کشتگان آبان خونین است، پیکر او تا شش ماه در سردخانه به عنوان بی نام و‌ نشان در حالی نگهداری می‌شد که تمام اوراق هویتی و موبایل او در اختیار نیروهای امنیتی بود.
در تمام‌شش ماه جستجوی خانواده سمانه در محاکم قضایی و نهادهای انتظامی و‌ قضایی همه از او‌ اظهار بی اطلاعی می‌کردند و‌ حتی در آخر دادگاه انقلاب تهران ، اصلا وجود او را منکر شد، چرا که شناسنامه وی همراهش بود و آنها هم می‌دانیتند، در ششمین ماه درآخر با وساطت یکی از آشنایان آنها در نیروی انتظامی ، پدر وی را احضار و از او‌تعهد می‌گیرند که چنانچه برای دخترش مراسمی نگیرد و رضایت نامه کتبی هم بدهد پیکر دخترش را تحویل خواهد گرفت، پدر سمانه همان شب رضایت می‌دهد و به خانواده گفته می‌شود فقط پدر و مادر دوروز دیگر در بهشت زهرا باشند، سمانه در حضور نیروهای امنیتی و‌ پدر و مادرش در حالی به خاک سپرده می‌شود که فقط برای ثانیه‌ای آنهم در قبر به والدینش اجازه داده می‌شود صورتش را ببینند…
او از گمنام ترین جانباختگان آبان است.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

یکی از گمنام ترین و‌ مظلومترین معترضان جاوید نام در #آبان_خونین_۹۸ حیدرعلی رمضان نژاد است .
#حیدرعلی_رمضان_نژاد متولد ۳ خرداد ۱۳۴۵ از آستانه اشرفیه روستای لشکام وساکن شهرقدس در استان تهران، پدر دو فرزند و صاحب یک سوپر مارکت در #شهرقدس (قلعه حسن خان) بود
حیدر قهرمان عصر روز ۲۵ آبان ۹۸ در نزدیکی محل کارش که مقابل فرمانداری قلعه حسن است با گلوله افراد مسلح از بالای ساختمان فرمانداری هدف سه گلوله به سرش قرار گرفته و در دم‌جان می‌سپارد.
اهالی و‌ کسبه محل او را عمو حیدر صدا میکردند ، نیروهای امنیتی از ترس اعتراضات دیگر پیکر او‌را دزدیدند و مجلس ختم او‌ را در حال برگزاری بر هم زدند.
پیکر او‌ هرگز به خانواده‌اش تحویل داده نشد و بدون حضور خانواده در آستانه اشرفیه روستای لشکام به خاک سپرده شد و‌بعد به خانواده اطلاع دادند.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

محمد طاهری ۱۹ساله دانشجوی رشته مهندسی معماری دانشگاه آزاد پرند و ساکن شهرک قلعه میر شهرستان بهارستان بود.
محمد طاهری، دومین روز اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ در ۲۶ آبان ۱۳۹۸ که همراه با سایر مردم در اعتراضات علیه گرانی بنزین شرکت کرده بود در سر نوری #اسلامشهر که تعداد معترضین روبه افزایش بود و نیروهای حکومتی بی هدف و مستقیم به سمت مردم شلیک می‌کردند #محمد_طاهری نیز از ناحیه پهلو و شکم سه گلوله نظامی به او‌ اصابت کرده بود به درمانگاه منتقل شد.
به خاطر تعداد زیاد مجروحان او را به بیمارستان منتقل کردند، اما بیمارستان طبق دستوری که از نیروی انتظامی گرفته بود از پذیرش مجروحان گلوله خورده امتناع کرد و محمد مقابل بیمارستان به علت خونریزی شدید پس از ساعاتی به شهادت رسید.
پیکر او در قبرستان دارالاسلام اسلامشهر به خاک سپرده شد
در گواهی فوت محمد علت مرگ را برخورد اجسام سخت یا تیز، شوک ناشی از خون‌ریزی و آسیب عروق حیاتی ناحیه شکم و لگن نوشته شده.
خانواده محمد طاهری در سالگرد شهادت فرزندشان از حضور بر مزارش توسط نیروهای حکومتی منع شدند.
خانواده محمد طاهری در تمام این سالیان دادخواه خون فرزند قهرمانشان هستند.
محمد طاهری متولد ۴ خرداد ۷۹ بود.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امیرحسین متولد ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۰ در شهر ملارد است.
نوجوانی که همیشه به دنبال کمک به مردم بود و در بحث‌های مربوط به جامعه نظر می‌داد.
بسیار مهربان، دلسوز، قوی و واقع‌بین، پسری خیلی صبور که مادرش را بسیار دوست داشت.
امیرحسین دیپلم خود را به تازگی کسب کرده بود و به شغل مورد علاقه‌اش، یعنی تعمیرات موبایل، مشغول بود.
با شروع اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ در ۲۵ آبان، امیر حسین نیز به جمع تظاهرات کنندگان در سرآسیاب ملارد پیوست.
مزدوران خامنه‌ای با شقاوت تمام دو گلوله برپیکر جوانش شلیک کردند؛ یکی به دست و دیگری به پهلو.
گلوله‌ای که بر پهلو اصابت کرده بود ریه‌اش را سوراخ کرد و در نخاع نشست.
#امیر_حسین_زارع ، قطع نخاع شد، گلوله دیگر که بر دستش اصابت کرده بود بخاطر عمل ناموفق و عدم رسیدگی منجر به قطع دستش از کتف شد.
او ۴۲ روز در بیمارستان و در کما بود و در نهایت با لبی تشنه روز ۶دی۹۸ به ۱۵۰۰ شهید راه آزادی در آبان ۹۸ پیوست او تنها ۱۸ بهار را دید و پرکشید.
خانواده امیرحسین با ایستادگی در مقابل این حکومت و دیکتاتور خون‌خوار با قاتل نامیدن خامنه‌ای در تمام این سالها شجاعت امیرحسین را تکثیر کرده‌اند.
#علیه_فراموشی #آبان_پایان_ناپذیر_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

علی تمیمی ، جوان اهل اهواز که در اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ با گلوله مستقیم سرکوبگران کشته شد.
#علی_تمیمی ۲۷ ساله و متولد ۲۰ تیرماه است.
او پدر یک کودک خردسال بود، فرزند او‌ اکنون سالهاست با سنگ مزار پدر و عمویش بیشتر خو گرفته تا خود پدرش.
علی پس از ۱۳روز، در تاریخ ۸آذر ۱۳۹۸، به علت خونریزی شدید در بیمارستان جان خود را از دست داد. خانواده‌اش تحت فشار مقامات امنیتی قرار گرفتند تا مراسم خاکسپاری را در سکوت برگزار کنند و از هرگونه اطلاع رسانی خودداری کنند.
مادر علی، #بدریه_حمیداوی، به جرم دادخواهی بارها بازداشت شده است.
برادر دوقلوی او، محمد تمیمی، نیز در اعتراضات سال ۱۳۹۱ توسط نیروهای امینتی با شلیک چهار گلوله جنگی به سر و‌سینه‌اش کشته شده بود.
علی در کنار برادرش محمد به خاک سپرده شد.
#علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

نام این جان باخته آبان تابحال منتشر نشده او از گمنامان آبان است.
الهه هاشمی‌پور اهل روستای ماربین اردستان بود او در دومین روز اعتراضات #آبان_خونین_۹۸ هنگامی که از مدرسه بازمی‌گشت به اعتراضات پیوست و با شلیک گلوله‌‌ای به سینه‌اش به قتل رسید.
دو روز بعد پیکر او تحویل خانواده‌اش شد و در سکوت به خاک سپرده شد.
پدر #الهه_هاشمی_پور از اعضای سپاه پاسداران و مداح حکومتی است و از همین رو هیچ گونه اطلاع رسانی درباره نحوه‌ و محل قتل دخترش انجام نداده است و دست آخر اطلاعات او توسط دوستان همکلاسی‌‌اش منتشر شده.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

سجاد از گمنام‌ترین و مظلوم‌ترین کشته شدگان #آبان_خونین_۹۸ است، متولد ۱۹ فروردین ۷۱ اهل و ساکن جعفر‌آباد کرمانشاه.
او از کودکی ناشنوا بود و در یک محله فقیر زندگی می‌کرد.
خانواده‌اش با کارگری سعی می‌کردند مخارج زندگی خود را تأمین کنند. با تلاش فراوان و درآمد کم، سجاد توانست ازدواج کند و دارای یک کودک شود،دستفروش بود و در خیابان‌های کرمانشاه لیف و کیسه می‌فروخت که حاصل تولید خودش و همسرش بود.
در اولین روز اعتراضات آبان #سجاد_باقری نیز به خیابان رفت و در تظاهرات شرکت کرد.
روز ۲۵آبان ۱۳۹۸ در حالی که حتی صدای گلوله‌ها را نمی‌شنید به کمک یکی از مجروحان رفت که با شلیک مستقیم ماموران کلانتری۱۷ در محله جعفرآباد به قلبش در دم کشته شد.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing